ಪದ್ಯಗಳ ಅಕ್ಷರಾನುಕ್ರಮಣಿಕೆ: (ii) ಆಸ್ತೀಕ ಪರ್ವ
ಅ | ಸಂ. | ಪ. |
ಅಕಟಕಟ ಕೃತಗಾತ್ರರಲೆ ಬಾ | ೭ | ೭ |
ಅಕಟ ಹರೆಯದ ರಾಜನಾತನ | ೧೧ | ೯ |
ಅಕ್ಕಟಾ ಪನ್ನಗರ ದೃಷ್ಟಿಪ | ೫ | ೫೨ |
ಅಕ್ಕ್ಟೀಶಾಖೆಯನು ತಾ ಬೀ | ೪ | ೧೩ |
ಅಂಜದಿರಿ ಸುರವರರು ಭೂಪತಿ | ೯ | ೨೦ |
ಅಂಜಬೇಡೆಲೆ ಮಗನೆ ತಾ ಪವಿ | ೧೨ | ೨೫ |
ಅಡಿಗಳನು ತೊಳೆಯುತ್ತ ಕಾಂತೆಗೆ | ೧ | ೪೦ |
ಅಣ್ಣ ಚಿತ್ತಯಿಸಘಕೆ ನಿಷ್ಕೃತಿ | ೯ | ೧೭ |
ಅಣ್ಣ ಚಿಂತಿಸಬೇಡ ನೀವೇ | ೯ | ೪೪ |
ಅತ್ತಲಜಡನಡರಿದನು ದಿವವನು | ೮ | ೩೩ |
ಅತ್ತಲನ್ನೆಗೆ ತಕ್ಷಕನ ತನು | ೧೨ | ೨೪ |
ಅತ್ತಲಾ ದ್ವಿಜನೊಡನೆ ಮಾತಾ | ೧೩ | ೩ |
ಅತ್ತಲಾಸ್ತೀಕಾಖ್ಯನೈದಿದ | ೧೩ | ೩೭ |
ಅದಕೆ ತಕ್ಕುದನೆಸಗಿ ಕುಂಡಲ | ೧೧ | ೩೮ |
ಅದನರಿತು ತತ್ಪುತ್ರನಾಡುತ | ೧೦ | ೮ |
ಅದರೊಳಗೆ ತಾನೊಂದು ಫಲದಂ | ೧೦ | ೨೯ |
ಅದು ನಿಮಿತ್ತೆಲೆ ಭೂಮ ನಿಮ್ಮಯ | ೧೧ | ೪ |
ಅದೆ ಸಮುದ್ರದ ಮಧ್ಯದಲಿ ತೋ | ೩ | ೨೦ |
ಅಂದು ಕಳುಹಿಸಿಕೊಂಡುದಂಕನು | ೧೧ | ೪೯ |
ಅನಲನಡಗಿದನಂತಕನುಕಾ | ೫ | ೪೦ |
ಅಮೃತಮಥನಾನಂತರದಲಿಂ | ೧೩ | ೨೬ |
ಅಮೃತವನು ತಂದೀವುದುರುವಿ | ೩ | ೧೩ |
ಅಮೃತವನು ತಹೆನಪ್ಪ ನಿಮ್ಮಡಿ | ೩ | ೪೧ |
ಅರ್ಥಲೋಭದಲವರು ವಿಗತ | ೩ | ೩೬ |
ಅರಸೆ ವಿಪ್ರೋತ್ತಮರ ಶಾಪವ | ೧೧ | ೭ |
ಅರಿತೆ ನಾನೆಲೆ ಮಗನೆ ಹಾನಿಯ | ೫ | ೮ |
ಅರುದೆನಿಸಿತಧ್ವರದ ಗೃಹವಿತ | ೧೨ | ೧೩ |
ಅರಿಯನಾರೆಂದಕ್ಕ ಮಗನೆಂ | ೨ | ೨೪ |
ಅರಿವೆ ನಾನೆಂತನಲು ಕೆಂಡದ | ೩ | ೨೧ |
ಅರುಣನೆಂದಭಿಧಾನವಡೆದನು | ೧ | ೨೪ |
ಅಲ್ಲ ತೆಗೆ ಯಜ್ಞಾಂಗಕರ್ಮವ | ೯ | ೧೦ |
ಅಲ್ಲ ತೊತ್ತೆನ್ನವ್ವೆಯೆನಲ | ೯ | ೪೪ |
ಅಲ್ಲದಡೆ ನಾ ನಾಚಿಸುವನ | ೯ | ೨೭ |
ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಪೂರ್ವಕಥನವ | ೧೨\೩ | ೨ |
