ತುಳು ಸಾಹಿತ್ಯ ಚರಿತ್ರೆ: ಭಾಷೆ: ತುಳು – ಮೋಯ ಮಲೆಯಾಳ (೧)

ಕಾಸರಗೋಡು ಪ್ರದೇಶವೂ ಸೇರಿದ್ದ ಹಿಂದಿನ ಅವಿಭಜಿತ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆ ಅಥವಾ ತುಳುನಾಡು ಬಹುಭಾಷಿಕ ವಲಯವಾಗಿದ್ದು, ಭಾಷಾ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಸಂಬಂದವಾದ ಅಧ್ಯಯನಗಳಿಗೆ ಸಮೃದ್ಧವಾದ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಪ್ರದೇಶದ ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾಷೆ ತುಳುವಾಗಿದ್ದು, ಕನ್ನಡ ಮಲೆಯಾಳ, ಕೊಂಕಣಿ ಮರಾಠಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಭಾಷೆಗಳನ್ನಾಡುವ ಮಂದಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಬಂದು ನೆಲಸಿ ಇಲ್ಲಿನವರೇ ಆದುದು ಇತಿಹಾಸವಾಗಿದೆ. ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ತುಳುನಾಡು ಹಲವು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕನ್ನಡ ರಾಜವಂಶಗಳ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಬಹುಕಾಲ ಒಳಪಟ್ಟುದರಿಂದ ಆ ಮೇಲರಸರ ಭಾಷೆಯಾದ ಕನ್ನಡವೇ ಇಲ್ಲಿ ರಾಜಭಾಷೆಯಾಯಿತು. ಇಲ್ಲಿನ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರ ಮಾತೃ ಭಾಷೆಯಾಗಿದ್ದು, ಭಾಷಿಕವಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ವಿಕಸಿತವಾಗಿದ್ದರೂ, ತುಳು ಭಾಷೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಭಾಷೆಯೆನಿಸದೆ, ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಆಡುಮಾತಾಗಿ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಟ್ಟದ ಸಂಪರ್ಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿ, ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಪ್ರಚುರವಾಗುವಷ್ಟಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತವಾಗುಂತಾಯಿತು. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ, ‘ತುಳು ಭಾಗವತೊ’, ‘ತುಳು ಮಹಾಭಾರತೊ’ ಇತ್ಯಾದಿ ಪ್ರೌಢ ಕಾವ್ಯ ಪರಂಪರೆ ಅದೇಕೋ ತೆರೆಯ ಮರೆಗೆ ಸರಿಯುವಂತಾಯಿತು. ಹೀಗಿದ್ದರೂ, ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಭಾಷಾ ಸಂಬಂಧವಾದ ಕೊಡು ಕೊಳ್ಳುವುದಂತೂ ಸಹಜವಾಗಿ ನಿರಂತರ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ.

