ಬಾಲರಾಮನ ಸಾಂಗತ್ಯ: ಸಂಧಿ: ಹದಿನೈದು – ಕಳ್ಳ ರಾಮನ ಬಲಿದಾನ – ಬಾಲರಾಮನಿಗಾಗಿ ಪ್ರಳಾಪ (೧)

[1]ಶ್ರೀ ಗಿರಿಜೆಯ ಶಂಭು ಭಾಗೀರಥೀಶನೆ | ನಾಗಭೂಷಣ ನಂದಿಕೇಶ |
ಆಗಮದೊಡೆಯನೆ ಮೂಜಗವ ರಕ್ಷಿಪನೆ | ಪಾಡುವೆ ನಿಮ್ಮ ಮಹಿಮೆಯನು          || ೧ ||

ಉರುಗಶಯನ ನಾಭಿಕಮಲದಿ ಜನಿಸಿದ[ನ] | [ಶಿರವನು] ಧರಿಸಿ ಧರೆಯೊಳಗೆ |
ತಿರಿದುಂಡೆ ನವಕೋ[ಟಿ] ಸುರಮುನಿಗೆ ನಿಲುಕದ[ನ] | ಪರಮ ನಿರಂಜನ ಕೊಡು ಮತಿಗೆ    || ೨ ||

ಅಂಗಾಲಲ್ಲದೆ ನುಂಗುವೆನ ಬೆನ್ನ ಮಾರುತನ | ಆಹಾರವ ಮೇಲೈದನಾ ಸುತನ |
ಸೋದನೆಯ ಮಾಡಿದನ ರಾಣಿಯ ಪಿತಗವನ ಮಾಡಿದರೆ ಸುತನಿಂದ | ಲಯಮಾಡಿದ ದೇವ ಕೊಡು ಮತಿ     || ೩ ||

ಕುಕ್ಷಿಯೊಳಧಿಪತಿ[ಯ] ಮಸ್ತಕವ ಬದಲಾಂತು | ಅಕ್ಷಿ ಮೂರುಳ್ಳನ ವರಪುತ್ರ |
ರಕ್ಷಿಪುದು ಮುಂದೆಮಗೆ ರಸಸಾರ ಮತಿಯನು | ಅರ್ಥಪ್ರಾಸಿಗೆ ಸಮನಾಗಿ          || ೪ ||

ಕವಿಗಳ ಜಿಹ್ವಾಗ್ರ ಕೊನೆಯೊಳು ಇರುತಿರ್ಪ | ಕಮಲಜನ ರಾಣಿ ಕಟ್ಟಾಣಿ
ಯಶವಾಗಿ ಮುಂದಣ ತರಳರಾಮನ ಉಳುಹಿ ನಡ | ಸಮ್ಮ ಮುಂದೀ ಕೃತಿಯ     || ೫ ||

ಕಾಶಿ ರಾಮೇಶ್ವರಕೆ ಈಸು ವೆಗ್ಗಳವಾದ | ಶ್ರೀಶೈಲ ವರಕ್ಷೇತ್ರ ಹಂಪೆ |
ಈಶನೆ ಪರಮಪ್ರಕಾಶನೆ ಕೃತಿಯನು | ಪ್ರಾಸು ಬೀಳದ ಹಾಗೆ ನಡಸು               || ೬ ||

ಕೇಳುವುದು ಪರ ವಿಷಯ ನಾಯಿ ಮಾಂಸವು ಎಂಬ | ಕಾಣುವ ವ್ರತನಿಷ್ಠ ಜ್ಞಾನಿಗಳು |
ಓದಲು ಫಲವಿಹುದು ಕೇಳಲು ಗತಿ ಮುಂದೆ | ರಾಮನಂದದಿ ನಡೆವವಗೆ             || ೭ ||

ನಡೆಸುವೆ ಮುಂದಣ ಕೃತಿಯ ಲಾಲಿಸಿ ನಿಮ್ಮ | ಪ್ರೌಢ ಚಿತ್ತಗಳೊಂದುಗೂಡಿ |
ಮಕರಬುದ್ಧಿಗಳಿಂದ ಮಾತ ನುಡಿಯಾಡಲು | ಗತಿಯೇನು ತಿಳಿದು ಪೋದಲ್ಲಿ        || ೮ ||

ಸತ್ಯದಿ ನಡೆವವರ ಸ್ಮರಣೆ ಕರ್ಣಕೆ ಬೀಳೆ | ಹತ್ತದೆ ತಮಗೆ ಕಿಂಚಿತವು |
ಭಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದ ಶ್ವೇತ ಊರ್ವಶಿಯ ಬೋಧನೆ ಕೇಳೆ | ಹತ್ತನೆ ಶಿವಲೋಕ ಪದವ       || ೯ ||

ತಿಂಗಳಿಗೊಂದಿವಸೊಂದಾಗಿ ಚರಿಸುವನು | ಕಂಡನು ಬಿದಿಗೆ ತದಿಗೆಯಲಿ |
ತುಂಬಿದ ಪೌರ್ಣಮಿ ದಿವದಿವದೋರೆ | ಇಂದ್ರಭಾಗದೊಳು ರಾಜಿಸುತ               || ೧೦ ||

ಸೋಮನ ಕಳೆಯೊಳು ರಾಜಮಂತ್ರಿಯು ಬಂದ | ರಾಮ ರಾಯನ ಅರಮನೆಗೆ |
ಆಳು ಮಂದಿಯನೆಲ್ಲ ಅಂತ್ರದಿಂದಲಿ ಇಟ್ಟು | ಕುಮಾರನ ಬಳಿಗಾಗ ನಡೆದ           || ೧೧ ||

ಪುತ್ರನ ಕಾಣುತ ಸಾಷ್ಟಾಂಗವೆರಗಲು | ಎತ್ತಿ ರಾಮನು ಕರವಿಡಿಯೆ |
ಮತ್ತೇನು ಕಾರ್ಯವು ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಬರುವುದಕೆ | ರತ್ನಿ ಮಾಯೆಗಳೆಂದ ಮನದಿ        || ೧೨ ||

ಚಂದವಾಯಿ[ತೆ] ಬೇಂಟೆ ರಾಜೇಂದ್ರನು ಬಂದರೆ | ಹೊಂದದೊ ಇರೆ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ತಮಗೆ |
ಬಂದರೆ ಕ್ಷೇಮದಿ ಪರಿಣಾಮ ಕ್ಷಿತಿಯೊಳು | ಮಂಡಿಸಿವೆನಲು ಪ್ರತಿಯಿಲ್ಲ              || ೧೩ ||

ಬೇಂಟೆಯ ಸುಡು ನಮ್ಮ ಕಲಾಪದೋರಿತು | ಸ್ವಾಮಿ ತಾಕಿತು ಮೊಲ ನಾಯಿ ಮೇಲೆ |
ಸಾಕ್ಷಿಗಳಲ್ಲವೆ ಶಕುನಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿವು | ಕಲಾಪದೋರಲು ಕುಮ್ಮಟದಿ                  || ೧೪ ||

ಹಾಳು ರಂಡೆಯ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವರೇ ಪುತ್ರ | ಹಾಳು ಚೆಂಡಾಟವು ಸುಡಲಿ
ಹಾಳು ಮಂದಿಯರೊಡನೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಡದಿರಲು | ರಾಯ ಬಂದಾಗ ಹೊಗದಿಹುದೆ   || ೧೫ ||

