ಹೋಳಿ ಹಾಡುಗಳು – 15. ಧೀರ ಕುಮಾರ ರಾಮ

15. ಧೀರ ಕುಮಾರ ರಾಮ

ಶಿರವ ಕಾಣಿಕೆಯಿಟ್ಟು ಗುರು ನಿನ್ನ ಚರಣಕೆ
ಹರ ಪಾರ್ವತಿಯ ಕೊಂಡಾಡುವೆನು  ಮತ್ತೆ
ಕರಿಮುಖ ಗುಹವೀರ ಸ್ಮರಿಸುವೆನು  ಮಹಾ
ಶರಣರ ಪಾದವ ಬಲಗೊಂಬುವೆನು  ಇಂತಿ
ವರ ಭಕ್ತಿಯಿಂದಲಿ ಎರಗಿ ಹೃದಯದೊಳು ಶ್ರೀ ಗುರುವೆ
ಬರುವಂತೆ ನುಡಿಯುವೆ ಧರೆಯೊಳಿಂದಿದನು                                                  ॥

ಕರಚೆಲುವಿ ಪದ್ಮಿನಿಯು ಇರುವ ಬಾಣತಿ ಮುಂದೆ
ವರ ಕೊಮರಾಮನ ಚರಿತೆಯನು  ಬದಿಗೆ
ಇರುವ ದೂತಿಯರು ಪೇಳ್ವ ಪರಿಯನು  ನಿನ್ನ
ಪುರುಷನು ತಾನಳಿದನೆಂಬುದನು  ಕೇಳಿ
ಪರಮ ದುಃಖ ಆ ನಾರಿಗಾದುದನು ಅದರ
ಇರುವನೆಲ್ಲವ ಮುಂದೊರೆವೆ ಈ ಕೃತಿಯಲಿ                                            ॥

ಧರೆಯೊಳು ಕುಮ್ಮಟ ನಗರ ಪಾಲಿಸುವಂಥ
ಅರಸು ಕಂಪಿಲರಾಯನೆಂಬುವನು  ಆತನ
ಅರಸಿ ಹರಿಯಾಲಮ್ಮ ಇರುವಳಿನ್ನು  ಇಟ್ಟು
ಕರಚೆಲುವಿ ರತ್ನಿ ಬೇರೆ ಮಾಲಿನೊಳು  ಮತ್ತೆ
ವರಮಂತ್ರಿ ಬೈಚಪ್ಪ ದೊರೆಯು ಮಾರ್ಬಲದಂಡು ಕೇಳು
ಪರಮಾನಂದದೊಳಿರೆ ಪುರದ ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು                                          ॥

ಕೋಟೆಗಳು ಸುತ್ತಲೆ ಮಾಟ ಬುರುಜು ತೆನೆಯು
ನೀಟಗಸಿ ಪಾರಾಕಾರಗಳೆಷ್ಟು  ಪುರದ
ತೋಟಗಳು ಪುಷ್ಪದ ಘಮಾಟವೆಷ್ಟು  ಒಳ್ಳೆ
ಪ್ಯಾಟಿಗಳಲ್ಲಲ್ಲಿಗೆ ಕಟ್ಟೆಗಳೆಷ್ಟು  ಮೇಲೆ
ಅಟ್ಟಗಳು ಸಾಲ್ಮನಿ ಚಿತ್ರನೊಟಗಳು ರಾಜ್ವಾಡೆ
ಆಟಗಳ ವಿಚಿತ್ರ ಥಾಟ್ಕಾಂಬುತಿಹುದು                                                      ॥

ಹೊಂಡದ ಸುತ್ತಲೆ ಮದ್ದಿನುಂಡಿಗಳು ಕಿಲೇದ
ಗುಂಡಗಳಸಿನ ತೋಪು ಜಂಡೆಗಳೆಷ್ಟು  ಆನಿ
ಹಿಂಡುಗಳ್ತುರಗವೊಂಟಿ ತಂಡಗಳೆಷ್ಟು  ಪುರದ
ತಂಡು ತಂಡುಗಳು ಕಾಲ್ಬಲ ದಂಡುಗಳೆಷ್ಟು  ಒಳ್ಳೆ
ಗೊಂಡೆಗಳರ್ಚಿಸಿ ಕರಿ ತುಂಡುಗಳೆಷ್ಟು ಬೇರಿನ್ನು
ಪಂಡಗಳು ಜಾತಿಯ ರಥದೊಳು ಪ್ರಚಂಡವೆಂಬೆ                           ॥

