ಗಂಡ ಎಂಥವನಾದರೇನಕ್ಕ
ಗಂಡ ಎಂಥವನಾದರೇನಕ್ಕ | ಮಾಡುಂಬುವಾಕೆಗೆ |
ಗಂಡ ಎಂಥವನಾದರೇನಕ್ಕ ||ಪ||
ಗಂಡ ಎಂಥವನಾದರೇನು |
ಗಂಡುಸಾಗಿ ದುಡಿಯುವಾಕೆಗೆ ||ಅ|ಪ||
ಅತ್ತೆ ಮಾವನ ಮೂಲೆಗೊತ್ತಿ ಹಿಡಿದು | ಮತ್ತಾರು ಮಂದಿ |
ಅತ್ತಿಗೆಯರ ಹಾರಿ ತಾ ಹೊಡೆದು ||
ಮತ್ತೆ ಏಳು ಮಂದಿ ಮೈದುನ | ರೆತ್ತ ಆಡದಂತೆ ಮಾಡಿ |
ಚಿತ್ತವಿಟ್ಟು ಗಂಡನ ಕೂಡಿ ನಿತ್ಯ ಬಾಳುವೆ ಮಾಡುವಾಕೆಗೆ ||1||
ಎಂಟು ಮಂದಿ ಮಕ್ಕಳನು ತಡೆದು | ಮತ್ತಾರು ಮಂದಿ |
ಭ್ರಷ್ಟ ಭಾವನವರ ಬಾಯಿ ಬಡಿದು |
ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮಾರ್ಗ ತೋರಿದ |
ಗಂಡನ ಕೂಡ ನಿತ್ಯ ಬದುಕು ಮಾಡುವಾಕೆಗೆ ||2||
ತುರುವಪುರದ ಮರ್ಮವನು ತಿಳಿದು | ತನ್ನರುವಿನೊಳಗೆ |
ಕುರುಹು ತೋರಿ ನಿಜವ ಸಾರಿ | ಮೆರೆವ ಶ್ರೀಗುರು |
ನರಹರಿಯ ಚರಣಕಮಲ ನಂಬಿದಾಕೆಗೆ ||3||
ತಿಳಿಸುವ ಮಾತಲ್ಲ
ತಿಳಿಸುವ ಮಾತಲ್ಲ | ತಿಳಿಸದೆ | ತಿಳಿಯುವ ಮಾತಲ್ಲಾ ||ಪ||
ತಿಳಿಸದೆ ತಿಳಿಯದು | ತಿಳಿಯದೆ ಹೊಳೆಯದು |
ಹೊಳೆಯದೆ ಇಳಿಯದು | ಇಳಿಯದೆ ಉಳಿಯದು ||ಅ|ಪ||
ಬೇಧವಳಿಯಬೇಕು | ಮನದ ವಿ |
ವಾದವಳಿಯಬೇಕು || ಸಾಧುಸಂತರ ಸಂಗವ ಸಾಧಿಸಿ |
ತತ್ವದ ಹಾದಿಯ | ಮೋದದಿ ಪಿಡಿಯದೆ ||1||
ಹಮ್ಮನಳಿಯಬೇಕು | ಬ್ರಹ್ಮದ |
ಮರ್ಮ ತಿಳಿಯಬೇಕು ||
ಕರ್ಮವ ಛೇದಿಸಿ ನಿರ್ಮಮ | ಕಾರದಿ |
ಧರ್ಮವರಿತು | ಸನ್ಮಾರ್ಗವ ಹಿಡಿಯದೆ ||2||
ಸಾಧಿಸುವುದು ಮುಕ್ತಿ | ನರಹರಿ |
ಬೋಧೆಯೊಳಗೆ ಯುಕ್ತಿ ||
ನಾದಬಿಂದು ಕಳೆಗಾದಿಯ ತಿಳಿದು |
ಅರ್ಧ ಮಾತ್ರೆಯನು | ಶೋಧಿಸಿ ತಿಳಿಯದೆ ||3||
ಸತ್ಯಧರ್ಮಗಳ ನಿತ್ಯವು ಬೋಧಿಸೆ
ಸತ್ಯಧರ್ಮಗಳ ನಿತ್ಯವು ಬೋಧಿಸೆ |
ತೊತ್ತಿನ ಮನಸಿಗೆ ಹಿಡೀದೀತೆ ||ಪ||
ತತ್ವದರ್ಥವ ವಿಚಿತ್ರದಿ ಬೋಧಿಸೆ
ಕತ್ತೆಯ ಮನಸಿಗೆ ಹತ್ತೀತೆ ||ಅ|ಪ||
ಪುತ್ಥಳಿ ಬೊಂಬೆಯ ಚಿತ್ರದಿ ಬಣ್ಣಿಸೆ |
ಚಿತ್ತವರಳಿ ಮಾತಾಡೀತೆ ||
ಹೀನ ಮನುಜಗೆ ಜ್ಞಾನವ ಬೋಧಿಸೆ |
ಹೀನ ವಿಷಯವು ಅಳೀದೀತೆ ||1||
ಭಾನುಪ್ರಕಾಶನ ಭಜನೆಯ ಮಾಡದೆ |
ಹೀನಗೆ ಮುಕುತಿಯು ದೊರಕೀತೆ ||
ಮಂಗಳ ಮಹಿಮನ | ಅಂಘ್ರಿಯ ಕಾಣದೆ |
ಮಂಗಗೆ ಮುಕುತಿಯು ದೊರಕೀತೆ ||2||
ಅರಿತು ಅನುಭವವ | ಆಚರಿಸದ ಯೋಗ್ಯಗೆ |
ಗುರೂಪದೇಶವು ಅರಿತೀತೆ ||
ವರಪುರ ಬಳ್ಳಾರಿ ನರಹರಿ ತಾತನ | ಸ್ಮರಿಸದಾತಗೆ
ಮುಕುತಿಯು ಸಿಕ್ಕೀತೆ ||3||
ಶ್ರೀ ಗುರು ಸ್ತುತಿ
ಶ್ರೀಗುರುವಿಗೆ ಶರಣು | ಕರುಣಾ |
ಸಾಗರನಿಗೆ ಶರಣು ||ಪ||
ರಾಗವನಳಿಸುತ | ಯೋಗವ ತಿಳಿಸುತ ||
ಬೇಗನೆ ಸಲಹಿದ | ಯೋಗಿವರೇಣ್ಯಗೆ ||ಅಪ||
ಮನುಮುನಿ ವಂದಿತಗೆ | ಭಕ್ತರ |
ಮನದೊಳು ಮೆರೆವವಗೆ||
ಅನವರತವು ತನ್ನ | ನೆನೆವರಭೀಷ್ಟವ |
ಅನುನಯದಿಂ ಕೊಡು | ವನುಪಮ ಮಹಿಮಗೆ ||1||
ಸುಜ್ಞಾನವ ತಿಳಿಸೀ | ಲೋಕದ |
ಅಜ್ಞಾನವನಳೀಸೀ|| ವಿಘ್ನಗಳೆಲ್ಲವ |
ಭಗ್ನವ ಮಾಡುವ | ಪ್ರಜ್ಞೆಯನೀಯುವ| ಯಜ್ಞವಗೈಯುವ ||2||
ದುರಿತಗಳೆಲ್ಲವನು | ತಾಂಪರಿ |
ಹರಿಸಲು ಬಲ್ಲವನು || ನರ ರೂಪದ ಶ್ರೀ|
ಹರಿಯೆಂದೆನಿಸುವ || ನರಹರಿ ಸದ್ಗುರು | ವರ ಪರಮಾತ್ಮಗೆ ||3||
ನರನಲ್ಲೇ ಹರನಿರುವನು
ಮನುಜಾ ನೀ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲೇನು | ನಿನ್ನ |
ಮನದಲ್ಲೆ ಪರಶಿವನಿಹನು ||ಪ||
ಮನ ಶುದ್ಧಿಯಾದರೆ || ನಿನಗಾತ ತೋರ್ಪನು|
ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲದೆ| ನೆನೆಯೀಗ ಶಿವನನ್ನು ||ಅಪ||
ಹೊರಗೊಳಗೊಂದಾಗಿರುವನು | ತನ್ನ|
ನರಿಯದವರಿಗೆ ಕಾಣಿಸನು ||
ಅರಿತ ಮಹಾತ್ಮರ | ಬೆರೆತುಕೊಂಡಿರುವನು ||
ಕರುಣಿಯಾಧೀಶನ | ನರಿತುಕೋ ಗುರುವಿಂದ ||1||
ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರಲ್ಲೆ ಇರುವ | ತನ್ನ|
ಬಲ್ಲವರೊಡನಾಡುತಿರುವ||
ನಿಲ್ಲದೆ ಹಗಲಿರುಳು| ಭಕ್ತರೊಡನಿರ್ಪನು | ಸೊಲ್ಲು
ಸೊಲ್ಲಿಗೆ ಶರಣ| ರಲ್ಲೆ ತುಂಬಿರುವನು ||2||
ತಾನೆ ತಾನಾಗಿರುವವನು | ಭಕ್ತ |
ರೇನು ಬೇಡಲು ಕೊಡುವವನು ||
ನಾನೆಂಬುದಳಿದಮ | ಹಾನುಭಾವರಿಗಿನ್ನು ||
ಜ್ಞಾನಿ ಶ್ರೀನರಹರಿಯೆ | ತಾನೆನ್ನಿಸಿರುವನು ||3||
ಗುರು ಮಹಿಮೆ
ನೋಡಿದೆನಮ್ಮಾ | ಗುರುಮೂರ್ತಿಯ | ಪಾಡಿದೆನಮ್ಮಾ ||ಪ||
ನೋಡಿದೆ ತನುವನೀ| ಡಾಡಿದೆ ಪದದೊಳು|
ಮಾಡಿದೆ ಭಕ್ತಿಯ | ಕೂಡಿದೆ ಮುಕ್ತಿಯ ||ಅಪ||
ನರ ರೂಪದಿಂದ | ಈ ಲೋಕಕ್ಕೆ| ಪರಮಾತ್ಮ ಬಂದ||
ಕರುಣೆಯನಿರಿಸಿದ | ನರರನುದ್ಧರಿಸಿದ|
ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪರಬ್ರಹ್ಮ | ದರಿವಿತ್ತನಮ್ಮಾ ||1||
ಭವಬಂಧ ಹರಿದ | ಸದ್ಗುರುರಾಯ| ಶಿವಮಂತ್ರವೊರೆದ |
ಶಿವಜೀವರೈಕ್ಯಾನು| ಭವ ಬೋಧೆಯನು ಮಾಡಿ|
ಸುವಿವೇಕದೊಳು ಯನ್ನ | ಶಿವನೆನಿಸಿದವನಾ ||2||
ಮಿಥ್ಯಾ ಸಂಸಾರ | ತನಗಿಲ್ಲೆಂಬ | ಸತ್ಯಾರ್ಥ ಸಾರ |
ಗೊತ್ತು ಮಾಡಿದ ಪ್ರತ್ಯ | ಗಾತ್ಮನೆ ನಿಜವೆಂದು |
ಸತ್ತು ಚಿದಾನಂದ ನಿತ್ಯ ಪರಿಪೂರ್ಣನ ||3||
ಅಂಬರವನೆಲ್ಲಾ | ಇಂಬಿಲ್ಲದೆ | ತುಂಬಿರುವನಲ್ಲಾ |
ನಂಬಿದ ಭಕ್ತರಿಗೆ | ಬೆಂಬಲನಾಗಿರುವ |
ಕುಂಭಿನಿ ಸ್ಥಲದಿ ವಿ | ಜೃಂಭಿಸಿ ತೋರ್ಪವನ ||4||
ಯಾರಿಗು ಕಾಣ | ಬಾರದ ಶಿವನ ತೋರಿಸಿದ ಜಾಣ ||
ಪಾರಮಾರ್ಥವ ತೋರಿ| ಪಾರು ಮಾಡಿದನಮ್ಮ|
ಮೂರು ಮೂರ್ತಿಯ ರೂಪ| ಧಾರಿ ಶ್ರೀ ನರಹರಿಯ ||5||
ಸಂಸಾರ ಮಿಥ್ಯ
ಯಾರಿಗೆ ಯಾರಿಲ್ಲ ಮಾನವಾ | ಮತ್ತೆ |
ಯಾರಿದ್ದರೇನಯ್ಯ ಮಾನವಾ ||ಪ||
ಕಾರುಣ್ಯನಿಧಿಯಾದ ಗುರುದೇವನಲ್ಲದೆ|
ಪಾರು ಮಾಡುವರುಂಟೆ ಮಾನವಾ ||ಅಪ||
ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳಿದ್ದರೇನು| ನಿನ್ನ |
ಬಂಧು ಬಳಗಗಳಿದ್ದರೇನು ||
ಮುಂದೆ ಬರುವ ಯಮ | ಬಂಧ ಬಿಡಿಸುವರುಂಟೆ|
ಹೊಂದು ಸದ್ಗುರುಪಾದ ಮಾನವಾ ||1||
ಧನಧಾನ್ಯ ಸಂಪತ್ತು ಇದ್ದರೂ| ದೊಡ್ಡ |
ಮನೆತೋಟ ಹೊಲಗಳು ಇದ್ದರೂ||
ಕೊನೆಗಾಲದಲ್ಲೇನು | ನಿನಗಾಗಲಾರವು|
ಘನವಂತ ಗುರು ಕಾಯ್ವ ಮಾನವಾ ||2||
ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದರೇನು ಮಾನವಾ |
ನಿನ್ನ ತಪ್ಪು ನೀನೊಪ್ಪಿಕೋ ಮಾನವಾ||
ತಪ್ಪು ಮಾಡದ ಹಾಗೆ | ಒಪ್ಪವಾಗಿರು ಮುಂದೆ |
ಮುಪ್ಪು ಬಾರದ ಮುನ್ನ ಮಾನವಾ ||3||
ಅಣುರೇಣು ತೃಣಕಾಷ್ಠದಲ್ಲಿಯು |
ತಾನೆ ಮನೆ ಮಾಡಿ ಶಿವನುಂಟೆಲ್ಲಿಯು |
ಅನುಮಾನ ಬಿಡಬೇಕು | ಒಣ ಮೋಹ ಸುಡಬೇಕು |
ನೆನೆಯುತ್ತ ನರಹರಿಯ ಮಾನವಾ ||4||
ಮಡದಿ ಮಕ್ಕಳು ಹಿಂದೆ ಬಾರರು |ಒಳ್ಳೆ |
ಒಡವೆ ವಸ್ತ್ರಗಳೊಂದು ಬಾರವು||
ಕಡು ಮೋಹದಿಂದ ಕಂ | ಗೆಡಬೇಡ ನರಹರಿಯ |
ಕಡೆಗಾಣಬೇಡಯ್ಯ ಮಾನವಾ ||5||
ಶ್ರೀ ಗುರುವೆಂಬ ಪತಿ
ಗಂಡನ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ | ಮುಪ್ಪಾಗದ |
ಮುತ್ತೈದೆತನವ ಕಂಡೆ ||ಪ||
ಗಂಡನನ್ನು ಕೂಡಿಕೊಳ್ಳದೆ |
ಭಂಡತನದಲಿ ಬಾಳುತಿದ್ದೆ ||
ಗಂಡ ಬಂದು ಯನ್ನ ಕೊರಳಿಗೆ |
ದುಂಡುಮುದ್ರೆ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟ ||ಅಪ||
ಬುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ಬಾಳಿದೆ | ಈ ಲೋಕದ |
ಸುದ್ದಿಯಲ್ಲವ ಕೇಳಿದೆ ||
ಗುದ್ದಿಗುದ್ದಿಯೆನ್ನ ಕೆಟ್ಟ |
ಬುದ್ಧಿಯನ್ನೆ ತಿದ್ದಿಬಿಟ್ಟ|
ಮದ್ದು ಮಂತ್ರ ಮಾಡಿ ಸೊಟ್ಟಾ |
ಗಿದ್ದ ಕಾಲು ಮುರಿದುಬಿಟ್ಟ ||1||
ಕಂಡ ಕಡೆ ತಿರುಗುತಿದ್ದೆ| ಮನದಲ್ಲಿಯೆ |
ಕಂಡವರ ನೆನೆಯುತಿದ್ದೆ||
ಗಂಡುಗಲಿಯಾದೆನ್ನ ಗಂಡ |
ಪುಂಡುತನವ ಕಂಡುಕೊಂಡ |
ಮೊಂಡು ಬುದ್ಧಿ ಬಿಡಿಸಿಬಿಟ್ಟ |
ಮಂಡೆಯಲಿ ಹೂ ಮುಡಿಸಿಬಿಟ್ಟ ||2||
ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯಂತೆ | ಕುಣಿಯುತ ನಾನು|
ಪಾತಕ ಹೊತ್ತು ನಿಂತೆ ||
ಮಾತು ಮಾತಿಗೆನ್ನ ಬೈದ |
ಮಾತಿನಲ್ಲೆ ಮಂತ್ರಗೈದ |
ನೀತಿ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲೆ ಒಯ್ದು |
ಭೀತಿಯಳಿದ ನರಹರೀಂದ್ರ ||3||
ಹಂಸ ಸ್ವರೂಪ ದರ್ಶನ
ಮೂಗಿನೊಳಗಿನ ಮೂಗುತೀ | ನೀ |
ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೆಲೆ ಬೀಗಿತಿ ||ಪ||
ಮೂಗುತಿಯ ಮಹಿಮೆಯನು ತಿಳಿದರೆ |
ಬೇಗ ಧನ್ಯಳಾಗುತೀ ||ಅಪ||
ಯೋಗಿ ಧರಿಸಿದ ಮೂಗುತೀ | ನಿಜ|
ಭೋಗಿ ಇರಿಸಿದ ಮೂಗುತೀ||
ನಾಗ ರತ್ನದ ಕಾಂತಿಯಲಿ ಸೊಗ|
ಸಾಗಿ ಮೆರೆಯುವ ಮೂಗುತೀ ||1||
ಜಾತಿ ಮುತ್ತಿನ ಮೂಗುತೀ | ಚಿ|
ಜ್ಯೋತಿ ತುಂಬಿದ ಮೂಗುತೀ ||
ಭೂತ ಪಂಚಕದಾಟವೆಲ್ಲಕೆ |
ಸೂತ್ರವಾಗಿಹ ಮೂಗುತೀ ||2||
ಜಗವ ತುಂಬಿದ ಮೂಗುತೀ | ಇದು |
ಯುಗಯುಗಾಂತರ ಸಂಗತೀ ||
ಅಗಣಿತಾನಂದದಲಿ ಬೆಳಗುತ|
ಬಿಗಿದ ನರಹರಿ ಮೂಗುತೀ ||3||
ಮಂಗಳಂ
ಮುತ್ತಿನಾರತಿ ಎತ್ತಿ ಬೆಳಗಿರಿ | ಸತ್ಯಸದ್ಗುರು ದೇವಗೆ ||ಪ||
ಮುಕ್ತಿದಾತಗೆ ನಿತ್ಯ ನಿರ್ಮಲ | ವಸ್ತುವೆಂದೆನಿಸಿರ್ಪಗೆ ||ಅಪ||
ಈಡೆ ಪಿಂಗಳೆ ಕೂಡಿದಾ ನಡು | ನಾಡಿಯೊಳಗಿರ್ಪಾತಗೆ ||
ಬೇಡಿದಿಷ್ಟಾರ್ಥಂಗಳೀಯುತ | ಮೂಡಿ ತೋರುತ ಬರ್ಪಗೆ ||1||
ಮೂರವಸ್ಥೆಯ ಮೀರಿ ತೋರುವ | ಧೀರ ಮೂಲಧಾರಗೆ ||
ಆರು ವರ್ಣವ ಮೂರು ವರ್ಣದಿ | ತೋರಿದಾ ಸುವಿಚಾರಿಗೆ ||2||
ಧರೆಯೊಳಗೆ ಬಳ್ಳಾರಿಪುರದೊಳು| ಮೆರೆವ ನರಹರಿ ಗುರುವಿಗೆ||
ನಿರುತ ನಿತ್ಯಾನಂದವೀಯುವ | ಪರಮ ಬೋಧಾಧಾರಿಗೆ ||3||
ಬಾಹ್ಯ ಭಕ್ತಿ
ಎಂಥ ಭಕ್ತಿಯೋ | ಇದಕೆ |
ಎಂಥ ಮುಕ್ತಿಯೋ ||ಪ||
ಅಂತು ಇಂತು ಎನ್ನಲಾಗ |
ದಂಥ ಶಿವನ ಕಾಣಲೀಗ ||ಅಪ||
ಶಿಲೆಯ ಬಸವನನ್ನು ನೋಡಿ |
ನಲಿದು ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಿ||
ಚಲಿಪ ಜೀವ ಬಸವನನ್ನು |
ಕೊಲ್ಲುವರಲ್ಲ ದುಡಿಸಿ ದುಡಿಸಿ ||1||
ಕಲ್ಲುನಾಗರವನು ಕಂಡು |
ಸಲ್ಲಿಸುವರು ಪೂಜೆಯನ್ನು ||
ಚೆಲ್ವ ಜೀವ ನಾಗರವನು |
ಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದು ಕೊಲ್ಲುತಿಹರು ||2||
ತಾವೆ ಗೈದ ಪ್ರತಿಮೆಗಳಿಗೆ |
ತಾವೆ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತಿಹರು||
ದೇವಗೈದ ಪ್ರತಿಮೆಗಳಿಗೆ |
ಸೇವೆ ಮಾಡಿ ತುತ್ತುಯಿಡರು ||3||
ತಿನ್ನದಿರುವ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ |
ತಿನ್ನಲೆಡೆಯನಿಕ್ಕುತಿಹರು ||
ತಿನ್ನಬಲ್ಲ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ |
ತಿನ್ನಲಿಡರು ಎಂಥ ನರರು ||4||
ಜಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಟ್ಟು |
ತಾಯಿಯನ್ನು ಬೈದುಬಿಟ್ಟು |
ಪ್ರೀಯದಿಂದ ಸುತನ ಕರೆದು |
ಹೇಯ ಮಾಡಿ ಪಿತನ ಮರೆದು ||5||
ಗುರುವಿನಾಜ್ಞೆ ಮೀರುತಿಹರು |
ಗುರುವಿಗುತ್ತರ ಕೊಡುತಲಿಹರು |
ಗುರುವು ನರನು ಎನ್ನುತಿಹರು |
ಗುರುವೆ ನರಹರಿಯೆನ್ನದಿಹರು ||6||
ತಂದೆ ತಾಯಿ ಗುರುವೇ ದೈವ |
ವೆಂದು ಪೂಜೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲಾ ||
ಬಂದ ತಿಥಿಯ ಪೂಜಿಸದ |
ಮಂದಿಯಿವರು ನರಹರೀಂದ್ರ ||7||
ಮೃಣ್ಮಯ ಕಾಯ
ಮಣ್ಣಿನಿಂದಲೆ ಹುಟ್ಟಿದೆ | ತನು |
ಮರಳಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಹೊರಟಿದೆ |
ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿಯೇ ಬೆಳೆದಿದೆ | ತನು |
ಮಣ್ಣು ಪಾಲಾಗುತ್ತಿದೆ ||ಪ||
ಮರೆತು ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬಂದಿದೆ | ಇದು |
ಮರುಳು ಹಿಡಿದೇ ನಿಂತಿದೆ ||
ಮರಳಲಾರದೆ ಕೂತಿದೆ | ಇದು |
ಮರಳಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಹೊರಟಿದೆ ||1||
ಕಾಯವೆನ್ನಿಸಿ ಬಂದಿದೆ | ಇದು|
ಮಾಯೆಯನ್ನೇ ನಂಬಿದೆ ||
ಪ್ರೀಯವೆನ್ನುತ ನಿಂದಿದೆ| ಇದು |
ಛಾಯೆಗೇ ಬೆರಗಾಗಿದೆ ||2||
ಸುಳ್ಳು ಮನೆಯನು ಮಾಡಿದೆ | ಇದು |
ಜಳ್ಳು ವಿಷಯವ ಕೂಡಿದೆ ||
ಕಳ್ಳತನ ಮೈಗೂಡಿದೆ | ಇದು |
ಎಲ್ಲವನು ಬಿಟ್ಟೋಡಿದೆ ||3||
ನಾಳೆ ನಾಡಿದುಯೆನ್ನುತಾ | ಇದು|
ಕಾಲ ವ್ಯರ್ಥವ ಮಾಡುತ||
ಮೂಲಬ್ರಹ್ಮವ ಮರೆಯುತ | ಇದು |
ಬಾಳಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಸೇರುತ ||4||
ದಿನವು ರೋಗದಿ ನೊಂದರೂ |
ಜನಿತ ದುಃಖದಿ ಬೆಂದರೂ |
ಇನಿತು ಜ್ಞಾನವ ಪೊಂದದು |
ಘನ ವಿರಕ್ತಿಯ ತಾಳದು ||5||
ನಷ್ಟವೆಷ್ಟೇ ತೋರಲು |
ಕಷ್ಟಗಳು ಮಿತಿಮೀರಲು |
ಇಷ್ಟವಾಗದು ಸಾಯಲು |
ಎಷ್ಟು ದಿನ ಕಳೆದಾಗಲು ||6||
ಏಳಲಾರದೆ ಇದ್ದರೂ |
ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಬಿದ್ದರೂ |
ಬೀಳುವಂತೆಯೆ ಒದ್ದರೂ |
ಬಾಳಿನಾಸೆಯ ನೀಗದು ||7||
ತಡೆದು ನಿಂದಿಸುವಾಗಲೂ |
ಹಿಡಿದು ಬಂಧಿಸುವಾಗಲೂ |
ಹೊಡೆದು ನೂಕಿರುವಾಗಲೂ |
ದೃಢ ವಿರಕ್ತಿಯ ತಾಳದು ||8||
ಮರವೆಯೇ ತವರಾಗಿದೆ | ಇದು |
ಅರಿವು ಹೊಂದದೆ ಸಾಗಿದೆ ||
ನರಕಕೇ ಗುರಿಯಾಗಿದೆ | ಶ್ರೀ
ನರಹರಿಯ ಮೊರೆ ಬೀಳದೆ ||9||
ಗುರುವಿನ ಯಕ್ಷಿಣಿ
ಯಂಥ ಯಕ್ಷಿಣಿಗಾರನು | ಸದ್ಗುರುದೇವ |
ಮಂತ್ರಮಾಟದ ಧೀರನು ||ಪ||
ಅಂತರಂಗದೊಳಿದ್ದ | ಭ್ರಾಂತಿಯನಳಿಸಿದ್ದ ||
ಚಿಂತೆಯೆಂಬುದೆಯಿಲ್ಲ| ದಂತೆ ಮಾಡಿದನಲ್ಲ ||ಅಪ||
ಕಾಣುವೀ ಜಗವೆಲ್ಲವ | ನಶ್ವರ ಮಾಡಿ | ಕಾಣದೆನ್ನಿಸಬಲ್ಲವಾ ||
ಕಾಣದ ಪರತತ್ವ | ಕಾಣಲೆಂದರಿವಿತ್ತ |
ಮಾಣಿಸಿದ ಜೀವತ್ವ| ತಾನಿತ್ತ ದೇವತ್ವ ||1||
ಮಾಂಸಪಿಂಡವ ಬಿಡಿಸಿದಾ | ಮಂತ್ರದ ಪಿಂಡ |
ವಂಶವೃದ್ಧಿಯ ಪಡಿಸಿದಾ ||
ಸಂಶಯಂಗಳನ್ನೆಲ್ಲ| ಧ್ವಂಸ ಮಾಡಿದನಲ್ಲ |
ಹಂಸ ಸ್ವರೂಪದಿ | ವ್ಯಾಂಶ ತೋರಿದನಲ್ಲ ||2||
ನಂಬಿ ಕೂಡಿದ ಸತಿಯನು | ಬಿಡದಂತಿದ್ದು |
ನಂಬಿಕೊಳ್ಳದ ಮತಿಯನು || ತುಂಬಿಯನ್ನೊಳು ಶಿವನ |
ನಂಬಿಸುತ್ತಲಿ ಧ್ಯಾನ | ಸಂಭ್ರಮಗೊಳಿಸಿದ |
ಶಂಭು ನರಹರಿಯಾದ ||3||
ಶ್ರೀಗುರು ಬೋಧೆ ಪಾವನ
ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದರೆ | ಕಳೆದ ಜನ್ಮದ ಪಾಪ |
ತೊಳೆಯಲಾಗುವುದೇನು ಮೂಢ ||ಪ||
ಬಲವಂತ ಗುರುನಾಥ | ಒಲಿದು ಬೋಧಿಸದಿರಲು |
ತಿಳಿಯದೆಂದಿಗು ತತ್ವಗೂಢ ||ಅಪ||
ವೇದಶಾಸ್ತ್ರಗಳೆಲ್ಲ | ಓದಿಕೊಂಡರು ಬ್ರಹ್ಮ |
ಬೋಧೆಯಾಗದು ತಿಳಿದು ನೋಡಾ||
ವಾದವನು ಬಿಟ್ಟು ಗುರು | ಪಾದವನು ಮರೆಹೊಗಲು |
ಸಾಧಿಸುವುದಿದು ಮರೆಯಬೇಡಾ ||1||
ಧರೆಯ ತೀರ್ಥಗಳೆಲ್ಲ | ಗುರುಪಾದ ತೀರ್ಥಕ್ಕೆ |
ಸರಿಯಾಗಲಾರವೋ ಮೂರ್ಖ||
ಪರಿಪರಿಯ ಸಂಶಯ | ಹರಿದು ಪಾವನಗೈವ |
ಗುರುವಿಂದ ಕಳೆ ನಿನ್ನ ದುಃಖ ||2||
ಶಿರದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುವುದು | ನೆರೆ ರೋಮ ತಾನಲ್ಲ|
ಪರವಸ್ತು ತಾನಾಯಿತಲ್ಲಾ||
ಪರನಾದವೆನಿಸುತ್ತ | ಶರೀರವನು ತೊರೆಯುತ್ತ |
ಬೆರದೇಕವಾಗಿರುವುದಲ್ಲಾ ||3||
ದೇಹದಲಿ ಬೆಳಗುವುದು | ದೇಹವದು ತಾನಲ್ಲ |
ದೇಹ ಮೋಹವನಳಿಸಿತಲ್ಲಾ ||
ಊಹೆಗೂ ಮೀರಿಹುದು | ಸಾಹಸಕೆ ಸಿಕ್ಕದಿದು |
ಸೋಹಮೆಂದೆನಿಸಿರುವುದಲ್ಲಾ ||4||
ಸಾಕಾರದಲ್ಲಿಯೆ | ನಿರಾಕಾರ ಮಾಡಿಹುದು |
ಬೇಕಾದುದೆಲ್ಲವೀಯುವುದು||
ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತಾ| ನೇಕವಾಗಿರುತಿಹುದು |
ಲೋಕೇಶ ನರಹರಿಯೊಳಿಹುದು ||5||
ನಾನೆಂಬುದನು ಬಿಟ್ಟು | ಜ್ಞಾನ ಗುರುವಿನ ಗುಟ್ಟು |
ನೀನರಿತು ಸುಖಿಯಾಗು ತಮ್ಮಾ||
ಆನಂದ ಧಾಮನಿಗೆ | ಶ್ರೀ ನರಹರೀಂದ್ರನಿಗೆ |
ನೀನೆರಗಲಾಗುವೆ ಬ್ರಹ್ಮಾ ||6||
ಭ್ರಾಂತಿ ನಿರಸನ
ಭ್ರಾಂತಿಯ ಬಿಡು ನೀನೆಲೆ ಮನವೇ| ಸುಖ |
ಶಾಂತಿಯ ಪಡೆ ನೀನನುದಿನವೇ ||ಪ||
ಧನಧಾನ್ಯವು| ಇದು| ನಿನಗನ್ಯವು ||
ತನು ಭೋಗವು |ಬಂ| ಧನ ರೋಗವು ||1||
ವಿಷಯಂಗಳು| ಬಲು | ವಿಷಮಂಗಳು||
ಹಸನಾಗವು| ಬರಿ| ಪುಸಿತಾನಿವು ||2||
ಸತಿ ಪುತ್ರರು| ಸಂ| ಚಿತಮಾತ್ರರು||
ಅತಿಮಿತ್ರರು| ಅನು | ಮತಿ ಪಾತ್ರರು ||3||
ಜಗವೆಂಬುದು | ಸೋ| ಜಿಗವಾದುದು ||
ಸೊಗವೆಂಬುದು| ನಾ| ಳೆಗೆ ನಿಲ್ಲದು ||4||
ಕರುಣಾಕರ | ಗುರು| ಪರಮೇಶ್ವರ ||
ಶರಣೋದ್ಧರ| ನರ| ಹರಿ ನಿರ್ಧರ ||5||
ಆರು ಲಿಂಗಗಳ ನೆಲೆ
ಲಿಂಗವಿಲ್ಲದ ಜೀವಿ ಜಗದೊಳಗಿಲ್ಲ ||ಪ||
ಲಿಂಗವನರಿದಾತ ಗುರುವಾಗ ಬಲ್ಲ ||ಅಪ||
ಧರೆಯನ್ನು ಧರಿಸಿಹುದಾಚಾರಲಿಂಗ|
ಹರಿವ ಜಲದೊಳಗಿದೆ ಶ್ರೀ ಗುರು ಲಿಂಗ ||
ಮೆರೆವಗ್ನಿ ಸೇರಿಹುದಾ ಶಿವಲಿಂಗ|
ಚರಿಪ ವಾಯುವಿನೊಳು ಜಂಗಮಲಿಂಗ ||1||
ಆಕಾಶದೊಳಗೆ ಪ್ರಸಾದದ ಲಿಂಗ|
ಏಕಾಕ್ಷರಾಂತ್ಯದಿ ಶ್ರೀ ಮಹಲಿಂಗ ||
ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕ್ಷೇಮವನೀಯುವ ಲಿಂಗ|
ಸಾಕಾರದಲ್ಲೆ ನಿರಾಕಾರಲಿಂಗ ||2||
ಲಿಂಗವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರು ಉಣಲಾರರಲ್ಲಾ |
ಲಿಂಗವಿಲ್ಲದೆ ಗಂಗಾಪಾನವದಿಲ್ಲಾ||
ಲಿಂಗವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರು ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ |
ಲಿಂಗವಿಲ್ಲದೆ ನುಡಿಯಾಡುವುದಿಲ್ಲ ||3||
ಯಾರಾರು ಉಣ್ಣದೆ ತಾನುಂಬ ಲಿಂಗ |
ಯಾರೂ ಕುಡಿವವರಿಲ್ಲ ಕುಡಿವುದು ಲಿಂಗ||
ಯಾರು ಕೇಳದೆ ತಾನೆ ಕೇಳ್ವುದು ಲಿಂಗ |
ಯಾರು ಕಾಣದೆ ತಾನೆ ಕಾಣ್ವುದು ಲಿಂಗ ||4||
ಲಿಂಗವೆ ಜಗವೆಲ್ಲ ತುಂಬಿಹುದಂತೆ |
ಲಿಂಗವಿಲ್ಲದ ಜಾಗ ಕಾಣಿಸದಂತೆ ||
ಲಿಂಗವನುಳ್ಳಾತ ಜಂಗಮನಂತೆ |
ಲಿಂಗವ ಬಲ್ಲಾತ ನರಹರಿಯಂತೆ ||5||
ಜೀವಬ್ರಹ್ಮರ ಏಕತ್ವ
ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನಿದ್ದೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ| ನೋಡೆ |
ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀನಿದ್ದೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||ಪ||
ನಿನ್ನನ್ನು ಅರಿಯದೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ | ಜೀವ|
ನೆನ್ನಿಸಿ ನಾನಿದ್ದೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||ಅಪ||
ನಾದ ರೂಪನು ನೀನೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ | ಶುದ್ಧ |
ವಾದ ಬಿಂದುವು ನೀನೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||
ಆದಿಕಳೆ ನೀನಾದೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ | ಸತ್ಯ |
ಬೋಧ ರೂಪನು ನೀನೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||1||
ಮರವೆ ಮಾಯಾ ದೂರ ಲಿಂಗಯ್ಯ | ನೀನೆ |
ಅರಿವಿಗಾಧಾರನು ಲಿಂಗಯ್ಯ ||
ದುರಿತ ದುಃಖಕೆ ದೂರ ಲಿಂಗಯ್ಯ|
ನಿನ್ನ | ಬೆರೆದಾತ ಮುಕ್ತನು ಲಿಂಗಯ್ಯ ||2||
ಅರಿವಿಂದ ಗುರುವಾದೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ | ನೀನೆ|
ಮರೆತಾಗ ಶಿಷ್ಯನು ಲಿಂಗಯ್ಯ|| ಅರಿವು
ಮರವೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಲಿಂಗಯ್ಯ| ನೀನೆ|
ಗುರುಲಿಂಗ ನರಹರಿ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||3||
ನುಡಿಬ್ರಹ್ಮ
ಮಾತಿನೊಳಗಿದೆ ಮಂತ್ರವು|
ಮಾತು ಚೇತನ ತಂತ್ರವು ||ಪ||
ಮಾತಿನೊಳು ಭವ ಭಂಗವು|
ಮಾತೆ ಜ್ಯೋತಿರ್ಲಿಂಗವು ||ಅಪ||
ಮಾತೆ ವೇದವು ಶಾಸ್ತ್ರವು|
ಮಾತೆ ಬೋಧಾ ಸೂತ್ರವು||
ಮಾತೆ ಜ್ಞಾನಕೆ ಹೇತುವು|
ಮಾತಿಗೆಲ್ಲವು ಸೋತವು ||1||
ಮಾತಿನೊಳು ಶಿವನಿರುವನು|
ಮಾತಿಗೆ ಶಿವ ಬರುವನು||
ಮಾತಿನೊಳು ಮರುಳಾದನು|
ಮಾತಿನೊಳು ತಿರುಳಾದನು ||2||
ಮಾತಿನೊಳಗಿದೆ ಸತ್ಯವು|
ಮಾತೆ ನೋಡಲು ಚಿತ್ತುವು||
ಮಾತಿನೊಳಗಾನಂದವು|
ಮಾತೆ ನಿತ್ಯವು ಪೂರ್ಣವು ||3||
ಮಾತಿನೊಳು ವ್ಯವಹಾರವು|
ಮಾತಿನೊಳು ವ್ಯಾಪಾರವು||
ಮಾತಿನೊಳು ಸತ್ಕಾರವು|
ಮಾತಿನೊಳು ಸುವಿಚಾರವು ||4||
ಮಾತೆ ಲೋಕಕೆ ಮಾತೆಯು||
ಮಾತೆ ಆತ್ಮ ಜ್ಯೋತಿಯು||
ಮಾತೆ ಗುರುವಿಗೆ ಕೀರ್ತಿಯು|
ಮಾತೆ ನರಹರಿ ಮೂರ್ತಿಯು ||5||
ಮಂಗಳಂ
ಬೆಳಗುತ್ತಲಿದೆ ಜ್ಯೋತಿ | ಬೆಳಗುತ್ತಲಿದೆ ಜ್ಯೋತಿ|
ಬೆಳಗುತ್ತಲಿದೆ ಜ್ಯೋತಿ ನೋಡಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಕಳೆಕೋಟಿ ಸೂರ್ಯರ| ಬೆಳಕಿಗಿಮ್ಮಿಗಿಲಾಗಿ|
ಧಳ ಥಳಿಸುತ್ತಿದೆ ಕೂಡಮ್ಮ ||ಅಪ||
ಇಳೆ ತತ್ವದೊಳು ತಾನೆ | ಕಳಹಂಸನೆನ್ನಿಸಿ |
ಚಲಿಸುತ್ತಾಡುತಲಿದೆ ನೋಡಮ್ಮಾ ||
ಒಳಗೆಹೊರಗೊಂದಾಗಿ| ಬೆಳಗುತ್ತಲಿರುವುದು |
ಸಲೆಗಂಧ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡಮ್ಮ ||1||
ಜಲತತ್ವದೊಳಗೆ ನಿರ್ಮಲ ನುಡಿಯೆನ್ನಿಸಿ|
ಮಲಿನವ ತೊಳೆದಿದೆ ನೋಡಮ್ಮಾ||
ಝಳಝಳ ಮಾಡಿ ಪ್ರ | ಜ್ವಲಿಸುತ್ತಲಿರುವುದು|
ಒಲಿದು ರಸಪೂಜೆಯ ಮಾಡಮ್ಮ ||2||
ಅನಲ ತತ್ವದಿ ತಾನೆ| ಮಿನುಗುತ್ತ ಕಾಂತಿಯ|
ನೆನಹು ಮಾತ್ರದ ಜ್ಯೋತಿ ನೋಡಮ್ಮಾ |
ಜನಿಸಿದವಸ್ಥೆ ಮೂ| ರೆನಿಸಿ ಬೆಳಗುತ್ತಿದೆ|
ಘನದರೂಪದ ಪೂಜೆ ಮಾಡಮ್ಮಾ ||3||
ವಾಯು ತತ್ವವ ಸೇರಿ| ಕಾಯಕರ್ಮದ ದಾರಿ|
ಕಾಯುತ್ತಲಿರುತಿದೆ ನೋಡಮ್ಮಾ||
ಮಾಯಾವಿಕಾರಕ್ಕ| ಜೇಯವೆಂದೆನಿಸಿದೆ|
ಪ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಶದ ಪೂಜೆ ಮಾಡಮ್ಮಾ ||4||
ಅಂಬರವನೆಲ್ಲವ| ತುಂಬುತ್ತ ಬೆಳಗುವ|
ಇಂಬಾದ ಜ್ಯೋತಿಯ ನೋಡಮ್ಮಾ||
ಶಂಭು ನರಹರಿ ಮೂರ್ತಿ| ಯೆಂಬ ನಿಶ್ಚಯದಿಂದ|
ನಂಬಿ ಶಬ್ದದ ಪೂಜೆ ಮಾಡಮ್ಮ ||5||
ಶ್ರೀ ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭು
ಅಲ್ಲಮ ಪ್ರಭುದೇವಾ| ಯೆನ್ನೊಳು| ನಿಲ್ಲಿಸು ಸದ್ಭಾವಾ ||ಪ||
ಅಲ್ಲದ ದುರ್ಗುಣ| ವೆಲ್ಲವ ನಿರ್ಗುಣ |
ದಲ್ಲಿಯೆ ನಿಲ್ಲಿಸ| ಬಲ್ಲ ಮಹಾತ್ಮನೆ ||ಅಪ||
ಅಲ್ಲದ ಮಾಯೆಯನು | ನೀನೇ | ಗೆಲ್ಲುತ ನಿಂತವನು||
ಸಲ್ಲಿಸಿ ಜ್ಞಾನವ| ನಲ್ಲಿಯೆ ಧ್ಯಾನವ ||
ಸೊಲ್ಲಿಸುವನುಭವ| ಬಲ್ಲ ನೀನೆ ಶಿವ ||1||
ಮದ್ದಳೆಯನು ನುಡಿಸೀ| ದುಷ್ಟರ | ಪದ್ಧತಿಯನು ಕೆಡಿಸೀ||
ಶುದ್ಧ ಜ್ಞಾನದ| ಮದ್ದನು ಕುಡಿಸಿದೆ||
ಸಿದ್ಧರಾಮನಿಗೆ| ಬುದ್ಧಿಯ ಕಲಿಸಿದೆ ||2||
ಶಿವಶರಣರ ಸೇರೀ | ಶಿವನನು| ಭವವನು ನೀ ಸಾರೀ||
ಶಿವನವತಾರಿಯೆ| ಭುವನೋದ್ಧಾರಿಯೆ ||
ಅವಿರಳ ಜ್ಯೋತಿಯೆ | ಶಿವ ನರಹರಿಯೇ ||3||
ಶ್ರೀ ನಿಜಗುಣ ಶಿವಯೋಗಿ
ನಿಜಗುಣ ಶಿವಯೋಗೀ| ನಿನ್ನನು| ಭಜಿಸುವೆ ನಿಜವಾಗಿ ||ಪ||
ರಜಗುಣ ನೀಗಲು| ಸುಜನಕೆ ಬಾಗಲು||
ವಿಜಯಕೆ ಸಾಗಲು| ನಿಜವೆನಗಾಗಲು ||ಅಪ||
ವೇದಾಂತದ ಭೇರಿ| ಮೊಳಗಿಸಿ| ನಾದಾಂತದಿ ಸೇರೀ||
ಬೋಧಿಸಿದನುಭವ| ಸಾಧಿಸಲೀಭವ||
ಬಾಧೆಯ ಹರಿಸುವ| ಸಾಧುವೆ ನೀ ಶಿವ ||1||
ಆರು ಶಾಸ್ತ್ರರಚಿಸೀ| ಬ್ರಹ್ಮವಿ| ಚಾರ ಸೂತ್ರವಚಿಸೀ||
ಸಾರಿದೆ ತತ್ವವ| ತೋರಿದೆ ಜ್ಞಾನವ||
ಚಾರು ಕನ್ನಡದ | ಸಾರ ನುಡಿಗಳೊಳು ||2||
ಅಜ್ಞಾನವ ಹರಿದೇ| ಪರತರ | ಸುಜ್ಞಾನವ ನೊರೆದೇ||
ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ನೀಡಿದೆ| ವಿಘ್ನಗಳಿಲ್ಲದೆ||
ಸುಜ್ಞನೆ ನರಹರಿ| ಯಾಜ್ಞೆಯಿದೇ ಸರಿ ||3||
ಶ್ರೀ ಸರ್ಪಭೂಷಣ ಶಿವಯೋಗಿ
ಸರ್ಪಭೂಷಣ ಯೋಗಿವರೇಣ್ಯಾ |
ತೋರ್ಪುದೆನ್ನೊಳು ನಿನ್ನ ಕಾರುಣ್ಯಾ ||ಪ||
ಕರ್ಪೂರವನುಂಡ ಜ್ಯೋತಿಯೊಲೆನ್ನ|
ದರ್ಪಗುಣವಳಿದರೆ ನಾನೆ ಧನ್ಯ ||ಅಪ||
ವೇದದರ್ಥವ ಬಿತ್ತರಿಸುತ್ತ|
ಭೋಧಿಸುತ್ತಿರೆ ಶಿಷ್ಯರ ಮೊತ್ತ ||
ಸಾಧಿಸಿಲ್ಲವೆ ವೇದಾಂತಾರ್ಥ|
ವಾದವೇತಕೆ ನೀನೆ ಸಮರ್ಥ ||1||
ಬರೆದೆ ಕೈವಲ್ಯ ಕಲ್ಪವಲ್ಲರಿಯಾ|
ಸುರಿದೆ ಕನ್ನಡದೊಳು ಜ್ಞಾನ ಸುಧೆಯಾ ||
ಪರಮ ಪುರುಷಾರ್ಥ ಮುಕ್ತಿಯ ಮಳೆಯ|
ಸುರಿಸಿ ಪಾವನವೆನಿಸಿದೆ ಧರೆಯಾ ||2||
ಸಕಲ ಕಲ್ಯಾಣ ಗುಣಗಳ ಗಣಿಯೇ|
ಭಕುತ ಹೃತ್ಕಮಲಕೆ ದಿನಮಣಿಯೆ ||
ಮುಕುತಿ ಮಂತ್ರಾಸಕ್ತರು ಕುಣಿಯೇ|
ಸುಖದಿ ಬೋಧಿಪೆ ನರಹರಿ ತಣಿಯೇ ||3||
ಶ್ರೀ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರಸ್ವಾಮಿ
ಪೊರೆಯೆನ್ನ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ | ಪರಮಾರ್ಥ ಜ್ಞಾನಸಮುದ್ರ ||ಪ||
ಪರಿಪೂರ್ಣ ಯೋಗದ ಮುದ್ರಾ| ಪರನಾದ ನೀನತಿ ಭದ್ರಾ ||ಅಪ||
ತನುವೆಂಬ ಗುಡಿಯೊಳಗಿದ್ದೆ |
ಅನುಮಾನ ಮಾರಿಯ ಗೆದ್ದೆ||
ಫಣಿಯಪ್ಪನನು ಕರುಣಿಸಿದೇ|
ಫಣಿಭೂಷಣನು ನೀನಾದೆ ||1||
ಸಲಿಸುತ್ತ ಮಾದಿಗರೆಡೆಯ|
ಕಲಿಸುತ್ತ ಲೋಕಕೆ ನಡೆಯ ||
ನಿಲಿಸುತ್ತ ಸತ್ಯದ ನುಡಿಯ| ಬೆಳಗುತ್ತಲಿರುವೆನ್ನೊಡೆಯ ||2||
ಸತ್ತೆಮ್ಮೆಯೆಬ್ಬಿಸಿ ಕರೆದೇ|
ನಿತ್ಯತ್ವ ನಿಜವನು ಮೆರೆದೇ||
ಸತ್ಯಾರ್ಥ ಲೋಕಕೆ ವೊರೆದೇ| ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿಯ ಸುರಿದೇ ||3||
ಅದೃಶ್ಯ ಲಿಂಗಗಳನ್ನು ಸಾದೃಶ್ಯವೆನಿಸಿದೆ ನೀನು||
ನಿರ್ದೇಶಮಾಡಿರುವವನು| ರುದ್ರ ಸ್ವರೂಪನೆ ನೀನು ||4||
ಮರಳಲ್ಲಿ ಕೂಲಿಯ ತೋರಿ|
ಕೆರೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿದೆ ಭಾರಿ||
ಕರುಣಾಳು ಯನ್ನೊಳು ಸೇರಿ| ಪೊರೆಯೀಗ ನರಹರಿ ಸೂರಿ ||5||
ಶ್ರೀ ಕನಕದಾಸರು
ಕನಕದಾಸನೆ ನಿನ್ನನು | ನಂಬಿದೆ ನಿನ್ನು | ಕನಿಕರಿಸಿ ಸಲಹೆನ್ನನು ||ಪ||
ಕನಸು ಮನಸೊಂದಾಗಿ| ನೆನೆದು ನಾನಿರಲಾಗಿ||
ಯನಗೆ ನಿರ್ಮಲ ಭಕ್ತಿ| ಯನು ನೀಡು ನಿಜವಾಗಿ ||ಅಪ||
ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಇಳಿದು ನಿಂತೇ| ದೇಹದ ಹೊರಗೆ |
ಒಳಗೆಲ್ಲ ತೊಳೆದೆಯಂತೇ||
ಒಳಹೊರಗೆವೊಂದಾಗಿ| ತೊಳೆದೆ ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ||
ಒಳಗೆ ತೊಳೆಯುವ ಮರ್ಮ| ತಿಳಿಸೆನೆಗೆ ಈ ಧರ್ಮ ||1||
ಉಡುಪಿ ಕೃಷ್ಣನ ನೋಡಲು| ನಿನ್ನನು ಬಿಡದೆ|
ತಡೆಯೆ ಪೂಜಾರಿಗಳು||
ಗುಡಿಯ ಹಿಂದೆಯೆ ಮೊರೆಯ| ನಿಡಲು ಕೂಡಲೆ ಕಂಡಿ||
ಹೊಡೆದು ದರ್ಶನವಿತ್ತ | ನೊಡೆಯ ಕೃಷ್ಣನು ತಿರುಗಿ ||2||
ನಾನು ಹೋದರೆ ಮುಕ್ತಿಯು | ಎಂದೆನ್ನುವುದು|
ನೀನೆ ಪೇಳಿದ ಯುಕ್ತಿಯು||
ಜ್ಞಾನ ಡಂಗುರವಿದನು| ನೀನೆ ಬಾರಿಸಿದವನು ||
ಆನಂದ ಪದವಿತ್ತ| ಶ್ರೀನಿವಾಸನು ತಾನು ||3||
ಕುರುಬ ದಾಸನು ಎಂಬರು| ವೈದಿಕರೆಲ್ಲ|
ಕರುಬುತ್ತಮಡಿ ಮಾತ್ರರು||
ಕುರುಡರಾದರು ಹರಿಯ | ಕುರುಹುಗಾಣದೆ ಬರಿಯ||
ಬರಡು ಬಾಹ್ಯಾಚಾರ| ಪರರಿಂಗೆ ಹರಿದೂರ ||4||
ಹರಿಯ ಸಂಕೀರ್ತನೆಯಾ| ಮಾಡುತ ನಿತ್ಯ |
ಮೆರೆದೆ ಸದ್ವರ್ತನೆಯಾ||
ಪರಮ ಪಾವನ ಕನಕ || ಪೊರೆಯನ್ನು ಕೊನೆತನಕ||
ನರಹರಿಯ ಪಾದಕ್ಕೆ| ಯೆರಗಿದಾಗಲೆ ಸಿಕ್ಕೆ ||5||
ತನುವೆಂಬ ಗಾಳೀಪಟ
ಗಾಳೀಪಟ| ತನು| ಗಾಳೀಪಟ||
ಗಾಳಿಯು ನಿಂತರೆ ಧೂಳೀಪಟ ||ಪ||
ದುರ್ಭರ ದುಃಖದ| ನಿಬ್ಬರ ಸಂಕಟ|
ಗರ್ಭದೊಳಗೆ ಸೆರೆಮನೆ ಪಾಠ||
ಗಬ್ಬು ಮಲವು ಮೂತ್ರದಿ ಹೊರಳಾಟ|
ದಬ್ಬಲು ಹೊರಗಿದೆ ಮರುಳಾಟ ||1||
ಬಾಲತನದೊಳಗೆ ಬಲು ಹುಡುಗಾಟ|
ಮೇಲಿನ ಯವ್ವನ ನಲಿದಾಟ||
ಬಾಳಿನ ಸಂಕಟದೊಳು ಹೋರಾಟ|
ಬಾಳಲು ಮುಪ್ಪದು ಗೋಳಾಟ ||2||
ಪಶುವಿನ ರೀತಿಯ ಶಿಶುತನದಾಟ |
ವಸುಧೆಯೊಳಾಯಿತು ಹರಿದಾಟ ||
ವ್ಯಸನದ ಕಾಟ | ವಿಷಯದ ಊಟ |
ದೆಸೆಗೆಟ್ಟಾಡಿತು | ಹೋರಾಟ ||3||
ಕರ್ಮದ ಬಾಲಕೆಳಗೊಲೆದಾಟ |
ನಿರ್ಮಿಸಿ ನಿಂತಿತು ಹೊಯ್ದಾಟ ||
ಕರ್ಮವು ಸವೆಯಲು ನಿಂತಿತು ಓಟ |
ನಿರ್ಮೂಲವಾಯಿತು ಹಾರಾಟ ||4||
ಪೂರಕ ಕುಂಭಕ ರೇಚಕ ಕೂಟ|
ಮೂರೇ ಸೂತ್ರದ ಗಾಳಿಪಟ||
ಹಾರಿತು ಏರಿತು ತೋರಿತು ಆಟ|
ಸೇರಿತು ಗಗನವ ಗಾಳಿಪಟ ||5||
ಆಯುಷ್ಯ ಸೂತ್ರವು ಇರಲಿದರಾಟ|
ಮಾಯದೊಳಾಡಲು ಸವಿನೋಟ||
ನೋಯುವ ಬೇಯುವ ಜಡ ಜಂಜಾಟ |
ಸಾಯುವ ಕಾಲಕೆ ಲಾಗಾಟ ||6||
ಮರಣದ ಬಿರುಗಾಳಿಯು ಬರಲಾಕ್ಷಣ|
ಹರಿಯಲಾಯುಷ್ಯದ ಸೂತ್ರವಿದು||
ಒರಗಿತು ಗಾತ್ರ| ಪರಮ ವಿಚಿತ್ರ|
ನರಹರಿಯಿಂದಲೆ ಪರಮಾರ್ಥ ||7||
ದೇಹವೇ ದೇವಾಲಯ
ದೇವರೇ ಕಟ್ಟಿರುವ ದೇವಾಲಯ|
ಜೀವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಸೇವಾಲಯ ||ಪ||
ಪಾವನಕೆ ಹುಟ್ಟಿತೀ ದೇಹಾಲಯ|
ಕೈವಲ್ಯ ಮುಟ್ಟಲಿದು ಯೋಗಾಲಯ ||ಅಪ||
ದೇವರೇ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಕುಂತನಿಲ್ಲಿ|
ಜೀವನೇ ಕಾಯುತ್ತ ನಿಂತನಿಲ್ಲಿ||
ಸೇವಿಸುತ್ತಿರ್ಪನು ಜೀವನಿಲ್ಲಿ|
ಸಾವು ಹುಟ್ಟಳಿವುದು ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ||1||
ಮುನಿಗಳೇ ತಪ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಿಲ್ಲಿ|
ಮನುಗಳೇ ಜಪ ಮಾಡಿ ಗೆದ್ದರಿಲ್ಲಿ||
ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲದೇ ಶಿದ್ಧರಿಲ್ಲಿ|
ಅನುಭಾವ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದರಿಲ್ಲಿ ||2||
ಒಂಭತ್ತು ಬಾಗಿಲ ದೇವಾಲಯ|
ಇಂಬಾಗಿ ಲೋಕವೇ ತುಂಬಿತಯ್ಯ||
ನಂಬಿದ್ದ ಮಾತ್ರಕೆ ನಿಲ್ಲದಯ್ಯ |
ಶಂಭು ಪೂಜೆಗೆ ನಿಂತುಕೊಳ್ಳಿರಯ್ಯ ||3||
ನಾದ ವಾದ್ಯಂಗಳ ಕೇಳಿರಿಲ್ಲಿ|
ವೇದ ಘೋಷಂಗಳ ಮಾಡಿರಿಲ್ಲಿ ||
ಬೋಧಾಮೃತದ ಗಂಗೆ ಹರಿವಳಿಲ್ಲಿ|
ಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿರಿಲ್ಲಿ ||4||
ಇಲ್ಲಿವೇ ಕೈಲಾಸ ವೈಕುಂಠವು|
ಇಲ್ಲಿವೆ ಸ್ವರ್ಗವು ಯಮ ಲೋಕವು||
ಇಲ್ಲಿಯೇ ಹರಿಹರ ಬ್ರಹ್ಮರುಂಟು|
ಇಲ್ಲಿಯೇ ನರಹರಿ ತಾನೆವುಂಟು ||5||
ಶುದ್ಧ ಜೀವನಿಗೆ ಮುಕ್ತಿ
ಮೂರವಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ತಾನೆ |ತೋರುತಿರ್ಪ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ |
ಭೂರಿಬ್ರಹ್ಮ ತಾನೆಯೆಂಬ ಸಾರ ತಿಳಿಯಲು ||ಪ||
ಹಾರುತಿಹುದು ಬಂಧ ಮನವು | ಸೇರುತಿಹುದು ಬ್ರಹ್ಮದಲ್ಲಿ |
ಸೂರೆಯಹುದು ಮುಕ್ತಿ ರಾಜ್ಯ ಸೇರಿ ಸುಖಿಸುವಾ ||ಅಪ||
ತಾನೆ ಭಕ್ತ ತಾ ಮಹೇಶ | ತಾನೆ ಸುಪ್ರಸಾದಿಯಾಗಿ |
ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿ ಶರಣ ಐಕ್ಯ ಭಾವ ಬಲಿಯುತಾ||
ಜ್ಞಾನಯೋಗಿ ಕರ್ಮನೀಗಿ ಮೌನಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಲಾಗಿ|
ಸ್ವಾನುಭಾವದಿಂದ ಜೀವಭಾವ ನೀಗುವಾ ||1||
ಮೂಲಮಂತ್ರ ತಿಳಿಯಲಾಗಿ| ಕಾಲತಂತ್ರ ಕಳೆದುಹೋಗಿ |
ಮೂಳಯಂತ್ರ ದೇಹದಾಸೆಯೆಲ್ಲ ನೀಗಲು||
ಹಾಳು ಸಂಸೃತಿಗಳು ತೊಲಗಿ| ಕೀಳು ದುರ್ಗುಣಗಳು ಮುಳುಗಿ|
ಮೂಲಬ್ರಹ್ಮ ತಾನೆಯಾಗಿ ಬೆಳಗುತಿರ್ಪನು ||2||
ತನಗೆ ತಾನೆ ನಡೆವ ಯೋಗ| ತನಗೆ ತಾನೆ ನಡೆವ ಯಜ್ಞ |
ವನು ವಿಚಾರದಿಂದ ತಿಳಿದು ನರಹರೀಂದ್ರನ||
ವಿನುತ ಬೋಧೆಯಿಂದ ನಿತ್ಯ | ಅನುಭವಕ್ಕೆ ತಂದು ಸತ್ಯ|
ಅನುಪಮಾತ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಪಡೆಯಲವನೆ ಬ್ರಹ್ಮವು ||3||
ಸತ್ಯ ಬೋಧೆ
ಇದು ಸತ್ಯಸಾರ| ಬೋಧಾ ವಿಚಾರ ||ಪ||
ಹೃದಯಾಹ್ಲಾದ | ಸುಧೆಯಾಸ್ವಾದಾ ||ಅಪ||
ಶರೀರವೆ ಶಿವಮಂ| ದಿರವಾಗಿಹುದೆನೆ||
ಶರೀರದ ಶೋಧನೆ| ಪರಮನ ಸಾಧನೆ ||1||
ಸಾಕಾರವೆಲ್ಲನಿ| ರಾಕಾದಲ್ಲಿಯೆ ||
ಏಕೀಕರಿಸಿ ನಿ | ರಾಕಾರವಾದುದು ||2||
ಮಿಥ್ಯವು ಲೋಕವು| ಸತ್ಯವು ಬ್ರಹ್ಮವು||
ನಿತ್ಯಾನಿತ್ಯದ | ವಸ್ತು ವಿವೇಕವು ||3||
ಈಷಣತ್ರಯಯುತ | ಆಸೆಯ ನೀಗುತ||
ಈಶನ | ಕಾಂಬುದು| ಲೇಸೆಂದೆಂಬುದು ||4||
ಹರಿಯವತರಿಸುತ| ಗುರುವೆಂದೆನಿಸುತ||
ನರಹರಿ ನಾಮದೊ| ಳಿರುತಿಹನೆಂಬುದು ||5||
ಗುರು ಕರುಣೆ ಪಡೆಯಬೇಕು
ಕಾಲ ಕಳೆಯಲೇಕೋ| ಗುರುವಿನ|
ಕೀಲು ತಿಳಿಯಬೇಕೋ ||ಪ||
ನಾಳೆಯೆನ್ನದೆ | ತಾಳುಯೆನ್ನದೆ |
ಬಾಳುವೆ ಕೊನೆಯ| ವೇಳೆಯ ತನಕ ||ಅಪ||
ಧನವು ನಿತ್ಯವಲ್ಲ| ನೋಡಲು | ತನುವು ಸತ್ಯವಲ್ಲಾ||
ಮನೆ ಮಠ ಹೊಲವು| ಕನಸಿನ ನಿಲುವು ||
ವನಿತೆ ಪುತ್ರರು| ನಿನಗೆ ದಕ್ಕರು ||1||
ಇಂದ್ರಿಯಂಗಳಿಂದ ತೋರ್ಪುದು| ಇಂದ್ರ ಜಾಲದಿಂದ ||
ಮುಂದುಗೆಟ್ಟು ನಿಜ | ವೆಂದು ಭ್ರಮಿಸದೆ||
ಚಂದದಿ ಗುರುಪದ| ಹೊಂದಿ ನಿಲ್ಲೆಲೊ ||2||
ಮೂರು ದಿನದ ಸಂತೆ| ಸಂಸೃತಿ | ಮೇರೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ||
ಮೀರಿದ ಚಿಂತೆ| ತೋರಿತು ಕಂತೇ|
ಹಾರಲು ಪ್ರಾಣ| ಯಾರದು ಜಾಣ ||3||
ಯಾವ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ | ಬರುವುದೊ| ಸಾವು ತಪ್ಪದಿಲ್ಲಿ||
ನೋವು ರೋಗವು| ಜೀವಕಿರುವವು||
ಭಾವ ಭಕ್ತಿಯೊಳು| ಸೇವಿಸಿ ಬಾಳು ||4||
ಗುರುವಿನಡಿಯ ಸೇರು| ತತ್ವದ | ಗುರಿಯನೀಗ ಸಾರು||
ಮರಣದ ಮುನ್ನ | ನರಹರಿಯನ್ನ|
ಬೆರೆಯುವ ಯುಕ್ತಿ| ಪರತರ ಮುಕ್ತಿ ||5||
ಪಂಚ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯ ಧರ್ಮ
ಈತನಾರು ಈತನಾರು ನೋಡಿರಮ್ಮಾ| ಬಂದು | ಪಾಡಿರಮ್ಮ ||ಪ||
ಭೂತನಾಥ ಚೇತನಾತ್ಮ ತಾನೆಯಮ್ಮಾ| ಸತ್ಯ| ಕಾಣಿರಮ್ಮಾ ||ಅಪ||
ನಾಸಿಕಾ ನಿವಾಸಿಯಾಗಿ ನಡೆದು ಬಂದ| ದೇಹ| ಪಡೆದೆನೆಂದಾ||
ವಾಸನಾ ವಿಲಾಸಿಯಾಗಿ ಭೋಗಿಯಾದ| ಮುಂದೆ| ಯೋಗಿಯಾದ ||1||
ರಸನೆ ಕೂಡಿ ವಸತಿ ಮಾಡಿ ನಿಂತುಕೊಂಡ| ನಿತ್ಯ| ಶಾಂತಿ ಕಂಡಾ||
ರಸವನುಂಡು ತೃಪ್ತಿಗೊಂಡು ಎದ್ದು ಹೋದ| ಮಂತ್ರ| ಸಿದ್ಧನಾದ ||2||
ಕಣ್ಣು ಕೂಡಿ ಬಣ್ಣ ನೋಡಿ ನುಂಗಿಬಿಟ್ಟ | ಅಲ್ಲೆ| ತಂಗಿಬಿಟ್ಟ ||
ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿ ತನ್ನ ಮೆಚ್ಚಿ ನಿದ್ರೆಗೈದ| ಯೋಗ| ಮುದ್ರೆಯೆಂದಾ ||3||
ತ್ವಕ್ಕು ಸೇರಿ ಲೆಕ್ಕ ಮೀರಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದ | ಎಲ್ಲ | ರೂಪಿಸಿದ್ದ ||
ಸಿಕ್ಕ ಸ್ಪರ್ಶ ಮಿಕ್ಕು ಹರ್ಷ ತೋರುತಿದ್ದ| ಬ್ರಹ್ಮ| ಸೇರುತಿದ್ದ ||4||
ಕಿವಿಗಳೆಂಬ ಗವಿಯ ತುಂಬ ಸೇರಿಕೊಂಡ| ಮುಕ್ತಿ | ದಾರಿ ಕಂಡ||
ಶ್ರವಣ ಮಾಡಿ ಶಿವನ ಕೂಡಿ ನರಹರೀಂದ್ರ| ನಿಂದ| ಹರುಷದಿಂದ ||5||
ನಂಬಿಕೆಯೇ ಬಲ
ನಂಬಿ ಕೆಟ್ಟವರಿಲ್ಲವೋ | ಸದ್ಗುರುವನ್ನು | ನಂಬದವರುಳಿದಿಲ್ಲವೋ ||ಪ||
ಡಂಭವನುಳಿದು ಆ| ಡಂಬರವಳಿದು ನಿಜ||
ಹಂಬಲದೊಳು ಭಕ್ತಿ| ತುಂಬಿರಲು ಮನದೊಳು ||ಅಪ||
ದಿಟ್ಟತನವಿರಲು ಬೇಕು| ಸದ್ಭಕ್ತಿಯೊಳು|
ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರಲು ಬೇಕು||
ಪಟ್ಟು ಹಿಡಿದುದರರಿವು| ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗದೆ ಮನವು||
ಮುಟ್ಟಿನಿರ್ಮಲನಾಗಿ| ತುಟ್ಟ ತುದಿಯೊಳು ಸಾಗಿ ||1||
ನಂಬಿ ನಂಬದ ಹೇಡಿಯಾ| ಮಾತನು ಕೇಳಿ|
ನಂಬಿ ಕೆಡದಿರು ಕಂಡೆಯಾ||
ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವ ಭವ| ದಂಬುಧಿಯ ದಾಂಟುವ||
ನಂಬಿಗೆಯ ಹಡಗೇರಿ| ಕೊಂಬುದೆ ನಿಜ ದಾರಿ ||2||
ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಲು ತುಂಬಿದಾ| ಪರಬ್ರಹ್ಮವೆ|
ಬಲ್ಲೆಯಾ ಗುರುವೆಂಬುದಾ||
ಉಲ್ಲಾಸಮಯ ಭಕ್ತಿ | ಉಳ್ಳವರಿಗಿದು ಯುಕ್ತಿ||
ಸುಳ್ಳೆಂದುಕೊಂಡರೆ| ಸುಳ್ಳೆ ಎಂಬುದು ಖರೆ ||3||
ತನುಮನಧನವೀಯುತಾ| ಗುರು ಪಾದಕ್ಕೆ |
ವಿನಯದಿಂ ಶಿರ ಬಾಗುತಾ||
ಅನುಮಾನವನು ಬಿಟ್ಟು | ಅನುಭಾವವಳವಟ್ಟು||
ಘನಸೇವೆಯೊಳು ಪಟ್ಟು| ತನಗಾಯ್ತು ಗುರು ಗುಟ್ಟು ||4||
ಜನ್ಮ ಕೋಟಿಯ ಪುಣ್ಯವು | ಕೂಡುತ ಮನುಜ|
ಜನ್ಮವಾಯಿತು ಗಣ್ಯವು|| ಚಿನ್ಮಯಾತ್ಮಕ
ಜಗ| ದಾಣ್ಮ ನರಹರಿಯಿಂದ||
ಜನ್ಮಬಂಧವು ಕಳೆಯೆ| ತನ್ಮಯತ್ವವ ತಳೆಯೆ ||5||
ಬುದ್ಧಿವಾದ
ಹೋಯಿತೇನು ಭ್ರಾಂತಿ| ನಿನ|
ಗಾಯಿತೇನು ಶಾಂತಿ ||ಪ||
ತಾಯಿ ತಂದೆ ಬಂಧು ಬಳಗ||
ಕಾಯುತಿರ್ಪರಂತೀ| ಅ| ನ್ಯಾಯದಲ್ಲೆ ನಿಂತೀ ||ಅಪ||
ಆಗ ಈಗ ಅಂತೀ| ಬಿಡು| ವಾಗಲಿಲ್ಲ ಅಂತೀ||
ಬೇಗ ಬಂದು ಗುರು ಪಾದಕ್ಕೆ |
ಬಾಗಲೊಲ್ಲೆನಂತೀ| ಅರಿ| ವಾಗದಂತೆ ಕುಂತೀ ||1||
ಕಾವಿ ಕಪಿನಿ ಹೊದ್ದೆ| ದು|
ರ್ಭಾವದಲ್ಲೆ ಬಿದ್ದೆ| ಸಾವು ಹುಟ್ಟು ಎಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದೆ||
ಜೀವ ಭಾವವಿದ್ದು| ನಿನ| ಗಾವುದಿಲ್ಲ ಮದ್ದು ||2||
ತಿಂದುತಿಂದು ಹೊರಳಿ| ನೀ|
ಬಂದೆ ಹುಟ್ಟಿ ಮರಳಿ|| ಬಂಧದಲ್ಲೆ ಬಿದ್ದು ನರಳಿ||
ಹಂದಿಯಂತೆ ಬಾಳಿ| ಪರ| ನಿಂದೆಯನ್ನು ತಾಳಿ ||3||
ಯಾರು ನಿನ್ನ ಬಂಧು| ಉ| ದ್ಧಾರಗೈವರಿಂದು||
ಪಾರು ಮಾಡು ಗುರುವೆಯೆಂದು |
ಸೇರಲೊಲ್ಲೆ ಬಂದು| ಬಡಿ| ವಾರದಲ್ಲೆ ನಿಂದು ||4||
ಧರಣಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದೆ | ಸಂ | ಚರಿಸುತಿಲ್ಲೆ ನಿಂದೆ |
ಉರಿವ ತಾಪತ್ರಯಗಳಿಂದೆ ||
ನರಳಿ ನೀನೆ ನೊಂದೆ | ನೀ |
ಮರುಳು ಹಿಡಿದು ಬೆಂದೆ ||5||
ದಾನ ಧರ್ಮವಿಲ್ಲ | ಸ | ನ್ಮಾನ ಸತ್ಯವಿಲ್ಲ |
ಏನು ಕಂಡು ಧೈರ್ಯವಾಗಿ ||
ನೀನು ಬಾಳ್ವೆಯಿಲ್ಲಿ | ನಿಜ | ವೇನು ಪೇಳಬಲ್ಲಿ ||6||
ಹರನು ತಾನೆ ಬಂದ| ಗುರು| ವರನ ರೂಪದಿಂದ||
ನರನು ಎಂದು ಗುರುವನಿಂದು| ಮರೆಯಬೇಡ
ಕಂದ| ನರ| ಹರಿಯೆ ಕಳೆವ ಬಂಧ ||7||
ಶ್ರೀ ಜಂಗಮಲಿಂಗ
ಈತ ಜಂಗಮ ಕಾಣಿರೋ | ಸುಖ|
ದಾತ ಜಂಗಮ ಕಾಣಿರೋ ||ಪ||
ಭೂತ ಪಂಚಕ ಕೂಡಿ ಸುಖಪಡು|
ವಾತ ಜಂಗಮ ಕಾಣಿರೋ ||ಅಪ||
ನಾಸಿಕಾಗ್ರದಿ ನಿಂತನು | ಸ|
ನ್ಯಾಸಿ ನಿಷ್ಠಾವಂತನು ||
ಆಸೆಯೆನ್ನುವ ಪಾಶ ಹರಿದನು |
ದೋಷಹರಣನು ಶಾಂತನು ||1||
ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿಯ ಪೂಜೆಗೊಲಿದು |
ತ್ರಾಣವಿತ್ತನು ನೋಡಿರೋ||
ತಾನೆ ತೀರ್ಥ ಪ್ರಸಾದಕೊಳ್ವನು |
ಜ್ಞಾನವೀವನು ಬೇಡಿರೋ ||2||
ನಡೆಯ ನಿರ್ಮಿಸುತಿರ್ಪನು ಸ |
ನ್ನುಡಿಯ ಧರ್ಮದಿ ತೋರ್ಪನು ||
ನಡೆನುಡಿಯ ನಡುರಂಗ ನಾಟ್ಯವ |
ಬಿಡದ ನರಹರಿಯೀತನು ||3||
ಮಳೆ ದೇವರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ
ಬಾರೋ ಬಾ ಮಳೆ ದೇವನೇ | ದಯ|
ತೋರು ದೇವರ ದೇವನೆ ||ಪ||
ಧಾರಿಣಿಗೆ ಸುಖವೀವನೇ | ನಿ|
ರ್ಧಾರವಾಗಿಯೆ ಕಾವನೇ ||ಅಪ||
ಹಸಿವು ಎನ್ನುವ ಭೂತವು | ಬಾ|
ಧಿಸಲು ಮರಣಕೆ ಹೇತುವು ||
ಕುಸಿದು ಜೀವವು ಸೋತವು| ಇದು|
ವಸುಧೆಯೊಳಗಪಘಾತವು ||1||
ಮಸಣವಾಯಿತು ಲೋಕವು| ನಿ|
ಟ್ಟುಸಿರು ಕೂಡಿದ ಶೋಕವು||
ಮಸೆದು ನಿಂತಿದೆ ಕ್ಷಾಮವು | ದು|
ರ್ದೆಶೆಗೆ ಜಗವೆ ವಿರಾಮವು ||2||
ಬಡವರಿಗೆ ದಿಕ್ಕಿಲ್ಲವು| ಬಾ|
ಯ್ಬಿಡಲು ಕೊಡುವವರಿಲ್ಲವು||
ಪೊಡವಿ ಜೀವರಿಗೆಲ್ಲವು| ನೀ |
ಕೊಡುವ ದಾನಿಯು ಬಲ್ಲೆವು ||3||
ಪಶುಗಳಂಬಾ ಎಂಬವು | ಎಳೆ |
ಶಿಶುಗಳಮ್ಮಾ ಎಂಬವು ||
ಹಸಿದು ಆತುರಗೊಂಬವು| ಜೀ|
ವಿಸುವ ಆಸೆಯ ನಂಬವು ||4||
ಎತ್ತ ನೋಡಲು ಕುತ್ತವು| ಕುಣಿ|
ಯತ್ತ ಬರುತಿದೆ ಮೃತ್ಯುವು ||
ಬತ್ತಿದುದು ಸಮ ಚಿತ್ತವು| ನಿ|
ನ್ನತ್ತ ನರಹರಿ ಸತ್ಯವು ||5||
ರಂಗಯ್ಯ-ಲಿಂಗಯ್ಯ
ರಂಗಯ್ಯ ತಾನಾದ ಲಿಂಗಯ್ಯ | ಶಂಭು|
ಲಿಂಗಯ್ಯ ತಾನಾದ ರಂಗಯ್ಯ ||ಪ||
ಕಂಗೊಳಿಸುತಿರುವಾಗ ರಂಗಯ್ಯ | ಅಂತ|
ರಂಗದೊಳಿರುವಾಗ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||ಅಪ||
ನಾಮಧಾರಿಯು ತಾನೆ ರಂಗಯ್ಯ | ಸರ್ವ|
ನಾಮ ದೂರನು ತಾನೆ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||
ಕಾಮಪಿತನಾಗಿದ್ದ ರಂಗಯ್ಯ| ನೋಡೆ|
ಕಾಮಹರನಾಗಿದ್ದ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||1||
ಗಂಗೆಗೆ ಪಿತನಾದ ರಂಗಯ್ಯ | ದೇವ|
ಗಂಗೆಗೆ ಪತಿಯಾದ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||
ಅಂಗವಾಗಿರುವಾಗ ರಂಗಯ್ಯ| ಶೂನ್ಯ|
ಲಿಂಗವಾಗಿರುವಾಗ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||2||
ಸರ್ಪ ಶಾಯಿಯು ತಾನೆ ರಂಗಯ್ಯ | ನಿತ್ಯ|
ಸರ್ಪ ಭೂಷಣನಾದ ಲಿಂಗಯ್ಯ||
ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದೊಳಿದ್ದ ರಂಗಯ್ಯ | ತಾನೆ|
ಕಪ್ಪುಗೊರಳಾದಾಗ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||3||
ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗ ರಂಗಯ್ಯ | ಶುದ್ಧ|
ನಡೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂದಾಗ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||
ಕಡಲಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ರಂಗಯ್ಯ| ಬೆಟ್ಟ |
ದೆಡೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ಲಿಂಗಯ್ಯ ||4||
ಸಾಕಾರ ಮೂರ್ತಿಯೇ ರಂಗಯ್ಯ | ತಾನಿ |
ರಾಕಾರ ನಿರ್ಗುಣ ಲಿಂಗಯ್ಯ||
ಏಕ ರೂಪನು ರಂಗ ಲಿಂಗಯ್ಯ | ಸದ್ವಿ|
ವೇಕ ನರಹರಿ ಗುರು ಲಿಂಗಯ್ಯ ||5||
ಮಂಗಳಂ
ಮಂಗಳಾರತಿ ಮಾಡಿ| ಕಂಗಳಲ್ಲಿಯೆ ನೋಡಿ|
ಮಂಗಳಾತ್ಮಕನಾದ ನರಹರಿಗೆ ||ಪ||
ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಮರಸ| ದಿಂಗಿತವನು ಕೂಡಿ|
ಅಂಗನಾಮಣಿಯರು|| ಗುರುವರೆಗೆ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ ವಸ್ತು| ವಿಲ್ಲೆ ಸಿಕ್ಕುವುದೆಂದು |
ಉಲ್ಲಾಸದಿಂದ ತೋರಿಸಿದವಗೆ ||
ಬಲ್ಲ ಯೋಗಿಯು ಮಾಡ| ಬಲ್ಲ ಜ್ಞಾನದ ಯೋಗ|
ದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದಂಥ ನರಹರಿಗೆ ||1||
ಜಗವೆಲ್ಲ ತಾನಾಗಿ ಯುಗ | ಯುಗದೊಳು ಸಾಗಿ|
ಯುಗ ಪುರುಷನಾಗಿರ್ಪ|| ದೇವನಿಗೆ ||
ಜಗದೀಶನೆನಿಸುತ್ತ | ಬಗಳಾಂಬೆಯೊಳು ಕೂಡಿ|
ನಿಗಮಾಗಮವ ಪೇಳ್ದ ನರಹರಿಗೆ ||2||
ನಾದದಲ್ಲಿಯೆ ಬಂದ| ವೇದವೆನ್ನಿಸಿ ನಿಂದ|
ಬೋಧಾತ್ಮನಾದಂಥ || ಪರತರಗೆ ||
ಆದಿ ಮೂಲದ ಬ್ರಹ್ಮ| ವೇದಾಂತ ನಿಜ ಧರ್ಮ |
ಶೋಧಿಸಿ ಪೇಳ್ದಂಥ ನರಹರಿಗೆ ||3||
ಶಿವನು ಸ್ವತಂತ್ರನು
ಎಲ್ಲವು ಶಿವನಾಟ| ಏನೇ| ನಿಲ್ಲವು ನರರಾಟ ||ಪ||
ನಿಲ್ಲದು ಆಟ| ಮಾಯದ ಮಾಟ| ಇಲ್ಲವು ಜಗದಾಟ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲವ ಮಾಡಿದನು| ತಾನಿದ| ರಲ್ಲಿಯೆ ಕೂಡಿದನು ||
ಎಲ್ಲವನಾಡಿಸಿ | ಎಲ್ಲವ ರೂಢಿಸಿ| ನಿಲ್ಲುವ ವಿಂಗಡೀಸೀ ||1||
ನಾದದಿ ಕೂಡಿದನು | ಸುಂದರ| ವೇದವ ಪಾಡಿದನು||
ಶೋಧಿಸಿ ನೋಡಲು | ವಾದವ ಬಿಡಲು| ಬೋಧೆಯ ಮಾಡಿದನು ||2||
ನಡೆವುದು ಶಿವನಾಟ| ಎಲ್ಲವ| ನುಡಿವುದು ಶಿವನಾಟ|
ನಡೆನುಡಿ ಕೂಟ| ದೆಡೆಯೊಳು ನೋಟ| ಪಡೆದರೆ ನಿಜಪಾಠ ||3||
ಇಂದ್ರಿಯಗಳನೆಲ್ಲಾ| ತಾನೇ| ಬಂಧಿಸಿರುವನಲ್ಲಾ||
ಎಂದಿಗು ಜಗಕಾ| ನಂದವನೀಯುತ| ನಿಂದಿರುತಿಹನಲ್ಲಾ ||4||
ವಿಷಯಂಗಳ ಕೂಟ | ನಾನಾ | ವ್ಯಸನದಿ ಹರಿದಾಟ ||
ಹಸನ ಮಾಡಿ ಘಟ | ಪುಸಿಯೆನೆ ಸಂಕಟ | ಹೆಸರಿಲ್ಲದಾಯ್ತಕಟ ||5||
ಅಂತರಂಗದೊಳಗೆ | ನೀನೇ | ನಿಂತ ವೇಳೆಯೊಳಗೆ ||
ಚಿಂತೆಯ ಹರಿದೆ | ಸಂತಸ ಮೆರೆದೆ | ಶಾಂತಿಯ ಸುಧೆ ಸುರಿದೆ ||6||
ಸಾಧುಗಳೊಳು ಕೂಡಿ | ಅನುಭವ | ವಾದುದ ಮೈಗೂಡಿ ||
ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿ | ವೇದವ ನೋಡಿ | ವಾದವನೀಡಾಡಿ ||7||
ಗಂಗಾ ಯಮುನೆಗಳು | ನಿಂತಿಹ | ಸಂಗಮ ತಾಣದೊಳು ||
ಶೃಂಗಾರದಿ ಭವ | ಭಂಗವ ಮಾಡುವ | ಮಂಗಳನೀ ಶಿವನು ||8||
ಆತನ ಕಂಡವನು | ಜನ್ಮದ | ಭೀತಿಯ ಕಳೆಯುವನು||
ಆತನ ನಾಮ | ಚೇತನ ಧಾಮ| ಶ್ರೀ ನರಹರಿನಾಮ ||9||
ಬಾಳು ದುಃಖಮಯ
ಎಂಥ ಮಾನವ ಜನ್ಮವು | ಇದ|
ರಂಥ ಜನ್ಮವೆ ಇಲ್ಲವು ||ಪ||
ಚಿಂತೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಸಾಯ್ವುದು| ಶಿವ|
ಚಿಂತನವ ತಾನೊಲ್ಲದು ||ಅಪ||
ದಿನವು ರೋಗದಿ ನೊಂದರೂ |ಸಂ|
ಜನಿಪ ದುಃಖದಿ ಬೆಂದರೂ||
ಇನಿತು ಜ್ಞಾನವ ಪೊಂದದು | ನಿ|
ರ್ಗುಣ ವಿರಕ್ತಿಯ ತಾಳದು ||1||
ಕಷ್ಟವೆಷ್ಟೇ ತೋರಲು| ಅತಿ |
ನಷ್ಟಗಳು ಮಿತಿಮೀರಲು ||
ಇಷ್ಟವಾಗದು ಸಾಯಲು | ತಾ |
ನೆಷ್ಟು ದಿನ ಕಳೆದಾಗಲು ||2||
ಏಳಲಾರದೆ ಇದ್ದರೂ | ತಾ|
ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಬಿದ್ದರೂ||
ಬೀಳುವಂತೆ ಒದ್ದರೂ| ಈ |
ಬಾಳಿನಾಸೆಯು ನೀಗದು ||3||
ತಡೆದು ನಿಂದಿಸಿದಾಗಲೂ | ಕೈ|
ಹಿಡಿದು ಬಂಧಿಸಿದಾಗಲೂ ||
ಹೊಡೆದು ನೂಕಿರುವಾಗಲೂ| ಮನ|
ದೃಢ ವಿರಕ್ತಿಯ ತಾಳದು ||4||
ಸಾಲಸೋಲಗಳಾದರೂ| ಸಂ|
ಕೋಲೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಇದ್ದರೂ||
ಶೂಲದಿಂದಿರಿದಾಗಲೂ| ಶ್ರೀ|
ಲೋಲ ನರಹರಿಯೆನ್ನದು ||5||
ಯೋಗೀಶ್ವರ
ಎಂತಿರುವನು ಯೋಗಿ| ಚಿಂತೆಗಳನು ನೀಗಿ|
ಸಂತೋಷ ಪರನಾಗಿ| ಶಾಂತಿಯುತನಾಗಿ ||ಪ||
ಅಂತಿಂತುಯೆನಲಾಗ| ದಂಥ ಚಿದ್ಘನನಾಗಿ |
ಪಂಥವಾಸಿಗಳಿಲ್ಲದಂಥ ಸುವಿರಾಗಿ ||ಅಪ||
ಕಾಣುತ್ತಲಿಹ ಜಗವ| ಏನಿಲ್ಲವೆ| ನುತಿರುವಾ|
ಕಾಣದಂತಿಹ ಬ್ರಹ್ಮ| ತಾನಿರುವುದೆನುವಾ|
ಏನೋ ಸ್ವಲೀಲೆಯೊ| ಳಾನಂದಪಡುತಿರುವ |
ಹಾನಿ ವೃದ್ಧಿಯು ತನಗೇನಿಲ್ಲವೆನುವಾ ||1||
ಜಲದಿ ಪುಟ್ಟಿದ ಕಮಲ| ಜಲವಂಟದಿರುವಂತೆ||
ಮಲಿನ ದೇಹದೊಳಿದ್ದು | ಇಲ್ಲದಂತಿರುವ||
ಬಲಿತು ಮಾಗಿದ ಹಣ್ಣು| ಕಳಚುತ್ತಲಿರುವಂತೆ|
ಸುಲಭವಾದನುಭವದಿ ಕಡೆಗಾಗುತಿರುವಾ ||2||
ತೆರೆಯಿಲ್ಲದಂಬುಧಿ| ಯಿರುವಂತೆ ಶಾಂತಿಯ|
ಧರಿಸುತ್ತ ನಿಶ್ಚಲವ ನಿರ್ಮಲ ಯೋಗಿ ||
ಮರದ ನೆರಳೊಳು ತನ್ನ | ನೆರಳಡಗುವಂದದಿ|
ನರಹರಿಯೊಳಗೈಕ್ಯವಾಗಿರುತಿಹನಾಗಿ ||3||
ಸುಜ್ಞಾನವೇ ಮುಕ್ತಿ ಸಾಧನ
ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೆ ಮುಕ್ತಿಯು| ಸು|
ಜ್ಞಾನವೇ ಸುವಿರಕ್ತಿಯು ||ಪ||
ಧ್ಯಾನವೇ ಸದ್ಭಕ್ತಿಯು | ಸಂ|
ಧಾನವೇ ಗುರು ಯುಕ್ತಿಯು ||ಅಪ||
ಅದ್ರಿಗುಹೆ ಗುಲ್ಮಂಗಳೊಳಗೆ |
ಇದ್ದರಾಗದು ಮುಕ್ತಿಯು||
ಬದ್ಧಮನ ಸಂಕಲ್ಪವಳಿಯುತ|
ಶುದ್ಧನಾದರೆ ಮುಕ್ತಿಯು ||1||
ಜಪತಪಾದಿ ಯೋಗ ಮಾರ್ಗದಿ|
ಸಫಲವಾಗದು ಮುಕ್ತಿಯು||
ಕಪಟವಳಿದ ಪರೋಕ್ಷ ಜ್ಞಾನನೆ|
ಸುಪಥವಿದು ವೇದೋಕ್ತಿಯು ||2||
ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಗಳಿಂದಲು ಸ|
ತ್ಪಾತ್ರದಾನಗಳಿಂದಲು ||
ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆಗಳಿಂದಲಾಗದು|
ಮುಕ್ತಿ ಜನ್ಮವು ತಪ್ಪದು ||3||
ನೀರ ಮುಳುಗಿದರಾಗದು ಸಂ|
ಸಾರ ಬಿಟ್ಟರೆ ಸಾಗದು|
ಬಾರಿ ಬಾರಿಗು ಮಂತ್ರ ಸಾಸಿರ|
ಸಾರಿ ಜಪಿಸಿದರಾಗದು ||4||
ಭಕ್ತಿಭಾವವು ತುಂಬದೆ | ಗುರು |
ಯುಕ್ತಿ ಮನದೊಳು ನಂಬದೇ ||
ಮುಕ್ತನಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಸುವಿ |
ರಕ್ತಿ ಪಾಮರ ವೇದ್ಯವೇ ||5||
ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಭಕ್ತಿ ಜಪತಪ |
ವೇನು ಸಾರ್ಥಕವಾಗದು ||
ಮೌನಿ ನರಹರಿ ಪೇಳ್ದ ಬೋಧಾ |
ಜ್ಞಾನವಾದರೆ ಮುಕ್ತಿಯು ||6||
ಆಗ ಈಗೆಂದೆನ್ನದೇ ಒಣ|
ಭೋಗದಾಸೆಗೆ ಹೋಗದೇ|
ಬೇಗ ನರಹರಿ ದೇವನಂಘ್ರಿಗೆ
ಬಾಗಿದರೆ ಸುಖವಾಗದೇ ||7||
ಶಿವನ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪ
ಶಿವನೇ ಜಗದಾದಿ ಕಾರಣನು | ಭವರೋಗ ಹರನು ||ಪ||
ನವಲೀಲೆಯಿಂದಲಾಡುವನು| ಸುವಿರಾಗಪರನು ||ಅಪ||
ನಡೆ ತಪ್ಪಿ ನುಡಿಯನಾಡುವನು | ತಡೆಯಿಲ್ಲದವನು ||
ನುಡಿ ತಪ್ಪಿ ನಡೆಯತೊಡಗುವನು | ಕಡುಜಾಣ ಶಿವನು ||1||
ನಡು ನಾಡಿ ತುದಿಯನೇರುವನು| ಒಡನಾಡಿ ತಾನು||
ಹೊಡೆದಾಡಿ ವರವನೀಯುವನು | ಒಡಲಿಲ್ಲದವನು ||2||
ಅಮರರೊಳು ಅಮರನಾದವನು| ನಮಗಾದ ನರನು||
ವಿಮಲಾತ್ಮ ಗುರುವು ಎಂದೆನಿಸಿದನು| ಸಮಭಾವ ಪರನು ||3||
ಮೈದೋರಿ ಬಂದ ತಾನಿಲ್ಲಿ| ಮೂದೇವರಲ್ಲಿ|
ನಾದಾಂತವಾದೋಂಕಾರದಲಿ| ವೇದಾಂತದಲ್ಲಿ ||4||
ಚಕ್ರಂಗಳಾರು ಗೆದ್ದವನು | ಚಕ್ರೇಶ್ವರನಿವನು ||
ಭಿಕ್ಷಾಟನದಿಂದ ಬದುಕುವನು | ಲಕ್ಷಾಧೀಶ್ವರನು ||5||
ಯಾರಾರಿಗೆಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸನು | ಊರಲ್ಲೆ ಇಹನು ||
ಧೀರರಿಗೆ ತಾನೆ ತೋರುವನು | ಧಾರಾಳಿಯಿವನು ||6||
ನರನೆಂದು ಮೋಸ ಹೋದವರು| ನರಕಕ್ಕೈದುವರು|
ನರಹರಿಯ ನಂಬದಿರುತಿಹರು| ನರಪಶುವಾಗುವರು ||7||
ಎಲ್ಲವೂ ದೇವರದೇ
ನಿನ್ನದೆ ಜಗವೆಲ್ಲಾ | ನನ್ನದು ಏನಿಲ್ಲ ||ಪ||
