೧೦೧
ನಡೆದನು ಬೋಗನವಿಲೆಯಡಿಗೆ;
ಹರೆ ಸೋಂಕಿತು ಮುಡಿಗೆ:
ತಾಯಿಯ ಹೂವಿನ ತೋಳ್
ಹರಸಿರೆ ತಲೆಮುಟ್ಟಿ
ಅರಳಿತು ದಿಟ್ಟಿ,
ಅರಳಿತು ಬಾಳ್!
೨೯-೧-೧೯೫೮
೧೦೨
ತಂಗಿಯ ಮನೆ: ಏನು ತಂಪು!
ಹೆಸುರು ಏನೊ: ಕೊಳ್ಳಿಬೈಲು!
ಆದರೂ
ಮನಗೆ ಮೈಗೆ ಜೀವಕೆಲ್ಲ,
ನಡುಹಗಲಲಿ ಸುಡುಬಿಸಿಲಲಿ
ಹೊಂಗೆಯ ನೆರಳೆಂತೊ ಅಂತೆ,
ತಂಗಿಯ ಮನೆ ― ತಂಪು!
೨೭-೨-೧೯೫೮
೧೦೩
ಅಲ್ಪ ನಾನು ಎಂದು ಕುಗ್ಗಿ
ಮುದುಗ ಬೇಡವೋ:
ಓ ಅಲ್ಪವೆ,
ಅನಂತದಿಂದ ಗುಣಿಸಿಕೊ;
ನೀನ್ ಅನಂತವಾಗವೆ!
೨೩-೩-೧೯೫೮
೧೦೪
ವಿಭಾಗಿಪುದೊ ಅಹಂಕಾರ;
ಧ್ಯಾನಿಸುವುದೆ ಗುಣಾಕಾರ!
ಅಹಂಕಾರದಲ್ಪತೆಯನು
ಅನಂತ ಧ್ಯಾನದಿ
ಗುಣಾಕರಿಸಿ ವಿಸರ್ಜಿಸುತೆ,
ಆಹ್ವಾನಿಸು ಭುಮತೆಯನು
ಪ್ರದೀಪ್ತ ಜ್ಞಾನದಿ!
೨೩-೩-೧೯೫೮
೧೦೫
ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯೆಯಾದರೇನು?
ಮಹಾ ಸಂಖ್ಯೆಯಾದರೇನು?
ಅನಂತದಿಂದ ಗುಣಿಸಲು
ಅನಂತವಾಗುವಂತೆ, ನೀನು
ನೆನೆಯಲಾ ಅನಂತನ
ಆಗುವೆ ‘ಅನಂತ ನಾ!’
೨೩-೩-೧೯೫೮
೧೦೬
ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯ ಖರ್ಪರ
ಸದಾ ರಕ್ಷೆಯಾಗಲಿ:
ವಿಪನ್ನದೀ ಪ್ರವಾಹಕೆ
ಬದುಕು ಬಂಡೆವೋಗಲಿ!
ಬೆಂಡಿನಂತೆ ತೇಲಲಿ;
ಜೊಂಡಿನಂತೆ ಬಾಗಲಿ;
ಉರಿವ ಉಂಡೆ ಕರ್ಪ್ಪುರ
ಕೆಂಡದೊಣಿಯಾಗಲಿ!
ದೂರ ಕರೆವ ನಿನ್ನ ಅಡಿಯೆ
ಕಡಲ ದಂಡೆಯಾಗಲಿ!
೧೯-೩-೧೯೫೯
೧೦೭
ಕೆಟ್ಟ ಕನಸು
ಕರ್ಮದ ಕೇಡೇನಿದ್ದರೂ
ಕನಸಿನಲ್ಲೆ ಕಳೆಯಲಿ;
ಧರ್ಮದ ಲೇಸೇನಿದ್ದರೂ
ನನಸಿಲನಲ್ಲೆ ಬೆಳೆಯಲಿ.
೨೧-೩-೧೯೫೯
೧೦೮
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಹೋವಿಂದ ಮನೆಯೆಲ್ಲ ಘಂ!
ಮುಡಿಯುವವಳಿಲ್ಲದೆಯೆ ಮನ ಬೆಕೋ ಬಿಂ!
೧೯-೫-೧೯೫೯
೧೦೯
ತನ್ನ ಮನೆಯನು ತಾನೆ ಹೊತ್ತಲೆವ ಓಡುಹುಳು
ಎಲ್ಲಿದ್ದರೇನು? ಎಂತಿರಲೇನು? ಇಚ್ಚೆ ಬರೆ
ಒಲಹೊಕ್ಕ ರಕ್ಷಣೆಯ ಪಡೆವುದಲ್ತೆ?
೨೬-೮-೧೯೫೯
೧೧೦
ಅಪಕಾರ ಮಾಡದಿರು, ಅದಕಿಂತಲೂ ಬೇರೆ
ಉಪಕಾರವನು ಬಯಸೆ ನಿನ್ನಿಂದ ನಾನು:
ಅಪಕಾರ ಮಾಡದಿರುವುದೆ ಪರಮ ಉಪಕಾರ!
೨೬-೮-೧೯೫೯
Leave A Comment