ಘಮುಘಮು ನುಡಿಯುವ ನಗಾರಿ ಚೌಗಡ ಡಂಕೆ
ಘಮು ಘಮುತೆಂಬ ಮದ್ದಲಿ ಸರವು  ಒಳ್ಳೆ
ಘಮ ಘಮ ಬರುವ ಗಂಧದ ವಾಸನೆ  ಮತ್ತೆ
ಚಿಮುಚಿಮುತಿರೆ ಕಾರಂಜಿ ನೀರು  ಇಂತು
ಖುಮುಖುಮಿಸುವ ಪುರವ ರವಿಯು ನೋಡುದಕೆ
ಚುಮುಚುಮು ಬೆಳಗಾಗಿ ಬರುವನೇನೆಂಬೆ                                              ॥

ಎತ್ತ ನೋಡಲು ಜನವು ಮತ್ತಿ ಡಾಲ್ವಾಟಗಳು
ಜತ್ತಾಗಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸಿಸ್ತುಗಳು  ಸಭೆಯ
ನಿತ್ಯಕಪ್ಪುರ ಗುಗ್ಗುಳ ಬತ್ತಿಗಳು  ಪಾತ್ರ
ನೃತ್ಯ – ಸುಸ್ವರ ಅಭಿನಾರ್ಥಗಳು  ಮೇಲೆ
ಎತ್ತಿದ ಸುತ್ತಲೆ ಛತ್ರ ಚಾಮರ ಹೊಳೆಯುವ
ರತ್ನದ ಪೀಠದೊಳಿರುತಿರೆ ಪೊಡವಿಪನು                                                  ॥

ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಎಡಬಲಕ ಪೊಳೆವ ಮಿಸುನಿ ಬೆತ್ತ
ಒಳೆ ಹಿಡಿದು ಹೊಗಳುವ ಭಟ್ಟಂಗಿಗಳು  ಮತ್ತೆ
ಕಾಳಿನ ಪೂರಿ ಕೀಸರ್ಹಿಡಿಸುವರು  ಪುರವ
ಮೊಳಗಿಸಿ ನಾದಮಯ ಹಾಡುವರು  ಇಂತು
ಥಳಥಳಿಸಿ ಮುತ್ತು ರತ್ನದ ವಸ್ತ ಸಡಗರದಿ
ಇಳೆಯಾಣ್ಮ ನಿತ್ಯ ವೈಭವದಿಂದಿರುತಿರಲು                                             ॥

ಇನಿತು ಸಂಭ್ರಮದೊಳು ಅನುದಿನವಿರುತಿರಲರಸ
ತನುಜರಿಲ್ಲೆಂಬ ಒಣ ಚಿಂತೆಯಲಿ  ಆಗ
ಮುನಿಪುಂಗ ಜಂಗಮ ಮಾವಿನ್ಹಣ್ಣೀಯುತಲಿ  ಇದನ
ತಿನಿಸು ಮಡದಿಗೆಂದು ಹೇಳುತಲಿ  ಮುಂದೆ
ಘನವೀರ ಕುವರನು ಪುಟ್ಟುವನು ನಿಮಗೆಂದು
ಮುನಿರಾಯ ಅರಸನಿಗೆ ವರಕೊಟ್ಟು ನಡೆದನು                                                ॥

ಯತಿರಾಯ ಕೊಟ್ಹಣ್ಣ ಅತಿ ಹರುಷದಲಿಯರಸ
ಸತಿ ಹರಿಯಾಲಿಗೆ ಕೊಡುವತಲಿ  ಆ ಸು
ಮತಿ ತಿಂದು ತ್ವಾಟಿ ಬೀಜೊಗೆಯುತಲಿ  ತೊತ್ತು
ಹಿತದಿಂದ ತ್ವಾಟಿಯ ತಿನ್ನುತಲಿ  ಮಂದ
ಮತಿ ಕತ್ತೆ ಬೀಜ ತಿನ್ನುತ ಕುಕ್ಷಿ ತಾ ಬೆಳೆದು
ಮತಿವಂತ ಪುತ್ರರ ಪಡೆದರು  ಗೃಹದಿ                                                     ॥

ಸುಂದರಿ ಹರಿಯಾಲಿ ತಿಂದ ಸುರಸಗಳಿಗೆ
ಅಂದು ಕೊಮರಾಮ ಪುಟ್ಟಿದನು  ತ್ವಾಟಿ
ಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ಹೋಲ್ಕಿರಾಮನು  ಬೀಜ
ದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿತು ಬೊಲ್ಲೆಂಬ ಕುದುರೆಯು  ಇಂತು
ಒಂದೆ ಫಲದಿ ಜೀವ ಭೂಮಿಗೆ ಬರಲು ದಿನದಿನಕ
ಚೆಂದಾಗಿ ತಮ್ಮನೆಯಾಗ ಬೆಳೆಯುತಿರಲು                                             ॥