ನಿನ್ನದೆನ್ನದೆ ಪಾಪಿ| ಯೆನಿಸಿದೆನಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ಇಳೆ ನಿನ್ನದಾಗಿದೆ| ಜಲ ನಿನ್ನದಾಗಿದೆ|
ಮಳೆ ನಿನ್ನದಾಗಿದೆ| ಬೆಳೆ ನಿನ್ನದಯ್ಯಾ ||1||
ಪೊಳೆವಗ್ನಿ ನಿನ್ನದು | ಚಲಿಸುವ ಮಾರುತ||
ನೆಲೆಯಿಲ್ಲದಾಗಸ| ಗಳು ನಿನ್ನವಯ್ಯ ||2||
ರವಿಚಂದ್ರ ತಾರೆಗ| ಳಿವು ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನವು||
ನವಚೇತನಾತ್ಮವೈ| ಭವ ನಿನ್ನದಯ್ಯಾ ||3||
ನಿನ್ನದೆ ಉಂಡುಟ್ಟೆ| ನಿನ್ನೊಳು ಸುಖಪಟ್ಟೆ ||
ನಿನ್ನ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟೆ | ನಾನೀಗ ಕೆಟ್ಟೆ ||4||
ತನು ನಿನ್ನದಯ್ಯ ಈ | ಮನ ನಿನ್ನದಯ್ಯ ||
ಧನ ನಿನ್ನದಯ್ಯ ವಾ | ಚನ ನಿನ್ನದಯ್ಯ ||5||
ನಿನ್ನದೀ ಬುದ್ಧಿಯು | ನಿನ್ನವಿಂದ್ರಿಯಗಳು ||
ನಿನ್ನದೀ ಸರ್ವವು | ನನ್ನದೇನಲ್ಲಾ ||6||
ನಿನ್ನದು ಸಂಸಾರ | ನಿನ್ನದು ವ್ಯಾಪಾರ ||
ನಿನ್ನದು ವ್ಯವಹಾರ | ನನಗಿದು ದೂರ ||7||
ನಿನ್ನೊಳು ನಾನಿದ್ದು | ನನ್ನೊಳು ನೀನಿದ್ದು |
ನಿನ್ನ ಕಾಣದೆ ಇದ್ದು | ದೆನ್ನದು ತಪ್ಪು ||8||
ನಶ್ವರವರಿತೆನಲ್ಲ | ಶಾಶ್ವತ ಮರೆತೆನಲ್ಲ ||
ಈಶ್ವರ ನಿನ್ನೊಳೆಲ್ಲ | ವಿಶ್ವವಿತ್ತಲ್ಲಾ ||9||
ಅನ್ಯವೆಲ್ಲವನರಿತೇ | ನನ್ನ ನಾನೇ ಮರೆತೆ ||
ನನ್ನ ನಾನರಿಯಲಾಗಿ | ನಿನ್ನೊಳು ಬೆರೆತೇ ||10||
ಗುರು ರೂಪಧಾರಿಯೆ | ಧರೆಯ ಸಂಚಾರಿಯೆ||
ಪರತತ್ವ ಲಹರಿಯೆ | ಪೊರೆ ನರಹರಿಯೇ ||11||
ಜ್ಞಾನದ ಮಹತ್ವ
ಮಾಡು ಮಾನವ| ಶಿವನ ಧ್ಯಾನವ|
ಬೇಡು ನೀ ಸುಜ್ಞಾನವಾ ||ಪ||
ಕೂಡು ಮೌನವ ಗುರು ವಿಧಾನವ |
ನೋಡು ಬ್ರಹ್ಮದ ವೈಭವಾ ||ಅಪ||
ಯಾರ ನಂಬಿದರಾಗದು| ಗುರು|
ತೋರದಿರೆ ಗುರುತಾಗದು||
ಧೀರನೆಂದರೆ ಸಾಗದು | ಸಂ|
ಸಾರಬಿಡೆ ಭವನೀಗದು ||1||
ಅಡವಿಯೊಳು ಸೇರಿದ್ದರೂ| ಬಲು|
ಜಡೆಗಳನು ಬೆಳೆಸಿದ್ದರೂ||
ಬಿಡದೆ ಕಾವಿಯ ಹೊದ್ದರೂ | ಭವ|
ಬಿಡದು ಪರ್ಣವ ಮೆದ್ದರೂ ||2||
ಬೆತ್ತಲಾದರು ತಪ್ಪದು| ತನು|
ಬತ್ತಿದರು ಭವ ತಪ್ಪದು ||
ಮೆತ್ತಿ ಬೂದಿಯ ಮೈಯೊಳು| ತಿರು|
ಗುತ್ತಲಿದ್ದರು ತಪ್ಪದು ||3||
ಜಪವ ಮಾಡಿದರಿಲ್ಲವು | ಬಲು |
ತಪವು ಮುಕ್ತಿಗೆ ಅಲ್ಲವು ||
ಜಪತಪಂಗಳಿವೆಲ್ಲವು| ಸುಖ|
ವಿಪುಲ ಜನ್ಮವ ನೀವುವು ||4||
ನುಡಿಯೆ ಮಂತ್ರದ ಸಿದ್ಧಿಯು | ಸ |
ನ್ನಡೆಯೆ ಯಂತ್ರದ ಸಿದ್ಧಿಯು ||
ನಡುವೆ ನಿಂತುದೆ ಶುದ್ಧಿಯು | ಗುರು |
ಕೊಡುವ ನಿಶ್ಚಯ ಬುದ್ಧಿಯು ||5||
ಯೋಗ ಜಪತಪವೆಲ್ಲವು | ಶಿವ |
ಯೋಗಕೆಣೆಯೇನಲ್ಲವು ||
ಯೋಗವೇ ನಿಜ ಜ್ಞಾನವು | ಶಿವ |
ಯೋಗಿ ನರಹರಿ ಧ್ಯಾನವು ||6||
ಆಸೆಯಳಿಯದೆ ಮುಕ್ತಿಯೇ | ಸ|
ನ್ಯಾಸಿ ವೇಷಕೆ ಮುಕ್ತಿಯೇ ||
ವಾಸನಾತ್ರಯ ದೂರನೇ | ಭವ|
ನಾಶ ನರಹರಿ ಧೀರನೇ ||7||
ಮಂತ್ರಸ್ವರೂಪ
ನಾದ ರೂಪನಾದ ಶಿವನ | ನೋಡಿರವ್ವ| ಇಲ್ಲೆ | ಕೂಡಿರವ್ವ ||ಪ||
ವೇದವೋದಿ ಸತ್ಯವಾದಿ| ಯಾದನವ್ವ | ಗುಪ್ತ| ನಾದನವ್ವ ||ಅಪ||
ಯಂತ್ರ ಹಿಡಿದು | ಮಂತ್ರ ನುಡಿದು |
ನಿಂತನವ್ವ | ಸತ್ಯ| ವಂತನವ್ವ||
ತಂತ್ರ ತಿಳಿಸಿ| ಚಿಂತೆಯಳಿಸಿ|
ಕುಂತನವ್ವ| ನಿತ್ಯ | ಶಾಂತನವ್ವ ||1||
ಮೂರಕ್ಷರದೊಳೊಂದಕ್ಷರವೆ|
ಸೇರಿತವ್ವ | ಎಲ್ಲ| ತೋರಿತವ್ವ ||
ಮೀರಿ ಕೊನೆಯ ಸೇರಿ ಬೇರೆ|
ಸಾರಿತವ್ವ | ಬ್ರಹ್ಮ| ಸೇರಿತವ್ವ ||2||
ಎರಡಕ್ಷರದೊ | ಳೊಂದಕ್ಷರವ |
ನೊರೆದನವ್ವ | ಅಲ್ಲೆ ಬೆರೆದನವ್ವ ||
ಮೆರೆದು ಮೂರ | ಕ್ಷರವ ಮಾಡಿ |
ಬರುವನವ್ವ | ಒಂದಾಗಿರುವನವ್ವ ||3||
ಐದು ದಾರಿಗೈದು ರೂಪ |
ನಾದನವ್ವ | ಬಂದು| ಹೋದನವ್ವ ||
ಐದು ಕಲೆತ ಹಾದಿಯನ್ನು |
ಕಾದನವ್ವ | ಬ್ರಹ್ಮ | ನಾದನವ್ವ ||4||
ನೇತ್ರ ಮಾತ್ರನೆಂದುಕೊಳ್ಳ | ಬೇಡಿರವ್ವ |
ನಿಂತು | ನೋಡಿರವ್ವ ||
ಸೂತ್ರಧಾರಿ ಸತ್ಯ ತೋರಿ| ನಿಂದಾನವ್ವ |
ನಿತ್ಯಾ | ನಂದನವ್ವ ||5||
ಮೂರು ಮೂಲೆ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ |
ತೋರ್ಯಾನವ್ವ | ತಾನೆ | ತೂರ್ಯಾನವ್ವ ||
ಮೂರು ಕಾಲಿನ ಹಂಸನನ್ನು |
ಏರ್ಯಾನವ ಯೋಗಿ ವರ್ಯಾನವ್ವ ||6||
ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಸಿಕ್ಕದವನ |
ಹಿಡಿಯಿರವ್ವ | ನಂಬಿ | ನಡೆಯಿರವ್ವ ||
ನಡೆವ ನುಡಿ| ವ | ನರಹರೀಂದ್ರ |
ಒಡೆಯನವ್ವ | ಮುಕ್ತಿ | ಕೊಡುವನವ್ವ ||7||
ಹರಿಹರರ ಐಕ್ಯ
ಅರಿವಲ್ಲ| ಇದು | ಅರಿವಲ್ಲ|| ನಿಜ|
ವರಿಯದೆ ಅಜಹರಿ| ಹರರು ಬೇರೆಂಬುದು ||ಪ||
ಶಿವ ಬೇರೆಯಿಲ್ಲ ಕೇ| ಶವ ಬೇರೆಯಿಲ್ಲ||
ಶಿವ ಕೇಶವರು ಸೇರಿ | ರುವ ರೀತಿ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ||1||
ಮಾಧವ ಬೇರೆ ಉ| ಮಾಧವ ಬೇರಿಲ್ಲ||
ಶೋಧಿಸಿ ನೋಡಲೊಂ| ದಾದುದ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ||2||
ಸಗುಣವು ಬೇರಿಲ್ಲ| ನಿರ್ಗುಣಕೆ ದೂರಿಲ್ಲ ||
ಸಗುಣವೆ ನಿರ್ಗುಣದ | ಬಗೆಯಾದುದರಿತಿಲ್ಲ ||3||
ಸಾಕಾರವೆಲ್ಲ ನಿ| ರಾಕಾರವಾಯ್ತಲ್ಲ ||
ಏಕ ರೂಪದೊಳಿರ| ಬೇಕಾದುದರಿತಿಲ್ಲ ||4||
ಶಿವ ಬೇರೆಯಲ್ಲ | ಜೀವನು ಬೇರೆಯಲ್ಲ ||
ಶಿವಜೀವರೈಕ್ಯ ಸ | ತ್ಯವ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ||5||
ಅಂಗಬೇರಿಲ್ಲ ವಾ | ಲಿಂಗವು ಬೇರಿಲ್ಲ ||
ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಮರಸ | ದಿಂಗಿತವರಿತಿಲ್ಲ ||6||
ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲವು | ನೀನೆಂಬುದಿಲ್ಲವು ||
ತಾನೆ ತಾನೆಂಬುದು | ತಾನರಿತಿಲ್ಲವು ||7||
ನಡೆ ಬೇರೆಯಲ್ಲ | ವಾ| ನುಡಿ ಬೇರೆಯಲ್ಲ ||
ನಡೆ ನುಡಿವೊಂದಾದ | ಬೆಡಗರಿತಿಲ್ಲ ||8||
ನರ ಬೇರೆಯಿಲ್ಲವು| ಹರಿ ಬೇರೆಯಿಲ್ಲವು||
ನರಹರಿ ಗುರುಮಂತ್ರ| ಪರಿಕಿಸದಿರುವುದು ||9||
ಪರಬ್ರಹ್ಮವೆಂಬ ಕೂಸು
ಸಾಕಬೇಕಮ್ಮಾ | ಇಂಥಾ ಕೂಸು | ಸಾಕಬೇಕಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಸಾಕಿದವರಿಗೆ ಸರ್ವ | ಸೌಖ್ಯವಾಗುವುದಮ್ಮ | ||ಅಪ||
ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ| ಸೌಕರ್ಯವೀಯುತ್ತ ||
ಸಾಕಾರದಲ್ಲೇ ನಿ| ರಾಕಾರವೀ ಕೂಸು ||1||
ಶುದ್ಧಾತ್ಮರೊಳು ಬಲು| ಮುದ್ದಾಗಿರುವ ಕೂಸು||
ಬದ್ಧ ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ | ಇದ್ದು ಇಲ್ಲದ ಕೂಸು ||2||
ಅಖಿಲಾಂಡ ಕೋಟಿಯ| ಪ್ರಕಟ ಮಾಡಿದ ಕೂಸು||
ಸಕಲ ವಲಯಗೊಂಡು| ಸುಖಿಸುತ್ತಲಿಹ ಕೂಸು ||3||
ಸಾವಿಲ್ಲದಿಹ ಕೂಸು| ನೋವರಿಯದಿಹ ಕೂಸು ||
ಸೇವೆಗೊಲಿವ ಕೂಸು| ಪಾವನಾತ್ಮದ ಕೂಸು ||4||
ಕಂಡಕಂಡವರೆತ್ತಿ | ಕೊಂಡಾಡಿಸುವ ಕೂಸು|
ಪಿಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡೈಕ್ಯ | ಗೊಂಡು ಆಡುವ ಕೂಸು ||5||
ಕಂಡು ಕಾಣದ ಕೂಸು | ಗಂಡುಗಲಿಯೀ ಕೂಸು||
ಭಂಡರೆಲ್ಲರ ಕಿವಿಯ | ಹಿಂಡಿ ಕೂಗುವ ಕೂಸು ||6||
ಮಿಗಿಲು ಸೌಂದರ್ಯದಿ | ದಿಗಿಲು ಬಿಡಿಸುವ ಕೂಸು |
ಜಗವೆಲ್ಲ ತುಂಬಿ ಯಾ | ರಿಗು ಕಾಣಿಸದ ಕೂಸು ||7||
ಆನಂದ ರೂಪ ಸು | ಜ್ಞಾನ ಮಾತ್ರದ ಕೂಸು |
ಮೌನೀಂದ್ರ ನರಹರಿಯು | ತಾನೆ ತಾನೀ ಕೂಸು ||8||
ನಾದವಾಗಿಹ ಕೂಸು| ವೇದವಾದರೆ ಲೇಸು ||
ಬೋಧಾಮೃತವಸೂಸು| ವಾದಿ ನರಹರಿ ಕೂಸು ||9||
ಮಂಗಳಂ
ಜಯ ಮಂಗಳ | ಜಯ| ಜಯ ಮಂಗಳ ||ಪ||
ದಯದಿಂದ ತೋರ್ಪ ಯನ್ನಯ ಕಂಗಳ | ಚಿ |
ನ್ಮಯ ಮೂಲ ಜ್ಯೋತಿಗೆ ಶುಭ ಮಂಗಳಾ ||ಅಪ||
ಗುಣವೆಲ್ಲವಾ | ನಿ| ರ್ಗುಣಗೈಯುವಾ |
ತನು ಮಾನಸಂಗಳ್ಗೆ ಬೆಳಕೀಯುವಾ | ಚೇ|
ತನ ಮಾತ್ರ ಮೂರ್ತಿಗೆ ಸನ್ಮಂಗಳಾ ||1||
ಪ್ರಣವಾಗ್ರದೀ | ಬೋ| ಧನ ಮಾರ್ಗದೀ||
ಮಿನುಗುತ್ತ ಶೀಘ್ರದಿ ನಿಜ ಜಾಗ್ರದೀ | ಸಂ|
ಜನಿಪರ್ಧ ಮಾತ್ರೆಗೆ ಜಯ ಮಂಗಳಾ ||2||
ನಿಗಮಾಗಮ | ಪದ| ಯುಗ ಸಂಗಮಾ ||
ಸುಗಮಾರ್ಥ ವೈಭವದೊಳು ನಿರ್ಗಮಾ| ಗುರು |
ಜಗದಾತ್ಮ ನರಹರಿಗಿದೆ ಮಂಗಳಾ ||3||
ಲೋಕವು ಅಸತ್ಯಮಯ
ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಲವಿಲ್ಲ ಮತ್ರ್ಯದೊಳಗೆಲ್ಲ | ಸತ್ಯವಂತರಿಗಿಲ್ಲಿ ಉಳಿಗಾಲವಿಲ್ಲ ||ಪ||
ಸತ್ಯವಂತರಿಗೆ ಆಪತ್ತು ತಪ್ಪಿದುದಲ್ಲ| ಮಿಥ್ಯಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲವು ದೊರೆತಿರ್ಪುದಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ಗ್ರೀಕ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಸಾಕ್ರಟೀಸನು ಸದ್ವಿ |
ವೇಕವನು ಬೋಧಿಸಲು ಕಾಕು ಜನರು ||
ಲೋಕ ಕೆಡಿಸಿದನಿವನ | ಸಾಕು ಮಾಡಿರಿಯೆಂದು |
ಬೇಕೆಂದು ವಿಷವಿತ್ತು ಸಾಯಿಸಿದರಲ್ಲಾ ||1||
ಭಾಸುರದ ತತ್ವೋಪದೇಶ ಮಾಡುತಲಿದ್ದ |
ಯೇಸುಕ್ರಿಸ್ತನ ಹಿಡಿದು ಹೇಸಿ ಜನರು ||
ಮೋಸಗಾರನು ಎಂದು| ದ್ವೇಷ ಬುದ್ಧಿಯೊಳವನ |
ನಾ ಶಿಲುಬೆಗೇರಿಸುತ ಕೊಂದು ಹಾಕಿದರು ||2||
ಕುಲಜಾತಿ ಭೇದಗಳ | ನಳಿದು ನಿ
ರ್ಮಲ ತತ್ವಗಳ ಹೇಳುತಿರಲಾಗಿ ಬಸವಣ್ಣನು ||
ಛಲದಿಂದ ವೈರಿಗಳು| ಬಳಸಿ ಕಾಡುತಿರಲು |
ಉಳವಿ ಕ್ಷೇತ್ರವ ಸೇರಿ ಬಯಲಾದ ತಾನು ||3||
ಅರಬರಿಗೆ ದೈವಾಜ್ಞೆಯರುಹಿ ಸಂಚರಿಸುತ್ತ |
ಬರುವ ಮಹಮದನನ್ನು ದುಷ್ಟ ಜನರು||
ತರುಬಿ ಮಕ್ಕಾದಿಂದ ಹೊರಡಿಸುತ ಮತ್ತಲ್ಲಿ |
ಬರಲಾಗದೆನ್ನುತ್ತ ಓಡಿಸಿದರು ||4||
ಲೋಕಕ್ಕೆ ಗುರುವಾದ | ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಪರಮಾತ್ಮ |
ಲೋಕದಾಟವನೆಲ್ಲ ಸಾಕು ಮಾಡುತ್ತ ||
ಆ ಕಾನನವ ಸೇರಿ | ಏಕಾಕಿಯಾಗಿರಲು |
ಕಾಕುವ್ಯಾಧನು ಬಾಣದಿಂ ಹೊಡೆದನಲ್ಲ ||5||
ಸಾಗರದ ನೀರು ಸಿಹಿ| ಯಾಗಲೆಂದೆನ್ನುತ್ತ |
ಬೇಗದಿಂದ ಸಕ್ಕರೆಯ ಬೆರೆಸಲೆಷ್ಟು ||
ಹ್ಯಾಗೆ ಉಪ್ಪಾಗಿಹುದೊ | ಹಾಗೆ ಲೋಕವು ನೆಟ್ಟ |
ಗಾಗದೈ ನರಹರಿಯ ಕರುಣವಿಲ್ಲದೆಯೆ ||6||
ಭಾರತ ಪಿತಾಮಹನು ಧೀರ ಗಾಂಧಿಯು ತಾನು|
ಸಾರುತಿರೆ ಸತ್ಯಾರ್ಥ ಸಾರವನ್ನು ||
ಕ್ರೂರಿ ಖಳ ಗುಂಡಿಕ್ಕಿ ತೀರಿಸಿದನೇಕೆಂದು |
ಸಾರಿದನು ನರಹರಿಯು ಸತ್ಯಾರ್ಥವನ್ನು ||7||
ಭಕ್ತನ ಲಕ್ಷಣ
ಭಕ್ತನೆಂತಿಹನೆನ್ನುವುದೇಕೆ |
ಶಕ್ತನೀತನು ನೋಡಿರಿ ಜೋಕೆ ||ಪ||
ಭಕ್ತ ಹೃದಯದಿ ಶಿವನಿರಲಿಕ್ಕೆ|
ಭಕ್ತನಾದವಗೇ ನಿಲ್ಲ ಬಯಕೆ ||ಅಪ||
ತಾನುವುಣ್ಣದೆ ಪರರನುಣ್ಣಿಸುವಾ|
ಏನು ಮಿಕ್ಕುದ ತಾನುಣ್ಣತಿರುವಾ||
ಸಾನುರಾಗದಿ ಸರ್ವರೊಳಿರುವಾ |
ದೀನ ಜನರನು ಮನ್ನಿಸುತಿರುವಾ ||1||
ವಿನಯ ವಾಕ್ಯದೊಳಾದರಿಸುವನು |
ಅನುಭವಾಮೃತವನು ಸುರಿಸುವನು ||
ಜನರು ಹೊಗಳಲು ಹಿಗ್ಗದಿರುವನು |
ಜನರ ನಿಂದೆಗೆ ತಗ್ಗದಿರುವನು ||2||
ನಡೆದು ಭಕ್ತನ ಸೋಲಿಪರಿಲ್ಲಾ|
ನುಡಿದು ಭಕ್ತನ ಗೆದ್ದವರಿಲ್ಲ||
ತಡವಿ ಭಕ್ತನ ಉಳಿದವರಿಲ್ಲಾ |
ಕಡೆಗೆ ಭಕ್ತನ ಹಳಿದವರಿಲ್ಲ ||3||
ಪ್ರಾಣಿ ಮಾತ್ರದಿ ಕರುಣೆಯುಳ್ಳವನು |
ದಾನ ಧರ್ಮವ ಮಾಡಬಲ್ಲವನು ||
ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಂಡು ಮಣಿದು ನಿಲ್ಲುವನು |
ಹಾನಿ ವೃದ್ಧಿಗಳೊಂದೆನ್ನುವವನು ||4||
ತನಗೆ ಅಪಕಾರ ಮಾಡಿದರೇನು |
ಮುನಿಸದುಪಕಾರ ಮಾಡುವ ತಾನು|
ಅನುಪಮಾನಂದ ಪರನಾದವನು |
ನೆನೆವ ನರಹರಿ ಪಾದಪದ್ಮವನು ||5||
ಸುನೀತಿ ಬೋಧೆ
ಶಿವಮಂತ್ರ ನೆನೆಯಪ್ಪ ತರಳಾ | ಪರ|
ಶಿವನನ್ನು ಮರೆದಾತ ಲೋಕದಿ ಮರುಳಾ ||ಪ||
ಜವನಿಗೊಪ್ಪಿಸಬೇಡ ಕೊರಳಾ | ಲೋ|
ಕವನಂಬಿ ವ್ಯರ್ಥ ಕಳೆಯದೆ ಹಗಲಿರುಳಾ ||ಅಪ||
ಗುರುಪೇಳ್ವ ಸದ್ಬೋಧೆ ಸರಳಾ| ಸ|
ದ್ಗುರುವಿಂದ ತಿಳಿ ನೀನು ವೇದದ ತಿರುಳಾ||
ಗುರುನಿಂದೆಗೈವಾತ ದುರುಳಾ | ದು |
ರ್ಭರ ನರಕದಿಂದಾತನೆಂದಿಗು ಮರಳಾ ||1||
ಗುರುವಾಕ್ಯ ನಂಬದವ ಕೆಡುಕಾ | ಗುರು|
ಶರಣ ಮಂಡಲಿಯಲ್ಲಿ ಈತ ಬಾಯ್ಬಡುಕಾ ||
ಅರಿಯದವರಿಗೆ ತಂದ ತೊಡಕಾ | ಬಂ|
ದಿರುವುದೀತಗೆ ಯಮ ಶಿಕ್ಷೆಯ ನಡುಕಾ ||2||
ಸುಗುಣಂಗಳೆಲ್ಲವನು ಕಲಿತು| ಮಾ|
ಯೆಗೆ ವಶ ತಾನಾಗದಿರುವುದೆ ಒಳಿತು||
ಸಗುಣದಾಟವನೆಲ್ಲ ಮರೆತು | ತ್ರೈ |
ಜಗದಾತ್ಮ ನರಹರಿಯ ನೀನಾಗಿ ಬೆರೆತು ||3||
ಹೊಲೆಯನು ಯಾರು
ಹೊಲೆಯರೆನ್ನುವ ಬೇರೆ ಕುಲವುಂಟು ಎಂಬುದು ಸತ್ಯಾ ತಾನಲ್ಲ ||ಪ||
ಹೊಲೆಯರಿರಬಹುದೆಲ್ಲ| ಕುಲದಲ್ಲಿ ಎಂಬುದು ಮಿಥ್ಯಾ ತಾನಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ತಾಯಿ ತಂದೆಗೆ ಅನ್ನ |
ವೀಯದಿರುವಾತನು ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು||
ನ್ಯಾಯವ ಬಿಟ್ಟು ಅ|
ನ್ಯಾಯವ ಪೇಳ್ವಾತ ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||1||
ಕಳವು ಹಾದರ ಹಿಂಸೆ |
ಗಳ ಮಾಡುತಿರುವಾತ ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||
ತಿಳಿದು ಪಾಪದ ಕೃತ್ಯ|
ಗಳ ಮಾಡುವಾತನು ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||2||
ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ |
ಬೈಯುತ್ತಲಿರುವಾತ ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||
ಕಾಯವೆ ಸ್ಥಿರವೆಂದು|
ಸಾಯುತ್ತಲಿರುವಾತ ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||3||
ಶಿವಮಂತ್ರ ನುಡಿಯದ |
ಅವಿವೇಕಿ ಮನುಜನು ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||
ದಿವರಾತ್ರಿ ವಿಷಯಲಂ|
ಪಟನಾದ ಮಾನವ ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||4||
ದುರಹಂಕಾರಕ್ಕೆ |
ಗುರಿಯಾದ ಮಾನವ ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು||
ನರಹರಿ ಸದ್ಬೋಧೆ|
ಸರಿಯೆನ್ನದಿರುವಾತ ಹೊಲೆಯನಲ್ಲೇನು ||5||
ನೀತಿಯ ಮಹಿಮೆ
ನೀತಿಯಿದ್ದರೆ ನೀನೆ ಜಾಣ | ದು|
ರ್ನೀತಿ ಪರನಾದರೆ ನೀನಾದೆ ಕೋಣ ||ಪ||
ನೀತಿಯೀಶ್ವರನಾಜ್ಞೆ ಕಾಣಾ| ಸ|
ನ್ನೀತಿಯೆಂಬುದೆ ಸರ್ವಲೋಕದ ತ್ರಾಣ ||ಅಪ||
ಕದ್ದು ತಿನ್ನುವುದೆ ದುರ್ನೀತಿ | ತನ|
ಗಿದ್ದುದ ಬಡವರ್ಗೆ ಕೊಡುವುದೆ ನೀತಿ ||
ಮದ್ಯ ಕುಡಿಯುವುದೆ ದುರ್ನೀತಿ| ತನ
ಗಿದ್ದ ದುಶ್ಚಟಗಳ ಬಿಡುವುದೆ ನೀತಿ ||1||
ಸುಳ್ಳಾಡುತಿಹುದೆ ದುರ್ನೀತಿ| ನಿಜ|
ವುಳ್ಳ ನುಡಿಯಾಡುವುದೆ ಸತ್ಯ ಸನ್ನೀತಿ||
ಕೊಲ್ಲುತಿರುವುದೆ ದುರ್ನೀತಿ| ಜಗ|
ವೆಲ್ಲ ತನ್ನಂತೆ ಕಾಣುವುದೆ ಸುನೀತಿ ||2||
ಪರ ನಿಂದೆ ಪಾಪದ ಮೂಟೆ| ನಿ|
ಷ್ಟುರ ವಾಕ್ಯವೆಂಬುದೆ ನರಕದ ಕೋಟೆ||
ಕರುಣ ಶಾಂತಿಯೆ ಶಿವನ ಪೇಟೆ | ನರ|
ಹರಿ ವಾಕ್ಯ ಹರಿಸಿತ್ತು ಜನ್ಮದ ತೀಟೆ ||3||
ಸಾಧು ಸಮಾಗಮ ಫಲ
ಸಾಧು ಸಮಾಗಮವು| ಮುಕ್ತಿಯ|
ಸಾಧನೆಗನುಪಮವು ||ಪ||
ಭೇದವ ನಿಡದೆ ವಿ| ನೋದದಿ ಭಜಿಸುತ||
ಆದರಿಸಲು ಸಂ| ಪಾದನೆ ಸುಕೃತವು ||ಅಪ||
ಸಾಧುಗಳೆನಲಾರು| ಜ್ಞಾನವ |
ಸಾಧಿಸಿಕೊಂಡವರು||
ಶೋಧಿಸಿ ಭಕ್ತಿಯ | ಭೇದವಿರಕ್ತಿಯ||
ಬೋಧನ ಶಕ್ತಿಯ ನೈದಿದ ಚಿನ್ಮಯ ||1||
ದರುಶನ ಮಾತ್ರದೊಳು | ಪೂರ್ವದ |
ದುರಿತಂಗಳು ಬಿಡಲು||
ಕರಣದದೋಷವ | ಕರಗಿಸುತಿರುವ | ಕರುಣಾಮೃತವನು |
ಸುರಿಸುತ ಪೊರೆವರು ||2||
ಸ್ಪರ್ಶವ ಮಾಡುತಲೀ| ಪುಣ್ಯೋ |
ತ್ಕರ್ಷವ ನೀಡುತಲೀ||
ಹರ್ಷದಿ ಮನವಾ | ಕರ್ಷಣಗೈವರು ||
ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತಮೃತದ | ವರ್ಷವನು ಸುರಿವರು ||3||
ಸಂಭಾಷಣೆಯೊಳಗೆ ಮಾಯಾ |
ಸಂಬಂಧವೆ ತೊಲಗೆ||
ನಂಬುವ ಶ್ರವಣವ | ತುಂಬಿಸಿ ಮನನವ|
ಶಂಭುನಿಧಿಧ್ಯಾ| ಸಂಬಲಪಡಿಸುವ ||4||
ಶಾಂತಿಯನುಳ್ಳವರು| ಬ್ರಹ್ಮದ |
ಕಾಂತಿಯ ಬಲ್ಲವರು||
ಸಂತರು ಭಕ್ತರ| ಚಿಂತೆಯ ಹರಿವರು||
ಸಂತತ ನರಹರಿ| ಚಿಂತನಗೈವರು ||5||
ಬೇಸಾಯವೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ
ಬೇಸಾಯವನು ಮಾಡಿರೋ| ನಿತ್ಯವು|
ಬೇಸರಪಡಬೇಡಿರೋ ||ಪ||
ಬೇಸಾಯವೇ ಜಗ| ದೀಶನ| ಸೇವೆಯು |
ಈಶನ ದಾಸರ| ಐಸಿರಿ ತಾನೆಯು ||ಅಪ||
ಭೂದೇವಿಯೊಡನಾಡಿರೋ| ಬರುವಳು|
ಶ್ರೀದೇವಿ ನಿಜ ನೋಡಿರೋ ||
ಆಧಾರವು ಕೃಷಿ | ಸಾಧಿಸಿದವ ಋಷಿ|
ಮೇದಿನಿ ದೇವಿಯಾ| ರಾಧಕರೆನ್ನಿಸಿ ||1||
ಉದ್ಯೋಗದೊಳು ಶ್ರೇಷ್ಠವು || ಲೋಕದ |
ಉದ್ಧಾರವಿದು ಸ್ಪಷ್ಟವು||
ವೃದ್ಧಿಯು ಸೌಖ್ಯವು| ಹೊದ್ದದು ದುಃಖವು||
ವಿದ್ಯೆಗಳೊಳು ಪರಿ| ಶುದ್ಧವಿದೇ ಸರಿ ||2||
ಅನ್ನ ಲೋಕಕೆ ದೇವರು| ಬೆಳೆಯುವ|
ಧಾನ್ಯವಿದ್ದರೆ ಜೀವರು||
ಉನ್ನತ ತೃಪ್ತಿಯ| ಮನ್ನಣೆ ಪಡೆವರು |
ಸನ್ನುತ ನರಹರಿ| ಯೆನ್ನುತ ನುಡಿವರು ||3||
ನಸ್ಯದ ಮಹಿಮೆ
ನಸ್ಯದಲ್ಲಿದೆ ಲೋಕವಶ್ಯ| ಸಾ|
ದೃಶ್ಯ ಮಾಡಿಯೆ ನೋಡಿರಿದರ ರಹಸ್ಯಾ ||ಪ||
ನಸ್ಯದೊಳು ನೇತ್ರಾಲಸ್ಯ | ಪರಿ|
ಹಾಸ್ಯವಲ್ಲವೆ ಸೀನು ಬರುವಂಥ ದೃಶ್ಯ ||ಅಪ||
ಮೂಗಿಗೇರಿಸಲಾಗಿ ನಸ್ಯ| ಸಂ|
ಯೋಗ ಮಾತ್ರದಿ ತೋರುತಿಹುದು ಭವಿಷ್ಯ ||
ಆಗಮನಿಗಮಾದಿ ಭಾಷ್ಯ | ಸೊಗ|
ಸಾಗಲೀ ನಸ್ಯವು ಬಹಳ ಸ್ವಾರಸ್ಯ ||1||
ಕೈಮುಗಿದು ಕೊಡಬೇಕು ನಸ್ಯ | ಈ
ನೇಮವಿಲ್ಲದೆ ಕೊಟ್ಟ ನಸ್ಯವು ದೂಷ್ಯ |
ಸೋಮಸೂರ್ಯರ ಸುಖಲಾಸ್ಯ|ನಿ|
ಸ್ಸೀಮ ಜ್ಞಾನದ ಚೂರ್ಣಧರೆ ತತ್ವವಶ್ಯ ||2||
ಶಿವ ಜೀವರಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯ | ಅನು|
ಭವವಾಗಲೀ ನಸ್ಯವೊಂದು ಸಮಸ್ಯಾ ||
ಶಿವಯೋಗದೊಳಗೆ ಪ್ರಕಾಶ್ಯ | ಬೆಳ|
ಗುವ ಹಂಸ ನರಹರಿಯ ಯೋಗ ವಿಶೇಷ್ಯ ||3||
ಮನಸ್ಸು ಎಂಬ ಕುದುರೆ
ಕುದುರೆ ಕೊಂಡುಕೊಂಡೇ | ಹತ್ತಲು|
ಹೆದರಿ ನಿಂತುಕೊಂಡೇ ||ಪ||
ಕುದುರಿ ಕೊಳ್ಳದೆ | ಬೆದರಿನಿಂತಿದೆ||
ಗದರಿಕೊಂಡರೆ | ಹೆದರದಂತಿದೆ ||ಅಪ||
ಮಾಯಕಾರಿಯಾಗಿ | ಎಲ್ಲೋ| ಮೇಯುತಿತ್ತು ಹೋಗೀ ||
ಹೇಯವಾದುದೇ| ಪ್ರೀಯವೆಂದಿದೆ ||
ಸಾಯಬಡಿದರೂ | ನ್ಯಾಯ ತಿಳಿಯದಿದೆ ||1||
ಒಳ್ಳೆ ತಿಂಡಿ ಹಾಕಿ | ಸಾಕಲು| ಒಲ್ಲೆನೆಂದು ನೂಕೀ||
ಕಳ್ಳ ಮೇವನಿದು| ಮೆಲ್ಲುತಲಿರುವುದು||
ನಿಲ್ಲದೆಸಾಗಿದೆ | ಎಲ್ಲಿಯೋ ಹೋಗಿದೆ ||2||
ಮನಸು ಎಂಬ ಕುದುರೇ| ನಾನಾ|
ದಿನಸು ಕಾಂಬ ಕುದುರೇ || ನೆನಿಸಿಕೊಂಡರೆ|
ಮುನಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ|| ಕೊನೆಗೆ ನರಹರಿ| ಮುನಿಗೆ ವಶವಿದೆ ||3||
ಪರನಿಂದೆ ಪಾಪ
ಪರನಿಂದೆಯೆಂದೆಂಬ ಹಂದೀ| ನೀ|
ಬರಬೇಡ ಎಂದೆಂದು ನನ್ನನ್ನು ಹೊಂದಿ ||ಪ||
ನರಕಕ್ಕೆ ನೀನೆ ಸಂಬಂಧೀ| ನೀ|
ಪರರ ಮೇಧ್ಯವ ತಿನ್ನಲಿದು ಒಳ್ಳೇ ಸಂಧೀ ||ಅಪ||
ಪಾಪಕ್ಕೆ ಹೆದರದಂತಿರುವೇ | ಬಹಿ |
ರೂಪಕ್ಕೆ ಮರುಳಾಗಿ ಶಿವನನ್ನು ಮರೆವೇ ||
ಕೋಪ ತಾಪಗಳ ನೀ ತರುವೇ | ಸ |
ರ್ವಾಪರಾಧಕೆ ನೀನೆ ತವರಾಗಿ ಮೆರೆವೇ ||1||
ಯಾರನ್ನು ನಿಂದಿಸುತಿರುವೇ| ಶಿವ|
ಯಾರಲ್ಲಿ ಸೇರಿಲ್ಲ ನಿನಗೆಷ್ಟು ಮರವೇ||
ನೂರಾರು ಜನ್ಮಗಳ ಹೊರುವೇ || ಸುವಿ|
ಚಾರಕ್ಕೆ ದೂರವಪ್ಪುದು ನಿನಗೆ ತರವೇ ||2||
ಗುರುಗುಟ್ಟುತಿಹ ಕೆಟ್ಟ ಹಂದೀ | ಶ್ರೀ |
ಗುರುವಿನ ಗುಟ್ಟನ್ನು ಮರೆತ ದುರ್ಗಂಧೀ ||
ಹರಿಯುವರಾಹನಾದಂತೇ | ನೀ|
ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗು ನರಹರಿ ವಾಕ್ಯವಾಂತೇ ||3||
ಧ್ಯಾನವೆಂಬ ಗಿಣಿ
ಸಾಕಿದೆ ನೀ ಗಿಣಿಯಾ | ಶಿವನನು|
ಸೋಕಿದ ನಿಜ ಗುಣಿಯಾ ||ಪ||
ಬೇಕಾಗಿಹ ಗಿಣಿ| ಶ್ರೀಕಾರದ ಗಣಿ||
ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಋಣಿ| ಏಕಾಂತದ ಮಣಿ ||ಅಪ||
ಬೇಸರವಿನಿತಿಲ್ಲಾ | ಸಾಕಲು | ಲೇಸಿದು ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ||
ಸೋಸಿದ ಸನ್ನುಡಿ| ಸೂಸುತನಲ್ನುಡಿ||
ವಾಸನ ತ್ರಯಗಳ| ನಾಶಕಿದೇ ಬಲ ||1||
ದೇಹದ ಪಂಜರದೇ| ತಾನಿದೆ| ಮೋಹವ ತಾಂ ಜರಿದೇ||
ದಾಹದ ಬೆಕ್ಕಿಗೆ | ಬಾಹ್ಯದ ಸಿಕ್ಕಿಗೆ||
ಊಹಿಸೆ ಸಿಕ್ಕದೆ | ಸೋಹಂದಕ್ಕಿದೆ ||2||
ಸವಿನುಡಿಯಾಡುವುದು| ಈಗಿಣಿ| ಶಿವನೊಳು ಕೂಡಿಹುದು||
ಭವಹರಗೈವುದು| ಶಿವಮಂತ್ರವೆಯಿದು ||
ಸುವಿಚಾರದೊಳಿದು| ನರಹರಿಯೆನುವುದು ||3||
ಲೋಕವಾಸನೆ
ಮರುಳಾಗಲೇಕೆ ಈ ಜಗಕೇ| ನೀ|
ಮರಳೀ ಮರಳಿ ಹುಟ್ಟಿಯಳಿವ ಸೋಜಿಗಕೆ ||ಪ||
ಬರಿಯ ಬಾಹ್ಯಾಡಂಬರಕ್ಕೆ | ಬಲು|
ಮರುಳಾಗಿ ಸಿಕ್ಕುವೆ ಘೋರ ನರರಕ್ಕೆ ||ಅಪ||
ಕತ್ತೆಯಂದದಿ ದುಡಿಯುತಿರುವೆ| ಸಂ|
ಪತ್ತೆನಗಾಯ್ತೆಂದು ಹಿಗ್ಗುತ್ತಲಿರುವೇ ||
ಹೊತ್ತು ಬಂದರೆ ಓಡುತಿರುವೆ| ದು|
ಷ್ಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೇಸದೆ ಹೊರಳಾಡುತಿರುವೆ ||1||
ಸತ್ತ ಮೇಲಾರದೀ ಧನವು| ಈ|
ವಿತ್ತ ತೋರಲು ನಿನ್ನ ಪ್ರಾಣಹರಣವು ||
ನಿತ್ಯ ರೋಗದ ಪಾಲು ತನುವು| ಸತಿ|
ಪುತ್ರ ಮೋಹದೊಳಾಯ್ತು ಜನ್ಮ ಕಾರಣವು ||2||
ತನುವ ನಂಬಿದರೇನು ಸುಖವು | ಈ|
ತನು ಭೋಗದಾಸೆಯೆ ಪರಮ ಪಾತಕವು||
ಅನುಮಾನ ನಿನ್ನ ದುಷ್ಕೃತವು | ನೀ|
ನೆನೆಯೀಗ ನರಹರಿಯ ನಂಬುವುದೆ ಹಿತವು ||3||
ಮನಸ್ಸು ಹುಚ್ಚುನಾಯಿ
ಹುಚ್ಚುನಾಯಿ| ನೀನು | ಮುಚ್ಚು ಬಾಯಿ ||ಪ||
ಮೆಚ್ಚಿದವರ ಕಡೆ| ಎಚ್ಚರವಿಲ್ಲದೆ||
ಹೆಚ್ಚಿ ಜಂಭವನು| ಕೊಚ್ಚುವ ನಾಯಿ ||ಅಪ||
ಪರರನ್ನಕೆ ಬಾ| ಯ್ತೆರೆಯುವ ನಾಯಿ|
ಪರರುನ್ನತಿಗೇ ಮರುಗುವ ನಾಯಿ||
ಗುರು ಹಿರಿಯರು ಎಂದರಿಯದ ನಾಯಿ|
ಮರುಳರ ಹಿಂದೇ ತಿರುಗುವ ನಾಯಿ ||1||
ನ್ಯಾಯವನರಿಯದೆ ಸಾಯುವ ನಾಯಿ|
ಬಾಯೊಳ ಸತ್ಯವ ಬೊಗಳುವ ನಾಯಿ||
ಕಾಯವ ನಂಬುತ ನೋಯುವ ನಾಯಿ|
ಮಾಯದ ಹೊಲ ಮನೆ ಕಾಯುವ ನಾಯಿ ||2||
ಸನ್ನುಡಿಯರಿಯದ ಕುನ್ನಿಯು ನೀನು|
ಸನ್ನಡೆಯಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಲ್ಲೇನು||
ಸನ್ನುತಿಗೈದರೆ ಭೈರವ ನೀನು|
ಮನ್ನಿಸು ನರಹರಿ ಬೋಧೆಗಳನ್ನು ||3||
ಭಂಗಿ ಯಾವುದು
ಭಂಗಿ ಸೇದುವನೆ ನಿಸ್ಸಂಗೀ| ತನು|
ಭಂಗಿ ಭಂಗಿಸಬಲ್ಲ ವೇದ ವ್ಯಾಸಂಗಿ ||ಪ||
ಹಂಗಿಲ್ಲದೇ ಮಾಯೆ ಹಿಂಗಿ|
ಬಹಿರಂಗಾಂತರಂಗ ನಿರ್ಮಲನು ಸತ್ಸಂಗೀ ||ಅಪ||
ತನುಭಂಗಿ ಮನಭಂಗಿ ಊದಿ| ನಿ|
ರ್ಗುಣ ಹೊಂಗಿದಾತ್ಮಾನುಸಂಧಾನ ವೈದಿ||
ಅನುಭಾವ ಭಂಗಿಯನು ಸೇದಿ| ತಲೆ|
ಯನು ತೂಗುತಿರುವಂಥ ಬ್ರಹ್ಮೈಕ್ಯವಾದಿ ||1||
ಸಿದ್ಧಾನುಭವ ಸಿದ್ಧ ಪತ್ರೆ| ಪರ|
ಮುದ್ರೆಯೆನ್ನಿಸಿದಂಥ ಚಿಲುಮೆಯೆ ಪಾತ್ರೆ||
ಶುದ್ಧ ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿ ಪುಟವಿತ್ತು| ಸೇ|
ದಿದ್ದ ತನ್ನೊಳು ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನ ಸಂಪತ್ತು ||2||
ಮೂರು ಕಾಲಿನ ಪ್ರಣವ ಭೃಂಗಿ | ಸೊಂ |
ಪೇರಿ ನಾದಾನಂದದೊಳ್ಕುಣಿವ ಭಂಗಿ ||
ಮೂರು ಕಣ್ಣಿನ ಶಿವ ಏಕಾಂಗಿ | ವಿ |
ಸ್ತಾರದಾನಂದ ಪರನಾದನು ಹೊಂಗಿ ||3||
ಎಲ್ಲವಂ ಭಂಗಿಸುವ ಭಂಗಿ | ಶಿವ |
ಗಲ್ಲದಿನ್ನಾರಿಗಿಲ್ಲೆಂಬ ನಿಸ್ಸಂಗಿ ||
ಸೊಲ್ಲೊಳಗೆ ಪ್ರಣವವನು ಹೊಂಗಿ | ಪರ |
ಮೋಲ್ಲಾಸದೊಳು ಸೇದಿಬಿಟ್ಟ ನೀ ಭಂಗಿ ||4||
ನಾದವೆನ್ನುವುದೊಂದು ಭಂಗಿ | ಚಿ|
ನ್ನಾದಾಂತ್ಯ ಚಿದ್ಬಿಂದುವಹುದೊಂದು ಭಂಗಿ||
ವೇದ ಚಿತ್ಕಳೆಯೊಂದು ಭಂಗಿ| ಸ|
ದ್ಭೋಧೆ ನರಹರಿಯೀವುದದು ಸತ್ಯಭಂಗಿ ||5||
ಮಂತ್ರಾತ್ಮ ಕೃಷ್ಣ
ಕೊಳಲನೂದುವ ಕೃಷ್ಣನ ಕಂಡೆ |
ಕಳೆದು ಪಾಪವನಾನುಳಿದುಕೊಂಡೆ ||ಪ||
ಉಳಿಮೆಯಾದಾತ್ಮನನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ |
ಒಲುಮೆಯೊಳು ಕೃಷ್ಣನನು ಬಲಗೊಂಡೆ ||ಅಪ||
ಪಿಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಮಧ್ಯದೊಳಿರುವಾ|
ಅಂಡಕೋಟಿಯ ತಾಳಿಕೊಂಡಿರುವಾ||
ಕಂಡು ಕಾಣದವೊಲು ಮೆರೆಯುತಿರುವಾ|
ಮಂಡಲ ತ್ರಯಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿರುವಾ ||1||
ಹತ್ತು ಅವತಾರಗಳ ನೆತ್ತಿ ಬಂದಾ |
ಹತ್ತಿ ದಶವಿಧನಾದ ಸಂಬಂಧಾ ||
ಸತ್ತು ಚಿತ್ತಾನಂದ ಸ್ವರೂಪ |
ಸತ್ಯಶಾಂತಿಗಳ ನಿತ್ಯಕಲಾಪ ||2||
ಯಾರಿಗೆಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸದವನು|
ತೋರಿ ಸೇರಿದನೆನ್ನ ಮನವನು ||
ಏರಿ ಗರುಡನ ಜಗವ ಸುತ್ತುವನು|
ಸಾರಿದನು ನರಹರಿಯೆಂದು ತಾನು ||3||
ಮಗಳೆ ಯಾತಕ್ಕೆ ಈ ರಗಳೇ
ಮಗಳೆ ಯಾತಕ್ಕೆ ಈ ರಗಳೇ | ನುಡಿ|
ಮಗಳೆ ಕಾಯ್ವವು ನಿನ್ನ ಶಿವನ ನಾಮಗಳೇ ||ಪ||
ಮಗಳೆ ತಿಳಿ ನಿಗಮಾಗಮಗಳೇ| ಜನು|
ಮಗಳೆಯಿಲ್ಲೆನುತಿವೆ ಶಿವನಾಮ ಪೊಗಳೇ ||ಅಪ|
ಹಗಲುಗಳ್ಳರು ಆರು ಮಂದಿ| ಬಂ|
ಧುಗಳಂತೆ ನಟಿಸಿ ಬಂದರು ನಿನ್ನ ಹೊಂದಿ||
ಜಗಳಗಂಟರಿಗಾಯ್ತು ಸಂಧಿ| ಯಾ|
ರಿಗೆ ಕಾಣದೊಲು ಗಂಟು ಹಾರಿಸುವ ಮಂದಿ ||1||
ಎಂಟು ಜನ ತುಂಟರಿಲ್ಲುಂಟು | ನಿನ|
ಗಂಟಿಕೊಂಡವರೀಗ ಹೊಡೆವರು ಗಂಟು||
ಒಂಟಿಯಿರೆ ಬೀಳುವರು ಗಂಟು | ಶಿವ|
ಜಂಟಿಯಾದರೆ ಜಾರಿಕೊಳ್ಳುವುದುಂಟು ||2||
ಮಕ್ಕಳೈವರ ನಂಬಬೇಡ | ಅವ|
ರಿಕ್ಕಿದೂಟವನುಂಡು ಮೈಮರೆಯಬೇಡಾ ||
ದುಕ್ಕಕ್ಕೆ ನೀ ಸಿಕ್ಕಬೇಡಾ| ಮೊರೆ|
ಹೊಕ್ಕು ನರಹರಿ ಪಾದಕ್ಕೆರಗು ನೀ ಗಾಡಾ ||3||
ಸತ್ಸಹವಾಸ
ಸಜ್ಜನರ ಸಹವಾಸವನು ಮಾಡಿ ನೋಡು|
ದುರ್ಜನರೊಡನಾಟದಿಂದುಂಟು ಕೇಡು ||ಪ||
ಸಜ್ಜನರು ಬೈದರೂ ಸುಖವೆಂದು ಕೂಡು|
ದುರ್ಜನರು ಹೊಗಳಿದರು ನಿನಗುಂಟು ಕೇಡು ||ಅಪ||
ಸುಜನರಿಕ್ಕಿದ ಊಟ ಅಮೃತದ ಊಟ|
ಕುಜನರಿಕ್ಕಿದ ಊಟವದು ಕಾಲಕೂಟ||
ಸುಜನರಾಡುವ ಮಾತು ವೇದದ ವಾಕ್ಯ|
ಕುಜನರಾಡುವ ಮಾತು ಮೋಸಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ||1||
ಹುಲಿಯ ಬಾಯೊಳು ಸಿಕ್ಕಿ ಪಾರಾಗಬಹುದು|
ಕೊಲುವ ಸಿಂಹನ ಮುಂದೆ ಹೋರಾಡಬಹುದು||
ಬಲು ಘೋರ ಸರ್ಪವ ಹಿಡಿದು ತರಬಹುದು|
ಕಲಹ ಮಾಡುವ ದೃಷ್ಟರನು ಗೆಲ್ಲಲರಿದು ||2||
ಜೇನು ಸಕ್ಕರೆಯಂತೆ ಸಜ್ಜನರ ಸಂಗ||
ಶ್ವಾನ ಮಾಂಸದ ಹಾಗೆ ದುರ್ಜನರ ಸಂಗ||
ಆನಂದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಸಜ್ಜನರ ಕೂಟ|
ಶ್ರೀ ನರಹರೀಂದ್ರನ ಸದ್ಭಕ್ತರಾಟ ||3||
ಶ್ರೀಗುರು ಕಾರುಣ್ಯ
ಏನು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿ ಬಂದೇ | ನಿನ್ನ ಪಾದ ಕಂಡೆ ತಂದೆ ||ಪ||
ಮೌನಿವರ್ಯ ಜ್ಞಾನಸೂರ್ಯ | ನೀನೆ ಪರಮ ಕರುಣಿಯಾರ್ಯ ||ಅಪ||
ಧ್ಯಾನಮೌನ ಜಪವು ಬೇಡ| ಏನು ಕರ್ಮ ತಪವು ಬೇಡ||
ತಾನು ತನ್ನ ತಿಳಿಯಲಿಕ್ಕೆ | ಜ್ಞಾನವೊಂದೆ ಸಾಕು ಎಂದೆ ||1||
ಯೋಗದಿಂದ ಬಳಲಲೇಕೆ | ಯೋಗ ಫಲಗಳಾಸೆ ನೂಕೆ||
ಆಗ ಜ್ಞಾನ ಯೋಗವೆಂದೆ | ತ್ಯಾಗ ಮಾಡು ವಿಷಯವೆಂದೆ ||2||
ನರಕ ಕೂಪದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ| ನರಳುತಿರುವ ಯನ್ನೊಳ್ಮರುಗಿ||
ಪರಮ ತತ್ವವರುಹಿಮುಕ್ತಿ | ಕರುಣಿಸಿ ನೀಕಾಯ್ದ ಯುಕ್ತಿ ||3||
ನಡೆಯು ನುಡಿಯು ಒಂದೆಯಾಗಿ| ಪಡೆಯಲವನೆ ಜ್ಞಾನಯೋಗಿ ||
ಕಡು ಸುಖಾತ್ಮ ನೀನೆಯೆಂದು| ದೃಢವಮಾಡಿ ಪೇಳ್ದೆಯಿಂದು ||4||
ಗುರುವರೇಣ್ಯ ನರಹರೀಂದ್ರ| ಶರಣ ಹೃದಯ ಕುಮುದ ಚಂದ್ರ||
ನಿರುತ ನೆನೆವೆ ನಿನ್ನ ಪಾದ| ಸರಸಿಜವನು ಕಳೆದು ಬಾಧ ||5||
ಶ್ರೀ ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣ
ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣ ಯೋಗಿವರೇಣ್ಯಾ | ಶೂನ್ಯ ಸಂಪಾದನೆಯು ನಿನ್ನ ಪುಣ್ಯಾ ||ಪ||
ನಿನ್ನ ಷಡುಸ್ಥಲ ನಿರ್ಣಯಗಣ್ಯಾ| ಪೂರ್ಣ ತಿಳಿದಿರ್ಪ ಲೋಕಶರಣ್ಯಾ ||ಅಪ||
ಐದು ಭೂತಂಗಳಾತ್ಮನು ಸೇರಿ | ಆದುವಾರು ತತ್ವಗಳೆಂದು ಸಾರಿ||
ಶೋಧಿಸುತ್ತಾರು ಸ್ಥಲಗಳ ತೋರಿ| ಬೋಧಿಸಿದೆ ಷಡುಸ್ಥಲ ಸುವಿಚಾರಿ ||1||
ಆರುಸ್ಥಲ ಜೀವನಾರು ಅಂಗಗಳು| ಆರು ಅಂಗದೊಳಾರು ಲಿಂಗಗಳು||
ಆರು ವಿಷಯಂಗಳಾರು ಪೂಜೆಗಳು | ಮಾರಹರ ಲಿಂಗಕೆಂದು ಬೋಧಿಸಲು ||2||
ಇಳೆಯೊಳಾಚಾರ ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಗಂಧ | ಸಲಿಸಿ ಭಕ್ತ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡಿ ನಿಂದ||
ಜಲದಿ ಗುರುಲಿಂಗ ರಸಪೂಜೆಯಿಂದ| ನಲಿಯೆ ಮಾಹೇಶನರ್ಪಣವೆಂದ ||3||
ಅನಲನೊಳು ಶಿವಲಿಂಗಕ್ಕೆ ರೂಪ| ವನು ಪ್ರಸಾದಿಯೆ ಸಲಿಸುತ್ತಲಿರ್ಪ ||
ಅನಿಲದೊಳು ಚರಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಸ್ಪರ್ಶ | ಎನುವ ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿಯ ಪೂಜೆ ಹರ್ಷ ||4||
ಅಂಬರದೊಳು ಪ್ರಸಾದಲಿಂಗವನು | ತುಂಬಿ ಶಬ್ದವ ಶರಣ ಪೂಜಿಪನು ||
ನಂಬಿ ಐಕ್ಯನು ಮಹಲಿಂಗವನ್ನು | ಇಂಬುಗೊಂಡು ನರಹರಿಯೆಂದನಿನ್ನು ||5||
ಶ್ರೀ ನಾಗಲಿಂಗಸ್ವಾಮಿ
ಹುಚ್ಚ ನಾಗಲಿಂಗ ಯೋಗಿ ಪಾಲಿಸೆನ್ನನು |
ಹುಚ್ಚನಾದಯನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಬಿಡಿಸು ಎಂಬೆನು ||ಪ||
ಸಚ್ಚರಿತ್ರ ನಿನ್ನ ನಾನು ಮೆಚ್ಚಿ ಬಂದೆನು |
ಇಚ್ಛೆಯೆಂಬ ಹುಚ್ಚು ಬಿಟ್ಟು ಸ್ವಚ್ಛವಾದೆನು ||ಅಪ||
ಜೀವ ಭಾವವಳಿದ ನೀನೆ ಪರಮಹಂಸನು|
ಜೀವಭಾವವುಳ್ಳ ನಾನೆ ಜೀವಹಂಸನು||
ಕೇವಲತ್ವ ಪಡೆದ ನೀನೆ ಈಶನೆಂಬೆನು |
ಭಾವಶುದ್ಧಿಯೀವುದೆಂದು ಬೇಡಿಕೊಂಬೆನು ||1||
ಭಕ್ತಿಯೆಂಬ ಯುಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀನೆ ತೋರಿದೆ|
ಭಕ್ತಿಯೇ ವಿರಕ್ತಿಯಾದುದನ್ನು ಸಾರಿದೆ ||
ಭಕ್ತಿ ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿಯಾಗಲೆಲ್ಲ ಮೀರಿದೆ|
ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಸೇರಿದೆ ||2||
ಧರೆಗೆ ಮೂಷ್ಟೂರು ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರವೆನಿಸಿದೆ|
ಪರಮ ಭಕ್ತ ಕಲವೃಕ್ಷವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದೆ||
ಸುರಸ ಬೋಧೆಯೆಂಬ ಸುಧೆಯ ನೀನೆ ಕುಡಿಸಿದೆ|
ನರಹರೀಂದ್ರ ನೀನೆಯೆಂದು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದೆ ||3||
ಅನ್ನದಾನ ಮಹಿಮೆ
ಅನ್ನ ದಾನವ ಮಾಡಿರೋ| ದಾನದಿಶ್ರೇಷ್ಠ |
ಅನ್ನ ದಾನವೆ ಕಾಣಿರೋ ||ಪ||
ಅನ್ಯದಾನಗಳೆಲ್ಲ | ಅನ್ನಕ್ಕೆ ಸಮನಲ್ಲ||
ಎನ್ನುತ ಶೃತಿಪೇಳ್ದು| ದನ್ನು ಮನ್ನಿಸಿ ಕೇಳ್ದು ||ಅಪ||
ಅನ್ನದೊಳು ಶಿವನಿರ್ಪನು | ಪರಶಿವ ತಾನು|
ಅನ್ನದೊಳು ಸಂತೃಪ್ತನು||
ಕನ್ಯಭೂಮಿಯ ದಾನ | ಹೊನ್ನು ವಸ್ತ್ರದ ದಾನ||
ಧಾನ್ಯ ಗೋವಿನ ದಾನ| ವನ್ನದಾನಾಧೀನ ||1||
ಅನ್ನ ಸರ್ವಾಧಾರವು| ಭೂತಗಳೆಲ್ಲ|
ಅನ್ನದೊಳು ಪರಿಪೂರ್ಣವು||
ಅನ್ನದಾನವು ಶಿವನ| ಪುಣ್ಯ ಪೂಜೆ ವಿಧಾನ ||
ಅನ್ನ ಶಿವನಿಗೆ ಇಷ್ಟ| ಇನ್ನು ಪುಣ್ಯ ಯಥೇಷ್ಟ ||2||
ಅನ್ನ ಶಿವನಿಗೆ ಇಷ್ಟವು | ಈ ಲೋಕದಿ |
ಅನ್ನ ದಾನವೆ ಶ್ರೇಷ್ಠವು ||
ಅನ್ನದಿ ಪುಷ್ಟಿಯು | ಅನ್ನದಿ ತುಷ್ಟಿಯು |
ಅನ್ನವನೀಯಲು | ಪುಣ್ಯ ಯಥೇಷ್ಟವು ||3||
ಸರ್ವ ಜೀವರುಗಳಲ್ಲಿ | ಪರಮಾತ್ಮನು |
ನಿರ್ವಂಚನೆಯೊಳಿಹನು ||
ಸರ್ವ ಜೀವರಿಗನ್ನ | ನಿರ್ವಾಹವನು ಮಾಡೆ |
ಸರ್ವಾತ್ಮನಿಗೆ ಪೂಜೆ | ಯುರ್ವಿಯೊಳೆನ್ನುತ ||4||
ಸಾಕು ಸಾಕೆನಿಸುವುದು | ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ |
ಸ್ವೀಕಾರವಾಗಿಹುದು| ಬೇಕಾದ ರುಚಿಗೊಂಡು|
ಏಕಾಂತ ಶಿವನುಂಡು||
ಬೇಕಾದ ಸುಖವೀವ| ಲೋಕಕ್ಕೆ ನರಹರಿಯು ||5||
ಪರಿಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಬಾರದು
ಪರಿಹಾಸ್ಯವನುಗೈವ ಕೋತಿ| ಇದು|
ತರವಲ್ಲ ನಿನಗೆ ತಪ್ಪದು ನರಕ ಭೀತಿ ||ಪ|||
ಪರಣಾಮವಲ್ಲವೀ ರೀತಿ| ಶಿವ|
ಶರಣರೊಪ್ಪರು ನೋಡು ನಿನ್ನ ದುರ್ನೀತಿ ||ಅಪ||
ಅನ್ಯರನ್ನಣಕಿಸಲೇಕೆ| ಅವ|
ರನ್ನು ಸೇರಿದ ಪಾಪ ನಿನಗಾಗಲಿಕ್ಕೆ ||
ಇನ್ನೆಷ್ಟೊ ಜನ್ಮ ಹೊಂದಲಿಕೆ|
ನಿನ್ನ ಪುಣ್ಯರಾಶಿಯ ನೀನೆ ಹಾಳು ಮಾಡಲಿಕೆ ||1||
ಶಿವ ಕೊಟ್ಟ ರೂಪಗಳ ಜರಿವೇ| ಹೀ|
ನವ ಮಾಡಿ ದುರ್ಭಾವದಿಂದ ಪಲ್ಗಿರಿವೇ||
ಅವರ ರೂಪವ ನೀನು ಪಡೆವೇ| ಅವ|
ರವಮಾನದೊಳು ನೊಂದ ಶಾಪದಿ ಕೆಡುವೇ ||2||
ಪರರನ್ನು ನೋಯಿಸಿದ ಪಾಪ| ಮುಂ|
ಬರುವ ಜನ್ಮಕೆ ಸಂಚಕಾರದ ರೂಪಾ||
ಪರಹಿಂಸೆಯೊಳು ಪರಿತಾಪ| ನಿ|
ರ್ಧರವೆಂಬ ನರಹರಿಯ ನುಡಿ ಜ್ಞಾನದೀಪ ||3||
ದೇಹವೆಂಬ ತೇರು
ತೇರು ನೋಡಿರಮ್ಮ ತಂಗಿ| ತೇರು ನೋಡಿರೇ ||ಪ||
ತೇರನೇರಿ ಬಂದ ದೇವ| ರಾರು ನೋಡಿರೇ ||ಅಪ||
ದೈವ ಕಟ್ಟಿದಂಥ ತೇರು ಏನು ಸುಂದರ|
ದೈವಲೀಲೆಗಾಗಿ ನಿಂತಿತೇನು ಬಂಧುರ ||
ದೇವರನ್ನು ಕಾಣದಿರಲು ತೇರು ವ್ಯರ್ಥವು |
ದೇವರನ್ನು ಕಂಡರಾಯ್ತು ತೇರಿನರ್ಥವು ||1||
ತಾಳಮೇಳ ವಾದ್ಯರಭಸ ತಾಳಿ ನಿಂತಿದೆ |
ಕಾಲಕಾಲಕೆಲ್ಲ ಪೂಜೆಯಾಗುವಂತಿದೆ ||
ಲೀಲೆಗಾಗಿ ತೇರು ಬಂತು ನೋಡಲಾಗದೆ |
ಕೈಲಿ ಮುಟ್ಟಿ ಎಳೆವರಿಲ್ಲ ತಾನೆ ಹರಿವುದೆ ||2||
ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರ ಬೀದಿಯಲ್ಲೆ ತೇರು ಸಾಗಿದೆ|
ತೂರ್ಯದಲ್ಲೇ ಹೋಗಿ ಪಾದಗಟ್ಟೆ ಸೇರಿದೆ||
ಆರ್ಯರಿಂದ ತಿಳಿಯಬೇಕು ಇದರ ಮರ್ಮವಾ |
ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಎಳೆಯಬೇಕು ತಿಳಿದು ಧರ್ಮವಾ ||3||
ಯಾವ ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಥ ತೇರು ಎಲ್ಲಿದೆ |
ಯಾವ ಜಾತ್ರೆಯಾಗದಿಂಥ ತೇರು ಇಲ್ಲದೆ ||
ಯಾವ ತೇರು ಸಾಗದಿಂಥ ತೇರು ಎಳೆಯದೆ |
ಜೀವವುಳ್ಳ ತೇರು ನೋಡಿ ದೇಹವೆಂಬುದೆ ||4||
ತನಗೆ ತಾನೆ ಹರಿವ ತೇರು ನೋಡಬಾರದೆ|
ಕೊನೆಗೆ ಪಂಚ ಕಲಶವುಳ್ಳ ತೇರು ಸಾಗಿದೆ||
ಮಿನುಗುವೇಳು ನೆಲೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿಟ್ಟಿದೆ||
ಮುನಿಪ ನರಹರೀಂದ್ರಗಾಗಿ ತೇರು ಕಟ್ಟಿದೆ ||5||
ಶರೀರವೇ ಸಂಸಾರ
ಹೊರಗಿಲ್ಲ ಸಂಸಾರ| ನಿನ್ನ| ಶರೀರವೆ ಸಂಸಾರ ||ಪ||
ಶರೀರ ಬಿಟ್ಟರೆ ಏನು | ಶರೀರ ಮುಂದಿಲ್ಲೇನು ||
ಶರೀರ ದಾಸೆಯ ನೀಗಿ| ಇರುವಾತನೇ ಯೋಗಿ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟೆನು ಎಂದು | ಅಡವಿ| ಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿರಲಿಂದು||
ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನಯ ದೇಹ| ದಲ್ಲೆ ನಂತಿರೆಮೋಹ||
ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟುದೆ ಸುಳ್ಳು| ಇಲ್ಲೆ ಮೋಹವ ತಳ್ಳು ||1||
ಸಂಸಾರದೊಳಗಿದ್ದು| ತನ್ನ | ಸಂಶಯಂಗಳಗೆದ್ದು ||
ಹಂಸ ಸ್ವರೂಪಾಗಿ| ಹಿಂಸೆಯೆಲ್ಲವ ನೀಗಿ||
ಸಂಸೃತಿ ಬಿಡಲಾಗಿ| ಸಂಸಾರಿ ನಿಜಯೋಗಿ ||2||
ಅಂಟಿ ಅಂಟದ ಹಾಗೆ| ದೇಹ| ಜಂಟಿಯಿಲ್ಲದೆ ಹೋಗೆ ||
ತುಂಟ ಗುಣಗಳ ತುಳಿದು| ಕಂಟಕಂಗಳನಳಿದು||
ಒಂಟಿನರಹರಿಪಾದ| ಕ್ಕಂಟಿ ನಿರ್ಮಲನಾಗು ||3||
ಜೂಜಿನ ಕೇಡು
ಜೂಜು ಆಡಬೇಡಾ| ಜೂಜಿನ | ಗೋಜು ಕೇಡು ನೋಡಾ ||ಪ||
ಜೂಜು ಕೆಟ್ಟ ರೂಢಿ| ಜೂಜುಗಾರ ಕೇಡಿ||
ಜೂಜಿನಿಂದ ಮನೆಮಠಗಳು ಜಾಡಿ ||ಅಪ||
ನಳನು ಧರ್ಮರಾಜ| ಕೆಟ್ಟರು| ಕಳೆದು ಸರ್ವತೇಜಾ ||
ಬಳಲಿ ದುಃಖಿಸಿದುದಾ | ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ನಡೆದಾ||
ಬಲವಂತನೆ ಸುಖಿಯೆಂದೆನ್ನಿಸಿದಾ ||1||
ಮೋಸಕ್ಕಿದು ದಾರಿ | ನಾನಾ ದೋಷಕೆ ಬಲಕಾರಿ||
ಆಸೆಯನ್ನು ತೋರಿ| ದ್ವೇಷ ಬೇರು ಊರಿ||
ನಾಶದ ಪಥಕಾಯಿತು ಸಹಕಾರಿ ||2||
ಸುಳ್ಳಿಗೆ ತವರೂರು | ಜೂಜಿದು| ಕಳ್ಳತನದ ಬೇರು||
ಎಳ್ಳಿನಷ್ಟು ಸುಖವು| ಇಲ್ಲ ದುಃಖ ಮುಖವು|
ಉಳ್ಳುದೆಲ್ಲ ಹೋದುದೆ ಕೌತುಕವು ||3||
ಹೆಂಡಿರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ| ತಿನ್ನುವ | ತಿಂಡಿ ತೀರ್ಥಗಳಿಗೆ ||
ಭಂಡತನವ ಮಾಡಿ| ಕಂಡುದೆಲ್ಲ ತೋಡಿ||
ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಜೂಜಾಡುವ ಖೋಡಿ ||4||
ಕುಡುಕರ ಸಹವಾಸ | ನಾನಾ | ಕೆಡುಕರ ಉಪದೇಶ ||
ಒಡಕು ಹುಟ್ಟಿ ಮನೆಯು | ದುಡಿಮೆಗಾಯ್ತು ಕೊನೆಯು ||
ಕಡೆಯಾಯಿತು ನಿಜ ಶಾಂತಿಯ ಧ್ವನಿಯು ||5||
ತಂದೆ ತಾಯ್ಗಳಿಲ್ಲ | ಜೂಜಿಗೆ | ಬಂಧು ಬಳಗವಿಲ್ಲ ||
ಹೊಂದಿದಂಥ ಹಿತರು | ಮುಂದುಗಾಣದಿಹರು ||
ಕಂದಿ ಕುಂದುತಿರುವರು ಸತಿಸುತರು | ||6||
ನಂಬಿಕೆ ಹೋಗುವುದು| ಸಾಲವು| ತುಂಬುತ ಸಾಗುವುದು||
ಇಂಬು ಇಲ್ಲವಾಗಿ| ಜಂಭವೆಲ್ಲ ಹೋಗಿ||
ಹಂಬಲಿಸುವ ಶ್ರೀ ನರಹರಿಗಾಗಿ ||7||
ಶಿವ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ
ನೋಡಿರೈ ಶಿವ | ನಿಮ್ಮೊಳಿರುವಾ| ಬೇಡಿರೈ ವರವಾ|
ತಾನೆ | ಕೂಡಲೇ ಕೊಡುವಾ ||ಪ||
ನೋಡಿ ಶಿವನಾ ಬೇಡಿದವನಾ | ಕೂಡಿಯೇ ಕಾ| ಪಾಡುವವನಾ||
ಕೂಡಿ ಮೌನಾ| ಮಾಡಿ ಧ್ಯಾನಾ| ರೂಢಿಯೊಳು ನಿಂ| ತಾಡುವವನಾ ||1||
ನಡೆಯು ನಿಂದು| ನುಡಿಗೆ ಬಂದು| ನುಡಿಯು ನಿಂದು| ನಡೆಗೆ ಬಂದು||
ನಡೆಗೆ ನುಡಿಗೆ | ನಡುವೆ ಬಿಂದು| ವೊಡಲನಾಂತ| ಕಡೆಗೆ ನಿಂತ ||2||
ಒಂದು ವರ್ಣ ಮೂರು ಎನಿಸಿ | ಮುಂದೆ ಸಪ್ತ ಕೋಟಿ ಗುಣಿಸಿ ||
ಬಂದ ಮಂತ್ರಗಳನು ಕುಣಿಸಿ | ನಿಂದುದರ್ಧ ಮಾತ್ರೆ ಧ್ವನಿಸಿ ||3||
ಪಂಚಭೂತ ಹಂಚಿದಾತ | ಸಂಚು ಮಾಡಿ ಜಗವ ಹೂಡಿ |
ಪಂಚಕೋಶ ಪಂಚಕ್ಲೇಶ | ಸಂಚಯವನು ಮಿಂಚಿಯಿಹನು ||4||
ಹಲವು ಶಾಸ್ತ್ರ | ಕಲಿತು ಸೂತ್ರ| ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲಾ| ಫಲವು ಇಲ್ಲಾ||
ಸುಲಭವಲ್ಲಾ| ಗುರುವೆ ಬಲ್ಲಾ| ಕಳೆಯೊ ಬಂಧ| ನರಹರಿಯಿಂದ ||5||
ಮಡಿ ಮೈಲಿಗೆಗಳ ಗುಟ್ಟು
ಮಡಿ ಯಾವುದಯ್ಯ ಮೈಲಿಗೆ ಯಾವುದಯ್ಯಾ||
ವೊಡಲೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿದರು ಮಡಿ ಕಾಣದಯ್ಯಾ ||ಪ||
ವೊಡಲ ಸಾಕ್ಷಿಯ ಬ್ರಹ್ಮ ಮಡಿ ಯೆಂಬಮರ್ಮ||
ದೃಢ ಮಾಡಿಕೊಂಡಾತ ತಾನಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ||ಅಪ||
ಮಲಭಾಂಡ ಕಾಯ ಮಡಿಯೆಂಬುದನ್ಯಾಯ|
ಕೊಳೆತು ನಾರುವ ದೇಹ ತೊಳೆದರೇನಯ್ಯ ||
ಒಳಗೆ ತುಂಬಿದೆ ರಕ್ತಮಾಂಸವ ಸಹ್ಯ |
ತೊಳೆದೆ ಚರ್ಮವ ಮೇಲೆ ಅದು ನೋಡೆ ಬಾಹ್ಯ ||1||
ದುರ್ಗುಣಗಳೆ ನಿನ್ನೊಳಿರುವ ಮೈಲಿಗೆಯು||
ನಿರ್ಗುಣನು ನೀನಾದರಾಗುವುದು ಮಡಿಯು||
ಸ್ವರ್ಗಾದಿ ಭೋಗದಾಸೆಗಳು ಮೈಲಿಗೆಯು|
ವರ್ಗ ತ್ರಯಕೆ ದೂರನಾಗುವುದೆ ಮಡಿಯು ||2||
ತನು ಮೋಹ ಧನ ದಾಹ| ಮನದ ಮೈಲಿಗೆಯು |
ವನಿತೆ ಮಕ್ಕಳ ಮೋಹ ಬಿಡಲಾಗ ಮಡಿಯು||
ಘನ ಮಂತ್ರದೊಡಲಾದ ಧ್ಯಾನವೆ ಮಡಿಯು|
ಪ್ರಣವಾತ್ಮ ನರಹರಿಯ ಕೂಡುವುದೆ ಮಡಿಯು ||3||
ನಾದ ಬ್ರಹ್ಮಾನುಸಂಧಾನ
ಇದು ಏನು ಸೋಜಿಗ| ವಿದು ಏನು ಸೋಜಿಗ ಕಂಡೆವಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಆನಂದ| ಸುಧೆಯಿತ್ತ ಗುರುವೆಂದುಕೊಂಡೆವಮ್ಮ ||ಅಪ||
ಹಾರಾಡುತಿಹ ಹಂಸ| ಹಾರಾಟ ನಿಲಿಸಿತ್ತು ನೋಡಿರಮ್ಮಾ ||
ಬೇರೊಂದು ಗೂಡನ್ನು| ಸೇರುತ್ತ ಕುಳಿತಿತ್ತು ಕೂಡಿರಮ್ಮ ||1||
ಜಾರುತ್ತಲತಿಸಣ್ಣ | ದ್ವಾರದಿಂದಲಿಳಿಯುತ್ತ ಬಂದಿತಮ್ಮಾ ||
ನೀರಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತ | ಭೋರುಗುಟ್ಟುತ ತಾನೆ ನಿಂದಿತಮ್ಮಾ ||2||
ನೀರೊಳಗೀಜುತ್ತ | ಸೇರಿತ್ತು ಗಗನವ ನೋಡಿರಮ್ಮ ||
ಮೀರಿಯಗ್ನಿಯ ಗೂಡು | ಸೇರುತ್ತ ನಿಂತಿತು ಕೇಳಿರಮ್ಮ ||3||
ಆ ದನಿಯ ಕೇಳಲು | ಹೋದೀತು ಭವಭಯ ಕೇಳಿರಮ್ಮ ||
ನಾದಾನುಸಂಧಾನ | ವಾದರೆ ಸಿಕ್ಕೀತು ನೋಡಿರಮ್ಮ ||4||
ಆಕಾಶವಾಣಿಯೆ | ಸಾಕ್ಷಿ ತಾನಾಗಿತ್ತು ಕೇಳಿರಮ್ಮ ||
ಏಕಾಂತವಾಗಿ ನಿ | ರಾಕಾರವೆನಿಸಿತ್ತು ನೋಡಿರಮ್ಮ ||5||
ದುಂಬಿಯೆ ತಾನೆ ಮೈ | ದುಂಬಿ ಝೇಂಕರಿಸಿತು ಕೇಳಿರಮ್ಮ ||
ಅಂಬರವನೆಲ್ಲವ | ತುಂಬಿ ಮೈಮರೆಯಿತು ನೋಡಿರಮ್ಮ ||6||
ಓಂಕಾರವನ್ನದು | ಝೇಂಕಾರ ಮಾಡಿತು ಕೇಳಿರಮ್ಮಾ ||
ಸೋಂಕಿ ತಾನಿಲ್ಲದೆ | ಅಂಕೆ ಮೀರಿರುವುದು ನೋಡಿರಮ್ಮ ||7||
ಆನಂದದೊಳು ಸಾಮ| ಗಾನ ಮಾಡುತಲಿತ್ತು ಕೇಳಿರಮ್ಮಾ||
ತಾನೆ ಗಗನಕ್ಕೇರಿ | ಶ್ರೀ ನರಹರೀಂದ್ರನ ಸೇರಿತಮ್ಮಾ ||8||
ನರಹರಿ ಗುರುಪಾದ | ದೊರಕಿದರಾಯಿತು ನೋಡಿರಮ್ಮ ||
ಪರಮಾರ್ಥ ಪುರುಷಾರ್ಥ | ಪರಿಣಾಮವಾಯಿತು ಕೇಳಿರಮ್ಮಾ ||9||
ಅತಿಯೆಂಬುದು ತ್ಯಾಜ್ಯ
ಅತಿಯೆಂದೆಂದಿಗೂ ಬೇಡಾ|
ಮಿತಿಯೇ ಸೌಖ್ಯದ ನೆಲೆ ನೋಡಾ ||ಪ||
ಅತಿ ಭೋಗದೊಳಾ | ಯಿತು ಘನ ರೋಗಾ||
ಮಿತ ಭೋಗದೊಳಾ |ಯಿತು ಶಿವಯೋಗಾ ||ಅಪ||
ಯೋಗವು ಮಿತವಿರಬೇಕು|
ಯೋಗಿಗೆ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ಥಿತಿ ಸಾಕು||
ಯೋಗವು ಮಿತಿಮೀರಲು ಪಲ್ಲಟವು |
ಯೋಗವು ಸಾಗದು ಹೋಗಲು ಘಟವು ||1||
ಅತಿಯಾಸೆಯೆ ಗತಿಗೇಡು |
ಮಿತವಾದಾಸೆಯೆ ಬಲು ಪಾಡು||
ಮಿತವಾಗಿರುವುದು| ಹಿತವೆನಿಸುವುದು||
ಅತಿಯಿಂದಲೆ ದು | ಷ್ಕೃತ ಜನಿಸುವುದು ||2||
ಅತಿಯೆಂಬುದು ಅಜ್ಞಾನ |
ಮಿತಿ ಎಂದೆಂಬುದೆ ಸುಜ್ಞಾನ ||
ಇತಿಮಿತಿಯರಿವು| ಶೃತಿ ಸಮ್ಮತವು ||
ಪ್ರತಿಹತವಿಲ್ಲವು| ನರಹರಿಮತವು ||3||
ಅಕ್ಷರ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಯೋಗ
ಬ್ರಹ್ಮವಿದೇ ನೋಡೋ | ಗುರುವಿನ|
ಮರ್ಮ ತಿಳಿದು ಕೂಡೋ ||ಪ||
ಕರ್ಮದ ಬಂಧದ| ನಿರ್ಮಿತ ಹೊಂದಿದ |
ದುರ್ಮಲ ಕಾಯದ | ಧರ್ಮವ ಸೇರದ ||ಅಪ||
ಸಾಕ್ಷಿಯಿದೇ ನೋಡೋ | ಕರಣದೊ| ಳೀಕ್ಷಿಸಲೇ ಬೇಡೋ ||
ಈಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರದಿ| ಅಕ್ಷರ ಸೂತ್ರದಿ |
ತಕ್ಷಣ ಬೆಳಗುವ | ಸೂಕ್ಷ್ಮ ನಿರಾಳವು ||1||
ನಾದದೊಳಿರುತಿಹುದು | ನಿರ್ಮಲ| ನಾದರೆ ಕಾಣುವುದು||
ನಾದದ ಭೇದವ| ಶೋಧಿಸಿ ಬ್ರಹ್ಮವ |
ಸಾಧಿಸಬೇಕೋ | ವಾದವು ಸಾಕೋ ||2||
ಅನ್ಯವಿದೇನಲ್ಲ| ಇದು ಸಾ| ಮಾನ್ಯರ ಸ್ವತ್ತಲ್ಲಾ ||
ನಿನ್ನೊಳಗಿರುವುದು| ನಿನ್ನನೆ ಬೆರೆವುದು||
ಚಿನ್ಮಯವಾದುದು | ತನ್ಮಯ ತಾನಿದು ||3||
ಪೃಥ್ವಿಯೊಳಿರುತಿಹುದು | ನಿತ್ಯವು | ಬೆತ್ತಲೆ ತಿರುಗುವುದು||
ಹೊತ್ತಿದೆ ದೀಪವ | ನೆತ್ತಿಯೊಳುರಿಸುವ||
ವಸ್ತುವೆ ತಾನೆ| ತ್ತೆತ್ತಲು ತೋರುವ ||4||
ನಂದದೆ ಇರುವಂಥ | ಆತ್ಮಾ | ನಂದದಿ ಬೆರೆದಂಥ||
ನಂದಾದೀಪವಾ | ನಂದದಿ ಬೆಳಗಿಸಿ ||
ನಂದಿವಾಹನ ತಾ | ನೆಂದು ತಿಳಿಯುತ ||5||
ನರಕ ಕೂಪದಲಿ | ಲೋಕವು | ನರಳಲು ತಾಪದಲಿ ||
ನರರಿಗೆ ಸತ್ಯವ | ನರುಹುತ ಮಿಥ್ಯವ ||
ನರುಹಿದ ಯೋಗಿ | ನರಹರಿಯಾಗಿ ||6||
ದೇಹವು ನೀನಲ್ಲಾ | ನಿನ್ನೊಳು |
ಮೋಹವು ಬಿಡದಲ್ಲಾ || ಊಹಿಸಲಾಗದ| ಸೋಹಂಭಾವದ||
ವಾಹಕ ನರಹರಿ| ಸಾಹಸದಿಂದರಿ ||7||
ಗುರು ಪುತ್ರನ ಸ್ವರೂಪ
ಗುರು ಪುತ್ರನಾಗಿರಬೇಕು| ತನ್ನ| ಗುರುವನ್ನೆ ನಂಬಿದರೆ ಸಾಕು ||ಪ||
ಗುರು ಬ್ರಹ್ಮವಿಷ್ಣುವು | ಗುರುರುದ್ರ ಈಶ್ವರ||
ಗುರುಸದಾಶಿವನೆಂದು| ಗುರಿಯರಿತಿರಬೇಕು ||ಅಪ||
ಗುರು ಪಾದ ತೀರ್ಥವ ಕೊಂಡು| ಕೊಟ್ಟ | ಕರುಣ ಪ್ರಸಾದವನುಂಡು ||
ಗುರು ಧರ್ಮವನು ಕಂಡು | ಗುರುಪೂಜೆ ಮನಗಂಡು||
ಗುರುಮಂತ್ರ ಬಲಗೊಂಡು | ಗುರುತಾಗಿ ನೆಲೆಗೊಂಡು ||1||
ಎಲ್ಲ ದೇವರ್ಕಳು ಬಂದು| ಗುರುವಿ| ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿರುವರು ಎಂದು ||
ಉಲ್ಲಾಸಗೊಳ್ಳುತ್ತ | ಎಳ್ಳಷ್ಟು ಸಂದೇಹ |
ಇಲ್ಲದೆ ಸರ್ವತ್ರ| ದಲ್ಲಿ ಗುರುವನು ಕಂಡು ||2||
ತತ್ಪದ ಶೋಧಿಸಬೇಕು | ಬೋಧಾ | ತತ್ಪರನಾಗಿರಬೇಕು ||
ತತ್ಪದ ಶಿವನಲ್ಲಿ | ತ್ವಂಪದ ಜೀವನು |
ತಪ್ಪದೆ ಸೇರುತ್ತ | ಲಿರ್ಪುದೆ ಅಸಿಪದ ||3||
ವೇದ ವಿಚಾರವ ಮಾಡಿ| ಪೇಳ್ದ| ಬೋಧೆಯ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡಿ||
ನಾದದೊಳಡಗಿದ | ಭೇದ ವಸ್ತುವ ಕೂಡಿ |
ಆದ್ಯಂತವಿಲ್ಲದ| ನಾದಿ ನರಹರಿಯಲ್ಲಿ ||4||
ಆನಂದ ತಾನಾಗಬೇಕು | ಸತ್ಯ | ಜ್ಞಾನ ಸ್ವರೂಪಾಗಬೇಕು ||
ಏನೊಂದನರಿಯದೆ | ತಾನೆ ತಾನಾಗುತ್ತ |
ಮೌನೀಂದ್ರ ನರಹರಿ | ತಾನೆಂದು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿ ||5||
ಜೀವನಿಗೆ ನಿರ್ಮೋಹ ಬೋಧೆ
ಯನಗುಂಟೆ ಸಂಸಾರ ಭಾರ| ತಾನೆ|
ಹೊಣೆಗಾರನಾಗಿರ್ಪ ಶಿವನದಿದು ಪೂರಾ ||ಪ||
ಯನಗೇತಕ್ಕಿದರ ವಿಚಾರ | ನಿತ್ಯ |
ನೆನೆಯುತ್ತ ಶಿವನನ್ನು ಬದುಕುವುದೆ ಸಾರ ||ಅಪ||
ಯನ್ನದಲ್ಲವು ನೋಡೆ ತನುವು | ಮಿಥ್ಯ |
ವೆನ್ನಿಸುತ ಶಿವನಾಜ್ಞೆ ಕಾಯ್ದುದನು ದಿನವು ||
ಯನ್ನ ವಶವಲ್ಲವೀ ಮನವು | ಮಾಯೆ |
ಯೆನ್ನಿಸುತ ಶಿವನ ಕೈವಶ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವು ||1||
ಸತಿಪುತ್ರರೆನ್ನವರಲ್ಲಾ| ಇವರೆ |
ಗತಿಯೆಂದು ನಂಬಿದ್ದು ಹಿತವಾಗಲಿಲ್ಲಾ |
ಅತಿ ಮೋಹಪಡುತಿದ್ದೆನಲ್ಲಾ | ಯನ್ನ |
ಹಿತನು ಸದ್ಗುರುನಾಥ ಕಾಪಾಡಬಲ್ಲಾ ||2||
ಧನ ನನ್ನದೆಂದೆಂಬ ಮೋಹ| ಮುಂದೆ |
ಕೊನೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಬೆಳೆಯುತಲಿತ್ತು ದಾಹ||
ಯನಗಾಗದೊಲು ಶಿವದ್ರೋಹ| ಯನ್ನ |
ಜನಕ ನರಹರಿ ಕಳೆದುಬಿಟ್ಟ ಸಂದೇಹ ||3||
ಪೂರ್ವಕರ್ಮ ಬಂಧನ
ಪಡೆದುದುಣ್ಣಲು ಬರುವುದಲ್ಲದೆ|
ದುಡಿದುದುಣ್ಣಲು ಬರುವುದೇ ||ಪ||
ದುಡಿದುದೆಲ್ಲವು ಪರರಿಗಾಯಿತು |
ಪಡೆದುದೇ ತನಗಾಯಿತು ||ಅಪ||
ಪಡೆದುದುಣ್ಣುತ ದುಡಿದುದೆಲ್ಲರಿ|
ಗಿಡದೆ ಋಣವದು ತೀರದು ||
ಮಡಿವ ಕಾಲಕೆ ದುಡಿಮೆಯೆಲ್ಲಕೆ |
ಒಡೆಯನಾರೋ ತೋರದು ||1||
ಪರರ ಮಕ್ಕಳ ಕೊಲ್ಲಿದಾತಗೆ |
ಇರುವ ಮಕ್ಕಳು ಬದುಕರು ||
ಬರಿದೆ ಮಕ್ಕಳು ಸಾಯ್ವರೆನ್ನುತ |
ಹೊರಳಿ ಅತ್ತರು ನಿಲ್ಲರು ||2||
ಪರರ ಸತಿಯನು ಕೊಂದು ಹುಟ್ಟಲು|
ಇರುವ ಹೆಂಡತಿ ಸಾಯ್ವಳು||
ಕೊರಗಿ ದುಃಖಿಸೆ ಕರುಣೆ ಬಾರದು|
ಪರಮ ನಿಷ್ಠುರ ವಿಧಿಯಿದು ||3||
ಪರರ ಸತಿಯರ ಕೆಡಿಸಿದಾತಗೆ |
ಬೆರೆದ ಸತಿ ಕೆಡುತಿರ್ಪಳು||
ಪರರ ಧನವನು ಕೊಂಡು ಹುಟ್ಟಲು|
ಇರುವ ಧನ ಕೈ ಸೇರದು ||4||
ಪರರಿಗಿತ್ತು ಹುಟ್ಟಿದಾತಗೆ |
ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲದೆಯಿರ್ಪುದು ||
ನರಹರಿಯ ಪದಪದ್ಮ ಸೇರಲು |
ದುರಿತವೆಲ್ಲವು ಪೋಪುದು ||5||
ಶ್ರೀ ಗುರುವಿನ ಮರ್ಮ
ಗುರುವಿನ ಪಾದಯನಗೆ ದೊರೆಯಿತವ್ವ | ಮೈ| ಮರತೇನವ್ವಾ ||ಪ||
ಕರುಣಪ್ರಸಾದ | ಪಡೆದುಕೊಂಡೆನವ್ವ | ನಾನುಂಡೇ ನವ್ವ ||ಅಪ||
ಮೇಲ ಮಹಡಿಗೆಯನ್ನ ಕರೆದು ಒಯ್ದಾ | ಸುಖ| ಲೀಲೆಯಗೈದಾ ||
ಕೀಲು ಮಂಚದಾ ಮೇಲೆ ಏರಿಸಿದ್ದಾ | ಭವ| ಮೂಲವ ಗೆದ್ದಾ ||1||
ಯಾರು ಇಲ್ಲದಾ ಕಡೆಗೆಯನ್ನ ಕರೆದಾ | ನಿಜ| ತೋರಿಸಿ ಮೆರೆದಾ||
ಸೂರೆ ಮಾಡಿ ಏಕಾಂತ ಬೋಧೆವೊರೆದ | ಸುವಿ | ಚಾರದಿ ಬೆರೆದಾ ||2||
ಗಂಡುಗಲಿಗಳ ಗಂಡನೀತನೆಂದೇ | ಬಲ| ಗೊಂಡೇ ನಿಂದೇ||
ಚಂಡಮರುತನ ಗಂಡುಗೆಡಿಸಿನಿಂದಾ | ನೆಲೆ | ಗೊಂಡೇ ನಿಂದಾ ||3||
ಹಂಸತಲ್ಪದೊಳೆನ್ನ ಕೂಡಿಕೊಂಡಾ | ನಿ| ಸ್ಸಂಶಯಗೊಂಡಾ||
ಧ್ವಂಸ ಮಾಡಿದ ಜೀವಗುಣದ ಹಿಂಡಾ| ಶಿವ| ನಂಶವ ಖಂಡಾ ||4||
ನಾದದೊಳಗೆ ಪರ | ನಾದವಿರುವುದವ್ವಾ | ತಾನದು ಪರದೈವಾ ||
ಬೋಧೆಯನರಿತರೆ | ಮುಕ್ತಿಯಾಯಿತವ್ವಾ | ತಾನಿದು ಗುರುಸೇವಾ ||5||
ಬಯಲೊಳಗೆ | ಬಯಲಡಗಿ ಹೋಯಿತವ್ವ | ಭಯವಿಲ್ಲವವ್ವಾ ||
ದಯದೊಳು ನರಹರಿ | ಯನ್ನ ಕಾಯ್ವನವ್ವ | ಸುಖಿಯಾದೆನವ್ವಾ ||6||
ಭೋಗದೊಳು ಶಿವ| ಯೋಗ ತೋರಿಕೊಟ್ಟ | ಶಿವ| ಯೋಗದಿ ಧಿಟ್ಟಾ||
ವಾಗದ್ವೈತವ ನರಹರೀಂದ್ರ ತೊಟ್ಟ | ಭವ| ರೋಗವ ಸುಟ್ಟಾ ||7||
ನಿಜ ವೈರಾಗ್ಯ
ನಿಜ ವೈರಾಗ್ಯವು ಬೇಕೋ | ಜನ್ಮ ಸಾಕೋ| ಭವಬಾಧೆಯಿನ್ಯಾಕೋ ||ಪ||
ತನು ಮರಣದ ನಂಟು | ಮನವು ಮಾಯೆಯ ಗಂಟು|
ಧನವು ನಶ್ವರದಂಟು| ಎನಲು ಮುಕ್ತಿಯು ಉಂಟು ||1||
ದುಃಖ ಮೂಲವು ಜಗ| ಸೌಖ್ಯವಿಲ್ಲದ ಜಾಗ||
ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದ ರೋಗ| ಕುಕ್ಕಿ ಕೊಲುತಿರುವಾಗ ||2||
ಆಸೆಯೆನ್ನುವ ಪಾಶ| ದೋಷ ಸರ್ವದ ನಾಶ||
ಮೋಸ ಮಾಡುವ ವೇಷ| ಸೂಸಿಕಾಂಬುದು ಕ್ಲೇಶ ||3||
ದೇಹ ನಂಬಿರಬೇಡ | ಮೋಹ ತುಂಬಿರಬೇಡ||
ದಾಹವೆಂಬುದು ಕೂಡ| ದ್ರೋಹವಾಯಿತು ನೋಡ ||4||
ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳಿಲ್ಲ| ಬಂಧು ಬಳಗಗಳಿಲ್ಲ||
ನಂದನ ಸತಿ ಮಿತ್ರ | ರಿಂದ ಸದ್ಗತಿಯಿಲ್ಲ ||5||
ಸತ್ಯ ಜೀವನ ಬಿಟ್ಟು | ನಿತ್ಯ ಕ್ಲೇಶವ ಪಟ್ಟು ||
ಸತ್ತು ಹೋಗುವೆ ಕೆಟ್ಟು | ಮತ್ತೆ ಯಮನೊಳು ಪೆಟ್ಟು ||6||
ಜ್ಞಾನವ ನೀ ಹೊಂದು| ಆನಂದದೊಳು ನಿಂದು ||
ಮೌನಿ ನರಹರಿ ಪಾದ| ಧ್ಯಾನದಿಂದಿಂಪಾದ ||7||
ಮಂಗಳಂ
ಜ್ಯೋತಿಯ ಬೆಳಗುವ ಬಾರೆ ಸಖೀ | ಚಿ|