ತುಳು ಮತ್ತು ಮಲೆಯಾಳಂ ಭಾಷೆಗಳು ದ್ರಾವಿಡ ಪರಿವಾರದ ಸೋದರ ಭಾಷೆಗಳಷ್ಟೆ? ತುಳುನಾಡು ಹಾಗೂ ಕೇರಳ ಪ್ರಾಂತಗಳು ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ರಾಜ್ಯಗಳೂ ಹೌದು. ಕಾಸರಗೋಡಿನಿಂದ ದಕ್ಷಿಣದ ಕೇರಳ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಲೆಯಾಳಂ ಆಡುನುಡಿಗಳ ವರಸೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿದ್ದರೂ, ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಗ್ರಾಂಥಿಕ ಭಾಷೆಗೆ ಹತ್ತಿರುವ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಸರ್ವತ್ರ ಮಾತನಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಕಾಸರಗೋಡಿನಿಂದ ಮಂಗಳೂರು ವರೆಗಿನ ಉತ್ತರ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಲೆಯಾಳ ಭಾಷೆಯ ಹಲವು ಉಪಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುವ ಜನವರ್ಗಗಳಿವೆ. ಉದಾ : ಶಾಲಿಯಾರ್‌ (ನೇಕಾರ), ಚೆಲ್ಯ (ಗಾಣಿಗ), ಮಣಿಯಾಣಿ (ಯಾದವ), ಬಲ್ಯಾಯ (ಕಣಿಯ ನಿಮಿತ್ತ ಹೇಳುವವರು), ವಣ್ಣಾನ್‌ (ದೈವ ನರ್ತಕ), ಮಲೆಯಾನ್‌ (ದೈವ ನರ್ತಕ), ತೀಯನ್‌ (ಬಿಲ್ಲವ), ಮೋಯನ್‌ (ಬೋವಿ), ಬ್ಯಾರಿ (ಮಾಪಿಳ್ಳೆ) ಇತ್ಯಾದಿ. ಇವರ ಆಡುನುಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಸಾದೃಶ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆಯಲ್ಲದೆ, ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳೂ ಇವೆ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ಕಾಸರಗೋಡಿನಿಂದ ಉತ್ತರಕ್ಕಿರುವ ಮಲೆಯಾಳ ಆಡುನುಡಿಗಳ ಸ್ವರೂಪ ಬಾಹುಳ್ಯ ಉಲ್ಲೇಖನೀಯವಾದದ್ದು. ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ಕಿಲೋಮೀಟರ್‌ದೂರದಲ್ಲಿ ದ್ದರೂ ಗುರುತಿಸುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಡುನುಡಿಯೂ ಹೊಂದಿರುವುದು ಗಮನಾರ್ಹ.

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಉಪಭಾಷೆ ತನ್ನ ಜನಾಂಗದ ಸಾಮುದಾಯಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನೂ, ವಿವಿಧ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ವಿವರಗಳನ್ನೂ, ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಭಾವನೆಗಳ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯನ್ನೂ ಬಿಂಬಿಸುವ ಸಜೀವಸಾಧನವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಲಿಪಿಗಿಳಿಸಲಾದಂಥ ವೈವಿಧ್ಯವೂ ಮಾತಿನ ವರಸೆ, ಉಚ್ಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ರುವುದುಂಟು. ಜೊತೆಗೆ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಐಸಿರಿಯೂ ಉಪಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಶಿಷ್ಟ ಭಾಷೆಗಳಿಗಿರುವಂತೆ ಇವುಗಳಿಗೆ ಲಿಖಿತ ವ್ಯಾಕರಣ ವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಆಯಾ ಆಡುನುಡಿಯೊಂದಿಗೆ ಅವಿನಾಭಾವವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಬಂದಿರುವ ಅಲಿಖಿತ ವ್ಯಾಕರಣವೂ ಅರಿವಿಲ್ಲದೇ ಆಯಾ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿರುವುದು ಕುತೂಹಲಕರವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಕೃತ ತುಳು ಹಾಗೂ ಮೋಯ ಮಲೆಯಾಳ ಭಾಷೆಗಳ ಸಾಹಚರ್ಯ ಸಂಬಂಧಗಳ ಕುರಿತಾಗಿ ಕೆಲವೊಂದು ಮಾತುಗಳು ಹೇಳಬಹುದು. ಮೋಯ (ಮಲೆಯಾಳ ಬೋವಿ) ಜನಾಂಗವು ಉತ್ತರ ಕೇರಳದ ಬಡಗರಯಿಂದ ತೊಡಗಿ, ಮಂಗಳೂರುವರೆಗಿನ ಕರೆನಾಡಿನ ಕೆಲವು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕ ಸಮೂಹಗಳಾಗಿ ಮಾತ್ರ ನೆಲೆಸಿದ ಒಂದು ಜನವರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಮೀನುಗಾರಿಕೆ ಹಾಗೂ ಬೋವತನ (ವಾಹಕತ್ವ -ದೋಣಿ, ಪಲ್ಲಕಿ ಇತ್ಯಾದಿ) ಇವರ ಪರಂಪರೆಯ ವೃತ್ತಿಯಾಗಿತ್ತು. ಈ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಟ್ಟ ಧಾರ್ಮಿಕ ಹಾಗೂ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಘಟಕಗಳಾಗಿ, ತ್ರಿಕರಪೂರದಿಂದ ಸೋಮೇಶ್ವರದವರೆಗೆ ಭಗವತೀ ದೇವಿಯ ಹನ್ನೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ದೇವಳಗಳಿವೆ.

