ಯಕ್ಷಗಾನ ಆದಿಪರ್ವ

ವಚನ

ಈ ರೀತಿಯಿಂದ ಬಂದ ರಾಯರನ್ನು ಏನೆಂದುಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದನು –

ರಾಗ ಸೌರಾಷ್ಟ್ರ ತ್ರಿವುಡೆತಾಳ

ಇತ್ತ ಮಾಳವನತ್ತ ಗೌಳವ | ನೊತ್ತಿನಲಿ ಮಲಯಾಳನು |
ಸುತ್ತಣರಸರ ಪುತ್ಥಳಿಯ ಬೊಂಬೆಯೊಳೊತ್ತಿ ಸಾರಿಸವೆಂದನೂ |
ದ್ರುಪದ ಭೂಪಾಲ ||358||

ಅಂಗನಪ ಗುರ್ಜರದ ರಾಯರೆ | ಅಂಗದೇಶದ ಅರಸರೆ |
ಮಂಗಳವೆ ಮಾಳವರೆ ಸುಭಟೋತ್ತುಂಗ ಮಾಗಧ ಕ್ಷೇಮವೆ |
ಎನುತಲಾಗ ||359||

ವನದಿ ತೊಳಲುವ ಮುನಿಸಮೂಹವು | ವನಜ ಮುಖಿಯರ ಸಂಗವು |
ನಿನಗೆ ಸಾಲದೆ ಕೃಷ್ಣ ಹಲಧರ ಘನದಿ ಬಳಲುತ ಬಂದಿರೈ ||360||

ವನಜಲೋಚನ ವಾರಿಜೋದ್ಭವ | ಜನಕ ಸುರಮುನಿ ವಂದಿತ |
ಮುನಿ ಮನೋಹರ ಮಾಧವಾರ್ಚಿತ | ಘನ ಕಪಾಳು ನಮೋ ನಮೋ |
ದ್ರುಪದ ಭೂಪಾಲ ||361||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ಅರಮನೆಯ ವಳಗಿಂದ ಬಂದು ದ್ರೌಪದಿಯ ಶಂಗಾರವ ಮಾಡೆನಲು ನಾರಿಯರು ಶಂಗಾರ ಮಾಡಿದರದೆಂತೆನೆ –

ರಾಗ ಮಾರವಿ ಝಂಪೆತಾಳ

ಪನ್ನೀರ ಪಂಕಜಾಕ್ಷಿಗೆ ಜಳಕವ ರಚಿಸಿ |
ಚಿನ್ನಗಳ ರಚಿಸಿದರು ಚದುರೆ ನಾರಿಯರು ||362||

ನವದುಕೂಲವನುಡಿಸಿ ನವ್ಯ ತಿಲಕವ ರಚಿಸಿ |
ಯುವತಿ ಪಾಂಚಾಲೆ ನೀ ಬಾರೆಂದರವರು ||363||

ಏನೆ ಮಾನಿನಿ ರನ್ನೆ ಏನೆ ಸೊಬಗಿನ ಸೋನೆ |
ನೀನೇಕೆ ನಾಚುವೆಯೆ ನೋಡು ನಲ್ಲರನು ||364||

ಇನಿತು ದಿನ ಪರಿಯಂತ ನಿನ್ನ ಕೂಡಾಡಿದೆವು |
ಘನ ಪ್ರಾಯ ನಿನಗಾಯಿತು ನಡೆ ನಲ್ಲನೆಡೆಗೆ ||365||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ದ್ರೌಪದಿಯ ಶಂಗರಿಸಿ ದ್ರೌಪದಿಯ ಪಲ್ಲಕ್ಕಿಯ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಧಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನನು ನಪರನ್ನು ತೋರಿಸುವನದೆಂತೆನೆ –

ರಾಗ ಸೌರಾಷ್ಟ್ರ ಅಷ್ಟತಾಳ

ಛಪ್ಪನ್ನ ದೇಶದ ರಾಯರ ಪಂಙ್ತಿಯ ನೋಡೆ ತಂಗಿ |
ಮನಬಪ್ಪರನ್ನು ಮಾಜದೆ ಪೇಳು ಎನ್ನೊಳು ನೋಡೆ ತಂಗಿ ||366||