ಜ್ಯೋತಿ ಸ್ವರೂಪಗೆ ಚಂದ್ರಮುಖೀ ||ಪ||
ಚೇತನಮೂರ್ತಿಯೆ ನಿತ್ಯಸುಖೀ | ನಿ|
ರ್ಭೀತ ಗುರೂತ್ತಮ ಪದ ಸೋಕೀ ||ಅಪ||
ಮೂಲಾಧಾರದಿ ಸಂಚರಿಸೀ| ಭವ |
ಮಾಲಾಛೇದಕನವತರಿಸೀ||
ನೀಲಜ್ಯೋತಿಯೊಳು ಕಂಗೊಳಿಸಿ | ಚಿ|
ನ್ಮೂಲನೆನಿಸಿದನು ಪ್ರಜ್ವಲಿಸೀ ||1||
ಈಡಾಪಿಂಗಳೆ ಕೂಡಿಸಿದಾ| ನಡು|
ನಾಡಿಯೊಳಗೆ ನುಡಿಯಾಡಿಸಿದಾ||
ರೂಢಿಯನೆಲ್ಲವ ಝಾಡಿಸಿದಾ| ಆ |
ರೂಢನೆನೆಸಿ ನಲಿದಾಡಿಸಿದಾ ||2||
ಶಿವ ಜೀವೈಕ್ಯ| ನಿವೇದಕಗೆ | ಬಲಿ|
ಯುವ ಕರ್ಮದ ವಿಚ್ಛೇದಕಗೆ || ಸುವಿವೇಕದ
ಸುಖಸಾಧಕಗೆ | ಅನು|
ಭವಿಯಹ ನರಹರಿ ಬೋಧಕಗೆ ||3||
ಶ್ರೀ ಗುರುಸ್ತುತಿ
ಶ್ರೀ ಗುರೂತ್ತಮ ಲಾಲಿಸೈ | ಸಮ್ಯಜ್ಞಾನ | ಯೋಗವಂದಯ ಪಾಲಿಸೈ ||ಪ||
ರಾಗ ದ್ವೇಷಗಳೆಲ್ಲ ಕೆಡಿಸೈ| ಭೋಗ ವಾಸನೆಯನ್ನೆ ಬಿಡಿಸೈ||
ತ್ಯಾಗ ಬುದ್ಧಿಯೊಳೆನ್ನ ನಡೆಸೈ | ಯೋಗ ಸಿದ್ಧಿಯನೀಗ ಕೊಡಿಸೈ ||ಅಪ||
ಸಾಂಖ್ಯ ಯೋಗವ ಸಾಧಿಸಿ | ಬಹು ವಿಧತತ್ವ |
ಸಂಕುಲವ ಪರಿಶೋಧಿಸಿ||
ಸಂಖ್ಯೆಯೆಲ್ಲಕ್ಕೊಂದೆ ಮೂಲವು|
ಸೋಂಕುವೀಶ್ವರನೆನಿಪ ಸಗುಣವು ||
ಅಂಕವಲ್ಲದ ಸೊನ್ನೆ ಪೂಜ್ಯವು |
ಶಂಕಿಸದ ನಿರ್ಗುಣದ ಬ್ರಹ್ಮವು ||1||
ಮಂತ್ರ ಕೋಟಿಗಳೆಲ್ಲವು | ತಾರಕ ಯೋಗ|
ತಂತ್ರವೆನ್ನಿಸಬಲ್ಲವು ||
ಮಂತ್ರವರ್ಣಗಳೆಲ್ಲ ಈಶ್ವರ|
ಮಂತ್ರ ತಾರಕ ಲೀನವಾ ಪರ||
ತಂತ್ರ ಶೂನ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮ ನಿರ್ಧರ|
ನಿಂತ ನಿರ್ಗುಣವಿದು ಪರಾತ್ಪರ ||2||
ಅಮನಸ್ಕ ರಾಜಯೋಗಿ | ನಿರ್ಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಸಮತಾನುಭಾವವಾಗಿ||
ಸುಮನಸಾನಂದಾತ್ಮನೆನ್ನಿಸಿ |
ಅಮರನಾದಾಂತವನು ಸಂಧಿಸಿ||
ವಿಮಲ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮೈಕ್ಯ ಸಾಧಿಸಿ|
ರಮಿಸಿ ನರಹರಿ ಯೋಗಿಯೆನ್ನಿಸಿ ||3||
ಇರುವೇ ಜಗವ ತುಂಬಿರುವೆ
ಇರುವೇ ಜಗವ ತುಂಬಿರುವೇ | ನಿನ್ನ |
ಅರಿವಿಲ್ಲದವರಿಗೆ ಮರೆಯಾಗುತಿರುವೇ ||ಪ||
ಅತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಿರುವೆ ಸ| ದ್ಗತಿಯೀಯುತಿರುವೇ||
ಮತಿಗೇಡಿಗಳಿಗೆ ಸ| ಮ್ಮತವಾಗದಿರುವೇ ||1||
ಧರೆಯಲ್ಲಿ ಗೂಡಿಟ್ಟು | ಹರಿದಾಡುವುದೇ ಗುಟ್ಟು |
ಶರಧಿಯಲ್ಲೀಜಾಡಿ| ಸುರಸಾಮತವನೂಡಿ ||2||
ಮೆರೆವಗ್ನಿಯೊಳು ನಿಂತೆ | ಬರುವ ರೂಪವನಾಂತೆ||
ಮರುತನಲ್ಲಿಯೆ ಸ್ಪರ್ಶ| ವರಿತು ತಾಳಿದೆ ಹರ್ಷ ||3||
ಗಗನವೆಲ್ಲವ ತುಂಬಿ| ಸೊಗದಿ ಶಬ್ದವ ನಂಬಿ||
ಅಗಣಿತ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಬಿಗಿಯುತ್ತ ನೆಲೆಗೊಂಡ ||4||
ನೀನಿಲ್ಲದಿಹ ಜಾಗ| ಏನಿಲ್ಲದಿರುವಾಗ||
ಜ್ಞಾನ ಸಾಗರನಾದೆ| ಶ್ರೀ ನರಹರಿಯಾದೆ ||5||
ಹಾವಿನ ಹೆಡೆಯೊಳು ನಾಟ್ಯವನಾಡುವ
ಹಾವಿನ ಹೆಡೆಯೊಳು ನಾಟ್ಯವನಾಡುವ|
ದೇವನ ತಿಳಿ ನೀ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ||ಪ||
ಸಾವಿನ ಭಯವಿಲ್ಲಾತನ ಪಾದವ|
ಸೇವಿಸಿದಾಗಲೆ ಸುಖ ನಿನಗೆ ||ಅಪ||
ಮಧುರಾಪುರದೊಳು ವಾಸವ ಮಾಡುತ|
ಮಧುರ ರಸಂಗಳನುಣ್ಣುವನು ||
ಮಧುರ ವಚನಗಳ ಸುಖ ಸಂಗೀತವ|
ಮುದದಿಂ ನುಡಿಸುತ ಕೇಳುವನು ||1||
ದ್ವಾರಕಿಯೊಳು ತಾ ಸೇರುತ ಮಂತ್ರದ |
ದ್ವಾರವ ತೆರೆಯುತ ವೇದವನು | ಸಾರಾಸಾರ
ವಿಚಾರವ ಪೇಳ್ವನು| ಸಾರುತ ಭಗವದ್ಗೀತೆಯನು ||2||
ಬೃಂದಾವನದೊಳು ಸುಂದರ ಗೋಪೀ|
ಬೃಂದದಿ ನಲಿವನು ಗೋವಿಂದ| ಬಂಧವ ಹರಿವ
ಮುಕುಂದನು ತಾನೇ| ಬಂದನು ನರಹರಿ ರೂಪಿಂದ ||3||
ನೋಡಲಿಲ್ಲವೆ ನಮ್ಮ ಶಿವನಾ
ನೋಡಲಿಲ್ಲವೆ ನಮ್ಮ ಶಿವನಾ | ನಿಮ್ಮ |
ಕೂಡಿಯಾಡುತಲಿರ್ಪ ಲೋಕ ಪಾವನನಾ ||ಪ||
ಬೇಡಿದಿಷ್ಟಾರ್ಥವೀವವನಾ| ತಾನೆ|
ರೂಢಿಯೆಲ್ಲವನು| ಕಾಪಾಡಬಲ್ಲವನಾ ||ಅಪ||
ಪೃಥ್ವಿ ತತ್ವದಿ ನಡೆಯುವವನಾ | ಅಪ್ಪು |
ತತ್ವದೊಳಗೆ ಮಂತ್ರಜಪಗೈಯುವವನಾ||
ನೇತ್ರಾಗ್ನಿಯೊಳು ಸೇರಿದವನಾ|
ಮೂರವಸ್ಥೆಯೊಳು ಮೂರವತಾರವಾದವನಾ ||1||
ಮರುತ ತತ್ವವ ಕೂಡಿದವನಾ ಯೋಗ ನಿರತನೆನ್ನಿಸಿ
ಪರಮಹಂಸನಾದವನಾ||
ಪರನಾದ ಬೆರೆತು
ತೋರ್ಪವನಾ| ಸರ್ವ| ಭರಿತನೆನ್ನಿಸಿ
ಪ್ರಣವಾಂತ್ಯ ಗೋಚರನಾ ||2||
ಗಗನ ಮಾರ್ಗದಿ ಹೋಗುವವನಾ | ತೋರ್ಪ|
ಸಗುಣವೆಲ್ಲವನು ನಿರ್ಗುಣ ಮಾಡುವವನಾ ||
ಜಗವೆಲ್ಲ ಬಿಗಿದು ನಿಂತವನಾ | ಭಕ್ತ|
ರಿಗೆ ತೋರುತಿರುವಂಥ ನರಹರೀಶ್ವರನಾ ||3||
ಶೂನ್ಯವೆನಿರ್ಗುಣ ಪರಬ್ರಹ್ಮ
ಶೂನ್ಯವೆನಿರ್ಗುಣ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಪರಿ|
ಪೂರ್ಣವಿದೊಂದೇ ನಿಷ್ಕರ್ಮ ||ಪ||
ಶೂನ್ಯವೆ ಪೂಜ್ಯವು ನಿಜಧರ್ಮಾ | ಸಾ|
ಮಾನ್ಯರಿಗರಿಯದು ಈ ಮರ್ಮಾ ||ಅಪ||
ಒಂದೆನ್ನುವುದೀಶ್ವರ ರೂಪ| ಇದ|
ರಿಂದಾಯ್ತಸಂಖ್ಯ ಜಗ ರೂಪ||
ಮುಂದಿದು ಸಗುಣವು ಸಾಕಾರ| ಎರ|
ಡೆಂದೆನಿಸಿತು ಜೀವೇಶ್ವರರಾ ||1||
ಮೂರು ಗುಣಂಗಳು ಮೈದೋರಿ | ತ್ರೈ|
ಮೂರು ತಿಗಳಿಗಾಯಿತು ದಾರಿ||
ತೋರುವ ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿಲಯವು | ಜಗ|
ಕಾರಣ ಸತ್ವರಜಸ್ತಮವು ||2||
ವೇದವು ನಾಲ್ಕೆಂದೆನಿಸಿತ್ತು| ಪರ|
ನಾದಾಶ್ರಯದೊಳು ಜನಿಸಿತ್ತು ||
ಐದು ಭೂತಗಳಿಗಿಂಬಾಯ್ತು | ಮೂ|
ಲಾಧಾರದೊಳೇ ತುಂಬಿತ್ತು ||3||
ಆರು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ತೋರಿದುವು| ಸುವಿ|
ಚಾರದ ಮಾರ್ಗವ ಸಾರಿದವು ||
ಆರನೆ ಮನ ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯವು| ವಿ|
ಸ್ತಾರ ವಿಚಾರಕೆ ಸಾಧನವು ||4||
ಏಳು ಚಕ್ರ ಪರಿಶೋಧನೆಯು || ಭವ|
ಮೂಲವ ಛೇದಿಪ ಸಾಧನೆಯು||
ಕಾಲಹರಂಗೆ ನಿವೇದನೆಯು | ಗುರು|
ಕೀಲಿದು ನರಹರಿ ಬೋಧನೆಯು ||5||
ಕಣ್ಣು ಗೆದ್ದವ ಯೋಗಿಯು
ಕಣ್ಣು ಗೆದ್ದವ ಯೋಗಿಯು || ಕಾಣುವುದೆಲ್ಲ |
ತನ್ನದೆಂಬುವ ಭೋಗಿಯು ||ಪ||
ಕಣ್ಣು ಕಾಂಬುದೆ ಶಿವನ | ಪುಣ್ಯ ರೂಪೆಂಬವನ ||
ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿಯೆ ಪಾಪಾರಣ್ಯವೆಲ್ಲವು ದಹನ ||ಅಪ||
ನಯನ ಕಾರಣ ದೇಹವು| ಕಾಣುವ ರೂಪ|
ಪ್ರಿಯವೆನ್ನುವುದೆ ಮೋಹವು ||
ನಯನ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯ | ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕಾರಣ ತೇಜ|
ನಯನ ಜಾಗ್ರಕೆ ಸ್ವಪ್ನ| ನಿಯತ ಸುಪ್ತಿಗೆ ಸಹಜ ||1||
ನೇತ್ರಗಾತ್ರದ ಸೂತ್ರವು | ಪುಣ್ಯವು ಪಾಪ|
ವೃತ್ತಿಯೆಲ್ಲಕೆ ಪಾತ್ರವು || ನೇತ್ರವರಿಷಡ್ವರ್ಗ |
ಕ್ಷೇತ್ರವೆನಿಸಿಪುದು || ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ರೂ|
ಪಾರ್ಥ ಮಾಯಾ ವಶವು ||2||
ಕಾಣುತಿರ್ಪುದು ನಶ್ವರ| ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ |
ಕಾಣದಿರ್ಪನು ಈಶ್ವರ||
ಕಾಣುವುದ ನಂಬಿದವ | ಕಾಣುವನು ಯಮನನ್ನು ||
ಜ್ಞಾನ ನೇತ್ರದಿ ಶಿವನ ಕಾಣು ನರಹರಿಯಲ್ಲಿ ||3||
ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣಾಗಬೇಕು ಶಿವ ಪೂಜೆಗೆ
ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣಾಗಬೇಕು| ಶಿವ ಪೂಜೆಗೆ | ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣಾಗಬೇಕು ||ಪ||
ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣಾದರೆ | ಮೇಲು ನೈವೇದ್ಯಕೆ ||
ನೀಲಕಂಠನೆ ತೃಪ್ತಿ | ತಾಳುತ್ತ ವರವೀವ ||ಅಪ||
ಭಕ್ತಿ ರಸಭರಿತವಾದ | ಸದ್ಗುಣ
ಸುವಿ| ರಕ್ತಿಯನುಭವ ತುಂಬಿದ||
ಯುಕ್ತ ಸೇವಾ ಮಧು | ರತ್ವದೊಳು ಕೂಡಿದ||
ಮುಕ್ತ ಭಾವದ ಜ್ಞಾನ| ಶಕ್ತಿಪೂರಿತವಾದ ||1||
ಬಾಳೆ ಹದವಾಗಬೇಕು| ಪೂಜಿಸುವವನ |
ಬಾಳೆ ಮೃದುವಾಗಬೇಕು| ಬಾಳೆ ಸತ್ಯವು ಶಾಂತಿ|
ತಾಳಿಕೊಂಡರೆ ಕಾಂತಿ||
ಬಾಳೆಲ್ಲ ಸದ್ಧರ್ಮ | ಶೀಲವಾಗಿರಬೇಕು ||2||
ವಿನಯ ವಿಶ್ವಾಸಂಗಳು| ದಯೆ ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯ |
ಘನತೆ ಸೌಜನ್ಯಂಗಳು ||
ಮನದಿ ನಿರಹಂಕಾರ| ದನುಭಾವವಿರೆ ಪೂರ||
ಅನಘನರ ಹರಿಪಾದ| ವನಜಕರ್ಪಿತವಾದ ||3||
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಗಳಂ ಪ್ರಸಾದಿಸುವುದು
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಗಳಂ ಪ್ರಸಾದಿಸುವುದು ಬ್ರಹ್ಮವು |
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಗತೀತವಾಯ್ತು ಬ್ರಹ್ಮ ಧರ್ಮವು ||ಪ||
ವೇದಶಾಸ್ತ್ರ ಉಪನಿಷತ ಪುರಾಣವೆಂಬಿವೆಲ್ಲವು |
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಗಳಿಂದ ತೋರಿ ಬೆಳಗುತಿರ್ಪವು ||ಅ|ಪ||
ನಾದ ಲೀನಮಾದ ಸಪ್ತಕೋಟಿ ಮಹಾಮಂತ್ರವು |
ನಾದ ಬಿಂದು ಕೂಡಿದಾಗ ಕಳಾರೂಪವಾಂತವು ||
ನಾದ ಮಂತ್ರ ಬಿಂದು ತಂತ್ರ ಕಳೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನವು |
ನಾದ ದಾದಿಯಂತ್ಯ ಬಿಂದು ನಿಂದು ತೋರೆ ಧ್ಯಾನವು ||1||
ನಾದ ಬಿಂದು ಲೀನವಾದ ಕಳಾರೂಪ ಮೌನವು |
ನಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ಬಿಂದು ವಿಷ್ಣು ಕಳೆಯೆ ರುದ್ರ ತಾಣವು ||
ನಾದ ವೇದ ರೂಪವಾಗಿ ಬೆಳಗಲಾಗಿ ಮಂತ್ರವು |
ವೇದ ಬೋಧ ರೂಪವಹುದು ಕಳಾರೂಪ ತಂತ್ರವು ||2||
ವರ್ಣನಾದ ಪೂರ್ಣಬಿಂದು ಧ್ವನಿಯ ರೂಪವಾದುದು |
ಪೂರ್ಣವಾದ ಕಳೆಯೆ ವಿದ್ಯೆ ಪ್ರಣವವೆನ್ನಿಸಿರ್ಪುದು ||
ಸ್ವರ್ಣ ಒಡವೆಯಾದ ರೀತಿ ಪ್ರಣವ ಸರ್ವವಾದುದು |
ವರ್ಣ ರಹಿತ ದರ್ಧ-ಮಾತ್ರೆ ನರಹರೀಂದ್ರ ತಾನದು ||3||
ಯೋಗಿ ಬಂದನು ನೋಡೆ ಅಕ್ಕಾ
ಯೋಗಿ ಬಂದನು ನೋಡೆ ಅಕ್ಕಾ | ಶಿವನ|
ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸುತಾನೆ ಪಕ್ಕಾ ||ಪ||
ಯೋಗ ಭೋಗಗಳ ಸಂ| ಯೋಗವಾದರೆ ಸಿಕ್ಕ ||
ರಾಗ ವಿರಾಗ ಪ್ರಯೋಗಕ್ಕೆ ತಾ ಮಿಕ್ಕ ||ಅಪ||
ಭೋಗಿಭೂಷಣ ಧರೆಗೆ ಬಂದಾ | ಸರ್ವ |
ಭೋಗಿಯೆನ್ನಿಸಿ ನಡೆದು ನಿಂದಾ||
ರಾಗ ಪಾಡುತಲಿದ್ದ | ರಾಗ ಬುದ್ಧಿಯ ಗೆದ್ದ ||
ತ್ಯಾಗಿಯೆನ್ನಿಸಿ ಕೊನೆಗೆ | ಸಾಗಿ ಬಂದನು ಮನೆಗೆ ||1||
ನಿಗಮಾಗಮಾರ್ಥವ ನುಡಿದಾ | ಸರ್ವ |
ಜಗದಾತ್ಮ ತಾನಾಗಿ ನಡೆದಾ ||
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಗಳಿಲ್ಲ | ಯುಗ ಭೇದಗಳೆಯಿಲ್ಲ ||
ಸೊಗಸಿ ಮಹಿಮೆಯ ತೋರಿ|
ಸುಗಮ ಮಂತ್ರವ ಸಾರಿ ||2||
ಕಣ್ಣು ಸನ್ನೆಯ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಾ | ಜಾಗ್ರ|
ವೆನ್ನುತ್ತ ಬಹಿರೂಪ ತೊಟ್ಟಾ ||
ಕಣ್ಣು ಸನ್ನೆಯೊಳೆಲ್ಲ | ವನ್ನು ನುಂಗಿದನಲ್ಲ||
ಪುಣ್ಯ ನರಹರಿ ಸುಪ್ತಿ| ಯನ್ನು ತಾಳಲು ತೃಪ್ತಿ ||3||
ಕೂಗು ಕೂಗಲೆ ಕೋಗಿಲೆ
ಕೂಗು ಕೂಗಲೆ ಕೋಗಿಲೆ | ಹಂಸನ |
ಯೋಗವಾಗಿರುವಾಗಲೆ ||ಪ||
ಮಾಗಿಯ ಕಾಲವು | ಪೋಗಿ ವಸಂತವು ||
ಆಗಮಿಸಿರುವುದು | ಯೋಗವೆ ನಿನಗಿದು ||ಅಪ||
ಗಾನ ಯೋಗಿಯೆ ನಿನ್ನನು | ನಂಬಿದ|
ಜ್ಞಾನ ಯೋಗಿಯೆ ಧನ್ಯನು||
ಮೌನವು ನಡೆಯೊಳು || ಧ್ಯಾನವು
ನುಡಿಯೊಳು ತಾನೆ ತಾನಾಗಲು|
ನೀನಿರು ಕೊನೆಯೊಳು ||1||
ಕಾಗೆ ಸಾಕಿದುದೆಂಬರು| ನಿನ್ನನು |
ಕೂಗದಿದ್ದರೆ ನಂಬರು|| ಕಾಗೆಗೆ
ಬಾರದ | ರಾಗವ ನೀನಿದ|
ಹೇಗೆ ಕಲಿತೆಯನ | ಗಾಗಿದೆ ಸೋಜಿಗ ||2||
ಮಂತ್ರ ಮೂಲದಿ ಪಾಡುವೆ |
ಸರ್ವ ಸ್ವತಂತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮನ ಕೂಡುವೆ ||
ಯಂತ್ರದ ದೇಹದಿ | ನಿಂತು ಸುಶ್ರಾವ್ಯದಿ||
ಸಂತತ ನರಹರಿ | ಚಿಂತನವೇ ಸರಿ ||3||
ಕಂಠಪಾಠವ ಮಾಡಿರೋ
ಕಂಠಪಾಠವ ಮಾಡಿರೋ | ಪ್ರಣವದ ಕೊನೆಯ |
ಘಂಟಾನಾದವ ಕೂಡಿರೋ ||ಪ||
ಜಂಟಿ ವರ್ಣಗಳಳಿದ| ಒಂಟಿಯಾಗಿಹನಾದ ||
ಉಂಟಲ್ಲಿ ಶ್ರೀನೀಲ| ಕಂಠ ದೇವನ ಲೀಲ ||ಅಪ||
ಪವನಯೋಗವ ಸಾಧಿಸಿ| ನಿಶ್ಚಲವಾದ|
ಶಿವನ ಮೂಲವ ಶೋಧಿಸಿ||
ನವಲೀಲೆಯಿಂದಲ್ಲಿ | ಶಿವನಾಡುತಿರುವಲ್ಲಿ||
ಅವಿರಳಾನಂದದಲಿ | ಶಿವಪಾದ ಕೂಡುತಲಿ ||1||
ನಾದ ಬಿಂದುವು ಕೂಡುತ| ಕಳೆಯೆನಿಸುತ್ತ |
ಬೋಧ ವೈಖರಿ ಮೂಡುತ ||
ವೇದವೆಂದೆನಿಸುತ್ತ | ನಾದ ಬ್ರಹ್ಮವೆ ನಿತ್ಯ ||
ಬೋಧ ರೂಪಾಗುತ್ತ || ಲೈದುತಿರ್ಪುದೆ ಸತ್ಯ ||2||
ಧರೆಯ ಹಂಸನು ಹಾರುತ | ಶರಧಿಯ ಪೊಕ್ಕು |
ಹೊರಗೆ ಶಬ್ದವತೋರುತ||
ಭರದಿ ಗಗನಕ್ಕೇರಿ| ಪರಮಾನಂದವ ಬೀರಿ||
ನರಹರೀಂದ್ರನ ಸೇರಿ| ದರಿವು ನಿಮ್ಮೊಳು ತೋರಿ ||3||
ಗಣಿತಕ್ಕೆ ಮೀರಿದ ಶಾಸ್ತ್ರವಿನ್ನಿಲ್ಲಾ
ಗಣಿತಕ್ಕೆ ಮೀರಿದ ಶಾಸ್ತ್ರವಿನ್ನಿಲ್ಲಾ |
ಗಣಿತದಿಂದಾದುವು ಶಾಸ್ತ್ರಂಗಳೆಲ್ಲಾ ||ಪ||
ಗಣಿತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಹುದೀ ಜಗವೆಲ್ಲಾ |
ಗಣಿತಕ್ಕೆ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಸಿಕ್ಕಲೆಯಿಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ಸಾಂಖ್ಯ ಯೋಗವೆ ಗಣಿತವೆಲ್ಲಕ್ಕೆ ಮೂಲ |
ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದೆ ಲೋಕ ವ್ಯಾಪಾರ ಜಾಲ||
ಸಾಂಖ್ಯದಿಂದಲೆ ತಾರಕಕ್ಕನುಕೂಲ|
ಸಾಂಖ್ಯದಿಂದ ಮನಸ್ಕ ಯೋಗ ವಿಶಾಲ ||1||
ಅಂಕವಲ್ಲದ ಸೊನ್ನೆ ಎಣಿಕೆಗಾಧಾರ|
ಅಂಕೆಯಿಲ್ಲದ ಬ್ರಹ್ಮ ಶೂನ್ಯ ನಿರ್ಧಾರ||
ಶಂಕೆ ಯಾತಕೆ ಸೊನ್ನೆ ನಿರ್ಗುಣ ಪೂರ|
ಸಂಖ್ಯೆ ಒಂದೇ ಸಗುಣ ಈಶ್ವರಾಕಾರ ||2||
ಅಗಣಿತ ಬ್ರಹ್ಮಕ್ಕೆ ಗಣಿತವಿನ್ನೇಕೆ |
ಸಗುಣ ಭ್ರಾಂತಿಯನೇತಿಗಳೆದು ನೋಡಲಿಕೆ ||
ಜಗವೆಲ್ಲ ಮೋಹಿಪ ಸಾಂಖ್ಯದ ತೋರ್ಕೆ|
ಬಗೆದು ಬೋಧಿಪ ನರಹರಿಗಿಲ್ಲ ಬಯಕೆ ||3||
ಹೊರಗೆ ತೋರುತಿಹ ವಿಶ್ವವನೆಲ್ಲವ
ಹೊರಗೆ ತೋರುತಿಹ ವಿಶ್ವವನೆಲ್ಲವ|
ಶರೀರದಿ ತೋರಿದ ಗುರುದೇವ ||ಪ||
ಧರೆಜಲಶಿಖಿ ಮರುತಾಗಸವೆಲ್ಲವ|
ಪರಿಕಿಸಿ ಪೇಳಿದನನುಭಾವ ||ಅ||ಪ||
ಗಂಧದ ಗುಣಮಯ ಪೃಥ್ವಿಗೆ ಸ್ಥಾನವು |
ಗಂಧವನರಿಯುವ ಘ್ರಾಣವದು||
ಮಂದಿರವಾಗಿದೆ ಹಂಸನ ಯೋಗಕೆ|
ಬಂಧುರವೆಂದನು ತಾನೊಲಿದು ||1||
ರಸಗುಣಮಯ ಜಲತತ್ವಕೆ ಸ್ಥಾನವು|
ರಸವಂಗ್ರಹಿಸುವ ಜಿಹ್ವೆಯಿದು||
ರಸನೆಯೊಳೇಸನ್ಮಂತ್ರದ ಸೃಷ್ಟಿಯು |
ಎಸೆವುದು ಎಂದನು ತಾಂ ನಲಿದು ||2||
ರೂಪ ಗುಣವನು | ದ್ದೀಪಿಸುವಗ್ನಿಗೆ |
ರೂಪವನರಿಯುವ ಚಕ್ಷುವಿದು||
ವ್ಯಾಪಕ ಸ್ಥಾನವು ಮೂರವಸ್ಥೆಗಳ|
ಕಾಪಾಡುತ ತಾನಿರುತಿಹುದು ||3||
ಸ್ಪರ್ಶ ಗುಣದ ಮಾರುತನಿಗೆ ಸ್ಥಾನವು|
ಸ್ಪರ್ಶವ ತಿಳಿವತ್ವಗಿಂದ್ರಿಯವು||
ಹರ್ಷದಿ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ಪರ್ಶದಯೋಗದಿ|
ಶೀರ್ಷದಿ ಕುಂಭಕ ನಿಶ್ಚಯವು ||4||
ಶಬ್ದ ಗುಣಾನ್ವಿತ ಗಗನಕೆ ಸ್ಥಾನವು|
ಶಬ್ದವ ಗ್ರಹಿಸುವ ಶ್ರೋತ್ರವಿದು||
ಲಬ್ದವು ಶ್ರವಣವು ಜ್ಞಾನದೊಳಾ ಪ್ರಾ|
ರಬ್ಧವು ನರಹರಿಯಲ್ಲಿರದು ||5||
ಕೋಶ ಪಂಚಕ ಸೇರಿ
ಕೋಶ ಪಂಚಕ ಸೇರಿ ಜೀವ| ಸರ್ವ |
ಕ್ಲೇಶಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿ ಬಳಲುತ್ತಲಿರುವ ||ಪ||
ಸೋಸಿ ತಿಳಿಯಲು ಜೀವಭಾವ | ತಾನೆ|
ನಾಶ ಮಾಡುತ ಬಂತು ಸೋಹಂಭಾವ ||ಅಪ||
ಅನ್ನದಿಂದಾಗಿರ್ಪ ಕಾಯ| ನೋಡೆ|
ಅನ್ನಮಯ ಕೋಶವು ಸ್ಥೂಲವು ಮಾಯ||
ಇನ್ನಿದರ ಮೋಹವಪಾಯ| ಎಂದು|
ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಾಗ ಮುಕ್ತಿಗುಪಾಯ ||1||
ಪ್ರಾಣ ಪಂಚಕ ಕೂಡಿ ನಿಂದು| ದೇಹ|
ತ್ರಾಣವಾಯಿತು ಪ್ರಾಣಮಯ ಕೋಶವೆಂದು||
ಪ್ರಾಣ ಧರ್ಮವು ತನಗಿಲ್ಲ| ಎಂಬ |
ಜ್ಞಾನದಿಂದೀಕೋಶ ಹರಿದು ಹೋಯ್ತಲ್ಲಾ ||2||
ಮನದ ಸಂಕಲ್ಪ ವಿಕಲ್ಪ | ಕೋಶ|
ವೆನಿಸಿ ಮನೋಮಯವಿದು ಜನ್ಮತಲ್ಪ||
ಮನಧರ್ಮ ತನಗಿಲ್ಲವೆಂದು| ಜ್ಞಾನ|
ತನಗಾದ ಕೂಡಲೆ ನಾಶ ತಾನಹುದು ||3||
ವಿಜ್ಞಾನಮಯ ಕೋಶ ಬುದ್ಧಿ | ತನ್ನ |
ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂ ಬಾಹ್ಯವನರಿದಾಯ್ತು ವೃದ್ಧಿ ||
ಸುಜ್ಞಾನದಿಂದು ಶುದ್ಧಿ| ತನ್ನ|
ಅಜ್ಞಾನವಳಿದಾಗ ತಾನಾಯ್ತು ಸಿದ್ಧಿ ||4||
ಆನಂದಮಯ ಕೋಶದೊಳಗೆ| ನಿದ್ರೆ|
ಯಾನಂದದೊಳು ತಾನೆ ತಾನಾಗಿ ಮುಳುಗೆ |
ಏನೇನು ಬೇಕಿಲ್ಲವಾಗೆ | ಸತ್ಯ|
ಜ್ಞಾನವಾಗಲು ಲೀನ ನರಹರಿಯೊಳಗೆ ||5||
ನಿರ್ಗುಣನಾ ಪರಶಿವನು
ನಿರ್ಗುಣನಾ ಪರಶಿವನು | ದುರ್ಗುಣಿ ಜೀವಗೆ ಕಾಣಿಸನು ||ಪ||
ದುರ್ಗುಮವಾದಾ| ವರ್ಗತ್ರಯವ |
ನಿಗ್ರಹ ಮಾಡಿದ| ಭರ್ಗನು ತಾನು ||ಅ||
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣನು ಶಿವನು |
ಕಣ್ಣೊಳು ನಿಂತೇ ನೋಡುತಲಿಹನು ||
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡುದ ಭ್ರಮಿಸಿದ ಜೀವ|
ಅನ್ಯವಿದೆನ್ನುತಲರಿತನು ಶಿವನು ||1||
ಸಗುಣವು ಶಿವನೊಳಗಿಲ್ಲಾ|
ಸಗುಣವನೆಲ್ಲವನಾಡಿಸಬಲ್ಲಾ ||
ಸಗುಣದ ಹಂಗಿನೊಳಿದ್ದವ ಜೀವಾ|
ಸಗುಣಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯು ಶಿವನು ||2||
ಸಾಕಾರವು ಶಿವಗಿಲ್ಲಾ |
ಸಾಕಾರವ ತಾ ಕೂಡಿರಬಲ್ಲ ||
ಸಾಕಾರವ ಮೋಹಿಸುವನು ಜೀವಾ|
ಸಾಕೆನ್ನುತ ಕಡೆ ಮಾಡಿದ ಶಿವನು ||3||
ವಿಷಯವು ಶಿವನಲ್ಲಿಲ್ಲಾ |
ವಿಷಯಾನಂದವ ಹೊಂದಿರಬಲ್ಲ||
ವಿಷಯದ ವಾಸನೆ ಜೀವನಿಗಾಯ್ತು|
ವಿಷಯಾತೀತನು ನಿರ್ಗುಣ ಶಿವನು ||4||
ಭೂತವ ಭೂತಕೆ ಬೆರಸೀ|
ಭೌತಿಕ ಕಾಯವ ಶಿವನೇ ರಚಿಸಿ||
ಭೌತಿಕ ಕಾಯುವ ನಂಬಿದ ಜೀವಾ |
ಭೂತಾಂತರ್ಗತ ನರಹರಿ ಶಿವನು ||5||
ತೂಗುತ್ತಲಿರುವುದುಯ್ಯಾಲೆ
ತೂಗುತ್ತಲಿರುವುದುಯ್ಯಾಲೆ | ನಮ್ಮ |
ನಾಗಭೂಷಣ ಗೌರಿಗಾನಂದ ಲೀಲೆ ||ಪ||
ಯೋಗ ಕುಂಭಕವಿದರ ಕೀಲೆ| ಸರ್ವ|
ಯೋಗ ಭೋಗಕ್ಕೆ ಮೂಲಾಧಾರದಲ್ಲೆ ||ಅಪ||
ತಾನೆ ತಾನಾಗಿ ತೂಗುವುದು| ಧ್ಯಾನ|
ಜ್ಞಾನ ಮೌನಕ್ಕೆ ಸಂಧಾನವಾಗಿಹುದು||
ಸ್ವಾನುಭವಕೆ ಗಮ್ಯವಹುದು| ನೋಡೆ|
ತಾನ ಜಪ ಗಾಯತ್ರಿಯೆಂದೆನ್ನಿಸಿಹುದು ||1||
ಮೂರವಸ್ಥೆಯೊಳೊಂದೆ ರೀತಿ| ನಿಜ|
ದಾರೋಹಣಾವರೋಹಣವುಳ್ಳ ನೀತಿ||
ಮೂರೇಳು ಸಾವಿರದ ಮೇಲೆ| ಆರು|
ನೂರು ಸಲ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ತೂಗಿತುಯ್ಯಾಲೆ ||2||
ನಿದ್ದೆ ಬಂದರು ನಿಲ್ಲದಲ್ಲಾ | ಜಾಗ್ರ|
ವಿದ್ದಾಗ ನಿಲ್ಲದೆ ತೂಗುತಿತ್ತಲ್ಲಾ||
ಬಿದ್ದ ಸ್ವಪ್ನದ ಲಕ್ಷ್ಯವಿಲ್ಲಾ| ಯೋಗ|
ಸಿದ್ಧ ನರಹರಿ ಪರಮಹಂಸನೆ ಬಲ್ಲಾ ||3||
ನಾಗರಹಾವನು ನೋಡಮ್ಮಾ
ನಾಗರಹಾವನು ನೋಡಮ್ಮಾ | ನೀ|
ನೀಗಲೆ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಭೋಗಿಯು ತಾನಾಗಿಹುದಮ್ಮಾ| ಶಿವ|
ಯೋಗಿಗೆ ವಶವಾಗಿಹುದಮ್ಮಾ ||ಅಪ||
ಪೃಥ್ವಿಯ ತಾನೆ ಹೊತ್ತಿಹುದು| ಪರ|
ಮಾರ್ಥವ ಸಾರುತ ಸುತ್ತುವುದು|
ಸತ್ವರಜಸ್ತಮ ಕೂಡಿಹುದು| ತನು|
ಹುತ್ತದಿ ವಾಸವ ಮಾಡುವುದು ||1||
ಸರಿಯಲು ಒಳಗಡೆ ಪೂರಕವು| ತಾಂ|
ಬರಲದು ಹೊರಗಡೆ ರೇಚಕವು||
ಚರಿಸದೆ ನಿಂತುದೆ ಕುಂಭಕವು| ಈ |
ಪರಿ ಯೋಗದೊಳಿರೆ ಸಾರ್ಥಕವು ||2||
ಕಾಲಿಲ್ಲದೆ ಹರಿದಾಡುವುದು| ಜನ|
ಜಾಲವನೆಲ್ಲವ ಕೂಡಿಹುದು||
ಕಾಲವನೆಣಿಸುತ ಸಾಗುವುದು| ಮಂ|
ತ್ರಾಲಯ ನರಹರಿಗಾಗಿಹುದು ||3||
ನಿದ್ರೆಯೊಳೆಚ್ಚರವಾಗಿಹುದು | ಪರ |
ಮುದ್ರೆಯ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡಿಹುದು ||
ಬುದ್ಧಿಯ ನುಂಗಿಯೆ ಕೂಡಿಹುದು |
ತನುವಿದ್ದರು ಇಲ್ಲದೊಲಾಡುವುದು ||4||
ಪರಮಾನಂದದೊಳಾಡುವುದು | ಸಂ |
ಚರಿಸುತ ಸರ್ವವ ಕೂಡುವುದು ||
ಗುರುವಿನ ಪಾದವ ಸೇರುವುದು | ಅ |
ಕ್ಷರ ರೂಪದೊಳಿದು ತೋರುವುದು ||5||
ಪವನಾ ಹಾರವ ಮಾಡುವುದು | ಪರ |
ಶಿವನಾಭರಣವೆ ತಾನಹುದು ||
ಭುವಿಯೆಲ್ಲವ ತಾ ಹೊತ್ತಿಹುದು | ಶಾಂ |
ಭವಜ್ಞಾನವ ತಾನೀಯುವುದು ||6||
ಅಂಬರ ತುಂಬಿಯೆ ನಿಂದಿಹುದು | ಜಗ |
ವೆಂಬುದ ನಂಬದೆ ಬಂದಿಹುದು ||
ಶಂಭುವಿನೊಡವೆಯಿದಾಗಿಹುದು | ವಿ |
ಜೃಂಭಿಸಿ ನರಹರಿಯಾಗಿಹುದು ||7||
ನಿದ್ರೆಯ ಮಾಡಿದ ಶಿವಯೋಗಿ
ನಿದ್ರೆಯ ಮಾಡಿದ ಶಿವಯೋಗಿ| ಪರ|
ಮುದ್ರೆಯ ಕೂಡುತ ಸುಖಿಯಾಗಿ ||ಪ||
ಕ್ಷುದ್ರ ವಿಷಯ ಸುಖಗಳ ನೀಗಿ|
ಬಲು| ಭದ್ರ ಸಮಾಧಿಯು ತನಗಾಗಿ ||ಅಪ||
ತನುಮನ ಧನಗಳು ತನಗಿಲ್ಲ| ಗುಣ|
ಗಣ ಕರಣೇಂದ್ರಿಯ ಸೋಂಕಿಲ್ಲಾ||
ತನಗೆ ಕಾಣಿಸಲು ಜಗವಿಲ್ಲಾ| ನಿ|
ರ್ಗುಣ ವೈರಾಗ್ಯದೊಳಿರಬಲ್ಲಾ ||1||
ತಾನೇ ತಾನಾಗಿರುತಿಹನು | ಬೇ|
ರೇನೊಂದಿಲ್ಲದೆ ಮೆರೆಯುವನು||
ಜ್ಞಾನಾನಂದವ ಬೆರೆದಿಹನು| ತಾ|
ಮೌನದಿ ಬ್ರಹ್ಮವ ಸೇರಿಹನು ||2||
ರೇಚಕ ಪೂರಕ ಕುಂಭಕವು| ಯೋ|
ಗಾಚರಣೆಗಳು ಸಮರ್ಪಕವು||
ಭೂಚರಿ ಮುದ್ರಾ ಸೂಚಕವು| ಸಚ|
ರಾಚರ ನರಹರಿ ವ್ಯಾಪಕವು ||3||
ನನ್ನದು ಏನೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲಾ
ನನ್ನದು ಏನೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲಾ| ಶಿವ|
ನಿನ್ನದೆ ನೋಡಿ ತಪ್ಪೆಲ್ಲಾ ||ಪ||
ನನ್ನದು ಎಂಬುದು ಏನಿಲ್ಲಾ | ಶಿವ|
ನಿನ್ನದೆ ಕಾಣುವ ಜಗವೆಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ನೀ ನಡೆಸಿದ ಪರಿ ನಡೆಯುವೆನು | ಶಿವ|
ನೀ ನುಡಿಸಿದವೊಲು ನುಡಿಯುವೆನು ||
ಏನೇನರಿಯದ ಬಾಲಕನು | ಶಿವ|
ನೀನಾಡಿಸಿದಂತಾಡುವೆನು ||1||
ತನುಮನ ಧನಗಳು ನಿನಗುಂಟು |ಯ|
ನ್ನನು ಸೇರಿರುವುದು ಬರಿಗಂಟು||
ಯನಗೀ ಕರ್ಮವು ಬಿಡದುಂಟು| ಅನ|
ಘನೆ ಬಿಡಿಸೀಮಾಯದನಂಟು ||2||
ಎಲ್ಲವು ನಿನ್ನದೆಯೆನಲಾಗಿ| ಯನಗಿಲ್ಲವು
ಜನ್ಮವು ನಿಜವಾಗಿ||
ಎಲ್ಲಕೆ ಪ್ರೇರಕ ನೀನಾಗಿ| ನೀ|
ನಲ್ಲವೆ ನರಹರಿ ಶಿವಯೋಗಿ ||3||
ಅರಿಯದ ಕಂದನ ತಪ್ಪನ್ನು | ತಾಯ್‌ |
ಮರೆದೇ ಮನ್ನಿಸುತಿಹಳಿನ್ನು ||
ಪರಮ ದಯಾಳುವೆ ಯನ್ನನ್ನು | ನೀ |
ಮರೆತೇಬಿಟ್ಟುದು ಸರಿಯೇನು ||4||
ಆಳು ತಪ್ಪಿದರೆ ಯಜಮಾನ | ಸರಿ |
ಪೇಳುತ ತಿದ್ದುವ ಪರಿ ದೀನ ||
ಪಾಲನೆ ಕರುಣಿಸು ಸುಜ್ಞಾನ | ಗುಣ |
ಶೀಲನೆ ನರಹರಿ ಸುವಿಧಾನ ||5||
ಪರ ವಸ್ತುವೆಲ್ಲಿದೆ ನೋಡಿರಿ
ಪರ ವಸ್ತುವೆಲ್ಲಿದೆ ನೋಡಿರಿ|
ನಿಮ್ಮ ಶರೀರದೊಳಡಗಿದೆ ಕೂಡಿರೀ||
ಪರ ನಾದದೊಳು ಹುಡುಕಾಡೀರೀ| ಗುರು|
ಕರುಣಾಮೃತವ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳಿರಿ ||ಪ||
ಗುರುವಿತ್ತ ಬೋಧಾ| ಕರುಣ ಪ್ರಸಾದ|
ಪರಮಾರ್ಥ ವಿದ್ಯಾಸುಧಾ| ಭವ|
ಹರಮಾದ ಪರಮೌಷಧ ||ಅಪ||
ಓಂಕಾರದಲ್ಲಿದೆ ನೋಡೀರೀ| ನಿರ|
ಹಂಕಾರ ಭಾವವ ಕೂಡೀರೀ|
ಝೇಂಕಾರವನು ಕೊನೆ ಮಾಡಿರಿ| ಸಾ|
ಲಂಕಾರವರ್ಣವೀಡಾಡೀರೀ||
ಅಂಕುರ ತಾನಾಗಿದೆ| ಶಂಕೆಯಿಲ್ಲವಾಗಿದೆ||
ಅಂಕೆಯಿಲ್ಲದಂತಾಗಿದೆ| ನವ|
ಶಂಖ ಧ್ವನಿಯ ತಾ ಮೀರಿದೆ ||1||
ಮಹಿಯಲ್ಲಿ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿದೆ| ದಿನ|
ವಹಿಸು ಪ್ರಸಾದವನುಂಡಿದೆ||
ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ತಪ ಮಾಡಿ ನಿಂದಿದೆ| ಸಂ|
ಗ್ರಹಿಸುತ್ತ ಮಂತ್ರಕೆ ಸಂದಿದೆ||
ಬಹಿರಂಗವಾಗುವ| ಮಹಿಮಾ ಸ್ವರೂಪವ |
ವಹಿಸುತ್ತಲನುಭಾವವ | ಪಡೆ|
ದಿಹುದು ಸೋಹಂಭಾವವ ||2||
ನಡೆಯುತ್ತ ಪೃಥ್ವಿಯ ಸೇರಿತು| ಬಲು|
ನುಡಿಯುತ್ತ ಜಲದೊಳು ಜಾರಿತು||
ದುಡಿಯುತ್ತಲಗ್ನಿಯ ಸಾರಿತು| ತಡೆ|
ಹಿಡಿಯುತ್ತ ಮರುತನ ಮೀರಿತು||
ಗುಡುಗುತ್ತಲಾಗಸ | ದೆಡೆಯಲ್ಲಿ ಏರಿತು|
ಜಡಭೂತ ಗುಣ ಹೋಯಿತು| ಸುಖ|
ಪಡೆದು ಗುರು ನರಹರಿಯಾಯಿತು ||3||
ಬರಬಾರದೆಂದೆಂದೀಗೀ ವೂರಿಗೆ
ಬರಬಾರದೆಂದೆಂದೀಗೀ ವೂರಿಗೆ | ಇಲ್ಲಿ |
ಪರಿಣಾಮವೇಯಿಲ್ಲ ಯಾರ‍್ಯಾರಿಗೆ ||ಪ||
ನೆರಳಿಲ್ಲ ನೀರಿಲ್ಲದೀ ಊರಿಗೆ | ಎಲ್ಲಿ|
ತಿರಿದು ತಿಂದರು ತೀರದೆಲ್ಲರಿಗೆ ||ಅಪ||
ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಇಲ್ಲಿ ಇರಲಾರರು| ಬ್ರಹ್ಮ|
ವಿದ್ಯೆ ಬಲ್ಲವರಿಲ್ಲಿ ಬರಲಾರರು ||
ಬದ್ಧಾತ್ಮರೀವೂರೆ ಸುಖವೆಂಬರು| ಪರಿ|
ಶುದ್ಧಾತ್ಮರೆಂದೆಂದಿಗಿದ ನಂಬರು ||1||
ರೋಗರುಜಿನವು ದುಃಖ ದಾರಿದ್ರ್ಯವು | ಕೆಟ್ಟ|
ರಾಗದ್ವೇಷವು ಚಿಂತೆ ತುಂಬಿರ್ಪವು||
ಭೋಗ ಭಾಗ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ಕನಸಾದವು| ಪಾಪ|
ಭಾಗಿಗಳಿಗೆ ಸತ್ಯವೆನಿಸಿರ್ಪವು ||2||
ಸಾವುನೋವಿಗೆ ತವರು ಮನೆಯಾಗಿದೆ| ನಿತ್ಯ |
ಜೀವ ಸಂದೇಹಕ್ಕೆ ನೆಲೆಯಾಗಿದೆ||
ದೇವರೆನ್ನುವ ಸುದ್ದಿ ಸುಳ್ಳಾಗಿದೆ| ಸತ್ಯ|
ಭಾವವೆನ್ನುವುದಿಲ್ಲಿ ಪೊಳ್ಳಾಗಿದೆ ||3||
ಕಳ್ಳಕಾಕರು ಇಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರ್ಪರು| ಪಕ್ಕ|
ಸುಳ್ಳು ಠಕ್ಕುಗಳನ್ನೆ ನಂಬಿರ್ಪರು||
ಎಲ್ಲಿ ಹೋದರು ಬೆನ್ನು ಹತ್ತಿರ್ಪರು| ಮೋಸ|
ದಲ್ಲಿ ಕೊಂಡೊಯ್ದು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿರ್ಪರು ||4||
ಅನ್ಯಾಯ ಪುರಿಯೆಂಬರೀ ಊರಿಗೆ| ಎಲ್ಲ|
ರನ್ನು ನೂಕುವರಿಲ್ಲಿ ಯಮನೂರಿಗೆ||
ಮಾನ್ಯ ನರಹರಿ ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ | ದಾರಿ|
ಯನ್ನು ತೋರಿಸಿಬಿಟ್ಟ ಶಿವನೂರಿಗೆ ||5||
ಮಂಗಳಾರತಿ ಮಾಡುವೆ
ಮಂಗಳಾರತಿ ಮಾಡುವೆ| ಗುರುಪಾದ
ಪದು| ಮಂಗಳನೇ ಪಾಡುವೆ ||ಪ||
ಮಂಗಳ ಮಂತ್ರ ಕುಸು| ಮಂಗಳಂಜಲಿಯೀವೆ||
ಮಂಗಳ ನಿಗಮಾಗ| ಮಂಗಳಂ ಪಠಿಸುವೆ ||ಅಪ||
ದೇವದುಂದುಭಿ ನಾದವ | ಕೇಳೆಂದೆನ್ನ|
ಜೀವ ಭಾವವ ನೀಗುವ ||
ದೇವ ಶ್ರೀಗುರುವೀವ| ಕೇವಲಾನಂದವ||
ಸಾವಧಾನದಿ ಪಡೆದು| ಭಾವ ನಿರ್ಮಲಗೈದು ||1||
ಮೂರು ಮೂರ್ತಿಗಳೈಕ್ಯವ|
ಪ್ರಣವದಿ ತೋರಿ| ತಾರಕಾಗ್ರದ ಸೌಖ್ಯವಾ||
ಧಾರಾಕಾರದಿ ಸುರಿವ| ಸಾರ ಬೋಧಾಮೃತವ||
ಹೀರಿಸುಖಿಸೆನ್ನುವ| ಧೀರ ಶ್ರೀಗುರುವಿಗೆ ||2||
ಮೂಲ ಮಂತ್ರವ ಕೀಲಿಸಿ|
ನಿರ್ಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ| ಲೀಲೆಯೆಲ್ಲವನಾಲಿಸಿ||
ಕಾಲಕರ್ಮವನೀಗಿ| ಏಳುಚಕ್ರದಿ ಸಾಗಿ||
ಲೋಲ ನರಹರಿ ಯೋಗಿ | ಪೇಳಿದ್ದೆ ನಿಜವಾಗಿ ||3||
ಏಳು ಚಕ್ರದಿ ಮೂಲ ಹಂಸನು
ಏಳು ಚಕ್ರದಿ ಮೂಲ ಹಂಸನು|
ಲೀಲೆಗೈಯುವ ವಿಧವನು ||ಪ||
ಕೇಳಿ ತಿಳಿದವ ಧನ್ಯನಪ್ಪನು |
ತಾಳುವನು ಪರ ಸುಖವನು ||ಅಪ||
ರೇಚಕವು ಪೂರಕವು ಕುಂಭಕ|
ವಾಚರಿಸುತಾ ಹಂಸನು||
ಆಚರಾಚರ ಜಗವ ಪೊರೆವುದ|
ಸೂಚಿಸಿದ ಗುರುದೇವನು ||1||
ಧಾರಿಣಿಯೊಳಾಧಾರಕಮಲವಿ|
ಹಾರಿ ಗಣಪತಿದೇವನು||
ಸೇರಿದಳ ನಾಲ್ಕರೊಳು ನಡೆಸುವ|
ನಾರು ನೂರರ ಜಪವನು ||2||
ವಾರಿಸ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನ ಕಮಲದಿ|
ವಾರಿಜಾಸನ ಬ್ರಹ್ಮನು||
ಆರು ದಳಗಳ ಸೇರಿ ನಡೆಸುವ|
ನಾರು ಸಾವಿರ ಜಪವನು ||3||
ತೋರುವಗ್ನಿಯ ತತ್ವದೊಳು ಮಣಿ|
ಪೂರಕದಿ ಮಹವಿಷ್ಣವು||
ಸೇರಿ ದಶದಳ ಮಧ್ಯೆ ನಡೆಸುವ|
ನಾರು ಸಾವಿರ ಜಪವನು ||4||
ಮಾರುತನ ತತ್ವದೊಳನಾಹತ|
ವಾರಿಜದೊಳಾರುದ್ರನು||
ಸೇರಿದ್ವಾದಶ ದಳದಿ ನಡೆಸುವ|
ನಾರು ಸಾವಿರ ಜಪವನು ||5||
ಗಗನ ತತ್ವ ವಿಶುದ್ಧ ಕಮಲವ|
ಸೊಗಸಿದಾ ಜೀವಾತ್ಮನು||
ಬಿಗಿದು ಷೋಡಶ ದಳದಿ ನಡೆಸುವ|
ನೊಗೆದು ಸಾಸಿರ ಜಪವನು ||6||
ಬೆಳಗುವಾ ಜ್ಞಾನಚಕ್ರ ಕಮಲದಿ|
ನಲಿದು ಶ್ರೀಗುರು ದೇವನು ||
ತಿಳಿದು ಎರಡೇ ದಳದಿ ನಡೆಸುವ|
ನೊಲಿದು ಸಾಸಿರ ಜಪವನು ||7||
ವರಸಹಸ್ರಾರಾರವಿಂದದಿ |
ಪರಮ ಗುರು ಶ್ರೀ ನರಹರಿ||
ಬೆರೆದು ಸಾಸಿರ ದಳದಿ ನಡೆಸುವ|
ನರಿದು ಸಾಸಿರ ಜಪವನು ||8||
ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗ ಜ್ಞಾನದ ಮಾರ್ಗ
ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗ| ಜ್ಞಾನದ ಮಾರ್ಗ|
ಶ್ರೇಷ್ಠ ತಿಳಿಯೀಗ ||ಪ||
ಕಷ್ಟವಿದರೊಳಗಿಲ್ಲ| ನಿಷ್ಠೆ ಬಲಿದಿರಬಲ್ಲ|
ಶಿಷ್ಟ ಜನಕೆಲ್ಲ ಸಂ| ತುಷ್ಟಿಯೀಯಲು ಬಲ್ಲ ||ಅ||
ಯಮವೆಂಬ ಯೋಗ| ಬಾಹ್ಯೇಂದ್ರಿಯವ | ರಮಿಸದಿದ್ದಾಗ ||
ಭ್ರಮೆಯೆಲ್ಲ ಕೈಬಿಟ್ಟು| ಕ್ರಮ ಶುದ್ಧಿಯಳವಟ್ಟು||
ತಮವಳಿದು ಶ್ರವಣದಿ| ಯಮಬಾಧೆಯಳಿಯಲು ||1||
ನಿಯಮದ ಯೋಗ| ಅಂತಃಕರಣ | ನಿಯಮವಾದಾಗ||
ನಯನೀತಿ ಬಲವಾಗಿ| ಭಯಭ್ರಾಂತಿಗಳ
ನೀಗಿ| ಕ್ರಿಯೆಯೆಲ್ಲ ಮನನದಿ| ಲಯವೆಂಬುದರಿವಾಗಿ ||2||
ಅಸನಯೋಗ| ಮನದೊಳು ವಿಷಯ| ದಾಸೆಯಳಿದಾಗ|
ವಾಸನೆಯಳಿದುಪ| ದೇಶದಿ ಮನ ನಿಂತು||
ಸೂಸದಂತಿರೆ ನಿಧಿ| ಧ್ಯಾಸವಾಗಿರಲಿಂತು ||3||
ಯೋಗ ಪ್ರಧಾನ| ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ| ಭೋಗ ಸಂಧಾನ||
ಯೋಗ ಕುಂಭಕವಾಗಿ | ಸಾಗಿ ಮಂತ್ರವ ತಾಗಿ||
ಬೇಗ ಮನ ಲಯವಾಗಿ | ಭೋಗಿ ಭೋರ್ಗರೆಯಲು ||4||
ನಡೆಯನಾಹಾರ | ಮಾಡುತ್ತಲಾ | ನುಡಿಯಾಯ್ತು ಪೂರ ||
ಒಡಲಿನೊಳಗಿಹ ಸರ್ವ | ತೊಡಕುಗಳೆಲ್ಲವ |
ನುಡಿಯಾಂತ ಕಾರಣ | ನುಡಿ ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರವು ||5||
ಯೋಗ ಮಂತ್ರದೊಳು | ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ| ವಾಗಿ ನಡೆಯಿರಲು||
ಆಗಾಗಲಾಹಾರ | ವಾಗಿ ನಡೆಯಾಧಾರ||
ಯೋಗ ನುಡಿಬ್ರಹ್ಮದ| ಅಗರವಾಗಲು ||6||
ಧ್ಯಾನ ಸಂಯೋಗ| ನಾದಬ್ರಹ್ಮ| ದಾನಂದವೀಗ||
ತಾನೆ ತಾನಾದಂಥ | ಜ್ಞಾನವಾರ್ಜಿಸಿ ನಿಂತ||
ಮೌನ ನಡೆಯಾಗಲು| ಧ್ಯಾನ ನುಡಿಯಾಗಲು ||7||
ಧಾರಣ ಯೋಗ| ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮೈಕ್ಯ | ಕಾರಣವೀಗ||
ಭೋರೆಂಬ ಪರನಾದ | ಸೇರಿ ಬಹುವರ್ಣಗಳ ||
ಧಾರಣಗೈದು ವಿ| ಸ್ತಾರವೆಂದೆನಿಸಲು ||8||
ನುಡಿ ನಿಲ್ಲಲಾಗಿ | ನಿಶ್ಚಲನಾಗಿ | ನಡೆಯಿಲ್ಲವಾಗಿ||
ನಡೆನುಡಿ ಮಧ್ಯದಿ| ಗುಡುಗುವ ಬ್ರಹ್ಮದ ||
ಒಡಲರ್ಧ ಮಾತೃಕೆ | ಕಡುಸು ಸಮಾಧಿಯು ||9||
ಯೋಗ ಸೂತ್ರಗಳು| ಎಂಟನು ಕೂಡಿ| ದಾಗ ಮಂತ್ರಗಳು||
ಆಗುತ್ತಲಿಹಜ್ಞಾನ| ಯೋಗಾನುಸಂಧಾನ ||
ಶ್ರೀಗುರು ನರಹರಿ | ಯೋಗಿ ಬೋಧಾಸಿರಿ ||10||
ಜ್ಞಾನಯೋಗದಲಿ | ಅಷ್ಟಾಂಗವ ತಾನೆ ತಿಳಿಯುತಲಿ ||
ಆನಂದ ತಾನಾಗಿ | ಏನಿಲ್ಲದಂತಾಗಿ ||
ಜ್ಞಾನಮೂರುತಿ ಬೆಳಗಿ | ಶ್ರೀನರಹರಿ ಯೋಗಿ ||11||
ಪಂಚ ಮುದ್ರೆಯ ತಿಳಿಯೋ
ಪಂಚ ಮುದ್ರೆಯ ತಿಳಿಯೋ| ಶ್ರೀಗುರುವಿಂದ|
ಸಂಚಿತಂಗಳ ಕಳೆಯೊ ||ಪ||
ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳೆಂಬ | ಪಂಚ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ||
ಪಂಚ ಮುದ್ರೆಗಳುಂಟು | ಸಂಚು ಗುರುವಿನೊಳುಂಟು ||ಅಪ||
ಪೃಥ್ವಿ ತತ್ವದಿ ನಡೆವ| ಸದ್ರೂಪದ| ವಸ್ತುವೆಂದೆನಿಸಿರುವ ||
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿರ್ಪ | ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮನೆ ಹಂಸ ||
ಸತ್ಯವೆಂಬರ್ಥವೆ| ಮತ್ತೆ ಭೂಚರಿ ಮುದ್ರೆ ||1||
ಜಲ ತತ್ವದೊಳು ನುಡಿವ| ಚಿದ್ರೂಪದ|
ಪೊಳೆವ ಮಂತ್ರದಿ ನಲಿವ ||
ಸುಲಲಿತ ಪ್ರಣವವ| ತಿಳಿದು ಪರಮಾರ್ಥವ||
ಕಳೆಯಲಜ್ಞಾನವು| ಸುಲಭ ಶಾಂಭವಿ ಮುದ್ರೆ ||2||
ಅಗ್ನಿ ತತ್ವದೊಳಿರುವ| ಆನಂದದ ಪ್ರಜ್ಞಾ ರೂಪದಿ ಮೆರೆವಾ||
ಯಜ್ಞ ಮುಖದಿಂದ ಸ| ರ್ವಜ್ಞನ ಪೂಜಿಸಿ||
ಸುಜ್ಞಾನ ದರ್ಶನ| ಮಗ್ನ ಷಣ್ಮುಖಿಮುದ್ರೆ ||3||
ನಡೆನುಡಿಗಳ ಮಧ್ಯದಿ| ಮಾರುತ ತತ್ವ|
ದೊಡಲಾದ ನಿತ್ಯತ್ವದಿ||
ಘುಡುಘುಡಿಸುತಲಿರ್ಪ| ಬೆಡಗಿನ ಬ್ರಹ್ಮವ||
ಎಡೆಬಿಡದೊಲು ಕೂಡಿ| ದೊಡೆ ಮಧ್ಯಲಕ್ಷವು ||4||
ಆಕಾಶ ತತ್ವದೊಳಗೆ| ಪರಿಪೂರ್ಣತ್ವ|
ದೇಕಾಂತ ಶ್ರವಣಬೆಳಗೆ ||
ಏಕಾಕ್ಷರಾಂತ್ಯದಿ| ಸಾಕಾರವಳಿದ| ನಿರಾಕಾರ
ನರಹರಿ ಖೇಚರಿ ಮುದ್ರೆಯು ||5||
ಜ್ಞಾನಮುದ್ರೆಗಳೈದನು | ತಿಳಿಯುತ ಸಮ್ಯ|
ಜ್ಞಾನ ಸಿದ್ಧಿಸಿದಾತನು ||
ಮೌನಿಯಂತರ್ಲಕ್ಷ್ಯ | ಸ್ವಾನುಭವಾತ್ಮ ಸಂ|
ಧಾನದಿ ನರಹರಿ ಗುರುವಾಗಿ ಸುಖಿಪನು ||6||
ನೋಡಿರಿ ಪರಶಿವನಾ
ನೋಡಿರಿ ಪರಶಿವನಾ | ಭಕ್ತರು | ಕೂಡಿ ಸದಾಶಿವನಾ ||ಪ||
ಮಾಡಿರಿ ಧ್ಯಾನವ | ಕೂಡಿರಿ ಮೌನವ ||
ಬೇಡಿರಿ ಜ್ಞಾನವ | ಕೂಡಲೆ ಕಾಣುವ ||ಅ|ಪ||
ಧರೆ ಸದ್ಯೋಜಾತಾ | ಮುಖದೊಳು | ಧರಿಸಿ ಸರ್ವಭೂತ||
ನರ ಪಶು ಪಕ್ಷಿಯ | ತರುಲತೆಗುಲ್ಮವ ||
ನೆರೆ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ವಿ | ಸ್ತರಿಸಿದ ಬ್ರಹ್ಮನು ||1||
ಜಲವೆ ವಾಮದೇವಾ | ಮುಖದೊಳು | ನಿಲುತ ವಿಷ್ಣುದೇವಾ ||
ಸುಲಲಿತ ರಕ್ಷಣೆ | ಯೊಳು ಜೀವಿಗಳನು||
ಇಳೆಯೊಳು ತರುಲತೆ | ಗಳ ಬೆಳೆಯಿಸುವನು ||2||
ಅಗ್ನಿಯ ಘೋರ ಮುಖಾ | ಸರ್ವರ | ಪ್ರಜ್ಞಾರೂಪ ಸುಖಾ ||
ಯಜ್ಞಫಲವ ಸ | ರ್ವಜ್ಞ ರುದ್ರನಿಗೆ ||
ಪ್ರಜ್ಞೆಯೊಳರ್ಪಿಸು | ವಾಜ್ಞೆ ಸುಪ್ತಿಲಯ ||3||
ವಾಯುವೆ ತತ್ಪುರುಷಾ | ಮುಖದೊಳು | ಕಾಯುವ ಪರಮೇಶಾ ||
ಮಾಯಾಧೀಶ್ವರ | ಕಾಯವ ಪಿಡಿದಿಹ ||
ದಾಯುವ ತಿಳಿದವ | ಸಾಯದೆ ಉಳಿಯುವ ||4||
ಗಗನವೆ ಈಶಾನ | ಮುಖವಿದು | ಜಗವೆಲ್ಲಕೆ ಸ್ಥಾನ ||
ಅಗಣಿತ ಜಗಗಳ | ಸಗುಣ ಸದಾಶಿವ |
ಮಿಗೆ ತುಂಬಿರುವುದ| ಬಗೆದನು ನರಹರಿ ||5||
ಪಂಚಭೂತಗಳೆಂಬ | ಮುಖದಿ ಪ್ರ | ಪಂಚ ರಚಿಸಿ ಸಾಂಬ ||
ಪಂಚಬ್ರಹ್ಮರಿಗೆ | ಹಂಚಿದ ಕರ್ಮದಾ |
ಸಂಚಿತವೆಲ್ಲವ | ವಂಚಿಸುತಿರುವಾ ||6||
ಆರನೆ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ | ಪರಶಿವ | ಸೇರಿದ ತಿಳಿಯಿಲ್ಲಿ ||
ಮೂರು ಗುಣಂಗಳ | ಮೀರಿದ ಮಂಗಳ |
ಮೂರುತಿ ನರಹರಿ | ತೋರಿದ ದಾರಿ ||7||
ವೇದಾ ಸುನಾದ ಸುಬೋಧಾ ಪ್ರಸಾದಾತ್ಮ
ವೇದಾ ಸುನಾದ ಸುಬೋಧಾ ಪ್ರಸಾದಾತ್ಮ |
ನಾದಾತ ಗುರುನಾಥ ನೋಡಿರಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಆಧಾರವೇ ಮೊದ| ಲಾದೇಳು ಚಕ್ರವ|
ಭೇದಿಸಿ ಬರುತಿದೆ ನಾದಬ್ರಹ್ಮ ||ಅಪ||
ಆಧಾರದಿಂದ ಸ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನ ಕಮಲಕ್ಕೆ |
ಆ ದಿವ್ಯ ಪರನಾದವೇರಿ ತಮ್ಮ ||
ಹಾದಿಯೊಳು ಮಣಿ ಪೂರಕವ ಪೊಕ್ಕನಾಹತ|
ಕೈದಲ್ಕೆ ಪಶ್ಯಂತಿ ತೋರಿ ತಮ್ಮ ||1||
ಬಂದಾವಿ ಶುದ್ಧಿಯ ಮುಂದೆಯಾಜ್ಞಾ ಚಕ್ರ||
ಹೊಂದಿ ಮಧ್ಯಮನಾದ ಬೆಳಗಿ ತಮ್ಮ ||
ಕುಂದಿಲ್ಲದಾನಂದದಿಂದಾ| ಸಹಸ್ರಾರ|
ಮುಂದೇ ವೈಖರಿನಾದ ಮೊಳಗಿತಮ್ಮ ||2||
ಪರಮಾರ್ಥವೆನಿಸಿದ್ದ | ಪರನಾದವೇ ಶುದ್ಧ |
ಪರಿಪೂರ್ಣ ಶೂನ್ಯವ ಬೆರೆಯಿತಮ್ಮ ||
ಧರೆಯಲ್ಲಿ ಗುಡುಗುತ್ತ ಬರುವರ್ಧಮಾತ್ರೆಯೆ |
ನರಹರಿ ಗುರುವಾಗಿ ಮೆರೆಯಿತಮ್ಮ ||3||
ಮೂರು ಗುಣವಂ ಕಳೆದು
ಮೂರು ಗುಣವಂ ಕಳೆದು| ಸಾರಮಂತ್ರವ ತಿಳಿದು|
ಚಾರುಮುಕ್ತಿಯ ತಾಳು ಮನವೇ ||ಪ||
ತಾರಕಾಗ್ರದೊಳು ಸುವಿ| ಚಾರ ಮಾಡುತ ಮುಕ್ತ|
ದ್ವಾರದೊಳು ನೀನಿಲ್ಲು ಮನವೇ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲ ವರ್ಣಂಗಳೊಳು | ನಿಲ್ಲದೇ ಬೆಳಗುತಿರ|
ಬಲ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮವ ಕಾಣು ಮನವೇ ||
ಸೊಲ್ಲಿನ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ | ಕಳ್ಳ ಗಂಡಿಯ ತೂರಿ|
ನಿಲ್ಲುತ್ತ ಕೂಗುವನು ಮನವೇ ||1||
ಧರೆಯಲ್ಲಿ ತಾನೆ ಸಂಚರಿಸುತ್ತಲಿರುವಂಥ |
ಪರಮಹಂಸನ ಸೇರು ಮನವೇ||
ಮರುತ ಯೋಗದಿ ನಿಂತು| ಮೊರೆಯುತ್ತ ಬರುವಂಥ|
ಪರಮಾತ್ಮನೊಳಗಾಡು ಮನವೇ ||2||
ಶರಧಿಯೊಳು ನಿಬ್ಬರದೊಳಬ್ಬರಿಸಿ ಬರುತಿರ್ಪ |
ಹರಿಪಾದದೊಳು ನಿಲ್ಲು ಮನವೇ||
ಪರತರಾಪೋ ಜ್ಯೋತಿ| ಹರನೆನ್ನುವನುಭೂತಿ|
ನರಹರಿಯೊಳರಿಯೀ ಗಮನವೇ ||3||
ತೊಗಲುಗೊಂಬೆ ಮಾಡಿ ಕೂಡಿದಾ
ತೊಗಲುಗೊಂಬೆ ಮಾಡಿ ಕೂಡಿದಾ| ನಮ್ಮ
ಶಿವನು | ಜಗದೊಳೆಲ್ಲ ಆಟವಾಡಿದಾ ||ಪ||
ಸೊಗಸಿನಿಂದ ಕೂಡಿಸಿದನು|
ತಗುಲಿ ತಾನೆಯಾಡಿಸಿದನು||
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಕುಣಿಸಿ ದಣಿಸಿ|
ಮಿಗಿಲಿನಾಸೆಯಿಂದ ಮಣಿಸಿ ||ಅಪ||
ಎಲುಬಿನಿಂದ ಮಾಡಿ ಪಂಜರ| ನರಗಳೆಂಬ|
ಬಲೆಯ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಗಿಯೆ ಬಂಧುರ||
ಮಲವು ಮೂತ್ರ ಮಾಂಸರಕ್ತ |
ಹೊಲಸುಕೀವು ಮಜ್ಜೆಯುಕ್ತ ||
ಒಳಗೆ ರಕ್ತ ತುಂಬಿ ಮೇಲೆ|
ಹೊಳೆವ ಚರ್ಮ ಮುಚ್ಚಿಬಿಟ್ಟು ||1||
ಹಲವು ಹೆಣ್ಣು ಗೊಂಬೆ ಮಾಡಿದಾ | ನಮ್ಮ ಶಿವನು |
ಹಲವು ಗಂಡು ಗೊಂಬೆ ಮಾಡಿದಾ ||
ಕಲಸಿ ಹೆಣ್ಣು ಗಂಡು ಜೋಡಿ |
ಹಲವು ಗೊಂಬೆ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿ|
ಬೆಳೆಸಿ ಎಲ್ಲ ಗೊಂಬೆಯಾಡಿ |
ಇಳೆಯ ತುಂಬಿ ಬರಿದು ಮಾಡಿ ||2||
ಜಾಗ್ರವಾಗಲೆದ್ದು ಆಡುತ| ಜಗವ ಕಂಡು|
ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಮೋಹಗೊಳ್ಳುತಾ||
ಅಗ್ಗವಾದ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ|
ನುಗ್ಗಿ ಹೋಗಿ ದುಃಖಗಳಿಗೆ |
ವ್ಯಗ್ರವಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಬೆರೆವ|
ಹಿಗ್ಗಿ ಜಗ್ಗಿ ಸಾಯುತಿರುವ ||3||
ಪೃಥ್ವಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿ ಸೂತ್ರವಾ | ಈ ಗೊಂಬೆಗಳಿಗೆ |
ತೀರ್ಥದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿ ಮಂತ್ರವಾ ||
ನರ್ತಿಸುವವು ಅಗ್ನಿಯಿಂದ |
ವರ್ತಿಸುವವು ವಾಯುವಿಂದ |
ಬಿತ್ತರಿಸುವ ವಾಗಸದಲಿ |
ನಿತ್ಯ ಶಕ್ತಿಯಾಂತು ಕುಣಿವ ||4||
ಮಂತ್ರಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಕುಣಿಸಿದ| ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ|
ಯಂತ್ರಗಳನು ಮುಚ್ಚಿಯಿರಿಸಿದ ||
ತಂತ್ರದಿಂದಲಾಡಿಸುತ್ತ|
ಯಂತ್ರ ಮುರಿಯೆ ಝಾಡಿಸುತ್ತ||
ಮಂತ್ರಮೂರ್ತಿ ನರಹರಿ
ಸ್ವತಂತ್ರ ಸೂತ್ರಧಾರಿಯಾಗಿ ||5||
ನಡೆವುದೆ ಬ್ರಹ್ಮ
ನಡೆವುದೆ ಬ್ರಹ್ಮ | ದೇಹದಿ ನಿಂತು| ನುಡಿವುದೆ ಬ್ರಹ್ಮ ||ಪ||
ನಡೆನುಡಿ| ಗಳ ನೀಗಿ| ನಡುವೆ ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿ||
ಕಡುಸುಖ ರೂಪಾಗಿ| ಒಡಲ ಸಾಕ್ಷಿಕವಾಗಿ ||ಅಪ||
ಕೇಳುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ| ಕೇಳ್ದುದ ತಾನೆ| ಹೇಳುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಹೇಳಿ ಕೇಳಿದುದೆಲ್ಲ | ತಾಳಿ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡಿ||
ಮೂಲಾನುಭವದಿಂದ | ಓಲಾಡುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||1||
ಮುಟ್ಟುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ| ಮುಟ್ಟುತ ನುಡಿಯ|
ಕಟ್ಟುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ||
ಮುಟ್ಟುತ್ತಲಾನಂದ | ಪಟ್ಟು ನಿಂದುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಮುಟ್ಟಂಟು ಇಲ್ಲದ| ಬಟ್ಟಬಯಲೀ ಬ್ರಹ್ಮ ||2||
ನೋಡುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ನೋಡಿದುದ ಮಾ |
ತಾಡುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||
ನೋಡಿಯಾನಂದವ| ಕೂಡಿ ನಿರ್ಮಲ ಭಾವ||
ನೋಡಿ ನಶ್ವರವ ನೀ| ಡಾಡುವುದೇ ಬ್ರಹ್ಮ ||3||
ರುಚಿಸುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ| ರುಚಿಸಿದುದೆಲ್ಲ |
ವಚಿಸುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ||
ರುಚಿಯಿಂದಲಾನಂದ| ಪ್ರಚುರಗೈವುದು ಬ್ರಹ್ಮ||
ವಚನ ನಿರ್ಗುಣಗೈಯು| ತಚಲವಾದುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||4||
ಮೂಸಿಪುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ಮೂಸಿಸಿ ನುಡಿಯ |
ಸೂಸುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಮೂಸಿಸಿಯಾನಂದ| ಲೇಸಾಗಿ ಭವಬಂಧ ||
ವಾಸನೆಯಳಿದ ವಿ| ಲಾಸ ನರಹರಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||5||
ನಾದದೊಳಿಹುದು | ಪರ ನಾದದಿ |
ಶೋಧಿಸಬಹುದು ||
ನಾದ ಬಿಂದುಗಳೇಕ | ವಾದುದು ಕಳೆಯಾಗಿ |
ಬೋಧ ಪ್ರಸಾದದಿ | ಸಾಧಿಸಬಹುದು ||6||
ಅರಿವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ಅರಿತುದ ತಾನೆ |
ಮರೆವುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಅರಿತು ಸಗುಣವಾಗಿ | ಮರೆತು ನಿರ್ಗುಣವಾಗಿ |
ಅರಿವು ಮರವೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ | ನರಹರಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||7||
ಗುರು ದೊರಕುವುದೆ ದುರ್ಲಭವು
ಗುರು ದೊರಕುವುದೆ ದುರ್ಲಭವು | ಸ|
ದ್ಗುರು ದೊರಕಿದಾಗಲೆ ಲಾಭವು ಶುಭವು ||ಪ||
ಪರಮ ಪುಣ್ಯದ ಪೂರ್ವ ಫಲವು| ಒದ|
ಗಿರಲಾಗಿ ಗುರುಪಾದ ದರ್ಶನದೊಲವು ||ಅಪ||
ಪಾಪಿಯೆಂದಿಗು ಕಾಣಲರಿಯ | ಭವ |
ತಾಪ ನಿರ್ಮೂಲವ ಮಾಡುವೀ ಸಿರಿಯ ||
ಭೂಪತಿ ಕಾಣನೀ ಪರಿಯ| ಬಹಿ|
ರೂಪ ಸನ್ಯಾಸಿ ಮುಟ್ಟಿಲ್ಲ ಈ ಗುರಿಯ ||1||
ನರನಲ್ಲ ಸದ್ಗುರುನಾಥ| ಪುರ|
ಹರನೆಂದು ತಿಳಿದಾತ ತಾನೆ ಪುನೀತಾ||
ಹರಿ ರೂಪ ತಾನೆಯಾದಾತ| ಸುರ|
ವರರನ್ನು ತನ್ನಲ್ಲಿ ಸೆರೆಯಿಟ್ಟನೀತಾ ||2||
ಗುರುವು ಕಾಣನು ಮಾಯಮರವೆ | ನಿಜ|
ದರಿವೆ ತಾನಾಗಿರ್ಪ ನಿರ್ಗುಣದಿರವೇ||
ಗುರುವೆ ಭಕ್ತರ ಕಲ್ಪತರವೇ | ಶ್ರೀ|
ಗುರು ವೀರನರಹರಿಯೆ ಸತ್ಯದಾಗರವೇ ||3||
ಅರ್ಧ ನಾರೀಶ್ವರನಿರುವ
ಅರ್ಧ ನಾರೀಶ್ವರನಿರುವ| ತಾನೆ|
ಅರ್ಧ ಮಾತೃಕೆಯಾಗಿ ಜಗವನ್ನು ಪೊರೆವ ||ಪ||
ಮಾರ್ದನಿಗೊಡುತ ತಾಬರುವ| ಸತ್ಯ |
ಸಿದ್ಧ ಮಹಾತ್ಮರ ತಾನಾಗಿ ಬೆರೆವ ||ಅಪ||
ಎಡಭಾಗ ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ತೋರ್ಪ| ಬಲ|
ಗಡೆಯೆಲ್ಲ ಪುರುಷನ ರೂಪನಾಗಿರ್ಪ||
ಎಡಬಲ ಒಂದಾಗುತಿರ್ಪ | ನಿಂತ|
ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ನಾರೀಶ್ವರನೆನಿಪ ||1||
ಶಿವಶಕ್ತಿಯರು ಕೂಡಿ ಬಂದು| ದೇಹ|
ಭವನವ ಸೇರುತ್ತ ಹಂಸನೊಳು ನಿಂದು||
ಶಿವಜೀವರೈಕ್ಯ ಸುಖತಂದು| ಅನು |
ಭವವಾಗಲಾಕ್ಷಣ ಮುಕ್ತಿಯಹುದೆಂದು ||2||
ವರ್ಣವೆಲ್ಲವು ಶಕ್ತಿರೂಪ| ಸರ್ವ|
ವರ್ಣಕಾರಣದರ್ಧಮಾತ್ರೆ ಚಿದ್ರೂಪ||
ಪೂರ್ಣ ಓಂಕಾರದಿ ತೋರ್ಪ| ಪರಿ|
ಪೂರ್ಣ ಬ್ರಹ್ಮವೆ ನರಹರಿಯಾಗುತಿರ್ಪ ||3||
ಕುಣಿಯುತಾಳೆ ಕುಣಿಯುತಾಳೆ ಯಲ್ಲಮ್ಮದೇವಿ
ಕುಣಿಯುತಾಳೆ ಕುಣಿಯುತಾಳೆ | ಯಲ್ಲಮ್ಮದೇವಿ |
ಕುಣಿಯತಾಳೆ ಕುಣಿಯುತಾಳೆ ||ಪ||
ಕುಣಿಯುತಾಳೆ ಜಗದೊಳೆಲ್ಲ | ಕುಣಿಸುತಾಳೆ ಜಗವನೆಲ್ಲ||
ಎಣಿಸುತಾಳೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು || ಮಣಿಸಿ ತಾನೆ ಥೈ ಥೈ ಎಂದು ||ಅಪ||
ಶರೀರ ಚೌಡಿಕೆಯ ಮಾಡಿ| ಅದರಲ್ಲೆ ಹುಟ್ಟಿ|
ಬರುವನಾದ ತಂತಿ ಮಾಡಿ||
ಕರಣವೆಂಬ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ|
ಸ್ಮರಣೆಯೆಂಬ ಬೆರಳು ಮುಟ್ಟಿ||
ಧರಣಿಯೆಲ್ಲವನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿ|
ಹರುಷಹುಟ್ಟಿ ಥೈ ಥೈ ಎಂದು ||1||
ಜಗವನೆಲ್ಲ ಹೆತ್ತಿದಾಳೆ| ಜಾಗ್ರವನು ಕೂಡಿ|
ಜಗವ ತಾನೆ ಹೊತ್ತಿದಾಳೆ||
ಮಿಗಿಲು ಮಾಯೆ ಸ್ವಪ್ನ ಕೂಡಿ|
ಹಗರಣಕ್ಕೆ ತಾನೆ ಹೂಡಿ||
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿವೊಂದೆ ಮಾಡಿ|
ಸೊಗಸಿನಿಂದು ಥೈ ಥೈ ಎಂದು ||2||
ನಿದ್ರೆಯೆನಿಸಿ ಬಂದಿದಾಳೆ | ಜಗಕೆಲ್ಲ ಬೀಗ|
ಮುದ್ರೆ ಹಾಕಿ ನಿಂದಿದಾಳೆ||
ಇದ್ದು ಇಲ್ಲವಾಗಿ ಲೋಕ|
ಬಿದ್ದುಹೋಯಿತೆಲ್ಲ ಮೂಕ||
ಶುದ್ಧ ನರಹರೀಂದ್ರಪಾದ| ಹೊದ್ದಿ ನಿಂತು ಥೈ ಥೈ ಎಂದು ||3||
ತ್ರಿಪುರ ದಹನವ ಮಾಡಿದಾ
ತ್ರಿಪುರ ದಹನವ ಮಾಡಿದಾ| ಪರಶಿವ
ಸರ್ವ| ತ್ರಿಪುಟಿಯನ್ನೀಡಾಡಿದ ||ಪ||
ತ್ರಿಪುರವೇ ದೇಹ ತ್ರಯಂಗಳು|
ತ್ರಿಪುರರೇ ಜೀವ ತ್ರಯಂಗಳು||
ತ್ರಿಪುರ ಸತಿಯರೆ ಮೂರವಸ್ಥೆಯು|
ತ್ರಿಪುರ ಕೋಟೆಗಳೇ ಗುಣತ್ರಯ ||ಅಪ||
ಧಾರಿಣಿಯೆ ರಥವಾಯಿತು| ಪರಮೇಶ್ವರಗೆ|
ಮೇರುವೆ ಬಿಲ್ಲಾಯಿತು||
ವಾರಿಜಾನಸ ಸೂತ್ರನಾದನು|
ವಾರಿಜಾಕ್ಷನು ಬಾಣವಾದನು||
ಚಾರುವೇದವೆ ವಾರುವಂಗಳು|
ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರರೆ ಗಾಲಿಯಾಗಲು ||1||
ಸರಸಿ ಜಾಸನನಿತ್ತನು | ತ್ರಿಪುರರ ತಪಕೆ |
ಭರದಿ ಮೆಚ್ಚುತ ವರವನು ||
ವರುಷ ದಿವ್ಯ ಸಹಸ್ರ ತೀರಲು|
ಪುರಗಳೊಂದೇ ಕೀಲು ಸೇರಲು||
ಗುರಿಯ ತಪ್ಪದೆವೊಂದೆ ಲಕ್ಷ್ಯದಿ|
ಹರನು ಮುರಿದನು ತ್ರಿಪುರ ಕೀಲನು ||2||
ಮಡಿಯದಿದ್ದರು ಯುದ್ಧದಿ| ತ್ರಿಪುರರು
ತಮ್ಮ | ಮಡದಿಯರ ವ್ರತ ಬಲದಿ||
ಜಡಜನಾಭನು ನರಹರೀಂದ್ರನು|
ಒಡಲು ಬೆತ್ತಲೆ ಬೌದ್ಧ ರೂಪನು ||
ನಡೆದು ಸತಿಯರ ಪಾತಿವ್ರತ್ಯವ|
ಕೆಡಿಸಿಕಳೆದನು ತ್ರಿಪುರರಸುವನು ||3||
ದೇವಿ ಮಹಾತ್ಮೆಯನೋದಿರಿ
ದೇವಿ ಮಹಾತ್ಮೆಯನೋದಿರಿ ಕೇಳಿರಿ|
ದೇವಿಯೊಳೈಕ್ಯವ ಸಾಧಿಸಿರಿ ||ಪ||
ದೇವಿಯ ಕೃಪೆಯನು ಸಂಪಾದಿಸಿರಿ|
ಭಾವದಿ ಭಕ್ತಿಯ ನಿಲ್ಲಿಸಿರಿ ||ಅಪ||
ಕಿವಿಯೊಳು ಹುಟ್ಟಿದ ಮಧುಕೈಟಭರು|
ಭವಭಯ ಸಂಶಯ ಪಾತಕರು|
ಶ್ರವಣ ಸುದರ್ಶನ ಚಕ್ರದಿ ಸೀಳ್ದಳು|
ಶಿವಮಹಕಾಳಿಯೆ ಹರಿಯಹಳು ||1||
ಮದವೇ ಮಹಿಷನು ಕೋಣನ ರೂಪನು |
ಹೆದರಿಸುತಿದ್ದನು ಸುರರನ್ನು ||
ಮಧುರ ಜ್ಞಾನದ ಮಧುವನು ಕುಡಿಯುತ|
ಕದನದಿ ಕೊಂದಳು ಮಹಲಕ್ಷ್ಮಿ ||2||
ತಾಯಿಯ ರಕ್ತದಿ ತಂದೆಯ ಬೀಜದಿ |
ಕಾಯರೂಪ ರಕ್ತ ಬೀಜನನು ||
ಬಾಯೊಳು ನಾಲಗೆ ಮೇಲೆ ಸಂಹರಿಸಿದ |
ಮಾಯಾ ರೂಪಿಣಿ ಮಹಶಕ್ತಿ ||3||
ಮನಮತಿ ಚಿತ್ತಾಹಂಕಾರಗಳಲಿ |
ಜನಿಪ ಬಿಡಾಲ ರುದಗ್ರರನು ||
ಘನ ಚಿಕ್ಷುರ ರಸಿಲೋಮರ ಕೊಂದ|
ಜನನಿಯ ನೆನೆಯಿರಿ ಮನದಲ್ಲಿ ||4||
ಶಿರದಲಿ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಗಳ ಚಂಡನು |
ಬೆರೆತು ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಗಳ ಮುಂಡ ||
ತರಿದು ವಿಚಾರದ ಯುದ್ಧದೊಳವರನು|
ಮೆರೆವಳು ಪ್ರಣವದ ಚಾಮುಂಡಿ ||5||
ನಾನೆನ್ನುವಹಂಕಾರವೆ ಶುಂಭನು|
ನನ್ನದೆಂಬ ಗುಣ ನಿಶ್ಯುಂಭ||
ಜ್ಞಾನರೂಪಳಾ ಭಾರತಿ ಕೊಂದಳು|
ತಾನೇ ನರಹರಿ ಬೋಧೆಯೊಳು ||6||
ಸಪ್ತಮಾತ್ರೆಯರು | ನರ್ತನಗೈಯಲು |
ಸಪ್ತಕೋಟಿ ಮನುಗಳು ನುತಿಸೆ ||
ದೀಪ್ತಿಯಿಂ ದೇವ ಕೋಟಿಗಳೆಲ್ಲ ಸೇವಿಸೆ |
ತೃಪ್ತಳಾದಳು ಮಂತ್ರದೇವತೆ ||7||
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರಂಗಳ ಗುಪ್ತದಿ ಸೇರುತ |
ಲಿಪ್ತನಾಗದೆಯಿರ್ಪ ಶಿವನನ್ನು ||
ಜ್ಞಪ್ತಿ ಮಾತ್ರದಿ ಸುಷುಪ್ತಿಯೊಳಾಡುತ |
ವ್ಯಾಪ್ತಳೆನಿಸಿದೀ ದೇವಿಯನು ||8||
ಸರ್ವಕಾಲ ದುರ್ವಿಷಯ ರಕ್ಕಸರ |
ನಿರ್ವಿಷಯಗಳೆನೆ ಸಂಹರಿಸಿ ||
ಶರ್ವಾಣಿಯು ತಾ ಸರ್ವಮಂಗಳೆಯು |
ಸರ್ವಾತ್ಮ ನರಹರಿಯಲ್ಲಿಹಳು ||9||
ಅಷ್ಟಸಿದ್ಧಿಯ ಹೊಂದಿದಾತನು
ಅಷ್ಟಸಿದ್ಧಿಯ ಹೊಂದಿದಾತನು | ಶ್ರೇಷ್ಠ ಯತಿವರನು |
ಪಡೆವನು | ಇಷ್ಟಸಿದ್ಧಿಯನು ||ಪ||
ನಡೆಯೊಳಿಹುದು ಅಣಿಮ ಸಿದ್ಧಿ |
ನುಡಿಯೊಳುಂಟು ಮಹಿಮ ಸಿದ್ಧಿ ||
ನಡೆಗೆ ನುಡಿಗೆ ನಡುವೆ ವೃದ್ಧಿ |
ಪಡೆದು ನಿಲ್ಲೆಲಘಿಮ ಸಿದ್ಧಿ ||1||
ತುಂಬಿದಾ ಸುಷುಮ್ನೆ ಶುದ್ಧಿ |
ಗೊಂಬುದೆಲ್ಲ ಗರಿಮಸಿದ್ಧಿ ||
ಅಂಬರದೊಳಾ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಸಿದ್ಧಿ |
ನಂಬಲಲ್ಲೆ ಸರ್ವಸಿದ್ಧಿ ||2||
ಅರ್ಧ ಮಾತ್ರಾ ರೂಪದಿಂದ |
ವೃದ್ಧಿಸಿರುವ ವರ್ಣವೃಂದ |
ಶುದ್ಧ ನಾದದೊಳೈಕ್ಯವಾದ |
ಸಿದ್ಧಿತಾನೆ ವಶಿತ್ವ ಸಿದ್ಧಿ ||3||
ಅಗ್ನಿಯೊಳು ಪ್ರಾಕಾಮ್ಯ ಸಿದ್ಧಿ |
ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದೀ ಶತ್ವಸಿದ್ಧಿ ||
ಸುಜ್ಞ ನರಹರೀಂದ್ರ ಸಿದ್ಧಿ |
ಸಂಜ್ಞೆಯೇ ವಶಿತ್ವ ಸಿದ್ಧಿ ||4||
ಅಷ್ಟಸಿದ್ಧಿಯ ಪಡೆದು ತಾನು |
ದುಷ್ಟಕರ್ಮವ ಸುಟ್ಟುಬಿಡುವನು |
ಸೃಷ್ಟಿಗೊಡೆಯನು ನರಹರೀಂದ್ರ |
ಶಿಷ್ಟ ರಕ್ಷಣ ಸುಗುಣಸಾಂದ್ರ ||5||
ಆರು ಲಕ್ಷಣವಿರ್ಪವು
ಆರು ಲಕ್ಷಣವಿರ್ಪವು| ನಿರ್ಗುಣ ಯೋಗಿ|
ಗಾರು ತೋರದೆ ಬರ್ಪವು ||ಪ||
ತೋರುವಂಧನು ಬಧಿರ ಮೂಕನು |
ಚಾರುಬಾಲೋನ್ಮತ್ತನೆನಿಪನು||
ಮೀರಿ ದೆವ್ವವು ಹಿಡಿದವನ ಪರಿ|
ಧಾರಿಣಿಯೊಳಿಹ ಯೋಗಿಯೇ ಸರಿ ||ಅಪ||
ಅಂಧನಂತಿರುತಿರ್ಪನು| ಯೋಗೀಶ್ವರನು|
ಸಂದೇಹವಳಿದಿರ್ಪನು ||