ಅಲ್ಲ ಹುಸಿ ಕರಿದೆಂದು ಹೇಳಿದ | ೩ | ೬ |
ಅಲ್ಲ ಹುಸಿ ನಿನ್ನಂಟೆ ತಾ ಕ | ೧ | ೨೮ |
ಅವನಿಗಿಳಿದೊಂದು ದಿನ ಲವಣಾ | ೧ | ೨೬ |
ಅವನಿಸುರಸುತಶಾಪದಲಿ ಕೊಂ | ೧೨ | ೩ |
ಅಶನವಾಗಲಿ ಕದ್ರುಪುತ್ರರ | ೬ | ೪೦ |
ಅಹುದು ಭೂಪನ ಮಾತು ತಪ್ಪುದು | ೧೩ | ೧೪ |
ಅಳಲಿ ಮಾಡುವುದೇನು ತಾ ಮು | ೧ | ೩೯ |
ಅಳಿದುದಷ್ಟಾದಶಮಹೋರಗ | ೧೩ | ೫ |
ಆ | ||
ಅಗದಾಗದು ವಿಪ್ರವಧೆ ನಿ | ೯ | ೧೧ |
ಆಗಲದಕೇನಾಯ್ತು ತಪ್ಪೇ | ೬ | ೧೫ |
ಆಡಲಮ್ಮೆವು ದೇವಕಲ್ಪದ | ೧ | ೧೨ |
ಆತುರಿಸಬೇಡಾದಡಿದೆಕೋ | ೧೦ | ೨೦ |
ಆದಡವಧರಿಸಾ ಪರೀಕ್ಷಿತ | ೧೦ | ೬ |
ಆದಡಾಗಲಿ ನಿಮ್ಮ ವಚನವ | ೭ | ೨೩ |
ಆದಡಿದೆ ಕಲ್ಪಾಂತಶರಧಿಯ | ೫ | ೨೪ |
ಆದರೇನೆಲೆ ಭೂಪ ರಾಜರು | ೧೧ | ೩ |
ಆರದಾರೋ ಸ್ತುತಿಸುವವರೀ | ೧೨ | ೪೦ |
ಆರರಿಯರೆಲೆಯಕ್ಕ ಕಂಗಳ | ೧ | ೨೭ |
ಆರು ನೀನೆಲೆ ಭೂಪ ಸಾಕ್ಷಾ | ೧೨ | ೩೬ |
ಆರು ನೀನೆಲೆ ವೀರ ನಿನ್ನಾ | ೬ | ೩೦ |
ಆರು ಮಾಡುವುದೇನೆ ದೈವ | ೧ | ೨೧ |
ಆರು ಯೋಜನದುದ್ದ ಗಜವೀ | ೩ | ೩೦ |
ಆರು ಸರಿ ಖಗಪತಿಗೆ ಭುವನಾ | ೭ | ೨೯ |
ಆರು ಹಾರುವನೆಲವೋ ನಿನಗೀ | ೩ | ೨೬ |
ಅವ ಗತಿಯನು ಕಂಡೆ ತನಗೆಲೆ | ೯ | ೩೮ |
ಆವನಿದನೋದುವನು ಕೇಳುವ | ೬ | ೫೩ |
ಆವನಿದನೋದುವನು ಕೇಳುವ | ೮ | ೩೮ |
ಆವನಿದನೋದುವನು ಕೇಳುವ | ೧೩ | ೪೧ |
ಆ ಸನಸ್ತ ಮಹೋರಗರ ಕುಲ | ೯ | ೨ |
ಇ | ||
ಇಟ್ಟನೋ ವಜ್ರದಲಿ ಸುರಪತಿ | ೬ | ೨೫ |
ಇತ್ತಲಾ ಜನನಿಯ ಹೊರೆಗೆ ವಿಹ | ೬ | ೫೧ |
ಇತ್ತಲಾ ಮುನಿಸುತನು ಶೃಂಗಿಯು | ೧೧ | ೬ |
ಇತ್ತೆನಮರತ್ವವನು ನಿನಗಾ | ೮ | ೨೯ |
ಇದನು ಕಂಡನು ಶಕ್ರನೀತನ | ೧೧ | ೩೬ |
ಇದು ನಿಮಿತ್ತವೆ ನಿನ್ನ ತಂದೆಗೆ | ೧೨ | ೨೮ |
ಒದು ಪ್ರಳಯವಾಯ್ತಾವನೋ ಹೊ | ೫ | ೪೮ |
