ಮಂತ್ರಾಕ್ಷತೆ

೧
ಕಡಲಲೆ ದಡವನು ಬಡಿಯುವ ತೆರದಲಿ
ಯೌವನ ಎದೆಯನು ಬಡಿಯುತ್ತಿದೆ;
ಬಿರಗಾಳಿಯ ಕಡೆಗೋಲಿನ ಭರದಲಿ
ಬೇಟವು ಬಗೆಯನು ಕಡೆಯುತದೆ!

೨೬-೧೦-೧೯೨೮ 

೨
ಸಂದೇಹಿಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ

ಓ ದೇವರೆ, ನೀನಿದ್ದರೆ,
ನನ್ನಾತ್ಮವನದು ಇದ್ದರೆ,
ಸಂರಕ್ಷಿಸು, ಬಲವಿದ್ದರೆ!
ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಿದು ನಿನಗೆ,
ಸಂದೇಹವೆ ಆರಾಧನೆ
ಮೇಣ್ ಸಾಧನೆ ನನಗೆ.

೨೦-೧೨-೧೯೨೯ 

೩

ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲೊಳು ಮಲಗಿರುವೆನಗೆ
ಗುಮ್ಮನ ಭಯವಿಹುದೇನಣ್ಣಾ
ಅಮೃತದ ಹೊಳೆಯೊಳು ತೇಲುವ ನನಗೆ
ಮೃತ್ಯುವ ಭಯವಿಹುದೇನಣ್ಣಾ?

೨೧-೫-೧೯೩೦ 

೪
ಬಿಂಕ

ನೀ ಕಲಿಸಿದುಲಿಯನ್ನೆ ನಾನುಲಿಯಲೊಮ್ಮೊಮ್ಮೆ
ನನಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ:
ರವಿಯ ಮರುಬಿಂಬಿಸುವ ಕನ್ನಡಿಗೆ ನನ್ನಂತೆ
ಬಿಂಕವಂತೆ!

೨೦-೯-೧೯೩೧ 

೫
ಕವಿಮಾನಸ

ಮಮ ಮಾಯಾಮಯ ಮನಮಂದಿರದಲಿ
ಶತಚಂದ್ರೋದಯವಾಗುತ್ತಿವೆ;
ಮಮ ಮನ ಮಾನಸ ಕಮಲಾಕರದಲಿ
ಶತ ಸುಮ ವಿಕಷಿತವಾಗುತಿವೆ!

೨೭-೯-೧೯೩೧ 

೬
ಮುತ್ತಿನ ಮುಗುಳು

ಅಂತದ ತುಟಿಯಲಿ ಅನಂತವೊತ್ತಿದ
ಮುತ್ತಿನ ಮುಗುಳಾನು!

೨೭-೯-೧೯೩೧ 

೭
ಮುನ್ನುಡಿ

ತುತ್ತತುದಿಯ ಮೌನಕೇಕೆ
ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಮುನ್ನುಡಿ?
ರೂಪವಿಲ್ಲದಾತ್ಮಕೇಕೆ
ಜಗದ ರನ್ನಗನ್ನಡಿ?

೫-೧೦-೧೯೩೧ 

೮
ನಾನು–ನೀನು

ನೀಲ ನಭವ ನೋಡಿ ನೋಡಿ
ನಯನ ನೀಲವಾಗಿದೆ;
ಪಯಿರು ಪಸುರಿನೊಡನೆ ಆಡಿ
ಜೀವ ಪಚ್ಚೆಯಾಗಿದೆ:
ಅಂತೆ ನಿನ್ನ ಚಿಂತೆ ಮಾಡಿ
ನಾನು ನೀನೆ ಆಗಿದೆ!

೬-೧೦-೧೯೩೧ 

೯
ದೇಹ–ಆತ್ಮ

ನಿನ್ನ ದೇಹದ ಪಾಪವೆಲ್ಲವು
ದೇಹದೊಡನೇ ಅಳಿವುದು.
ಆದರಾತ್ಮದ ಕುಂದುಕೊರತೆಯ
ಆತ್ಮದೊಡನೇ ಉಳಿವುದು.

೨೯-೧೧-೧೯೩೧ 

೧೦
ಶತರೂಪಿ

ನೂರು ರೂಪದಿ ನಿಂದು ಕಣ್ಗೆ ಮೆರೆಯುವೆ ನೀನು,
ಸೌಂದರ್ಯ ರೂಪಿ.
ನೂರು ಭಾವದಿ ಬಂದು ಎದೆಯ ತುಂಬುವೆ ನೀನು,
ಹೇ ಸತ್ಯರೂಪಿ.

೧೩-೧೦-೧೯೩೨