ಪರಮ ಉಲ್ಲಾಸದಿ ದೊರೆಯು ಸಕ್ಕರಿ ಫೇಡೆ
ಪುರದೊಳಗಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹಂಚುತಿರೆ  ಇರಲು
ಹರುಷದಿ ಚಣಚಣಕ ಕೂಸು ಬೆಳೆಯುತಿರೆ  ಮತ್ತೆ
ಮೆರೆಯುತೆ ಬಾಲಲೀಲೆಯಾಡುತಿರೆ  ಇಂತು
ಬರುತಿರೆ ಎಳೆಹರೆಯು ಒತ್ತೊಡೆದು ಮಕಮೀಸೆ
ಪರಮ ಸುಂದರ ಮುಖ ಮಿರಗುತಲಿಹುದು                                            ॥

ಬೊಲ್ಲನೆಂಬು ಕುದುರೆ ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರಲು
ನಿಲ್ಲದೆ ಅಂತರಲೆ ಹಾರುವದು  ದೊಡ್ಡ
ಕಿಲ್ಲೆ ಅಲಕ್ಕನೆ ಜಿಗಿಯುವದು  ಒಳ್ಳೆ
ಬಲ್ಲಿದ ಹೊಳಿ ಮೀರಿ ಹಾರುವದು  ಮತ್ತೆ
ಬಲ್ಲಿದ ಸರದಿಂದ ಕಲಕಲೋಡುವದು ಯಾರಿಗು
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಕೈಸಿಗದೆ ಓಡಿಹೋಗುವದು                                                          ॥

ಕುದುರೆಯ ಆರ್ಭಾಟ ಚದುರ ಬಣ್ಣಿಸಲಾರೆ
ಒದರಿ ನೆಲಕ ಕಾಲ್ಬಡಿಯುವದು  ನೆಲವು
ಅದರಿ ಖರಪುಟಕೆ ಕೆಂಧೂಳೇಳುವುದು  ತನ್ನ
ಎದುರಿಗೆ ಆರಾರನು ಸುಳಿಯಗೊಡದು ಆ ಕುದುರೆ
ಚದುರ ರಾಮನ ಕಂಡು ಸ್ವಾಧೀನವಹುದು                                             ॥

ಹರಿಯಾಲದೇವಿಯ ಹಿರಿಯಣ್ಣ ಬೈಚಪ್ಪ
ವರಮಂತ್ರಿ ಕಂಪಿಲರಾಯನಿಗೆ  ತನ್ನ
ತರುಳೆ ರಾಮಲದೇವಿ ಇರುವಳಿನ್ನು  ಕೊಟ್ಟು
ವರ ಕೊಮರಾಮಗ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಯಿನ್ನು  ಬ್ಯಾರೆ
ವರ ಹೋಲ್ಕಿರಾಮಗ ಪದ್ಮಿನಿಯ ತಂದು ಎಲ್ಲರು
ಪರಮಾನಂದದಿ ಮದುವೆಯ ಮಾಡಿದರಂದು                                                 ॥

ಎಲ್ಲ ವಿದ್ಯೆಯೊಳಗ ಬಲ್ಲಿದನೆನಿಸಿದ
ಬಿಲ್ಲು ದಾಂಡೆ ಪಟಗಳ ತಿರುವುವನು  ಒಳ್ಳೆ
ಬಲ್ಲಿದ ಮಲ್ಲಯುದ್ಧ ಮಾಡುವನು  ಗರಡಿ
ಯಲ್ಲಿ ಜೋರು ನಿತ್ಯ ತೆಗೆಯುವನು  ತನ್ನ
ಬಲ್ಲಿದ ಎಪ್ಪತ್ತೇಳು ಮಾನ್ಯರ ಕೂಡುತ
ನಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಲ್ಲುಡಾವನು                                                              ॥

ಪರಿಪರಿ ರತ್ನಮಾಲೆ ಕೊರಳೊಳು ಹಾಕುತಲಿ
ತರತರ ಪೋಷಾಕ ಧರಿಸುತಲಿ  ಮತ್ತೆ
ಜರತರದ ಮುಂಡಾಸ ಸುತ್ತುತಲಿ  ವಜ್ರ
ಹರಳಿನ ಸಿರಪೇಚ ಮೇಲಿಡುವುತಲಿ  ತನ್ನ
ಬೆರಳೊಳು ರನ್ನದ ಹರಳಿನುಂಗುರ ಇಟಗೊಂಡು
ಹೊರಸೂಸಿ ಚಿಮ್ಮುತ ಬೆಳಕು ಹರಿವುತಲಿ                                              ॥

