ಉದಯವಾಗುವ ರವಿಯ ಚಂದವ
ಮುದದಿ ನೋಡುತ ಮೀರೆ ಸಂತಸ
ಹೃದಯ ಹರುಷದಿ ಹಾರಿ ಕುಣಿಯಿತು;
ವದನ ಸಂತಸ ತೋರಿತು ||೨೬||

ಮೂಡಣೆಲ್ಲವು ಹೊನ್ನ ಬಣ್ಣದಿ
ನಾಡನೆಲ್ಲಿಯು ಬೆಳಗಿ ನಲಿಯುತ,
ಬಾಡಿ ಬಳಲದ ಅಲರನೆಲ್ಲವ
ನೋಡಿ ಸಂತಸ ಗೊಂಡಿತು! ||೨೭||

ಮಿಸುನಿ ಕಾಂತಿಯ ಮೀರಿ ಥಳಿಸುವ
ಬಿಸಜ ಬಾಧವನುದಯವಾಗಲು,
ಬಿಸಜ ಸಂಭವ ಸೃಷ್ಟಿ ಸಕಲವು
ಅಸಮ ಘೋಷದಿ ನಲಿಯಿತು! ||೨೮||

ಜೀವ ಪರಮನ ಸೇರುವಂದದಿ,
ಪೂವು ಕವಿಯನು ಅಪ್ಪುವಂದದಿ,
ಬೇವು ಅರಳಿಯ ತುಡುಕುವಂದದಿ,
ಆವಿ ಮೇಘವನಪ್ಪಿತು! ||೨೯||

ಮಂದ ಹಾಸಿತ ಪಸರು ಪಸುರಲಿ
ವಿಂದು ಬಿಂಬಿತ ರವಿಯ ರಶ್ಮಿಯು
ಇಂದು ಸಸಿರವೆಂಬ ತೆರದಲಿ
ಅಂದದಿಂ ತಾ ಕುಣಿಯಿತು! ||೩೦||

ಹಸುರು ಹುಲ್ಲಿನ ಅಂಚಿನಿಂದಲಿ
ಬಿಸಜ ಕೋಟಿಯ ಪೆರ್ಮೆಯಿಂದಲಿ
ಹಸಿದು ಮೊರೆಯುವ ಅಳಿಗಳಿಂದಲಿ
ಮಿಸುನಿ ಸರಸವು ಮೆರೆಯಿತು! ||೩೧||

ಪುಷ್ಪಮಿಸುನಿಗಳಿಂದ ಶೋಭಿತ
ಪುಷ್ಪಗಂಧದ ಪುಷ್ಪವತಿಯರು
ಪುಷ್ಪತರುಣರಂ ನೋಳ್ಪ ತೆರದಿಂ
ಪುಷ್ಪಗಳು ತಾವ್‌ ಮೆರೆದವು! ||೩೨||

ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹಣ್ಣು ಹೂಗಳು,
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಪಕ್ಕಿ ಪಶುಗಳು,
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಕೀಟ ಕ್ರಿಮಿಗಳು,
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದಿ ಮೆರೆದುವು! ||೩೩||

ಹರಿಯು ಚಿರತೆಯು ಇರುವ ಗುಹೆಯಿಂ,
ಹರಿಯ ವೇಗದಿ ಕರಿಯ ವೇಗದಿ,
ಹರಿದು ನಿರುತದಿ ಬರುವ ತೊರೆಗಳು
ಮೊರೆವ ಗೀತದಿ ಮೆರೆದವು ||೩೪||

ಕೆಂಪು ದುಂಬಿಯು ನಂಜಬಟ್ಟಲು,
ಗುಂಪು ಗುಂಪಿನ ಚಂಡುಹೂಗಳು,
ಕಂಪು ಗೊರಟೆಯು ಚಂಪ ಪುಷ್ಪವು
ಸೊಂಪಿನಿಂದಲಿ ಮೆರೆದುವು. ||೩೫||

ಮೃಗಗಳೆಲ್ಲವು ಗವಿಯ ಬಿಡುತಲಿ
ಅಗಲಿ ತಮ್ಮಯ ಜೊತೆಯ ಜೀವಿಯ
ನಗರದೊಡೆಯನ ನುತಿಸಿ ಮನದಲಿ
ಹಗಲ ಪಯಣಕೆ ಹೊರಟವು. ||೩೬||

ಗಿರಿಯ ಮೇಲಿನ ತರುಗಳೆಡೆಯಲಿ
ಮರಿಯ ಸಂಗಡ ಸರಸವಾಡುತ
ಅರಿಯ ಹುಯಿಲನು ತಿರುಗಿ ನೋಡುತ
ಹರಿಣ ನಲಿಯುತ ನಿಂತಿತು. ||೩೭||

ಹಸುರು ಹುಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ನೆಗೆಯುತ
ಬಿಸಿಲ ಜಳದಲಿ ಮೈಯನೊಟ್ಟಿದ
ಶಶವು ಬೇಗದಿ ಅರಿಯನಾಲಿಸಿ
ನುಸುಳಿ ಓಡಿತು ಪೊದರಿಗೆ. ||೩೮||