ಇದು ಮಹಾದುರಿತೌಘಹರವಿದು | ೭ | ೩೦ |
ಇದು ಮಹಾ ದುರಿತೌಘಹರವಿಂ | ೧೩ | ೪೮ |
ಇದು ಮಹಾಮಂಗಳಮಹೋದಯ | ೧೩ | ೪೮ |
ಇದುವೆ ಲಾಭವೆನುತ್ತ ದುಮ್ಮಾ | ೬ | ೫೦ |
ಇದು ಸಕಲ ಮಂಗಲ ಮಹೋದಧಿ | ೨ | ೨೬ |
ಇದು ಸಕಲ ಲೋಕೈಕಪಾವನ | ೪ | ೩೪ |
ಇನಿತನಾನಿನಗೆಂದಡಾ | ೧ | ೨೯ |
ಇಂತು ತಪ್ಪಿಸಿ ಬರುತ ತನ್ನಲಿ | ೧೦ | ೨೭ |
ಇಂತು ಧರಿಸಿದನೊಂದು ಮುಖದಲ | ೮ | ೩೬ |
ಇಂದ್ರತನದೈಶ್ವರ್ಯಮದದಲಿ | ೭ | ೧೦ |
ಇಂಬಿನಲಿ ಬೇಳುತ್ತ ನುಗ್ಗೆಯ | ೧೩ | ೧೭ |
ಇರದೆ ಹೊಕ್ಕನು ಗಂಧಮಾದನ | ೮ | ೯ |
ಇರಿಸುವೆನು ತಾನೆಲ್ಲಿ ತಾಪಸ | ೪ | ೧೫ |
ಇಲಿ ಕಡಿದ ಹಳಬಳ್ಳಿಯನು ಹಿಡಿ | ೯ | ೨೬ |
ಇವರ ಶಿಷ್ಯಜನ ಪ್ರಶಿಷ್ಯ | ೧೨ | ೧೬ |
ಇಳಿದನಪರಾಂಬುಧಿಗೆ ರವಿಯರೆ | ೧೦ | ೩೦ |
ಇಳಿದು ನಿಜ ಭವನದಲಿ ಮತ್ತಾ | ೩ | ೩ |
ಇಳಿ ಮಗನೆ ಪಾತಾಳಲೋಕಕೆ | ೮ | ೩೦ |
ಇಳುಹಿದನು ಪನ್ನಗರ ನಿವಹವ | ೨ | ೩೮ |
ಇಳುಹಿದರೆ ಕೋಪಿಸುವುದೀ ಮುನಿ | ೪ | ೧೬ |
ಈ | ||
ಈ ತೆರದಿ ಕಾಕೋದರಾವಳಿ | ೮ | ೩ |
ಈವೆ ನೀನೆನಗೇನನಿಲ್ಲದ | ೬ | ೧೩ |
ಈ ಸಮಾಹಿತ ಮಖಕೆ ತೇಜೋ | ೧೨ | ೩೪ |
ಇ | ||
ಉಂಟು ಕೃಷ್ಣನ ಕರುಣ ನಿಮ್ಮೊಳ | ೧೦ | ೪ |
ಉಂಟು ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ ನೃಪತಿಗೆ | ೧೦ | ೧೫ |
ಉದಿತ ತೀವ್ರ ತಪಃಪ್ರಭಾವಾ | ೮ | ೧೩ |
ಉರುವ ದಿವ್ಯ ಮಹಾಯುಧಕೆ ಕಿ | ೬ | ೨೯ |
ಉರಿಯ ಸಮ್ಮುಖಕಿಳಿಯುತಿಳಿಯುತ | ೧೩ | ೧೯ |
ಉರುಳುತುರ್ಳುತಜಾಂಡಮಂಡಲ | ೧೩ | ೧೮ |
ಎ | ||
ಎಚ್ಚನಾತನು ಖಗನೊಡಲು ಥ | ೫ | ೪೨ |
ಎಡದ ಬದಿ ಕೋಳ್ಕಣ್ಣು ಹುಬ್ಬುಗ | ೨ | ೪ |
ಎಡೆಯಲತಿ ವಿಘ್ನಗಳು ಬಹವದ | ೧೦ | ೨೯ |
ಎದ್ದನಾ ಮುನಿ ಕೋಪ ತನುಗೊಂ | ೯ | ೩೫ |
ಎಂತು ಗತಿ ತನಗೇನೆನುತ್ತಾ | ೧ | ೪೧ |