ಈತ ಮಾಳವ ಪಾಂಡ್ಯನಾತ ಗೌಳವರಾಯ ನೋಡೆ ತಂಗಿ |
ನೂತನದವನಂಗ ವಂಗ ದೇಶದ ನಪನೋಡೆ ತಂಗಿ ||367||

ಭೂತಳಕರಸನು ಬರ್ಬರದರಸನು ನೋಡೆ ತಂಗಿ |
ಸೋತವನಲ್ಲ ಸಂಗರದಿ ಕಾಳಿಂಗನ ನೋಡೆ ತಂಗಿ ||368||

ಗೋರಾಷ್ಟ್ರ ಗೋಡ ಮುಖದ ಮಹರಾಯರ ನೋಡೆ ತಂಗಿ |
ಮಾರಾಷ್ಟ್ರವಡ್ಡಿಯ ಕಾಂಬೋಜದರಸರ ನೋಡೆ ತಂಗಿ ||369||

ಸೌರಾಷ್ಟ್ರ ಮಲಯಾಳ ಕೊಟ್ಟಯ ರಾಯರ ನೋಡೆ ತಂಗಿ |
ಮಾರಾಷ್ಟ್ರ ಬರ್ಬರ ಹಮ್ಮೀರದರಸರ ನೋಡೆ ತಂಗಿ ||370||

ನಿಗಮ ಗೋಚರ ಕೃಷ್ಣ ಬಲರಾಮ ಸ್ವಾಮಿಯ ನೋಡೆ ತಂಗಿ |
ಸುಗುಣ ಸುಯೋಧನ ಸೂರ್ಯಾತ್ಮಜ ಕರ್ಣನ ನೋಡೆ ತಂಗಿ ||371||

ಜಗದೇಕವೀರ ಜೋನಗದೇಶದರಸನ ನೋಡೆ ತಂಗಿ |
ಹಗಲರಸನು ಈ ಹಮ್ಮೀರದರಸನು ನೋಡೆ ತಂಗಿ ||372||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ಧಷ್ಟ್ರದ್ಯುಮ್ನ ದ್ರೌಪದಿಗೆ ನಪರಂ ತೋರಿಸಲು ಕಂಡು ಕರ್ಣನ ಮನಃಪೂರ್ವಕದಿ ನೋಡಿ ಕೃಷ್ಣಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಧಾರಾಮಂಟಕ್ಕೆ ಬಂದರದೆಂತೆನೆ –