ಮುಂದೆ ಕಾಣುವ ಜಗವು ನಶ್ವರ|
ವೆಂದು ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡಿ ಎಚ್ಚರ||
ಹೊಂದಿ ಕಾಣ್ಬುದ ನಂಬದೀಶ್ವರ|
ನಂದವನು ನೆನೆಯುವ ಯತೀಶ್ವರ ||1||
ಕಿವುಡನಂತಿರುವಾತನು| ನಿಶ್ಚಲ ಯೋಗಿ|
ಭವದೂರ ನಿರ್ಭೀತನು ||
ಶ್ರವಣ ಮಾತ್ರದಿ ಕವಿದ ಲೌಕಿಕ|
ವಿವಿಧ ರೂಪದ ಶಬ್ದ ಸೂತಕ||
ಕಿವಿಯ ಸೋಕದೆಯಿದ್ದು ಪಾತಕ|
ನಿವಹ ಕಳೆದನು ಜ್ಞಾನಸಾಧಕ ||2||
ಮೂಕನಾಗಿಹ ಯೋಗಿಯು| ಜಗದಾಟವನು |
ಸೋಕದಿಹ ನಿಜವಾಗಿಯು||
ಲೌಕಿಕಾರ್ಥವ ಮಾತನಾಡನು |
ಬೇಕುಬೇಡೆಂಬೆರಡುನೋಡನು ||
ಕಾಕು ನುಡಿಗಳ ನೂಕಿಬಿಡುವನು|
ಶೋಕಮೋಹವ ತಾಕದಿರ್ಪನು ||3||
ಬಾಲನಂದದೊಳಿರ್ಪನು| ನಿರ್ಮಲನಾಗಿ|
ಬಾಲಲೀಲೆಯ ತೋರ್ಪನು||
ಬಾಲನೊಲು ನಿಷ್ಕಪಟ ಭಾವವು|
ಶೀಲಮಡಿಗಳು ಕಾಣಲಾರವು||
ಹಾಳು ರಾಗದ್ವೇಷವೆಲ್ಲವು|
ಹೇಳಿಕೇಳದೆ ಕಾಲು ಕಿತ್ತುವು ||4||
ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದವನಂದದಿ|
ಪರಮಾಶ್ಚರ್ಯ | ಹೆಚ್ಚಿತಾನಾನಂದದಿ||
ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದೆ ಲೋಕವರ್ತನ |
ಮೆಚ್ಚಿಗೈವನು ಶಿವನ ಕೀರ್ತನ|
ಅಚ್ಚಬ್ರಹ್ಮದ ಲೀಲೆ ನರ್ತನ|
ಬಿಚ್ಚಿ ತೋರ್ಪನು ಜಗವಿಲಕ್ಷಣ ||5||
ದೆವ್ವ ಬಡಿದವನಂತಿಹ| ಪಾವನ ಯೋಗಿ|
ದೈವ ಚಿಂತನವಾಂತಿಹ||
ನವ್ಯ ಭಾವನೆಯುಕ್ಕಿಬ್ರಹ್ಮದಿ|
ದಿವ್ಯ ತತ್ವವ ಕಂಡು ಸರ್ವದಿ||
ಭವ್ಯ ಸಾಧನೆಯೈಕ್ಯ ಭಾವದಿ|
ಸೇವ್ಯ ನರಹರಿ ಪಾದತಲದಿ ||6||
ರಕ್ತಬೀಜನ ಕೊಂದಳಲ್ಲಾ
ರಕ್ತಬೀಜನ ಕೊಂದಳಲ್ಲಾ | ಜ್ಞಾನ |
ಶಕ್ತಿಯ ಮಹಿಮೆಯ ಪೊಗಳಲಳವಲ್ಲಾ ||ಪ||
ರಕ್ತಬಿಂದುವೆ ಜನ್ಮಮೂಲ| ಲೋಕ|
ರಕ್ತಬೀಜಾಸುರನಮಯವಾಯಿತಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ಸತಿಯ ರಕ್ತದಿ ಪತಿಯ ಬೀಜ|
ಕೂಡಲತಿಶಯ ದುಶ್ಪತ್ತಿ ತಾನಾಯ್ತು ನೈಜ||
ಮೃತಿ ಹೊಂದಿದರು ಜನ್ಮಬೀಜ| ಪೋಗ |
ದತಿಯಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲಿರುವುದೆ ಸಹಜಾ ||1||
ನಾಲಗೆಯೆ ರಣರಂಗವಾಗಿ| ಜನ್ಮ |
ಮೂಲ ಛೇದಿಸೆ ಬೋಧಶಕ್ತಿ ನಿಲಲಾಗಿ||
ಕಾಳಗವು ನಡೆಯೆ ಜೋರಾಗಿ| ಸತ್ತು|
ಬೀಳುತಿದ್ದನು ರಕ್ತಬೀಜ ಭವರೋಗಿ ||2||
ಸಪ್ತಚಕ್ರದ ಸದ್ವಿಚಾರ| ನಮ್ಮ |
ಸಪ್ತಮಾತೃಕೆ ಗಣದ ನಿಜ ಪರಿವಾರ|
ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಯ್ತು ಸುರ ಸಂಹಾರ|
ತಾನೇ ತೃಪ್ತಳಾದಳು ದೇವಿ ನರಹರಿ ಪೂರ ||3||
ನೋಡಿರಿ ಕಳಹಂಸನಾ
ನೋಡಿರಿ ಕಳಹಂಸನಾ| ಸರ್ವರೊ|
ಳಾಡುವ ಜಗದೀಶನಾ ||ಪ||
ರೂಢಿಯನೆಲ್ಲವ | ನಾಡಿಸಬಲ್ಲವ |
ಈಡಿಲ್ಲ ಕಡುವೈಭವಾ ||ಅಪ||
ಬಿಚ್ಚಿರುವುದು ಬಾಗಿಲು| ತಾನಿದು|
ಮುಚ್ಚದು ಯಾವಾಗಲು||
ಎಚ್ಚರದೊಳು ಬಲು| ಎಚ್ಚರ ಕಾವಲು||
ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು ಹಗಲಿರುಳು ||1||
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣಾದನು| ನಾನಾ|
ಬಣ್ಣವಲಯಗೈದನು ||
ಚಿನ್ಮಯನೀತನು| ತನ್ಮಯನಾದನು |
ಭಿನ್ನಭಾವವ ಕಾಣನು ||2||
ಯಾರಿಗು ಕಾಣಿಸನು | ಸರ್ವಕೆ|
ಕಾರಣನಾಗಿರ್ಪನು||
ಮೂರು ಜಗಂಗಳ| ಸೇರಿದ ಮಂಗಳ|
ಮೂರುತಿ ತಾನಾದನು ||3||
ಮೂಲಾಧಾರದಲಿ| ತಾನಿಹ |
ಕಾಲವನಳೆಯುತ್ತಲಿ||
ಲೀಲಾ ಜಾಲದಿ | ಸ್ಥೂಲದಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮದಿ |
ಕೇಳಿಯಾಡುತಲಿರ್ಪನು ||4||
ಬಿಡುವಿಲ್ಲದೆ ನಡೆವಾ | ತಾನೇ |
ಬೆಡಗಿಂದಲೆ ನುಡಿವಾ||
ಕಡೆಯೊಳು ನರಹರಿ| ಅಡಿಯೊಳು ಸೇರಿ|
ಕಡುಸುಖ ಪಡೆದಿರ್ಪನು ||5||
ಶೂನ್ಯ ಸಂಪಾದನೆಯ ಮಾಡಲಿ ಬೇಕು
ಶೂನ್ಯ ಸಂಪಾದನೆಯ | ಮಾಡಲಿ ಬೇಕು|
ಧ್ವನ್ಯಾತ್ಮ ಶೋಧನೆಯ ||ಪ||
ಶೂನ್ಯವೆ ಪರಬ್ರಹ್ಮ | ಶೂನ್ಯ ನಿರ್ಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ||
ಅನ್ಯವಲ್ಲವು ತಾನೆ| ಎನ್ನುವರ್ಥವ ತಿಳಿದು ||ಅಪ||
ಬೇರೆಬೇರೆಂದೆನಿಸುವ| ಲೋಕವನೆಲ್ಲ |
ಸೇರಿ ಐಕ್ಯವ ಮಾಡುವ ||
ಭೂರಿ ಬ್ರಹ್ಮವೇ ಮೂಲಾ| ಧಾರದೊಳನುಕೂಲ||
ತೋರಿ ತನ್ನೊಳು ತಾನೆ| ಸೇರಿ ನಿರ್ಗುಣವಪ್ಪ ||1||
ವರ್ಣವೆಲ್ಲವ ತೋರುತ | ಎಲ್ಲವ ನೀಗಿ |
ತನ್ನಲ್ಲೆ ತಾ ಸೇರುತ|| ಅನ್ಯವೆಲ್ಲವ ಮರೆತು|
ತನ್ನತಾ ಮರೆಯದೆ|
ಸೊನ್ನೆ ಪೂಜ್ಯವು ಬಿಂದು| ವೆನ್ನಿಸಿ ಪೂರ್ಣವು ||2||
ಕಳೆಯಾಗಿ ಹೊಳೆಯುತಿದೆ| ತನ್ನೊಳು ಜ್ಞಾನ |
ಬೆಳಗುತ್ತ ನಲಿಯುತಿದೆ||
ಕಳೆದೆಲ್ಲವನ್ನು ನಿ| ಷ್ಕಳೆಯಾಗಿ ಸುಖಿಸುತ್ತ|
ಉಳಿಮೆಯೆ ನರಹರಿ| ಯೊಲಿಮೆಯೆಂದರಿಯುತ್ತ ||3||
ಏನು ಗಾರುಡಿಗಾರನಮ್ಮ ಯನ್ನ ಸ್ವಾಮಿಯು
ಏನು ಗಾರುಡಿಗಾರನಮ್ಮ ಯನ್ನ ಸ್ವಾಮಿಯು ||ಪ||
ಮೌನ ಧ್ಯಾನದೊಳೊಂದೆಯಾದನು ಭಕ್ತಪ್ರೇಮಿಯು ||ಅಪ||
ಮಡಿದು ಹೋಗುವ ಮಾಂಸಪಿಂಡವ ದೂರವಿಟ್ಟನು||
ಮಡಿಯದಿರ್ಪಾ ಮಂತ್ರಪಿಂಡವ ತೋರಿಕೊಟ್ಟನು ||1||
ನಾದಬ್ರಹ್ಮವು ವೇದ ಮೂಲವು ಸಾಧಿಸೆಂದನು||
ಬೋಧೆಯಲ್ಲಿದೆ ಮುಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗವು ಶೋಧಿಸೆಂದನು ||2||
ಕಾಣುತಿರುವುದು ಸುಳ್ಳು ಎಂದೀ ಜಾಣ ಪೇಳಿದಾ||
ಕಾಣಲಾಗದ ಬ್ರಹ್ಮವೇ ನಿಜವೆಂದು ತೋರಿದಾ ||3||
ಹಿಡಿದ ಮೋಹದ ದೆವ್ವ ಮಂತ್ರದಿ ಬಿಡಿಸಿಬಿಟ್ಟನು||
ಕಡೆಗೆ ಬ್ರಹ್ಮವ ಮಂತ್ರದಲ್ಲೇ ಹಿಡಿದು ಕೊಟ್ಟನು ||4||
ಭೋರುಗುಟ್ಟುವ ಸರ್ಪವನು ಕೈ | ಸೇರಿಸಿದ್ದನು ||
ಮೇರೆಯಿಲ್ಲದ ದರ್ಪವನ್ನು | ಮೀರಿಸಿದ್ದನು ||5||
ಪುಂಗಿ ನಾದದ ಇಂಗಿತದಿ ಭವ | ಹಿಂಗಿಸೆಂದನು ||
ಕಂಗಳೆಂದಿಗು ಕಾಣದಂತಹ | ಭಂಗಿ ತೋರಿದನು ||6||
ಹೆಣಗಳನ್ನೇ ಕುಣಿಸಿ ದಣಿಸಿ | ಮಣಿಸಿಬಿಟ್ಟನು ||
ಕ್ಷಣಕೆ ಕಂಡುದು ಕಾಣಲಾರ | ದೆನಿಸಿಬಿಟ್ಟನು ||7||
ಒಂದರಿಂದಲೆ ಬಂದುದೆಲ್ಲವು | ಎಂದು ತೋರಿಸಿದ ||
ಒಂದರೊಂದಿಗೆ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲವ | ತಂದು ಕೂಡಿಸಿದ ||8||
ನುಡಿಯೊಳೆನ್ನನು ಬೆರಗು ಮಾಡಿದ ಬೆಡುಗು ತೋರಿದ||
ಒಡಲ ಕರ್ಮವ ಬಿಡಿಸಿ ನರಹರಿ ಕಡಲ ಸೇರಿದ ||9||
ಸಗುಣವೆನ್ನಬಹುದೇ
ಸಗುಣವೆನ್ನಬಹುದೇ| ಬ್ರಹ್ಮವ | ನಿರ್ಗುಣವೆನಬಹುದೇ ||ಪ||
ಸಗುಣವೆನ್ನಲದು ನಿರ್ಗುಣವಪ್ಪುದು||
ನಿರ್ಗುಣವೆನ್ನಲು ಸಗುಣವಾಗುವುದು ||ಅಪ||
ಸಾಕಾರದೊಳಿಹುದು| ಮತ್ತೆ ನಿ|
ರಾಕಾರಕೆ ಬಹುದು|| ಸಾಕಾರವ ತಾ|
ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತ ನಿ| ರಾಕಾರವನಂ| ಗೀಕರಿಸುತ್ತಿದೆ ||1||
ಸಗುಣವು ಸಾಕಾರ| ಜಾಗ್ರದಿ| ಸೊಗಸಿಹುದಿದು ಪೂರಾ||
ಹಗರಣಸ್ವಪ್ನದೊ| ಳೊಗೆದುದುತೋರ್ಕೆಯು ||
ಬಗೆದುದನೆಲ್ಲವ | ಮುಗಿಸಿತು ಸುಪ್ತಿಯು ||2||
ನಿದ್ರೆ ನಿಜಾನಂದ| ನಿರ್ಗುಣ| ಮುದ್ರೆಯಹುದದರಿಂದ||
ಇದ್ದ ದೇಹ ಜಗ| ವಿದ್ದರಿಲ್ಲದೊಲು|
ಶುದ್ಧ ನರಹರಿಯೊ| ಳೆದ್ದು ಹೋಯ್ತು ಜಡ ||3||
ಹಂಸನ ದರ್ಶನವಾದವನು
ಹಂಸನ ದರ್ಶನವಾದವನು | ನಿ|
ಸ್ಸಂಶಯ ಜ್ಞಾನವ ಹೊಂದುವನು ||ಪ||
ಧ್ವಂಸವ ಮಾಡಿದ ಪಾಪವನು||
ಬ್ರ| ಹ್ಮಾಂಶವೆ ತಾನೆಂದೆನಿಸುವನು ||ಅಪ||
ಮೂರವಸ್ಥೆಗಳ ಸಾಕ್ಷಿಯಿದು| ಮಹ|
ಕಾರಣವೆನ್ನಿಸಿ ಮೆರೆಯುವುದು||
ಮೂರೇಳ್ ಸಾವಿರದಾರ್ನೂರು| ಜಪ|
ತೀರಿಸಿ ಮಾಳ್ಪುದು ತಪಮೂರು ||1||
ಚಿತ್ರ ವಿಚಿತ್ರದ ತನುಗಳನು| ಧರಿ|
ಸುತ್ತಲೆಸಗಿ ಸಂಚಾರವನು ||
ಬೆತ್ತಲೆ ಹಾರುತ ಪೋಪುದನು | ನೋ |
ಡುತ್ತಲೆ ತಿಳಿಯಿರಿ ಜ್ಞಾನವನು ||2||
ಭೂತಗಳೆಲ್ಲವ ನುಂಗಿಹುದು | ನವ|
ನೂತನ ಚೇತನವಾಂತಿಹುದು||
ಜ್ಯೋತಿಯೆ ತಾನೆಂದೆನಿಸಿಹುದು | ಪ್ರ|
ಖ್ಯಾತಿಯು ನರಹರಿಯೊಳಗಿಹುದು ||3||
ದೀಪಾವಳೀ
ದೀಪಾವಳೀ | ನಿಜ| ದೀಪಾವಳೀ ||ಪ||
ಆಪೋಜ್ಯೋತಿ ಸ್ವರೂಪಾ ತೀಳೀ ||ಅಪ||
ಪಾಪದ ತಾಮಸ| ರೂಪವನಳಿಸುವ ||
ಆ ಪರಂಜ್ಯೋತಿಯೆ ದೀಪಾವಳಿ||
ಪ್ರಾಪಂಚಿಕದನು| ತಾಪವ ನೀಗುತ||
ವ್ಯಾಪಕವೆನಿಸಿದ ದೀಪಾವಳಿ ||1||
ಈಡೆಪಿಂಗಳೆಗಳು| ಜೋಡಿ ಬತ್ತಿಗಳು||
ಕೂಡಿ ಸುಷುಮ್ನೆಯ ಪ್ರಣತಿಯೊಳು||
ಮೂಡಿಸಿ ಜ್ಞಾನವ| ರೂಢಿಸಿ ಬೆಳಗುವ||
ಗೂಢ ಪ್ರಣವಮಯ ದೀಪಾವಳಿ ||2||
ಎಲ್ಲವ ಬೆಳಗುತ | ಎಲ್ಲಿಯು ತೋರದೆ |
ಚೆಲ್ವ ಸುಜ್ಞಾನದ ದೀಪಾವಳೀ ||
ಒಳ್ಳೆಯ ಬೆಳಕನು | ಚೆಲ್ಲುತ ಸಿರಿಹರಿ |
ಯಲ್ಲಿಯೆ ಸಲ್ಲುವ ದೀಪಾವಳೀ ||3||
ನರಕ ಚತುರ್ದಶಿ | ಯರಿವೆ ತತ್ವಮಸಿ |
ಬೆರೆಯುತ ಬೆಳಗುವ ದೀಪಾವಳಿ ||
ನರರಿಗೆ ಪಾವನ | ಪರಿಪೂರ್ಣದ ಘನ |
ನರಹರಿ ಬೋಧೆಯ ದೀಪಾವಳಿ ||4||
ಜ್ಞಾನ ದೀಪಾವಳಿ| ಧ್ಯಾನ ದೀಪಾವಳಿ||
ಮೌನದಿ ಬೆಳಗುವ ದೀಪಾವಳಿ||
ಆನಂದಾಮೃತ| ಸ್ವಾನುಭಾವಯುತ||
ಶ್ರೀ ನರಹರಿ ನುಡಿ ದೀಪಾವಳೀ ||5||
ಉಂಡುಪವಾಸಿಯ ತಿಳಿಯಮ್ಮ
ಉಂಡುಪವಾಸಿಯ ತಿಳಿಯಮ್ಮ | ಭವ|
ದಂಡಲೆಯೆಲ್ಲವನಳಿಯಮ್ಮ ||ಪ||
ಉಂಡರು ತೃಪ್ತಿಯೆ ಇಲ್ಲಮ್ಮ | ತಾ|
ಕಂಡುದ ಬಿಡುವವನಲ್ಲಮ್ಮ ||ಅಪ||
ವಿಷಯಗಳೆಷ್ಟೇ ಬರಲಾಗಿ|
ಸಂತಸದಿಂದುಂಬನು ತಾನಾಗಿ||
ಹಸಿವೇ ಜಾಗ್ರದಿ ಬಲವಾಗಿ| ಹೊಸ|
ವಿಷಯವ ಬೇಡುವ ನೀಯೋಗಿ ||1||
ಜಗವಾತ್ಮನಿಗೀಡಾಗದಿದೆ| ಸೋ|
ಜಿಗವಾತ್ಮನ ಹಸಿವಡಗದಿದೆ||
ಹಗರಣ ಜಾಗ್ರದೊಳಾಗುತಿದೆ| ಮೈ|
ದೆಗೆದು ಸುಷುಪ್ತಿಗೆ ಸಾಗುತಿದೆ ||2||
ಬಳಸಿದ ಬಹ್ಮಚಾರಿಯನು | ನೀ|
ತಿಳಿದುಕೊ ಸುಷುಪ್ತಿಯೊಳಗಿಹನು ||
ಬಳಸಿದ ದೇಹೇಂದ್ರಿಯಗಳನು | ಕಳೆ|
ದುಳಿದಿಹ ನರಹರಿಯೊಳು ತಾನು ||3||
ಭವರೋಗ ವೈದ್ಯಾ
ಭವರೋಗ ವೈದ್ಯಾ| ಸದ್ಗುರು ದೇವಾ|
ಶಿವಯೋಗ ವೇದ್ಯಾ ||ಪ||
ಶಿವ ಮಂತ್ರ ಸದ್ವಿದ್ಯ| ಶಿವಯೋಗದೊಳು ಸಾಧ್ಯ ||
ಪವನ ಯೋಗದ ಮಧ್ಯ| ಸುವಿಚಾರವಿದು ಚೋದ್ಯ ||ಅಪ||
ಹಂಸಗುಣ ನೀಗಿ| ಯೋಗದಿ ಪರಮ| ಹಂಸ ತಾನಾಗಿ||
ಸಂಶಯಂಗಳ ನೀಗಿ| ಹಿಂಸೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗಿ||
ಸಂಸಾರ ಬಂಧವಿ| ಧ್ವಂಸ ನೀಸುವಿರಾಗಿ ||1||
ನಾದ ಸಂಚಾರಿ| ವೇದವ ಸಾರಿ| ಬೋಧಾವತಾರಿ||
ಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ತೋರಿ| ನಾದಬ್ರಹ್ಮದ ದಾರಿ |
ವೇದಾಂತವನು ಸೇರಿ| ಸಾಧಿಸಿದ ಸುವಿಚಾರಿ ||2||
ಜೀವ ಭಾವವನು| ನೀಗುತ ಸೋಹಂ| ಭಾವ ಪಡೆದವನು ||
ಕೈವಲ್ಯದಾತನು| ಪಾವನನೀತನು||
ಸೇವೆಯಿಂ ಪ್ರೀತನು| ದೇವ ನರಹರಿ ತಾನು ||3||
ಹೊಡೆವೆನಾ ಡಂಗೂರವಾ
ಹೊಡೆವೆನಾ ಡಂಗೂರವಾ| ಸದ್ಗುರು|
ನುಡಿದ ಬೋಧಾಸಾರವಾ ||ಪ||
ಒಡಲಿನೊಳಾಸೆಯ| ಬಿಡದವ ಮುಕ್ತಿಯ||
ಪಡೆವುದು ಸುಳ್ಳೆಂದು| ನುಡಿಯಿದು ನಿಜವೆಂದು ||ಅಪ||
ಧನವ ನಂಬಿರಬೇಡಿರೋ| ದುರ್ಗುಣ|
ಮನದಿ ತುಂಬಿರಬೇಡಿರೋ||
ಘನತರ ಮಂತ್ರವ| ನೆನೆದವ ಮೃತ್ಯುವ||
ಜನನವ ಗೆಲ್ಲುವ| ನೆನುವ ನಿಜಾರ್ಥವ ||1||
ಶ್ರವಣ ಭಕ್ತಿಗೆ ಸಾಧನಾ| ಮನನವೆ|
ಶಿವಜ್ಞಾನ ಸಂಪಾದನಾ||
ಸುವಿರತಿ ಸಾಧನ| ಶಿವನಿಧಿ ಧ್ಯಾಸನ||
ಭವಹರವಹುದೆಂದು| ನವಸುಖ ತಾನೆಂದು ||2||
ಕೋಟಿ ಮಂತ್ರಗಳೆಲ್ಲವು| ಪ್ರಣವಕೆ|
ಸಾಟಿಯೆನ್ನಿಸಲಾರವು||
ನಾಟಕ ಜಗವಿದ| ರಾಟವ ನಂಬದೆ||
ದಾಟಲು ನರಹರಿ| ಪಾಠವಿದೇ ಸರಿ ||3||
ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವೆ ಮೂಲಾಧಾರ
ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವೆ ಮೂಲಾಧಾರ| ಚಕ್ರದಿ ಹಂಸನ ಸಂಚಾರ ||ಪ||
ಲೆಕ್ಕವೆ ಸಾಂಖ್ಯಯೋಗ ವಿಚಾರ| ಲೆಕ್ಕಿಸಿ ಕಳೆಯಿರಿ ಸಂಸಾರ ||ಅಪ||
ಲೆಕ್ಕವ ತಿಳಿದರೆ ದುಃಖವೆ ಇಲ್ಲ|
ಸಿಕ್ಕನು ಬಿಡಿಸಲುಬಹುದಲ್ಲಾ||
ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಗುರುವಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿದೆಲ್ಲಾ|
ಲೆಕ್ಕವ ಮೀರಿದ ಶಿವಬಲ್ಲಾ ||1||
ಎಲ್ಲಾ ಶಾಸ್ತ್ರಕೆ ಮೂಲವು ಲೆಕ್ಕ|
ಎಲ್ಲರಿಗರಿಯದು ಇದು ಪಕ್ಕಾ||
ಬಲ್ಲವರಿಗೆ ನಿಜ ತೋರುವ ಲೆಕ್ಕ|
ಸುಳ್ಳನು ಸೇರದು ಇದು ಚೊಕ್ಕ ||2||
ಕೂಡುವ ಲೆಕ್ಕದಿ ಬಂದಿತು ಜನ್ಮ|
ಕೂಡಿ ಕಳೆವುದೇ ಸದ್ಧರ್ಮ ||
ಕೂಡಿ ಕಳೆದ ಮೇಲುಳಿದುದೆ ಬ್ರಹ್ಮ|
ನೋಡಲು ತಾನಿದು ನಿಷ್ಕರ್ಮ ||3||
ಗುಣಾಕಾರವೇ ಸಗುಣದ ಮರ್ಮ|
ಗುಣರಹಿತವೆ ನಿರ್ಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ||
ಗುಣಕವ ಭಾಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲುವ ಶೇಷವು|
ಗಣನಾತೀತವು ನಿರ್ಗುಣವು ||4||
ಸೊನ್ನೆಯೆ ಲೆಕ್ಕಕೆ ಮೀರಿದ ಪೂಜ್ಯ|
ಪೂರ್ಣವು ತಾನಿದು ಅವಿಭಾಜ್ಯ||
ಶೂನ್ಯವೆ ಬ್ರಹ್ಮದ ನಿಜಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ|
ಭಿನ್ನತೆ ನರಹರಿಯೊಳು ತ್ಯಾಜ್ಯ ||5||
ಎಂಥಾ ಮಹಿಮನು ಸದ್ಗುರು
ಎಂಥಾ ಮಹಿಮನು ಸದ್ಗುರುನಾಥನು |
ಚಿಂತನ ಮಾತ್ರದೊಳೊಲಿಯುವನು ||ಪ||
ಸಂತ ಸಾಧುಗಳ | ಪಂಥವ ತೋರಿಸಿ |
ಚಿಂತೆಗಳೆಲ್ಲವ ಹರಿಸಿದನು ||ಅ|ಪ||
ಮೂರೇಳ್ ಸಾಸಿರ | ದಾರುನೂರು ಜಪ |
ತೀರಿಪನೊಂದೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ||
ಮೂರಕ್ಷರಗಳ ಮಂತ್ರದಿಂದ ಭವ |
ಹಾರಿಸಿದನು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ||1||
ಈರೇಳ್ ಜಗವ ಶ | ರೀರದಿ ಧರಿಸಿದ |
ಕಾರಣ ಬ್ರಹ್ಮನು ತಾನಾದ ||
ಮೂರವಸ್ಥೆಗಳ ಸಾಕ್ಷೀರೂಪವ |
ತೋರುತ ಮಾಡಿದ ಸದ್ಬೋಧಾ ||2||
ಅಕ್ಷಯವಾಗಿರು | ವಕ್ಷರ ಬ್ರಹ್ಮವ |
ತಕ್ಷಣ ತೋರ್ಪನು ತನ್ನೊಳಗೆ ||
ಶಿಕ್ಷಾರಕ್ಷಣ ಸಮರ್ಥ ನರಹರಿ |
ರಕ್ಷಿಪನೆಲ್ಲರ ಧರೆಯೊಳಗೆ ||3||
ಮಹಾಮಹಿಮನು | ಮಹಾ ಕಾರಣದಿ |
ಮಹೀಪ್ರಕಾಶವ ಮಾಡುವನು ||
ಅಹೀಂದ್ರ ಭೂಷಣ | ವಿಹಾರಗೈವನು |
ಅಹೋರಾತ್ರಿ ಸಂಚಾರವನು ||4||
ವಿಚಾರ ಸಾರನು | ಶುಚಿಸ್ವರೂಪನು |
ಅಚಿಂತ್ಯ ರೂಪನು ತಾನಿಹನು ||
ವಿಚಿತ್ರ ಚರಿತ್ರ | ಪ್ರಚಾರ ಪವಿತ್ರ |
ಅಚಲಾತ್ಮಕ ನರಹರಿ ತಾನು ||5||
ಎಲ್ಲವು ನಿನ್ನೊಳಗಿರುವಲ್ಲಿ
ಎಲ್ಲವು ನಿನ್ನೊಳಗಿರುವಲ್ಲಿ| ಭಯ|
ಗೊಳ್ಳುವೆ ಯಾಕೀ ಭುವಿಯಲ್ಲಿ ||ಪ||
ಎಲ್ಲವ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡುತಲೀ | ನೀ|
ನಿಲ್ಲೈ ಪರಶಿವ ಪಾದದಲಿ ||ಅಪ||
ಶೃತಿಯಿರುತಿಹವಾಕಾಶದೊಳು| ನಿಜ|
ಸ್ಮೃತಿಯಿಹವಗ್ನಿಯ ತತ್ವದೊಳು ||
ಇತಿಹಾಸವು ಧರೆ ತತ್ವದೊಳು| ಸ|
ನ್ನುತ ಪೌರಾಣವು ವಾರಿಯೊಳು ||1||
ಕೃತಯುಗವುಂಟೈ ಪೃಥ್ವಿಯೊಳು| ಸ|
ಮ್ಮತ ತ್ರೇತಾಯುಗವಗ್ನಿಯೊಳು||
ಅತಿಶಯ ದ್ವಾಪರ ಗಗನದೊಳು| ನಿ|
ಶ್ಚಿತ ಕಲಿಯುಗವಿದೆ ವಾರಿಯೊಳು ||2||
ಇಳೆ ತತ್ವದೊಳಿದೆ ಋಗ್ವೇದ | ಶಿಖಿ|
ಸ್ಥಲದಲ್ಲಿಹುದು ಯಜುರ್ವೇದ|
ಜಲದೊಳಗಿದೆ ಸಾಮದ ವೇದ| ನಭ|
ದೊಳಗಿಹುದಥರ್ವಣದ ವೇದ ||3||
ಧರೆಯ ತತ್ವದೊಳು ಧರ್ಮವಿದೆ| ವಿ|
ಸ್ತರ ಜಲತತ್ವದೊಳರ್ಥವಿದೆ||
ಮೆರೆವಗ್ನಿಯೊಳೇ ಕಾಮ್ಯವಿದೆ| ಅಂ|
ಬರ ತತ್ವದೊಳೇ ಮೋಕ್ಷವಿದೆ ||4||
ದಾನವು ಆಪೋ ತತ್ವದೊಳು| ತಪ|
ತಾನಿದೆ ಪೃಥ್ವೀ ತತ್ವದೊಳು||
ನಾನಾ ಯಜ್ಞಗಳಗ್ನಿಯೊಳು | ಸಂ|
ಧಾನವು ನರಹರಿ ಬೋಧೆಯೊಳು ||5||
ಅಜಪಾ ಮಂತ್ರವ ಜಪಿಸುವ ಯೋಗಿ
ಅಜಪಾ ಮಂತ್ರವ ಜಪಿಸುವ ಯೋಗಿ |
ನಿಜವನು ಕಾಣುವ ಚಿರಸುಖಿಯಾಗಿ ||ಪ||
ಸುಜನಕೆ ಪೂಜ್ಯನು ಪರಮ ವಿರಾಗಿ |
ತ್ರಿಜಗಕೆ ಪಾವನನೀ ಶಿವಯೋಗಿ ||ಅ|ಪ||
ಜಪಿಸದೆ ತಾನೇ ಜಪಿಸುವ ಮಂತ್ರ |
ತ್ರಿಪುಟಿಗೆ ಕಾರಣ ಬ್ರಹ್ಮದ ತಂತ್ರ ||
ಚಪಲರಿಗೆಂದಿಗು ಸಿಕ್ಕದು ಸೂತ್ರ |
ಜಪತಪ ಯೋಗಕೆ ಸಾಧನ ಮಾತ್ರ ||1||
ಪೂರಕ ರೇಚಕ ಕುಂಭಕ ಯೋಗ |
ದ್ವಾರದಿ ಸತತವು ನಡೆಯುವ ಯೋಗ ||
ತೋರುವುದಷ್ಟಾಂಗದ ಸಂಯೋಗ |
ತಾರಕ ಮಂತ್ರಾಧಾರವಿದೀಗ ||2||
ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ಲಯ ಕಾರಣ ಮಂತ್ರ |
ಸ್ಪಷ್ಟದಿ ತಿಳಿಯಲು ಹಂಸನ ಮಂತ್ರ ||
ವ್ಯಷ್ಟಿಯನಳಿವ ಸಮಷ್ಟಿಯ ತಂತ್ರ |
ಶ್ರೇಷ್ಠವು ನರಹರಿ ಸೋಹಂ ಸೂತ್ರ ||3||
ಜ್ಯೋತಿ ಲಿಂಗವನು ಪೂಜಿಸಿ
ಜ್ಯೋತಿ ಲಿಂಗವನು| ಪೂಜಿಸಿರಾತ್ಮ | ಜ್ಯೋತಿ ಲಿಂಗವನು ||ಪ||
ನೇತ್ರ ಮಧ್ಯದೊಳಿರ್ದು| ಜ್ಯೋತಿಲಿಂಗವುತೋರ್ದು||
ಗಾತ್ರವೆಲ್ಲಕೆ ತಾನೆ| ಸೂತ್ರವಾಗಿರುತಿರ್ಪ ||ಅಪ||
ಧರೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದು| ಗಂಧದ ಪೂಜೆ| ಧರಿಸುತ್ತ ನಿಂದು||
ಚರಿಸುವ ಹಂಸನ | ಬೆರೆಯುತ್ತಲನುದಿನ||
ಪರಮಹಂಸನ ಕೂಡಿ| ಮೆರೆವ ಲಿಂಗವ ನೋಡಿ ||1||
ಜಲದೊಳು ಸೇರಿ| ಸುರಸದ ಪೂಜೆ| ನಲಿಸುತ್ತ ತೋರಿ||
ಬೆಳಗುವ ಮಂತ್ರದ| ಬಲದಿಂದ ವೇದದ||
ಕಳೆಯಾಗಿ ತೋರುವ| ತಿಳಿವಾಗಿ ಸಾರುವ ||2||
ಅಗ್ನಿಯೊಳು ನಿಂತು| ರೂಪದ ಪೂಜೆ| ಪ್ರಜ್ಞೆಯೊಳಾಂತು||
ಯಜ್ಞ ಜಾಗ್ರದಿ ಮಾಡಿ| ವಿಘ್ನವಿಲ್ಲದೆ ಕೂಡಿ|
ಪ್ರಾಜ್ಞನೆನ್ನಿಸಿ ಸುಪ್ತಿ| ಮಗ್ನಾನಂದದೊಳಿರ್ಪ ||3||
ಮಾರುತ ಸ್ಥಲದಿ| ಸ್ಪರ್ಶದ ಪೂಜೆ| ಸೇರಿರ್ಪ ಬಲದಿ||
ಸಾರಿ ಲಿಂಗವು ಸ್ಪರ್ಶ | ತೋರುತ್ತಲತಿ ಹರ್ಷ ||
ಮೀರಿಶಕ್ತಿಯ ಯೋಗ| ದ್ವಾರವ ಕಾದಿರ್ಪ ||4||
ಅಂಬರದೊಳಿರುತಾ| ಶಬ್ದದ ಪೂಜೆ| ಗಿಂಬಾಗಿನಿರುತಾ||
ತುಂಬಿ ಪರಿಪೂರ್ಣತ್ವವೆಂಬರ್ಧ ಮಾತ್ರೆಯ|
ನಂಬಿ ನರಹರಿಯ ಪಾ| ದಾಂಬುಜವನು ಸೇರಿ ||5||
ನಿನ್ನ ಪಾಲಿನ ದೈವ ನಿನ್ನೊಳಗಿರಲಿಕ್ಕೆ
ನಿನ್ನ ಪಾಲಿನ ದೈವ| ನಿನ್ನೊಳಗಿರಲಿಕ್ಕೆ|
ಇನ್ನು ಚಿಂತಿಸಲೇಕೆ ವ್ಯರ್ಥ ಜೀವಾತ್ಮ ||ಪ||
ನಿನ್ನ ಪಾಲಿನ ದೈವ| ನಿನ್ನ ಕೈಬಿಡಲಾಗಿ||
ಅನ್ಯ ದೈವವು ಬಂದು| ನಿನ್ನ ಕಾಪಾಡುವುದೆ ||ಅಪ||
ನಿತ್ಯವಿಪ್ಪತ್ತೊಂದು ಸಾವಿರದಾರ್ನೂರು |
ಸುತ್ತು ಕಾವಲು ಬಂದು ಪೋಗುತ್ತಲಿರುವಾ||
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿರ್ಪ ಪರ ದೈವವನು ಬಿಟ್ಟು|
ವ್ಯರ್ಥ ಪರದೈವಗಳ ಮೊರೆ ಬೀಳುತಿರ್ಪೆ ||1||
ಈ ದೇವರನು ಬಿಟ್ಟು| ಯಾವ ದೇವರುಯಿಲ್ಲ|
ಈ ದೇವರೊಳಗುಂಟು| ಎಲ್ಲ ದೈವಗಳು||
ಆ ದೇವರೀದೇವರಾದಿ ದೈವವೆಯಿದು|
ಮೇದಿನಿಯೊಳಗುಂಟು ಸಾಧಿಸಿ ನೋಡು ||2||
ಯೋಗಂಗಳೊಳು ದೈವ| ಯೋಗದಿಂದಲೆ ಸರ್ವ|
ಭೋಗ ಭಾಗ್ಯಗಳುಂಟು ಕೇಳು ಜೀವಾತ್ಮ ||
ಶ್ರೀಗುರು ನರಹರಿ ಯೋಗಿ ಪಾದಂಗಳಿಗೆ |
ಬಾಗಿದಾಗಲೆ ಜ್ಞಾನಯೋಗ ನಿನಗಾಗುವುದು ||3||
ಅಬ್ಬಬ್ಬಾಯಿದು ಘಟಸರ್ಪ
ಅಬ್ಬಬ್ಬಾಯಿದು ಘಟಸರ್ಪ| ಯಾ|
ರೊಬ್ಬರ ತಾ ಕೈಬಿಡದಪ್ಪ ||ಪ||
ನಿಬ್ಬರ ನೋಡಲು ಬಲುದರ್ಪ| ನೀ|
ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಇರಬೇಕಠಿಜಿಪ್ಪ ||ಅಪ||
ಮಂತ್ರಾಧೀನವು ಈ ಸರ್ಪ | ಗುರು|
ಮಂತ್ರ ಧ್ಯಾನವು ಬಲಿದಿರ್ಪ ||
ತಂತ್ರವೆ ಯೋಗವು ನೋಡಪ್ಪ| ತನು|
ಯಂತ್ರದ ಕೀಲೇ ತಾನಪ್ಪ ||1||
ಬಿಡುವಿಲ್ಲದೆ ಚರಿಸುತ್ತಿಹುದು|
ಜಗದೊಡೆಯನ ಕೊರಳಿಗೆ ಸುತ್ತಿಹುದು||
ನಡುನಾಡಿಯ ಸೇರುತ್ತಿಹುದು| ಸ|
ನ್ನುಡಿ ಮಂತ್ರವನಾಡುತ್ತಿಹುದು ||2||
ನಿದ್ರೆಯ ಕಾಣದ ಘಟಸರ್ಪ| ಪರ|
ಮುದ್ರೆಯ ಸಾಧಿಸಲೈತರ್ಪ||
ಭದ್ರ ಸಮಾಧಿಯ ಸಂದಿರ್ಪ |
ಭವ| ಛಿದ್ರಿಸಿ ನರಹರಿ ಬಂದಿರ್ಪ ||3||
ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕದು ಇಂಥ ಮುತ್ತಿನ ಮಾಲೆ
ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕದು ಇಂಥ ಮುತ್ತಿನ ಮಾಲೆ|
ಉಲ್ಲಾಸವಾಯ್ತವ್ವ ಧರಿಸಿದ ಮೇಲೆ |
ಕಳ್ಳರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕದು ಸುಳ್ಳರಿಗೆ ದಕ್ಕದು|
ಒಳ್ಳೆ ಭಕ್ತರಿಗಿತ್ತ ಗುರುನಾಥನೊಲಿದು ||ಅಪ||
ಮೂರೇಳು ಸಾವಿರದಾರ್ನೂರು ಮುತ್ತು|
ಈರೇಳು ಲೋಕಕ್ಕೆ ತಾನೆ ಸಂಪತ್ತು||
ಭಾರಿ ಬೆಲೆ ಬಾಳುವ ಜಾತಿಯ ಮುತ್ತು|
ಹಾರ ಮಾಡಿರುವಂಥ ಗುರುವಿಗೆ ಗೊತ್ತು ||1||
ಮುಕ್ತಾತ್ಮ ಧರಿಸಿದ ಮುಕ್ತಾಹಾರ|
ಭಕ್ತಿ ಸುಜ್ಞಾನ ವೈರಾಗ್ಯಾಧಾರ||
ಯುಕ್ತಾನುಭವಸಾರ ಸರ್ಪಾಕಾರ|
ಸೂಕ್ತ ಯೋಗದ್ವಾರ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ||2||
ನಡೆಯೊಳು ಹಂಸ ಸ್ವರೂಪಾದ ಮಾಲೆ|
ನುಡಿಯೊಳು ಸೋಹಂ ಸ್ವರೂಪದ ಕೀಲೆ||
ನಡೆ ನುಡಿ ಮಧ್ಯದೊಳಿದು ಕಂಠಮಾಲೆ|
ಪೊಡವಿ ತತ್ವದೊಳುಂಟು ನರಹರಿಯ ಲೀಲೆ ||3||
ಮುಕ್ತ ದ್ವಾರವ ಸೇರೆಲೆ ನಾರಿ
ಮುಕ್ತ ದ್ವಾರವ ಸೇರೆಲೆ ನಾರಿ|
ಮುಕ್ತಿಯ ಮಂದಿರ ಸೇರುವ ದಾರಿ ||ಪ||
ಭಕ್ತಿಯೊಳರ್ಚಿಸು ಗಣಪನ ಸಾರಿ|
ರಕ್ತಿಯ ಹಂಬಲ ಬಿಡೆ ವೈಯ್ಯಾರಿ ||ಅಪ||
ಮೂಲಾಧಾರವೆ ಮುಕ್ತ ದ್ವಾರ|
ಕಾಲಾಧಾರವು ಸತ್ಯ ವಿಚಾರ ||
ಸ್ಥೂಲ ಶರೀರ ವಿಕಾರಕೆ ದೂರ|
ಲೀಲಾಜಾಲದ ಮಂತ್ರಾಧಾರ ||1||
ಮೂರವಸ್ಥೆಯೊಳು ಮುಚ್ಚದದ್ವಾರ|
ಹಾರುವ ಹಂಸನ ಬಲು ಸಂಚಾರ||
ತೋರಿತಾದಿ ಶೇಷನ ಅವತಾರ||
ಧಾರಿಣಿಯೊಳು ಮಹಕಾರಣ ಶರೀರ ||2||
ಗಂಧದ ದ್ವಾರಾನಂದ ವಿಹಾರ|
ನಿಂದಿಹ ಧನಪತಿಯಾದ ಕುಬೇರ||
ಬಂಧುರ ಯೋಗದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ|
ಹೊಂದಿರು ನರಹರಿ ಬೋಧಾಸಾರ ||3||
ಕುಣಿಯುತ್ತಲಿರುವಂಥ ನವಿಲೇ
ಕುಣಿಯುತ್ತಲಿರುವಂಥ ನವಿಲೇ| ನಿನ್ನ |
ಕುಣಿತಕ್ಕೆ ಸಾಲದು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಬಯಲೇ ||ಪ||
ದಣಿವಿಲ್ಲದೊಲು ಕುಣಿವ ಲೀಲೆ| ನೋಡಿ|
ಮಣಿದಿತ್ತು ಜಗವೆಲ್ಲ ಬೆರಗಾದ ಮೇಲೆ ||ಅಪ||
ಮೈಯೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣಾದ ನವಿಲೆ| ಸರ್ವ |
ಕಾಯ ಕರ್ಮಕ್ಕೆಲ್ಲ ನೀನಾದೆ ಕೀಲೆ||
ಮಾಯೆಗಾಶ್ರಯದ ಸಂಕೋಲೆ | ಕಂಡ|
ಛಾಯೆಗೆ ಮರುಳಾಗಿ ಕುಣಿವಂಥ ನವಿಲೆ ||1||
ಸೌಂದರ್ಯ ನಿಧಿಯಾಗಿ ಮೆರೆವೆ| ಲೋಕ|
ಬಾಂಧವ್ಯಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣವಾಗುತಿರುವೇ||
ಆಂದೋಲನವನೆಬ್ಬಿಸಿರುವೇ| ನಿನ್ನ|
ಮುಂದೆ ಕಾಮನು ಕುಣಿಯಲಾಗ ಮೈಮರೆವೆ ||2||
ಮೂರು ರೂಪಾಗುತ್ತ ಬಂದೇ| ಜಾಗ್ರ |
ತೋರಿ ಕುಣಿದಾಟಕ್ಕೆ ಮೊದಲಾಯಿತೆಂದೇ||
ಮೀರಿ ಸುಪ್ತಿಯ ಕೂಡಿ ನಿಂದೇ| ಸ್ವಪ್ನ||
ಸೇರಿ ಸುಮ್ಮನೆಯಿದ್ದು ನರಹರಿಯೆಂದೇ ||3||
ನುಡಿಯೇ ಪರಶಿವನೊಡಲಮ್ಮ
ನುಡಿಯೇ ಪರಶಿವನೊಡಲಮ್ಮ | ನಿ|
ನ್ನೊಡಲೇ ಶಿವನಿಗೆ ಗುಡಿಯಮ್ಮ ||ಪ||
ನುಡಿಯೊಳು ಶಿವನನು ಹಿಡಿಯಮ್ಮ| ಶಿವ|
ನಡಿಯೇ ಪ್ರಣವದ ಮುಡಿಯಮ್ಮ ||ಅಪ||
ನಡೆಯೆನ್ನುವ ನಾಗಾಭರಣ| ಸ |
ನ್ನುಡಿಯೆನ್ನುವ ಯೋಗಾಚರಣ||
ಪಿಡಿದಾಡುತಲಿದೆ ಶಿವಚರಣ| ನೀ|
ಹಿಡಿದರೆ ನಿನಗಿಲ್ಲವು ಮರಣ ||1||
ನಡೆ ಸಂಧಾನವೆ ತತ್ವಮಸಿ| ಸ|
ನ್ನುಡಿ ಸಂಯೋಗವೆ ತ್ವಂತದಸಿ||
ನಡೆನುಡಿಯೆರಡನು ಸಂಗಮಿಸಿ | ಶಿವ|
ನಡುವೇನಿಂದನು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿ ||2||
ಮಂದಿಯ ಗೊಡವೆಯು ಯಾಕಮ್ಮ | ಶಿವ|
ನೊಂದಿಗೆ ನೀನಿರಬೇಕಮ್ಮ ||
ಬಂಧುವೇ ನರಹರಿ ನೋಡಮ್ಮ | ಭವ |
ಬಂಧವ ದೂರವ ಮಾಡಮ್ಮ ||3||
ಹಾವಾಡಿಗ ಬಂದಾ
ಹಾವಾಡಿಗ ಬಂದಾ|
ಹಾವಿನ ಆಟವ ನೋಡೆಂದಾ ||ಪ||
ಹಾವಾಡಿಗ ಗುರುನಾಥ |
ಜೀವನ ಪಾವನ ಸುಖದಾತ ||1||
ಏಳು ಹೆಡೆಯ ಘಟಸರ್ಪ |
ಬಾಳುವೆಗಾಗಿಹುದನು ತೋರ್ಪ ||2||
ತನುವೆನ್ನುವ ಹುತ್ತದೊಳು|
ಅನುಗಾಲವು ಚರಿಸುತಲಿರಲು ||3||
ರೇಚಕ ಪೂರಕವೆನಿಸೀ|
ಗೋಚರಿಪುದು ಕುಂಭಕ ವಾಸಿ ||4||
ವಸುಧೆಯೊಳಾಡುತಲಿಹುದು |
ಬುಸುಗುಟ್ಟುತಲಿದೆ ತಾನಲಿದು ||5||
ಕಚ್ಚದ ಕೊಲ್ಲದ ಹಾವು|
ಎಚ್ಚರವಾಗಿಹುದನು ದಿನವು ||6||
ಗಾಳಿಯೆ ಇದಕಾಹಾರ |
ಕೀಲಿದು ಯೋಗಕ್ಕಾಧಾರ ||7||
ಇದರ ತಲೆಯೊಳಿದೆ ರತ್ನ |
ಇದ ಪಡೆವುದೆ ಯೋಗಿಯ ಯತ್ನ ||8||
ಮಂತ್ರಕೆ ವಶವೀ ಸರ್ಪ|
ತಂತ್ರವ ನರಹರಿ ಗುರು ತೋರ್ಪ ||9||
ಸಾಕಿಕೊಳ್ಳಿರವ್ವ ತಂಗಿ ಈ ಕೂಸು
ಸಾಕಿಕೊಳ್ಳಿರವ್ವ ತಂಗಿ ಈ ಕೂಸು| ಮುಂದೆ |
ಬೇಕು ನಿಮ್ಮ ಸಾಕಲಿಕ್ಕೆ ಈ ಕೂಸು ||ಪ||
ಲೋಕವನ್ನೆ ಸಾಕಬಲ್ಲುದೀಕೂಸು| ನಿಮ್ಮ |
ಶೋಕವನ್ನೆ ನೀಗಿಬಿಡುವುದೀ ಕೂಸು ||ಅಪ||
ಮರವೆಯೆಂಬುದರಿಯದವ್ವ ಈ ಕೂಸು|
ಅಚ್ಚ| ಅರಿವೆಂದೆನ್ನಿಸಿರುವುದವ್ವ ಈ ಕೂಸು||
ಪೊರೆದವರ್ಗೆ ಸುಖವ ನೀವುದೀ ಕೂಸು| ಯಾವ|
ಪರಿಯ ರೋಗರುಜಿನ ಕಾಣದೀಕೂಸು ||1||
ಅಳುವುದನ್ನೆ ಕಾಣದವ್ವ ಈ ಕೂಸು| ಮುಂದೆ|
ಅಳುವ ಜನರ ನಗಿಸುತಿರ್ಪುದೀ ಕೂಸು||
ಬೆಳೆಸಿರವ್ವ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ವೊಲವಿಂದ| ನಿಮ್ಮ |
ಬಳಿಯೊಳಿದ್ದು ಕೊಡುವುದವ್ವ ಆನಂದ ||2||
ದಿನವು ಶ್ರವಣವೆಂಬ ಹಾಲು ಕುಡಿಸುತ್ತ | ಸತ್ಯ |
ಗುಣದ ತಿಂಡಿ ತೀರ್ಥವನ್ನು ಕೊಡಿಸುತ್ತ ||
ಮನನವೆಂಬ ತೊಟ್ಟಿಲಲ್ಲಿ ತೂಗುತ್ತ | ಜ್ಞಾನ |
ವೆನಿಪ ಕೂಸು ನರಹರೀಂದ್ರ ತಾನಿತ್ತ ||3||
ನೋಡು ನಿನ್ನೊಳು ಬ್ರಹ್ಮವಾ
ನೋಡು ನಿನ್ನೊಳು ಬ್ರಹ್ಮವಾ| ತನು|
ಕೂಡುತಾಡುವ ಧರ್ಮವಾ ||ಪ||
ಕೂಡಿ ಮಂತ್ರದ ಮರ್ಮವಾ| ಈ|
ಡಾಡು ಹಿಂದಿನ ಕರ್ಮವಾ ||ಅಪ||
ನಡೆಯೊಳಾಡುತಲಿರ್ಪುದು| ಸ|
ನ್ನುಡಿಯ ಕೂಡುತ ಬರ್ಪುದು||
ಒಡಲ ಕರ್ಮಕೆ ಸಿಕ್ಕದು | ನಿಲು|
ಕಡೆಯೊಳಾರಿಗು ದಕ್ಕದು ||1||
ಶರೀರ ಹೊಗುವುದೆ ಪೂರಕ| ಇದು|
ಶರೀರ ಬಿಡಲದು ರೇಚಕ||
ಶರೀರದೊಳು ನಿಲೆಕುಂಭಕ | ಈ|
ಪರಿಯೆ ಯೋಗದ ಕಾಯಕ ||2||
ಯೋಗವೇ ತಾನಾದುದು | ಶಿವ |
ಯೋಗಿಗೇ ವಶವಾದುದು ||
ಭೋಗಿಗೆಂದಿಗು ತೋರದು | ಸುವಿ |
ರಾಗಿಯನು ಬಿಡಲಾರದು ||3||
ನಿಂತು ಕುಂಭಕ ದಲ್ಲಿದು | ತನು |
ಯಂತ್ರವಾಡಿಸಬಲ್ಲುದು ||
ಮಂತ್ರವೆನ್ನಿಸಿ ನಿಲ್ವುದು | ಸ್ವಾ |
ತಂತ್ರ ರೂಪವ ತಾಳ್ವುದು ||4||
ದೇಹವೆಲ್ಲವ ಹಿಡಿದಿದೆ | ನಿ|
ರ್ದೇಹಿಯೆನ್ನಿಸಿ ನಡೆದಿದೆ ||
ಸೋಹಮೆನ್ನುತ ನುಡಿದಿದೆ| ನಿ|
ರ್ಮೋಹಿ ನರಹರಿಯೊಡಲಿದೇ ||5||
ನೋಡೈ ಶಿವನಾ
ನೋಡೈ ಶಿವನಾ | ಕ್ರೀಡಾ ಭವನಾ |
ರೂಢಿಸಿ ತುಂಬಿಹುದೀ ಭುವನಾ ||ಪ||
ಕೂಡುತದೇಹವ ಝಾಡಿಸಿ ಮೋಹವ ||
ಪಾಡುತ ಮಂತ್ರವ ಶಿವ ಬರುವಾ ||ಅಪ||
ನಾದ ಪ್ರಕಾಶವ | ನಾದರಿಸುತ ಶಿವ |
ವೇದಾಧ್ಯಯನವ ಶೋಧಿಸುವಾ||
ಬೋಧಾಮೃತವಾ| ಭಕ್ತರಿಗೀಯುವ|
ನಾದ ಸಮಾಧಿಯ ಸಾಧಿಸುವಾ ||1||
ಬಂಧಿಸಿ ಚಂದ್ರನ | ಸಂಧಿಸಿ ಸೂರ್ಯನ|
ಹೊಂದಿಸಿ ಯಗ್ನಿಯ ಬಲ ಮಾಡಿ||
ಮುಂದೆ ಸುಷುಮ್ನಾ | ಮಂದಿರ ದ್ವಾರದಿ||
ನಿಂದನು ಮಂತ್ರವ ಘೋಷಿಸುತ ||2||
ಕುಂಭಕ ಯೋಗ| ತುಂಬುತ ಬೇಗ |
ಶಂಭುವಾಗಮಿಸಿದ ತಾನೀಗ ||
ಅಂಬುಧಿಯೊಳಗೆವಿ| ಜೃಂಭಿಸಿ ಮೊಳಗೆ|
ಸಂಭ್ರಮವಾಯಿತು ನರಹರಿಗೆ ||3||
ಏಕ ದಾರಿ ಸಿಕ್ಕಿತೆನಗೆ ಏಕ ದಾರಿ
ಏಕ ದಾರಿ ಸಿಕ್ಕಿತೆನಗೆ ಏಕ ದಾರಿ| ಸದ್ವಿ|
ವೇಕಕೆಲ್ಲಾ ದಾರಿಯಾದ ಏಕ ದಾರಿ ||ಪ||
ಶೋಕ ದೂರ ಮಾಡಬಲ್ಲ ಏಕ ದಾರಿ| ಈ |
ಲೋಕಕೆಲ್ಲ ಶಾಂತಿಯೀವ ಏಕ ದಾರಿ ||ಅಪ||
ಮೂರು ವರ್ಣ ಒಂದೆಯಾದ ಏಕ ನಾದ | ಕೊನೆಯ|
ಸೇರಿ ಏಕವಾಗಿ ನಿಂತ ಏಕ ನಾದ||
ಮೀರಿದರ್ಧ ಮಾತ್ರೆಯೆನಿಸಿದೇಕ ನಾದ | ನಿರ್ವಿ|
ಕಾರ ಬ್ರಹ್ಮ ಸೇರಿ ನಿಂತ ಏಕ ನಾದ ||1||
ಒಂದೆ ತಂತಿ ಒಂದೆ ಕಾಸು ಒಂದೆ ಬುರುಡೆಯು ||
ಒಂದೇ ಕುದುರೆ ಒಂದೇ ಗಣೆಯು ಒಂದೇ ಬಿರಡೆಯು||
ಹೊಂದಿಯೆಲ್ಲ ವೊಂದೆಯಾದ ಏಕ ದಾರಿಯು| ತಾನು |
ಮುಂದೆ ಮುಕ್ತಿಯಾಗಲಿಕ್ಕೆ ಒಂದೆ ದಾರಿಯು ||2||
ನಾದ ತಂತಿಯಾಗಿ ನುಡಿದ ಏಕ ನಾದ | ಬಿಂದು |
ವಾದ ಕಾಸು ಹೊಂದಿ ನಿಲುವ ಏಕ ನಾದ || ಬೋಧ
ಕಳೆಯ ಬಿರಡೆಯುಳ್ಳ ಏಕ ನಾದ| ನಮ್ಮ |
ವೇದಮೂರ್ತಿ ನರಹರೀಂದ್ರನಿತ್ತ ಬೋಧ ||3||
ಸಾಧು ಸಂತರಾದರಿಸುವೇಕ ದಾರಿ | ನಿತ್ಯ |
ಸಾಧಿಸಿದರೆ ಮುಕ್ತರಾಗುವೇಕ ದಾರಿ ||
ನಾದಮಾತ್ರವಾಗಿ ತೋರುವೇಕ ದಾರಿ | ಗುರು |
ಪಾದದಲ್ಲೆ ಲೀನಗೈಯುವೇಕ ದಾರಿ ||4||
ನುಡಿ ಮಂತ್ರಸಿದ್ಧವಾದುದೇಕ ದಾರಿ | ಹಂಸ |
ನಡೆ ಯಂತ್ರ ಶುದ್ಧವಾದುದೇಕ ದಾರಿ ||
ನಡುವೆ ತಂತ್ರದಿ ನಿಂತ ಏಕದಾರಿ | ತಾನೆ |
ಕಡು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ನುಡಿವೇಕ ದಾರಿ ||5||
ಜೀವ ಬ್ರಹ್ಮರೈಕ್ಯವಾದ ಏಕ ನಾದ | ಒಂದೇ |
ದೇವ ವರ್ಣಮಾತ್ರ ನುಡಿಯುವೇಕ ನಾದ ||
ಸಾವು ಹುಟ್ಟು ಮೀರಿ ನಿಂತ ಏಕ ನಾದ | ಗುರು |
ದೇವ ನರಹರೀಂದ್ರ ಕೊಟ್ಟ ಏಕ ನಾದ ||6||
ಜ್ಞಾನ ಯೋಗವ ತಿಳಿಯೊ
ಜ್ಞಾನ ಯೋಗವ ತಿಳಿಯೊ | ಅ|
ಜ್ಞಾನವ ಕಳೆಯೊ || ಆನಂದ ಭಾವ ತಳೆಯೊ ||ಪ||
ಸ್ವಾನುಭಾವ ಸಂಧಾನದಿ ನಲಿಯೊ |
ಮೌನದಿಂದ ಶಿವ ಧ್ಯಾನದಿ ಬಲಿಯೊ ||ಅಪ||
ರೇಚಕ ಪೂರಕ ಕುಂಭಕದೊಳು ಗುರು|
ಸೂಚಿಸಿರುವ ಪರಿಯಾಚರಿಸುತ್ತಲಿ ||1||
ತಾರಕ ಯೋಗ ವಿಚಾರವ ಮಾಡುತ|
ತಾರಕ ಮಂತ್ರದ ಕೊನೆಯೊಳು ನಿಲ್ಲುವ ||2||
ನಾದಬ್ರಹ್ಮಾ | ರಾಧನೆಯಲಿ ವರ |
ವೇದಗಳೆಲ್ಲವು | ಬೋಧೆಯೊಳಿರುವ ||3||
ನಡೆ ನುಡಿಗಳ ನಿಲು | ಕಡೆಯಲಿ ನಿಲ್ಲುತ |
ದೃಢತರ ಜ್ಞಾನವ | ಪಡೆವ ವಿಧಾನದ ||4||
ಸಗುಣವನೆಲ್ಲವ ನಿರ್ಗುಣಗೈಯುವ|
ಅಗಣಿತ ಬ್ರಹ್ಮವ ನಗಲದೆ ಸೇರುವ ||5||
ಹೊರಗೊಳಗೊಂದಾಗಿರುತಿಹ ಬ್ರಹ್ಮವ |
ಬೆರೆತುಕೊಂಡು ಮೈ ಮರೆಯುತ ನಿಲ್ಲುವ ||6||
ತಾನೆ ತಾನಹ ಏನೊಂದಿಲ್ಲದ |
ಸ್ವಾನುಭಾವ ಪಡೆ ಶ್ರೀ ನರಹರಿಯೊಳು ||7||
ಜ್ಞಾನ ನಂದಾ ದೀಪವು
ಜ್ಞಾನ ನಂದಾ ದೀಪವು | ಸು|
ಜ್ಞಾನ ನಂದಾ ದೀಪವು ||ಪ||
ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಹೃತ್ಕಮಲ ದೇವ|
ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿಹ ದೀಪವು ||ಅಪ||
ದೇವನಿರಿಸಿದ ದೀಪವು | ಸ|
ದ್ಭಾವ ಧರಿಸಿದ ದೀಪವು || ಜೀವ ಭಾವದ ಕತ್ತಲು |
ಹರಿ| ದೀವ ಬೆಳಕಿದೆ ಸುತ್ತಲು ||1||
ಎಣ್ಣೆ ಬತ್ತಿಗಳಿಲ್ಲದೆ | ಜಗ | ವನ್ನು
ಬೆಳಗಿತು ನಿಲ್ಲದೆ || ಕಣ್ಣು ನೋಡಲಿಕಾಗದೆ |
ಬೆಳ| ಕನ್ನು ಬೀರುತ ಸಾಗಿದೆ ||2||
ಮೂಲ ಮಂತ್ರದೊಳಡಗಿದೆ| ಗುರು|
ಕೀಲು ತೋರಿಸ ತೊಡಗಿದೆ||
ಕಾಲ ಕರ್ಮವ ಮೀರಿದೆ | ಭವ|
ಮೂಲ ಛೇದಿಸಿ ತಾನಿದೆ ||3||
ನಂದದೆಂದಿಗೆ ನಿಂದಿದೆ| ಆ |
ನಂದ ಭಾವವ ಹೊಂದಿದೆ ||
ಮಂದಮತಿಗಳಿಗರಿಯದೆ | ಗ |
ರ್ವಾಂಧಕಾರವ ನೀಗಿದೆ ||4||
ಎಲ್ಲಿ ಹೊರಗಿದು ಕಾಣದು | ತ|
ನ್ನಲ್ಲೆ ನೋಡಲು ಕಾಂಬುದು||
ಎಲ್ಲರೊಳಗೂ ಇರ್ಪುದು | ಇದ|
ರಲ್ಲೆ ನರಹರಿ ತೋರ್ಪುದು ||5||
ಏಳು ಕೋಟಿ ಮೈಲಾರಲಿಂಗ
ಏಳು ಕೋಟಿ ಮೈಲಾರಲಿಂಗ ಬಂದಾ||
ಏಳು ಕೋಟಿ ಮಂತ್ರಗಳ ಸೈನ್ಯ ತಂದಾ ||ಪ||
ಏಳು ಚಕ್ರದೊಳಗಾಡಿ ತಾನೆ ನಿಂದಾ|
ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ರಕ್ಕಸರನೆಲ್ಲ ಕೊಂದ ||ಅಪ||
ತನುವೆ ಮಣ್ಣು ಮೈಲಾರವಾಯಿತೆಂದಾ ||
ಮನವೆ ಹೊನ್ನು ಮೈಲಾರವಾಗಲೆಂದಾ||
ವನಿತೆ ಗಂಗೆಮಾಳಮ್ಮ ನುಡಿಯೊಳೆಂದಾ|
ವಿನುತಳಾದ ಗೌರಮ್ಮ ನಡೆಯೊಳೆಂದಾ ||1||
ಮಲ್ಲನೆಂಬಹಂಕಾರ ಸತ್ತು ಹೋದ||
ಸುಳ್ಳುಮಾಯ ಮಣಿಕ ತಲೆ ತೆತ್ತು ಹೋದ||
ಎಲ್ಲ ವೇದನಾಯಿಗಳು ಬೊಗಳಲೆಂದ|
ಚೆಲ್ವವೇಷ ಗೊರವಯ್ಯನಾಗಿ ನಿಂದಾ ||2||
ನಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ಡಮರುಗವ ಬಾರಿಸುತ್ತ|
ವೇದ ಧರ್ಮ ಗುಟ್ಟುಗಳ ತೋರಿಸುತ್ತ|
ಆದಿ ದಕ್ಷಿಣಾಮೂರ್ತಿಯೆನ್ನಿಸುತ್ತ ||
ಬೋಧ ಮರ್ಮ ನರಹರಿಯ ಕೈಯೊಳಿತ್ತ ||3||
ಈಜು ಕಲಿಸಿದಾ
ಈಜು ಕಲಿಸಿದಾ| ಗುರುವು| ಈಜು ಕಲಿಸಿದಾ ||ಪ||
ರಾಜಯೋಗವೆಂಬ ಒಳ್ಳೆ ಈಜು ಕಲಿಸಿದಾ ||ಅಪ||
ಬುರುಡೆ ಕಟ್ಟಿದ| ಜ್ಞಾನ| ಬುರುಡೆ ಕಟ್ಟಿದಾ||
ದುರಿತ ಕೂಪದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗದಂತೆ ಮಾಡಿದ ||1||
ಸನ್ನೆ ತಿಳಿಸಿದಾ| ಒಂದು| ಸೊನ್ನೆ ಕಲಿಸಿದಾ||
ಯನ್ನ ಭವದ ಭಾರವನ್ನೆ ಶೂನ್ಯವೆನಿಸಿದಾ ||2||
ಭಕ್ತಿ ಬಲಿಸಿದಾ | ಜ್ಞಾನ| ಶಕ್ತಿ ಸಲಿಸಿದಾ||
ಯುಕ್ತಿಯಿಂದ ಭವಸಮುದ್ರ ಪಾರು ಮಾಡಿದಾ ||3||
ಜಲದ ಭಯವನು | ಬಿಟ್ಟು | ನಲಿವುದೆಂದನು||
ಜಲವಿದೆಲ್ಲ ಮಂತ್ರಜಲವು ತಿಳಿವುದೆಂದನು ||4||
ಧ್ಯಾನ ನಂಬಿಸೀ| ಶಿವನ| ಜ್ಞಾನ ತುಂಬಿಸೀ|
ಜ್ಞಾನ ಸಿಂಧು ನರಹರೀಂದ್ರಯನ್ನ ಪಾಲಿಸಿ ||5||
ಯೋಗ ಮಾಯೆಯ ಗೆಲ್ಲದೆ
ಯೋಗ ಮಾಯೆಯ ಗೆಲ್ಲದೆ | ಯೋಗಿಯೊಳಿರ್ಪ |
ಭೋಗ ವಾಸನೆ ಪೋಪುದೆ ||ಪ||
ಯೋಗಿ ಮಾಡಿದ | ಕಾಮ್ಯ |
ಯೋಗದಿ ಫಲಸಿದ್ಧಿ ||
ಅಗಲದರಾಸೆಯಿಂ| ಸಾಗುವನು ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ||ಅಪ||
ಕರ್ಮ ಯೋಗಿಗಳೆಲ್ಲರು| ಫಲದಾಸೆಯೊಳು
ಜನ್ಮ ಹೊಂದುತಲಿರ್ಪರು||
ಕರ್ಮದಿಂದಲೆ ಪುಣ್ಯ| ಜನ್ಮ ಹೊಂದುತ ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಧರ್ಮವರಿಯದೆ ಕಾಲ| ಕರ್ಮ ವಶರಾಗುವರು ||1||
ಯೋಗವಿಲ್ಲದ ಜೀವಿಯು| ಜಗದೊಳಗಿಲ್ಲ |
ಯೋಗ ಈಶ್ವರ ಸೇವೆಯು||
ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುತ ಕರ್ಮ | ಯೋಗದಿಂದಲೆ ಜನ್ಮ ||
ನೀಗಿಕೊಳ್ಳುವ ಜ್ಞಾನ | ಯೋಗ ಸಂಜೀವನ ||2||
ಅರಿದು ರೇಚಕ ಪೂರಕ| ಕುಂಭಕ ಯೋಗ|
ಮೆರೆದು ಮಂತ್ರಾಧಾರಕ||
ವರ ಮಂತ್ರಯೋಗದಿ| ಬೆರೆಯುತ್ತ ಬ್ರಹ್ಮದಿ||
ನರಹರಿ ಗುರುಪಾದ| ಸ್ಥಿರಮುಕ್ತಿ ಸಂಪದ ||3||
ಪ್ರಸಾದ ಸಿಕ್ಕಿತೆನಗೆ
ಪ್ರಸಾದ ಸಿಕ್ಕಿತೆನಗೆ | ಹಸಿವೆಯೆಂಬ
ವ್ಯಸನವಿಲ್ಲ ಬೋಧಾಮೃತ ||ಪ||
ಪ್ರಣವನಾದ ಸುಪ್ರಸಾದ| ಯನಗೆ ಸಂಪದಾ||
ಮನ ವಿನೋದಾವಾದಸ್ವಾದ | ನೆನಹಿಗೇ ಸುಧಾ ||1||
ಶ್ರವಣದಿಂದ ಮನನವಾಗಿ | ಸವಿಯಿದಾಯಿತು||
ಶಿವನಿಧಿ ಧ್ಯಾಸನವು ಬಲಿದು| ಭವವೆ ಹೋಯಿತು ||2||
ನರರಿಗೆಂದು ದೊರೆಯದಂಥ | ಸುರಸವಾದುದು ||
ಸುರರು ಉಂಡು ತೃಪ್ತಿಗೊಂಡು | ಮೆರೆಯುವಂಥದು ||3||
ಎಲ್ಲಿ ಎಂದರಲ್ಲೆ ತುಂಬಿ | ನಿಲ್ಲುತಿರ್ಪುದು ||
ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಎಂಬ ಭೇದ | ವಿಲ್ಲದಿರ್ಪುದು ||4||
ಬಳಸಿದಂಥ ಬ್ರಹ್ಮಾಚಾರಿ| ಸಲಿಸುತಿರ್ಪನು ||
ತಿಳಿಯಲುಂಡುಪವಾಸಿ ತೃಪ್ತಿ| ಗೊಳುತಲಿರ್ಪನು ||5||
ಎಂಜಲೆಂದು ಅಂಜದಂತೆ| ಭುಂಜಿಸಿರ್ಪೆನು||
ಭಂಜಿಸುತ್ತ ಭವವ ನಾನೆ| ರಂಜಿಸಿರ್ಪೆನು ||6||
ಆದಿಯಲ್ಲೆ ನಾದದೊಳಗ | ನಾದಿ ಬಿಂದುವು ||
ಭೇದಿಸುತ್ತ ಬಂದು ಕಳೆಗೆ | ಹಾದಿಯಾಯಿತು ||7||
ಮೂರು ವರ್ಣ ಸೇರಿ ಮುಕ್ತಿ | ದ್ವಾರವಾಗಿದೆ ||
ಧೀರ ನರ ಹರೀಂದ್ರನುಕ್ತಿ | ಸಾರವಾಗಿದೆ ||8||
ಏಳು ಕೋಟಿ ಮಂತ್ರಕೆಲ್ಲ | ಕೀಲು ತಾನಿದು||
ಮೂಲ ಬ್ರಹ್ಮ ನರ ಹರೀಂದ್ರ | ಲೀಲೆಯಾದುದು ||9||
ನಂಬಿದೆ ಗುರು ಪಾದವ ಮನದೊಳು
ನಂಬಿದೆ ಗುರು ಪಾದವ ಮನದೊಳು|
ತುಂಬಿದೆ ನಿಜ ಬೋಧವಾ ||ಪ||
ಅಂಬುಧಿಯೊಳಗೆ ವಿ| ಜೃಂಭಿಸಿ
ಮೊರೆಯುವ ಶಾಂಭವಿಯನುಭಾವವಾ ||ಅಪ||
ಎಚ್ಚರವನು ಕೂಡಿದೆ| ಬ್ರಹ್ಮದ |
ಅಚ್ಚರಿಗಳ ನೋಡಿದೆ ||
ಹುಚ್ಚರ ನುಡಿಗಳ| ತುಚ್ಛವ ಮಾಡಿದೆ||
ನಿಶ್ಚಯದೊಳಗಾಡಿದೆ ||1||
ಭೂತಗಳನು ಕೂಡದೆ| ಬ್ರಹ್ಮವು|
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದೊಳಗಾಡಿದೆ||
ಚೇತನ ಮಾತ್ರದಿ ಸೂತ್ರವ ಹಿಡಿದಿದೆ||
ಸಾತಿಶಯಾನಂದದೇ ||2||
ನುಡಿಯೊಳು ತಾ ತುಂಬಿದೆ|
ಬ್ರಹ್ಮವು | ನಡೆಯೊಳು ಮೈದುಂಬಿದೆ||
ಒಡಲಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯು| ಕಡು ಸುಖಾಪೇಕ್ಷಿಯು||
ಒಡೆಯ ಶ್ರೀ ನರಹರಿಯು ||3||
ಹಂಸನನ್ನು ನೋಡೋ
ಹಂಸನನ್ನು ನೋಡೋ| ಪರಮಾ|
ಹಂಸನನ್ನು ಕೂಡೋ ||ಪ||
ಸಂಶಯಂಗಳೆಲ್ಲಾ | ಧ್ವಂಸ ಮಾಡಬಲ್ಲಾ||
ಹಿಂಸೆಯಿಲ್ಲದಿಹ ಯೋಗವ ಮಾಡೋ ||ಅಪ||
ಪೊಡವಿಯಲ್ಲಿ ತೂರಿ| ಸಂತತ|
ನಡೆದು ನಡೆದು ತೋರಿ||
ಬಿಡದೆ ಜಲವ ಸೇರಿ| ನುಡಿಯ ಬೆಡಗು ಸಾರಿ||
ಕೊಡವಿ ಏರುತಿದೆ ಗಗನ ವಿಹಾರಿ ||1||
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರ ಬಳಸಿ| ಹಂಸನು| ಗುಪ್ತಗಾಮಿಯೆನಿಸಿ||
ಸಪ್ತ ಕೋಟಿ ಮಂತ್ರ| ವ್ಯಾಪ್ತವಾದ ತಂತ್ರ||
ತೃಪ್ತಿಯಾಂತ ನಿ| ರ್ಲಿಪ್ತ ಮಹಂತ ||2||
ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿ | ನಾನಾ | ಬಣ್ಣವನ್ನು ತೋರಿ |
ಬಣ್ಣವೆಲ್ಲ ಮೀರಿ | ಅನ್ಯವೆಲ್ಲ ಜಾರಿ |
ತನ್ನ ತಾನೆ ಕಂಡಾನಂದಿಸುವ ||3||
ನಾದವಾಗಿ ಬಂದು | ತಾನೇ | ವೇದವಾಗಿ ನಿಂದು |
ಭೇದವಿಲ್ಲದಂತೆ | ಬೋಧೆಯಾಯಿತಂತೆ ||
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆ ಮೀರಿಹುದಂತೆ ||4||
ಇರವು ಪೃಥ್ವಿಯೊಳಗೆ | ಹಂಸನ| ಅರಿವು ತೀರ್ಥ ಬೆಳಗೆ ||
ಬೆರೆಯಲಗ್ನಿ ಸುಖವು |
ಮರುತ ನಿತ್ಯ ಮುಖವು||
ಪರಿಪೂರ್ಣದ ನಭ| ನರಹರಿಗೆಂಬ ||5||
ಕಳ್ಳರ ಕೈಯೊಳಾದ ವ್ಯಾಪಾರ
ಕಳ್ಳರ ಕೈಯೊಳಾದ ವ್ಯಾಪಾರ| ಇದು|
ಸುಳ್ಳರ ಬಾಯೊಳಿದ್ದ ವ್ಯವಹಾರ ||ಪ||
ಎಲ್ಲರು ಜಾರಿ ಬಿದ್ದ ಸಂಸಾರ| ಗುರು|
ವಿಲ್ಲದೆ ಆಗದಯ್ಯ ಪರಿಹಾರ ||ಅಪ||
ಕಳ್ಳರು ಆರು ಮಂದಿ ಬಂದಾರು| ಹಗ|
ಲಲ್ಲೆ ಮನೆಯನ್ನು ಹೊಕ್ಕು ಕುಳಿತಾರು||
ಕೊಳ್ಳೆಯ ಹೊಡೆಯಲಿಕ್ಕೆ ನಿಂತಾರು| ಗೆಲ|
ಬಲ್ಲ ವೀರನ ಕಂಡು ಮಣಿದಾರು ||1||
ಸುಳ್ಳರು ಮೂರು ಮಂದಿ ಸೇರುವರು | ಜಗ|
ವೆಲ್ಲವ ತಾರು ಮಾರು ಮಾಡುವರು||
ಎಲ್ಲರ್ಗೆ ಮೂರವಸ್ಥೆ ತೋರುವರು| ಮೈ|
ಗಳ್ಳರು ಗುರುವಿಗೆರಗಿ ಸಾರುವರು ||2||
ಜ್ಞಾನ ಧನವನು ಕಳ್ಳರೊಯ್ದಾರು| ಅ|
ಜ್ಞಾನ ಹಬ್ಬಿಸಿ ಸುಳ್ಳರಿದ್ದಾರು||
ಸ್ವಾನುಭವಾನಂದ ಪಡೆದವರು| ನಮ್ಮ |
ಮೌನಿ ನರಹರಿಯಿಂದ ಗೆದ್ದಾರು ||3||
ನಡೆ ನುಡಿಗಳೆ ಧರ್ಮಾ
ನಡೆ ನುಡಿಗಳೆ ಧರ್ಮಾ | ಎರಡಕೆ|
ನಡುವಿದೆ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ||ಪ||
ಒಡಲಿನ ಕರ್ಮವ | ಬಿಡಿಸುವ ಮರ್ಮವ |
ನುಡಿಯಿಂದರಿತವ | ಪಡೆವನು ಮೋಕ್ಷವ ||ಅಪ||
ನಡೆ ಹಂಸನ ಧರ್ಮ| ಮಂತ್ರದ | ನುಡಿ ಸೋಹಂ ಮರ್ಮ||
ನಡೆಯನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ | ನುಡಿಯನು ಸೊಲ್ಲಿಸಿ||
ನುಡಿ ಕೊನೆಯೆನ್ನಿಸಿ| ದೊಡೆ ತತ್ವಮಸಿ ||1||
ಯೋಗವೆ ನಡೆ ನುಡಿಯು| ಶಿವಸಂ| ಯೋಗವೆನಿಲು ಕಡೆಯು||
ಆಗಮ ನಿಗಮವು| ಭೋಗವು ಯೋಗವು ||
ಶ್ರೀಗುರು ಮಂತ್ರವು| ಯೋಗದ ತಂತ್ರವು ||2||
ಬಿಂದುವು ನಡುವಿರ್ಪ ಹಂಸನು | ಬಂಧಿತನಾಗಿರ್ಪ||
ಬಿಂದುವು ಕೊನೆಯೊಳು | ನಿಂದುದೆ ಸೋಹಂ||
ಬಂಧನ ಹರವಹು| ದೆಂದನು| ನರಹರಿ ||3||
ನಮ್ಮ ಕೋಳಿಯ ಕಂಡಿರೇನಮ್ಮಾ
ನಮ್ಮ ಕೋಳಿಯ ಕಂಡಿರೇನಮ್ಮಾ | ನಿಮ್ಮಂಗಳದೊಳಿದು|
ಮರ್ಮ ಬಿಟ್ಟೇ ಕೂಗಿತಲ್ಲಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಒಮ್ಮೆ ಕೇಳಿದ ಪುಣ್ಯವಂತರು| ನಿರ್ಮಲಾತ್ಮ ಜ್ಞಾನವಾಂತರು||
ರಮ್ಯವಾಗಿಹ ಮೂರು ವರ್ಣವೆ| ಬ್ರಹ್ಮ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವೆನ್ನುವ ||ಅಪ||
ಕಾಲಜ್ಞಾನವ ತೋರಿ ಕೂಗುವುದು| ತಾನಾಗಿಯೆಚ್ಚರ|
ತಾಳಿ ಎಲ್ಲರನೆಚ್ಚರಿಸುತಿಹುದು|
ಕೇಳಿ ಯೆಚ್ಚರ ತಾಳಿದವರು|
ಕಾಲ ವ್ಯರ್ಥವ ಮಾಡಲಾರರು |
ಬಾಳುವೆಯನೇಹಸನು ಮಾಳ್ಪರು|
ಮೂಲ ಹಂಸನ ಉದಯ ತಿಳಿವರು ||1||
ಮೂರು ನದಿಗಳ ಸಂಗಮದೊಳಿಹುದು| ಹಾರಾಡಲೊಲ್ಲದೆ |
ಮೀರಿದುಚ್ಚ ಸ್ವರದಿ ಕೂಗುವುದು||
ಏರಿಮೇಲಕ್ಕಾಸುಷುಮ್ನಾ|
ದ್ವಾರದಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತು ಬ್ರಹ್ಮಾ|
ಗಾರವೆಲ್ಲವ ತುಂಬಿ ಜ್ಞಾನದ |
ಸಾರವೆಲ್ಲವ ತೋರಿ ಕೂಗಿದ ||2||
ಸಪ್ತಕೋಟಿ ಸುಮಂತ್ರ ದೊಡಲಮ್ಮಾ| ನಮ್ಮ ಕೋಳಿಗೆ |
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರದ ಸೂತ್ರ ಬಿಡದಮ್ಮಾ||
ಗುಪ್ತ ದ್ವಾರವ ಸೇರಿಹುದುನಿ |
ರ್ಲಿಪ್ತವಾಗಿಯೆ ಕೂಗುತಿರ್ಪುದು||
ತೃಪ್ತಿಯಲಿ ನರಹರಿಯ ಪಾದದ|
ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಮುಕ್ತಿಗೆಯೆಂದು ಕೂಗುವ ||3||
ಅಮನಸ್ಕ ರಾಜಯೋಗಿ
ಅಮನಸ್ಕ ರಾಜಯೋಗಿ| ಮಮಕಾರವೆಲ್ಲ ನೀಗಿ ||ಪ||
ಸುಮನಸರ ಮೀರಿ ಹೋಗಿ| ಸಮತಾನು ಭಾವವಾಗಿ ||ಅಪ||
ನರನೆನ್ನಲಾಗದಿವನ| ಸುರವಂದ್ಯನೆನಿಸಿದವನ ||
ಹರನನ್ನು ಕೂಡಿ ಜಗದ| ಗುರುವೆನ್ನಿಸುತ್ತ ಮೆರೆದ ||1||
ಆಸೆಗಳ ಸೇರಲೊಲ್ಲ| ವೇಷಗಳ ಭ್ರಾಂತಿಯಿಲ್ಲ||
ದೋಷಂಗಳಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲ| ಈಶನನು ತೋರಬಲ್ಲ ||2||
ತನಗಿಲ್ಲ ಕಾಯಕರಣ| ತನಗಿಲ್ಲ ಜನ್ಮ ಮರಣ||
ಅನುಮಾನ ಲೇಶಕಾಣ| ಅನುಭಾವವುಳ್ಳ ಶರಣ ||3||
ಜಗವೆಲ್ಲ ತಾನೆಯೆಂಬ | ಯುಗ ನಾಲ್ಕರಲ್ಲಿ ತುಂಬ||
ಸೊಗಸಾಗಿ ಸೇರಿಕೊಂಬ| ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಂಬ ||4||
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಂಡುದೆಲ್ಲ | ತನ್ನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ ||
ತನ್ನನ್ನು ತಾನೆ ಬಲ್ಲ | ಅನ್ಯವನು ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ||5||
ಶಿವಗೆಂದು ಉಣ್ಣುತಿರುವ | ಶಿವಗೆಂದು ಉಟ್ಟು ಮೆರೆವ ||
ಶಿವಗಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ತರುವಾ | ಶಿವನಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯ ಬೆರೆವ ||6||
ಇವಗಿಲ್ಲ ವಿಧಿ ನಿಷೇಧ | ಇವಗಿಲ್ಲ ಜಾತಿ ಭೇದ ||
ಇವಗಿಲ್ಲ ಶುಷ್ಕವಾದ | ಇವಗಿಲ್ಲ ಕರ್ಮಬಾಧ ||7||
ತನಗಿಲ್ಲ ಸೃಷ್ಟಿ ಲಯವು | ತನಗಿಲ್ಲ ಕಾಲ ಭಯವು ||
ತನಗಿಲ್ಲ ತಾಪತ್ರಯವು | ಅನುಭಾವವಾದ ಫಲವು ||8||
ಮಾನಾಪಮಾನ ದೂರ| ಆನಂದಭಾವ ಪೂರ||
ಶ್ರೀ ನರಹರೀಂದ್ರ ಚರಣ| ಧ್ಯಾನದಲಿ ನಿಂತ ಶರಣ ||9||
ಶ್ರೀ ಗುರುನಾಥನ ಯೋಗ ಪುನೀತನ
ಶ್ರೀ ಗುರುನಾಥನ ಯೋಗ ಪುನೀತನ|
ಬೇಗನೆ ಮೊರೆ ಬೀಳೆಲೊ ಎಲೋ ||ಪ||
ಆಗೀಗೆನ್ನದೆ ಜಾಗು ಮಾಡದೇ|
ಸಾಗು ಗುರುವಿನೆಡೆಗೆಲೋ ಎಲೋ ||ಅಪ||
ನಶ್ವರ ತನುವಿದು ನಶ್ವರ ಧನವಿದು|
ನಶ್ವರ ಮನವಿದು ಎಲೋ ಎಲೋ||
ನಶ್ವರ ಸತಿ ಸುತರೀಶ್ವರ ಧ್ಯಾನದಿ |
ವಿಶ್ವಾಸವನಿಡು ಎಲೋ ಎಲೋ ||1||
ಉಂಡುಪವಾಸಿಯ |
ಖಂಡ ಮೂರುತಿಯ |
ತಾಂಡವವಾಡುವನೆಲೋ ಎಲೋ ||
ಹೆಂಡಿರು ಮಕ್ಕಳ |
ಕೊಂಡಿಯ ತಪ್ಪಿಸಿ |
ಕೊಂಡರು ಕಾಣಿಸನೆಲೊ ಎಲೋ ||2||
ಎಲ್ಲವ ಸಲ್ಲಿಸಿ ಎಲ್ಲವ ನಿಲ್ಲಿಸಿ |
ಇಲ್ಲೇ ನಿಂತಿಹ ನೆಲೋ ಎಲೋ||
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯು ತಾ| ನಿಲ್ಲದ ಸ್ಥಲವೇ|
ಇಲ್ಲದೆ ಇರುತಿಹ ನೆಲೋ ಎಲೋ ||3||
ಭೂತಗಳೆಲ್ಲ ವಿನೀತವಾಗಿ ನಿಂ|
ದೀತನ ಸೇವಿಪವೆಲೊ ಎಲೋ||
ಈತನಿಲ್ಲದಿರೆ ಭೂತಲ ನಿಲ್ಲದು|
ಚೇತನ ನರಹರಿ ಎಲೋ ಎಲೋ ||4||
ಬಲವಿಲ್ಲದ ಬಡವರು ನಾವು
ಬಲವಿಲ್ಲದ ಬಡವರು ನಾವು|
ಎಂತು ಪೂಜಿಪೆವು ಶಿವನ ಎಂತು ಕಾಣುವೆವು ||ಪ||
ತಿಳಿವಿಲ್ಲದ ಮೂಢರು ನಾವು|
ಎಂತು ತಿಳಿಯುವೆವು ಶಿವನ ಎಂತು ಒಲಿಸುವೆವು ||ಅಪ||
ತಪ ಮಾಡುವ ಬಲ ನಮಗಿಲ್ಲ||
ಚಪಲರಾದವರು| ನಾವು| ಕಪಟವುಳ್ಳವರು||
ಜಪ ಮಾಡುವ ಯೋಗ್ಯತೆಯಿಲ್ಲ ||
ಕಪಿಗಳಂಥವರು ಕುಂಟು ನೆಪಪೇಳ್ವವರು ||1||
ಶಿವಯೋಗವ ನರಿಯೆವು ನಾವು||
ಭವದಿ ಬಿದ್ದವರು| ಮಾಯಾ ಕವಿದು ಯಿದ್ದವರು||
ಶಿವ ಭಕ್ತಿಯ ಕಂಡವರಲ್ಲ | ಶಿವನ ಕಾಣುವೆವೇ |
ಬೋಧೆ| ಶ್ರವಣ ಮಾಡುವೆವೇ ||2||
ಗುರು ಪಾದವೆ ಗತಿ ನಮಗಿಂದು| ಪರಮ ಪಾವನವು|
ನಮ್ಮ | ದುರಿತ ಪರಿಹರವು||
ಹರಿಪಾದವ ಸೇರಿಸುವವನು|
ನರಹರೀಶ್ವರನು| ನಮ್ಮ| ನಿರುತ ಕಾಯ್ವವನು ||3||
ಒಂದೆ ಧರ್ಮದ ಸೂತ್ರ ಜಗಕೇ
ಒಂದೆ ಧರ್ಮದ ಸೂತ್ರ ಜಗಕೇ | ಬೇರೆ |
ಎಂದು ತಿಳಿಯುವುದೆಲ್ಲ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕೆಡುಕೇ ||ಪ||
ಸಂದೇಹವೇನಿಲ್ಲ ಇದಕೇ | ಸತ್ಯ |
ಸಂಧರೆಲ್ಲರು ಪೇಳಿಕೊಂಡು ಹೋದುದಕೇ ||ಅ|ಪ||
ಇಳೆಯೆಂಬುದೆಲ್ಲರಿಗೆ ಒಂದೇ | ಕುಡಿವ |
ಜಲವೆಂಬುದೆಲ್ಲರಿಗೆ ತಾನಿರ್ಪುದೊಂದೇ ||
ಜ್ವಲಿಸುವಗ್ನಿಯು ತಾನು ಒಂದೇ | ವಾಯು |
ಚಲಿಸುತ್ತಲಿರುತಿಹುದೆಲ್ಲರಿಗೆ ವೊಂದೇ ||1||
ಗಗನವೆಲ್ಲರಿಗೊಂದೆ ಯಿಹುದು | ಮೇಲೆ |
ಸೊಗಸಿ ಬೆಳಗುವ ಸೂರ್ಯವೊಬ್ಬನೆ ಯಿಹುದು ||
ಜಗಕೊಬ್ಬ ಚಂದ್ರನಿರುತಿಹನು | ಎಲ್ಲ |
ರಿಗೆ ಚೇತನಾತ್ಮನು ತಾನೊಬ್ಬನಿರುತಿಹನು ||2||
ತನು ಧರ್ಮವೆಲ್ಲರಿಗೆ ವೊಂದೆ | ಪ್ರಾಣ |
ಮನ ಬುದ್ಧಿ ಕರಣಾದಿ ಧರ್ಮಗಳೊಂದೇ ||
ಜನನ ಮರಣಗಳೆಲ್ಲರೊಳಗೆ ಒಂದೇ |
ಯೆನಲಿಕ್ಕೆ ಭೇದಗಳು ಯಾಕೆ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ||3||
ಅರಿವು ಮರವೆಯು ಜಾಗ್ರಸುಪ್ತಿ | ಶೋಕ |
ಹರುಷ ಭಯ ಕ್ರೋಧ ಶಾಂತಿಗಳೆಲ್ಲ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ||
ಯಿರಲೊಂದೆ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಪ್ತಿ |
ನಮ್ಮ ನರಹರಿಗೀ ಭೇದದಿಂದಿಲ್ಲ ತೃಪ್ತಿ ||4||
ಯೋಗಿವರನ ವಿರಾಗ
ಯೋಗಿವರನ ವಿರಾಗ ಪರನ ಸ |
ರಾಗದಿಂದ ಭಜಿಸಿರಯ್ಯ ||ಪ||
ನಾಗಭೂಷಣನಾಗಿ ಬಂದು |
ನೀಗುವನು ಭವ ರೋಗವೆಂದು ||ಅ|ಪ||
ನಡೆಯುತಿರುವಾ ಹಂಸ ಮಂತ್ರದ |
ನಡುವೆ ನಿಂತನು ನೋಡಿರಯ್ಯ ||
ನುಡಿಯ ಸೋಹಂ ಮಂತ್ರ ಮುಗಿಸಿ |
ಕಡೆಗೆ ನಿಂತನು ಕೂಡಿರಯ್ಯ ||1||
ಒಂದು ಬೀಜವನಂತ ಬೀಜಕೆ |
ಮುಂದೆ ಕಾರಣವಾದ ರೀತಿ ||
ಒಂದು ಮಾತ್ರೆಯ ಸಂಖ್ಯ ಮಾತ್ರೆ ಗ |
ಳಿಂದ ಶೋಭಿಸಿದಂಥ ಜ್ಯೋತಿ ||2||
ಮೆರೆವ ಸೋಹಂ ಮಂತ್ರದಲ್ಲಿಯೆ |
ದೊರೆವ ಸಹಕಾರಗಳತೆಗೆ ದಾ||
ಬರುವ ಓಂಕಾರವೆ ಜಗತ್ರಯ |
ಭರಿತವಾಗಿರೆ ತಾ ನರಹರಿಯೇ ||3||
ಪೊಡವಿಯಲ್ಲೆ ಒಡೆದೂ ಮೂಡಿ |
ಕಡಲು ಸೇರಿದ ಕಾಣಿರೋ ||
ಕಡಲೊಳೆದ್ದು ದಡವ ಸೇರಿ |
ನಡುವೆ ಅಗ್ನಿಯ ತೂರಿದ ||4||
ಜಡಿದು ವಾಯುವ ಮೀರಿ ಬಂದು |
ಒಡನೆ ಆಗಸಕೇರಿದ ||
ಒಡೆಯ ನರಹರಿ ಒಡೆದು ನಭವನು |
ಮೃಢನೊಳೈಕ್ಯವ ಪೊಂದಿದ ||5||
ಗೊಂಬೆಯಾಟಗಾರನೀತ ಬಂದನಲ್ಲಾ
ಗೊಂಬೆಯಾಟಗಾರನೀತ ಬಂದನಲ್ಲಾ|
ಗೊಂಬೆಯಾಟವಾಡಿಸುತ್ತ ನಿಂದನಲ್ಲಾ ||ಪ||
ಶಂಭುವೀತನೆಂದು ನಾವು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲಾ|
ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಮೋಹವನ್ನು ಕಳೆಯಲಿಲ್ಲಾ ||ಅ.ಪ||
ಆಸೆಪಟ್ಟು ಆಡುತಿಹವು ತೊಗಲು ಗೊಂಬೆ |
ಮೋಸಪಟ್ಟು ಓಡುತಿಹವು ದಿನವು ತುಂಬೆ||
ಲೇಶಸುಖವು ಇಲ್ಲ ರಾಗ ದ್ವೇಷ ತುಂಬೆ|
ಘಾಸಿಗೊಂಡು ನಾಶವಾದುವೇನನೆಂಬೆ ||1||
ನಿದ್ರೆಯೆಂಬ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ನೂಕಿಬಿಟ್ಟಾ |
ಭದ್ರವಾಗಿ ಬೀಗ ಮುದ್ರೆ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಾ ||
ಸುದ್ದಿ ಸದ್ದುಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಾ |
ಇದ್ದು ಇಲ್ಲದಂತೆ ಬಿದ್ದುವೆಂದುಬಿಟ್ಟಾ ||2||
ಕುಣಿಯಲೆಂದು ಜಾಗ್ರದಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಬಿಟ್ಟಾ|
ತಣಿಯಲೆಂದು ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಯನಿಟ್ಟಾ ||
ಮಣಿಯಲೆಂದು ನಿದ್ರೆಯನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟಾ |
ಕೊನೆಗೆ ತಾನೆ ನಿಂತು ನೋಡಿ ನಕ್ಕು ಬಿಟ್ಟಾ ||3||
ಪೃಥ್ವಿ ತತ್ವದಲ್ಲೇ ಮಾಡಿ ಸೂತ್ರವನ್ನು |
ಮತ್ತೆ ತೀರ್ಥದಲ್ಲೇ ಕೂಡಿ ಮಂತ್ರವನ್ನು ||
ನರ್ತನಕ್ಕೆ ಅಗ್ನಿಯಲ್ಲಿ ತಂತ್ರವನ್ನು |
ವರ್ತನಕ್ಕೆ ವಾಯು ಗಗನವಾಯಿತಿನ್ನು ||4||
ಇಲ್ಲೆ ತನುವಿನಲ್ಲೇ ನೋಡಿ ಗೊಂಬೆಯಾಟ|
ಬಲ್ಲ ಗುರುವಿನಿಂದ ತಿಳಿದು ಶಿವನ ಕೂಟ||
ಇಲ್ಲೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮಂತ್ರ ಪಾಠ|
ಚೆಲ್ವ ನರಹರೀಂದ್ರ ಕೊಡುವ ಬೋಧೆಯಾಟ ||5||
ಲಿಂಗಪೂಜೆಯ ಮಾಡಬೇಕಣ್ಣಾ
ಲಿಂಗಪೂಜೆಯ ಮಾಡಬೇಕಣ್ಣಾ| ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ
ನಿತ್ಯ | ಜಂಗಮಾತ್ಮನ ಕೂಡಬೇಕಣ್ಣಾ ||ಪ||
ಲಿಂಗ ಪೂಜೆಯೊಳಂಗ ಭಾವವ|
ಹಿಂಗಿದಾತನೆ ಧನ್ಯನಾಗುವ||
ಮಂಗಳಾತ್ಮಕ ಶಿವನೊಳೈಕ್ಯವ | ಅಂಗ
ಲಿಂಗದ ಸಂಗವೆನಿಸುವ ||ಅಪ||
ಲಿಂಗವೇ ಪರಮಾತ್ಮನೆನಿಸಿಹುದು|
ದೇಹಾತ್ಮ ಬುದ್ಧಿಯ ಅಂಗವೇ ಜೀವಾತ್ಮನೆನಿಸಿಹುದು||
ಲಿಂಗ ನಿರ್ಗುಣ ವಂಗಸ ಗುಣವು |
ಲಿಂಗದೊಳಗೀ ಯಂಗದೈಕ್ಯವು||
ಲಿಂಗಮಯ ನಿಸ್ಸಂಗಿಯಾಗಲು||
ಲಿಂಗ ದೇಹವು ಭಂಗವಾಗಲು ||1||
ತನುವಿನೊಳಗಿಹುದಿಷ್ಟಲಿಂಗವದು |
ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯದ ಚೇ | ತನದೊಳಿರುವುದು ಪ್ರಾಣ ಲಿಂಗವದು ||
ಮನದೊಳಡಗಿದೆ ಭಾವಲಿಂಗವು |
ಮನನದಿಂದ ಮನಸ್ಕವಾಗಲು ||
ಜನನ ಮರಣ ಪ್ರವಾಹವಡಗಲು |
ಮಿನುಗಿ ಭಾವವೆ ಲಿಂಗವಾಗಲು ||2||