ಎಂದಡದನಾಲಿಸುತ ಮನದಲಿ | ೩ | ೪ |
ಎಂದಡದನಾಲಿಸುತ ಮುನಿಕುಲ | ೪ | ೨೫ |
ಎಂದಡಹುದೈ ವೀರ ತನ್ನನು | ೮ | ೨೭ |
ಎಂದಡಾಕ್ಷಣ ನಡೆದು ಬಂದನು | ೧೧ | ೪೩ |
ಎಂದಡಾ ಖಗಪತಿಗೆ ಮುಗುಳಿ | ೬ | ೩೩ |
ಎಂದಡಾತನು ಬೆದರ ಬೇಡೆಲೆ | ೧೩ | ೨೮ |
ಎಂದಡಾಲಿಸಿ ನೋಡಿ ತನ್ನೊಳ | ೧೦ | ೨೬ |
ಎಂದಡಾಸತಿ ಸೂತನ ನುಡಿಗಾ | ೧ | ೨೨ |
ಎಂದಡಾ ಸೂತನು ಮುನಿದ್ವಿಜ | ೧ | ೫ |
ಎಂದಡೆಂದನು ಸಖಿತನಕೆ ತಾ | ೬ | ೩೯ |
ಎಂದಡೆಂದನು ಸಾಕು ಸಾಕಿ | ೩ | ೯ |
ಎಂದಡೆಂದನು ಹೋತೃ ಲೆಕ್ಕಿಸ | ೧೩ | ೪ |
ಎಂದ ನುಡಿಯನು ಕೇಳುತಾಗುರು | ೧೧ | ೧೬ |
ಎಂದಿಗಾದರು ತಂದುಕೊಡುವರೆ | ೧೧ | ೧೮ |
ಎಂದು ಕಾಹನು ಹೇಳಿ ತಾನೇ | ೫ | ೧೭ |
ಎಂದು ತನುವನು ನೂಕಿ ಚರಣ | ೮ | ೨೩ |
ಎಂದು ದುಃಖಿಸುವಬಲೆ ಗಂಗ | ೨ | ೯ |
ಎಂದು ನುಡಿಯಲು ಕೇಳಿ ಮುನಿಯೊಡ | ೧೧ | ೧೪ |
ಎಂದು ಮರಳಿದನತ್ತಲಾ ದ್ವಿಜ | ೭ | ೨೭ |
ಎಂದು ಮುಂದಿರಿಸಿದನು ಕಂಡಳು | ೧೧ | ೪೮ |
ಎಂದು ಮುನಿಪನ ಕೈಯಲಿತ್ತು ಪು | ೭ | ೨೫ |
ಎಂದೆನುತ ಗಗನದಲಿ ಮೊಳಗುವ | ೬ | ೨೮ |
ಎನ್ನ ವಿಷವನು ಪರಿಹರಿಸುವಡೆ | ೧೦ | ೧೮ |
ಎನಲು ಕೇಳ್ದರು ಶೌನಕಾದಿಗ | ೧೧ | ೧೦ |
ಎನಲು ತಂಗಿಯ ನುಡಿಗೆ ವಾಸುಕಿ | ೯ | ೪೫ |
ಎನಲು ತಪ್ಪದು ತಮ್ಮ ತನ್ನಯ | ೯ | ೨೪ |
ಎನಲು ನಕ್ಕನು ಕಪಟ ಭೂಸುರ | ೧೧ | ೩೯ |
ಎನಲು ನಕ್ಕಲು ನೃಪನು ನಿನ್ನಯ | ೧೧ | ೨೬ |
ಎನಲು ನುಡಿದನು ಸೂತನೆಲೆ ಮುನಿ | ೧೦ | ೧೧ |
ಎನಲು ನುಡಿದರು ಮುನ್ನ ತಮಲಾ | ೧೨ | ೭ |
ಎನಲು ನೆರೆದುದು ಸುರರು ಸಂಕ್ರಂ | ೨ | ೧೪ |
ಎನಲು ಹರಸಿದಳಬಲೆ ಬಲ್ಲಿದ | ೩ | ೧೭ |
ಎನಲು ಹರಸಿದಬಲೆ ಬಲು ಗೈ | ೨ | ೨೨ |
ಎನಲು ಹೋದಳು ಕದ್ರುವಿನ ಮನೆ | ೩ | ೧೨ |
ಎನೆ ಹಸಾದ ಭವತ್ಕೃಪಾಲೋ | ೫ | ೧೧ |