ರಾಗ ದ್ವಿಪದಿ ಝಂಪೆತಾಳ

ಈ ಮಗಳು ಎನಗೇಕೆ ಪುಟ್ಟಿದಳೊ ಎಂದು |
ಭೂಮಿಯೊಳು ಮೂರ್ಛೆಯಂ ಬಿದ್ದವನಂದು ||373||

ಮತ್ತೆ ಚೇತರಿಸಿ ಮತ್ಸ್ಯದ ರೂಪ ಬರಸಿ |
ಕತ್ತಿ ವಾಸನನಟ್ಟ ಹಾಸದೊಳಗಿರಿಸಿ ||374||

ಗಂಧಾಕ್ಷತೆಗಳಿಂದಲಂಕರಿಸಿ ಬಂದು ನಿಂದು |
ಇಂದುಧರ ಭಾರಿ ಧನುವೆತ್ತಿರ‌್ನೀವೆಂದು ||375||

ಮತ್ಸ್ಯಲಾಂಛನವ ನೀರೊಳಗೆ ನೋಡುತ |
ಉತ್ಸಾಹದಿಂದೆಸೆವ ನಪಗೆಯೆನ್ನುತ್ತ ||376||

ಸಾರಿ ಸರ್ವರಿಗೆ ಧನುವೆತ್ತಿರೈ ಯೆನುತ |
ಧೀರ ಪಾಂಚಾಲ ಪೇಳಲು ಮಗಧ ನಗುತ ||377||

ಬೇಗದಿಂದೈತಂದ ಧನುವಿದ್ದ ಬಳಿಗೆ |
ನಾಗಭೂಷಣಗೆ ವಂದಿಸುತ್ತಲಾಗಳಿಗೆ ||378||

ಮುರಿವೆ ಯಂತ್ರವನೆಂದು ಬರಲು ಮದದೊಳಗೆ |
ಧರಣಿಯಿಂದಗಲದಿರೆ ರುಧಿರಾಗ ಚೆಲ್ಲೆ ||379||

ಗಂಡು ಹಿಮ್ಮೆಟಿದನು ಮಗಧ ಭೂಪಾಲ |
ತಂಡ ತಂಡದಿ ತೆರಳಿತವನಿಪರ ಜಾಲ ||380||

ಮನುಮಥಾರಿಯ ಬಿಲ್ಲ ನಿಂದು ನೋಡಿದನು |
ಧನುವಿಗೆ ನಮೋ ನಮೋ ಎಂದು ಸಾರಿದನು ||381||

ತರುಣಿಯರು ಕರಪೊದು ನಗುತಲಿರುವಾಗ |
ದುರುಳ ದುರ್ಯೋಧನನು ಬಂದು ಶಿರವೆರಗೆ ಬೇಗ ||382||

ಹಿಂದೆ ನಡೆದರೆ ಕಂಡು ಕರ್ಣ ಮಾರಾಂತ |
ಒಂದೆರಡು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರ ಧನುವಿಡಿದು ನಿಂತ ||383||

ಸಾಗದಿರೆ ಕಂಡು ಒದಗಿದನು ಶಿಶುಪಾಲ |
ಮೂಗಿನಲಿ ಬೆರಳಿಟ್ಟು ಪೋಗೆ ಸ್ಮರಪಾಲ ||384||

ನಡೆದು ಬರುತಿರೆ ಕಂಡು ನಂದನಂದನನು |
ತಡೆದು ಹಿಡಿದನು ಕರವ ತನ್ನ ಅಗ್ರಜನ ||385||

ಕುಂತಿಯಾತ್ಮಜರು ನಿನಗೇನಹರು ಎಂದು |
ಅವರಕಾಂತೆ ನಮಗನುಜೆಯೆನೆ ಕೃಷ್ಣ ರಾಮೆಂದೂ ||386||

ಉರಿಮನೆಯೊಳಳಿದವರ ಸುದ್ದಿಯನು ಪೇಳ್ವೆ |
ಕರಗಳೆರಡನು ಮುಗಿದು ಶಿರವೆರಗಿನಿಂದು ||387||

ಎನಲು ಬಲರಾಮ ಕೃಷ್ಣರು ಎದ್ದು ನಿಂತು |
ನಿಮಗೆ ಸಂಶಯಬೇಡ ವಸುದೇವರಾಣೆ ||388||

ವಚನ

ಅತ್ತಲಾ ದ್ರುಪದರಾಯ ಏನೆನುತ್ತಿದ್ದನೋ –

ರಾಗ ಪಾಡಿ ಏಕತಾಳ

ಧರಣೀಶರೈತಂದು ಧನುವೆತ್ತಲಾರದೆ |
ತಿರುಗಿದರಯ್ಯಯ್ಯೋ ವಿಧಿಯೆ |
ಸುರಪನಂದನಗೆಂದು ಸುತೆಯನಾ ಪಡೆದೆನು ಅರಗಿನ ಗಹದಲ್ಲಿ ಪೋದ ||389||

ಇನ್ನು ಮಾಡುವುದೇನು ಈ ತೆರನಾದ ಮೇಲೆ |
ಬನ್ನಿರೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಇತ್ತಿತ್ತ |
ಚೆನ್ನಾಗಿ ಧನುವೆತ್ತಿ ಚಂದದಿಂದೊಪ್ಪುವ | ಕನ್ನೆಯ ಮದುವೆಯಾಗೆಂದ ||390||

ವಚನ

ಇಂತೆನಲಾಗಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಏನೆನುತಿದ್ದರೊ –

ತುಪ್ಪ ಶಾಕಗಳು ಅಪ್ಪಾಲು ಅತಿರಸ ಹಪ್ಪಳ ಸಂಡಿಗೆಯು ಪಾಯಸವಿದ್ದರೆ |
ಚಪ್ಪರಿಸಿ ತಿನ್ನುವುದಕೆ ಚದುರರು ನಾವು ||391||