ಕತ್ತೆ ಸೂಳೆಯುಯೆಂದು ಕಡೆಗು ಬಲ್ಲೆನು ನಾನು | ಇಟ್ಟಳು ಅಪಕೀರ್ತಿ ನಿಮಗೆ |
ಹೊಕ್ಕರೆ ಹೋಗಲಿ ಹೊಲಸು ರಂಡೆಯ ಮೋಡಿ | ಸಿಕ್ಕವರೆ ಮೂಳಿಯ ಬಲೆಗೆ       || ೧೬ ||

ಪರನಾರಿ ಸೋದರ ಬಿರಿದೆಲ್ಲಿ ಹೋಯಿತು | ಹರನ ವರವೇನಾಯಿತು ಭೂಪ |
ಇರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತಾರು ಪುರದೊಳು ರತ್ನಿಯ | ತಲೆಯ ಮೆಟ್ಟಿದ ಸತಿಯರುಗಳು         || ೧೭ ||

ಸಿಟ್ಟು ಬರುವುದು ಮಂತ್ರಿ ಸರಸವನಾಡು | ಏಕಾ[ತು] ಈ ಕರ್ಮ ನುಡಿಯ |
ಮುಚ್ಚಿ ಆಡಲಿ ಬೇಡ ಅಪ್ಪಾಜಿ ಹೊಳಮಾತು | ತಪ್ಪದೆ ಹೇಳಿದ ಮಂತ್ರಿ              || ೧೮ ||

ರಾಯನಾಡಿದ ಮಾತ ಹೇಳುವರೆ ಭಯವೇನೊ | ದೇವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ತೋರುವುದೊ |
ಸಾರಂಗಧರನಂತೆ ಮಾಡೆಂದು ಅಭಯವ | ಹೇಳಿರುವದೆ ಸರಿಯಷ್ಟೇ              || ೧೯ ||

ಇನ್ಯಾಕೆ ಎಲೆ ಮಂತ್ರಿ ಅಮ್ಮಾಜಿ ಹೀಗೆನಲು ಎನ್ನಾಸೆಗಳು ಸುಡಲಿ |
ಬಯಲು ಕತ್ತಲಿದು ಬಡಧೈರ್ಯನಿಗೆ | ಕೊಳ್ಳಯ್ಯ ಬಲಗೈ ಭಾಷೆಯನು              || ೨೦ ||

ನೀನೇಕೆ ಬರಬೇಕು ತಾಯಿ ಸೇರದವನು | ಆಳಿಲ್ಲವೇನೋ ಕಂಪಿಲಗೆ |
ಓರಂತೆ ಸದೆಬಡಿದು ರಾಯನ ಮುಂಗಡೆಯೆ | ನೀಗುವೆ ತನ್ನಯ ತನುವ            || ೨೧ ||

ಕೇಳಿ[ದ]ನು ತನ್ನಯ ಸೂಳೆ ಮುಂಡೆಯ ಚಾಡಿ | ಬಾಲನ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದಿಲ್ಲವೆ |
ಕೋಳಿಯ ಬಡಿದಂತೆ ಕಾಲ್ಹಿಡಿದು ಬ[ಡಿ]ವೆನು ಮಂತ್ರಿ | ಹೀನಾಯ ಬಿಡದು ಧರೆಯೊಳಗೆ     || ೨೨ ||

ಕಾಲನಾರ್ಭಟವಾಗೆ ಕಂಡಾಗ ಮಂತ್ರಿಯು | ಜೀವದೊಳಗೆ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೆದರುತಲಿ
ಆವಾಗ ರಾಮಗೆ ಧರ್ಮದೇವತೆ ಬಂದು | ಕೂಡಿದ ಪುತ್ರನಾತ್ಮದಲಿ                 || ೨೩ ||

ನೀನೇಕೆ ಬೆದರುವೆ ಚದುರ ಮಂತ್ರಿಯೆ ನಿಮ್ಮ | ದೊರೆ ಪೇಳಿದ್ಹಾಗೆ ಮಾಡೆನಲು |
ನರಕದ ಸೂಳೆ[ಯ] ನುಡಿಗೇಳ್ವ ಮಾತಿಂಗೆ | ಬರುತಿದೆ ಎನಗೆ ಮಂತ್ರಿ ಸಿಟ್ಟು        || ೨೪ ||

ಧರೆಯ ನಾರಿಯರೆಲ್ಲ ಮುಂದವನು ಕಡೆಯೆಲ್ಲಿ | ಮುದಿಯಗೆ ಹೆದರಬೇಕಾಯ್ತು |
ಹಡೆದಾಕೆ ಒಬ್ಬಳ ನೋಡಿ ತಡೆದೆನು ಮಂತ್ರಿ | ಕೊಡುವೆನು ದೃಢವಾಗಿ ತಲೆಯ     || ೨೫ ||

ಜಗವೆ ಬಲ್ಲದು ಸ್ವಾಮಿ ಕೊಲುವಾತನಹುದೆಂದು | ತೃಣಕಿಂತ ಕಡಿ ನರಜೀವ |
ಎಲುವಿಲ್ಲದ ನಾಲಗೆ ಹಲವಂ[ದ] ನುಡಿಯದೆ | ಕಳವಿರಲು ಪಿತನ ಕೊಂದೆಂದು      || ೨೬ ||

ದೃಢವಿರಲು ತನ್ನಯ ತಲೆಗೊಡುವ ಹರ ವೆಚ್ಚ | ಕೊಡದಿಹನೆ ಎಂದು ಆಡುವರು |
ಸರಿ ಮಂತ್ರಿ ಈ ಮಾತು ಶತ ವರುಷ ತುಂಬಿತು | ಮುನ್ನವೆ ಹೊಡಕೊಳ್ಳೊ ತಲೆಯ || ೨೭ ||

ಕಂಪಿಲರಾಯನ ಪಂಥ ಗೆಲಿದರೆ ಸಾಕು ಭೂ | ಕಾಂತಲಿ ಸ್ಥಿರವುಂಟೆ ಕಾಯ |
ಸಂತೆನ್ನ ಲಿಖಿತವು ತಂದೆ ಕರೆಯೊಳು ಅಳಿಯೆ | ಹೊಂದುವುದು ಸದ್ಗತಿಯ ಫಲವು  || ೨೮ ||

ನಂಬಲಾರದೆ ಮಂತ್ರಿ ಭಯಗೊಂಡು ದೂರದಿ ಇರುವೆ | ನಂಬುಗೆ ಕೇಳ್ವೆ ಬಲಗೈಯ |
ಚಂದ್ರಾಯುಧ ಪಿಡಿಯೆ ಕಳವೆಂಬುದು ತನಗಿಲ್ಲ | ಪಿತನೆಂದ ಆಜ್ಞೆಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೊ         || ೨೯ ||

ಸತ್ಯಪುರುಷನ ಮಾತು ಸತ್ತರೆ ಅಡಗದು | ಪೃಥ್ವಿಯುಳ್ಳನಕ ನಿಶ್ಚಿತವು
ಚಿತ್ರಾಂಗಿ ಕೊಲ್ಲಳೆ ತಪ್ಪಿಲದ ಸಾರಂಗ | ಪುತ್ರನ ವಾಕ್ಯ ಪೊಲ್ಲಪುದೇ                || ೩೦ ||