ಎರಡು ಕೈಯಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ | ೪ | ೨ |
ಎರಡು ಯೋಜನ ದೀರ್ಘ ಶಾರೀ | ೧೩ | ೮ |
ಎಲ್ಲಿರಿ ತಾ ತಿಂಬೆ ನೀ ಗಜ | ೪ | ೪ |
ಎಲೆ ಮುನಿಗಳಿರ ಲೇಸ ಕಾಣ್ಬಡೆ | ೧೧ | ೩೧ |
ಎಲೆ ಮುನಿಪ ನೀ ಬಂದ ಕಾರ್ಯಕೆ | ೧೧ | ೨೩ |
ಎಸಗಿದರು ಪೂರ್ಣಾಹುತಿಯನಾ | ೧೩ | ೩೩ |
ಎಸೆದನಿಂತು ಸಮಗ್ರ ಗುಣಗಣ | ೮ | ೩೭ |
ಎಸೆದನೀಪರಿ ಗುರುಡದೇವನು | ೬ | ೫೨ |
ಏ | ||
ಏತಕಂಜುವೆ ಮಾವ ಬರಿದೇ | ೧೨ | ೩೧ |
ಏನನಭ್ಯರ್ಥಿಸುವೆ ಹೋಹೆಯ | ೧೦ | ೨೩ |
ಏನನೆಂಬೆನು ತೀದುದಾಪವ | ೫ | ೪೭ |
ಏನನೆಂಬೆನು ಪನ್ನಗರ ಸು | ೧೩ | ೪೪ |
ಏನನೆಂಬೆನು ಮುನಿಪ ಮಂತ್ರಾ | ೧೨ | ೧೯ |
ಏನನೆಂಬೆನು ಸಕಲ ದಿವಿಜಿರಿ | ೧೨ | ೩೫ |
ಏನಿದಕೆ ಫಲವೆನುತ ಕಡು ದು | ೨ | ೫ |
ಏನಿದೇನೈ ತಂದೆ ಬಂದಿಹ | ೫ | ೭ |
ಏನಿದೇನೈ ತಂದೆ ಮಾಡಿದೆ | ೪ | ೨೦ |
ಏನು ಬೇಹುದು ನಮ್ಮೆಡೆಯಲೆಲೆ | ೧೧ | ೨೫ |
ಏನು ಹದನಯ್ಯನನು ತಕ್ಷಕ | ೧೦ | ೩ |
ಏನು ಹೇಳೆಲೆ ತಾಯೆ ಎನಲಂ | ೧ | ೩೩ |
ಏಣು ಹೇಳೇನೇನು ಹೇಳು ಮ | ೧೩ | ೨೨ |
ಏವೆನೆನಗಿನ್ನೇನುಗತಿಯೆನು | ೮ | ೨೦ |
ಏಳನೆಯ ದಿನದೊಳಗ ಪನ್ನಗ | ೧೦ | ೧೩ |
ಏಲು ನೋಡುವೆವೆನಲು ನೋಳ್ಪೆವು | ೧ | ೩೧ |
ಏಳು ಮಗನಹನಂಜಬೇಡಲೆ | ೯ | ೪೧ |
ಐ | ||
ಐಸಲೇ ತಪ್ಪೇನು ವರವನು | ೧೩ | ೧೨ |
ಐಸನೇ ತಾ ನಿವೇನರ್ಥವ | ೧೦ | ೨೪ |
ಐಸಲೇ ನೀ ಬೇಡಿಕೊಂಬುದ | ೧೩ | ೪೨ |
ಒ | ||
ಒಡೆದು ಕೆಡಿಸಿದೆನೊಬ್ಬನನು ತಾ | ೨ | ೬ |
ಒಡೆದು ನೋಡಿದಳಬಲೆ ಗರ್ಭವ | ೧ | ೧೬ |
ಒಡ್ಡಿ ಹರಿಗೆಯನಿರಿಕಠಾರಿಯ | ೫ | ೩೫ |
ಒಣಗಿದವು ತಾವರೆಗಳುದಕದ | ೫ | ೪ |
ಒಂದು ಕಂಭದಲೊಂದು ಮನೆಯನು | ೧೦ | ೧೨ |
ಒಂದೆ ಮತವಾಯೆಲ್ಲರಿಂಗಿ | ೧೩ | ೨೫ |
ಒಲೆಯುತವೆ ಕೃಶಸೂಕ್ಷ್ಮಕಾಯರು | ೭ | ೬ |
Leave A Comment