ಧೀರ ಸುಂದರ ಮಹಾವೀರ ಪರಾಕ್ರಮನು
ಏರಿ ಹಯವನು ಒಯ್ಯುತಿರೆ  ಹೊರಗ
ನಾರಿ ಹೋದರ ನೆನೆಸುತಿರೆ  ಹೊಳೆಯ
ನೀರಿನೊಳು ನೀರಾಟವಾಡುತಿರೆ  ಇತ್ತ
ಚಾರು ಚೆನ್ನಿಗ ಹೋಲ್ಕಿ ರಾಮನು ಮಡದಿ
ನಾರಿ ಪದ್ಮಿನಿ ಮನೆಯೊಳು ಹಡೆದಿರಲು                                                ॥

ನಾರಿ ಪದ್ಮಿನಿಯೆಂಬ ವಾರಿಜನೇತ್ರಿಯು
ಮೀರಿದ ಮಗನೊಂದ ಪಡೆಯುತಲಿ  ಆಕೆ
ಮೂರುತಿಂಗಳ ಬಾಣತಿ ಇರುವುತಲಿ  ಮನೋ
ಹಾರಿ ಹೊರಸಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗುತಲಿ  ಮೊಲೆಯ
ಧಾರೆ ಕೂಸಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಮಾರಿ ನೋಡುತಲಿ ಮನದೊಳು
ಮೀರಿದ ಹರುಷದಿಂದಿರುವಳಾ ಚದುರಿ                                                    ॥

ಮಡದೇರಿಬ್ಬರು ಬಂದು ಹಡೆದ ಬಾಣತಿತಲೆಯ
ಮುಡಿಬಿಚ್ಚಿ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚೆರೆವುತಲಿ  ಬೆನ್ನು
ಹೆಡಕುಗಳೊರಸಿ ತಪ್ಪಡಿಸುತಲಿ  ಮೇಲೆ
ಸುಡುಸುಡು ನೀರು ತಂದೆರೆವುತಲಿ  ಕೈಯ
ಹಿಡಿದು ಹೊರಸಿನ ಮ್ಯಾಲೆ ಮಲಗಿಸಿ ಮಡದಿಗೆ
ಕಿಡಿಗಿಚ್ಚು ಅಗ್ಗಿಟಿಯ ಬುಡಕಿಟ್ಟ ರಾಗ                                                         ॥

ಕುಳ್ಳುಬೆಂಕಿಯ ಮ್ಯಾಗ ಬಳ್ಳೊಳ್ಳಿ ಸೆದೆಹಾಕಿ
ಒಳ್ಳೆ ಸರ್ವಾಂಗದ ಕಾಸುವರು  ಹಸಿದ
ವೇಳೆಗೆ ಬಿಸಿಬೋನ ಉಣಿಸುವರು  ಕಣ್ಣಿ
ಗೊಳ್ಳೆ ಕಾಡಿಗಿ ಕಪ್ಪು ಒರಸುವರು  ಮತ್ತೆ
ಸೊಲ್ಲುಸೊಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಬಾಣತಿಯ ಒಡನುಡಿಸಿ
ಎಲ್ಲ ಮಾತನು ಕೇಳಿ ಮುದದಿಂದಿರುವರು                                               ॥

ಪರಿಪರಿ ನಾರೇರ ತರತರ ಸೇವೆಗೆ
ಹರುಷವಾಗುತ ತನ್ನ ಮನದೊಳಗೆ  ನಾರಿ
ಸರಸ ಮಗನ ಕಂಡು ಕರದೊಳಗೆ  ಕೂಸ
ಅರಳೆಲೆ ಇಡಿಸೂತ ಶಿರದೊಳಗೆ  ಹೇಮ
ಕೊರಳೊಳು ಅಸಲಿ ತಾಯಿತ ಮುತ್ತು ರನ್ನದ
ಕರದೊಳು ಬಿಂದುಲಿ ಪರಿಗಳೇನೆಂಬೆ                                                      ॥

ನಡುವಿನೊಳು ಬಂಗಾರ ಉಡುದಾರವಿಡಿಸುತಲಿ
ಕಡಗ ಕಾಲೊಳು ಗೆಜ್ಜೆಯಿಡಿಸುತಲಿ  ಒಂದು
ಬಿಡದೆ ಜರದಂಗಿ ತೊಡಿಸುತಲಿ ಹಸಿದ
ಹುಡುಗನೆಂದು ಮೊಲೆ ಕುಡಿಸುತಲಿ  ಇಂಥ
ಕಡು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲಿ ಕೂಸಿನ ನುಡಿಸುತ
ಸಡಗರಾನಂದ ಬಡುವಳೇನೆಂಬೆ                                                              ॥