ಇಲ್ಲಿ ಉದ್ದಿಷ್ಟ ಆಡುನುಡಿಯು ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಸೋಮೇಶ್ವರ ಪರಿಸರದ ಮೋಯ ಸಮುದಾಯದ್ದಾದರೂ, ಉಪ್ಪಳ, ಕುಂಬಳೆ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಸಮಾಜದ ಆಡುನುಡಿಯ ಪ್ರಭೇಧಗಳನ್ನೂ ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ ಲಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ತುಳು ಭಾಷೆಯಲ್ಲೂ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಹಾಗೂ ಜಾನಾಂಗಿಕ ಪ್ರಭೇದಗಳಿವೆ. ಈ ಪ್ರಬಂಧದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮಂಗಳೂರು ಪರಿಸರದ ತುಳು ನುಡಿಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಮೋಯ ಮಲೆಯಾಳವನ್ನು ಆಡುವ ಒಟ್ಟು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ತುಳುವನ್ನು ಮಾತಾನಾಡುವ ಜನಸಂಖ್ಯೆಗಿಂತ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.

ಕಾಸರಗೋಡಿನಿಂದ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕಿರುವ ಎಲ್ಲ ಜನವರ್ಗಗಳ ಆಡುಮಾತಿನಲ್ಲೂ ಸಂಸ್ಕೃತ ಶಬ್ಧಗಳು ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿವೆ. ತುಳು ಆಡುನುಡಿಯಲ್ಲೂ ಮೋಯ ಮಲೆಯಾಳದಲ್ಲೂ ಸಂಸ್ಕೃತ ಪ್ರಾಚುರ್ಯ ತೀರಾ ಕಡಿಮೆ. ಆದರೆ ತದ್ಭವ ಶಬ್ಧಗಳನ್ನು ಎರಡು ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ತಕ್ಕಷ್ಟು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಉಭಯ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲೂ ಮಹಾ ಪ್ರಾಣ ಧ್ವನಿಮಾಗಳೂ ಸಹಜವಾಗಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂದಿನ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿರುವಷ್ಟೇ ಧ್ವನಿಮಾಗಳು ತುಳುವಿನಲ್ಲಿವೆ.

ತುಳುವಿನಲ್ಲೂ ಮೋಯ ಮಲೆಯಾಳದಲ್ಲಿಯೂ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅದಂತೆ ಪ ಕಾರವು ಹ ಕಾರವಾಗಿಲ್ಲ. ಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರಯೋಗವು ರೂಢಿಯಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಕ್ರಿಯಾಪದ ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಲಿಂಗ, ವಚನ, ಪುರುಷ ವೈವಿಧ್ಯವಿದೆ. ಕೇರಳ ಮಲೆಯಾಳದ ಈಗಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಈ ವೈವಿಧ್ಯವಿಲ್ಲ (ಪ್ರಾಚೀನ ಮಲೆಯಾಳದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು) ಎರಡೂ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂವೃತ್ತ ಉಕಾರ (ಅರ್ಧ ಆಕಾರ ಅಥವಾ ಕಿರಿಯ ಉಕಾರ – ‘ಅ’) ಬಳಕೆ ವಿಪುಲವಾಗಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಸಂವೃತ್ತ ಎಕಾರ ಮತ್ತು ವಿವೃತ ಎಕಾರಗಳು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿವೆ. ಎರಡೂ ಭಾಷೆಗಳು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನತೆಯ ಕೆಲವಂಶಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ.