ಆಯುಧವ ಕೊಡಲಾಗಿ ನೋಡಿದ ಮಂತ್ರಿಯು | ಹೋಗಿಲ್ಲ ಕರ್ಮಕೆ ಇವನು |
ಹಾದರಗಿತ್ತಿಗೆ ಒಳಗಾಗದಿರಲು ಇಷ್ಟು | ಮೂಲವನು ತಂದು ಹಣ್ಣಿದಳು              || ೩೧ ||

ಆರನೆಂಬುವುದೇನು ಪೂರ್ವದ ಫಲವಿದು | ಹೇಳಿದ ಗುರು ವಾಕ್ಯ ಹುಸಿಯೇ |
ಕೇಡಿರಲು ಇವನೊಳಗೆ ಕೊಡುವವನೆ ಪಿರಂಗಿಯ | ಕಾರಗಡಿವನು ಲಕ್ಷ ಬಲವ      || ೩೨ ||

ತಪ್ಪನು ಪರಸತಿಗೆ ಕಟಕಿಯ ಮಾತೇನು | ಒಪ್ಪದಿರಲು ಕಂಡ ಹದನ
ಮುಪ್ಪಿನ ಕಾಲಕೆ ಮುದಿಯಗೆ ಶ್ವಾನ | ಬುದ್ಧಿ ಹುಟ್ಟಿತು ಕಂಪಿಲಗೆ                     || ೩೩ ||

ಪುತ್ರ ರಾಮಗೆ ಹೋಗಿ ಮತ್ತೆ ಕರಗಳ ಮುಗಿದು | ಒತ್ತಿನೊಳಗೆ ಕುಳಿತು ಪ್ರಧಾನಿ |
ಸತ್ಯದೊಳು ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರ ವಾಕ್ಯ ಪೇಲುವೆ ನಿಮಗೆ | ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ತೋರುವುದು      || ೩೪ ||

ಹೇಳಯ್ಯ ಪ್ರಧಾನಿ ಹಿರಿಯರಲ್ಲವೆ ನೀವು | ಕೇಳದಿರಲು ತಾನು ಮರವೇ
ಜಾಣ ಮಂತ್ರಿಯ ಮಾತ ಮೀರಿನ್ನು ನಡೆವವಗೆ | ಬಹಳ ಕೇಡುಂಟು ಧರೆಯೊಳಗೆ    || ೩೫ ||

ಇದಕೊಂದು ಕಥೆಯುಂಟು ಹೃದಯದಿ ಲಾಲಿಸಿ | ಮದನವತಿಯೆಂಬ ಪಟ್ಟಣದಿ |
ಸೊಗಸಾಗಿ ಆಳುವಂಥ ಚಕ್ರವರ್ತಿಗೆ | ಭಾನುಮತಿಯೆಂಬ ಸ್ತ್ರೀ ಮದುವೆ             || ೩೬ ||

ಹಗಲಿರುಳು ಆಕೆಯ ಅಗಲಿ ಜೀವಿಸಲಾರ | ಸದರಿನೊಳು ಕುಳಿತು ಸಮನಾಗಿ |
ಇರುತಿರಲಾತನ ವರಮಂತ್ರಿ ಪೇಳಿದ | ದೊರೆ ರಾಣಿ ಬರಸಲ್ಲ ಹೀಗೆ                 || ೩೭ ||

ಹೇಗೆ ಮಾಡಲಿ ಮಂತ್ರಿ ಕಾಣದೆ ಅರಗಳಿಗೆ | ಜೀವಿಸಲಾರೆ ನಾನವಳ |
ಭೂಮಿಕಾಂತನೆ ಕೇಳೊ ಈಕೆ ಲಾವಣ್ಯಕೆ | ಕಾಗದೊಳು ಬರೆಸಿಕೊಡುವೆ             || ೩೮ ||

ಹಾಗೆ ಮಾಡೈ ಮಂತ್ರಿ ನೋಡಿನ್ನು ತಾ ಮರೆತು | ಜೀವ ಕುಳ್ಳಿರುವೆ ಸದರಿನಲಿ |
ಜಾಣ ಚಿತ್ರಕನಿಗೆ ಪೇಳಲಾಕ್ಷಣದೊಳು | ಭಾವಕ್ಕೆ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಬರೆಯೊ               || ೩೯ ||

ಬರೆವಂಥ ಸಮಯದಿ ಕರದಿ ಕಪ್ಪಿನ ಕಡ್ಡಿ | ಉದುರಿ ಬೀಳಲು ಒಳದೊಡೆಗೆ |
ಒರೆಸುವ ಸಮಯದಿ ವರರುಚಿಯು ಬಂದಾಗ | ಇರುವುದಾಕೆಗೆ ಬೇಡವೆನಲು        || ೪೦ ||

ಹರುಷದಿ ಕೊಡಲಾಗ ರಾಯ ಭಾವಕೆ ಮೆಚ್ಚಿ | ಒಳದೊಡೆಯ ಮಚ್ಚೆ[ಯ] ಕಂಡ |
ಪುರುಷ ಬಲ್ಲವೆ ಹೊರತು ಬರೆದಾತ ಬಲ್ಲನೆ | ಹಿಡಿತರಿಸಿ ಕೇಳವನನೆಂದ            || ೪೧ ||

ಬರೆವಾಗ ಲೆಕ್ಕಣಿಕೆ ಕೈಜಾರಿ ಬೀಳಲು | ನಿಲಿಸಿದ ವರರುಚಿಯು ಉಂಟೆನುತ |
ಭಾನುಮತಿ ವರರುಚಿಗೆ ಸ್ನೇಹಗಳು ಅಹುದೆಂದು | ಬೇಕಾದವನು ಪಿಡಿದು ಕೊಲ್ಲೆನಲು        || ೪೨ ||

ದೇವಾ[ಈ] ವರರುಚಿಯು ಅಲ್ಲ [ವು] ಕರನು ಅಲ್ಲ | ರಾಯಗೆ ಮಂತ್ರಿ ಬರಲು ಹೇಳೆ |
ಕೇಳ[ದೆ] ಆ ಮಾತ ತಳವಾರನ ಕರಕಿತ್ತು | ಪ್ರಾಣವ ತೆಗೆಯೆಂದು ಪೇಳೆ            || ೪೩ ||

ತಳವಾರನೊಳು ಉಸುರೆ ಪ್ರಧಾನನು | ಬಹುಕಾರ್ಯವುಂಟು ಮಡಗೆನಲು |
ಇಡಲಾಗ ಮತ್ತೊಂದು ದಿವಸದಿ ರಾಯನೆ | ತರಳ ಮೃಗ ಬೇಟೆಗೆ ಹೋದ           || ೪೪ ||

ಚತುರಂಗ ಬಲದೊಳು ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಸಮಯ | ದೊರೆ ಸುತಗೆ ಹರಿಣನು ಸುಳಿಯೆ |
…………………………………. | ಹರಿಣನ ಎಡಬಿಡದೆ ನಡೆದ                         || ೪೫ ||