ಕುಂಚಿಗಿ ಜರದ್ಹೊಚ್ಚಿ ಅಂಚೆದುಪ್ಪಳ ಹಾಸಿ
ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸುತಲಿ  ಮುತ್ತು
ಗೊಂಚಲದ್ಹಾರವ ಇಡಿಸುತಲಿ  ತಾನು
ವಂಚನೆಯಿಲ್ಲದೆ ಪ್ರೀತಿವೆರಸುತಲಿ  ಇಂಥ
ಮಿಂಚುವ ಮಗನನ್ನು ಪಂಚಮುಖನೆ ಕೊಟ್ಟೆಂದು                                            ॥

ಚಿಟಚಿಟನೆ ಚೀರ್ಯಳುವ ಮಂಚದೊಳಗಿನ ಕೂಸು
ಪುಟಿಪುಟಿದು ಬೀಳುವದ ಕಂಡು  ತಾಯಿ
ಲೊಟಲೊಟನೆ ಮುದ್ದಿಟ್ಟು ಮುದಿಸುತಲಿ  ಬೆರಳು
ಚಿಟಿಚಿಟಿ ಮುರಿದಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತಲಿ  ಕೂಸು
ಬಿಟಬಿಟ್ಟೆರಡು ಮೊಲೆ ಗುಟುಗುಟು ಕುಡಿಯಲು
ಚಟಚಟ ದಿಟ್ಟಿಯ ಮುರಿವಳೇನೆಂಬೆ                                                         ॥

ಬಾಲನ ಮೇಲೆ ನಿವಾಳಿಸಿ ದಿಟ್ಟಿಯ
ಆಲಯದ್ಹೊರಗೆ ಒಗೆಯುತಲಿ  ಮೇಲೆ
ಆಲಿಸಿ ಮಗನ ಮುಖ ನೋಡುತಲಿ  ಬಹಳ
ಲೀಲೆಯಿಂದಲಿ ತಾನು ಇರುವುತಲಿ  ಮಹಾ
ಮೇಲಾದ ಪುತ್ರೋತ್ಸವದೊಳಿರುವ ನಾರಿಗೆ
ಬಾಲಿಯರಾಗ ವೃತ್ತಾಂತ ಪೇಳುತಲಿ                                                       ॥

ನಾರಿ ಪದ್ಮಿನಿ ಕೇಳ ವಾರಿಜನೇತ್ರಿಯೆ
ವೀರ ಕೊಮರಾಮನೆಂಬುವನು  ನದಿಯ
ತೀರದೊಳು ಚೆಂದ ನಲಿದಾಡುವನು  ಅಣ್ಣ
ಬಾರೊ ಕಾಟಣ್ಣ ಬಾರೆಂದು ಕರೆಯುವನು  ಬಾರಿ
ಮೀರಿ ಉಳದೀತೆಂದು ತೋರಮುತ್ತಿನ ಚೆಂಡ ನೀ
ತಾರೊ ಆಡುನು ಮನಪೂರೆಂಬುವನು                                                     ॥

ತರವಲ್ಲ ತಮ್ಮನೆ ಹಿರಿಯರಾಡುತ ಕೆಟ್ಟು
ಸರಿದರು ಬೇಡೆಂದು ಪೇಳಿದನು  ಅಣ್ಣ
ತರಹರಿಸುವದು ಮನವೆಂದನು  ತಮ್ಮ
ಸರಿ ಬಾರದೆನ್ನ ಚಿತ್ತದೊಳೆಂದನು  ರಾಮ
ಇರದೆ ಮನಿಗೆ ಬಂದು ಹರಿಯಾಲಿ ದೇವಿಯ
ಚರಣಕೆರಗಿ ಚೆಂಡ ಕೊಡವ್ವಂದನು                                                           ॥

ಮಗನೆ ಬೇಡದು ಎಂದು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡಿ
ಬಗೆ ಬಗೆ ರೀತಿಲಿ ಗ್ಯಾನ್ಹೇಳುವಳು  ಆಟ
ಸೊಗಸಲ್ಲವೆಂಬೂತ ಸಿರದೂಗುವಳು  ಕರವ
ಮುಗಿವೆ ಮಗನೆ ಆಡಬೇಡೆಂಬುವಳು  ಇದುವೆ
ಜಗಲಿಗಿಟ್ಟು ಪೂಜೆಯಾಗುವ ಚೆಂಡು ಮಗರಾಮ
ತಗಿಬೇಡ ಇದರ ಹಾದಿ ನಗ್ಗೇಡೆಂಬುವಳು                                               ॥

ಹಡದವ್ವ ಈ ಚೆಂಡು ಹಿಡಿಗೆ ಅಮರುವದಿಲ್ಲ
ಕೊಡು ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವದಿಲ್ಲೆಂಬುವನು  ತಾಯಿ
ಕೊಡು ತಡಮಾಡಬೇಡೆಂಬುವನು  ಆಡಿ
ಇಡುವೆನು ತಂದು ಇದ್ಹಾಗೆಂಬುವನು  ಮುತ್ತು
ಒಡಿದಾವು ಬೇಡೆಂದು ಕೊಡುವಲ್ಲಿ ಏನವ್ವ
ಬಿಡಲಾರೆ ಆಡುವೆ ಕೊಡು ಕೊಡೆಂಬುವನು                                             ॥