ನೀತಿ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮಾತನಾಡಿಸಿ ನೋಡು ಮತ್ತೆ ಚಲತ್ವಗಳ |
ಧಾತು ಪದಕ್ರಮ ಜಟೆಗಳಿಂದ ತರುಣಿಯ ಗೆಲ್ವೆವೆಂದು ವಿಪ್ರರು ನುಡಿದರು ||392||

ರಾಗ ದ್ವಿಪದಿ ಝಂಪೆತಾಳ

ಇಂತು ಹಾಸ್ಯದ ಮಾತ ಯಮಜ ಕೇಳಿದನು |
ಇಂದ್ರನಂದನಗೆ ಕಣ್‌ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದನು ||393||

ಆಗಳರ್ಜುನನೆದ್ದು ನಭಕೆ ಕೈಮುಗಿದು |
ನಾಗಶಯನಗೆ ನಮಿಸಿ ಬೇಗದಿಂ ನಡೆದು ||394||

ಬರುವದನು ಕಂಡು ಕಂಡು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಹಾಸ್ಯವಾಡೆ
ಅರಸರೆಲ್ಲರು ನೋಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಡೆ ||395||

ವಚನ

ಇಂತೀ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಏನೆನುತ್ತಿದ್ದರು –

ರಾಗ ಸೌರಾಷ್ಟ್ರ ಅಷ್ಟತಾಳ

ಭೂಸುರ ನಿನಗೇನು ಭ್ರಾಂತಿ ಹಿಡಿಯಿತೇನೋ ಮಾತ ಕೇಳು |
ಈ ಸುರಸತಿಯು ಬೇಕೆ ನಮ್ಮೊಳಿಲ್ಲವೆ ಹೆಣ್ಣು ಮಾತ ಕೇಳು ||396||

ಚೌಕದ ಮಣೆಯ ಮೇಲೊರಗಿ ಮಾಡಿಸಿ ಉಂಡ ಹಾಗಲ್ಲ ಕಾಣೊ |
ಬೇಕಾದ ಶಾಕವ ತುಪ್ಪದಲದ್ದಿ ಸವಿದುಂಡ ಹಾಗಲ್ಲ ಕಾಣೊ ||397||

ಜೋಕೆ ಶಾಲಿಗ್ರಾಮವನು ಪೂಜಿಪ ಹಾಗಲ್ಲ ಕಾಣೊ |
ಲೋಕೈಕ ವೀರರು ಧನುವ ಜಯಿಸಲಿಲ್ಲ ಬಾರೊ ಕಾಣೊ ||398||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಆಡಿದ ಮಾತಂ ಕೇಳಿ ಅರ್ಜುನ ಏನೆನುತಿದ್ದನೋ –

ರಾಗ ಶಂಕರಾಭರಣ ತ್ರಿವುಡೆತಾಳ

ಯಾಕೆ ಎನ್ನನು ಕಂಡು ನಗುವಿರಿ |
ಎರಗುವೆನು ವಿಪ್ರೌಘಕೆ ||
ಲೋಕದಲಿ ಬಡತನವು ಕಷ್ಟವು ಬೇಡಿಕೊಂಬೆನು ನಿಮ್ಮನು ||399||

ಉಟ್ಟ ಧೋತ್ರವು ಮಲಿನವಾದರೆ |
ದಿಟ್ಟತನವದು ಮಲಿನವೆ ||
ಭಟ್ಟನಾದರೆ ವಿಕ್ರಮವು ತಾ | ಮುಟ್ಟಲಿಲ್ಲವೆ ಭೂಸುರ ||400||

ನಂಟತನ ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ಸೇರಲು | ಬಂಟತನ ನಮಗಿಲ್ಲವೆ ||
ಶುಂಠನೆಂದೆನುತೀಗ ನಗುವಿರಿ |
ಉಂಟು ನಮಗತಿ ಪೌರುಷ ||401||

ನಿನ್ನ ಕೈಯಲಿ ಚಿನ್ನದುಂಗುರ | ಎನ್ನ ಕಯ್ಯ ಪವಿತ್ರವು ||
ಎನ್ನ ನಿನ್ನಂತರವ ನೋಡುವ |
ಚೆನ್ನಕೇಶವ ರಾಯನು ||402||