ಹುಲ್ಲು ಮೇಲಿಹ ಹನಿಯನೊರಸುತ
ನಲ್ಲನಗಲುತ ಹೊರಟು ಮೇಯಲು
ಹುಲ್ಲೆ ತಾ ಸಡಗರದ ಮನದಿಂ
ಅಲ್ಲಿ ಚಿಮ್ಮಿತು ಹರುಷದಿ. ||೩೯||

ಇನಿತು ಮೃಗಗಳು ನಲಿಯುತಲ್ಲಿರೆ,
ವನದ ಮೇಲಿಹ ಖಗಗಳೆಲ್ಲವು
ಇನನು ಮೂಡಿದನೆಂದು ಪಾಡುತ
ಬನದಲೆಲ್ಲಿಯು ಮೆರೆದುವು! ||೪೦||

ಫಲಿತ ಫಲಗಳ ಆಸೆಗೋಸುಗ
ನಲಿವ ಬಣ್ಣದ ಶುಕಗಳೆಲ್ಲವು
ಬಲಿದ ಹಸಿವೆಯ ತಾಪದಿಂದಲಿ
ಮಲೆಗೆ ಭರದಲಿ ಬಂದುವು. ||೪೧||

ಮಧುರ ಮಾವನು ಸವಿದು ಹರುಷದಿ
ಬಿದಿರ ಮೆಳೆಗಳ ತುದಿಯನೇರುತ
ಉದಯ ಬಿಸಿಲಲಿ ಗರಿಯ ಸವರುತ
ಮುದದಿ ಶುಕಗಳು ಎಸೆದುವು. ||೪೨||

ಶುಕನು ಪಾಡಿದ ಲಲಿತ ರಾಗವ
ಪಿಕನು ಕೇಳಲು ಪೆರ್ಮೆಯಿಂದಲಿ
ಮುಖವ ತೋರದೆ ತಳಿರ ಮರೆಯಲಿ
ಶುಕನ ಮೀರಲು ಪಾಡಿತು. ||೪೩||

ಅಡವಿಯೆಲ್ಲಿಯು ತುಂಬಿ ರವದಲಿ
ಬಿಡದೆ ಅಮಲನ ಅಮಲ ಮನದಲಿ
ಬಡವರಾಗಿಹ ನರರಿಗೆಲ್ಲವು
ಅಡವಿ ಅರಮನೆ ಎಂದನು. ||೪೪||

ಇನಿತು ತರುಗಳ ಚೆಲುವ ನೋಡುತ
ಬನದ ಖಗಗಳ ದನಿಯ ಕೇಳುತ
ಮನದಿ ಸಂತಸ ತುಂಬಿ ನಲಿಯುತ
ವನದಿ ನಡೆದನು ಅಮಲನು. ||೪೫||

ಒಣಗಿ ಬಾಡಿದ ಮರವನರಸುತ
ಗಣಿಸಲೊಲ್ಲದೆ ಮುಳ್ಳು ಸಿಲೆಗಳ
ಮಣಿಸಿ ಶಿರವನು ಕಠಿಣ ಪೊದರಲಿ
ದಣಿವು ಕಾಣದೆ ನೆಡೆದನು. ||೪೬||

ಬೆಟ್ಟವೆಲ್ಲವ ಬಿಡದೆ ಹುಡುಕುತ
ದಿಟ್ಟತನದಲಿ ಏರಿ ಇಳಿಯುತ
ನೆಟ್ಟ ಮನದಲಿ ತಿರುಗಿ ತಿರುಗೀ
ಕಟ್ಟ ಕಡೆಯಲಿ ಕಂಡನು. ||೪೭||

ತರುವ ನೋಡಲು ಹರುಷದಿಂದಲಿ
ಭರದಿ ಸೇರುತ ಅದರ ಬುಡವನು
ಕರದ ಕೊಡಲಿಯ ಸರಿಯ ಮಾಡುತ
ಮರವ ಕಡಿಯಲು ನಿಂತನು. ||೪೮||

ಕಡಿತವೆಲ್ಲವು ಕಠಿಣವಾಗಲು
ಅಡವಿಯೆಲ್ಲೆಡೆ ಧ್ವನಿಯ ಬೀರಿತು;
ಬಿಡದೆ ಅಮಲನು ಕಡಿದು ಕಡಿದೂ
ಎಡರನೆಲ್ಲವ ನೀಗಿದ. ||೪೯||

ಬಸವಳಿದು ಬೆಂಡಾಗಿ ನೆರಳಲಿ
ತೃಷೆಯ ಹೆಚ್ಚಲು ಬಿಸಿಲ ಝಳದಿಂ,
ಪಸರಿಸಿದ ಬಲು ಬನವ ನೋಡುತ
ಉಸಿರು ಬಿಡುತಲಿ ಮಲಗಿದ. ||೫೦||