ಕಡಲ ಸಾರಲು ಸೂರ್ಯ ಗಾಹುಡಿಸಲು ಕತ್ತಲೆ ಕು[ವರ] ಭಯ ಹುಟ್ಟಿ ವೃಕ್ಷ ಅಡರಿದನು |
ಕುರಿಗೊಂಡು ಕರಡಿಗೆ ವೈರಿ ವಾಹನಗಳಾಗಿ | ಮರದ ಮೇಲಿರಲು ಆ ಜಾಂಬ       || ೪೬ ||

ಅನಿತದಿ ವ್ಯಾಘ್ರನು ಬರಲು ಕಂಡು ಮರನ | ಅಡರುತ ಕಂಡ ಕರಡಿಯನು
ತನುವಳಿವ ಕಾಲವು ತನಗಾಯ್ತು ಲಯಕಾಲ | ಕುವರ ಚಿಂತಿಸೆ ಜಾಂಬ ಬಾರೆನುತ || ೪೭ ||

ಕಡಿವೆನು ನಿನ್ನನು ತನಗೊಂದು ಗ್ರಹಿಸಿದೆ | ಹಿಡಿಯೆನಲು ನಂಬಿಗೆ ಕರಡಿ

ದೊರೆಯ ಮಗನು ನಿದ್ರೆ ಎಲೆಯ ಮುಚ್ಚಲು ನೋಡಿ ಮಲಗೆನಲು                    || ೪೮ ||

ಹುಲಿ ಬಂದ ಎಲೆ ಕರಡಿ ಮನುಜನ ಸ್ನೇಹಗಳೇನೊ | ಪಿಡಿದು ನೂಕುವನ ಭಕ್ಷಿಸುವೆ |
ಅನುದಿನ ಈರ್ವರು ವನದೊಳು ಬಾಳುವ | ವೈರ ತೀರದೊ ಇದರೊಳಗೆ            || ೪೯ ||

ನಂಬಿದವನ ಕೆಡಿಸೆ ಶಂಭು ಮೆಚ್ಚನು ಎಂದು ಕರಡಿ ನುಡಿಯಲು [ಹುಲಿ] ಪೋಗೆ |
ದೊರೆ ಮಗ [ನೊಳು] ಕರಡಿವನ ನೋಡುವರೆ | ಮಲಗುವ ಇವನಡಿಯೊಳಗೆ        || ೫೦ ||

ಹುಲಿ ಬಂದ ಎಲೆ ಮನುಜ ಬೆಳಗಾಗಿ ತಿಂಬುವದು | [ಒದೆ]ದು ನೂಕೆನಲು ಕರಡಿಯನು |
ಬಡಿದು ಹಾಕುವೆನೆನಲು ಉದಯಕ್ಕೆ ನೀ ಪೋಗು | ಅಹುದೆನುತ ಮೆಲ್ಲನೆ ನೂಕೆ     || ೫೧ ||

ದಿಗಿಲನೆ ತಾನೆದ್ದು ಪಿಡಿ ಶಾಪ ಮರನೊಳು | [ಸಸೇಮಿರಾ] ಎನುತಲಿ ತಿರುಗೆ |
ಬೆಳಗಾಗಲವ ತಾನು [ತಳರಿ ] ಪೋಗಿ | ಬಲ ಕುದುರೆ ಹುಡುಕುತ ಬರಲು           || ೫೨ ||

ರಾಯನ ಕುವರನ ಕಾಣುತ್ತ ಕರಕೊಂಡು | ಹೋಗಲು ತಮ್ಮಯ ಪುರಕೆ |
ಯಾರಾರು ಕೇಳಿದರು [ಸಸೇಮಿರಾ] ನೆಂಬುವ ಶಬ್ದ | ಆಡನು ಬದಲು ವಾಕ್ಯವನು   || ೫೩ ||

ರಾಯ ಚಿಂತಿಸಲಾಗಿ ಯಾರು ಬಿಡಿಸಲಾಗಿ ಅರ್ಥ | ಭೂಮಿಯ ಕೊಡುವೆ ನಾನವಗೆ |
ದೇವವತರಿಸಿಯಡಿ ಬಿಡುವದಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆ | ಯಾರೊಡನೆ ತೀರದು ಎನಲು           || ೫೪ ||

ಕೊಲುವರೆ ತಳವಾರ ಮಾಡಬಾರದೆಯೆಂದು ನುಡಿಯಲು ರಾಯ ದುಃಖದಲಿ |
ತೆಗೆದವನ ಕರೆತಂದು ದೊರೆಯ ಮಗನ ತೋರೆ | ಮೂರು [ಗ್ರಂಥ]ದಲಿ ಬಿಡಿಸಿದನು         || ೫೫ ||

ವರರುಚಿಯಿಂದಲ್ಲಿ ಅರಸನ ಸುತನಳಿದ | ಧುರಧೀರ ರಾಮ ನೋಡೆನಲು
ಮಡಗುವೆ ಅವನಂತೆ ಮುದಿಯ ಕಂಪಿಲನ | ಭ್ರಮೆ ತಾರೊ ತನಕ ಪೇಳೆನಲು       || ೫೬ ||

ಮಡಗಲು ವರರುಚಿಯ ಘನ ಬಾರದೆ ಮಂತ್ರಿಗೆ | ಉಳಿಯನೆ ರಾಯನ ಸುತನು |
ಬರುವುದೆ ಬೆನ್ನೊಳು ಅರಿಯ ಲೆಗ್ಗೆಯ ಸುದ್ಧಿ | ಬಾರನೆ ಸುರಿತಾಳ ದಂಡೆತ್ತಿ          || ೫೭ ||

ಅಳಿಯನು ಎನುತಲಿ ಹಿತಗೊಳಿಸಿ ಪೇಳುವನಲ್ಲ | ಉಳಿಹಿಕೊಂಬರೆ ಮಾನವನು |
ಮನವೊಪ್ಪಿ ಚಿತ್ತದೊಳು ರಾಮ ಒಪ್ಪಿದರೆ | ಮಡಗುವೆನು ತಿಳಿದ ಬುದ್ಧಿಯಲಿ         || ೫೮ ||

ಆಗಲೈ ಎಲೆ ಮಂತ್ರಿ ಸಾವಿಗಂಜುವನಲ್ಲ | ನೀ ಪೇಳುವ ನುಡಿಯ ಒಳಗಹೆನು |
ತಾನುಳಿಯೆ ನಿನ್ನಯ ಬೇರ ಕಿತ್ತದೆ ಬಿಡನು | ಆ ದ್ರೋಹವು ಎನ್ನ ಬಾಧಿಸದೆ          || ೫೯ ||

ಮಾಡುವೆ ಅದಕೆಂದೆ ಮೂರ್ತ ಈಗಳಾನು | ಪಾಲಿಸು ವರ ಮಾಸಕೆಂದ |
ವಾಯು ಗಮನದಿ ಬಂದು ಪ್ರಧಾನಿ ನೆಲಮಾಳಿಗೆ | ಬೀಗಮುದ್ರೆಯ ತೆಗೆದನು       || ೬೦ ||

ಅಟವಿಯಲು ಮಡಗುವೆ ರಾಮನಾಥನ | ತಾ ವಿವೇಕದಲಿ ನೋಡಿದನು |
ದೇವ ಜಟ್ಟಂಗಿಯ ರಾಮೇಶನ ಗುಡಿಯೊಳು | ತಾವ ಮಾಡಿದನು ರಾಮನಿಗೆ        || ೬೧ ||