ಮುತ್ತಿನ ಕಂದುಕ ಮುತ್ಯಾ ಮುಮ್ಮಡಿಸಿಂಗ
ಸತ್ತರಿದಕಾಗಿ ಬೇಡ ಮಗನೆಂದಳು  ಇದುವೆ
ಸತ್ಯ ಕೇಡು ತಪ್ಪದು ನಮಗಿನ್ನೆಂದಳು  ಎನ್ನ
ಕುತ್ತಿಗೆ ಕೊಯ್ದಿಂದ ಇದನೊಯ್ಯೆಂದಳು  ನಾರಿ
ಚಿತ್ತ ಪಲ್ಲಟವಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಭ್ರಮಿಸುವಳು ಇದಕೇಳು
ಗೊತ್ತು ಮುಟ್ಟದು ಬೇಡೆಂದತ್ತು ಹೇಳಿದಳು                                             ॥

ಪರನಾರಿಗೆನ್ನಯ ಕರಗದು ಮನವೆಂದು
ಹರುಷದಿಂದಲಿ ಚೆಂಡು ಕೊಡ ಕೇಳಿದನು  ತಾಯಿ
ಹರನಾಣೆ ಕೊಡುವೆ ಕೊಡು ಎಂಬುವನು  ನೀನು
ಹರನಾಣೆ ಕೊಟ್ಟರೆ ಮಗನೆ ಹರ ಗತಿ  ನಮಗೆ
ಮರಗುತ ಹಡೆದವ್ವ ಜೋಕೆಂದು ಚೆಂಡ ಕೊಡಲಾಗ
ಕರದೊಳು ಹಿಡಕೊಂಡು ಹೊರಗೆ ಬಂದಾನವನು                                           ॥

ಹರುಷದಿಂದಲಿ ರಾಮ ಪರಮ ಸಿಂಗರದಿಂದ
ನೆರೆಗೂಡಿ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಹೇಳಿದನಂದು  ಒಳ್ಳೆ
ಪುರಮಾಸಿ ಚೆಂಡಾಟ ಆಡೋಣವೆಂದು  ಸಿಸ್ತು
ಇರುವದು ತಾಣವು ಗೊತ್ತೆ ನಿಮಗೆಂದು  ರತ್ನಾಜಿ
ಅರಮನೆಯಂಗಳವು ಆಡುದಕೆ ಬಲು ಇಂಬು
ನೆರೆದ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲವೊರೆದು ಪೇಳಿದರು                                                   ॥

ನುಡಿಯ ಕೇಳುತ ರಾಮ ತಡೆಯದೆ ಚಣದೊಳು
ಪಿಡದೇರಿ ತೇಜಿಯ ನಡೆದನಾಗ  ಕಾಳಿ
ಹಿಡಿದು ನಾದಗಳೆಲ್ಲ ನುಡಿದವಾಗ  ಗೆಳೆಯ
ರೊಡಗೂಡಿದಾ ಚಣಕ ನಡೆದರಾಗ  ಒಳ್ಳೆ
ಸಡಗರದಿಂದಲಿ ನಡೆದಾವು ದಂಡಲ್ಲಿ ಕುದುರೆಯ
ಬಿಡವುತ ಹೋಗಿ ನುಡಿದಾಡುತಿಹರು                                                       ॥

ಕೂಡುವರು ಎಲ್ಲರು ಆಡುವರು ನುಡಿದಾಡಿ
ಮಾಡುವರು ಮಸಲತ್ತ ನೋಡುವರು  ಸಿಸ್ತ
ತೋಡಿ ಪಣವ ಕಟ್ಟಿ ಹೂಡುವರು ಲೆಗ್ಗಿ  ಚೆಂಡ
ಬೇಡುವರು ಆಡುತ ನೋಡುತಲಿ  ಮತ್ತೆ
ಆಡುವರು ಒಗೆಯುತ ಓಡುವರು ಚೆನ್ನಾಟ
ಆಡುವರೆಲ್ಲರನು ನೋಡುವಳು ರತ್ನಾಜಿ                                                  ॥