ವಚನ

ಅತ್ತಲಾ ನಾರಿಯರು ಏನೆನುತಿದ್ದರೂ –

ರಾಗ ಸೌರಾಷ್ಟ್ರ ತ್ರಿವುಡೆತಾಳ

ಇತ್ತ ನೋಡಲು ಬಾರದೇನಕ್ಕ |
ಯಿತ್ತ ವಿಪ್ರರ ಸಭೆಯೊಳು ||
ಚಿತ್ತಜನ ಪೋಲುವನು ದರ್ಭ ಪವಿತ್ರವನು ಧರಿಸಿರುವನು ||403||

ಚರಣ ಪರ್ಯಂತರವು ಧೋತ್ರವು |
ಬದಿಯ ಜೋಲುವ ಕಚ್ಚೆಯು |
ಸ್ಮರನ ನೋಡೆಲೆ ದ್ರುಪದ ನಂದನೆ ಅರರೆ ನಿನ್ನಯ ಭಾಗ್ಯವು ||404||

ಶಿರದೊಳಗೆ ಸಕಲಾತಿ ಮುಕುಟವು |
ಕರದೊಳಗೆ ಜಪಸರಗಳು |
ಧರಣಿ ಸುರವರನ ನೋಡಲೆ | ತರಳ ಪ್ರಾಯದ ಭಾಮಿನಿ ||405||

ನೆಲನ ನೋಡುವುದೇನು ಸೈರಿಸು |
ಬಲು ಕುಶವ ಪೊತ್ತಿರ್ದನು |
ಪುಲಿದೊಗಲ ಮುಚ್ಚಳದ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಗಳನು ಕಂಕುಳೊಳಾಂತಿಹ ನೋಡೆಯಕ್ಕಾ ||406||

ವಚನ

ಇತ್ತಲಾ ಕೃಷ್ಣಸ್ವಾಮಿಯು ಬಲರಾಮನೊಡನೆ ಏನೆನುತಿದ್ದನೋ –

ರಾಗ ಮಾರವಿ ಏಕತಾಳ

ನೋಡಿದಿರೆ ಅಣ್ಣ ನೋಡಿದಿರೆ |
ಇವ ನಾಡಾಡಿಯವನಲ್ಲ ನರನೈದಿಬಹುದನ್ನು ||
ನೋಡಿದಿರೆ ಅಣ್ಣ | ನೋಡಿದಿರೆ ||
ಭೂಸುರ ಸಭೆಯೊಳಗೆ | ಮಾಸಿದ ಧೋತ್ರವನುಟ್ಟು |
ವೇಷವ ಮರಸಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಅಡಿಯಿಡುವಾತ |
ವಾಸವಾಂಘ್ರಿಯರಿಗೆ ಈಶನೈಋತ್ಯ ವರುಣವಾಸ ಮರುತರಿಗೆ |
ಶರಣೆಂಬಾತರ್ಜುನ ನೋಡಿದೆ ಅಣ್ಣ ||407||

ತಗಧಿತ್ತ ತಗಧಿತ್ತ ತಗಧಿತ್ತ ಎಂಬ ಗಣಿಕೆಯ ಸೊಗಸುನತ್ಯವ ನೋಡದೆಯಿತ್ತ ಯೀಕ್ಷಿಸು |
ಜಗದೇಕವೀರ ಝಂ ಝಣ ಝಣ ಝಣರೆಂಬ ತಾಳದ ಬಗೆಯಂತೆ ಬಹುದನು ನಮ್ಮ |
ನೋಡಿಹೆಯಣ್ಣ ನೋಡಿದಿರೆ ||408||

ವಚನ

ಅತ್ತಲಾ ಅರ್ಜುನ ಏನೆನುತ್ತಿದ್ದನೋ –

ರಾಗ ಭೈರವಿ ಪಂಚಘಾತ ಮಟ್ಟೆತಾಳ

ಬಿಲ್ಲ ಮೊದಲು ಒಪ್ಪುವಿಲ್ಲ ನನಗ್ರಜಗೆ | ನಿಲ್ಲ-ದೆರಗಿದ |
ನಿಲ್ಲದೆರಗಿದ | ಕಲ್ಲನಾರಿಗೆ ಕೈವಲ್ಯವಿತ್ತಗೆ |
ಮತ್ತಲ್ಲಿಯೆ ನಮಿಸಿದ | ಮತ್ತಲ್ಲಿಯೆ ನಮಿಸಿದ ||409||