ಹುಲು ಅಡಗ ನೆಲಮಾಳಿಗೆ ತೋಡಿಸಿ | ಕಲಿ ರಾಮನ ಸತ್ಕರಿಸಿ
ಕಲ್ಲು ಮನದ ರಾಮ ತುರುಕ ನೇಮಿಯ ಗಂಡ | ನೆಲಮಾಳಿಗೆಯೊಳಿರಲೆಂದು       || ೬೨ ||

ಆರು ತಿಂಗಳು ಗ್ರಾಸ ನೀರು ಎಣ್ಣೆಯು ಸಹ | ಬೇಳೆ ಬೆಲ್ಲ ಉಪ್ಪು ಮೆಣಸು
ಹಾಲು ಮಜ್ಜಿಗೆ ಘೃತವು ಅಕ್ಕಿ ಸಕ್ಕರೆ ತುಂಬಿ | ತೂಗು ಮಂಚಗಳ ಉಯ್ಯಾಲೆ       || ೬೩ ||

ಕಾಯ ತಮ್ಮನ ತಂದು ಮಡಗಿ ಜೋಡಿಗೆ ಮತ್ತೆ | ನಾಲ್ವರ ಕರದೊಳಗಟ್ಟಿ |
ಲಿಂಗ ಕಾತಣ್ಣ ಕೌಳಿಯ ನಾಗ ಲಿಂಗಣ್ಣ | ಲಿಂಗಯ್ಯ ಮುಮ್ಮಡಿ ಎನಿಪ                || ೬೪ ||

ಭಾವಜರೂಪನ ಮಡಗಿ ಬೈಚಪ್ಪ | ನೋವ ತಾಳಿದ ಮನದೊಳಗೆ |
ಆವ ಕಾಲಕೆ ತುರುಕರ ದಂಡು ಬರುವುದೊ | ಕೋವಿದ ರಾಮನ ತೆಗೆವೆ              || ೬೫ ||

ಕೂಗಲು ಆರ್ಭಟಿಸಿ ಗವಿಯ ಬಾಗಿಲ ಮುಂದೆ | ಜ್ಞಾನವಾಗಲು ನಿದ್ರೆ ಹರಿದು |
ತಾರ ಕಡಿಯೆನು ಎಂದು ಹಿಡಿದು ಕಂಡೆಯ ಹೊರಡೆ | ಮಂತ್ರಿಯ ಧ್ವನಿಗೇಳಿ ನಿಂತನು [ಕಳ್ಳ]ರಾಮ   || ೬೬ ||[2]

ಕುಂತು ಈರ್ವರು ಏಕಾಂತ ಮಾಡುತ ಪೇಳೆ ಭೂ | ಕಾಂತ ರಾಮಗೆ ಬಂದ ಸ್ಥಿತಿಯ |
ರಾಯನಿಲ್ಲದ ಮನೆಯ ರಾಮ ಚೆಂಡನು ಆಡೆ | ಹೋಗಿ ಬೀಳಲು ರತ್ನಿ ಮನೆಗೆ |
ಕೇಳುವರೆ ಹೋದಲ್ಲಿ ನಾನಾ ಗಾರುಡವ ಮಾಡಿ | ದ್ರೋಹಿ ಪಿಡಿಯಲು ಒಲ್ಲೆನೆನಲು  || ೬೭ ||[3]

ಸತ್ಯವುಳ್ಳವ ರಾಮ ಮುಟ್ಟನು ಪರಸತಿಯ | ಮರ್ತ್ಯಬಲ್ಲುದು ನೀನು ಬಲ್ಲೆ |
ಸಿಕ್ಕದೆ ಬರುವನು ತೊತ್ತು ಗಂಡಿಗೆ ಹೇಳಿ | ಮುಟ್ಟಿಕೊಂಡೆನುತ ಠೌಳಿಯನು         || ೬೮ ||

ಹಲವಾಡಿಯ ಮಾತನು ನೆಲೆಯೆಂದ ಕಂಪಿಲ | ಕೊಲುಯೆಂ[ದು] ಎನ್ನ [ಕಳಿಸಿದ] |
ಮಡಗಿದೆ ಕುಮ್ಮಟವನುಳುಹಿ ತೋರುವೆ ತಾನು | ಕೊಡಬೇಕು ನಿನ್ನಯ ತಲೆಯ    || ೬೯ ||

ರಾಮನಿರಲು ರಾಜ್ಯ ಭೂಮಿಯನುಳುಹುವ | ನಾ ಸಾವ ಶಂಕೆ ನಾವಿರಲು |
ಏನುಂಟು ಕಳ ರಾಮ ತಲೆಗೊಡಲು ನಿನ್ನ | ಪ್ರಾಣಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಯೆ ಲೋಕದಲಿ           || ೭೦ ||

ಪರಹಿತಕೆ ತಲೆಗೊಡಲು ಗುರುಪಾದ ಕಂಡೆಲ್ಲ | ಶರಣರಲ್ಲದೆ ನರಕವುಂಟೆ |
ಬರಲೊರ್ವ ಜಂಗಮವು ಮಗನ ಬೇಡಲು ಕೊಂದು | ಉಣಿಸಲು ಹರನೊಲಿದ ಧರೆಯ       || ೭೧ ||

ಪರಹಿತಕೆ ಶೂಲದ ಮರನೇರಿ ಗುಂಡಯ್ಯ | ರಜತಾದ್ರಿ ಕಂಡುದನರಿಯಾ |
ಬಲುಮೆ ಸಾಧನದೊಳಗೆ ಕೊಲಬೇಕೆಂದು ಬಂದವನಲ್ಲ | ನಿನಗಿಲ್ಲಿ ಸದ್ಗತಿಯುಂಟು  || ೭೨ ||

ಹರಹರ ಎನುತಾಗ ಕಳರಾಮ ಕರ್ಣವ | ಬೆರಳಿಂದ ಮುಚ್ಚೆ ಶಿರದೂಗೆ |
ಪರನಾರಿ ಸೋದರ ಹರಿಚಂದ್ರ ರಾಮಯಗೆ | ಬರಬೇಕೆ ಇಂಥಪಕೀರ್ತಿ              || ೭೩ ||

ಮುದಿಮೂಳ ತನ್ನಯ ಒಡೆಯನ ಕೊಲಬೇಕೆ | ಕೊಡುವೆನು ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವನು |
ಪೊಡವಿಯೊಳಗೆ ಕಾಯ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಪಡೆದಿಹುದೆ | ದೃಢದೊಳು ತಲೆಗೊಡುವೆ ಮಂತ್ರಿ        || ೭೪ ||

ಸತಿಯ ರತಿಗಲೆಗಿನ್ನು ಒಡಗಾರ ಸತಿಯಾಕೆ | ಪಿತನ ಮೀರುವ ಪುತ್ರ ಶತ್ರು |
ಹತಗಾಲ ಬಂದಾಗ ಒಡೆಯಗೆ ತಲೆಗೊಡದ | ಬಂಟಗೆ ನರಕ ತಪ್ಪುವುದೆ             || ೭೫ ||

ಬಲುಮೆ ಮಾಡುವದೇಕೆ ಬಲ್ಲವಗೆ ಮೇಲವನು | ಕೊಡಬೇಕು ಎಂಬ ದೃಢವಿರಲು |
ಪಿಡಿದು ಕೊಂದರೆ ನಮ್ಮ ಒಡೆಯ ರಾಮಗೆ ಕೊಂದು | ತಮಗೆ ನರಕದ ಪುಳುಗೊಂಡ         || ೭೬ ||

ನಿತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕಾಯ ನರಜನ್ಮ ಸಾಕೆನಗೆ | ಮುಕ್ತಿಗೇರುವ ಇಂದಿನೊಳಗೆ |
ಹೊಕ್ಕು ಗಂಗೆಯ ಮುಳುಗಿ ಹರನ ಸ್ಮರಣಿಲಿ ಬಂದು | ಉತ್ತರ ಮುಖವಾಗಿ ಕುಳಿತ  || ೭೭ ||

ಹರಹರ ಶಂಕರ ವರದ ಜಟ್ಟಂಗಿಯ | ಸ್ಮರಣೀಲಿ ಮನವಿಕ್ಕಲಾಗ |
ಕರಿಕಂಠ ಒಡೆಯಗೆ ಅರಿವಾಗೆ ಪುಷ್ಪಕವ | ಕಳುಹಲು ಅವನ ತರಹೇಳೆ              || ೭೮ ||

[ಮೇಘ ಗಮನದಿ] ಬಂದು ದೇವದುಂದುಭಿ ನಿಲ್ಲೆ | ರಾಮನ ಸ್ಮರಣೆ ನಿಲ್ಲಲಾಗ |
ಕಾಣುತ್ತ ಮಂತ್ರಿಯು ಖಡ್ಗದ ಝಳಪಿಸಿ | ತಾ ಹೊಡೆಯಲು ಮಂಡೆಯ ಪಿಡಿದ       || ೭೯ ||

ಅವನ ಹೊಂದಿರುವ ನಾಲ್ವರು ಕಳ್ಳರನು ಪಿಡಿದು | ಬೇಗದಿ ಶಿರಗಳನು ತಂದು
ನಾ[ಕ]ಲೋಕಕೆ ಸುರರು ಒಯ್ದು ಕಳ ರಾಮನ | ಶ್ರೀ ಗುರುವಿನಡಿಯ ಕಾಣಿಸಲು     || ೮೦ ||

ಗಿರಿಜೆಯ ಕೇಳ್ದಳು ಗೀರ್ವಾಣಮೂರ್ತಿಯ | ಫಲವೇನು ಈಗಾದ ಸ್ಥಿತಿಯು |
ರಮಣಿ ಕೇಳೆಲೆ ಹಿಂದೆ ಕುರುಹ ತೋರಿದೆವಲ್ಲೆ | ತರಳೆ ಪಿಡಿಯಲು ಜರೆದು ಬರನೆ   || ೮೧ ||

ಒಲಿಯಲು ನಾರಿ ಒಲೆಯದಿದ್ದರೆ ಮಾರಿ | ಎನುವುದು ಸಹಜ ಪಾರ್ವತಿಯೆ ||
ಕಡೆಗವಳು ಮಾಡಿದ ಕಲಾಪವಿಧಿ ಬಂದು | ಬಡಿದುದು ಬಡವನ ತಲೆಗೆ              || ೮೨ ||

ರಮಣಗೆ ಆಡಲಿಡೆ ಒಳಗಾಗಿ ಉಸುರಾಳಿ | ಕೊಲವೆಂದ ತನ್ನ ಬಾಲಕನ |
ಮಡಗಿ ಮಂತ್ರಿಯು ಅವನ ಕುರುಹಾಗೆ | ತಲೆಯ ವರ ತಾಗಿ ಇವ ಅವಗೆ            || ೮೩ ||

ಅವನೆಲ್ಲಿ ಇವನೆಲ್ಲಿ ಠವುಳಿ ಎನ್ನಲು ಗಿರಿಜೆ | ಅವನ ಶಾಪದಲಿ ಇವನಾದ |
ಫಲಸಾರವಿಲ್ಲದೆ ಜಟ್ಟಂಗಿಯ | ಭಜನೆ ಮಾಡಿದರು ಕೇಳಗಜೆ                        || ೮೪ ||

ಹರ ಮೆಚ್ಚಿ ಕೊಡಲಾಗ ಅಭಯದ ಪುಷ್ಪವನು | ಕದಳಿ ಫದಲೊಳು ಸೇವಿಸಲು
ಶೂಲದ ಪುಷ್ಪವ ತಂದು ತಮ್ಮಡದಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ | ಜನಿಸಿದ ಅರ್ಧ ರೂಪ ಇವಗೆ         || ೮೫ ||

ನಗರದಿ ಕಳವನು ಹಗಲಿರುಳು ಮಾಡಲು ಇವನು | ಪಿಡಿದು ಬಂಧಿಸಿದಾ ಸ್ವಪವನು
ಸಿಡಿದೋಡಿ ಬಂದೊಬ್ಬ ಮೊಗವೀಯೊಳಿರುತಿರಲು | ತಿಳಿದೇನೆ ಭೇದವ ಸತಿಯೆ    || ೮೬ ||

ರಾಮನ ಮಡಗಿ ಪ್ರಧಾನರು ಉಳಯಲ್ಕೆ | ಉಪಾಯ ಕಾಣದೆ ಬಿರಿದಿವನ ಕೇಳೆ |
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲಿ ಕೊಟ್ಟ ಪರಹಿತಕೆ ಪ್ರಾಣವ | ಸೇರಿದ ಕೈವಲ್ಯ ಗತಿಯ                || ೮೭ ||

ಅವಗೆ ಇವನಿಗಬ್ಯಾಂತ್ರ ಬಹು ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆದ್ದು | ಗಿರಿಜೆ ಪಾರ್ವತಿಯು ಮೆಚ್ಚಿದಳು
ಪರಹಿತಕೆ ತಲೆಗೊಡಲು ಹರ ನಿಮಗೆ…………. | ಸುರಿಯಲು ಪುಷ್ಪದ ಮಳೆಯು    || ೮೮ ||

ತಲೆಗಳ ಶೃಂಗಾರ ಪಲಬಗೆಯ ಮಾಡಿಸಿ | ಮಂತ್ರಿ ಕೆಲಸ ಪನ್ನೆಗಳನು ತಿದ್ದಿ |
ತಿಲಕ ಕಸ್ತುರಿ ಇಟ್ಟ ಸಿದ್ಧನಾಮವ ಕೊನೆಗೆ | ಜಡೆಯ ಹಣ್ಣಿಸಿ ಜುಟ್ಟುಗಳ              || ೮೯ ||

ಕಳ್ಳ ರಾಮನ ತಲೆಯ ಬೆಳ್ಳಿ ತಟ್ಟೆಲಿ ಇಟ್ಟು | ಒಳ್ಳೆಯ ವಸ್ತ್ರದಿ ಮುಚ್ಚಿ |
ತಾಳಾನೆ ಉದಯಕೆ ತರಲಾಗ ತಲೆಗಳ | ಕಣ್ಣೊಳು ಜಲವ ಸೂಸುತಲಿ             || ೯೦ ||

ಸದರಿಗೆ ಬರಲಾಗ ದೊರೆಯು ಕಂಪಿಲರಾಯ | ಅನಿತದಿ ಮಂತ್ರಿ ಕರ ಮುಗಿದು |
ಉಳಿತ ನಯನದಲಿ ಕೆರೆಕೋಡಿ ಬಿದ್ದಂತೆ | ತರಳನ ತಲೆ ಕೊಳ್ಳೊ ಭೂಪಾ          || ೯೧ ||