ಇಳೆಯ ತತ್ವದಿ ಭಕ್ತನಿರುತಿಹನು| ಆಚಾರ
ಲಿಂಗವ| ನೊಲಿದು ಗಂಧದಿ ಪೂಜೆಗೈಯುವನು||
ತಿಳಿಯಲೀಯಾಚಾರ ಲಿಂಗದ|
ಬಲವೆ ಸರ್ವಾಚಾರ ಸಂಪದ||
ಕಳೆಯೆ ವಾಸನೆಯುಳಿಯೆ ತಾನೇ |
ಚಲಿಸುತಿರ್ಪನು ಹಂಸ ರೂಪನೆ ||3||
ವಾರಿತತ್ವ ಮಹೇಶನಿಗೆ ಸ್ಥಲವು| ಗುರುಲಿಂಗ ಕಲ್ಲಿಯೆ|
ಸಾರರಸ ಪೂಜಾ ಸಮರ್ಪಣವು||
ಹೀರಿ ಸುರಸದಿ ತೃಪ್ತಿಗೊಂಬುದು|
ತೋರ ಶರೀರವ ಸಾಕಿಕೊಂಬುದು||
ಸಾರ ಬೋಧಾಮೃತವ ನೀವುದು|
ತೋರಿ ತೋರದೆ ಪ್ರಣವವಾದುದು ||4||
ಅನಲ ತತ್ವ ಪ್ರಸಾದಿಗಿ ಸ್ಥಲವು|
ಶಿವಲಿಂಗಕಿಲ್ಲಿಯೆ| ಘನ ಸುರುಪದ ಪೂಜೆಯೇ ಬಲವು||
ಇನಿತು ಲಿಂಗಗಳಿಗೆ ಪ್ರಸಾದವು|
ಮುನಿದೊಡೀತನು ಸಲಿಸಲಾರವು||
ತನುವಿನೊಳಗಹ ಕರ್ಮವೆಲ್ಲಕೆ |
ಜನಿಪ ಜ್ಞಾನಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯೆನಲಿಕೆ ||5||
ಪ್ರಾಣ ಲಿಂಗಿಗೆ ಮರುತವೇ ಸ್ಥಾನ|
ಜಂಗಮ ಸುಲಿಂಗಕೆ |
ಮೌನ ಧ್ಯಾನದ ಸ್ಪರ್ಶ ಪೂಜೆ ಕಣಾ||
ತಾನೆ ಜಂಗಮ ಲಿಂಗ ಮುಟ್ಟುವ |
ಜ್ಞಾನ ಸಂಧಾನವನು ಮಾಡುವ||
ಸ್ವಾನುಭವ ನಿರ್ಗುಣದಿ ನಿಲ್ಲುವ ||6||
ಏನು ಮುಟ್ಟಿದುದೆಲ್ಲ ಸಲಿಸುವ|
ಶರಣನಿಂಗಾಕಾಶವೇ ಸ್ಥಲವು |
ಪ್ರಸಾದ ಲಿಂಗಕೆ| ಮೆರೆವ ಶಬ್ದದ
ಪೂಜೆ ನಿರ್ಮಲವು||
ಪರಮ ಬೋಧಾಮೃತವ ಸಲ್ಲಿಸಿ|
ಕರಣ ನಿರ್ಮಲನಾಗಿ ವಂದಿಸಿ||
ಶರಣು ಮಾಡುತ ಶರಣನೆನ್ನಿಸಿ|
ದುರಿತ ಕರ್ಮವನೆಲ್ಲ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ||7||
ಸರ್ವ ಲಿಂಗವ ತನ್ನೊಳಾಂತಿರುವ |
ಮಹಲಿಂಗ ಕೆಲ್ಲವ| ಸರ್ವದಾ ಪೂಜಿಸುತ ನಿಂತಿರುವಾ||
ಸರ್ವ ಶ್ರೇಷ್ಠನು ಐಕ್ಯನೀತನು| ನಿರ್ವಯಲ
ನಿರ್ಗುಣನು ಶೂನ್ಯನು||
ಶರ್ವ ನೀತನೆ ನರ ಹರೀಂದ್ರನು |
ಪೂರ್ವ ಸಂಚಿತ ಕರ್ಮವಳಿದನು ||8||
ಹೇಗೆ ಪೂಜಿಸಲೀ ದೇವರ ನಾನು
ಹೇಗೆ ಪೂಜಿಸಲೀ | ದೇವರ ನಾನು| ಹೇಗೆ ಪೂಜಿಸಲೀ ||ಪ||
ಹಾಗೆ ಹೀಗಿರ್ಪ ನೆನ| ಲಾಗದಂತಿರುವವನ||
ಯೋಗಿಗಳ ಮನದಿ ಸಂ| ಯೋಗವಾಗಿರುವವನಾ ||ಅಪ||
ಮೂಗಿಲ್ಲದವಗೆ | ಸದ್ಗಂಧ ಸಂ | ಯೋಗವದು ಹೇಗೆ||
ಈಗೆನ್ನ ಮೂಗಿಂದ ಆಘ್ರಾಣಿಸಿದ ಗಂಧ||
ತಾಗಿ ತಾನಾನಂದ| ಸಾಗರನು ತಾನಾದ ||1||
ರಸನೆಯಿಲ್ಲದವ | ಷಡ್ರಸಗಳ| ರಸವನೆಂತರಿವಾ ||
ರಸನೆಯಿಂ ನಾನಾಸ್ವಾ| ದಿಸಿದ ರಸರುಚಿಗಳನು ||
ಒಸೆದು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಸಂ |ತಸ ವಾಂತು ನಿಲ್ಲುವನು ||2||
ಕಣ್ಣಿಲ್ಲದವನು | ಸುಂದರ ರೂಪವನ್ನೆಂತರಿವನು||
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಾ ಕಂಡ | ಬಣ್ಣ ರೂಪವ ಕೊಂಡ||
ಉನ್ನತಾ ನಂದವ| ತನ್ನಲ್ಲೆ ಹೊಂದುವ ||3||
ಚರ್ಮವಿಲ್ಲದ ವಾ| ಸುಸ್ಪರ್ಶದಾ ಮರ್ಮವೆಂತರಿವಾ||
ಚರ್ಮದೊಳು ನಾನರಿವ| ಧರ್ಮ ಸುಸ್ಪರ್ಶವಾ ||
ಕರ್ಮ ರಹಿತನು ಪಡೆವ| ನಿರ್ಮಲಾನಂದವಾ ||4||
ಕಿವಿಯಿಲ್ಲದವನು | ಸವಿನುಡಿ ಗಾನ|
ಶ್ರವಣ ಪೂಜೆಯನು | ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ನಾ ಕೇಳ್ವ|
ಶ್ರವಣದಲ್ಲಿಯೆ ತಾಳ್ವ||
ಭವದೂರ ನಹವರವ| ಜವದಿ ನರಹರಿ ಕೊಡುವ ||5||
ಕಾಯರಹಿತಗೆ | ಪೂಜೆಗಳಿಂದ
ಪ್ರಿಯವೆಂತಹುದು ||
ಕಾಯದಿ ನಾಗೈವ | ಆಯಾ ಕರ್ಮಗಳೆಲ್ಲ |
ನ್ಯಾಯವಾಗಿಹ ಪೂಜೆ | ಆಯಿತು ಶಿವನಿಗೆ ||6||
ಮಂತ್ರಪುಷ್ಪಗಳ | ಮುಡಿಸುತ್ತ ನಾ |
ನಿಂತುಕೊಂಡಿರಲು ||
ಸಂತೋಷದಿಂದ ತಾ | ನಿಂತು ವರವಿತ್ತನು |
ಸಂತತ ನರಹರಿಯ | ಚಿಂತನದೊಳಿಹುದೆಂದು ||7||
ಶರಣು ಶರಣು ಗುರುವರಗೇ ಶರಣು
ಶರಣು ಶರಣು ಗುರು| ವರಗೇ ಶರಣು ||
ಸುರವರ ವಂದ್ಯಗೆ | ಕರುಣಾ ಸಾಂದ್ರಗೆ ||ಪ||
ಪರಮಾ ಕರುಣಾ| ಶರಧಿಗೆ ನಮಿಸೀ||
ಹರುಷದೊಳಿದ್ದೆನು| ದುರಿತವ ಹರೀಸೀ ||ಅಪ||
ದೇಹದಿ ಸುಳಿದನು | ಹಂಸನುಯೆನಿಸೀ|
ದೇಹವ ನುಳಿದನು ಸೋಹಂ ಎನಿಸೀ||
ದೇಹದ ಸಂಗದಿ ತೋರಿಯು ತೋರಿದ|
ದೇಹಾತೀತಗೆ ಮೋಹಕೆ ದೂರಗೆ ||1||
ನಾದಕೆ ಕಾರಣ ಬಿಂದುವ ತೋರಿದ|
ಆದಿಯು ಬಿಂದುವಿಗಾ ಕಳೆಯೆಂದಾ|
ಶೋಧಿಸೆ ಕಳೆಗಾದಿಯೆ ತಾನಾದ|
ಸಾಧಿಸಿ ಬೋಧಿಸಿ ಕೊನೆಯಾಳು ನಿಂದಾ ||2||
ಪರಮಾರ್ಥವನು ಅರುಹಿದ ತಾನು|
ಮರಣದ ಭಯವನು | ಹರಿದಿರುವವನು||
ಹರಿಹರ ಬ್ರಹ್ಮನ ತೋರಿಸಿದವನು |
ನರಹರಿಯೆನ್ನಿಸಿ ಮೆರೆವನು ತಾನು ||3||
ಈ ದೇಹದೊಳಗಿರುವ ಆ ದಿವ್ಯ ಪರವಸ್ತು
ಈ ದೇಹದೊಳಗಿರುವ| ಆ ದಿವ್ಯ ಪರವಸ್ತು||
ನಾದಾಂತ್ಯದೊಳಗಿರುವುದಣ್ಣಾ ||ಪ||
ಸಾಧಿಸಿದ ಮಹನೀಯ| ಸಾಧುವೆಂದೆನಿಸುವನು ||
ಶೋಧಿಸಿಯೆ ತಿಳಿಯಬೇಕಣ್ಣಾ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಹುದು | ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಕಾಣಿಸದು||
ಎಲ್ಲರೊಳು ಸೇರಿರುವುದಣ್ಣಾ ||
ಬಲ್ಲ ಗುರುವಿನ ಪಾದ| ದಲ್ಲಿ ಶರಣಾದವಗೆ |
ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿರುವುದಣ್ಣಾ ||1||
ಮೂರು ಮಾತ್ರೆಯ ಮೀರಿ| ತೋರುತ್ತಲಿದೆ ಸಾರಿ|
ಸಾರತರದರ್ಧ ಮಾತೃಕೆಯು||
ಮೂರವಸ್ಥೆಗೆ ತಾನೆ ಕಾರಣದ ಪರವಸ್ತು|
ಧೀರ ಗುರು ವಿಂದರಿಯಿರಣ್ಣಾ ||2||
ಕುಲಗೋತ್ರ ಜಾತಿಗಳ | ಕಲೆಯಿಲ್ಲವದರೊಳಗೆ|
ಕಲೆತಿರುವುದೈ ಸರ್ವರೊಳಗೇ||
ಒಳಗೆ ಹೊರಗೊಂದಾಗಿ | ಬೆಳಗುವುದು ಶಿವಯೋಗಿ|
ಕುಲಚಂದ್ರ ನರಹರಿಯೊಳಣ್ಣಾ ||3||
ಗುಪ್ತವಾಗಿರುತಿಹುದು | ಸಪ್ತಚಕ್ರವ ಹಾದು |
ಸಪ್ತಕೋಟಿಯ ಮಂತ್ರವಹುದು ||
ಆಪ್ತ ಗುರುವಿನ ಪಾದ | ಕೊಪ್ಪಿಸುತ ನಿಂದಿಹುದು |
ತಪ್ಪದೇ ಮುಕ್ತಿಯಾಗುವುದು ||4||
ಇರವು ತಾನಾಗಿಹುದು | ಅರಿವು ತಾನಾಗಿಹುದು |
ಪರಸುಖವು ತಾನೆಯಾಗಿಹುದು ||
ಪರಮ ಗುರು ನರಹರಿಯ | ಚರಣ ಕಮಲಂಗಳಿಗೆ |
ಎರಗಿದವರಿಗೆ ದೊರೆಯುತಿಹುದು ||5||
ಬ್ರಹ್ಮವನು ತಿಳಿದವನು
ಬ್ರಹ್ಮವನು ತಿಳಿದವನು | ಬ್ರಹ್ಮವೇ ಆಗುವನು |
ಬ್ರಹ್ಮ ನಿನ್ನೊಳಗುಂಟು ತಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಬ್ರಹ್ಮವನು ತೋರಿಸಲು| ಬ್ರಹ್ಮವದು ಬೇರಿಲ್ಲಾ ||
ಬ್ರಹ್ಮವರಿತರೆ ನೀನೆ ಬ್ರಹ್ಮ ||ಅಪ||
ಗುಪ್ತವಾಗಿದೆ ಬ್ರಹ್ಮ | ಸಪ್ತ ಚಕ್ರದ ಮರ್ಮ|
ಸಪ್ತ ಕೋಟಿಯ ಮಂತ್ರ ತಮ್ಮಾ ||
ಆಪ್ತ ಶ್ರೀ ಗುರುಪಾದ| ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗಲು ಬೋಧ|
ಲುಪ್ತವಾಯಿತು ಸರ್ವ ಕರ್ಮಾ ||1||
ಸಾಕಾರ ತಾನಲ್ಲ | ಏಕಾಂತವಿರಬಲ್ಲ|
ಲೋಕೈಕವಾ ಪರಬ್ರಹ್ಮಾ||
ಬೇಕಾದುದೀಯುವುದು| ಆಕಾಶದಂತಿಹುದು||
ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ನಿರ್ಗುಣವ ತಮ್ಮಾ ||2||
ಇರವು ತಾನಾಗಿತ್ತು | ಅರಿವೆನಿಸಿ ತೋರಿತ್ತು|
ಪರಮ ಸುಖ ತಾನಾಯ್ತು ತಮ್ಮಾ ||
ಗುರುಲಿಂಗ ನರಹರಿಯ| ಚರಣ ಕಮಲಂಗಳಿಗೆ |
ಎರಗಿದವರಿಗೆ ದೊರೆವ ಬ್ರಹ್ಮಾ ||3||
ಎಲ್ಲವು ತಾನೆ ತಾನಾಯ್ತು
ಎಲ್ಲವು ತಾನೆ ತಾನಾಯ್ತು| ಉಲ್ಲಾಸ ಯನಗಾಯ್ತು ||ಪ||
ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿ| ಎಳ್ಳಷ್ಟು ಬಿಡುವಿಲ್ಲದಂತೆ||
ಸೊಲ್ಲು ಸೊಲ್ಲಿಗೆ ತಾನೆಯಾಗಿ| ನಿಲ್ಲುವುದಾ ಬ್ರಹ್ಮ ||ಅಪ||
ಹಾನಿವೃದ್ಧಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ| ದಾನಂತಾತ್ಮ ತಾನಾಗಿತ್ತು||
ಸ್ವಾನುಭಾವ ಸುಖ ಸಂಪತ್ತು| ತಾನೇ ನೆಲೆಸಿತ್ತು ||1||
ದೇಹವೆನ್ನುವ ಯಂತ್ರದೊಳಗೆ| ಸೋಹಂ ಎನ್ನುವ ಮಂತ್ರಮೊಳಗೆ ||
ಮೋಹ ಮುಳುಗೆ| ಬ್ರಹ್ಮ ಬೆಳಗೆ | ಊಹೆ ಕೊನೆಯೊಳಗೆ ||2||
ಹೆಣ್ಣು ಗಂಡು ಹೊನ್ನು ಮಣ್ಣು | ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಕಾಂಬುದನ್ನು||
ಭಿನ್ನವೆನ್ನದೆಲ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮ | ವೆನ್ನುತ ನಿಜವರಿಯೆ ||3||
ನಾದದಲ್ಲಿ ವೇದವಾಯ್ತ| ವೇದದಲ್ಲಿ ಬೋಧೆಯಾಯ್ತು||
ಬೋಧೆಯೊಳು ಗುರು| ಪಾದವಿತ್ತು| ಪಾದವೆ ಗತಿಯಾಯ್ತು ||4||
ಗುರುವೆ ಬ್ರಹ್ಮ ಗುರುವೆ ವಿಷ್ಣು | ಗುರುವೆ ರುದ್ರ| ಗುರುವೀಶ್ವರನು||
ಗುರುವೆ ಸದಾಶಿವ ಪಂಚಬ್ರಹ್ಮ| ನರಹರಿ ಗುರುಲಿಂಗ ||5||
ಸಂಶಯ ಪಡಬೇಡೋ
ಸಂಶಯ ಪಡಬೇಡೋ | ಹಂಸನ ಕೂಡಿಯೆ ನೀನಾಡೋ ||ಪ||
ಗುರುವಿನ ಪಾದವ ಹಿಡಿಯೋ |
ಪರತರ ಜ್ಞಾನವ ನೀ ಪಡೆಯೊ ||1||
ಮೂಲಾಧಾರವ ಸೇರಿ|
ಕಾಲವ ಕಳೆದನು ಸಂಚಾರಿ ||2||
ಕಡಲೊಳು ಮುಳುಗಿರಬಲ್ಲಾ |
ಗುಡುಗುತ ತೇಲಿ ಬರುವನಲ್ಲಾ ||3||
ಅಗ್ನಿಯ ಮಧ್ಯದಿ ನಿಂತಾ|
ಯಜ್ಞಾಹುತಿಗಳ ತಾನಾಂತ ||4||
ಮಂಗಳ ಸೂತ್ರವ ಪಿಡಿದಾ|
ಮಂಗಳಕರ ಮಂತ್ರವ ನುಡಿದಾ ||5||
ಅಂಬರವೇರುತ ನಡೆದಾ |
ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ ಮುಕ್ತಿಯ ಪಡೆದಾ ||6||
ಮಂತ್ರದ ಮೂಲದ ಶಿರಿಯು |
ಯಂತ್ರದ ಚಾಲಕ ನರಹರಿಯು ||7||
ಗುರುವೆಂಥಾ ಕರುಣಾವಂತಾ
ಗುರುವೆಂಥಾ ಕರುಣಾವಂತಾ | ನಾ| ನಾದೆ ನಿಶ್ಚಿಂತಾ ||ಪ||
ಜಡದೇಹವನು | ನಡೆಸಿದ ಶಿವನು ||
ನುಡಿಸುತ ತನುವಾ| ಬಿಡುತಿಹನೆನುವಾ ||1||
ನಡೆ ನುಡಿಯೆರಡರ| ನಡುವೆ ಪರಾತ್ಪರ ||
ಕಡುಸುಖವಾಂತ | ಕಡೆಯೊಳು ನಿಂತಾ ||2||
ಅಂಗವ ಶೋಧಿಸಿ | ಲಿಂಗವ ಸಾಧಿಸಿ||
ಲಿಂಗಾಂಗೈಕ್ಯದ | ಸಂಗತಿಯರುಹಿದ ||3||
ಗಂಗಾ ಯಮುನಾ| ಸಂಗಮ ಗಮನಾ||
ಮಂಗಳ ರೂಪವ| ಹಿಂಗದೆ ತೋರುವ ||4||
ನರನಿವನೆಂದವ | ನರಕವ ಪೊಂದುವ ||
ನರಹರಿಯೆಂದವ | ಹರಿಯುವ ಬಂಧವ ||5||
ಈತ ಗಾರುಡಿಗಾರನು
ಈತ ಗಾರುಡಿಗಾರನು | ಶ್ರೀ ಗುರುನಾಥ|
ಮಾತು ಮಂತ್ರವಗೈದನು ||ಪ||
ಈ ತಂತ್ರ ನೋಡೆಂದ | ಭೀತಿಯೆ ಬೇಡೆಂದ||
ಪಾತಕವಿಲ್ಲೆಂದ| ಸೂತಕ ಸುಳ್ಳೆಂದ ||ಅಪ||
ಬುಸುಗುಟ್ಟುತಿಹ ಸರ್ಪವಾ| ಕೊರಳಿಗೆ ಸುತ್ತಿ |
ಮಿಸುಕದಾಡಿಸುತಿರ್ಪವಾ ||
ಅಸಮ ಪುಂಗಿಯೊಳು ಮೋ| ಹಿಸುವ ನಾಗಸ್ವರ|
ವೆಸೆಯೆ ವಿಷಯಾರ್ಥದ| ವಿಷ ಕಳೆದೂದಿದ ||1||
ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರರ ಬಂಧಿಸಿ| ಸುಷುಮ್ನೆಯಾ|
ದ್ವಾರದಲ್ಲಿಯೆ ಸಂಧಿಸಿ||
ಧಾರಿಣಿ ಜಲವಗ್ನಿ | ಮಾರುತಾಕಾಶವ ||
ಮೀರಿದ ಸುಸ್ವರವ| ತೋರಿದ ಪ್ರಣವವ ||2||
ಮಂತ್ರದಂಡವ ಮುಟ್ಟಿಸಿ | ಕಳೆಯನು ತುಂಬಿ |
ಮಂತ್ರ ಪಿಂಡವ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ||
ತಂತ್ರದಿಂದೆಲ್ಲ ಸ್ವ| ತಂತ್ರ ಸಂಪಾದಿಸಿ ||
ಸ್ವಾಂತದಲ್ಲಿಯೆ ನೆಲೆ| ನಿಂತ ನರಹರಿಯಾಗಿ ||3||
ಭೂತಂಗಳೆಲ್ಲವನು | ತನ್ನಾಜ್ಞೆಯೊ |
ಳೀತ ನಿಲಿಸಬಲ್ಲನು ||
ಭೂತಂಗಳಾಟವ | ನೀತನೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ |
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಾಗಿ | ನಿ | ರ್ಭೀತನಾಗಿರ್ಪನು ||4||
ಮಾಯ ಮಾಟವ ಮಾಡಿದ | ನಿರ್ಮಾಯನೀ |
ಕಾಯ ಕರ್ಮವ ಕಳೆದ ||
ಸಾಯುವ ಹುಟ್ಟುವ | ದಾಯವ ತಪ್ಪಿಸಿ |
ಬಾಯಬ್ರಹ್ಮನು ಗುರು | ರಾಯಶ್ರೀ ನರಹರಿ ||5||
ಪರನಾದವನೇ ಕೇಳಿದವ
ಪರನಾದವನೇ ಕೇಳಿದವ | ಪರಶಿವನ ಕೂಡಿರುವ ||ಪ||
ನಾದವಿದೇ ವರ ವೇದವಿದೇ |
ಆದಿ ಪರಾತ್ಪರ ಬ್ರಹ್ಮವಿದೇ||
ಬೋಧಿಸದೇ ಇದು ತಿಳಿಯುವುದೇ|
ಶೋಧಿಸಲಿದು ಶಿವಯೋಗ ಸುಧೆ ||1||
ಮೋಹವನಳಿಸುವ ಮಂತ್ರವಿದೇ|
ಊಹೆಗೆ ಮೀರಿದ ತಂತ್ರವಿದೇ||
ದೇಹಿಗಳರಿಯದ ವಾಹನ ಹಂಸದ||
ಸೋಹಂಭಾವದ ಜ್ಯೋತಿಯಿದೇ ||2||
ಜಗದೊಳಗೆಲ್ಲಿಯು ತುಂಬಿಹುದು|
ಹಗರಣ ಮಾಡಲು ಕಾಣಿಸದು||
ಹಗಲಿರುಳೆನ್ನದೇ ಮಿಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ|
ಯುಗಯುಗ ಕಳೆದೇ ಬೆಳಗುತಿದೆ ||3||
ಪ್ರಣವವಿದೆನ್ನಿಸಿ ಮೆರೆಯುತಿದೆ|
ತನುವ ವಿಜೃಂಭಿಸಿ ಬರುತಲಿದೆ|
ಮನು ಮುನಿಯಾಶ್ರಯ ವಾಗುತಿದೆ|
ಘನತರ ಮಹಿಮೆಯ ತೋರುತಿದೆ ||4||
ಗುರು ತೋರಿಸಿದರೆ ಕಾಣುತಿದೆ|
ಗುರುತಾದವರಿಗೆ ಮುಕ್ತಿಯಿದೆ ||
ಗುರಿ ಮುಟ್ಟಿದರಿದು ಶೂನ್ಯವಿದೆ|
ಗುರುವರ ನರಹರಿ ತಾನೆಯಿದೆ ||5||
ಏಳಿರೋ ಬೇಗ ಏಳಿರೊ
ಏಳಿರೋ ಬೇಗ ಏಳಿರೊ| ನಮ್ಮ |
ಕೋಳಿಯ ಕೂಗನ್ನು | ಕೇಳಿ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡು ||ಪ||
ಮೂರು ವರ್ಣದ ಕೋಳಿ| ಮೀರಿ ಕೂಗಿತು ಏಳಿ||
ಬೇರೆ ವರ್ಣವ ತಾಳಿ| ಸಾರುತ್ತಲಿದೆ ಕೇಳಿ ||1||
ಆರು ಮೆಟ್ಟಿಲು ಏರಿ| ದ್ವಾರದಲ್ಲಿಯೆ ಸೇರಿ|
ಪಾರಮಾರ್ಥಕೆ ದಾರಿ| ತೋರಿ ಕೂಗಿತು ಭಾರಿ ||2||
ಜ್ಞಾನ ಸೂರ್ಯನು ಬಂದು| ತಾನೆ ಬೆಳಗುವನೆಂದು ||
ಆನಂದದೊಳು ನಿಂದು | ತಾನೆ ಕೂಗಿತು ಇಂದು ||3||
ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳಿಲ್ಲ| ಬಂಧು ಬಳಗವಿಲ್ಲ ||
ಮುಂದೇನು ಗತಿಯಿಲ್ಲ| ವೆಂದು ಕೂಗಿತು ನೋಡಿ ||4||
ಮಂದಿ ಮಧ್ಯದೊಳಿದ್ದು| ಪಂದ್ಯದಲ್ಲಿಯೆ ಗೆದ್ದು ||
ಸಂದೇಹವಳಿಸಿತ್ತು| ಒಂದೆ ಕೂಗುತಲಿತ್ತು ||5||
ಚಾರ ಚೋರರು ಬೆದರಿ| ಸಾರಲೆನ್ನುತ ಒದರಿ||
ಭೂರಿ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮೈಕ್ಯ| ಸಾರಿ ಕೂಗಿತು ವಾಕ್ಯ ||6||
ತಿಪ್ಪೆಯ ಕೆದರುತ್ತ | ಲಿರ್ಪಂಥ ಕೋಳಿಯು ||
ಸರ್ಪಭೂಷಣ ಶಿವ | ನೊಪ್ಪಿದ ಕೋಳಿಯು ||7||
ತಪ್ಪುಗಳೆಂದಿಗು | ಒಪ್ಪದೀ ಕೋಳಿಯು ||
ಮುಪ್ಪಾಗದೆಂದಿಗು | ಗುಪ್ತವಾಗಿರುವುದು ||8||
ಗುರುವೆ ಸಾಕಿದ ಕೋಳಿ| ಗುರುವಿನಾಜ್ಞೆಯ ತಾಳಿ|
ನರಹರಿ ಶಿವನೆಂದು| ಮೆರೆದು ಕೂಗಿತು ಯಿಂದು ||9||
ಶಿವಯೋಗಿಯ ನಾ ನೋಡಿದೆನು
ಶಿವಯೋಗಿಯ ನಾ ನೋಡಿದೆನು | ಈ ||
ಭವರೋಗವ ನೀಡಾಡಿದೆನು ||ಪ||
ಪವನ ಯೋಗದೊಳು ಕೂಡಿದೆನು | ಅನು|
ಭವಸುಖ ಮುಕ್ತಿಯ ಬೇಡಿದೆನು ||ಅಪ||
ಅಂಗಳದಲ್ಲಿಯೆ ಹಾಡುವನು | ಭವ|
ಭಂಗವ ಮಾಡಲು ಬಂದವನು |
ಕಂಗಳ ಮಧ್ಯದಿ | ಬೆಳಗುವನು | ಸ|
ನ್ಮಂಗಳ ರೂಪವ ತೋರುವನು ||1||
ಎಲ್ಲರೊಳೀತನು ಭಿಕ್ಷುಕನು | ನಿಜ|
ಬಲ್ಲವರಿಗೆ ಸಂರಕ್ಷಕನು ||
ಕಳ್ಳ ಸುಳ್ಳರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಕನು | ಗುರಿ|
ಬಲ್ಲವರಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷಕನು ||2||
ಮಾತಿನ ಮಲ್ಲನು ತಾನಾದ | ಚಿ|
ಜ್ಯೋತಿಯ ತೋರುತ ಸುಖಿಯಾದ|
ಜಾತಿಯ ಸೂತಕವಳಿದವನು | ನಿ|
ರ್ಭೀತಿಯೊಳಿದ್ದನು ನಿಶ್ಚಲನು ||3||
ಮಾಯೂ ಮಾನವ ವಿಗ್ರಹನು| ಈ|
ಕಾಯಗುಣಂಗಳ ನಿಗ್ರಹನು ||
ನ್ಯಾಯೋಪಾಯ ಪರಿಗ್ರಹನು | ನಿ|
ರ್ಮಾಯ ಸುಬೋಧಾ ಸಂಗ್ರಹನು ||4||
ರವಿ ಚಂದ್ರರನೇ ನುಂಗಿದನು | ಮಾ|
ನವ ಗುಣಗಳನೇ ಹಿಂಗಿದನು ||
ನವಲೀಲೆಯೊಳವತರಿಸಿದನು | ವೈ|
ಭವದಿಂ ನರಹರಿ ಪರ ಶಿವನು ||5||
ಗುರು ಪುತ್ರರಾದವರು ಗುರುತನ್ನು ಬಲ್ಲವರು
ಗುರು ಪುತ್ರರಾದವರು| ಗುರುತನ್ನು ಬಲ್ಲವರು|
ಗುರಿಯನ್ನು ಪೇಳಿರಿ ಗುರು ಪುತ್ರರು ||ಪ||
ಚಂದ್ರ ಸೂರ್ಯರು ಮುಳುಗಿ| ಬಂದ ಬೆಳಕಾವುದು |
ಒಂದಕ್ಷರದ ಮಂತ್ರದಿರವಾವುದು ||
ಬಂಧ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿ| ನಿಂದ ನೆಲೆ ಯಾವುದು|
ಒಂದೆರಡು ಮೂರಾದ ಪರಿ ಯಾವುದು ||1||
ನಡೆಯೆಂಬುದಾವುದು| ನುಡಿಯಾದುದಾವುದು|
ನಡೆನುಡಿ ಯೊಳೊಂದಾದ ಬೆಡಗಾವುದು ||
ನಡೆನುಡಿಗಳ ಕೂಡಿ| ನಡುವಿರ್ಪುದಾವುದು||
ಒಡಲ ಸಾಕ್ಷಿಯ ಬ್ರಹ್ಮ ನೆಲೆಯಾವುದು ||2||
ಉಂಡುಪವಾಸಿ ನೆಲೆ| ಗೊಂಡಿರ್ಪುದಾವೆಡೆ ||
ಕೊಂಡು ಬಳಸಿದ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಯೆಲ್ಲಿ ||
ಪಿಂಡಾಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ | ಖಂಡವಾಗದೆ ಕೂಡಿ|
ಕೊಂಡು ನರಹರಿಯಿರ್ಪ ನೆಲೆಯೆಲ್ಲಿ ||3||
ಇನ್ನುಂಟೆ ಭವ ಬಾಧೆಯು
ಇನ್ನುಂಟೆ ಭವ ಬಾಧೆಯು | ಸದ್ಗುರುವಿಂದ|
ಚೆನ್ನಯ್ತು ನಿಜ ಬೋಧೆಯು ||ಪ||
ಪೊಡವಿಯನ್ನಾಂತೇ | ಬಿಡುವಿಲ್ಲದಂತೇ||
ನಡೆವ ಸಂಚಾರದಿ| ಒಡಗೂಡಿ ಬ್ರಹ್ಮದಿ ||1||
ಜಲಧಿಯೊಳ್ಬರು ತಾ| ಸುಲಲಿತವಿರುತಾ||
ಸುಲಭ ಬೋಧಾಮೃತ | ಸಲಿಸಲು ನಿರುತಾ ||2||
ಉರಿವಗ್ನಿಯೊಳಗೆ | ಪರಕಾಂತಿ ಬೆಳಗೆ||
ಪರತರ ಚಿತ್ಕಳೆ| ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದಾಗಳೆ ||3||
ಮರುತ ಸಂಚಾರ| ವಿರಮಿಸಲು ಪೂರಾ||
ಮರಣಕ್ಕೆ ದೂರ| ಸರಿದ ವಿಚಾರದಿ ||4||
ಆಕಾಶ ಮೀರಿ| ಏಕತ್ವ ಸೇರಿ||
ಲೋಕದಾಧಾರಿ| ತಾಕಲು ನರಹರಿ ||5||
ಕೈವಲ್ಯ ಪಡೆದಾತನು
ಕೈವಲ್ಯ ಪಡೆದಾತನು | ಗುರು| ಭಾವಾರ್ಥ ಹಿಡಿದಾತನು ||ಪ||
ಜೀವಾತ್ಮ | ಶಿವನಾಗಿ| ಸಾವಿಲ್ಲದಂತಾಗಿ|
ಸೇವಾರ್ಥ ನಿಜವಾಗಿ| ದೇವತ್ವ ನೆಲೆಯಾಗಿ ||ಅಪ||
ಚಾಪಲ್ಯಗಳ ನೀಗಲು| ಗುರು| ಶ್ರೀಪಾದಗಳ ಕಾಣಲು||
ಸಾಫಲ್ಯ ತನಗಾಗಿ | ಪಾಪಂಗಳನು ನೀಗಿ||
ಆಪೋ ಜ್ಯೋತಿಯೆ ಶಿವ| ರೂಪೆಂಬುದರಿವಾಗಿ ||1||
ನಾದಾನುಸಂಧಾನವು| ನಿಜ| ವೇದಾರ್ಥ ಸುಜ್ಞಾನವು||
ನಾದಾತ್ಮವೇ ವೇದ| ವೇದಾತ್ಮವೇ ಬೋಧ|
ನಾದಾಂತ ಪರಿಶುದ್ಧ | ವೇದಾಂತವಾಗಿದ್ದ ||2||
ಸೂತ್ರಾತ್ಮ ತಾನಾಗಿಯೇ| ಸುಖ| ಸ್ವಾತಂತ್ರಪರ ಯೋಗಿಯೇ||
ಸ್ವಾರ್ಥಂಗಳನು ಬಿಟ್ಟು| ನಿತ್ಯತ್ವವಳವಟ್ಟು||
ತೀರ್ಥ ಸ್ವರೂಪಾದ| ಮೂರ್ತಿ ನರಹರಿ ಬೋಧ ||3||
ಸುಳ್ಳೇ ಸಂಸಾರವೆಲ್ಲವು
ಸುಳ್ಳೇ ಸಂಸಾರವೆಲ್ಲವು| ಬಾಳುವೆ|
ಎಳ್ಳಷ್ಟು ಸಾರವಿಲ್ಲವು ||ಪ||
ಜಳ್ಳು ದೇಹ ನಿತ್ಯವಲ್ಲ|
ಪೊಳ್ಳು ಮೋಹ ಕೃತ್ಯವೆಲ್ಲ||
ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನದೆಂದು ಕೆಟ್ಟೆಯೋ| ಎಲ್ಲವ|
ಇಲ್ಲೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟೆಯೊ ||ಅಪ||
ಇಲ್ಲೇ ಕೈಲಾಸವಿಲ್ಲವೇ | ಜ್ಞಾನಿಯ|
ಸೊಲ್ಲೇ ವೈಕುಂಠವಲ್ಲವೇ||
ಎಲ್ಲ ಮೋಹವನ್ನು ಕಳೆಯ|
ಬಲ್ಲ ಸೋಹಮೆಂಬ ಕಳೆಯ|
ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತ ಶಿವನ ಕಾಣುವ| ಶ್ರೀಹರಿ|
ಯಲ್ಲೆ ಸೇರಿ ತಾನೆಯೆನ್ನುವ ||1||
ಮೋಸಪಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಡಿರಿ| ಲೋಕದ|
ಆಶೆ ಬಿಟ್ಟು ಶಿವನ ಕೂಡಿರಿ||
ಆಸೆಯೇ ಪಿಶಾಚಿಯಾಗಿ|
ಏಸು ಜನ್ಮವನ್ನು ನೀಗಿ|
ನಾಶವಾಗಿ ಲೋಕ ಕೆಟ್ಟಿತೋ|
ನರಹರಿ ದಾಸನನ್ನು ಪಾಪ ಬಿಟ್ಟಿತೋ ||2||
ದೇವದುಂದುಭೀ ಸುನಾದವ | ಕೇಳ್ದವ |
ದೇವರಲ್ಲಿ ಸೇರಿಹೋಗುವ ||
ಭಾವದಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧರಾಗಿ |
ಸಾವು ಗೆದ್ದು ನಿತ್ಯರಾಗಿ ||
ದೇವ ನರಹರೀಂದ್ರ ಪಾದವ | ಸೇರುತ |
ಪಾವನಾತ್ಮರಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವ ||3||
ಗುರುವಿನ ಬೋಧಾ
ಗುರುವಿನ ಬೋಧಾ | ಅರಿತರೆ ಸ್ವಾದಾ ||
ಪರತರದಾನಂದಾ | ನಿಲ್ಲಲು | ಹರಿವುದು ಭವಬಂಧಾ ||ಪ||
ತಿಲದೊಳು ಎಣ್ಣೆ | ಪಾಲೊಳು ಬೆಣ್ಣೆ ||
ನೆಲೆಸಿರುವಂತಿರುವ | ಜಗದೊಳು | ಕಲೆತು ಬೇರೆಯಿರುವಾ ||1||
ಅಜಪಾಮಂತ್ರ | ಭಜಿಸುವ ತಂತ್ರ ||
ನಿಜವನು ತಿಳಿಯೆಂದಾ | ಭವಭಯ | ರುಜಿನವ ಕಳೆಯೆಂದಾ ||2||
ನೀತಿಯ ತಿಳಿದು | ಭೀತಿಯ ಕಳೆದು ||
ಪಾತಕ ತೊಳೆಯೆಂದಾ | ಬ್ರಹ್ಮದ | ಚೇತನ ತಿಳಿಯೆಂದಾ ||3||
ಭ್ರಾಂತಿಯನಳಿದು | ಶಾಂತಿಯ ತಳೆದು ||
ಚಿಂತೆಯ ಬಿಡು ಎಂದಾ | ಬ್ರಹ್ಮದ ಚಿಂತನ ಮಾಡೆಂದಾ ||4||
ಮೊಟ್ಟಮೊದಲೊಳು | ತುಟ್ಟ ತುದಿಯೊಳು||
ನಟ್ಟನಡುವೆ ನಿಂದಾ | ನರಹರಿ | ಬಟ್ಟಬಯಲೆ ಎಂದಾ ||5||
ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ ವೇದಾಂತ
ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ ವೇದಾಂತ | ಏ |
ಕೀಕರಿಸಲು ಸತ್ಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ ||ಪ||
ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬೆಳಕೀವ | ವ್ಯಾಕುಲವ ಕಳೆಯುವ |
ಸಾಕಾರವಳಿದ ನಿ| ರಾಕಾರ ಪ್ರಣವದ ||ಅ.ಪ||
ನಡೆಯೊಳಾಗಮ ಸಂಧಿ ನಿಂತು | ನಿನ್ನ |
ನುಡಿಯೊಳಾದೇಶವು ಬಂತು||
ನಡೆನುಡಿಯೆರಡನ್ನು | ನಡುವೆ ಲೋಪವ ಮಾಡಿ ||
ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದಂಥ | ನುಡಿಬ್ರಹ್ಮದರಿವಾಂತ ||1||
ನಾನೆಂಬುದುತ್ತಮ ಪುರುಷ | ನೋಡೆ |
ನೀನೆನಲು ಮಧ್ಯಮ ಪುರುಷ ||
ತಾನೆಂಬುದಾತ್ಮಾರ್ಥ | ಅವನೆ ಪ್ರಥಮ ಪುರುಷ ||
ತಾನೆ ತಾನಾದಾತ | ತಾನೆ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ||2||
ಕರ್ತೃಪದವದೆ ಶಿವತತ್ವ | ಜೀವ |
ತತ್ವವೆ ಕರ್ಮದ ಪದವು ||
ತ್ವಂಪದಗಳ ಏ | ಕತ್ವ ಕ್ರಿಯಾಪದ |
ಮತ್ತಿದು ಅಸಿಪದ | ಸತ್ಯವೆಂದರುಹುವ ||3||
ನುಡಿ ಬ್ರಹ್ಮ ವ್ಯಾಕರಣಾರ್ಥ | ಸರ್ವ
ನುಡಿ ಧರ್ಮ ಪ್ರಣವದ ಸೂತ್ರ ||
ನುಡಿಯೆ ಶ್ರೀಗುರುಲಿಂಗ | ದೊಡಲಾಗಿ ನಿಸ್ಸಂಗ ||
ಪಡೆದರ್ಗೆ ಭವಭಂಗ || ಒಡೆಯ ನರಹರಿ ರಂಗ ||4||
ಐದು ಸಮಾಸಂಗಳರ್ಥ
ಐದು ಸಮಾಸಂಗಳರ್ಥ | ಮುಕ್ತಿ |
ಸಾಧನೋಪಾಯದ ಸೂತ್ರ ||ಪ||
ಮೋದದಿ ಶ್ರೀ ಗುರುಪಾದವ ಸೇರುತ್ತ ||
ಸಾಧಿಸಿದರೆ ತತ್ವ | ಶೋಧನವಾಗಲು ||ಅ|ಪ||
ಪೃಥ್ವಿಯ ಸ್ಥಾನದೊಳಿರುವ | ನೈಜ |
ತತ್ವದ ವಾಚ್ಯವಾಗಿರುವ ||
ತತ್ಪುರುಷನೆ ಶಿವ | ಸತ್ಯವೆಂಬರ್ಥವ ||
ಬಿತ್ತರಿಸಿ ಪೇಳ್ವುದೆ | ತತ್ಪುರುಷ ಸಮಾಸ ||1||
ಕರ್ಮ ಕಲಾಪಂಗಳೆಲ್ಲಾ | ನುಡಿಯೆ |
ನಿರ್ಮಿಸಿ ಹಿಡಿದಿಹುದಲ್ಲಾ ||
ಕರ್ಮವ ಕೂಡಿ ನಿ| ಷ್ಕರ್ಮಿಯಾಗಿರಬಲ್ಲ |
ಧರ್ಮ ಸಮಾಸವೆ | ಕರ್ಮ ಧಾರಯವೆಂಬ ||2||
ಅಂಶಿಯೆಂದೆನ್ನಿಪ ಶಿವನು | ಜೀವ |
ನಂಶವೆಂದೆನ್ನಿಸುತಿಹನು || ಸಂಶಯಾತ್ಮಕ ಜೀವ |
ಹಂಸ ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿಯೊಳು |
ಅಂಶಿ ಶಿವನೊಳು ಸೇರ | ಲಂಶೀ ಸಮಾಸವು ||3||
ದ್ವಂದ್ವವೆನಿಸುವ ಶಿವಶಕ್ತಿ | ಕೂಡಿ |
ಒಂದಾಗಿ ನಿಂತಿರ್ಪ ಯುಕ್ತಿ |
ನಿಂದು ವಾಯುಸ್ಥಾನ | ಹೊಂದಿ ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿ ||
ಸಂಧಿಸಿರ್ಪುದು ತಾನೆ | ದ್ವಂದ್ವ ಸಮಾಸವು ||4||
ಬಹುವಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತ ತಿಳಿದು | ತಾನೆ |
ವಹಿಸುತ್ತಲನುಭಾವ ತಳೆದು ||
ವಿಹಿತಾರ್ಧಮಾತ್ರೆ ಸಂ | ನ್ನಿಹಿತಾರ್ಥ ವೈಭವ ||
ಮಹಿಮ ನರಹರಿಯೊಳ | ಗಿಹುದೆ ಬಹುವ್ರೀಹಿಯು ||5||
ಕಂಡೆ ಶಿವಯೋಗಿಯ
ಕಂಡೆ ಶಿವಯೋಗಿಯ | ಮಂಡಲತ್ರಯ ಮಧ್ಯ |
ಚಂಡ ಪ್ರಕಾಶದಿ ಬೆಳಗುತಿರ್ಪವನಾ ||ಪ||
ಪಿಂಡಾಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ | ಮಂಡಲಾ ಖಂಡನ |
ತಾಂಡವ ನೃತ್ಯದೊಳಾನಂದ ಪರನಾ ||ಅ|ಪ||
ಧರೆಯಲ್ಲಿ ಸಂತತ ಚರಿಸುತಿರ್ಪಾತನ |
ಶರಧಿಯೊಳೀಜುತ್ತ ಮೊರೆವಾತನಾ ||
ಉರಿವಗ್ನಿ ಮಧ್ಯದಿ | ಉರು ತಪವಗೈವನ |
ಮರುತನ ನಿಲಿಸುತ್ತ ಮೆರೆವಾತನಾ ||1||
ಆಕಾಶದೊಳು ತುಂಬಿ | ಏಕಾಂತವಾದವನಾ |
ಏಕನಾದವ ತೋರಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದವನಾ ||
ಭೂಕಾಂತೆಗಾಕಾಶ | ಕ್ಕೇಕವಾಗಿರುವವನ |
ಸಾಕಾರವಳಿದ ನಿರಾಕಾರ ಪರನಾ ||2||
ಮಂತ್ರ ರೂಪಕನ ತ್ರೈ | ಮೂರ್ತಿ ಸ್ವರೂಪನ |
ಸ್ತೋತ್ರ ಪಾತ್ರನ ಸತ್ಯ ಚಿನ್ಮಾತ್ರ ಘನನಾ ||
ಸೂತ್ರಧಾರಕನ ವಿ | ಚಿತ್ರ ಚರಿತ್ರನ |
ಸತ್ತು ಚಿದಾನಂದ ನರಹರಿಯೆನಿಪನ ||3||
ಅಕ್ಷರ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಯೋಗ
ಅಕ್ಷರ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಯೋಗ | ಸರ್ವ |
ರಕ್ಷಕ ನುಡಿಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಣವವಿದೀಗ ||ಪ||
ಅಕ್ಷರವೆ ಶಿವ ತತ್ವವೆನಿಸಿ | ಸರ್ವ |
ಸಾಕ್ಷಿಚೇತನ ಬ್ರಹ್ಮ ತಾನೆ ತಾನೆನಿಸೀ ||ಅ|ಪ||
ಸರ್ವಾಕ್ಷರದ ಮೂಲವಹುದು | ತಾನೆ |
ಸರ್ವಾಕ್ಷರವ ನುಂಗಿ ನಿರ್ಗುಣವಿಹುದು ||
ದುರ್ವಾದಿಗಳಿಗೆ ಕಾಣಿಸದು | ತಾನೆ |
ಸರ್ವ ವೇದಾರ್ಥವ ಬಿತ್ತರಿಸುತಿಹುದು ||1||
ಮಂತ್ರಮೂಲದ ಪರಬ್ರಹ್ಮ | ತನ್ನ|
ತಂತ್ರದಿಂ ಜಗವನಾಡಿಸುವುದೇ ಧರ್ಮ ||
ಮಂತ್ರದಂತ್ಯದೊಳು ನಿಷ್ಕರ್ಮ | ರೂಪ|
ವಾಂತು ಬೆಳಗುವುದಿದು ಗುರುವಿನ ಮರ್ಮ ||2||
ಸ್ವರ ದೇವತೆಗಳೆಲ್ಲ ಬಂದು | ಭಕ್ತಿ |
ಭರದಿ ಸುಷುಮ್ನೆಯ ದ್ವಾರದಿ ನಿಂದು ||
ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಪೂಜೆಯೆಂದು | ಧ್ಯಾನ |
ಪರರಾಗಿರಲು ನುಡಿಯಾಗುವುದೆಂದು ||3||
ಸ್ವರರಹಿತವೆ ಪರನಾದ | ಸರ್ವ |
ಸ್ವರಸಹಿತ ಬರಲದು ಪಶ್ಯಂತಿ ನಾದ||
ವರ ವ್ಯಂಜನಗಳೆ ಮಧ್ಯಮವು | ಎಲ್ಲ |
ಬೆರೆದಾದ ಪದವಾಕ್ಯ ವೈಖರಿ ಕ್ರಮವು ||4||
ವರ್ಣಾತ್ಮ ಜೀವತ್ವವಹುದು| ಪೂರ್ಣ|
ಧ್ವನ್ಯಾತ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮವ ಕೂಡುತ್ತಲಿಹುದು||
ವರ್ಣಂಗಳೆಲ್ಲವನಳಿದು| ಶೂನ್ಯ|
ಪೂರ್ಣ ಬ್ರಹ್ಮವೆ ಪೂಜ್ಯ ನರಹರಿಯಹುದು ||5||
ಗುರು ಕೊಟ್ಟ ಮಂತ್ರ ಪಿಂಡವನು
ಗುರು ಕೊಟ್ಟ ಮಂತ್ರ ಪಿಂಡವನು | ಸೇರಿ|
ಪರಮಾರ್ಥ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡವನು ||ಪ||
ಪರಮುಕ್ತಿ ಸುಖವ ಹೊಂದುವನು| ತಾನೆ|
ಪರಬ್ರಹ್ಮನಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಿಹನು ||ಅಪ||
ಅಕ್ಷರಂಗಳೆ ಮಂತ್ರಪಿಂಡ| ಸರ್ವ|
ಅಕ್ಷರಂಗಳೊಳಿರ್ಪ ಮಂತ್ರವ ಖಂಡ||
ಅಕ್ಷರದೊಳಗೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ| ಸರ್ವ|
ಅಕ್ಷರಾತ್ಮಕ ಶಿವನು ನಾದದೊಳು ಕಂಡಾ ||1||
ಹದಿನಾರು ಸ್ವರದೊಳಗೆ ಜೀವಾ| ಕೂಡಿ|
ಹದಿನೇಳು ತತ್ವವೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮತನು ಭಾವ||
ಇದು ಕಳೆವುದೆ ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರ| ಪರಮ|
ಪದನಾದ ಶೂನ್ಯ ಕೊನೆಗುಳಿದರ್ಧ ಮಾತ್ರ ||2||
ಸ್ವರಗಳೆ ಸುರರೆನ್ನಬಹುದು | ಸರ್ವ |
ಸ್ವರ ಗಮನವೆ ಸ್ವರ್ಗ ಸುಷುಮ್ನೆಯಹುದು ||
ಪರವಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಂಧಿಸುತ್ತ | ತಾವು |
ಪರಮಾತ್ಮ ಸೇವೆಯಗೈವರು ಸತತ ||3||
ಐದು ವರ್ಗವೆ ಪಂಚಭೂತ| ವರ್ಗ| ವೈದು
ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವ್ಯಂಜನ ಮೊತ್ತ||
ಆದ ಮಂತ್ರಪಿಂಡ ಸ್ಥೂಲ| ದೇಹ|
ದಾಧಾರ ಸ್ವರ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಯ್ತು ವಿಶಾಲ ||4||
ಉಳಿದ ವರ್ಗೀಯಗಳೆಂಟು | ಕೂಡಿ|
ಹೊಳೆವಷ್ಟ ಪ್ರಕೃತಿಯೆ ಮಾಯೆಯ ಗಂಟು||
ಕಳೆದರಾಗಲೆ ಮುಕ್ತಿಯುಂಟು| ಮರವೆ|
ಬೆಳೆದು ಕಾರಣ ದೇಹ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ನಂಟು ||5||
ಇದು ಮಂತ್ರಪಿಂಡದ ಸ್ಥೂಲ | ದೇಹ |
ವಿದು ಸ್ವರ ಸೂಕ್ಷ್ಮದಿಂದಾಯ್ತು ವಿಶಾಲ ||
ಇದು ಸ್ವರ ಜಾಲದಿ ಕಾಲ | ಕರ್ಮ |
ಹದವಾಗಿಯಳಿವುದು ಜನ್ಮದ ಮೂಲ ||6||
ಮಂತ್ರ ಪಿಂಡದ ಶಿರವೆ ಸ್ವರವು| ನೋಡೆ|
ಮಂತ್ರಪಿಂಡದ ಹೊಟ್ಟೆ ಸರ್ವ ವ್ಯಂಜನವು||
ಮಂತ್ರ ಪಾದವೆ ಯೋಗವಾಹ| ಇಂಥ|
ಮಂತ್ರ ಪಿಂಡವೆ ನರಹರಿ ಯೋಗಿ ದೇಹ ||7||
ಎತ್ತುವೆನಾರತಿಯಾ
ಎತ್ತುವೆನಾರತಿಯಾ | ಗುರುವಿಗೆ | ಎತ್ತುವೆನಾರತಿಯಾ ||ಪ||
ದತ್ತಾತ್ರೇಯಗೆ | ಸತ್ಯಸನಾತನಗೆತ್ತುವೆನಾರತಿಯಾ ||ಅಪ||
ಮೂವರು ಮೂರ್ತಿಗಳು| ಸೇರಿದ| ಪಾವನ ರೂಪದೊಳು ||
ಕೇವಲ ಪ್ರಣವ ಪ್ರ| ಭಾವದಿ ಮೆರೆಯುವ|| ದೇವರ ದೇವನಿಗೆ ||1||
ನಾದವೆ ಪಾದಗಳು| ಬಿಂದುವೆ| ಆದುದೀತ ನೋಡಲು||
ಭೇದರಹಿತ ಕಳೆ| ಯಾದ ಶಿರಸ್ಸಿನ| ಸಾಧುವೆನಿಸಿದವಗೇ ||2||
ಓಂಕಾರವು ಎನೀಸೀ| ತಾನಿರ| ಹಂಕಾರದಿ ಜನಿಸೀ||
ಝೇಂಕರಿಸುತ ಹರಿ| ಶಂಕರ ಬ್ರಹ್ಮರ| ಸೋಂಕಿದ ನರಹರಿಗೆ ||3||
ಮಂತ್ರಾರ್ಥವರಿದಾತ ಯೋಗಿ
ಮಂತ್ರಾರ್ಥವರಿದಾತ ಯೋಗಿ| ಹಂಸ|
ಮಂತ್ರಮಧ್ಯದೊಳಿರ್ಪ ನಿರ್ಗುಣನಾಗಿ ||ಪ||
ಮಂತ್ರ ಸೋಹಂ ಕೊನೆಗೆ ಸಾಗಿ | ಸರ್ವ|
ತಂತ್ರ ಸ್ವತಂತ್ರನು ತಾನೆ ತಾನಾಗಿ ||ಅಪ||
ವರ್ಣಂಗಳೈವತ್ತು ಕೂಡಿ| ದೇವ|
ವರ್ಣ ಮಾದೋಂಕಾರದೊಳು ಮನೆ ಮಾಡಿ||
ವರ್ಣ ಮೂರರೊಳೊಡಗೂಡಿ | ಸರ್ವ|
ವರ್ಣ ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ಲಯವಾಯ್ತು ನೋಡಿ ||1||
ಸರ್ವ ವರ್ಣಂಗಳ ಸೇರಿ | ತಾನೆ |
ಸರ್ವ ವರ್ಣಗಳ ವಿಜೃಂಭಿಸಿ ತೋರಿ ||
ಸರ್ವ ವರ್ಣಗಳನು ಮೀರಿ | ಕೊನೆಗೆ |
ಸರ್ವ ಸಾಕ್ಷಿಯು ಉಳಿಯಿತು ನಿರ್ವಿಕಾರಿ ||2||
ಯೋಗವಾಹದೊಳೊಂದು ಸೊನ್ನೆ | ಬ್ರಹ್ಮ |
ಯೋಗವ ಪಡೆಯಲು ತಾನಿದು ಸನ್ನೆ ||
ಆಗಿರ್ಪುದಿದು ತಾನೆ ಬಿಂದು | ಪೂರ್ಣ |
ವಾಗಿ ಶೂನ್ಯವು ಪೂಜ್ಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂದು ||3||
ಎರಡು ಸೊನ್ನೆಯ ಯೋಗವಾಹ | ನೋಡೆ |
ಪರಮ ಜೀವರಿಗೆ ಸಂಕೇತ ನಿರ್ವಾಹ ||
ಮೆರೆವಹಕಾರವೀ ಶತ್ವ | ಬಂದು |
ಬೆರೆದ ಸಕಾರವೆ ಶಕ್ತಿಯ ತತ್ವ ||4||
ಓಂಕಾರದೊಳಗುಂಟು ಸುರರು| ನಿಂದ|
ಝೇಂಕಾರದೊಳಗುಂಟು ಮನು ಮುನೀಶ್ವರರು||
ಓಂಕಾರವೇ ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ| ನಿಂತ|
ಝೇಂಕಾರ ಬೋಧೆ ನಿರ್ಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ ಸೂತ್ರ ||5||
ಜಗದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮವೇ ಪ್ರಣವ | ಸರ್ವ|
ಯುಗಧರ್ಮ ಮೂಲವಂದೆನಿಸಿರ್ಪ ಘನವಾ||
ಝಗಝಗಿಸುವುದಾದಿ ಪ್ರಣವ | ನಮ್ಮ |
ಜಗದಾತ್ಮ ನರಹರಿ ತಾನಾದ ಪ್ರಣವ ||6||
ಛಂದಸ್ಸು ಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಾರ
ಛಂದಸ್ಸು ಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಾರ| ಕರ್ಮ| ಬಂಧಗಳಳಿವ ವಿಚಾರ ||ಪ||
ಛಂದೋ ಭಂಗವೆಯಿಲ್ಲ| ದಂದವ ಶಿವಬಲ್ಲ|
ಒಂದೆ ನಾದವ ಕೂಡಿ| ಬಂದ ವೇದವ ನೋಡಿ ||ಅಪ||
ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಸಾನುಪ್ರಾಸ | ಆದಿ| ಕಡೆಗಿರ್ಪ ಪ್ರಾಸ ವಿಲಾಸ||
ನುಡಿಯೊಳಕ್ಷರ ಗಣ| ದೊಡಲಾಗಿ ನುಡಿ ನಿಂತ|
ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಯತಿಯಿದ್ದ| ದೃಢಯೋಗದೊಳು ಸಿದ್ಧ ||1||
ಮಾತ್ರೆಯೆರಡೆಂಬುದೆ ಗುರುವು | ಒಂದು
ಮಾತ್ರೆಯ ಕಾಲವೆ ಲಘುವು ||
ಮಾತ್ರೆಯೆರಡು ಬ್ರಹ್ಮ | ಸೂತ್ರವಾಗಿರುವುದು ||
ಮಾತ್ರೆ ಒಂದಕೆ ಜೀವ | ಮಾತ್ರವೆಂದರುಹುವ ||2||
ಅಕ್ಷರಗಳ ಮೊತ್ತ ಗಣವು | ಸರ್ವ |
ಅಕ್ಷರ ಸೃಷ್ಟಿ ಕಾರಣವು ||
ಅಕ್ಷರವೆಲ್ಲ ನಿ | ರಕ್ಷರದೊಳಗಿರ್ಪ ||
ಲಕ್ಷ್ಯವನರಿಯಲು | ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿರುತಿರ್ಪ ||3||
ಛಂದಸ್ಸಿನಲಿ ವೇದಶಾಸ್ತ್ರ | ಬ್ರಹ್ಮ |
ದಂದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪುವ ವಸ್ತ್ರ ||
ಛಂದಸ್ಸು ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರ | ದಿಂದ ಛೇದಿಸಿ ಸರ್ವ |
ಸಂದೇಹವಳಿದು ನಿ| ರ್ದ್ವಂದ್ವವೆಂದೆನಿಸುವ ||4||
ಛಂದಸ್ಸಿನೊಳು ಸರ್ವ ಕಾವ್ಯ ಕೂಡಿ|
ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಸುಶ್ರಾವ್ಯ ||
ಬಂಧುರ ಪದವಾಕ್ಯ| ಬೃಂದದಲಂಕಾರ|
ದಿಂದ ಶಾರದೆಯಾಗಿ| ಬಂದ ನರಹರಿಯೋಗಿ ||5||
ಕವಿ ಹೃದಯೂರವಿಂದದೊಳು | ಸೇರಿ|
ಶಿವ ಬಂದನಾನಂದ ಪಡಲು||
ನವ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯೀಯುವ| ಸುವಿಲಾಸ ಗೈಯುವ||
ಶಿವಶಕ್ತಿ ನ್ಯಾಟಸಂ| ಭವವಾದ ಕವನವೆ ||6||
ಗಾನವೆನ್ನಿಸಿ ಗಾಯತ್ರೀ | ಸಮ್ಯ |
ಜ್ಞಾನವೆನ್ನಿಸಿ ಸಾವಿತ್ರೀ ||
ಧ್ಯಾನ ರೂಪವ ತಾಳಿ | ಮೌನಿ ನರಹರಿ ಪೇಳಿ |
ದಾನಂದದೊಳು ಕೇಳಿ | ಜ್ಞಾನ ಸಿದ್ಧಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ ||7||
ಆಶ್ರಮಗಳು ಇಲ್ಲಾ
ಆಶ್ರಮಗಳು ಇಲ್ಲಾ| ಜ್ಞಾನಿಗೆ | ಆಶ್ರಯ ಬೇಕಿಲ್ಲಾ ||ಪ||
ವಿಶ್ವವಿದೆಲ್ಲವ | ವಿಶ್ರಮಿಸಿರುವವ |
ಶಾಶ್ವತ ನೆನುವ| ತ್ಯಾಶ್ರಮಿ ತಾನಿವ ||ಅಪ||
ಮಹಿಯೊಳು ಗೃಹದಲ್ಲಿ | ದಂಪತಿ |
ವಿಹಿತದೊಳಿಹರಿಲ್ಲಿ|| ಗೃಹ ಧರ್ಮವ ಸಂ|
ಗ್ರಹಿಸುತ ನಡೆಯುತ|| ಇಹ ಶಿವಶಕ್ತಿಯ| ಮಹಿಮೆಯ ನರಿತರೆ ||1||
ವಾರಿಯೊಳಾಶ್ರಯವ ಪಡೆದುವಿ|
ಚಾರದಿ ಮೈತೊಳೆವಾ ಸೇರುತ ಗುರುಕುಲ|
ಸಾರ ವಿದ್ಯೆಗಳ| ಹೀರುವ ಬ್ರಹ್ಮ| ಚಾರಿಯನರಿತರೆ ||2||
ವನವಾಸದ ಮಾಡಿ| ಮುನಿವರ|
ರನು ಸೇವಿಸಿ ಕೂಡಿ|| ಘನವಾನಪ್ರ|
ಸ್ಥನು ಶ್ರವಣಾರ್ಥಿಯು|| ಮಿನುಗುತ ಗಗನದಿ| ವಿನಯದೊಳಿರ್ಪಗೆ ||3||
ಅಗ್ನಿಯ ಸಹವಾಸಿ| ನಿರ್ಮಲ|
ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸನ್ಯಾಸಿ|| ಯಜ್ಞದಿ ತಾ ಸ| ರ್ವಜ್ಞನ ಕೂಡುತ|
ಪ್ರಾಜ್ಞನೆನಿಸಿ ಸ್ವ| ಪ್ರಜ್ಞೆಯೊಳಿರುವಗೆ ||4||
ಪವನ ಯೋಗದೊಳಗೆ | ಕೂಡುತ| ಶಿವ ಸನ್ನಿಧಿಯೊಳಗೆ||
ಅವಿರಳ ತೇಜದಿ| ದಿವಿಜರ ಮೇಳದಿ|
ಶಿವನರಹರಿಯೊಳು | ಪ್ರವರವ ತಿಳಿಯಲು ||5||
ಇಂದೇ ಬಂದೇ ಶ್ರೀ ಗುರು ತಂದೆ
ಇಂದೇ ಬಂದೇ| ಶ್ರೀ ಗುರು ತಂದೆ ||ಪ||
ಸಂದೇಹವನು| ಛೇದಿಸಿ ನಿಂದೇ|
ಸುಂದರ ಬೋಧಾ ನಂದವ ತಂದೇ ||ಅಪ||
ನಡೆಯುತ ಬಂದೇ| ನುಡಿಯುತ ನಿಂದೇ|
ನಡೆ ನುಡಿಯೊಂದೇ| ಕಡೆಯೊಳಗೆಂದೇ||
ಕಡು ಸುಖದಿಂದೇ| ಅಡಗುತ ನಿಂದೇ||
ಜಡತೆಯ ಕೊಂದೇ| ಪೊಡವಿಗೆ ತಂದೇ ||1||
ನೀನಾಗಮಿಸೇ| ತಾನೆಸಕಾರ| ನೀ
ನಿರ್ಗಮಿಸೇ| ತಾನೆಹಕಾರ||
ನೀನಾಗಮ ನಿರ್ಗಮ ಸಂಚಾರ|
ನೀನೆ ನಿಲ್ಲಿಸೆ ಬಿಂದುವೆ ಪೂರಾ ||2||
ತಾರಕ ಯೋಗವೆಯನ್ನೀ ಭವಕೆ|
ತಾರಕವೆಂಬುದ ನೆನ್ನನು ಭವಕೆ||
ತೋರಿದ ನಿನ್ನೀ ಉಪಕಾರಕ್ಕೆ |
ಮೀರಿದುದಿಲ್ಲವು ನರಹರಿ ತಂದೇ ||3||
ತಾನೆ ಲಿಂಗ ತಾನೆ ಲಿಂಗ
ತಾನೆ ಲಿಂಗ ತಾನೆ ಲಿಂಗ| ತನಗನ್ಯವಾಗಿ| ಕಾಣುವಂಗ ಮೂರುಭಂಗ ||ಪ||
ಜ್ಞಾನ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಾನುಭಾವ| ಭಾನು ಕೋಟಿ ತೇಜವೀವ ||ಅಪ||
ಮೌನವ್ಯಾಕೆ| ಧ್ಯಾನವ್ಯಾಕೆ ತನ್ನನ್ನು ತಿಳಿಯ|
ಲೇನು ಸಾಧನಂಗಳೇಕೆ||
ನಾನು ನೀನು ಎಂಬ ಭೇದ| ಏನು ಇಲ್ಲದಾತ್ಮನಾದ|
ತಾನೆ ಸರ್ವಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ| ಜ್ಞಾನ ಮಾತ್ರನಾದ ಯೋಗಿ ||1||
ಮೂಲ ಮಂತ್ರ ತಿಳಿಯಲಾಗಿ| ದೇಹಾತ್ಮಭಾವ|
ಮೂಲವಳಿದು ನಿತ್ಯನಾಗಿ||
ಕಾಲು ಕೈಯಿ ಕಣ್ಣು ಬಾಯಿ| ಕೇಳ್ವ ಕಿವಿಯು ಮೂಗು ಚರ್ಮ |
ಮೇಲೆ ಗುಹ್ಯಗುದವು ಜಿಹ್ವೆ| ಸ್ಥೂಲತನುವು ಜಡಗಳೆನಲು ||2||
ತನಗೆ ತೊರುವಂತರಿಂದ್ರಿಯ| ತನಗನ್ಯವೆಂದು|
ಎಣಿಸಿ ನೋಡಿ ತಿಳಿದು ಸಂಧಿಯ||
ಮನವು ಬುದ್ಧಿ ಚಿತ್ತ ಹಮ್ಮು| ಮಿನುಗುವಾತ್ಮನನ್ನು ತಿಳಿಯ|
ವೆನುತ ನಂಬಿ ನರಹರೀಶ| ನನಘನೆನ್ನೊಳೈಕ್ಯವೆನಲು ||3||
ಗುರು ಪಾದವನು ಕೂಡಿ
ಗುರು ಪಾದವನು ಕೂಡಿ| ಪರಮಾನು ಭವ ಮಾಡಿ ||ಪ||
ಕರುಣೆಯ ಬೇಡುತ| ಪರಮನೊಳಾಡುತ ||ಅಪ||
ಘಟಸರ್ಪ ತಾನೆಂತು| ಘಟಿಸಿಪುದೆಂದರಿತು||
ಘಟ ಚಕ್ರದ ಸಂ| ಘಟನೆಯ ಬೆರೆತು ||1||
ಭೋರ್ಗರೆವ ಸರ್ಪವನು | ನಿಗ್ರಹಿಸಿ ದರ್ಪವನು||
ಮಾರ್ಗದಿ ನಿಲಿಸುತ| ದುರ್ಗತಿಯಳಿಸುತ ||2||
ಮಂತ್ರಕ್ಕೆ ವಶನಾಗಿ| ನಿಂತದ್ದೆ ನಿಜವಾಗಿ||
ತಂತ್ರವ ಕೂಡಿ| ಚಿಂತನ ಮಾಡಿ ||3||
ಕುಂಡಲಿಯ ವಶ ಮಾಡಿ| ಕೊಂಡಾತ ಮಹನೀಯ||
ಮಂಡಲತ್ರಯದಾ| ಖಂಡವ ಸೇರುತ ||4||
ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರಾಗ್ನಿಗಳ | ಮೀರಿರುವ ಮಹತೇಜ||
ಮೂರುತಿ ನರಹರಿ| ತೋರಿದ ನೀಪರಿ ||5||
ದೇಹವೆ ದೇವಾಲಯ
ದೇಹವೆ ದೇವಾಲಯ| ಇದಕೆ| ಸಂದೇಹವೇ ಇಲ್ಲವಯ್ಯ ||ಪ||
ಮೋಹವ ಬಿಟ್ಟರೆ| ಸಾಹಸಪಟ್ಟರೆ ||ಅಪ||
ಪೃಥ್ವಿಯೊಳಗೆ ನಡೆ| ದಿತ್ತು ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ||
ಹೊತ್ತು ಹೊತ್ತಿಗಾ | ಗುತ್ತಿದೆ ಪೂಜೆಯು ||1||
ಸುರಸ ಪ್ರಸಾದವ | ವರ ಜಲತತ್ವದಿ ||
ಬೆರೆಯುವನಾತ್ಮನು | ವರ ನೈವೇದ್ಯವ ||2||
ಅಗ್ನಿಯೇ ದೀಪವು| ಪ್ರಜ್ಞಾ ರೂಪವು ||
ವಿಘ್ನವೆ ಇಲ್ಲದೆ| ಬೆಳಗುತಲಿರುತಿದೆ ||3||
ವಾಯುವೆ ಮಂದಿರ| ಕಾಯುವ ಭಂಟನು ||
ಕಾಯಕರ್ಮಗಳದಾಯವ ಬಲ್ಲವ ||4||
ಅಂಬರ ಬಹಳಾ| ಡಂಬರ ವಾದ್ಯದಿ ||
ತುಂಬಿದೆ ಮಂತ್ರದ| ಸಂಭ್ರಮ ಪೂಜೆಯ ||5||
ಜೀವನೆ ದೇವರ| ಸೇವೆಯಗೈವನು ||
ಪಾವನನೀತನು| ಕೇವಲನಪ್ಪನು ||6||
ನರನೇ ಹರಿಯಾಗಿರುತಿಹನೆನ್ನುವ||
ಪರಿಯನು ಪೇಳ್ವನು | ನರಹರಿ ತಾನು ||7||
ಗಣಿತವೆಂಬುದು ನಿಜಶಾಸ್ತ್ರ
ಗಣಿತವೆಂಬುದು ನಿಜಶಾಸ್ತ್ರ| ಎಲ್ಲ |
ಗಣಿತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಈ ಜಗ ಸೂತ್ರ ||ಪ||
ಎಣಿಸಿ ಎಲ್ಲವ ಕೂಡಿ ಕಳೆದಾ | ಮುಂದೆ |
ಗುಣಿಸಿ ಭಾಗಿಸಿ ನೋಡೆ ಸೊನ್ನೆಯೊಂದುಳಿದಾ ||ಅಪ||
ಕೂಡಿದ್ದುದೆಲ್ಲವು ಬಂಧ| ಕಳೆದು |
ನೋಡಿದ್ದುದೆಲ್ಲವು ಮುಕ್ತಿ ಸಂಬಂಧ||
ಮಾಡಿ ಗುಣಿಸಿದುದೆಲ್ಲ ಮಾಯ| ಭಾಗ|
ಮಾಡಿ ತತ್ವಾರ್ಥವ ತಿಳಿಯೆ ನಿರ್ಮಾಯ ||1||
ಗುಣಿಸಿ ಹೆಚ್ಚುವುದೆಲ್ಲ ಬಂಧ | ಬಂದ |
ಗುಣಲಬ್ಧವಳಿವುದೆ ಮೋಕ್ಷ ||
ಗುಣಗಳ ಗುಣಿಸದೆ | ಗುಣವಾವುದೆಣಿಸದೆ |
ಗುಣಕತೀತನು ಬ್ರಹ್ಮ | ಗಣನೆಗೆ ಮೀರಿಹ ||2||
ಭಾಗವ ಹಂಚುತ ಭೂತ | ಕೊಟ್ಟ |
ಭಾಗವನವಕೆಲ್ಲ ವಿತ್ತ ||
ಭಾಗಾಹಾರವ ಮಾಡಿ | ಭೋಗ ದೂರವ ಮಾಡಿ |
ಭಾಗವಿಭಾಗ ಪ್ರ | ಯೋಗದಿ ನಿಜಗೂಡಿ ||3||
ಸೊನ್ನೆಯೆ ಪೂಜ್ಯವಾಗಿಹುದು| ಮುಂದೆ|
ಸೊನ್ನೆಯಿಂದಲೆ ಲೆಕ್ಕ ಬೆಳೆಯುತ್ತಲಿಹುದು||
ಶೂನ್ಯವೆಂಬುದೆ ಪರಬ್ರಹ್ಮ | ತಾನೆ|
ಉನ್ನತೋನ್ನತ ಲೋಕದಾಧಾರ ಧರ್ಮ ||4||
ಸಂಖ್ಯೆ ಎಂಬುದು ಬೇರೆಯಿಲ್ಲ| ಜಗದ|
ಸಂಖ್ಯ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸೇರಿರ್ಪುದಲ್ಲಾ ||
ಸೊಂಕಿ ಸೋಂಕದೆ ನಿಂತಿತಲ್ಲಾ| ಶುದ್ಧ |
ಸಾಂಖ್ಯ ಯೋಗವ ನರಹರಿ ತಾನೆ ಬಲ್ಲಾ ||5||
ಮಾಡಿದೆ ಸಾಧನೆಯ
ಮಾಡಿದೆ ಸಾಧನೆಯ | ಶ್ರೀಗುರು| ಮಾಡಿದ ಬೋಧನೆಯ ||ಪ||
ನೋಡಿದೆ ಬ್ರಹ್ಮವ| ಗೂಢ ರಹಸ್ಯವ| ಕೂಡಿದೆನುಲ್ಲಾಸವಾ ||ಅಪ||
ಅಂತರಂಗದೊಳಗೆ| ತಾನೇ |
ನಿಂತುಕೊಂಡು ಬೆಳೆಗೇ||
ಚಿಂತೆಯು ಹರಿಯೆ| ಚಿಂತನ ಬೆರೆಯೆ|
ಶಾಂತಿಯ ಸುಖ ಸೇರಿಯೇ ||1||
ಸಾಧುಗಳೊಳು ಕೂಡುತಾ| ಅನುಭವ|
ಸಾಧನೆ ಮೈಗೂಡುತಾ||
ಬೋಧೆಯ ಕೂಡುತ| ವೇದವ ನೋಡುತ|
ವಾದವ ಕಡೆ ಮಾಡುತಾ ||2||
ಗಂಗಾ ಯಮುನೆಗಳು | ನಿಲ್ಲುವ|
ಸಂಗಮ ತಾಣದೊಳು||
ಶೃಂಗಾಟಕದೊಳು| ಭೃಂಗದ ರವದೊಲು|
ಸಂಗೀತವಿಂಪಾಗಲು ||3||
ವಿಷಯಂಗಳ ಕೂಟ| ನಾನಾ|
ವ್ಯಸನದ ಹರಿದಾಟ|
ಹಸನಾಗಲು ದಿಟ| ಪುಸಿಯಾಯಿತು ಘಟ|
ನಶಿಸಲು ಭವ ಸಂಕಟಾ ||4||
ನರನೆಂದೆನ್ನುವರೇ| ರೌರವ|
ನರಕದಿ ಬೀಳುವರೇ||
ನರತನ ಹರಿಸುವ | ಹರಿಯೊಳು ಬೆರೆಸುವ |
ನರಹರಿ ಗುರುವೇ ಶಿವಾ ||5||
ಇದು ನಿಜವಾದರೆ ಕೇಳಿ
ಇದು ನಿಜವಾದರೆ ಕೇಳಿ| ಇಲ್ಲ| ವಾದರೆ ನಿಜವನು ಹೇಳಿ ||ಪ||
ತನುವಿದು ನೀರಿನ ಮೇಲಣ ಗುಳ್ಳೆಯು||
ಮನವಿದು ನೋಡಲು ಸುಳ್ಳು | ಕಂಡ|
ಕನಸಿನ ಪರಿಧನ ಜೊಳ್ಳು ||1||
ಕಾಣುವುದೆಲ್ಲವು| ನಿಲ್ಲುವುದಲ್ಲವು ||
ಕಾಣಿಸದಾ ಪರಬ್ರಹ್ಮ| ಬಲ್ಲ|
ಜಾಣರಿಗರಿವುದು ಮರ್ಮ ||2||
ಅಭಿಮಾನಿಸುವುದೆ ಬಂಧಕೆ ಕಾರಣ|
ಅಭಿಮಾನದ ಪರಿಹಾರ| ಮುಕ್ತಿ |
ಲಭಿಸಲು ಮುಕ್ತಿಯ ದ್ವಾರ ||3||
ನಡೆಯನು ತಿಳಿದರೆ ಸರ್ವವು ಶುದ್ಧವು|
ನುಡಿಯೊಳು ತಾನೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ| ನಿಂತ|
ಕಡೆಯೊಳು ಸರ್ವವು ಸಿದ್ಧಿ ||4||
ದುರ್ಗುಣವಳಿಯುತ | ಸದ್ಗುಣ ಬೆಳೆಯುತ|
ನಿರ್ಗುಣದಲ್ಲಿಯೆ ಬೆರೆತ| ನಮ್ಮ |
ಭರ್ಗನು ನರಹರಿ ನಿರುತಾ ||5||
ತಾನೆ ತಾನಾಗಬೇಕು
ತಾನೆ ತಾನಾಗಬೇಕು| ತನ್ನೊಳು ತತ್ವ| ಜ್ಞಾನವಾದರೆ ಸಾಕು ||ಪ||
ಆನಂದ ರೂಪಾತ್ಮ| ತಾನೆಂದು ತಿಳಿಯುತ ||ಅಪ||
ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಚಾರಿ| ನುಡಿ ರೂಪ ಸುವಿಚಾರಿ||
ನಡುವೆ ಗದ್ದುಗೆ ಏರಿ| ಕಡೆಗೆಲ್ಲವನು ಮೀರಿ ||1||
ನಾದಾನುಸಂಧಾನ | ದಾದ್ಯಂತ ಸುವಿಧಾನ ||
ವೇದಾಂತ ಸಾಧನ| ವಾದ ಸಮ್ಯಜ್ಞಾನ ||2||
ಸರ್ವ ಸಾಕ್ಷಿಯು ತಾನೆ| ಸರ್ವಾನು ಭವಜ್ಞಾನ ||3||
ಆಪೋಸ್ಥಾನವೆ ಸ್ಥೂಲ | ರೂಪ ದೇಹಕೆ ಮೂಲ ||
ಪೃಥ್ವಿಯಲಿ ಶಿವಸ್ವ | ರೂಪವಂತಾ ಕಂಡು ||4||
ಅಗ್ನಿಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯ | ಪ್ರಜ್ಞೆ ಕಾರಣವಾಗಿ ||
ಸ್ವಜ್ಞಪ್ತಿಯಿಂದಾತ್ಮ | ನಾಜ್ಞೆಯೊಳಾಡುತ್ತ ||5||
ಎಲ್ಲವನು ತನ್ನಲ್ಲಿ | ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಹೊರಡಿಸ ||
ಬಲ್ಲವಾಯು ಸ್ಥಲ | ದಲ್ಲಿ ಶಿವನನು ಕೂಡಿ ||6||
ಆಕಾಶ ಸ್ಥಾನವೇ | ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಶರೀರವೇ ||
ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಜ್ಞಾನವ | ಮೋಕ್ಷವಂ ಪಡೆಯುತ್ತ ||7||
ನಾನು ನೀನೆನ್ನದೇ| ಏನೊಂದು ತೋರದೆ||
ಧ್ಯಾನ ಮೌನಗಳೆರಡು| ತಾನೆವೊಂದಾಗಲು ||8||
ಅರಿದೆನೆಂದೆನ್ನದೆ | ಮರೆದೆನೆಂದೆನ್ನದೆ ||
ಅರಿವು ಮರವೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ| ಇರುವ ನರಹರಿಸೇರಿ ||9||
ಸತ್ಯ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿರೋ
ಸತ್ಯ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿರೋ| ನಿಮ್ಮೊಳಗಿರ್ಪ| ನಿತ್ಯ ವಸ್ತುವ ಕೂಡಿರೋ ||ಪ||
ಮಿಥ್ಯವೆಲ್ಲವ ಕಳೆದು| ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮನ ತಿಳಿದು ||ಅಪ||
ಆಪೋ ಸ್ಥಾನವೆ ಸ್ಥೂಲ| ರೂಪ ದೇಹದ ಮೂಲ||
ಪ್ರಾಪಂಚಿಕದ ಮಂತ್ರ ವ್ಯಾಪಾರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ||1||
ಆಕಾಶ ಸ್ಥಾನದಿ| ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಶರೀರದಿ||
ಏಕಾಂತ ಜ್ಞಾನವ| ಸ್ವೀಕರಿಸಿದನುಭವ ||2||
ಅಗ್ನಿ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯದ | ಪ್ರಜ್ಞೆ ಕಾರಣ ದೇಹ||
ವಿಘ್ನವಿಲ್ಲದೆ ಆತ್ಮ| ನಾಜ್ಞೆ ಪಾಲಿಸುತಿರ್ಪ ||3||
ಮಹಿತತ್ವದೊಳಗಿಹ | ಮಹ ಕಾರಣ ದೇಹ||
ವಹಿಸಿ ಸಂಚರಿಸುವ | ಮಹಿಮಾತ್ಮನನು ಕಂಡು ||4||
ಎಲ್ಲವ ತನ್ನೊಳಗೆ| ನಿಲ್ಲಿಸಿಕೊಂಡಿರ್ದು||
ಎಲ್ಲವ ಮೈದೋರ | ಬಲ್ಲ ತೂರ್ಯವ ಕಂಡು ||5||
ಆದಿಯಲ್ಲಿಯೆ ಇದ್ದು| ಭೇದ ವರ್ಣವ ಗೆದ್ದು||
ನಾದಾಂತ್ಯದೊಳು ನಿಂತ| ಬೋಧಾತ್ಮ ತಾನೆಂತ ||6||
ಪರಿಪೂರ್ಣನಾಗಿದ್ದು| ಪರತತ್ವವೆನಿಸಿದ್ದು ||
ಮೆರೆವ ತೂರ್ಯಾತೀತ| ನರಹರಿ ಗುರುವೀತ ||7||
ಮೊದಲು ನಾ ಮಾಡಿದ ಪೂಜಾ ಫಲವು
ಮೊದಲು ನಾ ಮಾಡಿದ ಪೂಜಾ ಫಲವು|
ಒದಗಲು ದೊರಕಿತು ಗುರುಪದ ದೊಲವು ||ಪ||
ಕರ್ಮ ಭಕ್ತಿಗೆ ಸೇರಿ| ನಿರ್ಮಲ ಮನವಾಗಿ||
ಬ್ರಹ್ಮ ಜ್ಞಾನಕೆ ದಾರಿ| ನಿರ್ಮಿಸುತಿರಲಾಗಿ ||1||
ದೇಹ ನಾನೆನ್ನುವ | ಮೋಹವೆ ಹೋಯ್ತು ||
ಸೋಹಂಭಾವಕ್ಕೆ | ಸಾಹಸವಾಯ್ತು ||2||
ಮರವೆ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ| ನರಳುತಲಿದ್ದೆ||
ಅರಿವು ದೀಪವ ಕೊಟ್ಟು | ಪೊರೆದನು ಗುರುವೆ ||3||
ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಶಿವ ಪಾದ| ಹಿಡಿದೆ ನಾನೀಗ|
ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಶಿವನೊಳು| ಕೂಡಿದೆ ಬೇಗ ||4||
ನರಕವ ನೈದುತ್ತು| ಲಿರುವವನನ್ನು |
ಕರೆಯುತ್ತ ಶಿವಮಂತ್ರ| ನರಹರಿಯಿತ್ತನು ||5||
ದುರ್ಗಣಗಳ ಗೆದ್ದೆ | ದುರ್ಗತಿ ಒದ್ದೆ||
ನಿರ್ಗುಣದೊಳಗಿದ್ದೆ| ಸದ್ಗತಿ ಪಡೆದೇ ||6||
ನಾನಾಸಂಶಯಗಳ || ತಾನೆ ಬಿಡಿಸಿದಾ ||
ಜ್ಞಾನ ಬೋಧೆಯನ್ನಿತ್ತ | ಶ್ರೀನರಹರಿ ಸದಾ ||8||
ಸಾಧಿಸು ಸುಖ ಶಾಂತಿಯಾ
ಸಾಧಿಸು ಸುಖ ಶಾಂತಿಯಾ| ಬ್ರಹ್ಮವ| ಶೋಧಿಸಿ ಕಳೆ ಭ್ರಾಂತಿಯಾ ||ಪ||
ಕ್ರೋಧವ ವರ್ಜಿಸಿ| ವೇದವನಾರ್ಜಿಸಿ| ಸಾಧುತ್ವದೊಳುರಾಜೀಸೀ ||ಅಪ||
ಕಾರಣ ಪರಬ್ರಹ್ಮವು| ಏಕಾ| ಕಾರದೊಳಿಹ ಧರ್ಮವು ||
ಸಾರಾಸಾರ ವಿಚಾರವ ಮಾಡುತ| ಧೀರತ್ವವನು ತಾಳುತಾ ||1||
ಮಂತ್ರವ ನೀ ಸಾಧಿಸು | ಕಾಯದ| ಯಂತ್ರವ ನೀ ಶೋಧಿಸು||
ಚಿಂತನ ಮಾಡಿ ಪ್ರ| ಶಾಂತತೆ ಗಳಿಸುತ| ತಂತ್ರಾತ್ಮನೊಳು ಕೂಡುತಾ ||2||
ಆನಂದದೊಳಗಾಡುತ | ಬ್ರಹ್ಮವೆ| ನೀನೆಂದು ನಿಜ ಮಾಡುತ||
ತಾನೆ ನಡೆವ ಜಪ ತಾನೆ ನಡೆವ ತಪ | ಜ್ಞಾನ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡುತಾ ||3||
ಕಳೆಯುತ ಸಾಕಾರವಾ| ನಿನ್ನೊಳು| ತಿಳಿದು ನಿರಾಕಾರವಾ||
ಅಳಿಯಲು ಮಿಥ್ಯವು ಬಲಿಯಲು ಸತ್ಯವು| ಉಳುಮೆಯೆ ನೀನಾಗುತಾ ||4||
ದುರ್ಗಣಂಗಳ ನೀಗುತಾ | ಪಾತಕ| ದುರ್ಗವ ನೀ ಗೆಲ್ಲುತಾ||
ನಿರ್ಗುಣ ನರಹರಿ| ಮಾರ್ಗವಿದೇ ಸರಿ | ಶೀಘ್ರವೆ ನೀ ಸೇರುತಾ ||5||
ಏತಕೆ ಬಡಿದಾಡುವೆ
ಏತಕೆ ಬಡಿದಾಡುವೆ | ಶಬ್ದದ| ಸೂತಕ ಹಿಡಿದೋಡುವೆ ||ಪ||
ಭೂತದ ಜಾಲದ | ಪಾತಕ ಮೂಲದ| ನೀತಿಯ ಹಿಡಿದಾಡುವೆ ||ಅಪ||
ನಾನೆನ್ನುವುದು ಯಾವುದು | ಹಂಸನ| ಜ್ಞಾನವೆ ತಾನೇಯಿದು ||
ನಾನು ನೀನೆಂಬುದು | ಏನಿಲ್ಲವಾದುದು| ಆನಂದವೇ ತಾನದು ||1||
ಅಸ್ತಿ ಭಾತಿಯ ತೋರಿದೆ | ತನ್ನೊಳು| ಸ್ವಸ್ಥತೆ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ||
ಅಸ್ಥಿರ ದೇಹಕ್ಕೆ | ವಿಸ್ತರ ಮೋಹಕ್ಕೆ| ದುಸ್ಥಿತಿಗೀಡಾಗದೆ ||2||
ಪಾಪ ಪುಣ್ಯವ ಸೇರದೆ| ಬ್ರಹ್ಮವು| ರೂಪನಾಮಕೆ ಮೀರಿದೆ||
ಕೋಪತಾಪಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾಪಕವಾಗದೆ| ತಾಪತ್ರಯವ ಸೇರಿದೆ ||3||
ಸಗುಣವ ಮೀರುತ್ತಿದೆ ನಿರ್ಗುಣ | ಸೊಗಸುತ ಬೇರೆಯಿದೆ||
ಅಗಣಿತ ಸುಖಗಳ| ಬಗೆಗೊಂಡಡಗಿದೆ | ನಿಗಮಾರ್ಥದೊಳು ಸಾಗಿದೆ ||4||
ತೋರಿ ತೋರದೆ ನಿಂತಿದೆ| ಸರ್ವವ| ಸೂರೆ ಮಾಡುತ ಕುಂತಿದೆ||
ಮೂರು ಗುಣಂಗಳ| ಸೇರದೆ ತಾನಿದೆ| ಧೀರ ನರಹರಿಯಾಗಿದೆ ||5||
ಮೂಲ ಕಾಲಜ್ಞಾನ ಹೇಳುವೆನೆಲ್ಲರು ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ
ಮೂಲ ಕಾಲಜ್ಞಾನ | ಹೇಳುವೆನೆಲ್ಲರು ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ ||ಪ||
ಈ ಲೋಕವೆಲ್ಲವು| ಕಾಲದಧೀನವು ನೋಡಿರಣ್ಣಾ ||ಅಪ||
ಪೊಡವಿಯೆಲ್ಲವು ಮುಳುಗಿ| ಕಡಲುಕ್ಕಿ ಹರೀದೀತು ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ||
ಕಡಲುಕ್ಕಿ ಚಿಮ್ಮಲು| ಗುಡುಗಿತಾಕಾಶವು ನೋಡಿರಣ್ಣಾ ||1||
ಕಡಲ ಮಧ್ಯದೊಳೆದ್ದ| ಬಡಬಾಗ್ನಿ ಹಬ್ಬಿತು ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ||
ಬಡಬಾಗ್ನಿಯುರಿ ತಗ್ಗಿ| ಸಿಡಿಲೆರಗಿಬಿಟ್ಟಿತು ನೋಡಿರಣ್ಣಾ ||2||
ವಾಯು ಸಂಚಾರನಿ | ರ್ದಾಯದಿ ನಿಂತೀತು ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ||
ಕಾಯ ಕರ್ಮಗಳು ನಿ| ರ್ಮಾಯವಾಗುತಲಿವೆ ನೋಡಿರಣ್ಣಾ ||3||
ಜಾತಿ ಭೇದಗಳೆಲ್ಲ | ಪೂರ್ತಿಯಾಗಳಿದಾವು ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ||
ರೀತಿ ನೀತಿಗಳೆಲ್ಲ | ಸೋತುವೊಂದಾದಾವು ನೋಡಿರಣ್ಣಾ ||4||
ಎಲ್ಲರೂ ಗುರುಮಠ| ದಲ್ಲೆ ತಿರಿದುಂಡಾರು ಕೇಳಿರಣ್ಣಾ||
ಅಲ್ಲಿ ಸುಖವೀವನು | ಚೆಲ್ವ ನರಹರಿರಾಯ ನೋಡಿರಣ್ಣಾ ||5||
ಹರುಷದಿ ಕೇಳಿದೆ| ವೀಣಾ ನಾದವ
ಹರುಷದಿ ಕೇಳಿದೆ| ವೀಣಾ ನಾದವ ||ಪ||
ಪರಮಾರ್ಥದ ಸುಖದೊಳು ಮೈಮರೆತೇ ||ಅಪ||
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರಗಳು| ಸಪ್ತ ಹಂತಗಳು |
ಗುಪ್ತ ಸುನಾದವು|| ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಸುಬೋಧವು ||1||
ಏಳು ಸ್ವರಂಗಳು| ಮೇಳನವಾಗಲು||
ಬಾಲ ಸರಸ್ವತಿ | ಲೀಲೆ ಚಮತ್ಕೃತಿ ||2||
ಶರೀರದ ವೀಣೆಯ | ಧರಿಸಿದ ಜಾಣೆಯ||
ಅರಿತೆನು ರಾಗದಿ| ಮೆರೆದೆ ಸುಯೋಗದಿ ||3||
ವೀಣೆಯ ಶಾರದೆ| ಪಾಣಿಯ ಯೋಗದೆ ||
ಗಾನ ವಿಶಾರದೆ| ವಾಣಿಯ ಭರದೇ ||4||
ಇದರ ಸುನಾದವ | ಪದುಳದಿ ಕೇಳ್ದವ||
ಹೆದರನು ಭವ ಭಯ| ಕಿದು ನರಹರಿ ದಯ ||5||