ಎಲ್ಲರ ಹೊರೆವ ಗೌರೀ ದೇವಿಯ ವಲ್ಲಭಗೊಂದಿಸಿದ |
ಬಲ್ಲಿದ ಕರ್ಣದಲ್ಲಣ ಪಾರ್ಥ |
ಭುಲ್ಲೆಸಿ ಭುಜವನು ಭುಲ್ಲೆಸಿ ಭುಜವನು ||410||

ರಾಗ ಕಾಂಭೋಜಿ ಅಷ್ಟತಾಳ

ಇಂದ್ರನಂದನನು ಸಕಲರಿಗೆ ವಂದನೆಯೆಂದನು |
ಮುದದಿಂದ ಧನುವೇರಿಸಿ ನಿಂದನು ||
ಶರವನೆದೆಚ್ಚೆಸೆಯಲು ಯಂತ್ರಮತ್ಸ್ಯ ಧರೆಗೆ ಬೀಳಲು |
ಪಾಂಚಾಲೆಗದ ಪೇಳಲು |
ಆಗ ಕುಸುಮಶರನ ಪಟ್ಟದಾನೆಯಂದದಿ ಬೇಗ |
ಬಂದಳು ಕೂಡೆ ನಿಂದಳು | ವರನ ಕಂಡಳು ||
ಮತ್ತೆ ಅಸಮ ಸಾಹಸಗೆ ಪೂಮಾಲೆಯನಿಕ್ಕಿ |
ಎಸೆವ ನಲ್ಲನ ನೋಡಿ ನಗುತ ಹಿಗ್ಗಿದಳು |
ಇಂದ್ರನಂದನನು ಸಕಲರಿಗೆ ವಂದನೆಯೆಂದನು ||411||

ಕಂಡರು ಬುಧರೆಲ್ಲ ಸಂತೋಷದಿಂದ |
ಬ್ರಾಹ್ಮರಿಗಿವನಿಂದ ಚಂಡತೇಜಗಳೆಂದರು |
ಭುಜವ ಹೊಯ್ದು ನಿಂದರು ಭಲರೆಯೆಂದರು |
ಭೂಮಂಡಲದೊಳಗೆಣೆಯಿಲ್ಲೆಂದು ಹಿಗ್ಗುತ |
ಮಂಡೆ ಶಿಖೆಗೆ ನೇವರಿಸುತಲಿಹರಯ್ಯ | ಇಂದ್ರನಂದನನು ||412||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ದ್ರೌಪದಿಯ ಅರಮನೆಗೆ ಕರಕೊಂಡು ಹೋದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಾರಿಯರು ಏನೆಂದು ಹಾಸ್ಯವಂ ಮಡುತ್ತಿದ್ದರೋ –

ರಾಗ ಶಂಕರಾಭರಣ ಏಕತಾಳ

ಅಕ್ಕ ಹಾರುವತಿಯೆಮ್ಮ ಗಹಕೆ |
ಗಕ್ಕನೆ ಬರಬೇಡಿ ಸೊಕ್ಕ ಮುರಿವೆವು |
ಚಿಕ್ಕ ಹರೆಯ ನಿನಗುಕ್ಕುವ ತಾಪಕ್ಕೆ |
ತಕ್ಕ ನಲ್ಲನು ಬಂದ ಠಕ್ಕುಗಳೆಲ್ಲ ||
ಅಕ್ಕ ಹಾರುವತಿಯೆಮ್ಮ ಗಹಕೆ ||413||

ಮನೆ ಮನೆ ತಪ್ಪದೆ ತಿರಿದುಂಬ |
ಘನಭಾಗ್ಯದ ವರನ ನಲ್ಲನ ಕಂಡೆ |
ದಿನಪನುದಯದಲೆದ್ದು ವನಧಿಗೆ ಪೋಗಿ |
ಬಿನುಗರಂದದಿ ಮೀಯಲು ಬಹುದಮ್ಮ ||
ಅಕ್ಕ ಹಾರುವತಿ ಯೆಮ್ಮ ಗಹಕೆ ||414||