ಸತಿಯ ಭಂಗವ ಮಾಡಿದ ಸುತನ ತಲೆಯ ಕೊಳ್ಳೊ ಮತಿಗೇಡಿ ಕಾಟನ ಶಿರವಿಡಿಯೊ |
ಜೊತೆಗಾರ ಲಿಂಗನ ನಾಗನ ತಲೆಯಿದು | ಸುಖಕರದ ಹನುಮನ ತಲೆಯು         || ೯೨ ||

ಕೊಳ್ಳೊ ಕೊಳ್ಳೆನಲು ಎಲ್ಲರನೇತಕೆ ಕೊಂದೆ ಸಲ್ಲದು ಮಂತ್ರಿ ಇದು ನಿನಗೆ |
ಬಲ್ಲಿದ ಮಗನಳಿದ ಬೀಳುವ ಮರನನು | ನಿಮ್ಮೊಳಗಾಯಿತೆ ದೊರೆಪಟ್ಟ             || ೯೩ ||

ಮರುಳು ಏರಲು ರಾಯಯ ಮರ ನೀರ ಕುಡಿವವಳ | ಒಡನಾಡೆ ಮದವೆದೆ ಬಂತು
ಬಿಡು ನಾಯಿ ಮಾತಿನ್ನು ಸುಡು ರಾಯನಿವರಿಂದ | ನಡೆದ ಅಪರಾಧವ ಕೇಳೋ     || ೯೪ ||

ಕಾಣದೆ ಕಳತ್ರಯವ ಕುಮಾರನ ಕೊಲ್ಲಿಸಿದೆ | ಕೇಣನೆ ನಿಮಗಿಂದ ಹಿಂಡಿ |
ದೇವರಾಜ್ಞೆಯವಿದ ಮಾನಪಡಿಯಲು | ಮೂರು ಮಲೆತವರು ಇವರೊಳಗೆ           || ೯೫ ||

ಧರ್ಮ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಪೇಳಿದ | ರಾಯ ಕಡಿಗಾರುನೂರು ಜನವ |
ಪಿಡಿಯಲು ತ್ರಾಣಿಲ್ಲ ಕಡಿಗೊಂದು ನಿನಗಾಗಿ | ಹೊಡೆಸಿದೆ ಬಾಣ ಸರಲೊಳಗೆ        || ೯೬ ||

ಧರಣೀಂದ್ರ ನಿಮ್ಮಯ ಚರಣಕಂಜುವೆ ಹೊರತು ಮಳದೊಳಗುಂಟೆ ರಾಮುಗನು |
ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ರಾಜೇಂದ್ರ………………….ನಾಲ್ವರು | ಕಳುಹಿದ ರತ್ನಿಯ ಮನೆಗೆ          || ೯೭ ||

ಬಿಡು ಅವರ ಮಾತುಗಳ ಹಿಡಿ ನಿನ್ನ ಹಗೆಯಾದ | ಮಗ ಮುದ್ದು ಚೆನ್ನಿಗರಾಮನ ಶಿರವ |
ತೆಗೆದಿಡಲು ಮುಸುಕನು ಚಂದ್ರಮುಖವನು ಕಂಡು | ಬೊಂಡುತ ಬೀಳಲು ಸದರ ಕೆಳಗೆ      || ೯೮ ||

ಬಾಲನ ತಲೆಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತ ಕರಿಗಳಿಗೆ | ಮಾಡಿದಂತಾದ ಉದಸಿಯು |
ಗಾಯೊಡೆದ ಮದದಂತೆ[ಬೇ]ವುತ ಒಡಲೊಳಗೆ | ಈಡಾಡುತಲು ಜಲ ಉದಕ      || ೯೯ ||

ಸರಳೇರಿದಂದದಿ ಕುದಿವುತ್ತ ರಾಜೇಂದ್ರ | ಉರಿವ ಗಾಯದಿ ನೊಂದಂತೆ |
ಉರಿವ ಅಗ್ನಿಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಸುರಿದಂತೆ ಕಂಪಿಲನು | ಹೊರಳುತ್ತ ಹುಡಿಯ ಮಣ್ಣೊಳಗೆ      || ೧೦೦ ||

ಕೊಲಬಹುದೆ ಎಲೆ ಮಂತ್ರಿ ಕಡು ಜಾಣ ನೀನಿನ್ನು ಕಳುಹದೆ ಬರಲು ಅಪ್ಪಣೆಯ |
ತಂಡವು ಮಾಡದೆ ಕೈಯ ಹಗೆಯಾಯ್ತು ರಾಮನು | ಕಳೆಯಬೇಕೆಂಬ ದುಃಖದಲಿ    || ೧೦೧ ||

ಮೂರು ಅಪ್ಪಣೆಯನು ಕಾಯಲಿ ಬೇಕು ಮಂತ್ರಿಗಳು | ಭಾಗೀರಥಿಯು ಮೂರು ವ್ಯಾಳೆ |
ತೋರದೆ ಮೂರು ವ್ಯಾಳೆ ಮ್ಯಾಲಕ್ಕೆ ಒಳಕೊಳ್ಳೊ | ಮದನಂಗೆ ಚೆಲ್ವ ಬಾಲಕನು    || ೧೦೨ ||

ಕೊಲ್ಲೆಂದ ಮಾತಿಗೆ ಕೊಲ್ವರೆ ಬೈಚಪ್ಪ | ನಿಲ್ಲಲಾರದೆ ಕಾಲ ಗಳಿಗೆ |
ಬಲ್ಲವರು ಅದಕೊಂದು ತಂತ್ರಭಾಗವ ಮಾಡಿ | ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನೃಪನನೆಚ್ಚರಿಸಿ              || ೧೦೩ ||

ನಂಬುವರೆ ರಾಯರ ಮಾತನು ಗೆಲುಹದಕೆ | ಕುಂಭ ಕುಚದ ಹಾಲನುಂಡು |
ಕೊಂದವನ ತಲೆಯನು ತಾರದಿರಲು ಎನ್ನ | ಅಂಗವ ಕೊರೆವ ಲೇಸಿಂದೆ             || ೧೦೪ ||

ಸೋದರ ಅಳಿಯನು ಎಂದು ಕಾಯ್ದುದುಂಟಾದರೆ | ಸೂಲಕ ತೆಗೆಸು ಲೇಸಿಂದೆ |
ಮೂರು ಅಭಯವ ಕೊಟ್ಟು ಮುಖವನು ತಿರುಹಿದೆ | ಕೋಡಗ ಕೊನೆಗೆ ನೆಗೆವಂತೆ    || ೧೦೫ ||

ಸುರಿಗೆಯ ಜಡಿದೆತ್ತಿ ಹೊಡೆದಾಗ ರಾಮನು | ತನಗೇನು ಬುದ್ಧಿಯ ಪೇಳಿದನು |
ಇಡಬೇಡ ಮನದೊಳು ನುಡಿಯೆನಗೆ ಬೈಚಪ್ಪ | ಇರಿಕೊಂಡು ಸಾವೆನೀಕ್ಷಣದಿ        || ೧೦೬ ||