ವಾರಿಜನೇತ್ರಿ ನೀ ಬಾರಿತ್ತ ಸಂಗಾಯಿ
ಯಾರೆ ಈತೆಂದು ಕೇಳುವಳು  ಇವನು
ಯಾರು ಹೇಳ ಹೆಸರು ಸೆಲ್ಲೆದಾತ  ಈತ
ಯಾರ ರತ್ನದ ಹರಡವ ಹಾಕ್ಯಾನ  ಇವನು
ಯಾರ ಕೆಂಪನು ಇವನ್ಯಾರ ಕಪ್ಪನು ಮತ್ತಿವನು
ಯಾರ ಸುಂದರ ಇವನ್ಯಾರೆಂಬುತಿಹನು                                                  ॥

ಶಶಿಮುಖಿ ರತ್ನಾಜಿ ಹೆಸರು ಹೇಳುವೆ ಕೇಳ
ಹಸಮುಖದೀತ ಕೊಮರಾಮನ  ಬಲಕ
ನಸುಗೆಂಪು ಮೈಕಟ್ಟು ರುದ್ರನ  ಈತ
ದಶದಿಕ್ಕು ಇಮ್ಮಡಿ ಜಟ್ಟಿಂಗನ  ಮತ್ತ
ರಸಿಕ ಸೋಯಣ್ಣ ಕಾಟಣ್ಣ ಸಹಿತ ಲಿಂಗಣ್ಣ
ಕುಸಿಯಿಂದಲಾಡುವನು ಹೋಲ್ಕಿಯ ರಾಮ                                           ॥

ತಾರೆಯ ನಡುನಡುವೆ ತೋರುವ ಚಂದ್ರಾಮ
ತೂರಿ ಚೆಂಡನಾಡುವನಿವನ್ಯಾರ  ತಾಯಿ
ಸಾರುವೆ ಮಗನವ್ವ ಕೊಮರಾಮ  ಸಂಗಿ
ತೋರ ಈತನ ತಂದು ಕೇಳ  ಯಾಕೆ
ಹಾರೈಸುವದು ರತ್ನಾಲಿ ಕೇಳ ಅರಿತಿರಲಿ
ನಾರಿ ಹರಿಯಾಲೆಮ್ಮನ ಮಗನಿವನವ್ವ                                                    ॥

ಹರಿಯಾಲಿ ಮಗನೇನ ಸರಿಸವತಿ ನನಗಾಕಿ
ಕರತಂದು ತೋರ ನನಗೇನ  ತಾಯಿ
ತರವಲ್ಲ ರತ್ನಾಲಿ ಪಾಪವಲ್ಲೇನ  ನಾಯಿ
ಹರಿಯದೆ ಮಾಡುವ ಕೂಪೇನ  ಸಂಗಿ
ಥರಥರ ನಡಗುತ ಬರುವೆಯೇನ ಹ್ಯಾಂಗಾರ
ಬರಲಿ ಚೆಂಡೆಂದು ದೇವರಿಗೆ ಬೇಡುವೆನ                                                 ॥

ಚೆಂಡಾಟ ನೆವದಿಂದ ಕಂಡೆನೆನ್ನುತ ರತ್ನಿ
ಹಿಂಡದೇವರನು ಭಜಿಸಿದಳು  ಅಮರ
ಗುಂಡ ಮಲ್ಲೇಶನಿಗೆ ಒದಗೆಂದಳು  ದೇವ
ಕೆಂಡಗಣ್ಣಿನ ಹಂಪಿ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ  ಈಗ
ಚೆಂಡು ನಮ್ಮನೆಯೊಳು ಕಂಡದ್ದು ಆದರೆ
ದಿಂಡರಕಿ ಹಾಕಿ ಕೈಮುಗಿವೆ ನಾನು                                                          ॥

ವರಯುಕ್ತಿಯಿಂದ ದೇವರಿಗೆ ಬೇಡುತ ರತ್ನಿ
ಜರದಂಬರವನುಟ್ಟುಕೊಂಡು  ನಿಂದು
ಕರಿಗೀರ ಹಸರು ಕುಪ್ಪಸ ತೊಟಗೊಂಡು  ವಂಕಿ
ಸರ ಮುತ್ತು ಚಿಂತಾಕ ಬಾಜುಬಂದು  ಒಳ್ಳೆ
ಚರರುವ ರಾಗುಟಿ ಬಂಗಾರ ಮುರಡಿಯ ಸಿಂಗರದಿ
ಕಿರಿಬೆರಳ ಕದಪಿಟ್ಟು ಹೊರಗ ನೋಡುವಳು                                           ॥

ಚೀರುವರು ಅತ್ತಿತ್ತ ಹಾರುವರು ಮ್ಯಾಲಕ
ಹಾರುವರು ಮಂಡೆಗಾಲೂರುವರು  ಪುಟಿದು
ತೋರುವರು ಜಿಗಿಜಿಗಿದ್ಹಾರುವರು  ಮೇಲೆ
ಹಾರುತ ಅಂತರ ತೋರುವರು  ಮನಸು
ಹಾರುವದು ಆಟವು ಸುರುವಾಗಲು ಅದ ನೋಡಿ
ಏರುವದು ರತ್ನಿಗೆ ಪೂರ್ವವಿರಹವು                                                           ॥