ಮಾಂಸವ ಮೆಲುವ ಜನರು ನಾವೆಲ್ಲ |
ಹಿಂಸೆಯೆ ನಿಮ್ಮ ಕುಲಕ್ಕದು ಸಲ್ಲ |
ನಾವು ಸುಮ್ಮನೆಯಿದ್ದರೆ ತರವಲ್ಲ |
ಕಂಸಾರಾತಿಯ ಮಹಿಮೆಯಿದೆಲ್ಲ |
ಅಕ್ಕ ಹಾರುವತಿ ಯೆಮ್ಮ ಗಹಕೆ ||415||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ದ್ರೌಪದಿಯ ಅರಮನೆಯ ಒಳಯಿಂಕೆ ಕರಕೊಂಡು ಪೋಗಲಾಗಿ | ಇತ್ತಲಾ ರಾಯ ರಾಯರು ಏನೆನುತಿದ್ದರು-

ರಾಗ ಕಾಂಭೋಜಿ ಅಷ್ಟತಾಳ

ಏನಿದು ಪಾಂಚಾಲ ಮಾಡಿದುದಿಂದು |
ಮಾನವಾಧಿಪರೆಲ್ಲ ಕಂಡಿರೆಯಿಂದು |
ಹೀನ ಹಾರುವನಿಗೆ ಹೆಣ್ಣನೆ ಕೊಟ್ಟು |
ಮಾನಭಂಗವ ಮಾಡಿದ ಹೋಯಿತು ಗುಟ್ಟು ||
ಏನಿರೋ ನೀವು ಕಂಡಿರೆ ||416||

ತರುಣಿಯ ನಾವಿತ್ತ ಎಳಕೊಂಡು ಬರುವ |
ತಿರುಕ ಹಾರುವ ಮತ್ತೆ ತಿರಿದ್ಹೊಟ್ಟೆ ಹೊರೆವ |
ಕರಿರಥವೇರಿ ಸರಳ ಮಳೆಗರೆವ |
ವರದುರ್ಗವನೆ ಮುತ್ತಿ ಬೇಗದಲ್ಲಿರಿವ || ಏನಿರೋ … ||417||

ನಮ್ಮನಿಲ್ಲಿಗೆ ಬರಹೇಳಲದೇಕೆ |
ಹೆಮ್ಮಯಿಂದಿಳೆಯಲಿ ಧನು ತೋರನೇಕೆ |
ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನಮ್ಮೊಡನೆ  ದ್ರುಪದ ಪರಾಕೆ |
ಸುಮ್ಮನೆ ಹೋದರೆ ಪಂಥಸಾಕೆ || ಏನಿರೋ ||418||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ರಾಯರು ಪಾಂಚಾಲನ ಮೇಲೆ ದಂಡೆತ್ತಿ ಬಂದರದೆಂತೆನೆ –

ರಾಗ ದೇಸಿ ಏಕತಾಳ

ಬಾರಯ್ಯ ಮಗಧ ಭೂಪಾಲ || ಧೀರ ಪಾಂಚಾಲ |
ಬಾರಯ್ಯ ಮಗಧ ಭೂಪಾಲ ||
ನೂರು ವರುಷ ತಲೆಯೂರಿ | ತಪದಿ ಕೈ
ಸೇರುವ ಬಾಲೆಯ ಹಾರುವನೊಯ್ದ | ಬಾರಯ್ಯ ||
ವೀರತ್ವಗಳೆಲ್ಲ ಹಾರಿತೊ ನಮಗೇನು |
ಕಾರಣ ತನ್ನಿರೊ ತೋರೋ ತೋರೋ ಮಾಲೆಗಳ | ಬಾರಯ್ಯ … ||419||

ಅರಿಗಳ ತಿಮಿರ ಮಾರ್ತಾಂಡ |
ಮಾರುತಿ ಚಂಡಕರ ತೇಜದಿ ಉದ್ದಂಡ |
ಮರನ ಮುರಿದು ಶಲ್ಯನುರವ ಬಡಿದು | ಕೌರವ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸಿ |
ತಿರುಗಿ ಕುಲಾಲ ಮಂದಿರಕೈದಲು ||420||