ನನ್ನ ನಾನೆ ಅರಿತುಕೊಂಡೆ
ನನ್ನ ನಾನೆ ಅರಿತುಕೊಂಡೆ | ನರಹರೀಂದ್ರ|
ಅನ್ಯವೆಲ್ಲ ಮರೆತುಕೊಂಡೆ ||ಪ||
ನನ್ನ ನಾನೆ ಅರಿಯಲಾಗಿ| ಶೂನ್ಯದಲ್ಲೆ ಬೆರೆತು ಹೋಗಿ|
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಭೇದ| ವನ್ನು ನೀಗಿ ನಿಲ್ಲಲಾಗಿ ||ಅಪ||
ಹೊರಗೆ ಏನು ಕಾಣದಾದೆ| ಕಾಂಬುದೆಲ್ಲ|
ಬರಿಯ ತೋರ್ಕೆಯಾದುದೆಂದೆ ||
ಕರಣ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಕಾಂಬು| ದರಿಯುವಾತ್ಮ ಸರ್ವಸಾಕ್ಷಿ|
ಯಿರುವನೆಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ| ಪರಮ ನಾನೆಯೆಂದುಕೊಂಡೆ ||1||
ದೇಹ ನಾನು ಅಲ್ಲವೆಂದೆ| ಅದರ ಮೇಲೆ |
ಮೋಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಿಂದೆ||
ದೇಹಧರ್ಮವಾದ ವಿಷಯ| ದಾಹವನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಂತೆ|
ಊಹೆಯನ್ನು ಮೀರಿದಂಥ| ಸೋಹಮೆಂಬ ಭಾವವಾಂತೆ ||2||
ಸಗುಣ ರೂಪ ಜಗವಿದೆಲ್ಲಾ | ನಿರ್ಗುಣಕ್ಕೆ |
ಸೊಗಸಿ ಸೇರಿ ಹೋಯಿತಲ್ಲಾ ||
ಅಗಣಿತಾತ್ಮ ಸುಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ | ಜಗವ ನುಂಗಿ ಕುಂತನಲ್ಲ||
ಮಿಗಿಲು ನಿಜಾನಂದವಾಗಿ| ವೊಗೆದು ನರಹರೀಂದ್ರ ಯೋಗಿ ||3||
ಕೇಳಿರಣ್ಣ ಕೇಳಿರಣ್ಣ
ಕೇಳಿರಣ್ಣ ಕೇಳಿರಣ್ಣ ಕೇಳಿರಣ್ಣ ಏನು ಹೇಲಳಣ್ಣಾ ||ಪ||
ಮೂಲ ಬ್ರಹ್ಮದ ಲೀಲೆ ಕೇಳಿರಣ್ಣ ಸುಖ ತಾಳಿರಣ್ಣ ||ಅಪ||
ಹುಟ್ಟು ಬಂಜೆಗೈದು ಮಕ್ಕಾಳಾದರಂತೆ| ಮಿಕ್ಕ | ಯೋಧರಂತೆ ||
ಕಟ್ಟಕಡೆಗೆ ಹುಟ್ಟಿದವನೆ ದಿಟ್ಟನಂತೆ ಮೀರಿಬಿಟ್ಟನಂತೆ ||1||
ಇರುವೆಯೊಂದು ಆನೆಯನ್ನು | ಹೊರವುದಂತೆ ತಾನೆ ಹರಿವುದಂತೆ||
ಶರಧಿಯನ್ನೆ ಕುಡಿದುಬಿಟ್ಟು| ಮೆರೆಯಿತಂತೆ ಎಲ್ಲವರಿಯಿತಂತೆ ||2||
ನರಿಯು ಏಳು ಗಿರಿಯ ಹತ್ತಿ| ಕೂಗಿತಂತೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿತಂತೆ ||
ನೆರಳು ಬೀಳದಿರುವ ಪಕ್ಷಿ| ನೋಡಿತಂತೆ ಬಂದು ಹಾಡಿತಂತೆ ||3||
ಹಾಳುವೂರಿಗೇಳು ಮಂದಿ | ಗೌಡರಂತೆ| ಒಂದು ಗೂಡರಂತೆ||
ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಂಡು| ಹೋಗನಂತೆ ಶಾನುಭೋಗನಂತೆ ||4||
ನಾಲಿಗಿಲ್ಲದಿದ್ದ ಗಂಟೆ ನುಡಿಯಿತಂತೆ | ಎಲ್ಲ ಪಡೆಯಿತಂತೆ ||
ಕಾಲು ಇಲ್ಲದೆತ್ತು ನಡೆದುಹೋಯಿತಂತೆ | ನೀರೊಳೀಜಿತಂತೆ ||5||
ಬೆಂಕಿ ಕುದುರೆ ಲೋಕವೆಲ್ಲ ತಿರುಗಿತಂತೆ | ನೋಡಿ ಮರುಗಿತಂತೆ ||
ಮಂಕು ಮುಚ್ಚಿ ಮುಂದುಗಾಣದಾಯಿತಂತೆ | ಸಿಕ್ಕಿ ಸಾಯಿತಂತೆ ||6||
ಬಾಲೆಯೊಬ್ಬಳೊಂದು ವೀಣೆ ಪಿಡಿದಳಂತೆ | ಕೈಲಿ ಮಿಡಿದಳಂತೆ ||
ಮೇಲೆ ಗಗನದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷಿ ಕೇಳಿತಂತೆ | ಸೌಖ್ಯ ತಾಳಿತಂತೆ ||7||
ಎರಡು ರೆಕ್ಕೆಯುಳ್ಳ ಹಂಸ ಹಾರಿತಂತೆ | ಗೂಡು ಸೇರಿತಂತೆ ||
ಸರಸಿಯಲ್ಲಿ ಈಜಿ ದಡವ ಸೇರಿತಂತೆ | ಗಗನಕ್ಕೇರಿತಂತೆ ||8||
ಐದು ಮಂದಿ ದುಡಿದುದೊಬ್ಬನುಂಡನಂತೆ | ಬಹಳ ಪುಂಡನಂತೆ ||
ಭೇದವಿಲ್ಲದಂತೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡನಂತೆ | ಎಲ್ಲ ಕಂಡನಂತೆ ||9||
ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ ಬಯಲು ಸೇರಿ| ಕೊಂಡಿತಂತೆ ಎಲ್ಲ ಕಂಡಿತಂತೆ||
ಭಯವೆಯಿಲ್ಲ ನರಹರೀಂದ್ರ | ಪೇಳಿದಂತೆ ನಾನು ಕೇಳಿ ನಿಂತೆ ||10||
ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಾನಂತವ ಧರಿಸಿರುವಾ
ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಾನಂತವ ಧರಿಸಿರುವಾ|
ಬ್ರಹ್ಮವು ತನ್ನೊಳು ಸೇರಿರುವಾ ||ಪ||
ಮರ್ಮವನರಿತವ ತಾನೇ ದೈವಾ|
ಬ್ರಹ್ಮವ ಸೇರುತ ಸುಖಪಡುವಾ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿಯು ತುಂಬಿಹುದು| ಬಯ|
ಲಲ್ಲಿಯೆ ಇದ್ದರು ಕಾಣಿಸದು||
ಎಲ್ಲವ ಚೇತನಗೊಳಿಸುವುದು | ಮತಿ|
ಯಿಲ್ಲದ ಮನುಜಗೆ ಕಾಣಿಸದು ||1||
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆ ತೋರುವುದು ದು|
ರ್ವಾದಾತೀತ ಸುನಾದವಿದು||
ವೇದಾಂತವೆ ತಾನಾಗಿರುತಿಹುದು |
ಸಾಧಕರಾದರೆ ವಶವಹುದು ||2||
ತತ್ವಮಸೀ ಪದದರ್ಥ ತಿಳಿಯೆ ಪರ|
ತತ್ವವೆ ತಾನಾಗಿರುತಿಹುದು||
ನಿತ್ಯಾನಿತ್ಯದ ವಸ್ತು ವಿವೇಕದಿ|
ನಿತ್ಯಾನಂದವು ದೊರೆಯುವುದು ||3||
ಸತ್ತು ಚಿತ್ತು ಆನಂದದ ವಸ್ತುವು|
ನಿತ್ಯವು ಪರಿಪೂರ್ಣವೆ ತಾನು||
ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮವೇ ತಾನಾಗಿಹುದು|
ಮಾತ್ರಾರ್ಧವೆ ತಾನಾಗಿಹುದು ||4||
ಮೂರು ದೇಹಗಳ ಮೀರಿಹುದು ಮಹ|
ಕಾರಣದಲ್ಲಿಯೆ ತೋರುವುದು||
ತೂರ್ಯಾತೀತವು ತಾನಹುದು ಚಿ|
ತ್ಸೂರ್ಯನೆ ನರಹರಿಯಾಗಿಹುದು ||5||
ಗುರುವಿನ ಮಠದೊಳು ಸಮಾರಾಧನೆಯು
ಗುರುವಿನ ಮಠದೊಳು ಸಮಾರಾಧನೆಯು|
ಜರುಗುತಲಿರ್ಪುದು ಬಾರಮ್ಮ ||ಪ||
ಶರಣರಿಗಾಯಿತು| ಕರುಣ ಪ್ರಸಾದವು|
ಬೆರೆಯುತಲಲ್ಲಿಯೆ ಸೇರಮ್ಮ ||ಅಪ||
ಹುಳಿಯದ ಕೊಳೆಯದ ಬಲು ಸಾಮಗ್ರಿಯ|
ಝಳಝಳ ಮಾಡಿದೆ ಕಾಣಮ್ಮ ||
ಒಳಗೇ ತುಂಬಿದೆ ತಿಳಿಯದು ಯಾರಿಗೆ |
ಬಳಸಲು ಬಯಲಿಗೆ ಬಂತಮ್ಮ ||1||
ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿದುದು | ಕೆಡದೆಂದೆಂದಿಗೆ|
ಪಡೆದರೆ ಪರಮ ಪ್ರಸಾದವಿದು||
ಕೊಡುವವನಾಟವು ಕಡು ಸುಖದೂಟವು|
ತಡೆಯದೆ ಮುಕ್ತಿಯ ನೀಯುವುದು ||2||
ಹೊರಗಿನ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನು ತಾರದೆ|
ತರತರದಡಿಗೆಯ ಮಾಡಿದನು ||
ತರುವುದು ಹೊರುವುದು ನೆರವೇನಿಲ್ಲದೆ|
ನೆರೆದಾಕ್ಷಣವೇ ನೀಡಿದನು ||3||
ಪಾತ್ರೆಯು ಪಡಗಗಳೇನೇನಿಲ್ಲದೆ|
ಜಾತ್ರೆಗೆ ನೀಡುವ ನೋಡಮ್ಮ ||
ಖಾತ್ರಿಯೊಳೂಟವ| ಸತ್ಯದ ಪಾಠವ |
ಪಾತ್ರವ ನರಿದೀಯುವನಮ್ಮ ||4||
ಎಲ್ಲರಿಗಾಗುವುದಿಲ್ಲಿಯೆ ಊಟವು|
ಬಲ್ಲವರಾದರೆ ಪಾಡಮ್ಮ ||
ಸಲ್ಲಿಸಿದರೆ ಕೈವಲ್ಯವನೀಯುವ|
ನಿಲ್ಲೇ ನರಹರಿ ನೋಡಮ್ಮ ||5||
ಎಚ್ಚರವಿರಬೇಕು
ಎಚ್ಚರವಿರಬೇಕು| ಈ ಲೋಕದ| ನೆಚ್ಚಿಕೆ ಬಿಡಬೇಕು ||ಪ||
ಹುಚ್ಚನಂದದಿ ಮನ| ಮೆಚ್ಚಿದಂತಾಡದೆ ||ಅಪ||
ಇಂದ್ರಜಾಲದ ರೀತಿ| ಯಿಂದ ಕಾಣುವ ಲೋಕ|
ದಂದವಂ ನಂಬದೆ | ಸಂದೇಹ ತುಂಬದೆ ||1||
ನಾನಾ ವಿಕಾರದಿ | ಏನೇನೊ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ||
ಕಾಣುತ್ತ ಗುರುವಿನ| ಧ್ಯಾನ ಕೆಡಿಸುವುದೆಂಬ ||2||
ಹೆಣ್ಣು ಹೊನ್ನಿನೊಳಾಸೆ| ಯನ್ನು ಮಾಡಲಿ ಬೇಡ|
ತನ್ನ ದೇಹವೆ ತನಗೆ| ಅನ್ಯವಾಗಿಹುದೆಂಬ ||3||
ವ್ಯರ್ಥ ಕಾಲವ ಕಳೆದು| ಸ್ವಾರ್ಥದಿಂದಲಿ ಬೆಳೆದು||
ತತ್ವಾರ್ಥವರಿಯದೆ| ಮತ್ತನಾಗಿರದಂತೆ ||4||
ಯಾರ ಗೊಡವೆಯು ಯಾಕೆ| ಪಾರಮಾರ್ಥದ ಜೋಕೆ|
ಸಾರುತಿರುವೆಚ್ಚರಿಕೆ| ಮೀರದೆ ನರಹರಿಯ ||5||
ಗುರುನಾಥನ ಮಹಿಮೆ
ಗುರುನಾಥನ ಮಹಿಮೆ | ಲೋಕದೊ| ಳರಿದಾಯ್ತೀ ಹಿರಿಮೆ ||ಪ||
ಹೊರಗಿನ ವಿಶ್ವವ| ಶರೀರದಿ ತೋರಿದ||
ಪರತರ ಬ್ರಹ್ಮವನರುಹುತ ಸಾರಿದ ||ಅಪ||
ಮೇದಿನಿ ತತ್ವವನು | ಘ್ರಾಣದಿ| ಸಾಧಿಸಿ ನಿಲಿಸಿದನು ||
ಮೋದದಿ ಗಂಧವ| ನಾದರಿಸುತ್ತಲಿ||
ಶೋಧಿಸಿ ಹಂಸನ| ಹಾದಿಯ ಪೇಳಿದ ||1||
ಜಲತತ್ವವ ತಂದಾ | ಜಿಹ್ವೆಯೆ | ಸ್ಥಲವಾಗಿಹುದೆಂದಾ ||
ಸುಲಲಿತ ರಸಗಳ| ಸಲಿಸುತ ನುಡಿಗಳ||
ಬೆಳಗಿಸಿ ಕರ್ಮವ| ಕಳೆ| ಯುವೆನೆನ್ನುವ ||2||
ಅಗ್ನಿಗೆ ಸ್ಥಲವೆಂದಾ| ಚಕ್ಷುವೆ | ಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ ನೆಲೆಯೆಂದಾ||
ಮಗ್ನ ಸುರೂಪದ| ಜಾಗ್ರದೊಳರಿಯುತ ||
ಯಜ್ಞ ಕರ್ಮಗಳ| ತಜ್ಞನುಗೈಯುವ ||3||
ಮಾರುತ ತತ್ವವನು| ತ್ವಕ್ಕಿಗೆ ಸೇರಿಸಿ ತೋರಿದನು||
ಸಾರುತ ಸ್ಪರ್ಶವ| ಸೇರುತ ಹರ್ಷವ||
ಕಾರಣ ಬ್ರಹ್ಮವು| ತೋರುವುದೆನ್ನುವ ||4||
ಆಕಾಶದ ತತ್ವಾ | ಶ್ರೋತ್ರದೊ| ಳೇಕೀಕರಿಸುತ್ತಾ||
ಸೋಕುವ ಶಬ್ದವ | ಸ್ವೀಕರಿಸುತ ಭವ||
ತಾಕದೆ ನಿಲ್ಲುವ| ಶ್ರೀಕರ ನರಹರಿ ||5||
ನಾದೋಪಾಸನ
ನಾದೋಪಾಸನ| ವೇದದ ಶಾಸನ||
ಭೇದ ವಿನಾಶನ| ವಾದ ನಿರಸನ ||ಪ||
ನಡೆ ತತ್ಪದವು | ನುಡಿತ್ವಂಪದವು| ನಡೆನುಡಿ
ನಿಂತಿಹ| ಕಡೆಯಸಿ ಪದವು ||1||
ನಡೆಯೊಳು ಶಿವನು | ನುಡಿಯೊಳು ಜೀವನು ||
ನಡೆ ನುಡಿಯೈಕ್ಯದಿ| ಒಡಗೂಡಿಹರು ||2||
ನಡೆಯೆ ಸ್ವರಾಟವು| ನುಡಿಯೆ ವಿರಾಟವು||
ನಡೆನುಡಿ ಕೂಟವು| ಕಡು ಬ್ರಹ್ಮದಾಟವು ||3||
ಧ್ವನ್ಯಾತ್ಮ ಶಿವನು | ವರ್ಣಾತ್ಮ ಜೀವನು ||
ವರ್ಣಾತೀತನು | ಪೂರ್ಣ ಮಹಾತ್ಮನು ||4||
ನಾದೋಪಾಸಕ| ನಾದವನಿಗೆ ಸುಖ|
ಬೋಧಕ ನರಹರಿ | ಸಾಧಕರೈಸಿರಿ ||5||
ನುಡಿಶಬ್ದ ಬ್ರಹ್ಮ | ನಡೆಯೆ ನಿಶ್ಶಬ್ದವು ||
ನಡೆನುಡಿ ಸಂಧಿಸಿ | ದೊಡೆ ಪರಬ್ರಹ್ಮವು ||6||
ನುಡಿಯೊಳು ಸೇರಿ | ಬೆಡಗನು ತೋರಿ ||
ಕಡುಸುಖ ಬೀರಿ | ದೊಡೆಯನು ನರಹರಿ ||7||
ಆನಂದವೆನಗಾಯಿತು
ಆನಂದವೆನಗಾಯಿತು| ಬ್ರಹ್ಮವೆ| ತಾನೆಂದುದರಿವಾಯಿತು ||ಪ||
ಏನೊಂದು ಮಿಸುಕಿಲ್ಲ| ತಾನೇ ತಾನಾಯ್ತಲ್ಲ|
ಮೌನ ಮುದ್ರೆಯು ನಿಂತು| ಜ್ಞಾನ ಮುದ್ರೆಯನಾಂತು ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರ್ಪುದು| ಬ್ರಹ್ಮವೆ ಉಲ್ಲಾಸದಿಂಬರ್ಪುದು||
ಬಲ್ಲ ಸತ್ಪರುಷರ್ಗೆ| ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲುಂಟು||
ಸಲ್ಲೀಲೆಯಿಂದ ನಿಂ| ತಲ್ಲೇ ತೋರುವುದುಂಟು ||1||
ಪರಿಪೂರ್ಣ ತಾನಾದುದು| ಬ್ರಹ್ಮವು| ಪರವಸ್ತುವೆನಿಸಿರ್ಪುದು||
ಕರುಣಾಳುವಾಗಿದ್ದು| ಪರಿಶುದ್ಧವೆನಿಸಿದ್ದು||
ಗುರುನಾಥನೆನಿಸುತ್ತ | ಬರಲೆನ್ನ ಹರಸುತ್ತ ||2||
ಧ್ವನ್ಯಾತ್ಮ ನಿರ್ಧಾರವು| ಬಹು ವಿಧ | ವರ್ಣಾತ್ಮ ದಾಧಾರವು||
ಚಿನ್ಮಾತ್ರೆಯೆನಿಸುತ್ತ| ವಿನ್ಯಾಸ ಜನಿಸುತ್ತ ||
ಶೂನ್ಯದಲ್ಲಿಯೆ ನಿಂದೆ| ಮಾನ್ಯ ನರಹರಿಯಿಂದೆ ||3||
ಪರಮಾರ್ಥ ತಾನಿದು
ಪರಮಾರ್ಥ ತಾನಿದು| ಪರನಾದವೆಂಬುದು ||ಪ||
ನಡೆಯುವ ಹಂಸ ಸ್ತಂಭಿಸಿ| ನಡುವೆ ಕುಂಭಿಸಿ| ನುಡಿಯ ತುಂಬಿಸಿ||
ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣನೆನಿಸಿ| ಕಡು ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಜಿಸೀ ||1||
ಎರಡರ ಮಧ್ಯ ಬಿಂದುವು| ಪರಮಾನಂದವು| ಹರಿದು ಬಂಧವು||
ಧರಿಸುತ್ತ ತೋರಿ ನಿಂದ| ಪರಬಿಂದು ಚಂದವು ||2||
ಎರಡರ ಕೊನೆಯ ಬಿಂದುವು| ಶರಣರ ಬಂಧುವು| ಕರುಣ ಸಿಂಧುವು||
ಪರಿಪೂರ್ಣದರ್ಧ ಮಾತ್ರೆ| ಪರತರಾನಂದವು ||3||
ಒಂದನೆ ಮೂರು ಮಾಡುತ | ನಿಂದು ನೋಡುತ | ಕುಂದದಾಡುತ ||
ಬಂಧಿಸುತ ನಿಂದುದನ್ನೆ | ಸಂಧಿಸುತ ಕೂಡುತ ||4||
ಪ್ರಣವದ ಕೊನೆಯೊಳಿರುವುದು| ಮಿನುಗುತಿರುವುದು | ಗುಣಗಳಳಿದುದು ||
ಜನನ ಮರಣಕ್ಕೆ ಮೀರಿ| ಘನವೇ ತಾನಾದುದು ||5||
ನಾದವ ಶೋಧ ಮಾಡುತ | ಭೇದವರಿಯುತ | ಸಾಧ್ಯ ಮಾಡುತ ||
ಸಾಧು ಸತ್ಪುರುಷರಿಂದ | ಬೋಧೆಯನು ಕೇಳುತ ||6||
ಶುದ್ಧವು ಬುದ್ಧ ವಸ್ತುವು | ಸಿದ್ಧ ಮಾತ್ರವು | ಅರ್ಧ ಮಾತ್ರವು
ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮಾಡಿ ನೋಡಿ | ಶ್ರದ್ಧೆಯನು ತಾಳಲು ||7||
ನರಹರಿ ಗುರು ಪದಾಬ್ಜವ | ನಿರುತನಂಬುವ | ಪರಮ ಸಾಧುವ ||
ಶರಣೆಂದು ಮೊರೆಯ ಹೊಕ್ಕೆ | ವರಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದುತ ||8||
ಗುರುವಿನ ಗುಟ್ಟು ತಾನಿದು| ಗುರುತು ಮಾಣದು| ಗುರಿ ಅರಿಯಲಾಗದು||
ನರಹರಿಯೇ ಕರುಣಿಸಲ್ಕೆ | ಗುರಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ವುದು ||9||
ಯುಗ ನಾಲ್ಕಿವೆ ನೋಡಿ
ಯುಗ ನಾಲ್ಕಿವೆ ನೋಡಿ| ನಿಮ್ಮೊಳು| ಜಗಧರ್ಮಕೆ ಜೋಡಿ ||ಪ||
ಯುಗವೆನೆ ಕಾಲವು| ಯುಗವೆನೆ ಜೋಡಿಯು||
ಅಗಣಿತ ಬ್ರಹ್ಮವು| ಸೊಗಸಿದ ಧರ್ಮವು ||ಅಪ||
ಮೂಲಾಧಾರದೊಳು| ಹಂಸನ| ಲೀಲೆಯು ಹಗಲಿರುಳು||
ಕಾಲವನಳೆಯುತ | ಕಾಲವ ಕಳೆಯುತ||
ತಾಳಿರಲೀ ಜಗ| ಮೂಲದ ಕೃತಯುಗ ||1||
ತ್ರೇತಾಯುಗವಗ್ನಿ | ತಿಳಿಯಲವ | ಸ್ಥಾತ್ರಯ||
ಪಾತಕವಳಿದು ಸು| ನೀತಿಯ ನಿರ್ಮಲ||
ರೀತಿಯನಾರ್ಜಿಸಿ| ಸಾರ್ಥಕವಾಗಲು ||2||
ದ್ವಾಪರವೇ ಗಗನ| ಶ್ರವಣದ| ರೂಪ ವಿಚಾರ ಘನ||
ತಾಪವ ಪಾಪದ| ರೂಪವನಳಿದು ನೀ|
ರಾಪದ ನರಹರಿ| ಶ್ರೀಪದ ಕಾಣಲು ||3||
ಜಲ ತತ್ವವೆ ಕಲಿಯು|| ನುಡಿಗಳ| ಕಲಿಯುತ್ತಿಹ ನೆಲೆಯು||
ಸುಲಲಿತ ಧ್ಯಾನವೆ| ಕಲಿಯುಗ ಧರ್ಮವು||
ತಿಳಿದರೆ ಮುಕ್ತಿಯು ಫಲಿಸುವುದೀಗಲು ||4||
ಕಾಲವೆ ಕೀಲಾಗಿ| ಯುಗಗಳು| ನಾಲ್ಕೂ ಒಂದಾಗಿ||
ಮೇಳನವಾಗಿ ನಿ| ರಾಳದ ಬ್ರಹ್ಮದ||
ಲೀಲೆಯೊಳಿಹುದನು | ಪೇಳಿದ ನರಹರಿ ||5||
ಹುಚ್ಚು ನಾಯಿ ಮನವೇ
ಹುಚ್ಚು ನಾಯಿ| ಮನವೇ| ಹುಚ್ಚು ನಾಯಿ ||ಪ||
ಇಚ್ಛೆ ಬಂದ ಹಾಗೆ ವಿಷಯದ |ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದು ಕಚ್ಚಿ ನಡೆದ ||ಅಪ||
ಪಂಚ ವಿಷಯ ಮಗ್ನವಾಗಿ | ಕೊಂಚ ಬಿಡುವು ಇಲ್ಲವಾಗಿ||
ಮಿಂಚಿ ಪಾಪದೊಳಗೆ ನುಗ್ಗಿ| ಹೊಂಚು ಹಾಕುತಿಹುದು ಜಗ್ಗಿ ||1||
ರಗಳೆಯನ್ನು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು| ಜಗಳವನ್ನೆ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು||
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಯೆಚ್ಚರಗೊಂಡು| ಬೊಗಳುತಿಹುದು ಸುಜನರ ಕಂಡು ||2||
ಒಂದು ನಿಮಿಷವಾದರು ತಾ | ನೊಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದೆ ||
ಮುಂದೆ ಬರುವುದರಿಯದೆಲ್ಲ | ತೊಂದರೆಗಳ ತಂದುಹಾಕುವ ||3||
ನಾನು ನನ್ನದೆಂದು ದುರಭಿ | ಮಾನದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ತರುಬಿ ||
ಹಾನಿ ವೃದ್ಧಿಯರಿಯದಿರುವ| ಜ್ಞಾನವನ್ನೇ ಸೇರದಿರುವ ||4||
ನಾನು ಶಿವನ ನೆನೆಯಲಾಗಿ| ತಾನೆ ಬೇರೆ ಕಡೆಯೊಳು ಹೋಗಿ||
ಧ್ಯಾನವನ್ನೆ ಕೆಡಿಸಿಹುದಲ್ಲಾ| ಕಾಣದಂತೆ ನಡೆದಿಹುದಲ್ಲಾ ||5||
ಕೆಟ್ಟ ನಾಯಿ ಇದರ ಬಾಲ| ಸೊಟ್ಟವಾಗಿ ಬಹಳ ಕಾಲ|
ನೆಟ್ಟಗಿರಿಸೆ ಕೊಳವೆಯೊಳಗೆ | ಬಿಟ್ಟರಾಯ್ತು ಮೊದಲ ಹಾಗೆ ||6||
ನಂಬಬಾರದುದನೆ ನಂಬಿ | ನಂಬಬೇಕಾದುದನೆ ಬಿಟ್ಟು |
ಕಂಬಿ ಬಿಟ್ಟ ರೈಲಿನಂತೆ | ಜಂಭದಿಂದ ನುಗ್ಗುತಿರುವ ||7||
ವೇದವಾಕ್ಯ ನಂಬಲಿಲ್ಲ | ಬೋಧೆಯನ್ನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ||
ಸಾಧುಸಂತರೆನ್ನಲಿಲ್ಲ | ಬೈದು ಬೊಗಳಿ ಕಚ್ಚಿತಲ್ಲ ||8||
ಕಚ್ಚಿದೊಡನೆ ವಿಷಯ ವಿಷವ | ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತ ಹುಚ್ಚು ಹತ್ತಿಸಿ ||
ಮುಚ್ಚಿ ಮಾಯಾ ಕಲ್ಪನೆಗಳ | ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು ತಿರುಗುತಿರುವ ||9||
ಹಾದಿ ಬೀದಿ ಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿ| ವೇದವೆಂದು ನಂಬಿ ಬೊಗಳಿ||
ವಾದ ಭೇದವನ್ನು ತಾಳಿ| ಸಾಧು ಸಂತರನ್ನು ತಗಲಿ ||10||
ಪರರ ಧನಕೆ ಪರರ ಸತಿಗೆ| ಪರರ ಸ್ವತ್ತಿಗಾಸೆ ಮಾಡಿ||
ನರಕ ಭಾಗಿಯಾಗಿ ತಿರುಗಿ| ನರಹರೀಂದ್ರನೆನ್ನದಿರುವ ||11||
ನೋಡು ಹಂಸನ
ನೋಡು ಹಂಸನ | ನಿನ್ನೊ| ಳಾಡುವಾತನ ||ಪ||
ಆಡಿಪಾಡಿ ನೋಡಿ ಕೂಡಿ| ಮೂಡಿದಾತನ ||ಅಪ||
ಲೋಕವೆಲ್ಲವ | ತುಂಬಿ| ಸೋಕಿ ನಿಲ್ಲುವ||
ಶೋಕವನ್ನು ತಾಕದಿರುವ| ಏಕ ದೈವವಾ ||1||
ಅಜಪ ಮಂತ್ರವಾ |ತನ್ನ | ನಿಜದ ತಂತ್ರವಾ||
ಭಜಿಪರಿಂಗೆ ವಿಜಯವೀವ ಸುಜನ ಬಾಂಧವಾ ||2||
ನಾದ ರೂಪನ | ಪರಮ | ಬೋಧ ರೂಪನ ||
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಯ ಮೀರಿದಾದಿ ದೇವನ ||3||
ಕೋಟಿ ಸೂರ್ಯರ | ಕಳೆಯ | ದಾಟಿದಾರ್ಯನ ||
ಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದಾಟವಾಡ್ವ | ಕೂಟ ಸಾಕ್ಷಿಯ ||4||
ಆ ಸುಷುಮ್ನೆಯ | ದ್ವಾರ| ಕೀಶ ಚಿನ್ಮಯ|
ಭಾಸುರ ಪ್ರಕಾಶ ಕಾಯ| ಕೋಶ ತನ್ಮಯಾ ||5||
ಪರಮ ಹಂಸನಾ|| ಸರ್ವ | ದುರಿತ ನಾಶನಾ ||
ಸುರನರೋರಗಾದಿ ಭುವನ| ಧರಿಸಿದಾತನಾ ||6||
ಮೂರು ದೇಹವಾ| ಸೇರಿ| ಮೀರಿ ಮೋಹವಾ||
ಧೀರ ನರಹರೀಂದ್ರ ದೇವ| ಸಾರಿ ವೈಭವಾ ||7||
ಯಾರಿಗಾಯ್ತು ಮುಕ್ತಿ
ಯಾರಿಗಾಯ್ತು | ಮುಕ್ತಿ| ಯಾರಿಗಾಯ್ತು ||ಪ||
ಧೀರ ಗುರು| ವರನಿಂದ ತತ್ವ | ಸಾರವರಿತ ಭಕ್ತಗಲ್ಲದೆ ||ಅಪ||
ಘೋರ ವಿಪಿನವ ಸೇರಿ ನಿತ್ಯ| ಮೂರು ಹೊತ್ತು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ||
ಬಾರಿ ಬಾರಿಗು ಮಂತ್ರ ಜಪಿಸೆ| ತೋರದಾತ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಮೂಡಿ ||1||
ಗ್ರಂಥ ಸಾಸಿರ ಪಠಿಸಿ ಪಠಿಸಿ| ಮಂತ್ರ ಕೋಟಿಯ ಜಪಿಸಿ ಜಪಿಸಿ ||
ಮಂತ್ರದರ್ಥವ ತಿಳಿಯದೇ ಭವ| ಯಂತ್ರವೆಂದಿಗು ಹೋಗದು ನಶಿಸೀ ||2||
ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯಗೈದರಿಲ್ಲಾ | ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆಗೆ ಕುಂತರಿಲ್ಲಾ ||
ನಿತ್ಯ ದಾನವ ಕೊಟ್ಟರಿಲ್ಲಾ | ಮತ್ತೆ ವ್ರತಗಳಗೈದರಿಲ್ಲಾ ||3||
ಯೋಗ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಲೇನು | ನೀಗಲಾರದು ಜನ್ಮವನ್ನು ||
ಯೋಗ ಫಲದಿಂ ಪುಣ್ಯ ಜನ್ಮ | ಭೋಗವಲ್ಲದೆ ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲಾ ||4||
ಜಪವ ಮಾಡುತ ಕುಂತರಿಲ್ಲ| ತಪವ ಮಾಡುತ ನಿಂತರಿಲ್ಲ||
ಜಪ ತಪಂಗಳ ಮಹಿಮೆಯೆಲ್ಲ| ವಿಪುಲ ಜನ್ಮವ ಕೊಟ್ಟಿತಲ್ಲಾ ||5||
ಯಾರಿಗಿಲ್ಲವು ಮುಕ್ತಿ ದೇಹ| ಸೇರಿ ಬಂದಿಹ ಜೀವ ಮೋಹ|
ಮೀರಿ ನರಹರಿ ಪೇಳ್ದ ಬೋಧ| ಸಾರವರಿತರೆ ಮುಕ್ತನಾದ ||6||
ಮನವಿದು ಮಾಯಾ
ಮನವಿದು ಮಾಯಾ| ಕನಸಿನ ಛಾಯಾ| ಅನುದಿನ ಪರ್ಯಾಯ ||ಪ||
ಮನದೊಳು ಭ್ರಾಂತಿ| ಜನಿಸಲು ಶಾಂತಿ| ತನಗಾದುದು ಮುಕುತೀ ||ಅಪ||
ಇಂದ್ರಿಯ ಘಟನೆ| ಯಿಂದಲೆ ನಟನೆ| ಹೊಂದಿತು ಮನ ತಾನೆ||
ಎಂದಿಗು ನೀತಿ| ಹೊಂದದ ರೀತಿ| ತಂದಿತು ಬಲು ಭೀತಿ ||1||
ಹೇಳುವ ಮಾತು| ಕೇಳದು ಕೂತು| ಬಾಳದು ಸುಖವಾಂತು||
ಹಾಳು ವಿಷಯಕೆ | ಬೀಳುವ ಬಯಕೆ| ತಾಳಿಹುದಾಕ್ಷಣಕೆ ||2||
ತನುವಿದು ಯಂತ್ರ| ಮನಸಿನ ತಂತ್ರ| ನೆನೆಯದು ಶಿವಮಂತ್ರ||
ತನುವಿನ ಕರ್ಮ| ಮನಸಿನ ಧರ್ಮ | ನೆನೆದಾಯಿತು ಜನ್ಮ ||3||
ತನ್ನನೆ ಹೆಚ್ಚು| ಎನ್ನುವ ಹುಚ್ಚು| ಕುನ್ನಿ ಮನಕೆ ಮೆಚ್ಚು||
ಮುನ್ನಿನ ಕರ್ಮ | ಮನ್ನಿಸಿ ಜನ್ಮ | ವೆನ್ನುವದಿದು ತಮ್ಮಾ ||4||
ಗುರುವಿನ ಪಾದ| ದೊರೆಯಲು ಬೋಧಾ| ಹರಿವುದು ಮನ ಭೇದಾ ||
ನರಹರಿ ಗುರುವೇ| ಕರುಣಿಸಿದರಿವೇ | ದುರಿತ ಮನೌಷಧವೇ ||5||
ಏನು ಬೇಡ ಕಾಮ್ಯ ಯೋಗವು
ಏನು ಬೇಡ ಕಾಮ್ಯ ಯೋಗವು| ಪರಮಾರ್ಥ ಸಾಧನೆ|
ಗೇನು ಬೇಡ ಕರ್ಮ ಯೋಗವು ||ಪ||
ಜ್ಞಾನ ಮಾತ್ರವೆ ಸಾಕು ಮುಕ್ತಿಗೆ| ಹೀನ ಕರ್ಮಗಳೆಲ್ಲ ಭುಕ್ತಿಗೆ ||ಅಪ||
ಮೌನ ಧ್ಯಾನ ಜಪವು ತಪವಿ| ಧಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಮ್ಯವಿರಲು||
ತಾನು ಪುನಃ ಜನಿಸಲಿಕ್ಕೆ | ಏನೋ ಪುಣ್ಯ ಸಾಧನಕ್ಕೆ ||1||
ಕರ್ಮದಿಂದಲೆ ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲವು| ನಿರ್ಮಲಾತ್ಮನ ಜ್ಞಾನ ಕಲ್ಲವು||
ಕರ್ಮ ಫಲದಿ ಬಂಧವಿರ್ಪುದು| ಕರ್ಮದಿಂದಲೆ ಜನ್ಮ ಬರ್ಪುದು ||2||
ಮಡಿಯು ಮೈಲಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಶಿವನಿಗೆ | ಒಡಲ ಮೈಲಿಗೆ ಸೇರದವನಿಗೆ ||
ಮಡಿಯು ಜ್ಞಾನವು ಕರ್ಮ ಮೈಲಿಗೆ| ಒಡಲ ಮೋಹವ ಬಿಟ್ಟವನಿಗೆ ||3||
ಶ್ರವಣ ಮಾಡುತ ಮನನ ಕೂಡುತ| ತವನಿಧಿ ಧ್ಯಾಸದೊಳು ನಿಲ್ಲುತ||
ಶಿವನನರಿಯಲು ಮುಕ್ತಿಯಪ್ಪುದು| ಭವವನಾಗಲೆ ಗೆಲ್ಲಬಹುದು ||4||
ಆಶೆಯೆಂಬುದ ನೀಗಿ ಭವದ| ಪಾಶ ಹರಿದೊಡಾತನೇ ಬುಧ ||
ದೋಷ ಹರಣನಾದ ನರಹರಿ| ದಾಸನಾದರೆ ಮುಕ್ತನೇ ಸರಿ ||5||
ಮನವೇ ಸಾಧನವು ಮುಕ್ತಿಗೆ
ಮನವೇ ಸಾಧನವು | ಮುಕ್ತಿಗೆ| ಘನವೇ ಬೋಧನವು ||ಪ||
ಮನ ನೈರ್ಮಲ್ಯವೆ | ಘನ ಕೈವಲ್ಯವು||
ಮನಕೇ ಬಂಧವು | ಮನಕೇ ಮೋಕ್ಷವು ||1||
ಯೋಗದಿ ತನ್ಮಯ | ವಾಗಲು ಮೋಕ್ಷವು ||
ಭೋಗದಿ ತನ್ಮಯವಾಗಲು ಬಂಧವು ||2||
ರಾಗದಿ ಕೂಡುತ | ಸಾಗಲು ಭವ ಭಯ||
ಶ್ರೀಗುರು ಮಂತ್ರವ | ತಾಗಲು ಸುಖಮಯ ||3||
ಪರಮ ವಿರಕ್ತಿಯ | ಪರತರ ಭಕ್ತಿಯ ||
ನಿರುತವು ಸೇರುತ| ಲಿರಲು ನಿರಾಮಯ ||4||
ಹರಿದಾಟ ನೀಗಲು| ವರಶಾಂತಿ ತಾಗಲು||
ನರಹರಿಯೆನ್ನಲು | ದೊರೆವುದು ಮೋಕ್ಷವು ||5||
ಮನವೇ ಬಂಧಕೆ | ಮೋಕ್ಷಕೆ ಹೊಂದಿಕೆ ||
ಮನವೇ ಸತ್ಯವು | ಮನವೇ ಮಿಥ್ಯವು ||6||
ಪರಮಾತ್ಮನ ಸೆರೆ | ಹಿಡಿದುದು ಮನುವು ||
ನರಹರಿ ಎನ್ನುತ | ಬೆರೆದುದು ಮನವು ||7||
ಭಗವಂತನು ನಿರ್ಮಿಸೀದೀ ಬಂದೀಖಾನೆ
ಭಗವಂತನು ನಿರ್ಮಿಸಿದೀ ಬಂದೀಖಾನೆ| ದೇಹವು ||ಪ||
ಮಾಯಕಾರ ಮಾಡಿಯಿಟ್ಟ|
ಸಾಯುವವರೆಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಗಳನು ಕೊಟ್ಟ| ಸಂಕಟ ||1||
ತಾನೆಗೈದ ಕರ್ಮ ತನಗೆ |
ತಾನಿದೆ ಬಂದೀಖಾನೆಯ ಕಾವಲಿಗೆ | ಬಾಳಿಗೇ ||2||
ಜೀವನೆಂಬ ಖೈದಿಯಿರುವಾ|
ಕೇವಲ ಮೋಹದಿ ನೋವನು ಸಹಿಸಿರುವಾ | ಬಾಳುವಾ ||3||
ದ್ವಾರವೊಂಬತ್ತಿದ್ದ ಜೈಲು|
ಸಾರಲು ಹೊರಗೆ ಧಾರಾಳವೆ ಬಯಲು | ನೋಡಲು ||4||
ಜನನ ಮರಣ ರೋಗ ರುಜಿನ|
ದಿನ ದಿನ ತಪ್ಪದು ಘನ ಶಿಕ್ಷಾ ಸದನ | ಬಂಧನ ||5||
ಹಸಿವು ಶೃಷೆಯು ನಿದ್ರೆ ನೋವು|
ಬಿಸಿಲು ಛಳಿ ಮಳೆ ವ್ಯಸನಂಗಳ ಠಾವು | ನಿತ್ಯವು ||6||
ಜೈಲುವಾಸ ಬಹಳ ಮೋಸ|
ಕಾಲದ ಪಾಶ ಬಾಳೆಂಬುದೆ ನಾಶ ಯಮ | ವಶಾ ||7||
ಹೊತ್ತುಹೊತ್ತಿಗನ್ನವಿಲ್ಲ || ಸತ್ತೆನು ಎಂದರೆ |
ಹತ್ತಿರ ಯಾರಿಲ್ಲ | ನೋಡಿರೋ ||8||
ತಾಪತ್ರಯದ ಬಹಳ ಚಿಂತೆ ||
ಆಪದವಂತೇ| ಕಾಪಾಡುವರುಂಟೆ | ನೋಡಿರೋ ||9||
ಕೆಟ್ಟ ರೋಗ ತಟ್ಟಿದಾಗ || ದುಷ್ಟ ಗುಣಂಗಳು |
ಮೆಟ್ಟಿ ಕೊರೆಯುವಾಗ | ನೋಡಿರೋ ||10||
ಬಿಡುವೆಯಿಲ್ಲ ದುಡಿಯಬೇಕು || ದುಡಿದುದು ಎಲ್ಲವ |
ಇಲ್ಲಿಯೆ ಬಿಡಬೇಕು| ನೋಡಿರೋ ||11||
ಹೊಟ್ಟೆಗನ್ನ ಮೈಗೆ ಬಟ್ಟೆ || ಕಟ್ಟಕಡೆಗೆ ಬರಿ |
ಬತ್ತಲೆಯಾಗಿತ್ತು | ನೋಡಿರೋ ||12||
ಇಂಥ ಕಾರಾಗೃಹವುವುಂಟೆ || ಸಂತತ ದುಃಖದ |
ಸಂತೆಯು ಬಲು ತಂಟೆ | ನೋಡಿರೋ ||13||
ಸಾಲ ಸೋಲ ಮುಪ್ಪು ಚಿಂತೆ |
ಬಾಳುವೆ ಬಡತನವೇ ಶಿಕ್ಷೆಗಳಂತೆ | ಬಾಧ್ಯತೆ ||14||
ಇದರೊಳಾರು ಬದುಕಿದವರು |
ಮುದದೊಳು ನರಹರಿ ಪದ ಸೇವಾ ಪರರು | ಸಾಯರು ||15||
ಎಂಥಾ ಕೂಸಮ್ಮ ಈ ಕೂಸಿಂದ ಬಂತು ಲೇಸಮ್ಮಾ
ಎಂಥಾ ಕೂಸಮ್ಮ | ಈ ಕೂಸಿಂದ| ಬಂತು ಲೇಸಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಸಂತ ಸಾಧುಗಳೆಲ್ಲ | ನಿಂತು ಸಾಕಿದರಮ್ಮ ||ಅಪ||
ಕಂಡ ಕಂಡವರೆತ್ತಿ| ಕೊಂಡಾಡಿಸುವರಮ್ಮ ||
ಪಿಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡೈಕ್ಯ | ಗೊಂಡಾಡುತಿಹುದಮ್ಮ ||1||
ಮಿಗಿಲು ಸೌಂದರ್ಯದಿ| ದಿಗಿಲು ಬಿಡಿಸಿದುದಮ್ಮ ||
ಜಗವೆಲ್ಲ| ತುಂಬಿ ಯಾ| ರಿಗು ಕಾಣದಿಹುದಮ್ಮ ||2||
ಕಂಡು ಕಾಣದ ಕೂಸು| ಗಂಡುಗಲಿ ಯೀ ಕೂಸು||
ಭಂಡರೆಲ್ಲರ ಕಿವಿಯ| ಹಿಂಡಿ ಕೂಗುವ ಕೂಸು ||3||
ನಕ್ಕು ನಗಿಸುವ ಕೂಸು| ಮಿಕ್ಕು ಸೊಗಸುವ ಕೂಸು||
ಸಿಕ್ಕಿ ಸಿಕ್ಕದ ಕೂಸು| ಸೊಕ್ಕು ಮುರಿಯುವ ಕೂಸು ||4||
ಆನಂದ ರೂಪಸು | ಜ್ಞಾನ ಮಾತ್ರದ ಕೂಸು||
ಮೌನೀಂದ್ರ ನರಹರಿ| ತಾನೆ ತಾನೀ ಕೂಸು ||5||
ಬಾರೆ ಈಗಲೆ ನಾರಿ
ಬಾರೆ ಈಗಲೆ ನಾರಿ| ಸೇರಿ ಜಾತ್ರೆಯು ಭಾರಿ ||ಪ||
ಮೂರೇ ದಿನಗಳು ತೋರುವ ಜಾತ್ರೆ ||ಅಪ||
ಒಂದು ದಿನ ಬಾಲ್ಯದೊಳು | ಒಂದು ದಿನ ಪ್ರಾಯದೊಳು ||
ಒಂದು ದಿನ ಮುಪ್ಪು | ಹೊಂದಿದ ಜಾತ್ರೆ ||1||
ವ್ಯಾಪಾರಗಳು ಭಾರಿ| ಕಾಪಟ್ಯಗಳು ಸೇರಿ||
ಜೋಪಾನವಾಗಿ | ಚಾಪಲ್ಯ ನೀಗಿ ||2||
ತೇರು ಬಂದಿತು ಸಾಗಿ| ಸೇರು ಮುಂದಕೆ ಹೋಗಿ||
ಧಾರಾಳವಾಗಿ| ಸಾರುತ ಬಾಗಿ ||3||
ದೇವರಿಗೆ ಕೈ ಮುಗಿದು| ಭಾವ ಭಕ್ತಿಯ ಪಡೆದು ||
ಸೇವಿಸು ಹೋಗು| ಪಾವನಳಾಗು ||4||
ನರಹರಿಯ ಪಾದಗಳ| ಸ್ಮರಿಸುತ್ತ ಬೋಧೆಗಳ||
ತೊರೆಯೀ ಜಾತ್ರೆ| ಬರದಿರು ಮತ್ತೆ ||5||
ಲಾಲಿ ಲಾಲಮ್ಮ
ಲಾಲಿ ಲಾಲಮ್ಮ | ಈ ಬಾಲನ| ಲೀಲೆ ಮೇಲಮ್ಮ ||ಪ||
ಮೂಲಾಧಾರದಿ ನಮ್ಮ | ಜೋಲಿ ತೂಗುವುದಮ್ಮ ||ಅಪ||
ಎತ್ತಿ ಕೊಂಡಾಡೋಣ| ನಿತ್ಯವೀ ಬಾಲನ ||
ಎತ್ತಿ ಕೊಂಡಾಕ್ಷಣ | ಮುತ್ತಿಕೊಂಬರು ಜನ ||1||
ಎಲ್ಲರಿಗೆ ನಡುವಿದ್ದು| ಎಲ್ಲರರಿಯದೆ ಗೆದ್ದು ||
ಬಲ್ಲವರೊಳಾಡುತ್ತ | ಸೊಲ್ಲೆನ್ನಿಸಿದ ನಿತ್ತ ||2||
ಇರವೆನ್ನಿಸಿದ ಬಾಲ| ಅರಿವೆನ್ನಿಸಿದ ಲೀಲ||
ಬೆರೆತವರೊಳು ಲೋಲ | ಪರಮಾನಂದದ ಮೂಲ ||3||
ಶ್ರವಣವೆನ್ನುವ ಪಾಲ| ಸವಿದು ಬೆಳದೀ ಬಾಲ||
ಸುವಿರಾಗ ಸದ್ಭಾವ | ಸುವಿವೇಕ ಗಳನೀವ ||4||
ಹುಟ್ಟಿದಾಗಲೆ ನುಡಿಯ| ಥಟ್ಟನಾಡುವ ಒಡೆಯ||
ಕಟ್ಟ ಕಡೆಯೊಳು ಮುಕ್ತಿ| ಕೊಟ್ಟ ನರಹರಿ ಮೂರ್ತಿ ||5||
ಬೇಗ ಬಾರಮ್ಮ ಈ ತೊಟ್ಟಿಲು ತೂಗು ಬಾರಮ್ಮ
ಬೇಗ ಬಾರಮ್ಮ | ಈ ತೊಟ್ಟಿಲು| ತೂಗು ಬಾರಮ್ಮ ||ಪ||
ತೂಗುತ್ತ ನಿತ್ಯವು | ಜೋಗುಳ ಪಾಡಮ್ಮ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲ ಲೋಕದ ಸುದ್ದಿ| ಇಲ್ಲೆಯಾಯಿತು ವೃದ್ಧಿ||
ಬಲ್ಲವರೊಡನಾಡಿ| ಉಲ್ಲಾಸವನು ಕೂಡಿ ||1||
ಗುರುಪಾದ ಕೃಪೆಯಿಂದ | ದೊರೆಯಿತೀ ತೊಟ್ಟಿಲು||
ಗುರು ಬೋಧೆಗಾಯ್ತಿದು| ಮೆರೆಯುವ ಮೆಟ್ಟಿಲು ||2||
ಕಾಲ ಕರ್ಮವ ಮೀರಿ| ಲೀಲೆಯಾಡುವ ಬಾಲ||
ಏಳು ಕೋಟಿಯ ಮಂತ್ರ| ಮೂಲ ತಾನನುಕೂಲ ||3||
ಈರೇಳು ಲೋಕದಾ| ಧಾರವಾಗಿಹ ಬಾಲ||
ಸೇರಿರುವ ತೊಟ್ಟಿಲು | ಮೂರವಸ್ಥೆಗೆ ಮೂಲ ||4||
ಇಲ್ಲೆ ನರಹರಿ ಮೂರ್ತಿ | ನಿಲ್ಲುತ್ತ ಸತ್ಕೀರ್ತಿ ||
ಯೆಲ್ಲ ಹೊಂದಿದನಂತೆ| ಸೊಲ್ಲೊಳಗಿಹನಂತೆ ||5||
ಅರ್ಥ ಹೇಳಿರಯ್ಯ ಗುರು ಪುತ್ರರಾದರೆ
ಅರ್ಥ ಹೇಳಿರಯ್ಯ ಗುರು ಪುತ್ರರಾದರೆ ||ಪ||
ವ್ಯರ್ಥ ಕಾಲ ಕಳೆಯದೆ ಸಮರ್ಥರಾದರೆ ||ಅಪ||
ಮೂಕ ಮಂತ್ರವಾದಿ ನಿಂತನೋಡಲಿಲ್ಲವೇ|
ತಾಕಿ ಮಂತ್ರ ಜಾಣ ನುಡಿದ ಕೇಳಲಿಲ್ಲವೇ||
ಮೂಕ ಜಾಣರಿಬ್ಬರೊಂದೆಯಾದರಲ್ಲವೇ|
ಏಕ ನಾದದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲವೇ ||1||
ದೇಹದಲ್ಲೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದು ದೇಹವಾಗದು|
ಮೋಹವನ್ನೆ ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಂದು ಮೆರೆವುದಾವುದು ||
ಸೋಹಮೆಂದು ಬಿರುದುಗೊಂಡು ಬಂದುದಾವುದು|
ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಮೀರಿ ನಿಂತು ತೋರಿತಾವುದು ||2||
ನಾಮರೂಪ ಕ್ರಿಯೆಯ ಮೀರಿ ನಿಂತುದಾವುದು
ನಾಮರೂಪ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗಾಧಾರವಾವುದು ||
ಸಾಮರಸ್ಯ ಮುಕ್ತಿ ರೂಪ ಮಂತ್ರವಾವುದು|
ನಾಮರಹಿತ ನರಹರೀಂದ್ರನಾದುದಾವುದು ||3||
ಯಾರು ಈ ಕಂದ ತೊಟ್ಟಿಲಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿತಾ ನಿಂದ
ಯಾರು ಈ ಕಂದ| ತೊಟ್ಟಿಲಿನಲ್ಲಿ| ಸೇರಿತಾ ನಿಂದ ||ಪ||
ಭೂರಿ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ| ಸಾರಿ ನಿಂದರೆ ಚಂದ ||ಅಪ||
ದೃಷ್ಟಿತಾಕದ ಕಂದ| ಕಷ್ಟ ಸೋಕದೆ ನಿಂದ||
ಶಿಷ್ಟರಾಗಲಿ ಎಂದ| ದುಷ್ಟರೆಲ್ಲರ ಕೊಂದ ||1||
ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಪ್ರ| ಸಾದವೀಯತ ಬಂದ||
ಬೋಧಾ ಸ್ವರೂಪವಿ| ನೋದವಾಯಿತು ಎಂದ ||2||
ಭೂಕಾಂತೆ ಮನಸಾರ| ಸಾಕಿದಂತಹ ಕಂದ||
ಬೇಕಾಗಿ ಆಕಾಶ| ಸೋಕಿ ನಿಂತಿಹ ಕಂದ ||3||
ಜಲಧಿಯೊಳೀಜಾಡಿ| ನೆಲೆಯ ಸೇರುವ ಕಂದ||
ಬಲವಂತ ಗುರವಿನೆಂ| ಜಲು ತಿಂದ ನೀಕಂದ ||4||
ಅಗ್ನಿಯಲ್ಲಿಯೆ ನಿಂತು| ಯಜ್ಞ ಮಾಡಿದ ಕಂದ||
ಸುಜ್ಞಾನವೆನಿಸಿ ಸ| ರ್ವಜ್ಞನಾಗಿಹ ಕಂದ ||5||
ವಾಯುವ ನುಂಗುತ್ತ ಆಯಾಸ ನೀಗುತ್ತ ||
ಮಾಯಾ ವಿಲಾಸ ವಿ | ಧಾಯಕ ನೀಕಂದ ||6||
ಬಯಲೆಲ್ಲ ತುಂಬುತ್ತ | ಬಯಲನ್ನೆ ನಂಬುತ್ತ||
ಬಯಲಾದ ನರಹರಿ ದಯದೊಳಿರುವ ಕಂದ ||7||
ಅಷ್ಟ ಮೂರ್ತಿ ಶಿವನೊಳಿರ್ಪ
ಅಷ್ಟ ಮೂರ್ತಿ ಶಿವನೊಳಿರ್ಪ | ಅಷ್ಟಸಿದ್ಧಿ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ||ಪ||
ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ತಿಳಿಯುವವರು| ಇಷ್ಟ ಸಿದ್ಧಿ ಹೊಂದುತಿಹರು ||ಅಪ||
ಧರೆ ಜಲಾಗ್ನಿ ಮರುತ ಗಗನ| ತರಣಿ ಚಂದ್ರ ಆತ್ಮರೆಂಬ ||
ಪರಮ ಶಿವನ ಅಷ್ಟ ಮೂರ್ತಿ | ಅರಿತವರ್ಗೆ ಉಂಟು ಮುಕ್ತಿ ||1||
ಅರಿಯ ಲಣಿಮ ಮಹಿಮಲಘಿಮ| ಗರಿಮ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಪ್ರಾಕಾಮ್ಯಗಳು||
ಮೆರೆಯುವೀ ಶತ್ವವು ವಶಿತ್ವ | ಮೆರೆಯುವಷ್ಟ ಸಿದ್ಧಿಯಹವು ||2||
ಧರೆಯಿದಣುಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ| ಮೆರೆವುದಣಿಮ ಸಿದ್ಧಿಯೆನಿಸೀ||
ಹರಿವ ಜಲದ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ| ಧರೆಯು ಬೆಳೆಯೆ ಮಹಿಮ ಸಿದ್ಧಿ ||3||
ಅನಲನಿಂದ ಸರ್ವಲಘುವು| ಎನಲು ಲಘಿಮ ಸಿದ್ದಿಯಹುದು||
ಅನಿಲ ತತ್ವದಿಂ ಗುರುತ್ವ | ಮಿನುಗಿ ಗರಿಮ ಸಿದ್ಧಿ ಬಹುದು ||4||
ಗಗನದಿಂದ ಸ್ಥಲವು ಪ್ರಾಪ್ತಿ| ಬಗೆಯಲಿದುವೇ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಸಿದ್ಧಿ||
ಜಗದಿ ಶಶಿ ಪ್ರಾಕಾಮ್ಯವೀವ| ಸೊಗಸಿದೇ ಪ್ರಕಾಮ್ಯ ಸಿದ್ದಿ ||5||
ರವಿಯೆ ಸರ್ವ ಗ್ರಹದಧೀಶ| ಭುವಿಗಿದೇ ಈಶತ್ವ ಸಿದ್ಧಿ ||
ಭುವನ ಭವನಾದೀಶನಾತ್ಮ | ಇವನೊಳುಂಟು ವಶಿತ್ವ ಸಿದ್ಧಿ ||6||
ಸರ್ವ ಸಿದ್ಧಿ ಶಿವನೊಳುಂಟು | ಸರ್ವ ಶುದ್ಧಿ ಶಿವನ ನಂಟು ||
ನಿರ್ವಿಕಾರ ನರಹರೀಂದ್ರ| ಸರ್ವಸಾಕ್ಷಿ ಜ್ಞಾನಸಾಂದ್ರ ||7||
ಆನಂದವಾಯಿತಮ್ಮ
ಆನಂದವಾಯಿತಮ್ಮ | ಸದ್ಗುರು ಬೋಧಾ | ಏನೆಂದು ಪೇಳಲಮ್ಮಾ ||ಪ||
ತಾನಾಗಿ ಶ್ರೀಗುರು | ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಲು|
ಏನೇನು ತೋರದೆ | ತಾನೇ ತಾನಾಗಲು ||ಅಪ||
ಪರಮಾರ್ಥ ತಿಳಿಯಿತಮ್ಮ | ಸಂಶಯವೆಲ್ಲಾ | ಪರಿಹಾರವಾಯಿತಮ್ಮ ||
ದುರಿತಂಗಳಡಗಲು | ಕರಣಂಗಳುಡುಗಲು ||
ಚಿರಶಾಂತಿಯುದಿಸಲು | ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಲು ||1||
ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಮೌನಿಯಮ್ಮ | ಸದ್ಗುರುನಾಥ | ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಿಯಮ್ಮ ||
ನಡೆಯುತ್ತಲೆಡವಿದ| ನುಡಿಯುತ್ತ ಕೊಡವಿದ ||
ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿದ| ಜಡವೆಲ್ಲ ನೀಗಿದ ||2||
ಜಗವೆಲ್ಲ ತುಂಬಿನಿಂದ | ಜಗದೀಶ್ವರನ | ಸೊಗಸಾಗಿ ನಂಬಿರೆಂದ||
ಯುಗ ನಾಲ್ಕು ಸೇರಿದ | ಜಗದಲ್ಲಿ ತೋರಿದ ||
ನಿಗಮಾರ್ಥ ಸಾರಿದ | ಭಗವಂತ ನರಹರಿ ||3||
ಯೋಗಂಗಳೊಳು ಸುಜ್ಞಾನ
ಯೋಗಂಗಳೊಳು ಸುಜ್ಞಾನ| ಯೋಗಾರ್ಥ ಮುಕ್ತಿ ವಿಧಾನ ||ಪ||
ಯೋಗಂಗಳೊಳಗೆ ಕರ್ಮ| ಯೋಗಕ್ಕೆ ಫಲವೇ ಜನ್ಮ ||ಅಪ||
ಯೋಗಂಗಳೆಲ್ಲವ ಜ್ಞಾನ | ಯೋಗಕ್ಕೆ ತಂದವ ಜಾಣ|
ಭೋಗಂಗಳಾಸೆಗೆ ಕರ್ಮ | ಯೋಗಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದವ ಹೀನ ||1||
ಹಠದಿಂದ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯವ| ದಿಟವಾಗಿ ಗೆಲ್ಲುತಲಿರುವ ||
ಹಠಯೋಗಿ ಮಹಿಮೆಯ ಬಿಡಲು| ಘಟಸಾಕ್ಷಿ | ಜ್ಞಾನವ ಪಡೆವ ||2||
ಲಯಮೂರ್ತಿ ಶಿವನೊಳಗೆಲ್ಲಾ| ಲಯವಾಗುತಿರುವುದ ಬಲ್ಲಾ ||
ಲಯಯೋಗಿ ಜ್ಞಾನದೊಳೆಲ್ಲಾ | ಲಯ ಮಾಡಿ ಸಗುಣದಿ ನಿಲ್ಲ ||3||
ಮಂತ್ರಾರ್ಥವರಿಯುವ ಯೋಗಿ | ಮಂತ್ರಕ್ಕೆ ಕಾರಣನಾಗಿ ||
ಮಂತ್ರಾಧಿದೈವವ ಬೆರೆವ | ತಂತ್ರಾರ್ಥ ಜ್ಞಾನವ ಪಡೆವ ||4||
ರಾಜಂಗೆ ಸರ್ವ ಸ್ವತಂತ್ರ | ತೇಜೋ ವಿಶೇಷದ ತಂತ್ರ||
ರಾಜಿಸುತಲಿರುವಂದದೊಳು| ನೈಜಾಂಶ ರಾಜಯೋಗಿ ||5||
ಕ್ರಮದಿಂದ ಮನವನು ಗೆದ್ದ | ಸುಮನೋ ವಿಲಾಸವ ತಾಳ್ದ ||
ಅಮನಸ್ಕ ರಾಜಯೋಗಿ | ಸಮಭಾವ ಉಳ್ಳವಿರಾಗಿ ||6||
ಶಿವಸರ್ವ ಕರ್ತೃವೆಂದು | ಶಿವಸರ್ವ ಭೋಕ್ತ ೃವೆಂದು||
ಶಿವಜೀವರೈಕ್ಯದಿ ನಿಂದ | ಶಿವಯೋಗಿ ನರಹರಿಯಾದ ||7||
ಸಂತತ ಸದ್ಗುರು ಚಿಂತನದೊಳು
ಸಂತತ ಸದ್ಗುರು ಚಿಂತನದೊಳು ನಿ| ಶ್ಚಿಂತೆಯನಾಂತೆನು ಮನದಲ್ಲಿ ||ಪ||
ಅಂತರಂಗದೊಳು| ಶಾಂತಿಯ ತಪವ ನಿ| ರಂತರ ಗೈದೆನು ನಿಜದಲ್ಲಿ ||ಅಪ||
ಯಂತ್ರದೇಹ ಶಿವ| ಮಂತ್ರದಿಂದ ನಿ| ಯಂತ್ರಣವೆನ್ನುತ ಚಿಂತಿಸಿದೆ||
ತಂತ್ರಗಾರ ಗುರು ಬೋಧಿಸಿದಂತೆ ಸ್ವ| ತಂತ್ರನಾಗಿ ಸುಖ ಸಾಧಿಸಿದೆ ||1||
ವ್ಯಾಧನ ಬಲೆಯೊಳು ಬಿದ್ದ ಹರಿಣ ದಂ| ತಾದಯನ್ನ ಭವ ಬಲೆಯಿಂದ ||
ಹಾದಿಯ ತೋರಿಸಿ ಪಾರುಗೈದ ಗುರು| ನಾದೋಪಾಸನ ಬಲದಿಂದ ||2||
ಕಾಡಿನ ಮಧ್ಯದಿ ಕಾಳ್ಕಿಚ್ಚೆದ್ದಿರ | ಲೋಡುತಿದ್ದೆನಾ ಭಯದಿಂದ||
ಬೇಡಬೇಡ ಭಯ ಬಾರೆನ್ನುತ ಕಾ| ಪಾಡಿದ ನರಹರಿ ದಯದಿಂದ ||3||
ನಾದವನರಿಯದೆ | ವೇದವನೋದಲು | ಹಾದಿಯು ಸಿಕ್ಕದು ಸಾಧಿಸದೆ ||
ವಾದಭೇದಗಳು | ಹೋದರೆ ಶ್ರೀಗುರು | ಬೋಧೆಯೊಳಗೆ ಸು | ಸ್ವಾದವಿದೆ ||4||
ನರಹರಿ ಸದ್ಗುರು | ಚರಣವ ನಂಬದೆ | ಹರಿಯದು ಭವಭಯವೆಂದರಿದೆ ||
ಅರಿವು ಮರವೆಯೆರ| ಡಿರದೊಂದಾಗಿಹ | ಪರಿಯನರಿತು ನಾ ಸುಖಿಯಾದೆ ||5||
ಎಂತಿರುವನು ಯೋಗಿಯು
ಎಂತಿರುವನು ಯೋಗಿಯು | ಬ್ರಹ್ಮದ|
ಚಿಂತನ ಸುಖ ಭೋಗಿಯು ||ಪ||
ಸ್ವಾಂತದೊಳಾನಂದ| ನಿಂತಿರಲೇ ನೊಂದ | ಚಿಂತಿಸದಿರುವಾತನು ||ಅಪ||
ತನುವಿದ್ದು ಇಲ್ಲೆಂಬನು| ತನ್ನಯ|
ಮನದಿಚ್ಛೆಗಳ ನಂಬನು ||
ಘನವೈರಾಗ್ಯವು | ಅನುಪಮ ಭಾಗ್ಯವು | ಎನುತಿರ್ಪ ತಾನೀತನು ||1||
ಕಂಡದ್ದು ಸುಳ್ಳೆಂಬನು| ಕಾಣದ|
ಖಂಡತ್ವ ತಾನೆಂಬನು ||
ಪಿಂಡದೊಳಗೆ ಬ್ರ| ಹ್ಮಾಂಡವ ಕಾಂಬನು | ಖಂಡಿತ ನಿಜ ವಾಚ್ಯನು ||2||
ನಾದವೆ ತಾನಾದನು | ಬಿಂದುವಿ |
ಗಾದಿಯೆ ತಾನೆಂದನು ||
ನಾದಾಂತದಿ ಚಿ| ನ್ನಾದದಿ ನಿಂದನು | ಬೋಧಾಂತ ಕಳೆಯಾದನು ||3||
ಇರವೆನ್ನಿಸುತ ಬಂದನು| ತನ್ನೊಳ|
ಗರಿವೆನ್ನಿಸುತ ನಿಂದನು ||
ಇರವರಿವುಗಳನು | ಬೆರೆದಾನಂದದಿ| ಪರವಸ್ತು ತಾನಾದನು ||4||
ನಿರ್ಗುಣ ತಾನಾದನು | ಇಂದ್ರಿಯ
ನಿಗ್ರಹ ಪಡೆದಾತನು||
ಸ್ವರ್ಗವ ಬಿಟ್ಟ ಪ| ವರ್ಗವ ಹೊಂದಿಪ| ಭರ್ಗ ನರಹರಿಯೀತನು ||5||
ಅಖಂಡ ಬ್ರಹ್ಮದ ಸುಖ ಸ್ವರೂಪದ
ಅಖಂಡ ಬ್ರಹ್ಮದ | ಸುಖ ಸ್ವರೂಪದ|
ಪ್ರಕಾಶ ಪ್ರಣವಕೆ ನಮೋ ನಮೋ ||ಪ||
ಸ್ವಕಾಂತಿಯೊಳು ನಖ| ಶಿಖಾಂತ ಹೊಳೆಯುವ |
ವಿಕಾಸ ಪ್ರಣವಕೆ ನಮೋ ನಮೋ ||ಅಪ||
ಹಕಾರ ರೇಚಕ ಸಕಾರ ಪೂರಕ|
ಹಕಾರ ಸಕಾರ ಮಧ್ಯದೊಳು||
ಸುಕಾಂತಿ ಬೀರುವ ಬಿಂದುವೆ ಏಕೋ|
ಪ್ರಕಾರ ಕುಂಭಕವಾಗಿರಲು ||1||
ಹಕಾರ ಸಕಾರ ಮಧ್ಯದೊಳಾನಿ |
ರ್ವಿಕಾರ ಬಿಂದುವೆ ಬ್ರಹ್ಮವದು||
ಪ್ರಕಾಶಿಸುವುದಾ ಸೋಹಂ ಕೊನೆಯೊಳು |
ಸುಖ ಸ್ವರೂಪದ ಧರ್ಮವದು ||2||
ಹಕಾರವೇ ಶಿವರೂಪವಾಗಿರುತಿದೆ|
ಸಕಾರ ಶಕ್ತಿಯ ರೂಪವಿದೆ||
ಹಕಾರ ನಿರ್ಗಮವಾಗುತಲಿರುತಿದೆ|
ಸಕಾರ ಪ್ರವೇಶವಾಗುತಿದೆ ||3||
ಹಕಾರ ಸಮಷ್ಟಿ ಈಶ್ವರನೆನಿಸಿದೆ |
ಸಕಾರ ವ್ಯಷ್ಟಿಯು ಜೀವವಿದೆ ||
ಹಕಾರ ಸಕಾರವೆರಡೂ ಕೂಡಲು|
ಅಖಂಡ ಬಿಂದುವೆ ಐಕ್ಯವಿದೆ ||4||
ಹಂಸನ ಮಧ್ಯದಿ ಸೋಹಂ ಕೊನೆಯೊಳು |
ಸಂಶಯವಿಲ್ಲದೆ ತೋರುತಿದೆ||
ಸ್ವಾಂಶದಿ ಬೆಳಗುತ ನರಹರಿ ಪರಮ|
ಹಂಸನೊಳಗೆ ಗೋಚರಿಸುತಿದೆ | |5||
ನಡೆಯೊಳು ಹಂಸ ಸ್ವರೂಪದೊಳಿರುವುದು |
ನುಡಿಯೊಳು ಸೋಹಂ ತಾನಹುದು||
ನಡೆನುಡಿ ನಡುವೇ ನಿರಂಜನತ್ವವ |
ಪಡೆದಡಗಿತು ಪರತತ್ವವಿದು ||6||
ಸಕಾರ ವಿರಾಟ ರೂಪಾಗಿರುವುದು |
ಹಕಾರ ಸ್ವರಾಟ ರೂಪವದು ||
ವಿಕಾರವಿಲ್ಲದ ಬಿಂದುವೆ ಏಕೋ |
ಪ್ರಕಾರರಾಜಿಪ ಬ್ರಹ್ಮವದು ||7||
ಹಕಾರ ಬ್ರಹ್ಮನು ಸಕಾರ ಜೀವನು |
ಹಕಾರ ಸಕಾರ ಮಧ್ಯದೊಳು |
ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಿಹ ಬಿಂದುವಿನಲ್ಲಿಯೆ |
ವಿಕಾರವಿಲ್ಲದೆ ಕೂಡುವರು ||8||
ನಡೆನುಡಿಗಳ ನಿಲುಕಡೆಯೊಳು ನಿಲ್ವುದು |
ಜಡ ದೃಶ್ಯಕೆ ಬೇರಾಗಿಹುದು||
ಬೆಡಗಿನ ಬ್ರಹ್ಮವು ಕಡು ಸುಖ ರೂಪವು |
ಒಡೆಯನು ನರಹರಿ ತಾನಹುದು ||9||
ಬ್ರಹ್ಮವ ತಿಳಿದವ
ಬ್ರಹ್ಮವ ತಿಳಿದವ | ಬ್ರಹ್ಮವೆ ಆಗುವ|
ಸಮ್ಮತ ಶೃತಿಮತ ಕೇಳಯ್ಯ ||ಪ||
ನಿರ್ಮಮಕಾರದಿ | ನಿರ್ಮಲ ಭಾವದಿ|
ಕರ್ಮವ ಕಳೆಯುತ ಬಾಳಯ್ಯ ||ಅ ಪ||
ನಡೆಯೊಳು ಹಂಸನ ರೂಪದೊಳಿರುವುದು|
ನುಡಿಯೊಳು ಸೋಹಂ ತಾನಹುದು||
ನಡೆನುಡಿ ನಡುವೇ ನಿರಂಜನತ್ವವ|
ಪಡೆದಡಗಿಹುದು ಬ್ರಹ್ಮವದು ||1||
ಸಕಾರ ವಿರಾಟ ರೂಪಾಗಿರುವುದು |
ಹಕಾರ ಸ್ವರಾಟ ರೂಪಹುದು||
ವಿಕಾರವಿಲ್ಲದ ಬಿಂದುವೆ ನಾನಾ|
ಪ್ರಕಾರ ಜಗದಾಶ್ರಯವಿಹುದು ||2||
ಹಕಾರ ಬ್ರಹ್ಮವು| ಸಕಾರ ಜೀವನು|
ಹಕಾರ ಸಕಾರ ಮಧ್ಯದೊಳು||
ಪ್ರಕಾಶವಾಗಿಹ ಬಿಂದುವಿನಲ್ಲಿಯೆ|
ಸುಖ ಸ್ವರೂಪದಿ ಬೆರೆತಿರಲು ||3||
ಅಕಾರ ಬ್ರಹ್ಮನು ಉಕಾರ ವಿಷ್ಣುವು|
ಮಕಾರ ರುದ್ರನು ಕೂಡುವರು||
ಪ್ರಕಾಶದಿಂದೋಂಕಾರದ ತುದಿಯೊಳು |
ಶಿಖಾ ಸ್ವರೂಪದಿ ಬೆಳಗುವರು ||4||
ನಡೆನುಡಿಗಳ ನಿಲು ಕಡೆಯೊಳು ನಿಲ್ವುದು |
ಜಡ ದೃಶ್ಯಕೆ ಬೇರೆನಿಸಿಹುದು||
ಬೆಡಗಿನ ಬ್ರಹ್ಮವು ಕಡು ಸುಖ ರೂಪವು |
ಒಡೆಯನು ನರಹರಿ ಸದ್ಗುರುವು ||5||
ಮಲಿನ ದೇಹದಿ ಹುಟ್ಟಿದರು
ಮಲಿನ ದೇಹದಿ ಹುಟ್ಟಿದರು ನಿ |
ರ್ಮಲವದಾವುದು ಪೇಳಿರಣ್ಣ ||ಪ||
ಅಳಿಯದಂದದಿ ಹೊಳೆಯುತಿಪುದು |
ತಿಳಿದು ಪೇಳಿರಿದಾವುದಣ್ಣ ||ಅಪ||
ಹುಟ್ಟಿದಾಕ್ಷಣ ಬ್ರಹ್ಮದೊಳಗೆ|
ನೆಟ್ಟಗೇ ತಾ ಬೆರೆದು ಹೋಗೆ||
ದಿಟ್ಟ ಗುರು ಪುತ್ರರಿಗೆ ಮಾತ್ರ|
ಥಟ್ಟನೇ ವಶವಾದ ಸೂತ್ರ ||1||
ಎಲ್ಲವನು ತಾನೆಣಿಸಿ ತೋರ್ಪುದು |
ಎಲ್ಲಿ ಕಾಣದೆ ಹೋಗುತಿರ್ಪುದು||
ಬಲ್ಲವಗೆ ತನ್ನಲ್ಲೆ ಇರುವುದು|
ಬಲ್ಲವರು ನಿಜ ಹೇಳಬಹುದು ||2||
ಮೈಗೆ ಸೋಕದು ಕಣ್ಗೆ ಕಾಣದು|
ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕದು ನೋಡಿರಣ್ಣಾ ||
ಹಾಗೆ ಹೀಗಿದೆ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸ|
ಲಾಗದಂತಹ ವಸ್ತುವಣ್ಣಾ ||3||
ಎಂಜಲಲ್ಲಿಯೆ ಹುಟ್ಟಿದರು ಭವ|
ಭಂಜಿಸುತ್ತಿದೆ ಮಾಡಲನು ಭವ||
ರಂಜಿಸುತ್ತ ಪವಿತ್ರವೆನಿಸಿ ನಿ|
ರಂಜನದಿ ಬೆರೆದಿರ್ಪುದಣ್ಣಾ ||4||
ಸತ್ತು ಚಿತ್ತಾನಂದ ರೂಪವು |
ನಿತ್ಯವಿದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪ್ರಣವವು ||
ಮಿಥ್ಯ ಮಾಯಾ ದೂರವಾದುದು |
ಸತ್ಯ ನರಹರಿ ಮಂತ್ರ ತಾನಿದು ||5||
ಅಂಬರವನಿದು ತುಂಬಿರುವುದು |
ನಂಬಿದವರಿಗೆ ಇಂಬಿರುವುದು ||
ಶಂಭು ರೂಪವ ತಾಳಿರುವುದು |
ಅಂಬುಧಿಯಲಿ ವಿಜೃಂಭಿಸುವುದು ||6||
ಶುದ್ಧ ಬುದ್ಧವು ಸಿದ್ಧವಾದುದು |
ವಿದ್ಯೆ ಎನಿಸಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದುದು||
ವೇದ್ಯವಾಯಿತು ನರಹರಿಯೊಳು |
ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು ಭಕ್ತಜನಕೆ ||7||
ನಂಬಿರಿ ನಂಬಿರಿ ಶಿವನನ್ನು
ನಂಬಿರಿ ನಂಬಿರಿ ಶಿವನನ್ನು |
ತುಂಬುತ ಮನದೊಳು ಭಕ್ತಿಯನು ||ಪ||
ಹಂಬಲವಿಲ್ಲದ ಮುಕ್ತಿಯನು |
ಸಂಭ್ರಮದೊಳು ಶಿವ ನೀಯುವನು ||ಅಪ||
ನಡೆಯೊಳು ಗೌರೀವರನಾಗಿ | ಸ|
ನ್ನುಡಿಯೊಳು ಗಂಗಾಧರನಾಗಿ||
ನಡೆನುಡಿಗಳು ನಿಲು ಕಡೆಯಾಗಿ| ನಿಂ|
ದೊಡನೇ ತೋರಿದ ಮೃಢನಾಗಿ ||1||
ನಾದದ ಮೂಲದಿ ಬೆಳಗುವನು | ಪರ |
ನಾದ ವಿಲಾಸದಿ ತೋರುವನು||
ಸಾಧಿಸಿ ಬಿಂದುವ ಸೇರುವನು | ನಿಜ|
ಬೋಧದಿ ಚಿತ್ಕಳೆ ಬೀರುವನು ||2||
ಮೂಲಾಧಾರದಿ ನಡೆಯುವನು | ಭವ|
ಮೂಲವ ಛೇದಿಸಿ ಬಿಡುವವನು ||
ಕಾಲನ ಭಯವನು ನೀಗುವನು | ಚಿ|
ನ್ಮೂಲದಿ ನರಹರಿ ಯಾಗುವನು ||3||
ಆರತಿ ಎತ್ತುವೆ ರೇವಣಸಿದ್ಧಗೆ
ಆರತಿ ಎತ್ತುವೆ ರೇವಣಸಿದ್ಧಗೆ |
ಧಾರಿಣಿ ತತ್ವ ಪ್ರಸಿದ್ಧನಿಗೆ ||ಪ||
ಮೂರು ನೇತ್ರಗಳ ಧರಿಸಿದ ಮಂಗಳ |
ಮೂರುತಿಯಹ ಪರಿಶುದ್ಧನಿಗೆ ||ಅಪ||
ವರಮುನಿ ಕುಂಭಜನಿಗೆ ಪರ ತತ್ವವ|
ಹರುಷದಿ ಪೇಳಿದ ಗುರುವರಗೆ ||
ಹರಿಹರ ಭೇದವು ಹರಿಯಲಿಯೆನ್ನುತ |
ಹರಿ ವಿಗ್ರಹವನು ನಿಲಿಸಿದಗೆ ||1||
ನರರನು ಕೊಲ್ಲುವ ದುರುಳ ತಗುಣಿಗಳ|
ಉರಿಗಣ್ಣೊಳು ಸುಟ್ಟಾತನಿಗೆ ||
ಧರೆ ಮೂರನು ಗೆಲುವಂಥ ಕಠಾರವ|
ಸುರಗಿಯ ಮಾಡಿಟ್ಟಾತನಿಗೆ ||2||
ಮಾಯಾ ದೇವಿಯ ಮನೆಯೊಳು ನೀರನು |
ಕಾಯಕವೆಂದೇ ಹೊತ್ತವಗೆ||
ರಾಯ ಬಿಜ್ಜಳನ ಮನೆಯನು ಸುಟ್ಟು ನಿ|
ರಾಯಾಸದಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದವಗೆ ||3||
ಮೂರು ಕೋಟಿ ಲಿಂಗಗಳ ನಿಲಿಸಿದ|
ಧೀರ ವಿಭೀಷಣ ವರದನಿಗೆ||
ಗೋರಕ್ಷಕನ ವಿಷ ಶಸ್ತ್ರವ ನುಂಗುತ|
ಕ್ರೂರನ ಗರ್ವವ ಹರಿದವಗೆ ||4||
ಸುರಗಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವ ಕನ್ಯೆಯರನು |
ಸೆರೆ ಬಿಡಿಸಿದ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮನಿಗೆ ||
ಧರೆಯನು ಪಾವನ ಮಾಡುವೆನೆನ್ನುತ|
ನರಹರಿ ರೂಪದಿ ಬಂದವಗೇ ||5||
ಸಾಕಬಾರದೇ ಗಿಣಿಯ
ಸಾಕಬಾರದೇ | ಗಿಣಿಯ| ಸಾಕಬಾರದೇ ||ಪ||
ಸಾಕಿದರೆ ವಿವೇಕವಿತ್ತು| ಶೋಕ ದೂರ ಮಾಡುತಿತ್ತು ||ಅಪ||
ದೇಹ ಪಂಜರವನ್ನು ಸೇರಿ|
ಮೋಹ ದಾಹವನ್ನು ಮೀರಿ||
ಕೋಹಂ ಕೋಹಂ ಎನ್ನದಂತೆ |
ಸೋಹಂ ಭಾವ ತಾಳಿತಂತೆ ||1||
ರಾಮ ರಾಮ ಎನ್ನುತಿಹುದು |
ಪ್ರೇಮ ಭಾವ ತಾಳಿರುವುದು ||
ಕಾಮಿತಾರ್ಥ ಕೆಳಸದಿರುವಾ |
ರಾಮ ಗಿಳಿಯ ನುಡಿಯ ಕೇಳ್ವಾ ||2||
ಕಾಲನೆಂಬ ಬೆಕ್ಕಿಗಿನ್ನು |
ತಾಳದನಿತು ಭಯವ ತಾನು ||
ಲೀಲೆಯಿಂದ ಕಾಲನೊಡನೆ |
ಕಾಳಗಕ್ಕೆ ನಿಂತ ಗಿಣಿಯ ||3||
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರ ಸುತ್ತಿ ಬಂತು |
ಗುಪ್ತ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ||
ಸಪ್ತ ಕೋಟಿ ಮಂತ್ರ ನುಡಿವ|
ತೃಪ್ತಮಾದ ಜ್ಞಾನ ಗಿಣಿಯ ||4||
ನಡೆಯ ಮೀರಿ | ನುಡಿಯ ಸೇರಿ|
ನಡುವೆ ನಿಂತು ಬೆಡಗು ತೋರಿ||
ಸಿಡಿದು ಜಾರಿ ಮೃಢನ ಭೇರಿ|
ಹೊಡೆದು ಸಾರಿದಂಥ ಗಿಣಿಯ ||5||
ಶರೀರ ಮಾವಿನ ಮರದೊಳಿದ್ದು|
ದೊರೆತ ಫಲವ ತಾನೆ ಮೆದ್ದು||
ಬರಿದು ಮಾಡಿಯೆಲ್ಲ ಗೆದ್ದು |
ಬರುವ ಗಿಣಿಯೆ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದು ||6||
ಜಾಣ ನುಡಿಗಳೆಲ್ಲ ಕಲಿತು|
ಮೌನದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಬಲಿತು ||
ಜ್ಞಾನಿ ನರಹರೀಂದ್ರ ನಡಿಯ|
ಧ್ಯಾನ ಮಾಳ್ಪ ಜ್ಞಾನ ಗಿಣಿಯ ||7||
ಈ ದೇಹದೊಳಗೆ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲದೆ
ಈ ದೇಹದೊಳಗೆ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲದೆ ದಿವ್ಯ|
ಮಾದ ಪರ ತತ್ವವು ಬೆಳಗುತಿದೆ ||ಪ||
ಭೂದೇವ ಶ್ರೀಗುರು| ಪಾದವಂ ಸೇರಲು|
ಬೋಧೆಯಿಂದಲೆ ಮುಕ್ತಿಯಾಗುತಿದೆ ||ಅಪ||
ಭೂ ಚಕ್ರದೊಳಗೆ ಸರ್ವಾಚಾರ ಕಾರಣ|
ದಾಚಾರ ಲಿಂಗವೆ ಗಣಪತಿಯು||
ಗೋಚರಿಸುವ ಗಂ| ಧಾರ್ಚನೆಯೊಳು ಭಕ್ತ|
ನಾಚರಿಸುವ ನಿತ್ಯ ಪೂಜೆಯನು ||1||
ಜಲಚಕ್ರದೊಳಗೆ ನಿ| ರ್ಮಲ ಗುರುಲಿಂಗವೆ |
ಜಲಜ ಸಂಭವನೆನ್ನಿಸಿರುತಿರಲು ||
ಒಲಿದು ಮಾಹೇಶ್ವರ| ಸುಲಲಿತ ರಸಪೂಜೆ|
ಯೊಳು ತೃಪ್ತಿಗೊಳಿಸುವ ನಂದದೊಳು ||2||
ಅಗ್ನಿ ಚಕ್ರದಿ ಸರ್ವಯಜ್ಞ ಕಾರಣ ಸ|
ರ್ವಜ್ಞ ಶಿವಲಿಂಗವೆ ವಿಷ್ಣುವೆನಿಸಿ ||
ಸಂಜ್ಞೆ ರೂಪದ ಪೂಜಾ | ಮಗ್ನ ಪ್ರಸಾದಿ| ಶಿ|
ವಾಜ್ಞೆಯಿಂದಲಿ ಪೂಜಿಸುತಲಿರುವಾ ||3||
ವಾಯು ಚಕ್ರದೊಳು ನಿ| ರ್ಮಾಯ ಜಂಗಮಲಿಂಗ|
ಸ್ವಾಯಂಭು ರುದ್ರನೆಂದೆನಿಸಿರಲು||
ಪ್ರೀಯದಿಂ ಸ್ಪರ್ಶವಿ | ಧಾಯಕ ಪೂಜೆಯ|
ಕಾಯದಲ್ಲಿಯೆ ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿಗೈವ ||4||
ಗಗನ ಚಕ್ರದೊಳು ಕ| ರ್ಮಗಳೆಲ್ಲವನು ನೀಗಿ|
ನಿಗಮ ಪ್ರಸಾದ ಲಿಂಗವು ಬೆಳಗೆ ||
ಸೊಗಸಿ ಜೀವಾತ್ಮನ| ಜಗವಂದ್ಯ ಶರಣ ಶ|
ಬ್ದಗಳಿಂದ ಪೂಜಿಪನೆಂದರಿಯೆ ||5||
ಆತ್ಮ ಚಕ್ರದೊಳು ಸ| ರ್ವಾತ್ಮ ಮಹಲಿಂಗವೆ|
ಸೂತ್ರಾತ್ಮ ಶ್ರೀಗುರು ಮೂರ್ತಿಯಿರಲು ||
ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞನೈಕ್ಯನು | ಆತ್ಮಾನಂದದ ಪೂಜೆ|
ಯಿತ್ತು ದಾಜ್ಞಾ ಚಕ್ರವೆನಿಸಿರಲು ||6||
ಸಾವಿರ ದಳ ಚಕ್ರ | ಪಾವನ ಪರನಾದ|
ಕೈವಲ್ಯ| ವೇ ಪರಮ ಗುರುಮೂರ್ತಿ ಯು|
ಸಾವಿರ ವರ್ಣ ಸಂ| ಜೀವನೆನಿಸಿ ನಿ|
ರಾವರಣ ನರಹರಿ ಮೆರೆದಿರಲು ||7||
ಪರಬೋಧಾ ಸಂಜೀವನವು
ಪರಬೋಧಾ ಸಂಜೀವನವು |
ಗುರು ಪಾದಾಶ್ರಯ ಪಾವನವು ||ಪ||
ಆನೆಯನೇರಿರುವವನು | ಬಡ|
ಶ್ವಾನನಿಗಂಜುವನೇನು |
ಜ್ಞಾನ ಪಡೆದಿರುವವನು| ಅನು |
ಮಾನಕೆ ಹೆದರುವನೇನು ||1||
ಹಾಲೊಳು ಬೆಣ್ಣೆಯು ಇರುವ | ಪರಿ|
ಯೀಲೋಕದಿ ಹರಿಯಿರುವ ||
ಲೀಲೆಯನರಿತವ ಮುಕ್ತ | ಭವ|
ಮಾಲೆಯ ಹರಿಯಲು ಶಕ್ತ ||2||
ವೇದವನೋದಿದರೇನು | ಪರ|
ನಾದವ ಸಾಧಿಸದವನು ||
ಬೋಧೆಯ ಕೇಳಿದರೇನು | ಗುರು|
ಪಾದವ ಸೇರದ ನರನು ||3||
ಮಂತ್ರವ ಜಪಿಸಿದರೇನು | ಶಿವ |
ತಂತ್ರವ ತಿಳಿಯದ ನರನು||
ಚಿಂತನ ಮಾಡಿದರೇನು | ಗುರು|
ಪಂಥವ ನೈದದ ನರನು ||4||
ಧ್ವನಿಸುವ ಪರನಾದವನು | ಸಂ|
ಜನಿಸುವ ವರ ವೇದವನು ||
ಮನು ಜಪ ಸಂಧಾನವನು | ಪಾ|
ವನ ನರಹರಿ ಪೇಳುವನು ||5||
ಯಾಕೆ ತಿಳಿಯದೆ ಹೋದೆ ಮನುಜ
ಯಾಕೆ ತಿಳಿಯದೆ ಹೋದೆ ಮನುಜ |
ಸಾಕು ಬಿಡು ಸಂಶಯವನೀಗ ||ಪ||
ಲೋಕದಾಟವು ನಿಜವೇನಲ್ಲ |
ಲೋಕನಾಥನ ತಿಳಿಯೋ ಬೇಗ ||ಅಪ||
ಭೇದ ಪೇಳ್ವುದು | ವೇದಕೆ ಸಲ್ಲದು |
ವಾದವೆಂಬುದು ಜ್ಞಾನಿಯೊಳಿರದು ||
ಸಾಧುವಾಗದೆ ಮೌನಿಯೆ ಅಲ್ಲ |
ಬೋಧೆಯಿಲ್ಲದ ಶಿಷ್ಯನೆಯಿಲ್ಲಾ ||1||
ನಾದ ಕೇಳದ ಯೋಗಿಯೆ ಇಲ್ಲ|
ಭೇದವಿದ್ದರೆ ಮುಕ್ತನೆ ಅಲ್ಲ||
ಕ್ರೋಧವಳಿಯದೆ ಭಕ್ತನೆ ಅಲ್ಲ |
ಕಾದದಿದ್ದರೆ ವೀರನೆ ಅಲ್ಲ ||2||
ಸತ್ಯ ಬಿಟ್ಟರೆ ತಪವಿನ್ನೇಕೆ|
ಮಥ್ಯವಿದ್ದರೆ ಜಪವಿನ್ನೇಕೆ ||
ಮೃತ್ಯು ಗೆಲ್ಲದ ಮಂತ್ರವು ಏಕೆ |
ಪಥ್ಯವಿಲ್ಲದ ವೈದ್ಯವು ಏಕೆ ||3||
ಮರವೆಗಿಂತಲು ಶತೃವು ಉಂಟೆ |
ಅರಿವಿಗಿಂತಲು ಮಿತ್ರರು ಉಂಟೆ ||
ಗುರುವಿಗಿಂತಲೂ ಹಿರಿಯರುಂಟೆ|
ಶರಣಗಿಂತಲು ಪೂಜ್ಯರುಂಟೆ ||4||
]ನುಡಿಯ ಬಿಟ್ಟರೆ ಧ್ಯಾನವುಂಟೆ |
ನಡೆಯ ಬಿಟ್ಟರೆ ಮೌನವುಂಟೆ ||
ಒಡಲ ಮೋಹದಿ ಮುಕ್ತಿಯುಂಟೆ |
ಒಡೆಯ ನರಹರಿಗಧಿಕರುಂಟೆ ||5||
ಕಾಮಕ್ಕಿಂತಲು ವೈರಿಯುಂಟೆ |
ಪ್ರೇಮಕ್ಕಿಂತಲು ಸೌಖ್ಯವುಂಟೆ ||
ನಾಮ ಬಿಟ್ಟರೆ ಧ್ಯಾನವುಂಟೆ |
ತಾಮಸ ಬಿಡಲಜ್ಞಾನವುಂಟೆ ||6||
ನಿಂದನೆಗಿಂತಲು ಪಾಪವುಂಟೆ |
ವಂದನೆಗಿಂತಲು ಪುಣ್ಯವುಂಟೆ ||
ಬಂಧಕ್ಕಿಂತಲು ನರಕವುಂಟೆ |
ತಂದೆ ನರಹರಿಗಧಿಕರುಂಟೆ ||7||
ತಿಳಿಯಬೇಕು ತಾನೆ ಉಳಿಯಬೇಕು
ತಿಳಿಯಬೇಕು | ತಾನೆ | ಉಳಿಯಬೇಕು ||ಪ||
ತನ್ನ ತಾನೆ ತಿಳಿಯಬೇಕು | ಭಿನ್ನ ಭಾವ ಕಳೆಯಬೇಕು||
ಶೂನ್ಯದಲ್ಲೇ ಹೊಳೆಯ ಬೇಕು | ಧನ್ಯನಾಗಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕು ||ಅಪ||
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಗತೀತ | ನಾದ ಶಿವನೆ ಸಕಲ ಭೂತ ||
ಆದಿಕಾರಣಾತ್ಮನೆಂದು | ವೇದ ಧರ್ಮ ಸಾರಿತೆಂದು ||1||
ನೇತ್ರಮಧ್ಯ ತೇಜೋಲಿಂಗ | ಸೂತ್ರಧಾರಿ ಯಾಗಲಂಗ ||
ಪಾತ್ರ ಧಾರಿಗಳದೆ ಕುಣಿತ| ಸೂತ್ರಧಾರಿಗಿಲ್ಲವೆನುತ ||2||
ಇಳೆಯ ತೂರಿ ಒಳಗೆ ನಿಂತು| ಜಲದ ದಾರಿ ಬಲವನಾಂತು|
ಚಲಿಸಿ ಹಾರಿ ಗಗನ ಸೇರಿ| ಕಳೆಯ ತೋರ್ಪ ದೇವ ಭೇರಿ ||3||
ಭೂಮಿ ಹೊತ್ತ ಆದಿಶೇಷ | ನೇಮದಿಂದ ಚಿದ್ವಿಲಾಸ ||
ಸಾಮಗಾನದಲ್ಲಿ ನಿಂದು | ಪ್ರೇಮ ಬೋಧಗೈದನೆಂದು ||4||
ಆದಿಮೂಲ ವೇದವೆಂದು | ವೇದಮೂಲ ನಾದವೆಂದು||
ನಾದಮೂಲ ಬೋಧೆಯೆಂದು| ಆದಿ ನರಹರೀಂದ್ರ ನೆಂದು ||5||
ಏನು ಪುಣ್ಯವಕ್ಕ
ಏನು ಪುಣ್ಯವಕ್ಕ| ಸು| ಜ್ಞಾನ ಗುರುವೆ ಸಿಕ್ಕ ||ಪ||
ನಾನು ನೀನೆಂಬ ಲೆಕ್ಕ | ತಾನೆ ಕಳೆದು ನಕ್ಕ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗು ಸಿಕ್ಕ | ತಾ| ನಿಲ್ಲದೆಡೆ ಯಿಲ್ಲಕ್ಕ ||