ಕೇರಳ ಮಲೆಯಾಳದ ಬ ಕಾರ (ರಳ) ಎಂಬ ಒಂದು ಧ್ವನಿಮಾ ವನ್ನುಳಿದು ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಧ್ವನಿಮಾಗಳೂ ಮೋಯ ಮಲೆಯಾಳದಲ್ಲಿವೆ. ತುಳುವಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಿಶಿಷ್ಟ ಧ್ವನಿಮಾಗಳು ಈ ಆಡುನುಡಿಯಲ್ಲಿವೆ:

೧. ಸಂವೃತ ಅಕಾರ – ಅ ಉದಾ: ಎಂದ್ (ಎನು?)
ಞಿಂಙ್ಙಳ (ನಮ್ಮ) ತಾಣ (ತಗ್ಗಿದ)

೨. ಮೃದು ಟಕಾರ (ಟ಼) ಉದಾ: ನೆಟ್ಟಿ಼ (ನೆತ್ತಿ) ಚುಟ್ಟಿ಼ (ಸುತ್ತು) ಕಾಟಿ಼ (ಗಾಳಿ)

೩. ಮೃದು ಡಕಾರ (ಡ಼) ಉದಾ: ಇಂಡೆ಼ ಉದಾ: ಎಂಡೆ಼ (ನನ್ನ), ಬನ್ನಂಡ಼ (ಬಂದಿಲ್ಲ, ಅಕ್ಕಂಡೋ಼ರು (ಅಕ್ಕನವರು)

೪. ಱಕಾರ (ಕಂಪಿತ ರಕಾರ – ಶಕಟ ರೇಫ) ಮತ್ತು ರೇಫ (ರ)

ಈ ಎರಡೂ ಧ್ವನಿಮಾ ಪ್ರಭೇದಗಳ ಉಚ್ಚಾರ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಉಳಿದುಕೊಂದಿದೆ.

ಉದಾ: ಅಱಿ (ತಿಳಿ) ಅರಿ-ಅಕ್ಕಿ
ಕಱೆ (ಕಲೆ) ಕರ಼ – ಕರೆ, ಬದಿ
ಪೊಱ (ಹೊರೆ) ಪೊರ಼ – ಮನೆ

೫. ಕನ್ನಡ ಲಕಾರಕ್ಕಿಂದ ಭಿನ್ನವಾದ ‘ಲ’ ಧ್ವನಿಮಾದ ಬಳಕೆ ಇದೆ.

೬. ‘ನ’ ಧ್ವನಿಮಾದ ಭಿನ್ನ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಬಳಕೆಗೆ ಇದೆ.

೭. ಅರ್ಧಾನುಸ್ವಾರ ಉದಾ: ರಾಮ^೦, ಅವೊ^೦, ಅಚ್ಚ^೦

ತುಳು ಮತ್ತು ಮೋಯ ಮಲೆಯಾಳದ ಕೆಲವು ಸಾದೃಶ್ಯ ಶಬ್ಧರೂಪಗಳನ್ನು ಈಗ ಗಮನಿಸಬಹುದು.

ಪ್ರಕೃತಿ

ದಿಕ್ಕುಗಳು

ಪ್ರಾಣಿ, ಪಕ್ಷಿ, ಉರಗ, ಕೀಟ

ಮನುಷ್ಯ ಶರೀರದ ಅಂಗಗಳು

ಸಂಬಂಧ ವಾಚಕಗಳು

ಸರ್ವನಾಮಗಳು

ಮನೆ, ಮನೆವಾರ್ತೆ

ಉಡುಗೆ ತೊಡುಗೆ

ಆಹಾರ ಜೀನಸು

ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿ

ಸಂಖ್ಯಾವಾಚಕ