ಏನೆಲೊ ಭೂಸುರ ನೀನಿಂಥ ಕನ್ನೆ ಮ
ದ್ದಾನೆಯನೊಡಗೊಂಡು ನೋಡುತ |
ಕೋಣೆಯಲಿರ್ದರೆ ಕ್ಷೋಣೀಶರೆಲ್ಲರು
ಬಾಣದಲೆಸೆವರು ||421||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ಆ ವೇಳ್ಯದಲ್ಲಿ ರಾಯರಾಯರು ಏನೆನುತಿದ್ದರು –

ರಾಗ ಭೈರವಿ ಪಂಚಘಾತ ಮಟ್ಟೆತಾಳ

ಸಣ್ಣ ಹರೆಯದೆಣ್ಣ ನೋಡುತ |
ಹಣ್ಣ ಫಲವನುಣ್ಣದಂತೆ ನುಣ್ಣಗವನ ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ||422||

ಬಣ್ಣಗಾತಿಯ ತರುವೆವು ಧಣ್ಣನೆಂದು ಬಾಣವೆಸೆಯೆ
ಕರ್ಣ ಸೆಳೆದು ಪೂರ್ಣವೆಸೆಯೆ | ||423||

ನಿಂತಿರಲು ಬೇಡವಿನ್ನಂತರಿಸದ ಮುನ್ನ |
ನಂತಬಾಣಗಳ ಕುಂತೀಜಾತನೆಸೆಯಲು ||424||

ಪಾರ್ಥ ಸರಳ ಬಿಡಲು ಕಣರ್ |
ಧುರವಿಂದಿಗೆ ಸಾಕು ಬೇಡ | ಕುರುಪತಿಯೆಂದಾಗ ||425||

ಇಂತೆಂದು ಕರ್ಣ ಸರಳುಗಳ ಎಸೆವುತಿರ್ದ |
ಅಂತುರುಳಿತು ತಲೆ ಬಹಳ ||426||

ಮಾರಾಂತಮನ್ನೆಯರೆಲ್ಲ ನಿಂತು ಕಾದುತಿರೆ ||427||

ರಾಗ ದೇಶಿ ಏಕತಾಳ

ಬಾರಯ್ಯ ಕರ್ಣ ಕೇಳೆಂದನು | ನಮ್ಮ |
ಊರಿಗೆ ಹೋಗುವ ನೀ ಸಾರು | ಕದನ ಬೇಡ ಬಾರಯ್ಯ ||
ನಮ್ಮ ನಗರಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ದಮ್ಮಯ್ಯ ಎಂದನು ಕೌರವ |
ನಾಳೆ ಸುಮ್ಮಾನದಿಂದ | ಇವನ ಹೆಮ್ಮೆ ಮುರಿವ || ಬಾರಯ್ಯ ||428||

ವಚನ

ಇಂತೆಂದು ರಾಯರೆಲ್ಲ ಪೋಗಲಾಗಿ –

ರಾಗ ಮಾರವಿ ಝಂಪೆತಾಳ

ಅತಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಾನು ಅಗ್ನಿಯಲಿ ಪಡೆದ |
ಸುತೆಯ ವಿಪ್ರ ಕರಕೊಂಡು ಪೋದ ||429||

ಮಗಳ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ ಮತ್ತಾರುಯಿಲ್ಲ |
ಮಗನೇತ್ರೆಯೇನೆಂದು ಮರುಗುವಳೋ ಬಲ್ಲ ||430||

ಸುಗುಣ ಧಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನ ಸದ್ಯದಲಿ ಪೋಗು |
ನಗುವಳೋ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ನೆನೆವಳೋ ಈಗ ||431||

ಕುಲನಾಲ್ಕರೊಳಗಾರು ಕುಶಲರೋ ಎಂದು |
ಹಲವಂಗದಲಿ ತಿಳಿಯೋ ಹೋಗು ನೀನೆಂದು ||432||

ದ್ರುಪದಯಿಂತೆನಲು ಧಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನ ಬೇಗ |
ಗುಪಿತದಿಂದೈತಂದು ಗಳಿಗೆಯೊಳಗಾಗ ||433||

ತಿರುಗಿ ಬಂದನು ತನ್ನ ಪಿತನ ಬಳಿಗೆ |
ಶಿರವೆರಗಿ ಪೇಳ್ದನಾ ಸುಗುಣನಾ ನಪಗೆ ||434||