ಬಲ್ಲ ಶರಣರ ಹೊಕ್ಕ | ಅಲ್ಲೆ ಕಳೆದ ದುಃಖ ||1||
ನತ್ತು ಮೂಗಿಗಿಟ್ಟು | ಸಂ| ಪತ್ತಿನ ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಿ ||
ಮುತ್ತೈದೆ ಮಾಡಿಟ್ಟ | ಸತ್ಯ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ||2||
ಮೂರು ನದಿಯ ಮಧ್ಯ | ಸಂ | ಚಾರವಿಲ್ಲದಿದ್ದ |
ಜಾರಿ ನೀರಿಗೆ ಬಿದ್ದ | ಮೀರಿ ಪಾಪಗೆದ್ದ ||3||
ಹರಿವ ಹಾವು ಹಿಡಿದ| ಕೈ | ಸೆರೆಯ ಮಾಡಿ ನಡೆದ||
ಪರಮಾರ್ಥ ಕೂಡಿದ| ಪರಮ ಯೋಗ ಪಡೆದ ||4||
ಆಶಾಪಾಶ ಸುಟ್ಟ | ಬಹು| ಲೇಸು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟ ||
ದೋಷಗಳ ಕಳೆದಿಟ್ಟ | ಸೋಸಿ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟ ||5||
ಗುಪ್ತಗಾಮಿ ಗಂಗಾ | ನಿರ್ಲಿಪ್ತದಂತರಂಗಾ ||
ಸಪ್ತ ವರ್ಣದ ಲಿಂಗ| ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಪಾಪಭಂಗ ||6||
ಆರು ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿ | ಸುರ| ಭೇರಿ ನಾದ ತೋರಿ||
ಧೀರ ನರಹರಿ ಸೂರಿ| ತೋರಿಬಿಟ್ಟ ದಾರಿ ||7||
ಬ್ರಹ್ಮವೆಂತು ಇರ್ಪುದೆಂದು
ಬ್ರಹ್ಮವೆಂತು ಇರ್ಪುದೆಂದು | ನಿಮ್ಮೊಳಿಂತು ನೀವೆ ತಿಳಿದು ||
ನೆಮ್ಮದಿಯನು ತಾಳಬಹುದು ನಿರ್ಮಲಾತ್ಮರು ||ಪ||
ಆದಿಮಧ್ಯ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲ| ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಗತೀತ|
ವೇದವಾಗಿ ಬಂದು ತೋರಿ ಬೋಧೆ ಎನಿಸಿತು ||1||
ಪಾಪ ಪುಣ್ಯ ಲೇಪವಿಲ್ಲ| ಕೋಪ ತಾಪ ರೂಪವಿಲ್ಲ|
ಶಾಪ ವರಗಳೆಂಬುದಿಲ್ಲ| ಲೋಪವಾಗದು ||2||
ದೇಶ ಕಾಲ ಭೇದವಿಲ್ಲ| ಆಸೆ ದೋಷ ಲೇಶವಿಲ್ಲ||
ನಾಶರಹಿತ ವಸ್ತುವಾಗಿ | ಶೇಷವೆನಿಸಿದೆ ||3||
ನಾನು ನೀನು ಎಂಬುದಿಲ್ಲ| ಹಾನಿ ವೃದ್ಧಿ ತನ್ನೊಳಿಲ್ಲ ||
ತಾನೆತಾನೆ ಸರ್ವರಲ್ಲಿ | ಜ್ಞಾನವೆನಿಸಿದೆ ||4||
ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಎಂಬುದಿಲ್ಲ | ಎಲ್ಲಿ ತಾನೆ ಇರುವುದಲ್ಲ||
ಬಲ್ಲ ಮಹಿಮರೆಲ್ಲರಲ್ಲಿ| ಬೆಳಗುತಿರ್ಪುದು ||5||
ಶರೀರವಿಲ್ಲ ಕರಣವಿಲ್ಲ| ದುರಿತವಿಲ್ಲ ದುಃಖವಿಲ್ಲ ||
ಹರುಷ ದುಃಖ ದೂರವಾಗಿ| ಮರೆಯುತಿರ್ಪುದು ||6||
ವಿಧಿ ನಿಷೇಧವೆಂಬುದಿಲ್ಲ | ಬಧಿರ ಮೂಕ ಅಂಥವಲ್ಲ ||
ಮಧುರ ಕಹಿಗಳದಕೆಯಿಲ್ಲ | ಅಧಿಕವೆನಿಸಿದೆ ||7||
ಸರ್ವಸಾಕ್ಷಿ ತಾನೆಯಾಗಿ | ಸರ್ವದೊಳಗೆ ತಾನೆಯಿದ್ದು |
ನಿರ್ವಿಕಾರಮಾಗಿಯಿಹುದು | ಸರ್ವ ಕಾಲದಿ ||8||
ಕಾಲ ಕರ್ಮ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ| ಲೀಲೆಯಿಂದ ತಾನೆ ಬೆಳಗಿ ||
ಮೂಲ ನರಹರೀಂದ್ರನೆನಿಸಿ | ಹೊಳೆಯುತಿರ್ಪುದು ||9||
ಜ್ಞಾನಿಗೆ ತಾನೇ ಕಾಣುವ
ಜ್ಞಾನಿಗೆ ತಾನೇ ಕಾಣುವ ಶಿವನ | ಜ್ಞಾನಿಗೆ ಕಾಣುವನೇ ||ಪ||
ಸ್ವಾನುಭಾವ ಸಂಪನ್ನರಿಗಾದರೆ| ಕಾಣಿಸುವನು ತಾನೇ ||ಅಪ||
ಒಂದೆಡೆ ಶಬ್ದವ| ನೊಂದೆಡೆ ಸ್ಪರ್ಶವ| ನೊಂದೆಡೆ ರೂಪವನು ||
ಒಂದೆಡೆ ರಸವನು | ಒಂದೆಡೆ ಗಂಧವ | ಹೊಂದುತ ಶಿವನಿಹನು ||1||
ನಾಸಾಗ್ರದಿಸ | ರ್ವೇಶನಿರುವನು | ವಾಸುದೇವನೆನಿಸೀ ||
ವಾಸನ ಹರಸ | ನ್ಯಾಸಿಗೆ ಗೋಚರ | ಈಶನು ನಿರ್ದೋಷಿ ||2||
ರಸನೆಯ ಕೂಡುತ | ರಸಗಳನುಣ್ಣುತ | ಎಸೆವುದು ಪರಬ್ರಹ್ಮ ||
ಉಸುರುತು ವೇದವ| ಸಸಿನ ಸುಬೋಧವ | ನೊಸೆದುದು ನಿಜಧರ್ಮ ||3||
ಕಂಗಳ ಸೇರುತ | ಕಂಗೊಳಿಸುತಲಿದೆ | ಮಂಗಳ ಶಿವಲಿಂಗ||
ಸಂಗರಹಿತ ಸ| ರ್ವಾಂಗವ ತುಂಬಿದ| ಜಂಗಮ ಧವಳಾಂಗ ||4||
ಬಿಚ್ಚಲು ಜಾಗ್ರವು | ಮುಚ್ಚಲು ಸುಪ್ತಿಯು | ಚಿಚ್ಛಕ್ತಿಯ ಸಂಗ|
ಎಚ್ಚರ ದೊಳಗತಿ| ಎಚ್ಚರ ನರಹರಿ | ಅಚ್ಚ ಅರಿವು ಲಿಂಗ ||5||
ಹೊರಗಡೆ ಬಂದರೆ ವಿಶ್ವವ ನುಂಗುವ | ಇರಲೊಳಗೀ ಶರೀರವ ನುಂಗಿ ||
ಮೆರೆಯುವ ಶಿವನನು | ಬೆರೆದಿರುವಾತನು | ಪರಮ ಜ್ಞಾನಿಯಹನು ||6||
ಸರ್ವೇಶ್ವರ ನೀ ಸರ್ವಾಂಗಗಳೊಳು | ಸರ್ವಾತ್ಮಕನಾಗಿ ||
ನಿರ್ವಹಿಸುತ ಸುಖ | ಸರ್ವವ ಪೊಂದುತ | ಲಿರ್ವನು ನರಹರಿಯು ||7||
ಯಾಕೆ ತಿಳಿಯದೆ ಹೋದೆ
ಯಾಕೆ ತಿಳಿಯದೆ ಹೋದೆ | ಏಕಾಂತ ಬ್ರಹ್ಮವ |
ಸಾಕಾರದೊಳಗೆ ನಿ| ರಾಕಾರವಿರಲು ||ಪ||
ಸಾಕಾರದೊಳಗೆ ನಿರಾಕಾರ ಸಗುಣವ | ಸ್ವೀಕಾರ ಮಾಡುತ್ತ|
ಸೋಕಿ ಸೋಕದೆ ನಿರ್ಗುಣಾ ಖಂಡವಿರಲು ||ಅಪ||
ಪಂಚಚನ್ಮಾತ್ರೆಗಳೆ | ಪಂಚ ಭೂತಗಳಾಗಿ|
ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಂಚು ಹಾಕಿಹವು||
ಪಂಚ ಬ್ರಹ್ಮರು ಬಂದು| ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯದಿ ನಿಂದು |
ಪಂಚವಿಷಯದ ಪೂಜೆಯಿಂ ತೃಪ್ತಿಗೊಳಲು ||1||
ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳೆಲ್ಲ | ನಾದ ಬ್ರಹ್ಮವ ಕೂಡಿ|
ಬೋಧಾ ಸ್ವರೂಪಾಗಿ ಬೆಳಗುತ್ತಲಿರಲು ||
ಆದ್ಯಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ| ನಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮವು ತಾನೆ|
ವಾದ ಭೇದಕೆ ಸಿಗದೆ ನಿರ್ಗುಣವಿರಲು ||2||
ನಡುನಾಡಿ ಮಧ್ಯದಿ ಘುಡು ಘುಡಿಸುತಲಿದೆ |
ನುಡಿ ಮೂಲ ಬ್ರಹ್ಮವು ಒಡಲನ್ನೆ ಮೀರಿ||
ಹುಡುಕಾಡಲೇತಕೆ| ಪಡುವಲ ಗುಡಿಯಲ್ಲಿ |
ಒಡೆದು ಮೂಡಿರುವಂಥ ನರಹರಿಯಿರಲು ||3||
ಪಿಂಡಾಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ | ತಂಡಂಗಳೈಕ್ಯದಿ |
ಚಂಡ ಪ್ರಕಾಶದಿಂ ಬೆಳಗುತ್ತಲಿಹುದು ||
ಖಂಡಿಸಲಾಗದ ಖಂಡ ಸ್ವರೂಪಾಗಿ |
ಮಂಡಲತ್ರಯ ಮಧ್ಯೆ ಮೂರ್ತಿಗೊಂಡಿಹುದು ||4||
ಎಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗು ಕಾಣ | ಲೊಲ್ಲದ ಬ್ರಹ್ಮವು |
ಇಲ್ಲೆ ಪವನ ಯೋಗದಲ್ಲೆ ಕಾಣುವುದು||
ಅಲ್ಲಿಯೆ ಹಿಡಿದವನು | ಬಲ್ಲಿದನೆನಿಸುವನು |
ಚೆಲ್ವ ನರಹರಿಯಿರ್ಪನುಲ್ಲಾಸಮಯನು ||5||
ನಾನಾರು ಎಂದೆಂಬ ಸ್ವಾನುಭಾವವನೀಗ
ನಾನಾರು ಎಂದೆಂಬ| ಸ್ವಾನುಭಾವವನೀಗ |
ನೀನೇ ನಿನ್ನೊಳು ತಿಳಿಯೆಲೆ ಜೀವನೆ ||ಪ||
ಮಾನಾಭಿಮಾನಂಗಳೆನೊಂದು ತೋರದ |
ಆನಂದ ಘನ ನೀನೇ ತಿಳಿ ಜೀವನೆ ||ಅಪ||
ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಇರವಾಗಿ | ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಅರಿವಾಗಿ |
ನಡೆನುಡಿಗಳೊಂದಾದ ಕಡೆಯಲ್ಲಿಯೆ ||
ತಡೆಯಿಲ್ಲದಾ ನಂದ ಕಡಲಾಗಿ ಮೆರೆವಂಥ |
ನಡುನಾಡಿ ಬ್ರಹ್ಮವು ನೀನಲ್ಲವೆ ||1||
ನೀನಿಲ್ಲದಿರಲಾಗಿ| ತಾನಿರ್ಪುದೇ ದೇಹ|
ನೀನಾಡಿಸಲು ಸೂತ್ರ ತಾನಾಡಿತು ||
ನೀನಾಡಿಸಿದ ದೇಹ| ನೀನಲ್ಲವೆನ್ನುತ |
ನೀನೇ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡು ಎಲೆ ಜೀವನೆ ||2||
ತನುವಲ್ಲ ನೀನು ಈ | ತನು ನಿನ್ನದಲ್ಲವು |
ಮನವಲ್ಲ ನೀನು ಮನ ನಿನ್ನದಲ್ಲ ||
ಧನಧಾನ್ಯ ವಸ್ತು ವಾ| ಹನ ನಿನ್ನದಲ್ಲವು|
ತನು ಮನ ಸಾಕ್ಷಿಕ ನೀನಲ್ಲವೇ ||3||
ನಿದ್ರೆಯೊಳಿವು ಇಲ್ಲ | ಇದ್ದು ತೋರುವುದಿಲ್ಲ|
ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿಯು ನೀನು ಇದ್ದೆಯಲ್ಲ ||
ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಇಲ್ಲ | ದಿದ್ದರಿವು ನಿಜವೆಂತು |
ಶುದ್ಧಾತ್ಮ ನೀನಿವಕೆ ಬದ್ಧನಲ್ಲ ||4||
ಗುರು ಪಾದಗಳ ನಂಬಿ| ಗುರಿಯನ್ನು ಮನ ತುಂಬಿ |
ಶರೀರಾದಿಗಳ ಸಾಕ್ಷಿ ಇರುವೆನೆಂದು||
ಅರಿತಾಗ ಭವರೋಗ| ಹರಿಯುತ್ತ ಶಿವಯೋಗ |
ಪರನಾಗಿ ನರಹರಿಯೊಳು ಸೇರುತ ||5||
ಆರೂಢನಿವ ನಮ್ಮ ಸದ್ಗುರು ರಾಯ
ಆರೂಢನಿವ ನಮ್ಮ | ಸದ್ಗುರು ರಾಯ | ಈ ರೂಢಿಯೊಳು ಬ್ರಹ್ಮಾ ||ಪ||
ಮೂರೇಳು ಸಾವಿರ || ದಾರುನೂರರ ಜಪ ||
ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಸಂ| ಚಾರ ಮಾಡುತಲಿರ್ಪ ||ಅಪ||
ತನುವೆಂಬ ರಥವೇರಿ | ಆರೂಢನು | ಮನವೆಂಬ ಹಯವೇರಿ ||
ಅನುವಿಂದ ಹಂಕಾರ| ವೆನುವಂಥ ಗಜವೇರಿ ||
ತನು ಕರ್ಮ ತುಳಿದು ನಿ| ರ್ಗುಣ ನಾದದೊಳು ನಿಂತ ||1||
ನಡೆಗೆ ಹಂಸಾರೂಢ | ಸದ್ಗುರು ದೇವ| ನುಡಿಗೆ ಸೋಹಂ ರೂಢ||
ನಡುವೆ ಗರುಡಾರೂಢ| ಕಡೆಗೆ ವೃಷಭಾರೂಢ ||
ಪೊಡವಿ ವಿಶ್ವಾರೂಢ| ಒಡಲ ಸಾಕ್ಷಿಕ ಗೂಢ ||2||
ಆಧಾರ ಕಮಲದೊಳು | ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯ | ಆಧಾರನಾಗಿರಲು ||
ವೇದಾಂತ ವೇದ್ಯ ಸು| ಬೋಧಾ ಸ್ವರೂಪನು ||
ಆದ್ಯಂತ ರಹಿತನು | ಆದಿ ನರಹರಿ ತಾನು ||3||
ರೇವಣಸಿದ್ಧಾ ದೇವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ
ರೇವಣಸಿದ್ಧಾ| ದೇವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ||ಪ||
ನೀ| ಶಿವಯೋಗಿ| ಸುವಿರಾಗಿ|
ಭವರೋಗ ನೀಗಿ | ಪಾಲಿಸಲಾಗಿ ||ಅಪ||
ಹರಿಮೂರ್ತಿ ಶಿರವನ್ನು | ಸರಿ ಮಾಡಿದೆ| ವಿ|
ಸ್ತರ ಮಾದ ಹರಿದ್ವೇಷ ಹೊರ ದೂಡಿದೆ |
ತೋರಿ| ಪರಮಾರ್ಥವ | ಸಾರಿ|
ಚಿರ ಸತ್ಯವ | ಧರೆಯೆಲ್ಲ ಚರಿಸುತ್ತ|
ಮೆರೆದಂಥ ದೇವಾ | ಗುರುವೆನಿಸಿರುವಾ ||1||
ಮುನಿಗಳ್ಗೆ ಪರತತ್ವ | ವನು ಪೇಳಿದೆ | ಸ|
ಜ್ಜನರಿಂಗೆ ಸದ್ಬೋಧೆಯನು ನೀಡಿದೆ||
ನಿನ್ನ | ನೆನೆವಾತನು| ಧನ್ಯನೆನಿ| ಸಿರ್ಪನು| ಅನುಗಾಲ
ಜನಜಾಲ| ಕನುಕೂಲ ಲೀಲಾ| ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಾ ||2||
ಹಣೆಗಣ್ಣಿನೊಳು ಯಕ್ಷ | ರನು ನೋಡಿದೆ| ನೀ|
ನನುವಿಂದ ಕರವಾಲಗಳ ಮಾಡಿದೆ||
ಜ್ಞಾನ| ಧನ ದಾತನೆ | ದೀನ| ಜನ ಪ್ರೀತನೆ ||
ಗುಣವಂತ ಘನ ಶಾಂತ | ಮುನಿನಾಥನೆಂತಾ | ನೆನೆವೆ ಮಹಂತಾ ||3||
ಧರಿಣೀಶ್ವರರಿಗೆಲ್ಲ ಗುರುವೆನ್ನಿಸಿ| ನಿಜ |
ಧರಣೀಂದ್ರ ಸುತೆಯರ್ಗೆ ಪತಿಯೆನ್ನಿಸಿ ||
ದುರುಳ | ಗೋರಕ್ಷನು | ಶರಣು | ಹೊಕ್ಕಿದ್ದನು |
ಕರುಣಾಳು ಮೊರೆ ಬೀಳು | ತಿರುವವರ ಕಾಯ್ದೆ | ಪರ ಸುಖಗೈದೆ ||4||
ಶಿವಲಿಂಗ ಮೂರ್ಕೋಟಿಗಳ ನಿಲ್ಲಿಸೀ | ದಾ|
ನವರಾಯ ಲಂಕೇಶ್ವರನ ಮನ್ನಿಸಿ ||
ಜವದಿ ಪೊರೆದಾತನೆ | ಶಿವನ| ನರಿದಾತನೆ | ನವನೀತಿ ಶಿವಜ್ಯೋತಿ |
ಧವ ನರಹರಿಯೇ| ಪಾವನ ಸಿರಿಯೇ ||5||
ತನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ದೇವರಿಲ್ಲ
ತನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ದೇವರಿಲ್ಲ| ಮಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಮಡಕೆಯಿಲ್ಲ |
ತನ್ನ ತಾನು ತಿಳಿದು ನೋಡೆ| ತಾನೆ ದೇವರು ||ಪ||
ಅನ್ಯ ತನಗೆ ದೇಹವೆಂಬು| ದನ್ನು ತಾನೆ ತಿಳಿದು ನೋಡೆ |
ತನ್ನದಲ್ಲ ದೇಹವೆನಲು ತಾನೆ ದೇವರು ||ಅಪ||
ಶಿಲೆಯೊಳಗ್ನಿ ತಿಲದಿ ತೈಲ| ಕಲೆತ ರೀತಿ ತನ್ನ ದೇಹ|
ದೊಳಗೆ ದೇವರಿರ್ಪ ತಾನೆ ತಿಳಿದು ನೋಡಲು ||
ಒಳಗೆ ಹೊರಗೆ ಒಂದೆಯಾಗಿ| ಬೆಳಗುತಿರ್ಪ ಆತ್ಮನನ್ನು |
ಸುಲಭವಾಗಿ ತಿಳಿಯಬಹುದು ಗುರುವಿನಿಂದಲೆ ||1||
ತನ್ನ ಪಾದ ಶಿರವ ಕಮಠ| ತನ್ನೊಳಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಪುನಃ |
ಮುನ್ನಿನಂತೆ ಹೊರಗೆ ನೀಡಿ ತೋರುವಂದದಿ ||
ತನ್ನೊಳಾತ್ಮ ಇಂದ್ರಿಯಂಗ| ಳನ್ನು ಸೆಳೆಯಲದು ಸುಷುಪ್ತಿ |
ಯಿನ್ನು ಹೊರಗೆ ತೋರಲಾಗಲದುವೆ ಜಾಗ್ರವು ||2||
ಭಾನು ವುದಯವಾಗಲಾಗ | ತಾನೆ ಕಮಲವರಳಿ ಮತ್ತೆ |
ಭಾನು ಮುಳುಗಿದಾಗ ತಾನೆ ಮುಗಿಯುವಂದದೀ ||
ಜ್ಞಾನ ಕರ್ಮ ಇಂದ್ರಿಯವಿ | ತಾನವೆಲ್ಲವಾತ್ಮನಿಂದ |
ತಾನೆ ಬೆಳಗುತಾತ್ಮ ನಿಲ್ಲದಿರಲು ತೋರವು ||3||
ಕತ್ತಲೊಳಗೆ ಮೋಟು ಮರವ | ಮತ್ತೆ ಕಂಡು ಚೋರನೆಂದು |
ಚಿತ್ತ ಭ್ರಾಂತಿಯಿಂದ ಹೆದರಿ ನಿಲ್ಲುವಂದದಿ||
ಹತ್ತಿದಜ್ಞ ಭಾವದಿಂದ | ಸುತ್ತಲಿರ್ಪ ಜಗವ ಕಂಡು|
ಸತ್ಯವೆಂದು ನಂಬಿರುವುದೆ ಜೀವ ಭಾವವು ||4||
ದೂರದಲ್ಲಿ ಶುಕ್ತಿ ಮಿಂಚಿ | ತೋರಲಾಗ ಬೆಳ್ಳಿಯೆಂದು |
ಸಾರಿ ನೋಡಿದವ ನಿರಾಶನಾಗುವಂದದಿ ||
ಮೀರು ತಜ್ಞ ಭಾವವನು ವಿಚಾರ ಶೀಲನಾಗಿ ತಿಳಿಯೆ |
ಸೇರಿ ನರಹರೀಂದ್ರನನ್ನು ದೇವರಾಗುವ ||5||
ಬ್ರಹ್ಮ ಧರ್ಮವು ಎಂಥದು
ಬ್ರಹ್ಮ ಧರ್ಮವು ಎಂಥದು |
ನೈಷ್ಕರ್ಮ ಸಿದ್ಧಿಯ ನಾಂತುದು ||ಪ||
ಬ್ರಹ್ಮ ಮರ್ಮವು ಯಾವುದು | ಸ|
ದ್ಧರ್ಮ ಬೋಧೆಯ ನೀವುದು ||ಅಪ||
ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗೆ ಕಾಂಬುದು |
ನಿರ್ಮಾಯ ವೆನ್ನಿಸಿ ಕೊಂಬುದು ||
ಕಾಯದಲ್ಲಿಯೆ ಇರ್ಪುದು| ಈ |
ಕಾಯ ಗುಣ ಕಳೆದಿರ್ಪುದು ||1||
ನಾದ ಬಿಂದುವು ಕಳೆಗತೀತವು|
ವೇದ ಬೋಧಾ ಪ್ರೀತವು ||
ಆದಿ ಯಂತ್ಯದೊಳೊಂದೆ ಸೂತ್ರವು|
ನಾದ ನಿರ್ಗುಣ ಮಾತ್ರವು ||2||
ಸಗುಣವೆಲ್ಲವ ನಳಿವುದು ತಾಂ|
ಸೊಗಸಿ ನಿರ್ಗುಣಗೈವುದು ||
ಅಗಣಿತಾನಂದಾತ್ಮವೆನಿಸುತ|
ಬಗೆಯೆ ನರಹರಿಯಾದುದು ||3||
ನಾದ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯೊಳಿರುವುದು | ವರ |
ವೇದಮೂರ್ತಿಯೆ ತಾನಿದು ||
ಬೋಧವೃತ್ತಿಯ ತಾಳ್ವುದು | ನಿ |
ರ್ವಾದ ಭಾವದಿ ಮೆರೆವುದು ||4||
ಪಾಪವಿಲ್ಲದೆ ಇರುವುದು | ನಿ |
ರ್ಲೇಪವೆನ್ನಿಸಿ ಮೆರೆವುದು ||
ರೂಪು ಕಾಣಿಸದಿರುವುದು |
ಚಿದ್ರೂಪವೇ ತಾನಾದುದು ||5||
ದೇಹದೊಳು ಪುಟ್ಟಿರುವುದು | ಈ |
ದೇಹಗುಣ ಬಿಟ್ಟಿರುವುದು ||
ಮೋಹವನು ಸುಟ್ಟಿರುವುದು |
ಸಂದೇಹಗಳ ಮೆಟ್ಟಿರುವುದು ||6||
ತಾನೆ ತಾನಾಗಿರುವುದು | ಸು |
ಜ್ಞಾನ ಮಾತ್ರದಿ ಮೆರೆವುದು ||
ಮೌನಿ ನರಹರಿ ಪಾದ ಕಮಲದ |
ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿಯೆ ದೊರೆವುದು ||7||
ಯನಗೆ ತಪ್ಪದು ಬಡತನವು
ಯನಗೆ ತಪ್ಪದು ಬಡತನವು | ದೇವ|
ನಿನಗೆ ತಪ್ಪದು ಸವೆಯದ ಸಿರಿತನವು ||ಪ||
ದಿನವು ಬೇಡುವ ದೀನ ನಾನು | ನಿತ್ಯ|
ಯನಗೆ ಬೇಡದುದೀವ ದಾನಿಯು ನೀನು ||ಅಪ||
ನೀನಿತ್ತುದುಂಬುವ ನಾನು | ದೇವ |
ನೀನೀಯದಿದ್ದರೆ ಗತಿಯಿಲ್ಲ ಏನು ||
ಏನು ತಂದವನಲ್ಲ ನಾನು| ಎಲ್ಲಾ |
ನೀನಿತ್ತೆಯೆನ್ನದ ಪಾಪಿಯು ನಾನು ||1||
ಎಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟರು ಸಾಲದೆÀನೆಗೆ | ಸರ್ವ |
ಸೃಷ್ಟಿಯ ನೆನಗಾಗಿ ಕೊಟ್ಟೆ ನೀ ಕೊನೆಗೆ ||
ಎಷ್ಟು ಕಾರುಣ್ಯವು ನಿನಗೆ | ನಿನ್ನ|
ಎಷ್ಟು ಹೊಗಳಲು ತೀರದಾಯಿತು ಯನಗೆ ||2||
ತನು ಮನ ಧನವ ನೀನಿತ್ತೆ | ನಾನು|
ತನು ಮನ ಧನ ನನ್ನದೆನ್ನುತ್ತ ಹೊತ್ತೆ ||
ಎನಿತು ಉದಾರತ್ವ ನಿನಗೆ | ನಿನ್ನ|
ನೆನೆಯದೆ ಋಣಗೇಡಿ ನಾನಾದೆ ಕೊನೆಗೆ ||3||
ಅಜ್ಞಾನಿ ಜೀವನು ನಾನು | ಪೂರ್ಣ |
ಸುಜ್ಞಾನಿಯೆನಿಸಿರ್ಪ ದೇವನು ನೀನು|
ಆಜ್ಞೆ ಪಾಲಿಸದಾದೆ ನಾನು | ನಿನಗೆ |
ವಿಜ್ಞಾಪಿಸಲು ಬಾಯಿಯಿಲ್ಲವಾದವನು ||4||
ನಾನು ದುರಹಂಕಾರ ವಶನು | ನೋಡೆ |
ನೀನು ನಿರಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಂತಸನು ||
ನೀನು ಕೈ ಬಿಡಬೇಡ ತಂದೇ | ನಿನ್ನ |
ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವೆ ನಾನು ನರಹರಿಯೆಂದೇ ||5||
ನಿಮ್ಮ ಪಾದವ ನಂಬಿದೇ
ನಿಮ್ಮ ಪಾದವ ನಂಬಿದೇ| ಸದ್ಗುರು ದೇವ|
ನೆಮ್ಮದಿಯನು ಹೊಂದಿದೆ ||ಪ||
ದುರ್ಮತಿ ನೀಗಿದೆ | ನಿರ್ಮಲಾತ್ಮಕನಾದೆ |
ಕರ್ಮ ಬಂಧವ ಹರಿದೆ | ಬ್ರಹ್ಮಾನುಭವ ಪಡೆದೆ ||ಅಪ||
ಯಮನಿಗಂಜದೆ ಹೋದೆನು | ಸದ್ಗುರು ದೇವ |
ನಿಮಗಂಜಿ ನಾ ನಿಂದೆನು ||
ಯಮ ಯೋಗದಿಂದನು | ಪಮ ಜಿತೇಂದ್ರಿಯನಾಗಿ |
ಯಮ ಬಾಧೆ ನೀಗೆಂದು | ರಮಿಸಿ ಬೋಧಿಸಿದಂದು ||1||
ನಿಯಮ ಯೋಗವ ಪೇಳಿದೆ | ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯದ|
ನಿಯಮವಂ ನಾಂ ತಾಳಿದೆ ||
ಪ್ರಿಯವಿದ ಪ್ರಿಯವೆಂಬ | ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನೆ ಬಿಡಿಸಿದೆ||
ಕ್ರಿಯೆಯೆಲ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮದಾ| ಶ್ರಯವು ಚಿನ್ಮಯವೆಂದೆ ||2||
ಮನವ ನಾಸನ ಮಾಡಿಸಿ| ಆಸನ ಯೋಗ|
ದನುವ ಮಂತ್ರದಿ ಕೂಡಿಸಿ ||
ಮನನದಿಂದ ಮನಸ್ಕ| ವನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಲಿ ||
ಅನುಭಾವ ನಿಶ್ಚಲಾ| ಸನ ದೊಳಿರೆಂದಂಥ ||3||
ನಡೆವ ಹಂಸನ ತೋರಿದೆ | ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ |
ದೊಡಲಿದೆನ್ನುತ ಸಾರಿದೆ ||
ಪಡೆವ ಪೂರಕವನ್ನು | ಬಿಡುವ ರೇಚಕವನ್ನು ||
ತಡೆದು ಕುಂಭಕದಿಂದ | ಮೃಢನೊಡನಾಡೆಂದ ||4||
ನಡೆಯೆ ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರವು | ನುಡಿಗಹುದೆಂಬ |
ದೃಢವೆ ಸತ್ಯದ ಸಾರವು||
ನಡೆಯೊಳಾಹಾರವ | ನುಡಿಯುಂಡು ಸಾರುವ||
ಬೆಡಗನ್ನು ಪೇಳಿದೆ | ನುಡಿಬ್ರಹ್ಮ ನೀನೆಂದೆ ||5||
ಧ್ಯಾನ ಯೋಗವ ಮಾಡಿದೆ| ನುಡಿಯೊಳು ಶಿವನ |
ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿಯೆ ಕೂಡಿದೆ ||
ಧ್ಯಾನದಿಂ ಶಿವನ ಸಂ| ಧಾನವಾದುದ ಕಂಡೆ||
ತಾನಾಯ್ತು ಶಿವಯೋಗ | ಸ್ವಾನುಭಾವದೊಳೀಗ ||6||
ಯೋಗ ಧಾರಣವಾಗಲು | ನಡೆನುಡಿಯ ಸಂ|
ಯೋಗ ನಿಲುಕಡೆಯಾಗಲು ||
ನೀಗಿ ಸರ್ವಾಕ್ಷರವ | ಸಾಗಿ ನಿರ್ಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಯೋಗಿ ಯರ್ಧಾಕ್ಷರ | ವಿ | ರಾಗಿ ಗೋಚರಿಸಲು ||7||
ಸುಸಮಾಧಿ ಯೋಗವನ್ನು | ಸಾಧಿಸಿದಾತ |
ಅಸಮಾನನಾಗುವನು ||
ಎಸೆವ ಶಬ್ದ ಬ್ರಹ್ಮ | ವೊಸೆದು ವಿರಮಿಸಲಾಗಿ||
ಹೆಸರಿಸಲಾಗದಾ | ದಸಮ ಶ್ರೀಗುರುದೇವ ||8||
ಜ್ಞಾನ ಯೋಗವ ಬೋಧಿಸಿ | ಅಷ್ಟಾಂಗ ಸಂ|
ಧಾನ ಮಾರ್ಗವ ಶೋಧಿಸಿ||
ಏನೊಂದು ಸಂಶಯ| ಕಾಣದಂತತಿಶಯ ||
ಆನಂದವೆನಗೀವ| ಶ್ರೀನರಹರಿ ದೇವಾ ||9||
ಯಾರು ಕಾಣದ ಮೂಗುತೀ
ಯಾರು ಕಾಣದ ಮೂಗುತೀ| ಇದು ತೋರಿ ತೋರದ ಮೂಗುತೀ ||ಪ||
ಮೂರು ಲೋಕಾಧಾರ ಸದ್ಗತಿ| ಕಾರಣಾತ್ಮಕ ಮೂಗುತೀ ||ಅಪ||
ಸಾರ ಪ್ರಣವಾಕಾರವು | ವಿ| ಸ್ತಾರ ವಿಶ್ವಾಧಾರವು ||
ಮೀರದಿಪ್ಪತ್ತೊಂದು ಸಾವಿರ| ದಾರುನೂರರ ಮೂಗುತೀ ||1||
ಮಂತ್ರ ಮೂಲದ ಮೂಗುತೀ | ಸ್ವಾ| ತಂತ್ರ ಲೀಲೆಯ ಮೂಗುತೀ ||
ಯಂತ್ರ ದೇಹಾಧಾರವಾಗಿದೆ| ಅಂತರಂಗದ ಮೂಗುತೀ ||2||
ಹರನು ಕೊಟ್ಟಾ ಮೂಗುತೀ | ಶ್ರೀ| ಹರಿಯು ಇಟ್ಟಾ ಮೂಗುತೀ ||
ಕರುಣಿ ನರಹರಿ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಗತಿ| ಹರಸಿ ಬಿಟ್ಟಾ ಮೂಗುತೀ ||3||
ಅಮನಸ್ಕ ಯೋಗಿಗೆ ಮನದ ಹಂಗೇಕೆ
ಅಮನಸ್ಕ ಯೋಗಿಗೆ ಮನದ ಹಂಗೇಕೆ |
ಸಮಭಾವ ವುಳ್ಳಂಗೆ ಯಮನ ಹಂಗೇಕೆ ||ಪ||
ಭ್ರಮೆಯಿಲ್ಲದಾತಂಗೆ ತಮದ ಹಂಗೇಕೆ ||
ಸುಮತಿಯುಳ್ಳವರಿಗೆ ಅಮರತ್ವ ಬೇಕೆ ||ಅಪ||
ಭಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಬಾಹ್ಯ ಪೂಜೆಯಿನ್ನೇಕೆ |
ಯುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಬೋಧಾಸಕ್ತಿ ತಾನೇಕೆ ||
ಮುಕ್ತಾತ್ಮನಿಗೆ ಲೋಕ ಭ್ರಮೆಗಳಿನ್ನೇಕೆ ||
ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದವಂಗೆ ಸಮರವಿನ್ನೇಕೆ ||1||
ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಮಂತ್ರ ಧ್ಯಾನದಿಂದೇನು |
ಮೌನವಿಲ್ಲದೆ ತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನದಿಂದೇನು ||
ಏನಿಲ್ಲದವನಿಗೆ ಏನಾದರೇನು |
ತಾನೆ ತಾನಾದಾತ ನಾನೆಂಬನೇನು ||2||
ಲಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥವರಿಯದೆ ವಾಚ್ಯಾರ್ಥವೇಕೆ |
ಅಕ್ಷರವನರಿಯದೆ | ಶಿಕ್ಷಣವ್ಯಾಕೆ ||
ಸಾಕ್ಷಿ ತಾನಾಗದೆ| ಪರಮಾರ್ಥವ್ಯಾಕೆ |
ಅಕ್ಷಯ ನರಹರಿಯೊಳನುಮಾನವ್ಯಾಕೆ ||3||
ನಿಮ್ಮೊಳಗಿರುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ
ನಿಮ್ಮೊಳಗಿರುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ದೇಹ| ಧರ್ಮವ ಶೋಧಿಸಿರಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಕರ್ಮ ಕೋಟಿಗಳ ನಿ| ಷ್ಕರ್ಮವ ಮಾಡುತ್ತ ||
ನಿರ್ಮಲವಾಗುವ | ಧರ್ಮವೇ ಬ್ರಹ್ಮ ||ಅಪ||
ಗಂಧವನ್ನರಿವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ದಿವ್ಯ| ಗಂಧದೊಳಾನಂದ ರಮ್ಯ ||
ಗಂಧವನೆಲ್ಲ ನಿ| ರ್ಗಂಧವೆಂದೆನಿಸುತ್ತ ||
ಹೊಂದಿ ನಿರ್ಗುಣವ | ತಾ | ನಿಂದಿರುತಿಹುದಮ್ಮ ||1||
ರಸವನ್ನು ತಿಳಿವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ಮಧುರ| ರಸನದೊಳಾನಂದಿಪುದಮ್ಮಾ ||
ರಸರುಚಿಗಳ ಸೆಳೆ| ದಸಮ ನಿರ್ಗುಣ ಕೂಡಿ||
ವಿಷಯ ರಹಿತವಾಯಿ| ತಸಮಾನ ಬ್ರಹ್ಮ ||2||
ರೂಪವನ್ನರಿವುದಾ ಬ್ರಹ್ಮ | ಚೆಲ್ವ | ರೂಪದಿಂ ಸುಖಿಸುವುದಮ್ಮಾ ||
ರೂಪವನ್ನಳಿದು ನಿ| ರೂಪವ ಮಾಡುತ್ತ ||
ಆ ಪರಮ ನಿರ್ಗುಣ| ರೂಪವಾಂತಿಹುದಮ್ಮ ||3||
ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನರಿವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ಮೃದು| ಸ್ಪರ್ಶಾನಂದವ ಪಡೆದುದಮ್ಮ ||
ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನಳಿದು ಅ| ಸ್ಪೃಶ್ಯವೆಂದೆನಿಸುತ್ತ | ಹರ್ಷದೊಳಿರ್ಪುದು |
ದೃಶ್ಯವಲ್ಲದ ಬ್ರಹ್ಮ ||4||
ಶಬ್ದವನ್ನರಿವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ತಾನೆ | ಶಬ್ದಾನಂದದೊಳಿರ್ಪುದಮ್ಮಾ ||
ಶಬ್ದವೆಲ್ಲವನು ನಿ | ಶ್ಯಬ್ದವ ಮಾಡುತ್ತ| ಶಬ್ದ ಸೂತಕವಳಿ|
ದಬ್ಬರಿಸುವುದಮ್ಮಾ ||5||
ತನುವ ಹೊಂದಿರ್ಪುದು ಬ್ರಹ್ಮ| ಸರ್ವ| ತನುಗಳಲ್ಲಿಯೆ ಸುಖಿಪುದಮ್ಮಾ ||
ತನುವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ | ತನುವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿ| ತನುವನ್ನು ಲಯಗೈದು |
ದನುಪಮ ಬ್ರಹ್ಮ ||6||
ನಡೆಯುತ್ತಲಿರುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ಸರ್ವ| ನುಡಿಯಾಡುತಿರುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ ||
ನಡೆ ನುಡಿಗಳ ನಿಲು | ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಗುಣ | ಒಡಲ ಸಾಕ್ಷಿಕವಾಯ್ತು |
ಒಡೆಯ ನರಹರಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||7||
ಲೋಕದೊಳು ಎಲ್ಲರಾ ಧರ್ಮವೊಂದೇ
ಲೋಕದೊಳು ಎಲ್ಲರಾ ಧರ್ಮವೊಂದೇ |
ಯಾಕಿನ್ನು ಭೇದವು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ||ಪ||
ಸಾಕು ಬಿಡ ನ್ಯಾಯ ನೀಗಲಿಂದೇ |
ಕಾಕು ತನ ಬಿಟ್ಟರೆ ನಿಮಗೆ ಕುಂದೇ ||ಅಪ||
ಮನ ಧರ್ಮವೆಲ್ಲರೊಳಿರ್ಪುದೊಂದೆ |
ತನು ಕರ್ಮವೆಲ್ಲರಿಗಾಯಿತೊಂದೇ ||
ಜನನ ಮರಣಂಗಳು ಎಲ್ಲವೊಂದೇ
ಜನ ಜಾಲಕೆಲ್ಲವು ರೂಪವೊಂದೇ ||1||
ಬೆಳಗುತ್ತಲಿಹ ಸೂರ್ಯವೊಂದೆ |
ಕಳೆಯೇರಿ ಕಾಣುವ ಚಂದ್ರವೊಂದೆ||
ಬೆಳೆಯುತ್ತಲಿರುತಿಹ ಪೃಥ್ವಿಯೊಂದೆ |
ತಿಳಿಯಲ್ಕೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರುವೊಂದೆ ||2||
ಎಲ್ಲರನ್ನು ಸಲಹುವ ದೈವ ವೊಂದೇ |
ಎಲ್ಲರೂ ಬಳಸುವ ಅಗ್ನಿ ಒಂದೇ ||
ಎಲ್ಲರೂ ಸೇವಿಪ ವಾಯುವೊಂದೇ |
ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿದಾಕಾಶವೊಂದೆ ||3||
ಸರ್ವರಿಗೆ ಚೇತನಾ ಆತ್ಮವೊಂದೇ |
ಸರ್ವರಿಗೆ ಪ್ರಾಣದ ಧರ್ಮವೊಂದೇ ||
ಸರ್ವರಿಗೆ ಜಾಗರ ಸುಪ್ತಿಯೊಂದೇ |
ಸರ್ವರಿಗೆ ಇಂದ್ರಿಯ ಧರ್ಮವೊಂದೇ ||4||
ಭೇದವೇ ನರಕದ ದಾರಿಯಾಯ್ತು |
ಭೇದವನ್ನಳಿದರೇ ಸ್ವರ್ಗವಾಯ್ತು ||
ವೇದಾಂತ ಭೇದವ ಖಂಡಿಸಿತ್ತು |
ಆದ್ಯಂತ ನರಹರಿಯ ಭೇದವಸ್ತು ||5||
ಎಂಥ ಮಹಿಮನೆನ್ನ ಗುರುವು ಎಂಥ ಮಹಿಮನು
ಎಂಥ ಮಹಿಮನೆನ್ನ ಗುರುವು ಎಂಥ ಮಹಿಮನು ||ಪ||
ನಿಂತ ಕಡೆಯೆ ಮುಕ್ತಿಯಿತ್ತ ಮಹಾ ಮಹಿಮನು ||ಅಪ||
ಖೇದ ಮೋದವೊಂದೆ ಮಾಡಿ ಸಾಧುವಾದನು |
ಸ್ವಾದ ಕಹಿಯವೊಂದೆ ಮಾಡಿ ಸ್ವಾದಗೈದನು ||
ಕ್ರೋಧ ಶಾಂತಿವೊಂದೆಯಾಗಿ ಸಾಧಿಸಿದ್ದನು |
ಆದಿಯಂತ್ಯ ತಾನೆಯಾದನಾದ ಶುದ್ಧನು ||1||
ವಂದನೆಯನು ನಿಂದನೆಯನು | ಒಂದೆ ಮಾಡಿದ |
ಬಂಧವನ್ನು ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಂಧಿ ಕೂಡಿದ||
ಅಂದಿಗಿಂದಿಗೆಂದಿಗಳಿಯದಂದ ತೋರಿದ|
ಕಂದಿ ಕುಂದದಂದವಾದ ವಸ್ತು ತೋರಿದ ||2||
ಆರು ಮಂದಿ ವೈರಿಗಳನು ಸಾರಿ ಕೊಂದನು |
ಮೀರಿದೆಂಟು ಆನೆಯನ್ನು ಸೀಳಿ ನಿಂದನು ||
ಏರಿ ಬರುವ ಸರ್ಪವನ್ನು ಧರಿಸಿಕೊಂಡನು|
ಪಾರು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟನೆನ್ನ ನರಹರೀಂದ್ರನು ||3||
ಸರಸವಿರಸವಿಲ್ಲದಂಥ ಪರಮ ಪುರುಷನು |
ನರಕ ನಾಕ ಭೇದವಿಲ್ಲದಮರಗೀತನು ||
ದುರಿತ ಪುಣ್ಯವೆರಡುಯಿಲ್ಲದಾದಿ ರೂಪನು |
ಮರಣ ಜನನವಿಲ್ಲದಂಥ ಪಾವನಾತ್ಮನು ||4||
ಮೂರು ಮಾತ್ರೆ ಸೇರಿದೊಂದು ದಾರಿ ತೋರಿದ |
ಮೂರು ಮಾತ್ರೆಯಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಾರಿ ಪೇಳಿದ ||
ನಾರಸಿಂಹ ಮಂತ್ರದಲ್ಲಿ ತಾನೆ ಸೇರಿದ |
ಪಾರು ಮಾಡಿ ನರಹರೀಂದ್ರನಾಗಿ ತೋರಿದ ||5||
ಹರನೆ ಸದ್ಗುರುನಾಥ
ಹರನೆ ಸದ್ಗುರುನಾಥ | ಕರುಣಿ ಸದ್ಗತಿ ದಾತ |
ಹರಣ ಮಾಡಿದ ಪೂರ್ವದ ಸಂಚಿತ ||ಪ||
ಹರ ಬೇರೆಯಲ್ಲ ಸ| ದ್ಗುರು ಬೇರೆಯಲ್ಲವು |
ಧರೆಯ ಪಾವನಗೈಯಲವತರಿಸಿದಾ ||ಅಪ||
ಪಂಚ ಭೂತಗಳೆಂಬ | ಪಂಚಮುಖ ಶಿವಗುಂಟು |
ಪಂಚಭೂತ ವಿಚಾರ ಮುಖನು ಗುರುವು||
ಪಂಚ ವಿಂಶತಿ ಲೀಲೆ ಹರನಿಗಿರ್ಪಂತೆಯೇ |
ಪಂಚ ವಿಂಶತಿ ತತ್ವ ಗುರುವಿಗುಂಟು ||1||
ಹರನು ಭಿಕ್ಷಾಟನ ಪರನಾಗಿ ಚರಿಪಂತೆ |
ಗುರು ಜ್ಞಾನ ಭಿಕ್ಷೆಗಾಗಿಯೆ ಚರಿಪಾ||
ಹರತ್ರಿಪುರವ ಸುಟ್ಟ | ಗುರು ತ್ರಿಪುಟಿಯ ಬಿಟ್ಟ|
ಹರನಿಗೆ ಗುರುವಿಗಂತರವಿಲ್ಲಾ ||2||
ಹರನಂಧಕನ ಕೊಂದ| ಗುರುವ ಜ್ಞಾನಾಂಧಕನ |
ಹರಿಸಿ ಪಾವನಗೈದ ಧರೆಯನೆಲ್ಲಾ ||
ಹರನು ರಜತಾದ್ರಿಯೊ| ಳಿರುವಂತೆ ಸುಜ್ಞಾನ |
ಗಿರಿಯೇರಿ ಮೆರೆಯುವ ನರಹರೀಂದ್ರ ||3||
ಬಯಲೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದಾಶ್ರಯವು
ಬಯಲೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದಾಶ್ರಯವು | ಚಿ|
ನ್ಮಯವಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ನಿರ್ವಯಲೆ ನಿಶ್ಚಯವು ||ಪ||
ಬಯಲೆಂಬುದೇ ಶಬ್ದಮಯವು | ತ |
ನ್ಮಯವಾದ| ಬ್ರಹ್ಮ ತಾನಿಹುದು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವು ||ಅಪ||
ಏನಿಲ್ಲದಿರುವುದಾಕಾಶ | ತನ|
ಗೇನೊಂದು ಕೊರತೆ ಕಾಣದ ಸುವಿಲಾಸ ||
ಕಾಣದೆಂದಿಗುಯಿದು ವಿನಾಶ| ಇದು|
ಸ್ಥಾನ ಗ್ರಹ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗೆ ಪ್ರವಾಸ ||1||
ಹಳೆಯದಾಗದೆ ಗಗನವುಳಿದು | ಹೊಸ|
ಕಳೆಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು ಯುಗ ಕೋಟಿ ಕಳೆದು ||
ಅಳತೆಯಿಲ್ಲದೆ ತಾನೆ ಬೆಳೆದು| ಅ|
ಚ್ಚಳಿಯದಂತಿರುತ್ತಿತ್ತು ಜಗವೆಲ್ಲ ತಳೆದು ||2||
ಎಲ್ಲ ಭೂತಗಳ ಕೂಡಿಹುದು | ತಾ|
ನೆಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಯಾವುದನಂಟದಂತಿಹುದು ||
ಇಲ್ಲೆ ಶಿವ ಜೀವರಿರಬಹುದು | ಜಗ|
ವಲ್ಲಭ ನರಹರಿಯ ಬೋಧೆ ತಾನಹುದು ||3||
ಸುಖವಿಲ್ಲ ಸಂಸಾರ ಸುಖವಿಲ್ಲ
ಸುಖವಿಲ್ಲ ಸಂಸಾರ ಸುಖವಿಲ್ಲ| ಮೃತ್ಯು|
ಮುಖದಲ್ಲಿ ಬಾಳ್ವೆಸಾರ್ಥಕವಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ ||ಪ||
ಸಕಲ ದುಃಖದ ಮೂಲ| ವಿಕಟ ಶೋಕದ ಜಾಲ|
ಪ್ರಕಟವಾಗಲು ಕಾಲ| ಚಕಿತನಾಗುವೆಯಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ನೀರಲ್ಲಿ ಲಿಪಿ ಸಿದ್ಧ ಲಿಪಿಯಂತೆ | ಸಂ|
ಸಾರದ ಸುಖ ದಕ್ಕದಿಹುದಂತೇ||
ತೋರಿ ತೋರದೆ ಹಾರಿ| ದೂರದಾಸೆಗೆ ದಾರಿ||
ಪಾರುಗಾಣದೆ ಮೀರಿ| ಹೋರಾಟದೊಳು ಸೇರಿ ||1||
ವಿಷಯಂಗಳೈದು ಸಂಧಿಸಲಾಗಿ| ದು|
ವ್ರ್ಯಸನ ಲಂಪಟವು ಬಂಧಿಸಲಾಗಿ||
ವಿಷಮ ಸಂಸೃತಿ ಘೋರ| ವಿಷದ ದುವ್ರ್ಯಾಪಾರ||
ಪಸರಿಸಿ ಭವಭಾರ| ದೆಸೆಗೆಡಿಸಿತು ಪೂರಾ ||2||
ಮಕ್ಕಳಿಂದತಿ ಸುಖವುಂಟೆಂದು| ಬಲು |
ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ಸಾಕುತ ಬಂದು||
ದುಕ್ಕಂಗಳೆಲ್ಲವನು | ಲೆಕ್ಕಿಸದೆಯೆ ಮಣ್ಣು ||
ಮುಕ್ಕುತ್ತ ಸಲಹಲಾ | ಮಕ್ಕಳೊದೆಯುವರಲ್ಲಾ ||3||
ನಾರಿ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ದಾರಿಯು| ಮದ|
ನಾರಿ ಯರಿವಿಗೆ ವಿಘ್ನಕಾರಿಯು||
ಏರಿ ಜನ್ಮದ ಸಾಲು| ಕ್ರೂರ ಕರ್ಮದ ಗೀಳು ||
ತೋರದಾಯಿತು ಮೇಲು| ಜಾರಿಬಿಟ್ಟಿತು ಕಾಲು ||4||
ಹಗಲಿರುಳು ವೊಂದಾಗಿ ದುಡಿಯುತ್ತ| ನೀ|
ತಿಗೆ ತಪ್ಪಿ ರೊಕ್ಕವ ಪಡೆಯುತ್ತ ||
ಮಿಗಿಲಾಸೆ ಹೊಂದುತ್ತ | ಜಗ ನಿಜ ವೆನ್ನುತ್ತ ||
ಅಘದೂರ ನರಹರಿಯ| ಸೊಗಸಿ ಸೇರದೆ ಇರಲು ||5||
ಶರಣೆನ್ನಿ ಗುರುವಿಗೆ (ಶೋಭಾನ ಪದ)
ಶರಣೆನ್ನಿ ಗುರುವಿಗೆ | ಶರಣೆನ್ನಿ ಶಿವನಿಗೆ ||
ಶರಣೆನ್ನಿ ಶಿವನ ಶರಣರಿಗೆ ಶೋಭಾನವೆ ||ಪ||
ಶರಣು ಎನ್ನಿ ಶಿವನ | ಶರಣ ಸಂತರಿಗೆಲ್ಲ ||
ಶರಣಾರ್ತಿ ಮಾಡಿ ನೆನೆಯಿರೆ ಶೋಭಾನವೇ ||ಅಪ||
ಶ್ರೀಗಂಧ ಮಂಚವನು | ಯೋಗೀಂದ್ರನೇರಿದನು |
ನಾಗೇಂದ್ರ ಹಾರ ಕೊರಳಿಗೆ || ಶೋ||
ನಾಗೇಂದ್ರ ಹಾರವನು | ಸೌಗಂಧಿಕ ಮುಡಿದವನು |
ತೂಗಿ ಉಯ್ಯಾಲೆಯಾಡುವನು || ಶೋ ||1||
ಅಜಪಾ ಮಂತ್ರವ ಪಠಿಸಿ | ನಿಜ ವೈರಾಗ್ಯವ ಘಟಿಸಿ|
ತ್ರಿಜಗಂಗಳೆಲ್ಲ ತಾನಟಿಸಿ || ಶೋ||
ತ್ರಿಜಗದೊಳಗೆಲ್ಲ ತಾ| ಭಜಿಪ ಭಕ್ತರನಿರುತ |
ನಿಜರೂಪನಾಗಿ ಪೊರೆವಾತ || ಶೋ ||2||
ಗಂಗೆಯೊಳು ತಾ ಮಿಂದು | ಶೃಂಗಾರದೊಳು ಬಂದು|
ಗಂಗೆಯೊಳು ಸುರಸ ನೈವೇದ್ಯಾ || ಶೋ||
ಗಂಗೆಯೊಳು ಸುರಸಗಳ | ಸಂಗೀತ ಸರಸಗಳ |
ರಂಗ ಮಂಟಪದಿ ಪಡೆದನೆ || ಶೋ ||3||
ಅಷ್ಟದಳ ಕಮಲದಲಿ| ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪರ್ಯಂಕದಲಿ |
ನಿಷ್ಠೆಯಿಂ ಕುಳಿತು ನಿಜ ಕೇಳಿ || ಶೋ||
ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದಲಿ ಕುಳಿತು | ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿಯೆ ಪೇಳ್ದ |
ನಷ್ಟವಾಗುವುದೀ ಭವವೆಂದ || ಶೋ ||4||
ಚಿತ್ರ ನವಿಲಾಸನವ| ಹತ್ತಿದನು ಗುರುದೇವ|
ಭಕ್ತರಿಗೆ ಕೊಡುವ ದರುಶನವ|| ಶೋ||
ಭಕ್ತರಿಗೆ ದರುಶನವ | ನಿತ್ತು ಕಾಪಾಡುವ |
ಸತ್ಯದ ಬೆಳಕು ತೋರುವ|| ಶೋ ||5||
ಬೆಳಕಿಗೆ ಬೆಳಕಾದ | ಹೊಳೆಯುತ್ತ ಶಿವನಾದ |
ಬೆಳಕೆಲ್ಲ ನುಂಗಿ ಬೆಳಗಿದ || ಶೋ||
ಬೆಳಕೆಲ್ಲ ನುಂಗಿದ್ದ | ಕಳೆದುಳಿಮೆಯಾಗಿದ್ದ |
ಸುಲಭನಾಗಿದ್ದ ಪರಿಶುದ್ಧ || ಶೋ ||6||
ಮುಟ್ಟಲಾಗದ ಶಿವನ| ಮುಟ್ಟಿ ತೋರಿದನವ್ವ |
ಮುಟ್ಟಂಟು ಇಲ್ಲದಿರುವವನ || ಶೋ||
ಮುಟ್ಟಂಟು ಇಲ್ಲದ | ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿಲ್ಲದ |
ಗುಟ್ಟು ತಿಳಿಸುತ್ತ ಬಯಲಾದ || ಶೋ ||7||
ಪವನ ಯೋಗವ ಕೂಡಿ| ಶಿವನ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡಿ|
ಶಿವನೊಡಗೂಡಿ ನಲಿದಾಡಿ || ಶೋ||
ಶಿವನ ತಾನೊಡಗೂಡಿ | ಭವವನ್ನು ಕಡೆ ಮಾಡಿ |
ಶಿವಲೀಲೆಯಾಡಿ ಮೆರೆದಾನೆ || ಶೋ ||8||
ಗಾಳಿ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ | ಮೇಳವಿಸಿ ಜಪದಲ್ಲಿ |
ಏಳು ಚಕ್ರಗಳ ಕೀಲಲ್ಲಿ || ಶೋ||
ಏಳು ಚಕ್ರದ ಕಾಯ | ಕೀಲಿಸುತ ಗುರುರಾಯ|
ಮೂಲ ಕಳೆಯಾಗಿ ಬೆಳಗಿದ || ಶೋ ||9||
ಆರು ಬೆಟ್ಟದ ಶಿಖರ | ಏರಿ ನಿಂತಿಹ ಧೀರ |
ಮೂರು ನದಿಗಳ ಸಂಗಮದೀ || ಶೋ||
ಮೂರು ನದಿಗಳ ಮೂಲ | ಸೇರಿ ಮೀಯುವ ಲೀಲ|
ತೋರಿದನವ್ವ ನಿಜರೂಪ || ಶೋ ||10||
ಆಕಾಶ ಮಾರ್ಗದಲಿ | ಏಕಾಂಗಿ ಹಾರುತಲಿ |
ಲೋಕವೆಲ್ಲವ ಪೊರೆಯುವನೇ || ಶೋ||
ಲೋಕವೆಲ್ಲವ ಪೊರೆವ| ಏಕಾಂತವಾಗಿರುವ|
ಶೋಕ ಹರನವ್ವ ಗುರುದೇವಾ || ಶೋ ||11||
ನವರತ್ನಮಯವಿರುವ | ನವಿಲು ಸಿಂಹಾಸನವ |
ಶಿವಯೋಗಿ ಏರಿ ಕುಳಿತಿರುವ || ಶೋ||
ಶಿವಯೋಗಿ ಏರುತ್ತ | ಶಿವಲಿಂಗ ಪೂಜಿಸುತ |
ನವ ಜ್ಯೋತಿಯಾಗಿ ಬೆಳಗಿರುವ || ಶೋ ||12||
ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲೆನ್ನುವ | ಸೊಲ್ಲು ಸಲ್ಲದು ದೈವ|
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ತಾನೆ ನೆಲಸಿರುವ || ಶೋ||
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯು ತಾನಾಗಿ | ಉಲ್ಲಾಸ ಮಯನಾಗಿ |
ನಿಲ್ಲುವ ನರಹರಿಯೋಗಿ || ಶೋ ||13||
ಮಾಯೆಗೇ ದೂರವಾದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ
ಮಾಯೆಗೇ ದೂರವಾದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಮಾಯೆ ಗಾಧಾರವಾದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||ಪ||
ಸಾಯದೆ ನಿಲ್ಲುತಿರ್ಪುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ನೋಯದೆ ನಲಿಯುತಿರ್ಪುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||ಅಪ||
ಬಯೆಲೆಲ್ಲ ತುಂಬಿಕೊಂಡುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಬಯಲಾಚೆ ಲಂಬಿಸಿರ್ಪುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಕ್ರಿಯೆಗೆಲ್ಲ ಮೂಲವಾದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಕ್ರಿಯೆಯೆಲ್ಲ ಮೀರಿ ನಿಂತುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||1||
ವಾಯುವಂ ಚಲಿಸುತಿರ್ಪುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ವಾಯುವಂ ಲಯಗೊಂಬುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಕಾಯವಂ ನಡೆಸುತಿರ್ಪುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಕಾಯವಂ ಲಯಗೈವುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||2||
ಅಗ್ನಿಗೇ ತೇಜವಿತ್ತುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಅಗ್ನಿಯಂ ಲಯಗೈವುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||
ಯಜ್ಞಕಾಧಾರವಾದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಯಜ್ಞ ಸಂತೃಪ್ತವಾದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||3||
ಪೃಥ್ವಿಯಂ ಸೃಷ್ಟಿಗೈದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಪೃಥ್ವಿಯಂ ಲಯಗೈವುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||
ತೀರ್ಥವಂ ರಕ್ಷಿಸುವುದು ಆದಿಬ್ರಹ್ಮ |
ತೀರ್ಥವಂ ಲಯಗೊಂಬುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||4||
ಆಧಾರ ಸರ್ವ ಲೋಕಕಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ಬೋಧಾ ಸ್ವರೂಪವಾದುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ ||
ವೇದಾಂತದಲ್ಲಿ ಮೆರೆವುದಾದಿ ಬ್ರಹ್ಮ |
ನಾದಾಂತ ನರಹರೀಂದ್ರನಾದಿಬ್ರಹ್ಮ ||5||
ಏನು ವಿನೋದ ವಿಚಾರ
ಏನು ವಿನೋದ ವಿಚಾರ | ಪರ| ಮಾನಂದ ಬೋಧೆ ಸುಸಾರ ||ಪ||
ತಾನೆ ತಾನಾದಂಥ| ಜ್ಞಾನವನ್ನೀವಂಥ||
ಸ್ವಾನುಭಾವದ ಸುಖ| ಕಾಣಲಳಿಯೆ ದುಃಖ ||ಅಪ||
ಹಂಸ ತಲ್ಪವನು ತಾನೇರಿ | ಶಿವ |
ನಂಶ ತಾನೆಂಬುದ ತೋರಿ||
ಸಂಶಯಂಗಳ ಕೆಡಿಸಿ | ಹಿಂಸೆಯೆಲ್ಲವ ಬಿಡಿಸಿ ||
ಮಾಂಸ ಪಿಂಡವ ಸೋಸಿ| ಮಂತ್ರ ಪಿಂಡವು ಸೂಸಿ ||1||
ತಾನೆ ದೇಹವು ಎಂಬುದಳಿದು | ನಿಜ|
ಜ್ಞಾನಾತ್ಮ ತಾನೆಂದು ತಿಳಿದು||
ಮೌನ ಧ್ಯಾನಗಳೊಂದು| ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿಯೆ ನಿಂದು||
ಆನಂದವೆಂಬುದು | ತಾನೆಂದು ತಿಳಿವುದು ||2||
ತನ್ನ ತಾ ಮರೆತವ ಜೀವ| ತಾ|
ತನ್ನ ನರಿದಾತನೆ ದೇವಾ||
ಅನ್ಯ ಭಾವವ ಬಿಟ್ಟು| ಶೂನ್ಯವಾಗುವ ಗುಟ್ಟು ||
ಚೆನ್ನ ನರಹರಿ ಪೇಳೆ| ಧನ್ಯನೆನ್ನಿಸಿ ಕೇಳೆ ||3||
ಸಂತೋಷ ನೆಲೆಗೊಂಡಿತು
ಸಂತೋಷ ನೆಲೆಗೊಂಡಿತು | ಪರಿಭವ| ಸಂತಾಪ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು ||ಪ||
ಅಂತಿಂತು ಎನಲಾಗ| ದಂತಾಗ ಲನುರಾಗ|
ಶಾಂತಿ ಸಾಧನವಾಗಿ| ಚಿಂತೆಯೆಲ್ಲವು ನೀಗಿ ||ಅಪ||
ಆನಂದ ತಲೆದೋರಿತು| ನಿಜ| ವೇನೆಂದು ತಿಳಿವಾಯಿತು||
ತಾನಾರು ಎನುವಂಥ| ದೀನತ್ವ ತಿಳಿದಂಥ | ಧ್ಯಾನ
ಪ್ರಬಲವಾಯ್ತು| ನಾನತ್ವ ಬಿಡಲಾಯ್ತು ||1||
ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಗುರುನಾಥನು | ನೀನೆ| ಧ್ವನ್ಯಾತ್ಮ ತಿಳಿಯೆಂದನು ||
ಚಿನ್ನಾದ ನೀನಾದೆ| ಇನ್ಯಾಕೆ ಭವ ಬಾಧೆ|
ಸನ್ಯಾಸಿ ನೀನೆಂದ| ಅನ್ಯವೇನಿಲ್ಲೆಂದ ||2||
ಸದ್ರೂಪವಿರವೆಂದನು | ಸುಖಮಯ| ಚಿದ್ರೂಪವರಿವೆಂದನು||
ಮುದ್ರಾಸನಗಳಿಂದ | ಒದ್ದಾಡಲೇಕೆಂದ|
ಶುದ್ಧಾತ್ಮ ನೀನೆಂದ| ಬುದ್ಧ ನರಹರಿಯಿಂದ ||3||
ಹಂಸಾ ಬಾ ಕಳಹಂಸಾ
ಹಂಸಾ ಬಾ ಕಳ ಹಂಸಾ ||ಪ||
ಬ್ರ| ಹ್ಮಾಂಶ ವೆನ್ನಿಸಿದಂಥ ಸುಜನೋತ್ತಂಸಾ ||ಅಪ||
ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಲಂ| ಬೋದರ ನೆನಿಸಿರ್ಪೆ ||
ಸ್ವಾದಿಷ್ಠಾ ನದಿ ಬ್ರಹ್ಮ | ನಾದೆ ನೆನ್ನುತಲಿರ್ಪೆ ||1||
ಮಣಿಪೂರಕದಿ ವಿಷ್ಣು| ವೆನಿಸುತ್ತ ನೀನಿರ್ಪೆ ||
ಘನದ ನಾಹತದಲ್ಲಿ | ಮುನಿರುದ್ರನಾಗಿರ್ಪೆ ||2||
ತೀವಿ ವಿಶುದ್ಧಿಯೊಳ್| ಜೀವನೆನ್ನಿಸುತಿರುವೆ ||
ಓವಿಯಾಜ್ಞಾ ಚಕ್ರ | ದೇವಗುರು ನೀನಿರುವೆ ||3||
ವರ ಸಹಸ್ರಾರದೊ | ಳಿರವಾಗಿ ಮೆರೆವೇ||
ಪರಮ ಗುರು ದೇವ ನೀ | ನರಿವೆನ್ನಿಸಿರುವೇ ||4||
ಹರಿಹರ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ| ಸುರರಾಗಿ ಮೆರೆವೆ |
ಗುರುದೇವ ನರಹರಿಯ| ಚರಣದೊಳಿರುವೇ ||5||
ಭೂತಲದೊಳು ಸುಖದಾತನಿರಲು
ಭೂತಲದೊಳು ಸುಖದಾತನಿರಲು ನೀ|
ನೇತಕೆ ಬಳಲುವೆ ಎಲೆ ಜೀವಾ ||ಪ||
ಪಾತಕವನು ಕಳೆವಾತನ ನಂಬದೆ|
ಏತಕೆ ಸಾಯುವೆ ಎಲೆ ಜೀವಾ ||ಅಪ||
ನೀರಿನೊಳಗೆ ಸುಖ| ಸಾರನು ಸದ್ಗುರು |
ಸೇರಿರುವನು ತಿಳಿ ಎಲೆ ಜೀವಾ ||
ಮೂರು ಮಾತ್ರೆಗಳ| ಮೀರಿ ನಿಂತಿರುವನು |
ಧೀರನ ಮೊರೆ ಬೀಳೆಲೆ ಜೀವಾ ||1||
ಅಗ್ನಿಯನೇ ತನ್ನಾಜ್ಞೆಯಿಂದ ಸು|
ಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ ತಂದನು ಎಲೆ ಜೀವಾ ||
ಯಜ್ಞ ಮುಖದಿ ನಿರ್ವಿಘ್ನ ಪೂಜೆಯೊಳು |
ಮಗ್ನನಾದವನ ತಿಳಿ ಜೀವಾ ||2||
ಮರುತವು ಚಲನೆಯ ಮರತೇ ನಿಂತಿದೆ|
ಗುರುವಿನ ಮಹಿಮೆಗೆ ಎಲೆ ಜೀವಾ||
ಅರಿವನು ಬೆರೆತೇ ಇರವೆನ್ನಿಸುತೇ |
ನಿರುತವು ಬೆಳಗುವ ನೆಲೆ ಜೀವಾ ||3||
ಅಗಣಿತ ಮಹಿಮನು ಗಗನವನೆಲ್ಲವ |
ಸೊಗಸಿ ತುಂಬಿರುವ ನೆಲೆ ಜೀವಾ ||
ಝಗಝಗಿಸುತಲೀ ಜಗವನು ವ್ಯಾಪಿಸಿ|
ಮಿಗಿಲಾದಾತನ ತಿಳಿ ಜೀವಾ ||4||
ಗುರುವಿನ ಚರಣಕೆ | ಶಿರ ಬಾಗಿದರೇ |
ದೊರೆವುದು ನಿಜಸುಖ ಎಲೆ ಜೀವಾ||
ಪರಿಪರಿ ಶಾಸ್ತ್ರವ ಪರಿಕಿಸಿ ನೋಡಲು|
ನರಹರಿ ಕಾಣಿಸ ನೆಲೆ ಜೀವಾ ||5||
ಏನೇನು ಯನಗಿಲ್ಲ ಭಯವು
ಏನೇನು ಯನಗಿಲ್ಲ ಭಯವು| ತಾನೆ |
ತಾನಾಯ್ತು ಶ್ರೀಗುರು ದಯವು ||ಪ||
ಹಾನಿ ವೃದ್ಧಿಗಳಿಂದ | ಏನಿಲ್ಲ ನಿರ್ಬಂಧ ||
ಮೌನದಿಂದಿರುತಿದ್ದೆ | ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ ಗೆದ್ದೆ ||ಅಪ||
ಹೃದಯ ಸಿಂಹಾಸನ ಮಾಡಿ| ತಾನೆ|
ಮುದವಾಂತು ಕುಳಿತನು ನೋಡಿ||
ಹೆದರಿಕೆಯೆನ್ನುವುದೆ| ಬೆದರಿ ಓಡುತಲಿದೆ||
ಹದವಾದ ಬೋಧೆಯ | ಸುಧೆಯಿತ್ತ ಮಹನೀಯ ||1||
ಯಮನ ಹಂಗಿಲ್ಲದಂತಿದ್ದೆ | ಮಾಯಾ|
ಭ್ರಮೆಯೆಂಬ ಕತ್ತಲೆಯ ಗೆದ್ದೆ ||
ಸುಮನಸರು ಬಂದು ಸಂ| ಭ್ರಮದಿ ಕೂಡಿರಲೆನ್ನ |
ಅಮರ ಭೇರಿಯ ನಾದ| ರಮಿಸಿ ಕೇಳುತ ನಿಂದೆ ||2||
ಶತಕೋಟಿ ಶಶಿ ಸೂರ್ಯ ಪ್ರಭೆಯ | ಕೂಡಿ|
ಪತಿತ ಪಾವನನೆನ್ನ ಒಡೆಯ||
ಅತಿ ಕರುಣದಿಂದೆನ್ನ | ಪತಿ ಕರಿಸುತ ಲನ್ಯ ||
ಮತಿಯ ನೀಗುತ ಪುಣ್ಯ| ಗತಿಯಿತ್ತ ನರಹರಿ ||3||
ಏನು ತಂದೆ ಹುಟ್ಟಿದಾಗ
ಏನು ತಂದೆ ಹುಟ್ಟಿದಾಗ |
ಏನು ಒಯ್ದೆ ಸಾಯುವಾಗ ಓ ಮಾನವಾ ಹೇಳು ||ಪ||
ನೀನು ನಡುವೆ | ನಾಲ್ಕು ದಿವಸ |
ಏನು ಮಾಡೆ ಸರ್ವನಾಶ ಓ ಮಾನವಾ ಹೇಳು ||ಅಪ||
ಮಾಯೆಯನ್ನೆ ನಂಬಿಕೊಂಡೆ |
ಮಾಯ ಮೋಹ ತುಂಬಿಕೊಂಡೆ ||
ಸಾಯಬಾರದೆಂದುಕೊಂಡೆ |
ಕಾಯ ಬಿಟ್ಟರೇನು ಕಂಡೆ ಓ ಮಾನವಾ ಹೇಳು ||1||
ಧನವಿದೆಲ್ಲ ನನ್ನದೆಂದೆ |
ತನುವೆ ನಿತ್ಯವೆಂದು ನಿಂದೆ||
ಧನವು ಬರದು ನಿನ್ನ ಹಿಂದೆ |
ತನುವು ಬಿದ್ದರೇನು ಮುಂದೆ ಓ ಮಾನವ ಹೇಳು ||2||
ದುಡಿದು ದುಡಿದು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟೆ |
ದುಡಿದುದೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲೆ ಬಿಟ್ಟೆ ||
ಪಡೆದುದುಂಡು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟೆ |
ಕಡೆಗೆ ಯಮನ ಬಾಧೆಪಟ್ಟೆ ಓ ಮಾನವಾ ಹೇಳು ||3||
ದಾನ ಧರ್ಮ ಮಾಡದಂತೆ|
ಹೀನ ಕರ್ಮದಲ್ಲಿ ನಿಂತೆ||
ಏನೋ ಮಾಡಿ ಗಳಿಸಿ ಕುಂತೆ|
ನೀನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲದರ ಚಿಂತೆ ಓ ಮಾನವಾ ಹೇಳು ||4||
ಕರಣ ಶಾಂತಿ ಹೊಂದಲಿಲ್ಲ |
ಹರಿಯ ನಾಮ ನುಡಿಯಲಿಲ್ಲ ||
ನರಹರಿಯನು ಸೇರಲಿಲ್ಲ|
ನರಕದೆಡೆಗೆ ಹೊರಟೆಯಲ್ಲ ಓ ಮಾನವಾ ಹೇಳು ||5||
ಜ್ಯೋತಿ ಲಿಂಗವ ನೋಡಿರೋ
ಜ್ಯೋತಿ ಲಿಂಗವ ನೋಡಿರೋ| ನಿಮ್ಮೊಳು ಆತ್ಮ |
ಜ್ಯೋತಿ ಲಿಂಗವ ನೋಡಿರೋ ||ಪ||
ಮಾತು ಮನಗಳ ಮೀರಿ| ರೀತಿ ನೀತಿಯ ತೋರಿ||
ಭೂತ ಪಂಚಕಧಾರಿ| ಭೂತಲದ ಸಂಚಾರಿ ||ಅಪ||
ನಯನ ಮಧ್ಯದೊಳಿಹುದು | ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯದ |
ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕಾರಣವಹುದು||
ಲಯ ಮೂರ್ತಿ ತಾನೆ ಉ| ಭಯವಳಿದು ಸುಪ್ತಿಯೊಳು ||
ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಬೆಳಗಿತ್ತು | ಸ್ವಯಮಾಗಿ ಜಾಗ್ರದೊಳು ||1||
ಪ್ರಾಣವೆಂದೆನಿಸಿಹುದು ದೇಹಾದ್ಯಂತ|
ತ್ರಾಣವಾಗಿರುತಿಹುದು||
ತಾನೆ ಪೃಥ್ವಿಯೊಳು ಪ್ರ| ಯಾಣ ಮಾಡುತಲಿಹುದು ||
ಪ್ರಾಣ ಲಿಂಗಾನು ಸಂ| ಧಾನ ದೊಳು ಕಾಣುವುದು ||2||
ನಾದವಾಗಿರುತಿಹುದು | ಸನ್ಮಂತ್ರಗಳ|
ವೇದ ಸೃಷ್ಟಿಯಗೈವುದು ||
ಬೋಧಾ ಪ್ರಸಾದ ಸಂ| ಪಾದನೆಯ ಮಾಳ್ಪುದು ||
ಆದಿ ನರಹರಿ ಜ್ಯೋತಿ | ಗಾಧಾರವೆನಿಸಿಹುದು ||3||
ಸುಷುಮ್ನ ವಾಸನು ಪ್ರಸನ್ನ ನೀಶನು
ಸುಷುಮ್ನ ವಾಸನು | ಪ್ರಸನ್ನ ನೀಶನು ||
ಪ್ರಸಾದಿಸುವನು ಸುನಾದವನು ||ಪ||
ಪ್ರಶಾಂತ ರೂಪನು ವಿಶೇಷ ಪ್ರಜ್ಞನು | ಪ್ರಸಾದಿಸಿದ ಸದ್ವೇದವನು ||ಅಪ||
ಮೂಲಾಧಾರದಿ ಲೋಲ ಗಣೇಶನು |
ನಾಲುಕು ದಳಗಳ ಕೀಲಿಪನು ||
ಮೇಲೆ ವಿಧಾತನು ಸ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನದಿ |
ಕೀಲಿಸಲಾರು ದಳಂಗಳನು ||1||
ಮಣಿ ಪೂರಕದೊಳು ವನಜಾಕ್ಷನು ಹರಿ|
ಗುಣಿಸಲು ಹತ್ತು ದಳಂಗಳನು ||
ಅನಾಹತದೊಳಾ ರುದ್ರನು ದ್ವಾದಶ |
ವೆನಿಪ ದಳವ ಸಂಧಾನಿಪನು ||2||
ವಿಶುದ್ಧ ಚಕ್ರದಿ ಜೀವನು ಷೋಡಶ |
ವಿಶೇಷ ದಳಗಳ ನಾಡಿಸಲು||
ಪ್ರಸಿದ್ಧದಾಜ್ಞಾ ಚಕ್ರದಿ ದ್ವಿದಳವ |
ಬೆಸೆಯುತ ಶ್ರೀಗುರು ಕೂಡಿಸಲು ||3||
ಸಹಸ್ರ ದಳಗಳ ಸಹಸ್ರಾರದೊಳು |
ಮಹಾತ್ಮ ಸದ್ಗುರು ಮಿಸುಗಿಸಲು||
ಮಹಾ ಮಹಿಮೆಯೊಳು ವಿಹಾರಗೈವನು |
ಮಹಂತ ನರಹರಿ ಮಂತ್ರದೊಳು ||4||
ಬೋಧಾಮೃತವ ಹೀರಿದೆ
ಬೋಧಾಮೃತವ ಹೀರಿದೆ| ಶ್ರೀ ಗುರು |
ಪಾದಾಂಬುಜವ ಸೇರಿದೇ ||ಪ||
ನಾದಾಂತದೊಳು ಸೇರಿ| ವೇದಾಂತ ಜಯಭೇರಿ |
ಆದ್ಯಂತವನು ಸಾರಿ| ಸಾಧಿಸಲು ನಿಜತೋರಿ ||ಅಪ||
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರವನೇರಿದಾ | ಬ್ರಹ್ಮವು |
ಗುಪ್ತನಾದವ ತೋರಿದಾ||
ತೃಪ್ತಿಯಿಂದಲೆ ಸರ್ವ| ವ್ಯಾಪ್ತವಾಗುತಲಿರುವ|
ಆಪ್ತ ಸದ್ಗುರುವೇ ನಿ| ರ್ಲಿಪ್ತ ಭಾವವನೀವ ||1||
ತ್ರೈಮೂರ್ತಿಗಳು ಸೇರುತಾ | ತಮ್ಮಯ|
ಸಾಮಥ್ರ್ಯವನು ತೋರುತಾ |
ಕಾಮಿತಾರ್ಥಗಳನಿತ್ತು| ಸಾಮಗಾನದಿ ನಿಂತು||
ರಾಮಣೀಯಕ ಬ್ರಹ್ಮ | ಸಾಮರಸ್ಯವನಾಂತು ||2||
ವರ್ಣ ಮೂರರ ಮೂಲವು | ಒಂದೇ|
ವರ್ಣದೊಳನುಕೂಲವು ||
ವರ್ಣಂಗಳೆಲ್ಲ | ನಿರ್ವರ್ಣದಾಶ್ರಯದಲ್ಲಿ |
ಪೂರ್ಣವಾಗಲು ಪರಿ| ಪೂರ್ಣ ನರಹರಿಯಲ್ಲಿ ||3||
ಬ್ರಹ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಸುಧಾರಸ ಪಾನ
ಬ್ರಹ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಸುಧಾರಸ ಪಾನ |
ನಿರ್ಮಲ ಧ್ಯಾನದ ಸಂಧಾನ ||ಪ||
ಕರ್ಮವ ಕಳೆಯುವುದೀ ಸುವಿಧಾನ|
ಸಮ್ಮತ ಮಂತ್ರದ ಉಚ್ಚರಣಾ ||ಅಪ||
ಸ್ರಕ್ಚಂದನ ವನಿತಾದಿಗಳೊಳಗೆ |
ಸಿಕ್ಕಿದರಾಯಿತು ಬಲು ಬೇಗೆ ||
ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯಕೆ ಮರುಳಾದವನಿಗೆ |
ಸಿಕ್ಕದು ಮಂತ್ರದ ಫಲ ಕೈಗೆ ||1||
ಹೊರಗಿನ ಜಗವನು ನಂಬಿರುವವನು |
ಮರೆಯುವನಾತ್ಮನ ಘನತೆಯನು ||
ಶರೀರದಿ ಶಿವನನು ಕಂಡಿರುವವನು |
ಹೊರಗಿನ ವಿಷಯಕೆ ಬೆಲೆ ಕೊಡನು ||2||
ಜಗಗಳನಂತವು ತನ್ನೊಳಗಿರುವುವು |
ಯುಗ ಕೋಟಿಯು ತನ್ನೊಳಗಿಹವು ||
ಜಗದೀಶ್ವರ ತಾನೆನ್ನುವ ಭಾವವು |
ಸೊಗಸಿತು ನರಹರಿಯನುಭವವು ||3||
ಭಿಕ್ಷಕೆ ಬಂದವರಾರಮ್ಮ
ಭಿಕ್ಷಕೆ ಬಂದವರಾರಮ್ಮ | ಜಗ|
ರಕ್ಷಕ ಶಿವನೇ ಕಾಣಮ್ಮ ||ಪ||
ತಕ್ಷಣ ಭಿಕ್ಷವ ನೀಡಮ್ಮಾ | ನೀ|
ನಕ್ಷಯ ಪುಣ್ಯವ ಪಡೆಯಮ್ಮಾ ||ಅಪ||
ಅಕ್ಷರ ರೂಪನ ನೋಡಮ್ಮಾ | ಸ|
ರ್ವಾಕ್ಷರ ವ್ಯಾಪಕ ತಾನಮ್ಮಾ ||
ಸಾಕ್ಷೀ ಚೇತನ ತಾನಮ್ಮಾ| ಅ|
ರ್ಧಾಕ್ಷರದಲ್ಲಿಯೆ ಕಾಣಮ್ಮಾ ||1||
ನಾನಾ ರೂಪವ ತಾಳಿಹನು | ತಾ|
ನಾನಂದದೊಳೇ ನಿಲ್ಲುವನು ||
ನೀನೇ ಕೊಡುತಿಹ ಭಿಕ್ಷವನು | ತಾ|
ನೇನೇನುಳಿಸದೆ ತಿನ್ನುವನು ||2||
ತನುಮನಧನಗಳ ಬೇಡುವನು | ನಿ|
ನ್ನನು ಮಾನವನೀಡಾಡುವನು ||
ತನುಮನದಭಿಮಾನವನು | ಬಿಡ|
ಲನುಪಮ ಮುಕ್ತಿಯನೀಯುವನು ||3||
ಕೊಡಬಲ್ಲವರನು ರಕ್ಷಿಪನು | ವರ|
ಕೊಡುತಲೆ ನಿನ್ನ ಪರೀಕ್ಷಿಪನು ||
ಕೊಡಲಾರದವರ ಶಿಕ್ಷಿಪನು| ಮನ|
ಕೊಡಿರಮ್ಮಾ ನರಹರಿಗಿನ್ನು ||4||
ಆತ್ಮಾನಾತ್ಮ ವಿಚಾರದೊಳಗೆ
ಆತ್ಮಾನಾತ್ಮ ವಿಚಾರದೊಳಗೆ ಪರ|
ಮಾತ್ಮನ ತಿಳಿವನು ಸುಜ್ಞಾನಿ ||ಪ||
ನಿತ್ಯಸತ್ಯ ಪರವಸ್ತುವ ನರಿಯದೆ |
ಸತ್ತು ಹೋಗುವನು ಅಜ್ಞಾನಿ ||ಅಪ||
ಮೋಹವೆ ಕಾರಣ ದೇಹಕೆಂದು ನಿ |
ರ್ಮೋಹವ ಪಡೆವನು ಸುಜ್ಞಾನಿ ||
ಮೋಹದಿ ವಿಷಯ ಸಮೂಹವ ಹೊಂದುವ|
ದಾಹದಿ ದಣಿವನು ಅಜ್ಞಾನಿ ||1||
ನಾದವ ಶಿವನ ಪ್ರಸಾದವನುಣ್ಣುತ |
ಮೋದವ ಪಡೆವನು ಸುಜ್ಞಾನಿ ||
ಹಾದಿಯನರಿಯದೆ ವಾದಿಸಿ ಕ್ರೋಧದಿ |
ಬಾಧೆಯಪಡುವನು ಅಜ್ಞಾನಿ ||2||
ಭೂಧನವೆಲ್ಲವ ಶೋಧನ ಮಾಡುತ |
ಸಾಧಿಸಿಕೊಂಡನು ಸುಜ್ಞಾನಿ ||
ಶ್ರೀಧವ ನರಹರಿ ಪಾದವ ಕಾಣದೆ |
ಹೋದನು ನರಕಕೆ ಅಜ್ಞಾನಿ ||3||
ಚಕ್ರಗಳೇಳನು ತಿಳಿಯಮ್ಮಾ
ಚಕ್ರಗಳೇಳನು ತಿಳಿಯಮ್ಮಾ | ಭೂ
ಚಕ್ರವನಾಳುವನ್ಯಾರಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಸಕ್ರಮ ಮಂತ್ರವ ಜಪಿಸಮ್ಮಾ | ಜಲ|
ಚಕ್ರದಿ ಶಿವನೊಳಗಾಡಮ್ಮಾ ||ಅಪ||
ಅನಲನ ಚಕ್ರವ ಸೇರಮ್ಮಾ | ಶಿವ|
ಮಿನುಗುತಲಿರುವನು ನೋಡಮ್ಮಾ ||
ಅನಿಲ ಚಕ್ರದೊಳಗಾಡಮ್ಮ | ಶಿವ|
ನನು ಸೆರೆ ಹಿಡಿದರೆ ಪಾಡಮ್ಮಾ ||1||
ಅಂಬರ ಚಕ್ರವನೇರಮ್ಮಾ | ಜಗ|
ದಂಬೆಯ ಸೇವಿಸು ಬಾರಮ್ಮಾ ||
ತುಂಬಿದ ಭಕ್ತಿಯ ಮಾಡಮ್ಮಾ| ಅ|
ಡಂಬರ ಬಿಟ್ಟಿರಬೇಕಮ್ಮಾ ||2||
ಆತ್ಮನ ಚಕ್ರವ ಕೂಡಮ್ಮಾ | ಪರ|
ಮಾತ್ಮ ವಿಚಾರವ ಮಾಡಮ್ಮಾ ||
ಸೂತ್ರ ಸುಷುಮ್ನೆಯೊಳಾಡಮ್ಮಾ | ಗುರು|
ಮೂರ್ತಿಯೆ ನರಹರಿ ನೋಡಮ್ಮಾ ||3||
ಆಗದಯ್ಯಾ ಮುಕ್ತಿ ಆಗದಯ್ಯಾ
ಆಗದಯ್ಯಾ | ಮುಕ್ತಿ | ಆಗದಯ್ಯಾ ||ಪ||
ಭೋಗದಾಸೆ ನೀಗಿ ಶಿವನ | ಯೋಗ ನಿತ್ಯವಾಗುವ ತನಕ ||ಅಪ||
ನುಡಿಯೆ ಮಂತ್ರವಾಗಿ ಶಿವನ| ನಡೆಯೆ ತಂತ್ರವಾಗಿ ತನ್ನ ||
