ಹಾಡುವನು ಹಾಡುವನು
ಕೊಳಲನೂದುತ;
ಕುಣಿಯುವರು ಕುಣಿಯುವರು
ಮನವ ಮರೆಯುತ.

ಆದಿಯಂತ್ಯವಿಲ್ಲದೆ
ದಣಿವ ತಣಿವ ಕಾಣದೆ
ನಿತ್ಯದಾರಾಮದಿ
ಪ್ರೇಮ ಭಕ್ತಿ ತೋರುತ –

ವಿಶ್ವಮೌನವಾಂತಿದೆ
ಕಾಲದೇಶವೆಲ್ಲವು
ಭಾವದಾವೇಶದಿ
ನೋಡುತಿಹವು ಚಲಿಸದೆ. –

ಮೂಡಣದ ಗಗನದಲಿ
ರವಿಯದಯ ನಲಿಯುತಿದೆ;
ತಳಿರಿನೊಳು ತಂಬೆಲರು
ಲೀಲೆಯಾಡುತಿರುವುದು! –

ಹೊಸ ತಳಿರೊಳು ಹಿಮಮಣಿಗಳು
ಥಳ ಥಳಿಪವು ಮನಮೋಹಿಸಿ,
ಮೇಘದಿಂದ ಉದುರಿದ
ರತುನ ಸೇಸೆಯಂದದಿ! –

ಹಾಡುತಿರೆ ವಿಹಂಗಮ
ದಿವ್ಯ ಉದಯರಾಗವ
ನಸುನಗುತಿಹ ಪೊಸಚಿಗುರಿನ
ಕುಸುಮವಿಡಿದ ಹಸುರಮೇಲೆ –

ಸುಮಗಳನು ಕೊಯ್ದು ಕೊಯ್ದು
ಮಾಲೆಗಳ ನೆಯ್ದು ನೆಯ್ದು
ಬಳಸಿ ಬಂದು, ಬಳಿಯೆ ನಿಂದು
ಮಾಲೆ ಹಾಕಿ ಚುಂಬಿಸೆ! –

ಯುಗಯುಗಗಳು ನೆಗೆನೆಗೆವುವು!
ಕಲ್ಪಗಳು ಜಾರುವುವು!
ಕಮಲಜರು ಸಮೆಯುವರು!
ಪ್ರಳಯಗಳು ಕಳೆಯುವುವು! –