ತಂದೆ ರಾಜೇಂದ್ರ ಸ್ಥಿರಪಟ್ಟವಾಳಲಿಯೆಂದ | ಬಂಧು ಬಳಗವು ಸುಖದೊಳಗೆ |
ಮಂದಗವನೆ ಹರಿಯಮ್ಮ ಇಟ್ಟೋಲೆ | ಕುಂದದೆ ಸ್ಥಿರವೆಂದ ರಾಮ                   || ೧೦೭ ||

ಸಾವಾಗ ಸಂಜೀವ ಯಾರಾರ ನೆನೆದನು | ಕೊಂದನೆ ಹಳೆಯ ಮರನಾಗಿ
ದಾಯಾದಿ ಸುರಿತಾಳ ಬಂದರಿನ್ನು | ಊರಿಗೆ ತ್ವರ ನೀನು ಎಂದ                     || ೧೦೮ ||

ಹೆಸರಲ್ಲ ಅಡಗಿತೆ ದೆಸೆವುಳ್ಳ ರಾಮನ ವಿಜಯ ಕೊಟ್ಟನು ಮುಪ್ಪಿನಲಿ |
ಅಸುರರ ತೆರದೊಳು ಸುರಿತಾಳ ಖಾನರು ಬರಲು | ಪಿತನಿಗೆ ಗತಿಯೇನು ಎಂದ    || ೧೦೯ ||

ದುಃಖ ಸಲ್ಲದು ರಾಯ ನಕ್ಕಾರು ಕೇಳ್ದವರು | ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಇರ ಹೇಳು ರತ್ನಿಯನು |
ಹತ್ತೆಂಟು ಮಿಂಡರಿಗೆ ಉಂಬಾಕಿ ಆಡುವಳು | ಪಟ್ಟಕ್ಕೆ ಸಲುವಂಥ ಮಗನ            || ೧೧೦ ||

[ತ]ಡಿ ರಾಯ ಅಳಲ್ಯಾಕೆ ಹಿಡಿ ನಿನ್ನ ಪುತ್ರನ | ಬಿರುದು ಬಾವಲಿ ಒಡವೆಯ |
ತೆಗೆದಿಡಲು ಕಂಡಾಗ ಅಡರಿತು ದುಃಖವು ಒಡಕೊಂಬ ತಲೆ ಮಂಡೆ ರಾಯ          || ೧೧೧ ||

ಮಾತು ಮುಗಿಯಿತು ರಾಯ ಯಾತಕ್ಕೆ ಬರಿ ದುಃಖ | ಪಾತಕ ದ್ರೋಹಿ ಮೂಳನಿಗೆ |
ಆತಗೆ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ರತ್ನಾಜಿ ಇರುವಳು | ಯಾತರ ಭಯ ನಿನಗೆ ಭೂಪ               || ೧೧೨ ||

ಅತ್ತರೆ ಬರಲರಿಯ ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಗಡರಿ ಕೈ | ಬಿಟ್ಟು ಬೀಳ್ವವ ಬಾರರಿಯ |
ದುಃಖಗಳು ಬಿಡದರಸೆ ತಲೆಯಿಲ್ಲ ಇರುವವಳ | ನೀ ಕ್ಷೇಮ ಮಾಳ್ಪೆ ಪೇಳೆನಲು      || ೧೧೩ ||

ಕರೆಸಯ್ಯ ಎಲೆ ಮತ್ರಿ ತರಳೆ ರತ್ನಾಜಿಯ | ಹದಿಯಲಿ ಅವಳ ಭ್ರಮೆ ಈಗ |
ಚರರಾಗ ಪರಿತಂದು ಬಿಜಮಾಡೆ ರಣದುರ್ಗಿ | ಮಗನ [ತಲೆ] ಬಂದುದೆ ಮುಖ ನೋಡೆ      || ೧೧೪ ||

ತಂದಾರೆ ತೆಲೆಯೆಂಬ ಸ್ವರವು ಕರ್ಣಕೆ ಬೀಳೆ | ಒಂದಾರು ಭುಜವಾದೊ ರತ್ನಿ |
ಗಂಡಹುದು ಕಂಪಿಲ ರಂಡೆ ಬಾಳೆನುತಿರ್ದ | ಸಂಗಿಯನೊಡಗೊಂಡು ನಡೆಯೆ      || ೧೧೫ ||

ಅಡಿ ಇಡಲು ಕಾಲಿಲ್ಲ ಪಿಡಿಯೆ ಸಂಗಿ ಕದನ | ನಿಜವೋ ಸಟೆಯೊ ನೋಡಿ ಬರುವ |
ವಿಗಡ ವೇಷವ ತಾಳಿ ಜನರು ಮೆಚ್ಚುವ ತೆರದಿ | ಉದುರುತ ನಯನದಿ ಉದಕ      || ೧೧೬ ||

ನಿಲ್ಲುವಳು ಅಡಿಗಡಿಗೆ ಮೆಲ್ಲನೆ ನಡೆವುತ | ತಲೆ ಕಂಡು ಮುಸುಕ ಜಾರಿಸಿದೊ |
ಗಲ್ಲದ ಮೇಲೊಂದು ಬೆರಳಿಟ್ಟು ಕೈಚಾಚಿ | ಚೆಲ್ವ ಮಂತ್ರಿಯನು ಕೇಳಿದಳು           || ೧೧೭ ||

ಕಾಮನ ಬಾಧೆಗೆ ಗುರಿಮಾಡಿ ಹೋದಂಥ | ರಾಮನ ತಲೆ ಹೌದೆನಲು
ಹೋದವೆ ಕಣ್ಣಿಂದು ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದ್ರನು | ಮೂಡಿದಂದದಿ ತೋರುವುದು             || ೧೧೮ ||

ಕಂಡಳು ಮುಖವನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಮುಖವಾಗಿ | ಮಂಡೆಯ ಪಿಡಿದು ನಸುನಗುತ |
ಬಂದುದೆ ವಿಧಿ ನಿನಗೆ ಬಾಳುವರೆ ಫಲವಿದೆ | ನೊಂದೇನೋ ಎನ ಮಾತ ಮೀರಿ     || ೧೧೯ ||

ಪಿಡಿಕೊಂ[ಡು] ತಲೆಯನು ಕರವೆರಡ ಭುಜತುಂಬ | ನಡೆದಳೊ ತನ್ನ ಅರಮನೆಗೆ |
ತೊಳೆದಾಗ ಮುಖವನು ಬದಲಾಗಿ ಶೃಂಗರಿಸಿ | ಕರುಹಿನ [ರೇಖೆ] ನೋಡಿದಳೋ   || ೧೨೦ ||

[1] + ಶ್ರೀ ವಿರೂಪಾಕ್ಷಲಿಂಗಾಯನಮಃ (ಮೂ)

[2] ಹಸ್ತಪ್ರತಿಕಾರನ ಅನವಧಾನದಿಂದ ಬಹುಶಃ ಮೂಲದ ೩ ಪದ್ಯಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಎರಡು ಪದ್ಯ (೬೬, ೬೭)ಗಳಾಗಿ ಲಿಖಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ (ಸಂ)

[3] ಹಸ್ತಪ್ರತಿಕಾರನ ಅನವಧಾನದಿಂದ ಬಹುಶಃ ಮೂಲದ ೩ ಪದ್ಯಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಎರಡು ಪದ್ಯ (೬೬, ೬೭)ಗಳಾಗಿ ಲಿಖಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ (ಸಂ)