ಅರುಣಿಮ ದಿಕ್ತಟಗತ ಓ ದ್ಯುಮಣಿ, ಮಾಗಿಯ ರವಿ,
ಬಾ ….  ತುಸು ತಳುವಿ:

ನಸುನೀಲಿಯ ಮುಗಿಲುಣ್ಣೆಯ ಹೊದೆದು
ಚಾಮುಂಡಿಯ ಗಿರಿಮಂಚದ ಮೇಲೆ
ಪರಶಿವನಾಲಿಂಗನದಲಿ ತಾಯಿ,
ಲಲಿತೆ, ಶಿವದಯಿತೆ, —  —
‘ಕಾಮೇಶ್ವರ ಪ್ರೇಮರತ್ನಮಣಿ ಪ್ರತಿಪಣಸ್ತನೀ,
ನಾಭ್ಯಲವಾಲ ರೋಮಾ ಲಲಿತಾಫಲ ಕುಚದ್ವಯೀ,
ಅರುಣಾರುಣ ಯೌಸುಂಭವಸ್ತ್ರ ಭಾಸ್ವತ್ ಕಟೀತಟೀ,
ರತ್ನಕಿಂಕಿಣಿಕಾ ರಮ್ಯ ರಶನಾ ದಾಮ ಭೂಷಿತೆ,
ಕಾಮೇಶಜ್ಞಾತ ಸೌಭಾಗ್ಯಮಾರ್ದವೋರದ್ವಯಾನ್ವಿತೆ’ —  —
ತ್ರಿಜಗನ್‌ಮಾತೆ
ತನ್ನ ಸುಖದಲಿ ಲೋಕತ್ರಯಸುಖಿ ತಾನಾಗಿ
ಮಲಗಿರುವಳೊ ಆನಂದಮಯೀ!

ಚಳಿ! ಚಳಿ! ಚಳಿ! ಹುಹುಹು! ಮಾಗಿಯ ಚಳಿ!
ಅರುಣಿಯ ದಿಕ್ತಟಗತ ಓ ದ್ಯುಮಣಿ, ಶೈಶಿರ ರವಿ,
ಬಾ …. ತುಸು ತುಳುವಿ!

೨೭. ೧೧. ೧೯೬೧