ಕಿಂಕಿಣಿ : ೫೦. ವಿರಹ ವೈಶಾಖ

ಹೃದಯವನ ತಪಿಸುತಿದೆ ವಿರಹವೈಶಾಖದಲಿ; ಸೊಂಪಿಡಿದ ತರುತಲದಿ ನೆಳಲು ಬರಿದಾಗುತಿದೆ; ಪಕ್ಷಿಗಳು ಗಾನಗೈಯದಿವೆ ತಾಪಮೂರ್ಛೆಗೆ ಸಂದು.

ಭಯಂಕರ ಅಕರ್ಮಾವಸ್ಥೆಯ ಮಹಾಲಸ್ಯವನು ಸಹಿಸಲಾರೆನು ನಾನು.

ಓ, ಚಲಿಸದಿಹ ತರುಲತಾ ಪರ್ಣನಿವಹಕೆ ಚಲನೆಯನು ನೀಡೈ, ಪವನ ಪಾವನ ಮೂರ್ತಿ.

ನನ್ನ ಏಕಾಂತವನು ತೊತ್ತಳದುಳಿ!
ನನ್ನ ಜಡತಪಸ್ಸಿಗೆ ಭಂಗವನು ತಾ.
ತೇಜಃಪೂರ್ಣ ರಸಮಯ ಚೈತನ್ಯವನುದ್ರೇಕಿಸು.

ನನ್ನೊಡನಾಡು ಬಾ; ನನ್ನೊಡನೋಡು ಬಾ; ನನ್ನೊಡನೆ ಕೂಡು ಬಾ, ಓ ನನ್ನ ಸರಸ ಸುಂದರ ಮೂರ್ತಿ!