ಕಡುಚೆಲುವೆ ನಾರಿಯು ಮಿಡಕುತ ಮನದೊಳು
ಕೊಡುಕೊಡು ದೇವ ಕಂದುಕವೆಂದು  ಇಂಥ
ಕಡುಚೆಲುವ ಎನಗೇಕಿಲ್ಲೆದು  ಇತ್ತ
ಹೊಡೆದಾಡು ವೀರರೊಳು ರಾಮ ಹೊಡೆಯಲು  ರತ್ನಿ
ಕಡೆ ಬಾಗಿಲಕ ತಾಕಿ ಚೆಂಡು ಹಾರಿ ಪುಟಿಪುಟಿದು
ನಡುಮನೆಯೊಳು ಬಿದ್ದು ಸಿಡಿದಾಡುತಿರಲು                                           ॥

ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲರು ಮಾರಿ ಹುಳುಹುಳು ನೋಡುತ
ತಿಳಿಯೊ ಕಾಟಣ್ಣ ಚೆಂಡ್ಹೋತು  ರತ್ನಿ
ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಚೆಂಡು ತಾಯೆನುತ  ರತ್ನಿ
ಇಳಿದು ಉಪ್ಪರಗಿಯ ಚೆಂಡುಕೊಂಡು  ನಿಂದು
ಇಳಿಮಾಗೆದ ಕಾಟಣ್ಣ ಸಾಗಿ ಬಳಲುತ ಉಪ್ಪರಿಗಿ
ಯೊಳಗ ಹೋಗಿ ಚೆಂಡು ಕೊಡೆಂದೆರಗಿದನು                                                  ॥

ಬರಬಾರದ್ಯಾತಜ ವರರಾಮನಿಲ್ಲಿಗೆ
ತಿರಿಗ್ಹೋಗಿ ಕಳಹು ಅವನಿತ್ತ  ಇಂಥ
ಸರಸ ನಾಜೂಕ ಚೆಂಡಿದೆಂದು  ನಿನ್ನ
ಕರದೊಳು ಕೊಡಲಾರೆ ಹೋಗೆಂದು  ಅಯ್ಯೋ
ಪರಿಪರಿ ಚಾಲೊರೆದ ಎಷ್ಟು ಕೊಡದಾಕಿ ಕಾಟಣ್ಣ
ತಿರುಗಿ ಬಂದೊರೆದ ಕರೆವಳೆನ್ನುತ                                                            ॥

ಇಂದು ಘಾತಾದಿತು ಎಂದು ನುಡಿದನು ಕಾಟ
ಬಂತು ವಿಧಿ ಕಾಟವೆನ್ನುತಲಿ  ಕೇಳು
ಮುಂದಾಗಿ ಚೆಂಡಿನಾಟವ ಬೇಡೆಂದೆ  ಮನವ
ಕುಂದಿಸಿ ತಾಯಿಗೆ ಚೆಂಡ ನೀ ತಂದೆ  ರಾಮ
ಬಂದಿತು ನಮಗಿಂದು ವಿಪರೀತವು ರತ್ನಿಗೆ
ವಂದಿಸಿ ಬೇಗನೆ ಚೆಂಡು ತಾರೆಂದ                                                           ॥

ನುಡಿಯ ಕೇಳುತ ರಾಮ ತಡಿಯದಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ
ಕೊಡು ತಾಯಿ ಕದುಂಕವೆಂದು  ರತ್ನಿ
ಕಡು ಮೋಹದಿಂದ ಮೊಗ ನೋಡುತಲಿ  ಕಾಮ
ತಡೆಯಲಾರದೆ ಮೋಹಿಸುತ ಕೂಡ ಬಾ
ಪಿಡಿದು ಕರವ ಎಳಿದು ಕೈಗಳ ಚಾಚಿ                                                        ॥

ಎರಡು ಕಣ್ಗಳ ಮುಚ್ಚಿ ಹರಹರೆನ್ನುತ ರಾಮ
ಥರಥರನೆ ನಡುಗಿ ಬಿದ್ದನು  ತಾಯಿ
ತರುಳನ ಮೇಲೆ ಇದೇಕೆಂದನು  ಕಾಮ
ತರಂತುರಿ ಮಾಡುವ ರೀತೇನೆಂದನು  ಯಮನ
ಪುರದೊಳು ಕಾಯ ಕರಕರನೆ ಕೊರೆವರು ಕೇಳಮ್ಮ
ದುರುಳ ಬುದ್ಧಿಯೇಟು ತರವಲ್ಲೆಂದನು                                                     ॥