ಜಡದ ಯಂತ್ರವಾದ ತನುವ | ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ ಮೋಹ ಬಿಡದೆ ||1||
ತನು ವಿಕಾರವೆಲ್ಲ ಪೋಗಿ| ಮನ ವಿಕಾರವಿಲ್ಲವಾಗಿ ||
ಧನದೊಳಾಸೆಯಿಲ್ಲವಾಗಿ | ಅನಘನಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವ ತನಕ ||2||
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆಗೆ ಮೂಲ| ವಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ತಾನೆಯಾಗಿ ||
ಆದಿಯಂತ್ಯವಿಲ್ಲದಿರುವ| ನಾದಿ ವಸ್ತು ತಾನೆಂದೆನದೆ ||3||
ನೇತಿ ನೇತಿಗಳೆದು ಸರ್ವ | ಭೂತದಂತರಾತ್ಮನಾಗಿ ||
ಸಾತಿಶಯ ದಾನಂದದಲ್ಲಿ | ಭೀತಿಯಳಿದು ನಿಲ್ಲುವತನಕ ||4||
ನಿಂದಿಸಿದರೆ ತಗ್ಗದಿದ್ದು | ವಂದಿಸಿದರೆ ಹಿಗ್ಗದಿದ್ದು ||
ಬಂಧಿಸಿದರೆ ಬಗ್ಗದಿದ್ದು| ದ್ವಂದ್ವವಳಿದು ನಿಲ್ಲುವತನಕ ||5||
ಶರೀರವಿಲ್ಲ ಕರಣವಿಲ್ಲ| ಹೊರಗೆ ತೋರ್ಪ ಜಗವಿದಿಲ್ಲ ||
ಅರಿವು ಮರವೆರಡು ಇಲ್ಲ| ದಿರುವ ನಿಶ್ಚಯವಾಗುವ ತನಕ ||6||
ದೇಶ ಕಾಲ ವಸ್ತು ಭೇದ| ಸೂಸದಿರಲು ನಿತ್ಯವಾದ||
ಈಶ ನರಹರಿ ದಿವ್ಯ ಪಾದ| ದಾಸನಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವತನಕ ||7||
ಲಿಂಗಮಯಾ ಜಗ ಲಿಂಗಮಯಾ
ಲಿಂಗಮಯಾ | ಜಗ| ಲಿಂಗಮಯಾ ||ಪ||
ಕಂಗಳೊಳಗೆ ಶಿವ| ಲಿಂಗ ಕ್ರಿಯಾ ||ಅಪ||
ಲೀನವು ಗಮ್ಯವು | ಲಿಂಗವು ರಮ್ಯರು||
ಮೌನವು ಧ್ಯಾನವು| ಜ್ಞಾನ ವಿಧಾನವು ||
ತಾನಿದು ಧರಣೀ| ಸ್ಥಾನದ ಸರಣೀ ||1||
ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯದೊಳು| ಪಂಚಲಿಂಗಗಳು ||
ಮಿಂಚಿದ ಪೂಜೆಯು | ಪಂಚ ವಿಧಗಳು||
ಮುಂಚಿತದರಿವು | ಹೊಂಚಿದ ಗುರುವು ||2||
ಅಂಗವೆ ಜೀವನು | ಲಿಂಗವೆ ಶಿವನು ||
ಅಂಗವು ಲಿಂಗದಿ| ಸಮರಸವಾಗಿ||
ಸಂಗಮವಾಗಿ| ನರಹರಿ ಯೋಗಿ ||3||
ವಿಶ್ವವಿದೆಲ್ಲವು ಓಂಕಾರ
ವಿಶ್ವವಿದೆಲ್ಲವು ಓಂಕಾರ| ಶ್ರೀ| ವಿಶ್ವೇಶ್ವರನೂ ಓಂಕಾರ ||ಪ||
ದೃಶ್ಯಾದೃಶ್ಯವು ಓಂಕಾರ| ನಿಜ| ಭಾಸ್ವರ ಸುನಾದ ಓಂಕಾರ ||ಅಪ||
ಸ್ಥಾವರವಾದುದು ಓಂಕಾರ| ಜಗ| ಜೀವ ಜಂಗಮವು ಓಂಕಾರ ||
ದೇವ ಕೋಟಿಗಳು ಓಂಕಾರ| ಜಗ| ಪಾವನ ಪರತರ ಓಂಕಾರ ||1||
ಸಗುಣವು ನಿರ್ಗುಣ ಓಂಕಾರ| ತ್ರೈ| ಜಗ ಯುಗವೆಲ್ಲವು ಓಂಕಾರ|
ನಿಗಮಾಗಮಗಳು ಓಂಕಾರ | ಬಗೆ | ಬಗೆ ರೂಪಗಳಿವು ಓಂಕಾರ ||2||
ಧ್ಯಾನವು ಮೌನವು ಓಂಕಾರ| ಸು| ಜ್ಞಾನ ವಿಧಾನವು ಓಂಕಾರ ||
ಆನಂದಾಮೃತ ಓಂಕಾರ| ಗುರು| ಶ್ರೀನರಹರಿ ಪದ ಓಂಕಾರ ||3||
ಇವನಮ್ಮ ರಾಜಯೋಗಿ
ಇವನಮ್ಮ ರಾಜಯೋಗಿ| ಶಿವ ಧರ್ಮ ನಿತ್ಯ ಭೋಗಿ ||ಪ||
ಭವ ಕರ್ಮವೆಲ್ಲ ನೀಗಿ | ಸುವಿರಾಗಿಯಾದನಾಗಿ ||ಅಪ||
ಭವ ಬೀಜವನ್ನು ಹುರಿದ | ಶಿವತೇಜದಲ್ಲಿ ಮೆರೆದಾ ||
ಅವಿವೇಕವನ್ನು ಮುರಿದ | ಸುವಿವೇಕ ಬೋಧೆವೊರೆದ ||1||
ಸುಖ ದುಃಖವೆಂಬುದಿಲ್ಲ| ಸಖವೈರ ಭಾವವಿಲ್ಲ||
ಅಕಳಂಕ ಭಾವ ತಳೆದ | ಅಖಿಳಾತ್ಮನಾಗಿ ಹೊಳೆದ ||2||
ದುಷ್ಕರ್ಮವೆಲ್ಲ ಸುಟ್ಟ | ನಿಷ್ಕರ್ಮಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟ ||
ನಿಷ್ಕಾಮಿಯಾದ ಗುಟ್ಟ | ನಿಷ್ಕರ್ಷೆ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟ ||3||
ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಶಿವನ ಧರ್ಮ | ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಶಿವನ ಮರ್ಮ||
ನಡೆನುಡಿಯ ಕೂಡಿ ಕರ್ಮ | ಕಡೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟನಮ್ಮ ||4||
ನರನೆನ್ನ ಲಾಗದಿವನ | ಸುರರನ್ನು ಮೀರಿದವನ ||
ಹರ ರೂಪ ತಾಳಿದವನ | ನರಹರಿಯ ಸೇರಿದವನ ||5||
ಪರಸುಖ ಸಂಪದ ಗುರುಪಾದ
ಪರಸುಖ ಸಂಪದ | ಗುರುಪಾದ ||ಪ||
ಶರಣರ ವೇದಾ | ಪರ ನಾದ ||ಅಪ||
ನಡೆಯುವ ಹಂಸನ | ನಡುವಿಹ ಪಾದ|
ನುಡಿಯುವ ಸೋಹಂ| ಕಡೆಗಿಹ ಪಾದ ||1||
ಪ್ರಣವದ ಕೊನೆಯೊಳು | ಮಿನುಗುವ ಪಾದ||
ಮನು ಮುನಿ ಹೃದಯದಿ | ನೆನೆಯುವ ಪಾದ ||2||
ಧರೆಯೊಳು ಗಂಧವ | ಧರಿಸಿದ ಪಾದ||
ಚರಿಸುತ ಪಾಪವ | ಹರಿಸಿದ ಪಾದ ||3||
ಜಲದೊಳು ಸುರಸವ | ಸಲಿಸುವ ಪಾದ||
ನಲಿದು ಸುಮಂತ್ರದಿ| ಬೆಳಗುವ ಪಾದ ||4||
ಅಗ್ನಿಯ ರೂಪದ| ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಪಾದ||
ಜಾಗ್ರ ಸುಷುಪ್ತಿಗೆ | ಸಂಜ್ಞೆಯ ಪಾದ ||5||
ಮರುತದಿ ಸ್ಪರ್ಶವ | ನರಿಯುವ ಪಾದ||
ಪರಮಾತ್ಮನ ಕೂ| ಡಿರುತಿಹ ಪಾದ ||6||
ಗಗನದಿ ಶಬ್ದವ | ಸೊಗಸಿದ ಪಾದ||
ನಿಗಮಾರ್ಥಂಗಳ | ಬಗೆಯುವ ಪಾದ ||7||
ಎಲ್ಲವ ನುಂಗುತ| ನಿಲ್ಲುವ ಪಾದ||
ಸೊಲ್ಲಿನ ಕೊನೆಯೊಳು| ಸಲ್ಲುವ ಪಾದ ||8||
ನಾದವ ಕೂಡಿದ | ವೇದದ ಪಾದ ||
ಬೋಧನಗೈಯಲು | ಸಾಧನ ಪಾದ ||9||
ಬಿಂದುವ ಸೇರಿ| ದಾ| ನಂದದ ಪಾದ||
ಬಂಧವನಳಿಸುತ | ನಿಂದಿಹ ಪಾದ ||10||
ಕಳೆಯನು ಬೀರುತ| ಬೆಳೆಯುವ ಪಾದ||
ಒಲುಮೆಯ ತೋರುವ | ಉಳುಮೆಯ ಪಾದ ||11||
ಭ್ರಾಂತಿಯನಳಿಸುವ | ಏ| ಕಾಂತದ ಪಾದ||
ಶಾಂತಿಯ ನಿಲಿಸುವ | ಕಾಂತಿಯ ಪಾದ ||12||
ನರರಿಗೆ ಬೋಧೆಯ| ನರುಹುವ ಪಾದ||
ಪರಮ ಸುಜ್ಞಾನದ| ನರಹರಿ ಪಾದ ||13||
ಇಲ್ಲೇ ತಿಳಿಯಿರಿ ಬ್ರಹ್ಮವನು
ಇಲ್ಲೇ ತಿಳಿಯಿರಿ ಬ್ರಹ್ಮವನು | ನೀ|
ವಿಲ್ಲೇ ಕಳೆಯಿರಿ ಜನ್ಮವನು ||ಪ||
ಇಲ್ಲೆ ಸಾಧಿಸಿ ಧರ್ಮವನು | ನಿಜ|
ದಲ್ಲೇ ತಿಳಿಯಿರಿ ಮರ್ಮವನು ||ಅಪ||
ತನುವಿನೊಳೇ ಶಿವನಿರುತಿಹನು | ಸ|
ನ್ಮನ ದೊಳಗೇ ಮನೆ ಮಾಡಿಹನು ||
ಘನತರ ಮಂತ್ರದಿ ಸಿಕ್ಕುವನು | ನಿ|
ರ್ಗುಣ ಸಾಧಿಸಿದರೆ ದಕ್ಕುವನು ||1||
ರವಿಯೆದುರಿಗೆ ತಮ ನಿಲ್ಲುವುದೇ | ಪರ|
ಶಿವ ಧ್ಯಾನವ ಮನ ಗೆಲ್ಲುವುದೇ||
ಸುವಿರಕ್ತಿಗೆ ಭವ ಭಯವುಂಟೇ| ವಾ|
ದವ ಮಾಳ್ಪಗೆ ಗುರು ದಯವುಂಟೇ ||2||
ಚಿತ್ತವ ಶುದ್ಧಿಯ ಮಾಡದಲೇ | ಪರ|
ಮಾರ್ಥವ ಸಾಧಿಸಿ ನೋಡದಲೇ||
ವ್ಯರ್ಥಾಲಾಪದಿ ಸುಖವಿಲ್ಲಾ | ಗುರು|
ಮೂರ್ತಿಯು ನರಹರಿ ನಿಜ ಬಲ್ಲಾ ||3||
ಕ್ಷಮಿಸೆನ್ನ ಗುರುವೇ
ಕ್ಷಮಿಸೆನ್ನ ಗುರುವೇ| ನಿನ್ನಯ ಪಾದ| ಕಮಲ ನಂಬಿರುವೇ ||ಪ||
ಕುಮತಿಯೆನ್ನಿಸಿ ನಾನು| ಭ್ರಮಿಸಿ ದುರ್ವಿಷಯಗಳ |
ನಿಮಿಷಾರ್ಧ ಬಿಡದಂತೆ| ರಮಿಸಿಗೈದಪರಾಧ ||ಅಪ||
ಮನದಲ್ಲಿ ನಾನು | ದುರ್ವಿಷಯಗಳ | ನೆನೆದಾಗ ನೀನು ||
ಎನಗೆಚ್ಚರವನಿತ್ತು | ಘನ ಶಾಂತಿ ಬಲವಿತ್ತು ||
ಅನುಗಾಲ ರಕ್ಷಿಪು| ದೆನುತ ಬೇಡುವೆನೀಗ ||1||
ಮಾತಾಡುವಾಗ | ಆಡುವ ತಪ್ಪು | ನೀ ತಡೆದು ಬೇಗ||
ರೀತಿ ನೀತಿಯ ನರಿದು| ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸದೊಳು ||
ಮಾತಾಡುವೆಂತೆನಗೆ | ನೀ ತೋರು ನಿಜವನ್ನು ||2||
ಕಾಯದೊಳು ನಾನು | ಅಪರಾಧವನು | ಗೈಯುತಿರೆ ನೀನು ||
ಹೇಯ ಕರ್ಮವ ಬಿಡಿಸಿ | ಮಾಯ ಮಾರ್ಗವ ಕೆಡಿಸಿ ||
ನ್ಯಾಯದೊಳು ನಡೆವಂತೆ| ಜೀಯ ನರಹರಿ ಕಾಯೊ ||3||
ಎತ್ತ ನೋಡಲು ತಾನಿದೆ
ಎತ್ತ ನೋಡಲು ತಾನಿದೆ | ಕಾರಣ ಬ್ರಹ್ಮ |
ವಸ್ತು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದೆ ||ಪ||
ಪೃಥ್ವಿ ಜಲವಗ್ನಿಮ| ರುತ್ತು ವಾಗಸಗಳ|
ಮೊತ್ತವೆಲ್ಲವ ಬೆಳಗಿ | ಸುತ್ತ ತೋರುತಲಿದೆ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಲು ಕಾಣದು| ನೋಡುವ ಕಣ್ಣಿ|
ನಲ್ಲಿ ತಾನಡಗಿರ್ಪುದು ||
ಎಲ್ಲ ತನ್ನೊಳು ನುಂಗಿ| ನಿಲ್ಲುವುದು ಸುಪ್ತಿಯೊಳು||
ಎಲ್ಲ ಬಾಹ್ಯಕೆ ತಂದು | ಸಲ್ಲುವುದ ಜಾಗ್ರದೊಳು ||1||
ಜಡವ ಚೇತನ ಮಾಳ್ಪುದು | ಮೂಲಾಧಾರ|
ದೆಡೆಯಲ್ಲೆ ನಡೆಯುವುದು ||
ಒಡಗೂಡಿ ದೇಹವ | ನುಡಿಯುತ್ತಲಿರ್ಪುದು ||
ಕಡೆಗೆ ನಿರ್ಗುಣವನ್ನು | ಪಡೆದಾನಂದಿಸುವುದು ||2||
ಶಿವ ಜೀವರೆನಿಸಿರ್ಪುದು | ಐಕ್ಯವ ಮಾಡಿ|
ಭವವ ನಿರ್ಮೂಲಿಪುದು||
ಶಿವ ಜಾಗ್ರದೊಳಗನು | ಭವವೀಯೆ ನರಹರಿ ||
ಶ್ರವಣ ದಿಂದಲೆ ಬ್ರಹ್ಮ | ತ್ವವನು ಕಾಣುವ ಪರಿ ||3||
ಯೋಗಿ ಈತನ ಕಂಡೆಯೀಗ
ಯೋಗಿ ಈತನ ಕಂಡೆ| ಯೀಗ ಚೇತನಗೊಂಡೆ |
ನಾಗಭೂಷಣನೆಂದು ಬಲಗೊಂಡೆ ||ಪ||
ರಾಗಾಂತದೊಳಗೆ ವಿ| ರಾಗಿಯೆಂದೆನಿಸಿದ್ದ|
ಸಾಗರೋಪಮ ಶಾಂತ ಪರಿಶುದ್ಧ ||ಅಪ||
ಚಳಿಗಾಳಿಯೆನ್ನದೆ | ಮಳೆ ಬಿಸಿಲಿಗಂಜದೆ |
ಛಲದಿಂದ ತಪಗೈವನೊಲವಿಂದೆ ||
ಒಳಗೆ ಹೊರಗೊಂದಾಗಿ| ಬಲಿದ ನಿದ್ರೆಯ ನೀಗಿ|
ಬಲು ಘೋರ ತಪವಾಂತ ನಿಜವಾಗಿ ||1||
ಜಗವಿಲ್ಲ ಯುಗವಿಲ್ಲ| ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಗಳಿಲ್ಲ|
ದಿಗಿಲಿಲ್ಲದಂತೆ ತಾನಿರಬಲ್ಲ||
ಸೊಗಸಾಗಿಯಾನಂದ| ಮಿಗಿಲಾಗಿ ತಾನಿಂದ |
ನಗುನಗುತ ಗೆದ್ದನು ಭವ ಬಂಧ ||2||
ಹಂಸನೀತನೆ ಪರಮ| ಹಂಸನಾದನು ಈಶ್ವ|
ರಾಂಶದಲ್ಲಿಯೆ ಬೆರೆದು ನಿತ್ಯದೊಳು ||
ಧ್ವಂಸವಾಗಲು ಪಾಪ| ಹಿಂಸೆಯೆಲ್ಲವು ಲೋಪ||
ಸಂಶಯವ ಹರಿದ ನರಹರಿ ರೂಪಾ ||3||
ನುಡಿಯೆಲ್ಲವು ಮಂತ್ರ
ನುಡಿಯೆಲ್ಲವು ಮಂತ್ರ| ಜ್ಞಾನಿಯ| ನಡೆಯೇ ಶಿವತಂತ್ರ ||ಪ||
ನಡೆನುಡಿ ಮಧ್ಯದಿ| ಪಡೆಯೆ ಸ್ವತಂತ್ರ|| ಒಡಲಾಯ್ತೀತಗೆ| ಮೃಡನ ಸುಮಂತ್ರ ||ಅಪ||
ಮೂಲಾಧಾರದೊಳು | ತಾನೇ |
ಲೀಲಾ ಜಾಲದೊಳು ||
ಆಲಯ ಮಾಡುತ | ಏಳನೆ ನೆಲೆಯೊಳು||
ಮೂಲ ಬ್ರಹ್ಮ ಪದ| ತಾಳುತ ನಿಲ್ಲಲು ||1||
ಪ್ರಣವಾಂತ್ಯದಿ ನಿಂತು | ತಾನೇ|
ಘನ ಶಾಂತಿಯನಾಂತು||
ತನಗಿದಿರಿಲ್ಲದ | ಅನುಪಮ ಬ್ರಹ್ಮವ ||
ನೆನೆಯುತ ಬೆರೆದಾ| ಮನು ಮುನಿವಂದ್ಯನ ||2||
ಆಪೋ ಸ್ಥಾನದೊಳು| ಬೋಧಾ |
ರೂಪದ ಮಂತ್ರಗಳು ||
ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಲು | ತಾಪಗಳಡಗಲು||
ಶ್ರೀಪತಿ ನರಹರಿ | ವ್ಯಾಪಿಸಿ ನಿಲ್ಲಲು ||3||
ಆತ್ಮ ವಿಚಾರವ ಮಾಡಮ್ಮಾ
ಆತ್ಮ ವಿಚಾರವ ಮಾಡಮ್ಮಾ | ಪರ|
ಮಾತ್ಮನ ನಿನ್ನೊಳು ನೋಡಮ್ಮಾ ||ಪ||
ಸತ್ಯ ಸ್ವರೂಪವ ಕೂಡಮ್ಮಾ| ಗುರು|
ಸೂತ್ರವ ಬಿಟ್ಟಿರಬೇಡಮ್ಮಾ ||ಅಪ||
ಹಂಸನ ಸೆರೆಯನು ಹಿಡಿಯಮ್ಮಾ | ನಿ|
ಸ್ಸಂಶಯದರಿವನು ಪಡೆಯಮ್ಮಾ ||
ಹಂಸನ ತಿರುಗಿಸಿ ನೋಡಮ್ಮಾ | ಸೋ|
ಹಂಸುಧೆಯೊಳಗೀಜಾಡಮ್ಮಾ ||1||
ಸೋಹಂ ಭಾವವ ತಾಳಮ್ಮಾ | ದಾ|
ಸೋಹಂ ಸಿದ್ಧಿಸಿ ಬಾಳಮ್ಮಾ||
ಮೋಹದ ಬೇರನು ಕೀಳಮ್ಮಾ | ಸ|
ನ್ಮೋಹನ ಮಂತ್ರವ ಪೇಳಮ್ಮಾ ||2||
ಮಂತ್ರದೊಳಗೆ ಶಿವನುಂಟಮ್ಮಾ | ಸ|
ನ್ಮಂತ್ರವೆ ಶಿವನಿಗೆ ನಂಟಮ್ಮಾ ||
ಮಂತ್ರವೆ ನರಹರಿ ಗಂಟಮ್ಮಾ | ಸ್ವಾ|
ತಂತ್ರದ ಸುಖ ನಿನಗುಂಟಮ್ಮಾ ||3||
ಜ್ಞಾನ ಯೋಗವೆ ಸಹಜ ಯೋಗ
ಜ್ಞಾನ ಯೋಗವೆ ಸಹಜ ಯೋಗ| ಸು|
ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೆ ನಿತ್ಯ ಮುಕ್ತಿ ಸಂಯೋಗ ||ಪ||
ಆನಂದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಭೋಗ| ತನ|
ಗೇ ನೊಂದು ಬೇಕಾಗದಿರುವ ವಿರಾಗ ||ಅಪ||
ವೀರ ವೈರಾಗ್ಯವಿರಬೇಕು| ಸಂ|
ಸಾರವಿದ್ದರೆ ಏನು ಮನ ಶುದ್ಧಿ ಸಾಕು||
ಯಾರಿಗೀ ಸನ್ಯಾಸ ಬೇಕು | ಸುವಿ|
ಚಾರ ಪರನಿಗೆ ವೇಷಭೂಷಣವೆ ತೊಡಕು ||1||
ಜ್ಞಾನವೆಂಬುದೆ ಸಹಜ ಯಜ್ಞ | ಅ|
ಜ್ಞಾನ ರೂಪದ ಪಶುವ ಕೊಲ್ಲುವ ಸೌಜ್ಞಾ||
ಧ್ಯಾನ ಮೌನದಿ ಪಾಪ ಭಗ್ನ | ಮಂ|
ತ್ರಾನು ಸಂಧಾನವೆ ಪರಶಿವ ನಾಜ್ಞಾ ||2||
ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಸುಲಭ ವೀಯೋಗ| ತ|
ನ್ನಲ್ಲಿಯೆ ಶಿವನನ್ನು ತಿಳಿವ ಸುಯೋಗ||
ನಿಲ್ಲಲಾರದು ಭವ ರೋಗ| ಪರ|
ಮೋಲ್ಲಾಸ ನರಹರಿಯ ಬೋಧ ಸರಾಗ ||3||
ಈತ ನೋಡಿರಿ ರಾಜಯೋಗಿ
ಈತ ನೋಡಿರಿ ರಾಜಯೋಗಿ | ನಿ|
ರ್ಭೀತನಾಗಿರುತಿರ್ಪ ಬ್ರಹ್ಮ ತಾನಾಗಿ ||ಪ||
ಜ್ಯೋತಿಯಂದದಿ ಬೆಳಕಾಗಿ| ಪರಿ|
ಪೂತನಾಗಿರುತಿರ್ಪ ಸುಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿ ||ಅಪ||
ಮುಂದೇನು ಎಂದು ಚಿಂತಿಸನು | ಏ|
ನೊಂದು ಬಯಕೆಯ ಮಾಡದಂತಿರುತಿಹನು ||
ಬಂದದ್ದು ಉಂಡು ತೀರಿಪನು| ಭವ|
ಬಂಧತನಗಿಲ್ಲವೆಂದಳುಕದಂತಿಹನು ||1||
ಮಾನಾಭಿಮಾನಂಗಳಿಲ್ಲಾ| ಅಪ|
ಮಾನವೆಂಬುದು ಮನದೊಳು ಸುಳಿದಿಲ್ಲಾ ||
ಹಾನಿ ವೃದ್ಧಿಯನೆಣಿಸಲಿಲ್ಲಾ | ಪರ|
ಮಾನಂದ ಭಾವವ ಹೊಂದಿರಬಲ್ಲಾ ||2||
ಫಲ ಸಿದ್ಧಿ ಬಯಕೆಗಳಿಲ್ಲಾ | ನಿ|
ರ್ಮಲ ಬುದ್ಧಿಯೊಂದೆ ಈತನ ಸಿದ್ಧಿಯೆಲ್ಲಾ||
ಕುಲಜಾತಿ ಭೇದಂಗಳಿಲ್ಲಾ| ನಿ|
ಶ್ಚಲನಾಗಿ ನರಹರಿಯೊಳಿರುತಿರ್ಪನಲ್ಲಾ ||3||
ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಮರಸದ ಇಂಗಿತವ ಬಲ್ಲಂಥ ಜಂಗಮರು
ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಮರಸದ | ಇಂಗಿತವ ಬಲ್ಲಂಥ |
ಜಂಗಮರು ನೀವ್ ಪೇಳಿರಣ್ಣಾ ||ಪ||
ಲಿಂಗವೆಲ್ಲಿರುತಿಹುದು| ಅಂಗವೆಲ್ಲಿರುತಿಹುದು |
ಜಂಗಮವದೆಲ್ಲಿರುವುದಣ್ಣಾ ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮನ ಪೀಠ| ಎಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣುವಿನಾಟ|
ಎಲ್ಲಿ ರುದ್ರನ ಪಾಠವಣ್ಣಾ ||
ಎಲ್ಲಿ ಪ್ರಣವದ ಕೂಟ| ಎಲ್ಲಿ ನಿರ್ಗುಣದೂಟ|
ಅಲ್ಲೆ ಜಂಗಮನಿರ್ಪನಣ್ಣಾ ||1||
ಗುರು ಕೊಟ್ಟ ಲಿಂಗವನು | ಧರಿಸಿಕೊಂಡಿಹುದೆಲ್ಲಿ|
ನಿರುತ ಪೂಜಿಸುವುದೆಂತಣ್ಣಾ ||
ಪರಶಿವನೊಳಗೆ ಜೀವ| ಬೆರೆದೈಕ್ಯವನು ಪಡೆವ|
ವರಮಂತ್ರವೆಲ್ಲಿರುವುದಣ್ಣಾ ||2||
ಪಂಚಲಿಂಗಗಳಲ್ಲಿ | ಪಂಚ ವಿಧ ಪೂಜೆಗಳ |
ಹಂಚಿ ಮಾಡುವುದ ಪೇಳಣ್ಣಾ ||
ಪಂಚಲಿಂಗವು ಕೂಡಿ| ಮಿಂಚಿ ಮಹಲಿಂಗದೊಳು |
ಹೊಂಚಿ ನರಹರಿಯ ಕೇಳಣ್ಣಾ ||3||
ನಿನ್ನ ನುಡಿ ವೇದವು ಪರಾನಾದವು
ನಿನ್ನ ನುಡಿ ವೇದವು ಪರಾನಾದವು||
ನಿನ್ನ ನಡೆಯಂದವು ನಿಜಾನಂದವು ||ಪ||
ನಿನ್ನ ನಿಜ ಬೋಧನೆ | ಯನ್ನ ಸುಖ ಸಾಧನೆ||
ನಿನ್ನ ಪದಾರಾಧನೆ| ಧನ್ಯತೆಯ ಶೋಧನೆ ||ಅಪ||
ನಾದಮಯವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಪಾದವು||
ವೇದ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಪಾದವು ||
ಭೇದಗುಣ ದೂರನೆ| ಬೋಧ ಸುಖ ಸಾರನೆ|
ಸಾಧು ಜನಾಧಾರನೆ| ನಾದದವತಾರನೆ ||1||
ಸಂಧಿಯಲಿ ನಿಂತಿದೆ ನಿನ್ನ ಪಾದವು ||
ಬಂಧನವ ಮೀರಿದೆ ನಿನ್ನ ಪಾದವು||
ಸುಂದರಕೆ ಸುಂದರ| ಎಂದಿ ಗತಿ ಬಂಧುರ||
ಹೊಂದಿದವ ಕಿಂಕರ| ಸಂಧಿಸುವ ಶಂಕರ ||2||
ಮಂತ್ರದೊಳಗಾಡಿತು| ನಿನ್ನ ಪಾದವು|
ಯಂತ್ರದೊಳು ಕೂಡಿತು|
ನಿನ್ನ ಪಾದವು || ತಂತ್ರಪರನಾಗಿಯೆ |
ನಿಂತ ಶಿವ ಯೋಗಿಯೆ||
ಸಂತರನುರಾಗಿಯೆ| ಸ್ವಾಂತ ಸುಖ ಭೋಗಿಯೆ ||3||
ಧ್ಯಾನ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಪಾದವು|
ಜ್ಞಾನಮಯವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಪಾದವು||
ಮೌನಿಗಳಿಗಾಶ್ರಯ| ದೀನ ಜನರಾಶಯ|
ವೇನಿರಲು ಈ ಯುವೆ | ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಾಯುವೆ ||4||
ನಿನ್ನ ಪದ ಸೇವನ| ಸುಧಾ ಜೀವನ|
ಉನ್ನತದ ಭಾವನ | ಸದಾ ಪಾವನ||
ಪುಣ್ಯ ಯಶೋವಲ್ಲರೀ| ಉನ್ನತದೊಳೀ ಪರಿ|
ಇನ್ನು ಹರಡಲೈಸೀರೀ | ಚೆನ್ನ ಗುರು ನರಹರಿ ||5||
ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲಾ ನಿರ್ಗುಣದಲ್ಲಿ
ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲಾ | ನಿರ್ಗುಣದಲ್ಲಿ| ನೀನೆಂಬುದಿಲ್ಲಾ ||ಪ||
ಜ್ಞಾನ ಸ್ವರೂಪವೇ| ತಾನೇ ತಾನಾಯ್ತಲ್ಲ |
ಆನಂದ ಮಾತ್ರದ| ಧ್ಯಾನವಾಯ್ತಲ್ಲಾ ||ಅಪ||
ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣಲ್ಲಾ | ನಿರ್ಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ| ಖಂಡತ್ವವಿಲ್ಲಾ |
ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ | ಕಂಡು ಬರುತಿಹುದಲ್ಲ|
ಅಂಡ ಕೋಟಿಗಳಲ್ಲಿ | ತಾಂಡವಗೊಳಬಲ್ಲ ||1||
ಕರಣಂಗಳಿಲ್ಲಾ| ನಿರ್ಗುಣದಲ್ಲಿ| ಸ್ಮರಣ ಮುನ್ನಿಲ್ಲಾ||
ಮರಣ ಜನನಗಳಿಲ್ಲ| ದುರಿತ ದುಃಖಗಳಿಲ್ಲ||
ಸುರ ನರಾದಿಗಳಿಲ್ಲ| ಶರೀರವೆನ್ನುವುದಿಲ್ಲ ||2||
ಸಗುಣಂಗಳಿಲ್ಲಾ | ನಿರ್ಗುಣದಲ್ಲಿ | ಜಗದಾಟವಿಲ್ಲಾ ||
ಮಿಗಿಲು ಸುಷುಪ್ತಿಯೊ| ಳಗಣಿತ ಬ್ರಹ್ಮವು |
ಜಗವೆಲ್ಲ ನುಂಗಿತ್ತು| ಸೊಗದಿ ನರಹರಿಯಾಗಿ ||3||
ನೋಡು ನಿನ್ನೊಳಗಾಡುತಿರುವಾ ಗೂಢ ಬ್ರಹ್ಮವಾ
ನೋಡು ನಿನ್ನೊಳಗಾಡುತಿರುವಾ ಗೂಢ ಬ್ರಹ್ಮವಾ ||
ಅನುಭವ ಮಾಡು ಮರ್ಮವಾ ||ಪ||
ಲೋಕವೆಲ್ಲವನ್ನು ತುಂಬೀ | ಲೋಕ ಜೀವಿಗಳ ಕುಟುಂಬೀ||
ಏಕರೂಪನಾದನೆಂಬೀ| ವಾಕ್ಯ ಸತ್ಯವೆಂದು ನಂಬೀ ||1||
ಒಂದೆಯಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಒಳಗೆ| ತಂದೆಯಾಗಿ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ||
ಬಂದು ಹಂಸನೆನಿಸಿ ಒಳಗೆ | ನಿಂದು ಸೋಹಮ್ಮೆನಿಸಿ ಹೊರಗೆ ||2||
ದೇವನಾಗಿ ಕಾಯ್ವನಾಗಿ| ಜೀವನಾಗಿ ಬೇಯ್ವನಾಗಿ||
ಭಾವವಾಗಿ ಕಾಯವಾಗಿ| ಸೇವೆಗೊಲಿವ ನರಹರಿಯಾಗಿ ||3||
ಸತ್ಯ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬೇಕಣ್ಣಾ
ಸತ್ಯ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬೇಕಣ್ಣಾ| ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಬ್ರಹ್ಮವ|
ನಿತ್ಯ ಶೋಧನೆ ಮಾಡಿ ನೋಡಣ್ಣಾ ||ಪ||
ಸತ್ಯವೇ ನಡೆ ಸತ್ಯವೇ ನುಡಿ| ಸತ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನೆ ಹಿಡಿ||
ನಿತ್ಯ ಬೋಧಾಮೃತವನೇ ಕುಡಿ| ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮನೊಳೈಕ್ಯವನು ಪಡಿ ||ಅಪ||
ನಾದ ಬಿಂದುವು ಕಳೆಯು ಮೂರಣ್ಣಾ| ಇವು ಕೂಡಿದಾಗಲೆ |
ವೇದ ಮಂತ್ರವು ಬೋಧೆಯಾಯ್ತಣ್ಣಾ ||
ಆದಿ ಮೂಲದ ಬ್ರಹ್ಮವೇ ಪರ|
ನಾದದಲ್ಲಿಯೇ ಗೋಚರಿಸಿ ವರ||
ವೇದ ಮಂತ್ರಗಳಾಗಿ ವಿಸ್ತರ| ವಾದ ಕಳೆಯಾಯ್ತೆಂಬ ನಿರ್ಧಾರ ||1||
ಅರ್ಧ ಮಾತ್ರೆಯ ಕೂಡಬೇಕಣ್ಣಾ| ಅದರಲ್ಲೆ ನಿರ್ಗುಣ|
ಶುದ್ಧ ಬ್ರಹ್ಮವ ನೋಡಬೇಕಣ್ಣಾ||
ಇದ್ದ ಮಾತ್ರೆಗಳೆಲ್ಲವಿದರೊಳ|
ಗಿದ್ದು ತೋರುತ ಲಯಿಸಿ ಕೊನೆಯೊಳ||
ಗಿದ್ದು ಬೆಳಗುತ್ತಿಹುದು ನಿರ್ಮಲ| ಶುದ್ಧ ಚೇತನಯಲ್ಲಕಿದು ಬಲ ||2||
ಬಿಡದೆ ಓಂಕಾರವನು ಜಪಿಸಣ್ಣಾ| ಕೊನೆಯನ್ನು ಸೇರುತ|
ದೃಢದಿ ಝೇಂಕಾರದೊಳು ಮುಳುಗಣ್ಣಾ||
ಪಡೆದ ಕರ್ಮಗಳೆಲ್ಲ ಪೋಪವು|
ತಡೆಯಲಾರದು ನಿನ್ನ ಪಾಪವು||
ಒಡಲ ಭ್ರಾಂತಿಗಳೆಲ್ಲ ಲೋಪವು| ಒಡೆಯ ನರಹರಿ ಬ್ರಹ್ಮ ರೂಪವು ||3||
ಬೋಧಾಮೃತ ಸಾರ
ಬೋಧಾಮೃತ ಸಾರ|
ಬಾಧಿಸಲಾರದು ಸಂಸಾರ ||ಪ||
ಪೊಡವಿಯೆ ಮೂಲಾಧಾರ|
ನಡೆವುದು ಹಂಸನ ಸಂಚಾರ ||1||
ಜಲವೇ ಸ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನ|
ನೆಲಸಿದೆ ಮಂತ್ರಾನುಷ್ಠಾನ ||2||
ಅಗ್ನಿಯೆ ಮಣಿ ಪೂರಕವು|
ಯೆಜ್ಞಾಹುತಿಗಳ ಸ್ಮಾರಕವು ||3||
ವಾಯುವನಾಹತ ಕಮಲ|
ಮಾಯೆಯ ಗೆಲ್ಲಲು ಪಾಯಬಲ ||4||
ಅಂಬರದಲ್ಲಿ ವಿಶುದ್ಧಿ|
ಶಂಭುವನರಿಯಲು ಸಂಸಿದ್ಧಿ ||5||
ಚಂದ್ರನೊಳಾಜ್ಞಾ ಚಕ್ರ|
ಇಂದ್ರಿಯ ರಹಿತಾತ್ಮನೊಳೈಕ್ಯ ||6||
ತರಣಿ ಸಹಸ್ರಾರದೊಳು|
ಪರತರ ನರಹರಿ ಕಿರಣಗಳು ||7||
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರ ಸಂಚಾರಿ|
ಗುಪ್ತದೊಳಿಹ ನರಹರಿ ಶೌರಿ ||8||
ಮಹಾ ಮಂಗಳಂ
ಜಯ ಭಾರತೀ| ವಾ| ಙ್ಮಯ ಮೂರುತೀ ||ಪ||
ದಯದಿಂದ ಹೃದಯಾಬ್ಜವನು ಸೇರುತೀ|
ಚಿ| ನ್ಮಯಳಾಗಿ ಶೃತಿ ಸಾರವನು ಸಾರುತೀ ||ಅಪ||
ನವಿಲೇರುವೆ| ನಯ| ನವ ಸೇರುವೇ|
ನವರಸ ಶೃಂಗಾರವನು ತಾಳುವೇ|
ಸ| ತ್ಕವಿ ವಾಕ್ಯದೊಳು ಬಂದು ಮೈದೋರುವೇ ||1||
ವರ ಹಂಸನಾ | ಬಂ| ಧುರ ವಾಹನಾ|
ವಿರಮಿಸುತ್ತೇರಿದೆ ಜಿಹ್ವಾಸನಾ |
ವಿ| ಸ್ತರ| ಮಂತ್ರಕೋಟಿಗೆ ಸಂಜೀವನಾ ||2||
ವಚನಾಮೃತ | ಘನ| ರಚನಾಯುತ|
ಪ್ರಚುರಳೆಂದೆನಿಸುತ್ತ ಶೃತಿ ಸಮ್ಮತಾ |
ಬಲು| ರುಚಿಗೈವೆ ನರಹರಿಯ ಬೋಧಾಮೃತಾ ||3||
ಜ್ಞಾನಗಂಗಾ ಸ್ವರೂಪ
ಹರಿಪಾದದೊಳು ಪುಟ್ಟಿದಾಕಾಶಗಂಗಾ |
ಹರಿದೇರಿಬಿಟ್ಟಳು ಹರನುತ್ತಮಾಂಗ ||ಪ||
ಹರಿದಿಳಿಯುತಿರ್ದಳು ಪಾತಾಳ ಗಂಗಾ |
ಧರಣಿ ಜೀವರಿಗಾಗಿ ಜೀವನ ಗಂಗಾ ||ಅ|ಪ||
ಗುಪ್ತಗಾಮಿನಿ ಲೋಕ ಪಾವನಗಂಗಾ |
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರಗಳಂತರಂಗದ ಗಂಗಾ ||
ಆಪ್ತ ಭಕ್ತರಿಗಾಗಿ ಸುಜ್ಞಾನ ಗಂಗಾ |
ಲಿಪ್ತಳಾಗದೆ ಹರಿವಳಂತರಗಂಗಾ ||1||
ತ್ರಿಪಥ ಗಾಮಿನಿಯಾದ ಗಂಗಾ ವಿಲಾಸ |
ಸುಪಥವು ಶ್ರವಣ ಮನನ ನಿಧಿಧ್ಯಾಸ ||
ಅಪರೋಕ್ಷ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ತಾನೇ ಪ್ರಕಾಶ |
ವಿಪುಲಾರ್ಥ ಪ್ರಣವ ರಹಸ್ಯ ನಿರ್ದೇಶ ||2||
ತಾನೆ ತಾನಾದಂಥ ಸುಜ್ಞಾನ ಲಹರೀ |
ಆನಂದವೀಯುವ ಪ್ರಜ್ಞಾ ವಿಹಾರೀ ||
ಶ್ರೀನರಹರೀಂದ್ರನ ಆಜ್ಞಾಧಾರಿ |
ಧ್ಯಾನ ಮೌನವ ಸೇರಿ ಹರಿಯೆ ಮೈದೋರಿ ||3||
ಜಗಜೀವನ ಪಾವನ ದೇವನ ಪರಶಿವನಾ
ಜಗಜೀವನ ಪಾವನ ದೇವನ ಪರಶಿವನಾ |
ನೆನೆವೆನಾ ||ಪ||
ಸುಗಮ ಮಂತ್ರಾ ನಿಗಮ ತಂತ್ರಾ | ಅಗಣಿತ ಬ್ರಹ್ಮವೆ
ಸೊಗಸಿದ ಸ್ವಾತಂತ್ರಾ | ನಿಶ್ಚಿತಾ ||1||
ಭಕ್ತಿ ಭಾವಾಯುಕ್ತ ಸೇವಾ | ಮುಕ್ತಿಗೆ ಕಾರಣ
ಶಕ್ತಿ ನಿಜಾನುಭವಾ | ವೈಭವಾ ||2||
ಧ್ಯಾನ ಬಲಿಯೇ ಜ್ಞಾನ ಸುಳಿಯೇ |
ಆನಂದಾಮೃತ ಮಳೆಯೇ ಧರೆಗಿಳಿಯೇ | ತಾಳಿಯೇ ||3||
ತನುವ ಮರೆತು ಮನವು ಬೆರೆತು |
ಘನಸುಖ ಶಾಂತಿಯು ಯನ್ನೊಳು ನೆಲೆ ನಿಂತು ಬೆಳಗಿತು ||4||
ಒಂದು ವರ್ಣದಿಂದ ಪೂರ್ಣಾ |
ಚಂದದಿ ನರಹರಿ ನಿಂದನು ಪರಿಪೂರ್ಣ | ನಿರ್ಗುಣಾ ||5||
ಮನಸಿಜನೈಯನ ಮನದೊಳು ಧ್ಯಾನಿಸೆ
ಮನಸಿಜನೈಯನ | ಮನದೊಳು ಧ್ಯಾನಿಸೆ |
ಮನಸಿಜ ದೇವತೆಯೆನಿಸುವನು ||ಪ||
ಮನದೊಳು ಸದ್ಗುಣ | ಜನಿಸುತಲಿರ್ಪವು |
ಮನಸತ್ಕಾಮನೆಗೆಳಸುವುದು ||ಅ|ಪ||
ಮನಸಿಜನೈಯನ | ನೆನೆಯದೆಯಿದ್ದರೆ |
ಮನಸಿಜ ಕೋಪವ ತಾಳುವನು ||
ಮನದೊಳು ದುರ್ಗುಣ | ಗಣಜನಿಸಿರ್ಪವು |
ಮನದುಷ್ಕಾಮನೆಗೆಳಸುವುದು ||1||
ಮನಸಿಜ ವೈರಿಯ ಮನದೊಳು ಧ್ಯಾನಿಸೆ |
ಮನ ವೈರಾಗ್ಯವ ತಾಳುವುದು ||
ಮನಸಿಜ ದೇವನು | ಮನನ ವಿಚಾರದಿ|
ಅನುಭಾವದೊಳನುವಾಗುವನು ||2||
ಮನಸಿಜ ವೈರಿಯ ನೆನೆಯದೆ ಇದ್ದರೆ |
ಮನಸಿಜ ಮತ್ಸರಗೊಳ್ಳುವನು ||
ಮನದೊಳು ಮೋಹವು ಜನಿಸುತಲಿರ್ಪುದು |
ಮುನಿ ನರಹರಿಯೇ ಮುನಿಸುವನು ||3||
ಅತಿಥಿಯೆ ದೇವರು ನೋಡಮ್ಮ
ಅತಿಥಿಯೆ ದೇವರು ನೋಡಮ್ಮ | ಬಂ |
ದತಿಥಿಯ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡಮ್ಮ ||ಪ||
ಶೃತಿಮತ ತಾನಿದು ಕೇಳಮ್ಮ | ನಿ |
ಶ್ಚಿತ ಸದ್ಭಾವವ ತಾಳಮ್ಮ ||ಅ|ಪ||
ಹರಿಹರ ಬ್ರಹ್ಮೇಂದ್ರಾದಿಗಳು | ನಿಂ |
ದಿರುತಿಹರತಿಥಿಯ ರೂಪದೊಳು||
ಸುರರನು ಪೂಜಿಪ ರೀತಿಯೊಳು | ಕಿಂ |
ಕರಭಾವದೊಳಿರು ಪ್ರೀತಿಯೊಳು ||1||
ಹಸಿದವರಿಗೆ ನೀಡನ್ನವನು | ಸಂ |
ತಸದಿಂ ಶಿವನದನುಣ್ಣುವನು||
ತೃಷೆಗೊಂಡವರಿಗೆ ನೀರನ್ನು | ಕೊಡು |
ಪಶುಪತಿ ಸುಖ ನಿನಗೀಯುವನು ||2||
ಕುರುಡರು ಕುಂಟರು ಮೂಕರಿಗೆ | ಉಪ |
ಚರಿಸಿದರೊಲಿವನು ಶಿವ ನಿನಗೆ ||
ಕರುಣಾಮಯರಾಗಿರ್ಪರಿಗೆ | ನರ |
ಹರಿಯೀವನು ಮುಕ್ತಿಯ ಕೊನೆಗೆ ||3||
ಮಳೆರಾಯನೆ ಬಾರೈ
ಮಳೆರಾಯನೆ ಬಾರೈ | ಲೋಕಕೆ | ಕಳೆಯನು ನೀ ತಾರೈ ||ಪ||
ನಲಿಯುತ ಬಾರೈ| ವೊಲುಮೆಯ ತೋರೈ||
ಇಳೆಯನು ಸಾರೈ| ಬಲು ಸುಖ ಬೀರೈ ||ಅ|ಪ||
ಹಗಲಿರುಳನು ತಾಪ | ಜೀವರು | ದಿಗಿಲಾದರು ಪಾಪ||
ಜಗವಿದು ಲೋಪವು | ಜಗಕಿದು ಶಾಪವು |
ಭಗವದ್ರೂಪನೆ | ಸೊಗಸು ಪ್ರತಾಪವ ||1||
ಗುಡುಗಿನ ಗರ್ಜನೆಯ | ಕೇಳ್ವೆವು | ಸಿಡಿಲಿನ ಆರ್ಭಟವ||
ಸಡಗರದೊಳು ಬಾ| ಜಡಿಮಳೆ ಸುರಿ ಬಾ |
ಕಡುಬರವೆಲ್ಲವ | ನಡಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲುವ ||2||
ಮೇಘದ ಸೈನ್ಯವನು | ಕೂಡುತ | ನೀಗಿಸು ದೈನ್ಯವನು ||
ಈಗಲೆ ಬಾರೈ| ಬೇಗನೆ ತೋರೈ ||
ಶ್ರೀಗುರು ನರಹರಿ | ಯಾಗಿಯೆ ಸಾರೈ ||3||
ಕೇಳು ಪಂಚೀಕರಣವಾ
ಕೇಳು ಪಂಚೀಕರಣವಾ | ನೀ | ತಾಳು ನಿರ್ಮಲ ಜ್ಞಾನವಾ ||ಪ||
ಸ್ಥೂಲ ದೇಹವಪೊಂದು ತಾ ಶಿವ | ಲೀಲೆಗೈಯುವ ಮರ್ಮವಾ ||ಅ|ಪ||
ಶುದ್ಧ ಬ್ರಹ್ಮದಿ ಶಬಲ ಪುಟ್ಟಿತು | ಶಬಲದಿಂದ ವ್ಯಕ್ತವು||
ವೃದ್ಧಿಸಿದುದವ್ಯಕ್ತದಲ್ಲಿಯೆ | ಮಹತ್ತತ್ವವು ಯುಕ್ತವು ||1||
ಹೊದ್ದಿದಾ ಮಹತತ್ವದಿಂದಲೆ | ಬದ್ಧ ತಾಹಂಕಾರವು ||
ಉದ್ಧರಿಸಿತದರಲ್ಲಿ ತ್ರಿಗುಣವು ಎದ್ದು ತೋರುತಲಿರ್ಪವು ||2||
ಸತ್ವರಾಜಸ ತಾಮಸಂಗಳು | ತ್ರಿಗುಣಮಾಗಿರುತಿರ್ಪವು||
ಮತ್ತೆ ಮೂರಿವು ಪಂಚಕನ್ಮಾತ್ರೆಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಯಗೈದವು ||3||
ಶಬ್ದ ಸ್ಪರ್ಶವು ರೂಪರಸ ಗಂಧಗಳೆ ಈ ತನ್ಮಾತ್ರೆಯು||
ಲಬ್ಧವಾದುವು ಗಗನ ಮಾರುತವಗ್ನಿ ಜಲಧರೆ ಭೂತವು ||4||
ಗಗನದರ್ಧವೆ ಜ್ಞಾತೃವಾಯಿತು ಗಗನದುಳಿದರ್ಧಾಂಶವು ||
ಮಿಗೆ ಚತುರ್ಭಾಗಂಗಳಾಗುತ ಬೇರೆ ಭೂತವ ಸೇರಲು ||5||
ಸೊಗಸಿ ಮನ ಬುದ್ಧಿಗಳು ಚಿತ್ತಾಹಂ ಕೃತಿಗಳೆಂದೆನಿಪವು ||
ಗಗನ ಪಂಚಕವೆನಿಸಿ ಮೆರೆದುವು ಜ್ಞಾತೃಪಂಚಕ ತಾನಿವು ||6||
ಮಾರುತಾರ್ಧವು ದಾನವಾಯಿತು ಮಾರುತದೊಳುಳಿದರ್ಧವು
ತೋರಿ ನಾಲ್ಕು ವಿಭಾಗವಾಗುತ ಬೇರೆ ಭೂತವ ಸೇರಲು ||7||
ಚಾರುವ್ಯಾನ ಸಮಾನ ಪ್ರಾಣಾಪಾನವೆನ್ನಿಸಿಕೊಂಡವು |
ಮಾರುತದ ಪಂಚಕವು ಪ್ರಾಣ ಪಂಚಕವು ಎಂದೆನಿಪವು ||8||
ಅಗ್ನಿಯರ್ಧವೆ ಚಕ್ಷುವಾಯಿತು ಅಗ್ನಿಯೊಳಗುಳಿದರ್ಧವು
ವಿಘ್ನವಿಲ್ಲದೆ ನಾಲ್ಕು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ಬೇರೆಯ ಭೂತವ ||9||
ಲಗ್ನವಾಗುತ ಶ್ರೋತ್ರ ಚರ್ಮವು ಜಿಹ್ವೆ ಘ್ರಾಣಗಳಾದುವು
ಅಗ್ನಿ ಪಂಚಕವಿವುಗಳೇ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಂಗಳು ನೋಡಲು ||10||
ಜಲದೊಳರ್ಧವೆರಸವು ಎನಿಸಿತು ಜಲದೊಳುಳಿದರ್ಧಾಂಶವು
ತಿಳಿ ಚತುರ್ಭಾಂಗಗಳಾಗುತ ಉಳಿದ ಭೂತವ ಸೇರಲು ||11||
ಬಲಿದು ಶಬ್ದವು ಸ್ಪರ್ಶರೂಪವು ಗಂಧವೆನಿಸುತ ಮೆರೆದುವು ||
ಜಲದ ಪಂಚಕವಿವುಗಳೇ ತಾಂ ವಿಷಯ ಪಂಚಕವಾದುವು ||12||
ಪೃಥ್ವಿಯರ್ಧವೆ ಗುದವು ಎನಿಸಿತು ಪೃಥ್ವಿಯಲ್ಲುಳಿದರ್ಧವು ||
ಮತ್ತೆ ನಾಲ್ಕು ವಿಭಾಗವಾಗುತ ಬೇರೆ ಭೂತವ ಬೆರೆದುದು ||13||
ನಿತ್ಯ ವಾಕ್ಕುವು ಪಾಣಿಪಾದವು ಗುಹ್ಯವೆನ್ನಿಸಿತೋರ್ದುದು ||
ಪೃಥ್ವಿ ಪಂಚಕವಿವುಗಳೇ ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಂಗಳು ಎನಿಸುತ ||14||
ಸೃಷ್ಟಿಯಾಧೀಶ್ವರನ ಜಗವಿದು | ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿಯೆ ವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿ ||
ಶ್ರೇಷ್ಠ ಶಿವನೊಳಗೈಕ್ಯ ಹೊಂದುವುದೆಂದು ನರಹರಿ ತೋರಿದ ||15||
ಹಬ್ಬವು ಬಂದರೆ ಸಾಕಮ್ಮ
ಹಬ್ಬವು ಬಂದರೆ ಸಾಕಮ್ಮ | ಬಲು |
ನಿಬ್ಬರ ನಿನಗಿರಬೇಕಮ್ಮ ||ಪ||
ಒಬ್ಬರ ಗೊಡವೆಯು ಯಾಕಮ್ಮ | ನಿ |
ನ್ನೊಬ್ಬಳ ಅಡಿಗೆಯೆ ಝೋಕಮ್ಮಾ ||ಅ|ಪ||
ತನುವೇ ಹೊರ ಮನೆ ಕಾಣಮ್ಮ | ಈ |
ಮನವೇ ಒಳ ಮನೆ ತಾನಮ್ಮ ||
ಮನೆ ಹೊರಗೊಳಗೆನಬೇಡಮ್ಮಾ | ನೀ |
ನನುಮಾನದ ಕಸ ನೂಕಮ್ಮ ||1||
ಕರಣದ ಪಾತ್ರೆಯ ತೊಳೆಯಮ್ಮ | ದು |
ಸ್ತರ ವಿಷಯದ ಕೊಳೆ ಕಳೆಯಮ್ಮ ||
ನಿರುತ ಶ್ರವಣ ಸಾಹಿತ್ಯಮ್ಮಾ | ಹೊಂ|
ದಿರುವನುಭವ ಪಾಕವೆರಮ್ಯಾ ||2||
ವಿಷಯದ ಗೋಧಿಯ ಬೀಸಮ್ಮ | ನಿ |
ರ್ವಿಷಯ ವಿಧಾನದಿ ಸೋಸಮ್ಮ ||
ವ್ಯಸನದ ಬೇಳೆಯ ಬೇಸಮ್ಮ | ಮಾ|
ಡಸಿಪದ ಹೋಳಿಗೆ ಲೇಸಮ್ಮಾ ||3||
ಧ್ಯಾನದ ಹಾಲನು ಹಾಕಮ್ಮಾ | ಸು|
ಜ್ಞಾನದ ತುಪ್ಪವು ಬೇಕಮ್ಮಾ ||
ಮೌನದ ಮೊಸರನು ನೀಡಮ್ಮ | ಸು|
ಮ್ಮಾನದೊಳೂಟವ ಮಾಡಮ್ಮಾ ||4||
ಶರಣರ ನೀ ಕರೆದುಣಿಸಮ್ಮ | ನಿ |
ರ್ಧರದನುಭವದೊಳು ದಣಿಸಮ್ಮ ||
ನರಹರಿ ನಾಮವ ನುಡಿಯಮ್ಮ | ದು |
ಸ್ತರ ಸಂಸಾರವೆ ಕಡೆಯಮ್ಮಾ ||5||
ತಂಗಿ ನೋಡೀ ಶಿವಯೋಗಿ
ತಂಗಿ ನೋಡೀ ಶಿವಯೋಗಿ | ಭವ |
ಭಂಗವ ಮಾಡಿದ ನಿಜವಾಗೀ ||ಪ||
ಜಂಗಮ ರೂಪನು ತಾನಾಗೀ | ನಿ |
ಸ್ಸಂಗದ ಕಾವಿಯ ತೊಡಲಾಗೀ ||ಅ|ಪ||
ಕೇಳಿದುದಿರಿಸಿದ ಜೋಳಿಗೆಗೆ | ತಾ |
ಕೇಳುವುದನು ಬಿಡನರಘಳಿಗೆ ||
ಕೇಳುವುದೇ ತನ್ನೇಳಿಗೆಗೆ | ನಿಜ |
ಕೇಳಿಯೊಳಾನಂದಿಪನೊಳಗೆ ||1||
ನಡೆಯೆನ್ನುವ ಬೆತ್ತವ ಪಿಡಿದಾ | ಸ |
ನ್ನಡೆಯಲ್ಲಿಯೆ ನಿತ್ಯವು ನಡೆದಾ ||
ನುಡಿಯ ಕಮಂಡಲವನು ಪಡೆದಾ | ಸ |
ನ್ನುಡಿಯೊಳು ಶಿವನನು ಸೆರೆ ಹಿಡಿದಾ ||2||
ಜ್ಞಾನದ ರುದ್ರಾಕ್ಷಿಯ ಮಾಲೆ | ಸಂ |
ಧಾನದಿ ಧರಿಸಿದ ಕಂಠದೊಳೇ ||
ಧ್ಯಾನದ ಜಪಸರ ಧರಿಸುತಲೇ | ನಿಜ |
ಮೌನದಿ ನರಹರಿಯೆನಿಸುತಲೇ ||3||
ತನುವೆಂಬ ತಿಪ್ಪೆಯ
ತನುವೆಂಬ ತಿಪ್ಪೆಯ | ತನಗಾಗಿ ಕೂಡಿದ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||ಪ||
ತನುಮಿಥ್ಯವೆಂದು ತ | ನ್ನನು ತಾನೆ ತಿಳಿದಾತ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||ಅ|ಪ||
ಒಡಲೆಂಬ ಮಾರಿಯ | ಗುಡಿಯೊಳಗಿರುವಾತ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||
ಒಡಲಲ್ಲೆ ಮೃಢನ ಸಂ | ಗಡ ಮೆರೆದಾತನೆ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||1||
ಶರೀರವೆನ್ನುವ ಮಾದಿ | ಗರ ಮನೆಯೊಳಗುಂಡ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||
ಶರೀರದಿ ಪರಮೇ | ಶ್ವರನನ್ನು ಕಂಡಾತ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||2||
ಚಿತ್ತವೆನ್ನುವ ಎಮ್ಮೆ | ಸತ್ತರೂ ಪಾಲ್ಗರೆದ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||
ಚಿತ್ತ ನಷ್ಟವ ತುಂಬಿ | ಸುತ್ತ ಜ್ಞಾನವನಿತ್ತ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||3||
ಐದಿಂದ್ರಿಯಗಳೆಂಬ | ಐದು ಕೆರೆ ಕಟ್ಟಿಸಿದ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||
ಐದು ಕೆರೆ ತುಂಬಿ ಬರಿ | ದಾದುದ ತಾ ಕಂಡ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||4||
ನಾಯಕನಹಟ್ಟಿಗೆ | ನಾಯಕನು ತಾನಾದ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||
ಮಾಯಾರಹಿತ ಜಗ | ನ್ನಾಯಕ ನರಹರಿಯೆ ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರ ||5||
ಶ್ರೀ ಗುರು ಮುಷ್ಟೂರೇಶ್ವರಸ್ವಾಮಿ
ಶ್ರೀ ಗುರು ಮುಷ್ಟೂರೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮಿ|
ಯೋಗಿವರೇಣ್ಯನೆ ನಿಷ್ಕಾಮಿ ||ಪ||
ನಾಗಲಿಂಗ ಶಿವಯೋಗಿ ಮಹಾತ್ಮನೆ |
ಬೇಗನೆ ಕರುಣಿಸು ಮುಕ್ತಿಯನೆ ||ಅ|ಪ||
ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನ ಸುಧಾ ರಸಪಾನವ |
ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿಯೆ ಕೊಡುತಿರುವ ||
ನಿರ್ಮಲ ಮೌನವ ನಿಮ್ಮಯ ಧ್ಯಾನವ|
ನೆಮ್ಮೊಳು ಕೃಪೆ ಮಾಡೈ ದೇವಾ ||1||
ವಾದಗಳಿಲ್ಲದ ಬೋಧೆಯ ಮಾಡುತ |
ಛೇದಿಸು ದುಷ್ಕರ್ಮವನಿರುತ ||
ಮೇದಿನಿಯೊಳು ಸುವಿನೋದದಿ ಚರಿಸುತ |
ನಾದಾನಂದದೊಳಗೆ ಬೆರೆತ ||2||
ಯೋಗ ಕುಂಭಕದಲ್ಲಿ ಮೆರೆವೇ ಸರ್ವ |
ಯೋಗಿಗಳ ದಾತಾರ ನೀನೆನ್ನಿಸಿರುವೆ ||
ಭೋಗ ಯೋಗವ ಕೂಡಿ ಬರುವೆ | ನೀನೆ |
ರಾಗವಿರಾಗ ಪ್ರಯೋಗಗಳ ತರುವೆ ||3||
ನಡೆನುಡಿಗಳ ನಡುವೆಡೆಯೊಳು ನಿನ್ನನು |
ಹಿಡಿದವರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕುವೆ ನೀನು ||
ಕಡು ಸುಖಿ ನರಹರಿಯೆನ್ನಿಸಿ ಜಗವನು | ಬಿಡದೇ
ಸಲಹುವ ಗುರು ನೀನು ||4||
ಬಡಿವಾರವ್ಯಾತಕೋ ಬಡ ಜೀವವೇ
ಬಡಿವಾರವ್ಯಾತಕೋ ಬಡ ಜೀವವೇ ||ಪ||
ಸುಡುಗಾಡು ಹತ್ತಿರ ಬರಲೋಡುವೇ ||ಅಪ||
ನಿತ್ಯವು ಮೃತ್ಯುವು ಹತ್ತಿರುವುದು ಬೆನ್ನು |
ಮೃತ್ಯುಂಜಯನ ನೆನೆ ನೀನಿನ್ನು ||1||
ಕಾಲ ಬಂದಾಕ್ಷಣ | ನಿಲ್ಲದರೆಕ್ಷಣ |
ಕಾಲಕಾಲನ ನೆನೆದರೆ ರಕ್ಷಣ ||2||
ದೇಹವ ನಂಬಿದೆ | ಮೋಹವ ತುಂಬಿದೆ |
ಸಾಹಸ ಮಾಡಲು ಉಳಿದುಕೊಂಬುದೆ ||3||
ರೋಗರುಜಿನ ಯಾ | ವಾಗಲು ಕಾದಿವೆ |
ಭೋಗದಾಸೆಗೆ ಬಡಿದಾಡುವೆ ||4||
ದುಃಖ ದಾರಿದ್ರ್ಯವು ಲೆಕ್ಕವೆ ಇಲ್ಲದೆ |
ತೆಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿಹುದರಿವಿಲ್ಲದೆ ||5||
ಹುಟ್ಟಿದೆ ಕಾಲನ | ಬಿಟ್ಟಿಯ ತೀರಿಸೆ |
ಅಟ್ಟಿ ಕೊಲ್ಲುವ ನರಿಯೆಲೊ ಕೂಸೆ ||6||
ಮದನನ ಪಾಶವು | ವಿಧಿಯ ವಿಲಾಸವು |
ಒದಗಿ ಬಂದಿತು ಬಲು ದೋಷವು ||7||
ಯಾರು ನಿನಗೆ ಗತಿ | ತೋರುವರಿಲ್ಲವು |
ಸೇರು ನರಹರಿ ಪದ ಭಯವಿಲ್ಲವು ||8||
ಬಂದುದೆಲ್ಲ ಉಣ್ಣದೇ ತೀರಲಾರದು
ಬಂದುದೆಲ್ಲ ಉಣ್ಣದೇ ತೀರಲಾರದು ||ಪ||
ತಂದುದೆಲ್ಲ ತೀರದೇ ಸಾವು ಬಾರದು ||ಅಪ||
ಎಂದು ಸಾವು ತಪ್ಪದು | ಮುಂದೆ ಜನ್ಮ ಬರ್ಪುದು ||
ಬಂಧದಲ್ಲಿ ಇರ್ಪುದು | ತಂದೆಗುರುವಿಗೊಪ್ಪದು ||
ದೇಹ ತಾನೆಯೆಂಬುದೇ ಬಂಧವಾಗಿದೆ||
ದೇಹ ಮೋಹ ಬಿಟ್ಟುದೇ ಮೋಕ್ಷವಾಗಿದೆ ||
ದೇಹ ತನ್ನದೆನ್ನದೇ | ಮೋಹಗೊಂಡು ಸಾಯದೆ ||
ಸೋಹಮೆಂಬ ಭಾವದೇ | ದೇಹ ನೀಗಲಾಗದೇ ||1||
ಮನ ಸೇರಿನಿಂದರೇ ಬಂಧವಾಗಿದೆ ||
ಮನ ಮೀರಿ ಹೋದರೇ ಮೋಕ್ಷ ತಾನಿದೆ ||
ಮನದ ಚೇಷ್ಟೆ ತನ್ನನು | ಕುಣಿಸಿದಾಗ ಬಂಧವು ||
ಜನನ ಮರಣ ತಪ್ಪಲು | ಮನದಿ ಮಂತ್ರವೊಪ್ಪಲು ||2||
ಕರ್ಮ ಕೋಟಿಯಿಂದಲೂ ಮುಕ್ತಿಯಾಗದು ||
ಧರ್ಮ ದಾನ ತಪಗಳಿಂ ಜನ್ಮ ನೀಗದು||
ನಿರ್ಮಲಾತ್ಮಜ್ಞಾನವೇ | ಜನ್ಮ ದುಃಖಹಾರಿಯು||
ನಮ್ಮ ನರಹರೀಂದ್ರನೇ | ಕರ್ಮ ದೂರಮಾಳ್ಪನು ||3||
ಹುಚ್ಚನಾಗಬೇಡೋ
ಹುಚ್ಚನಾಗಬೇಡೋ | ದೇಹವ |
ನೆಚ್ಚಿ ನೀಗಬೇಡೊ ||ಪ||
ಮುಚ್ಚಿ ಮಾಯ ಮೋಹ | ಹೆಚ್ಚಿ ಬಂದ ದಾಹ |
ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಬಡಿದಾಡಬೇಡೋ ||ಅಪ||
ಮಕ್ಕಳು ನಿಜವೇನೊ | ನಿನ್ನಯ |
ರೊಕ್ಕವು ಸ್ಥಿರವೇನೊ ||
ಸೊಕ್ಕಿನಿಂದ ಕುಣಿದು | ದುಃಖದಿಂದ ದಣಿದು ||
ಸಿಕ್ಕಿ ನೊಂದು ಮಿಡುಕಾಡಬೇಡೊ ||1||
ಸತಿಯ ನಂಬಬೇಡೊ | ಮಕ್ಕಳೆ |
ಗತಿಯು ಎನ್ನಬೇಡೊ ||
ಅತಿಥಿ ಯಮನು ಕಾಲ | ಗತಿಯ ಕಾಯುತಿಹನು |
ಮತಿಯೊಳೀಗ ಶಿವ ಧ್ಯಾನವ ಮಾಡೊ ||2||
ಮಾಡಿದಡಿಗೆಯುಂಬೆ | ನೆನ್ನುತ |
ಬೇಡಿಕೊಳಲು ಯಮನು||
ಗಾಡ ಎಳೆದು ಒಯ್ವ | ಪಾಡು ಕಂಡು ಬೈವ |
ನೋಡು ನೋಡು ನರಹರಿಯೇ ಕಾಯ್ವ ||3||
ಬಾರಮ್ಮ ಈ ಜಾತ್ರೆ
ಬಾರಮ್ಮ ಈ ಜಾತ್ರೆ | ಸೇರಿ ಕೋಮಲಗಾತ್ರೆ ||ಪ||
ಮೂರೇ ದಿನ ನಡೆದ ಜಾತ್ರೆ | ಸೇರದು ಮತ್ತೆ ||ಅಪ||
ಒಂದು ದಿನ ಬಾಲ್ಯದಲಿ | ಒಂದು ದಿನ ಪ್ರಾಯದಲಿ ||
ಒಂದು ದಿನ ಮುಪ್ಪಿನಲಿ | ಸಂದಿತ್ತು ಜಾತ್ರೆ ||1||
ವ್ಯಾಪಾರ ಬಹಳುಂಟು | ಕಾಪಟ್ಯವಿಹುದುಂಟು ||
ಜೋಪಾನ ನಿನ್ನ ಗಂಟು | ಕಾಪಾಡು ತಂಗಿ ||2||
ಕಳ್ಳರಲ್ಲಲ್ಲಿದ್ದು | ಉಳ್ಳ ಒಡವೆಯ ಕದ್ದು ||
ಎಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಲು ಸಿಕ್ಕ | ರಲ್ಲಮ್ಮ ತಂಗಿ ||3||
ಹಗಲುಗಳ್ಳರ ಕಾಟ | ಮಿಗಿಲಾದ ಪುಂಡಾಟ ||
ದಿಗಿಲು ಬೀಳದೆ ಜತೆ | ಯಗಲದಿರಮ್ಮ ||4||
ಬಲು ಎಚ್ಚರಿರಬೇಕು | ತಿಳಿವು ಹೆಚ್ಚಿರಬೇಕು |
ತಿಳಿದಂಥ ಮಾನ್ಯರ | ಕಲೆತಿರಬೇಕು ||5||
ಎಷ್ಟೋ ದಿನಗಳು ಕೂಡಿ | ಸಿಟ್ಟದ್ದು ವ್ಯಯ ಮಾಡಿ ||
ಕಟ್ಟಕಡೆಗೆ ಜಾತ್ರೆ | ಬಟ್ಟಬಯಲಮ್ಮ ||6||
ತೇರು ಬಂದಿತು ಸಾಗಿ | ತೀರ ವೇಗದಿ ಹೋಗಿ||
ದೂರ ಪಾದದ ಕಟ್ಟೆ | ಸೇರಿತು ಮತ್ತೆ ||7||
ದೇವರನು ನೀ ನೋಡಿ | ಭಾವ ಭಕ್ತಿಯ ಕೂಡಿ |
ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸು ಹೋಗು | ಪಾವನಳಾಗು ||8||
ಗುರು ಪಾದ ಹಿಡಿಯಮ್ಮ | ಪರಮಾರ್ಥ ಪಡೆಯಮ್ಮ |
ಕರುಣಾಳು ನರಹರಿಯ | ಮೊರೆ ಬೀಳಮ್ಮ ||9||
ಬಿಡಬೇಡ ಸಂಸಾರ
ಬಿಡಬೇಡ ಸಂಸಾರ | ಮೋಹ | ಇಡಬೇಡ ನಿಸ್ಸಾರ ||ಪ||
ಕಡು ಲೋಭದೊಳು ಕೂಡಿ | ಕೆಡಲೇಕೆ ಮತಿಗೇಡಿ ||
ಒಡಲಾಸೆಗಳ ರೂಢಿ | ಯಿಡಲಾತ ಕುಲಗೇಡಿ ||ಅ|ಪ||
ತನುವೊಂದೆ ಸಂಸಾರವು | ಬೇರೆ | ನಿನಗಿಲ್ಲ ಸಂಸಾರವು ||
ಮನವೆಂಬ ಸತಿಯಲ್ಲಿ | ಘನ ವಿಷಯ ರತಿಯಲ್ಲಿ |
ತನಯರಾದರು ಮೋಹ | ಗುಣಗಣದ ಸಂದೋಹ ||1||
ಇಂದ್ರಿಯಂಗಳುಯೆಂಬ | ನಿನ್ನ | ಬಂಧುಬಳಗವು ತುಂಬ ||
ತಂದು ಹಾಕಿದುದೆಲ್ಲ | ತಿಂದು ಕೂತಿಹರಲ್ಲ ||
ಮುಂದೇನು ಗತಿಯೆಂಬ | ಸಂದೇಹವೇಯಿಲ್ಲ ||2||
ಕಿಕ್ಕಿರಿದ ಸಂಸಾರವು | ಇಲ್ಲಿ | ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೆ ಬಲು ಭಾರವು ||
ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದೆ ತಿಂದು | ಸೊಕ್ಕಿರುವರಿವರಿಂದು ||
ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಿಯೆ ನೂಕು | ದಿಕ್ಕು ನರಹರಿಯೆಂದು ||3||
ಅಪ್ಪಣೆಗಳ ಮೀರುತ | ತನಗೆ | ಸೊಪ್ಪು ಹಾಕದೆ ಜಾರುತ ||
ಉಪ್ಪುಂಡ ಮನೆಯನ್ನು | ಮುಪ್ಪು ಮಾಡುವರಿನ್ನು ||
ದರ್ಪದಿಂ ನಡೆಯುತ್ತ | ಲಿರ್ಪವರನು ನೋಡಿ ||4||
ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟವನಾಗಿ | ಅಡವಿ | ಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ ಯೋಗಿ ||
ಎಲ್ಲ ತನ್ನಯ ದೇಹ | ದಲ್ಲೆ ಇರುತಿರಲಾಗಿ ||
ಎಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟೆನು ಎಂಬು | ದೆಲ್ಲಾ ತಾ ಸುಳ್ಳಾಗಿ ||5||
ಸಂಸಾರದೊಳಗಿದ್ದು | ತಾನೆ | ಸಂಶಯಂಗಳ ಗೆದ್ದು ||
ಹಂಸ ಸ್ವರೂಪಾಗಿ | ಹಿಂಸೆಯೆಂಬುದ ನೀಗಿ ||
ಸಂಸೃತಿ ಬಿಡಲಾಗಿ | ಸಂಸಾರಿ ನಿಜಯೋಗಿ ||6||
ಅಂಟಿ ಅಂಟಿದ ರೀತಿ | ಯೊಳಿರುತ | ಜಂಟಿಯಾಗಿಯೆ ಸೇರುತ ||
ತುಂಟರೆಲ್ಲರನಳಿದು | ಕಂಟಕಂಗಳ ಕಳೆದು |
ಒಂಟಿ ನರಹರಿ ಪಾದ | ಕ್ಕಂಟಿ ನಿರ್ಮಲನಾಗಿ ||7||
ಮರುಳಾಗಬೇಡಾ ಸಂಸಾರದೊಳು
ಮರುಳಾಗಬೇಡಾ | ಸಂಸಾರದೊಳು |
ಹುರುಳಿಲ್ಲ ಮೂಢಾ ||ಪ||
ಹರಣ ಸುಸ್ಥಿರವಲ್ಲ | ಮರಣವು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ |
ಬರಿದೆ ನಂಬಿದೆಯಲ್ಲ | ಮರವೆ ಮುಚ್ಚಿದೆಯಲ್ಲ ||ಅಪ||
ನಾರಿಯರ ಮೋಹ | ಸಂಸಾರದು | ಸ್ಸಾರ ಪ್ರವಾಹ ||
ಮೇರೆ ಮೀರಿದ ದಾಹ | ತೀರದಾತ್ಮದ್ರೋಹ ||
ದಾರಿಯಿದು ಸನ್ನಾಹ | ದೂರವಿಡು ಸಂದೇಹ ||1||
ತನು ನಿತ್ಯವಲ್ಲಾ | ನೀ ನಂಬಿರುವ |
ಮನ ಸತ್ಯ | ವಲ್ಲಾ || ಧನ ನಿನ್ನದೆನ್ನಲಾ | ಧನ ನಿನಗಿರಲಿಲ್ಲಾ ||
ಕೊನೆಗೆ ಬರಿ ಬತ್ತಲೆ | ನಿನಗಾಯಿತಲ್ಲಾ ||2||
ಸುತರ ನಂಬಿರುವೇ | ಕೊನೆಗಾಲಕ್ಕೆ |
ಗತಿಯೆನ್ನುತಿರುವೇ ||ಸುತರಿಗಾಗಿಯೆ ನಾನಾ | ವ್ಯಥೆಪಟ್ಟು ದುಡಿಯುವೆ |
ಸುತರಿಂದ ಬರುವದು | ರ್ಗತಿಯ ನೀನರಿಯೆ ||3||
ಬಂಧು ಬಳಗಗಳು | ನಿನ್ನವಸರಕೆ |
ಬಂದವರೆ ಪೇಳು|| ಬಂಧಿಸಿರ್ಪರು ನಿನ್ನ | ಮುಂದೆ ಜನ್ಮಾಂತರಕೆ |
ತಂದು ಹಾಕುತಲಿರ್ಪ | ರೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ ವ್ಯರ್ಥ ||4||
ಗುರು ತಾಯಿತಂದೆ | ಬಂಧುವು ಬಳಗ |
ಗುರು ಮಿತ್ರನೆಂದೇ || ಗುರುವನ್ನು ನೆರೆ ನಂಬಿ | ಪರಮಾರ್ಥವನು ಪಡೆದು ||
ಪರಮ ಸುಖಿಯಾಗು ಶ್ರೀ | ನರಹರಿಯನು ಬೆರೆದು ||5||
ಏನೇನಾಗುವುದಾಗುತಲಿರಲೀ
ಏನೇನಾಗುವುದಾಗುತಲಿರಲೀ |
ಮೌನದಿ ಧ್ಯಾನವು ಸಾಗಿರಲೀ ||ಪ||
ಆನಂದಕೆ ಚ್ಯುತಿಯಿಲ್ಲದೆಯಿರಲೀ |
ಜ್ಞಾನವು ವೃದ್ಧಿಯನೈದಿರಲೀ ||ಅ|ಪ||
ಬಂದದ್ದೆಲ್ಲವು ಬರುತಿರಲೀ | ಗೋ |
ವಿಂದನ ದಯ ನಮಗಿರುತಿರಲೀ ||
ಎಂದಿಗು ಸಮತಾ ಭಾವನೆಯಿರಲೀ |
ದ್ವಂದ್ವವ ಮೀರುತ ಬೆಳಗಿರಲೀ ||1||
ಮಾನವು ಹೋಗಲಿ ಪ್ರಾಣವೆ ಹೋಗಲಿ ||
ಬೇನೆ ಬೇಸರಿಕೆ ಬಂದಿರಲೀ ||
ಹೀನನೆಂದು ಜನ ಬೈಯುತಲಿರಲೀ||
ಜ್ಞಾನವು ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿರಲೀ ||2||
ಹೆಂಡತಿ ಸಾಯಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಬೈಯಲಿ ||
ಕಂಡವರೆಲ್ಲರು ನಿಂದಿಸಲೀ ||
ಗೊಂಡಾರಣ್ಯದಿ ಹುಲಿ ತರುಬಿರಲೀ ||
ಖಂಡಿತ ಜ್ಞಾನದಿ ಮನವಿರಲೀ ||3||
ಜಾರಿಣಿ ಪತಿಯೊಳು ಸೇರುತ ವಿಟನ ವಿ|
ಚಾರವ ಮನದೊಳು ನೆನೆವಂತೆ ||
ಸೇರಿದ ಈ ಸಂಸಾರದೊಳಿದ್ದರು |
ಮೀರುತನೆನೆ ಈಶನ ನಿಂತು ||4||
ನಾನಾ ರೋಗವು ದುಃಖ ವ್ಯಸನಗಳು |
ದೀನ ದರಿದ್ರವು ಮೇಲ್ಬರಲಿ ||
ಶ್ರೀ ನರಹರಿ ಗುರು ಧ್ಯಾನವ ಮಾಡುವ
ಸ್ವಾನುಭವದ ಸುಖ ತನಗಿರಲಿ ||5||
ಇಂಥ ಗಂಡನ ಸೇರಿ ಎಂತು ಬಾಳಲಿ ನಾರಿ
ಇಂಥ ಗಂಡನ ಸೇರಿ | ಎಂತು ಬಾಳಲಿ ನಾರಿ ||ಪ||
ನಡೆಯ ತಪ್ಪಿದ ರಾಗ | ಹಿಡಿದು ಕೊಯ್ದನು ಮೂಗ ||
ನುಡಿ ತಪ್ಪಿದರೆ ಬೇಗ | ಜಡಿದ ಬಾಯಿಗೆ ಬೀಗ ||1||
ನಡೆನುಡಿ ತಪ್ಪಲಿನ್ನು | ಹಿಡಿದ ಕುತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ||
ಒಡಲಿನಾಸೆಗಳೆಲ್ಲ | ಬಿಡಿಸಿ ಕೂತಿಹನಲ್ಲ ||2||
ಯೋಗಿಯಾಗಿಹನಂತೆ | ಭೋಗವ ಬಿಡದಂತೆ ||
ರಾಗರಹಿತನಂತೆ | ರಾಗದಿ ಬಹನಂತೆ ||3||
ಏನು ಮಾಡಲು ತಪ್ಪು | ಹೀನ ಜನ್ಮವು ಮುಪ್ಪು ||
ಮಾನಾಭಿಮಾನವ | ಹಾನಿ ಮಾಡಿದನವ್ವ ||4||
ಈತಗೆ ಮನ ಸೋತೆ | ಮಾತಿಗೆ ಮರುಳಾಂತೆ ||
ಪ್ರೀತಿಗೆ ವಶಳಾದೆ | ಭೀತಿಗೆ ಹೊರಗಾದೆ ||5||
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಯು ಯನ್ನ | ಅಗಲದಿರ್ಪನು ಚೆನ್ನ |
ಸೊಗಸುಗಾರನ ಕಂಡು | ಬೆಗಡುಗೊಂಡೆನು ಇಂದು ||6||
ಕಂಡು ಕಾಣಿಸದಿದ್ದು | ಗಂಡುಗಲಿಗಳ ಗೆದ್ದು ||
ಪುಂಡನೆನ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದ | ಗಂಡ ನರಹರಿ ಶುದ್ಧ ||7||
ಕುರಿಯ ಹಿಕ್ಕೆಯ ಲಿಂಗ
ಕುರಿಯ ಹಿಕ್ಕೆಯ ಲಿಂಗವಾ | ತಾ |
ನಿರಿಸಿ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡುವಾ ||ಪ||
ಶರಣ ಗೊಲ್ಲಾಳಯ್ಯಗೈವಾ |
ಕುರಿಯ ಪಾಲಭಿಷೇಕವಾ ||ಅ|ಪ||
ಇವನ ತಂದೆಯು ಕಂಡನು | ಕೋ |
ಪವನು ತಾಳುತ ಬೈದನು ||
ಜವದಿ ಲಿಂಗವ ಕಾಲಲೊದೆದನು |
ಶಿವನ ಪೂಜೆಯ ತಡೆದನು ||1||
ವೀರ ಗೊಲ್ಲಾಳಯ್ಯನು | ಸಂ |
ಹಾರಗೈದನು ಪಿತನನು ||
ವೀರ ಭಕ್ತಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಿದೀಶನು |
ಸಾರಿ ಮುಕ್ತಿಯನಿತ್ತನು ||2||
ಕರಣ ಕುರಿಗಳ ಹಿಂಡನು | ಸಾ|
ಕಿರುವ ಜೀವನೆ ಗೊಲ್ಲನು ||
ಕರಣ ಕುರಿಗಳ ವಿಷಯ ಮೇವನು |
ನಿರುತ ಮೇಯಿಸಬಲ್ಲನು ||3||
ಕರಣ ಕುರಿ ಮೇಯುತ್ತ ಹಾಕುವ |
ಮೆರೆವ ಹಿಕ್ಕೆಯಿದನುಭವಾ||
ಸ್ಮರಣ ಮಾತ್ರದಿ ಮುಕ್ತಿಯೀಯುವ |
ಹರನ ಲಿಂಗವಿದೇ ಶಿವಾ ||4||
ಕರಣ ಕುರಿಗಳು ಮೇಯುತ ಕರೆ |
ದಿರುವುದೇ ಬೋಧಾಮೃತಾ||
ಕುರಿಯ ಹಿಕ್ಕೆಗೆ ಕುರಿಯ ಪಾಲ |
ನ್ನೆರೆವುದೇ ಪೂಜಾವ್ರತಾ ||5||
ಗುರುವು ಕೊಟ್ಟಿರುವನುಭವಾ | ಸುಂ |
ದರ ಪರಾತ್ಪರ ಲಿಂಗವಾ ||
ಗುರುವು ಮಾಡಿದ ಬೋಧೆಯಾ | ಪಾ |
ಲೆರೆದು ಮಾಡಿರಿ ಪೂಜೆಯಾ ||6||
ಅನುಭವದ ಶಿವಲಿಂಗದಾ | ಅ |
ರ್ಚನೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯ ಮಾಡಿದಾ ||
ಘನ ಪುರಾಕೃತ ಕರ್ಮದಾ | ಬಂ|
ಧನದ ಪಿತನನು ಕೊಲ್ಲಿದಾ ||7||
ಕುರಿಯ ಹಿಕ್ಕೆಯ ಪೂಜೆಯಾ | ನಿ |
ರ್ಧರಿಸಿ ಮುಕ್ತಿಯ ದಾರಿಯಾ||
ನರ ಹರೀಂದ್ರನು ಪೇಳಿದಾಶಯ |
ವರಿಯುವಾತ ನಿರಾಮಯಾ ||8||
ಶಿವ ಕೊಟ್ಟ ಕಣ್ಣನ್ನು
ಶಿವ ಕೊಟ್ಟ ಕಣ್ಣನ್ನು | ಶಿವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟವನು |
ಶಿವಭಕ್ತ ಶ್ರೇಷ್ಠನು ಕಣ್ಣಪ್ಪನು ||ಪ||
ಸವಿಯ ಮಾಂಸವ ತಂದು | ಶಿವನಿಗರ್ಪಿಸಿ ನಿಂದು |
ಶಿವನೆ ಸಲ್ಲಿಸು ಎಂದು ಬೇಡಿದನು ||ಅಪ||
ತನ್ನ ತಲೆಯೊಳಗಿದ್ದ | ಪರ್ಣಪೂಗಳೆ ಶುದ್ಧ |
ವೆನ್ನುತಾ ಶಿವಲಿಂಗಕರ್ಪಿಸಿದಾ ||
ತನ್ನ ಬಾಯಿಯ ಜಲವು | ಪುಣ್ಯಾಭಿಷೇಕವು |
ಎನ್ನುತಾ ಶಿವನ ಮೇಲುಗುಳಿದಾ ||1||
ಅಡವಿ ಲಿಂಗವ ಕಂಡ | ದೃಢಭಕ್ತಿ ಕೈಕೊಂಡ |
ಮಡಿ ಮೈಲಿಗೆಯ ಭೇದ ಕಳಕೊಂಡ ||
ಮೃಢನೆ ಮೂಲೋಕದ | ಒಡೆಯ ಪಾಲಿಸು ಎಂದ|
ಬಡಿವಾರವಿಲ್ಲದ ಭಕ್ತಿಯಿಂದಾ ||2||
ಹರನ ಕಣ್ಣೊಳು ನೀರು | ಸುರಿಯುತಿಪುದ ಕಂಡು |
ಹರ ನಿನಗಾಯಿತೆ ಕಣ್ಣು ನೋವು ||
ಸರಿಯಾದ ಕಣ್ಣೆನ | ಗಿರುವುದು ಕೊಳ್ಳೆಂದು |
ಹರನಿಗಿತ್ತನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣು ಕಿತ್ತು ||3||
ಕಣ್ಣಪ್ಪ ತನಗಿದ್ದ | ಕಣ್ಣು ಶಿವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು |
ಧನ್ಯನಾದನು ನೋಡಿ ಜಗದಲ್ಲಿ ||
ಕಣ್ಣಪ್ಪ ಶಿವಲೋಕ | ವನ್ನು ಪೊಂದಿದನಲ್ಲ |
ಕಣ್ಣು ಶಿವಗೀಯಬಲ್ಲವ ಮುಕ್ತನು ||4||
ಕಣ್ಣಿಂದ ಕಂಡುದ | ತನ್ನದೆಂದೆನ್ನದೆ |
ಕಣ್ಣು ಕಾಂಬುದೆ ಶಿವನ ಪುಣ್ಯ ರೂಪ ||
ಎನ್ನುತ್ತಾ ನಿಷ್ಕಾಮ | ವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು |
ಪುಣ್ಯ ನರಹರಿ ಪಾದವನು ಸೇರಿ ||5||
ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡುವೆವಲ್ಲಾ
ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡುವೆವಲ್ಲಾ | ನಮ್ಮ |
ವ್ಯವಸಾಯವಾಧಾರ ಭೂಚಕ್ರಕೆಲ್ಲಾ ||ಪ||
ವ್ಯವಹಾರ ದೂರರು ನಾವು | ನಮ್ಮ |
ವ್ಯವಸಾಯ ವ್ಯವಹಾರಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣವು ||ಅಪ||
ಎಲ್ಲ ವಿದ್ಯೆಗೆ ಮೂಲ ವಿದ್ಯೆ | ದುಡಿಯ |
ಬಲ್ಲಂಥ ಜನರಿಗೆ ತಾನಿದು ಸಾಧ್ಯ ||
ಬಲ್ಲ ಜಾಣರಿಗಿದು ವೇದ್ಯ | ಕೊರತೆ |
ಯಿಲ್ಲದ ಸಂಪತ್ತು ಶ್ರಮದಿಂದ ಸಾಧ್ಯ ||1||
ಮನ ಬುದ್ಧಿ ಎರಡೆತ್ತು ಹೂಡಿ | ಸ್ಥೂಲ |
ತನುವೆಂಬ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡಿ ||
ಪ್ರಣವ ಕೂರಿಗೆಯನ್ನು ಕೂಡಿ | ವರ್ಣ |
ವೆನಿಪ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತನೆ ಮಾಡಿ ||2||
ಇಳೆಯಮ್ಮನಣುಗರು ನಾವು | ನಮ್ಮ |
ಕುಲದೈವ ಮಳೆರಾಯ ವರವಿತ್ತ ಬಲವು ||
ಚಲಿಸುವ ಮಾರುತನೊಲವು | ಸೂರ್ಯ |
ಕಳೆಯಿಂದ ನಮಗುಂಟು ಸಕಲ ಸಂಪದವು ||3||
ಗುರುಭಕ್ತಿ ಬೇಲಿಯ ಕಟ್ಟಿ | ನುಗ್ಗಿ |
ಬರುವ ದುರ್ಗುಣ ಪಶುಗಳ ತಡೆಗಟ್ಟಿ ||
ಕರಣ ವೃತ್ತಿಯ ಖಗವನಟ್ಟಿ | ಹುಟ್ಟಿ |
ಬರುವ ಸಂಶಯ ಕಳೆಗಳ ಕಿತ್ತು ಒಟ್ಟಿ ||4||
ಬಲರಾಮದೇವನಾಯುಧವು | ನಮ್ಮ |
ಬಲವು ಹೆಚ್ಚುವುದಕ್ಕೆ ನೇಗಿಲಾಸ್ಪದವು ||
ಇಳೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆವ ನೇಗಿಲವು | ಕೊಟ್ಟ |
ಫಲದಿಂದ ಜೀವನ ನುಡಿಗಸದಳವು ||5||
ಗೋಪಾಲಕರು ಕೃಷ್ಣನಂತೆ | ನಾವು |
ಭೂಪಾಲಕರು ರಾಮಚಂದಿರನಂತೆ ||
ಕಾಪಟ್ಯರಹಿತರು ಚಿಂತೆ | ಎಂಬ |
ಆಪತ್ತು ನಮಗಿಲ್ಲ ಯೋಗಿಗಳಂತೆ ||6||
ಶ್ರವಣವೆನ್ನುವುದೆ ಗೊಬ್ಬರವು | ಮನನ |
ಹವಣು ಮಾಡಿದ ವ್ಯವಸಾಯ ನಿಬ್ಬರವು ||
ಶಿವನಿಧಿ ಧ್ಯಾಸಾನುಭವವು | ನಮ್ಮ |
ಭವದೂರ ನರಹರಿ ಕೊಟ್ಟ ಸತ್ಫಲವು ||7||
ಗೊಬ್ಬರ ಇದರ ನಿಬ್ಬರ
ಗೊಬ್ಬರ ಇದರ ನಿಬ್ಬರ ||ಪ||
ಕಂಡು | ಅಬ್ಬರಿಸುತ ಬಂದ | ಹೆಬ್ಬರವೋಡಿತು ||ಅ|ಪ||
ತಿಪ್ಪೆ ಎಂಬುದು ಕಸದ | ಕುಪ್ಪೆ ಎಂಬುದು ವಿಶದ ||
ತಿಪ್ಪೆಯೀಜಗಕನ್ನ | ತಪ್ಪದೀಯುವುದಣ್ಣ ||1||
ಬೇಕಿಲ್ಲದುದ ಕೂಡಿ |ಹಾಕಿರಾಶಿಯ ಮಾಡಿ||
ಹಾಕಲೀ ಭೂಮಿಗೆ | ಬೇಕಾದ ಫಲ ನಮಗೆ ||2||
ಕಸವರಸ | ಗೈಯುವ | ಹಸನಾದ ಬೆಳೆಯೀವ ||
ಹೆಸರಾದ ಗೊಬ್ಬರವು | ವಸುಧೆಗೆ ಪಾವನವು ||3||
ಮನವೆಂಬುದೇ ಹೊಲವು |ಮನನ ಬೇಸಾಯವು ||
ಅನುಭವ ಗೊಬ್ಬರವು | ಘನನಿಧಿ ಧ್ಯಾಸವು ||4||
ವಿಷಯಂಗಳೆನ್ನುವ | ಕಸವನ್ನು ಕೂಡಿಸುವ ||
ಹೊಸ ಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆಯೀವ | ಹಸನುಗೊಬ್ಬರಗೈವ ||5||
ಗುರುಕರುಣೆ ಮಳೆಯಾಯ್ತು | ದುರಿತ ಕಳೆಗಳು ಹೋಯ್ತು ||
ಪರಮಾರ್ಥ ಬೆಳೆಯಾಯ್ತು | ನರಹರಿಗರ್ಪಿತವಾಯ್ತು ||6||
ಎತ್ತಿನ ಹಬ್ಬವ ಮಾಡು
ಎತ್ತಿನ ಹಬ್ಬವ ಮಾಡು | ಎತ್ತಿಗೆ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡು ||ಪ||
ಪೃಥ್ವಿಯ ಹೊತ್ತು | ನಡೆಯುವ ಎತ್ತು |
ನಿತ್ಯದ ಸಂಪತ್ತು ||ಅ|ಪ||
ಶಿವನದು ಎತ್ತು | ಶಿವನೆಮಗಿತ್ತು |
ಭವವನೆ ಕಿತ್ತು | ವಿವರಿಸುತಿತ್ತು ||
ಶಿವ ಸಂಪತ್ತು | ಸವೆಯದೆ ಹೊತ್ತು | ಅವಿರಳ ತಾನಾಯ್ತು ||1||
ನೇಗಿಲು ಹೊತ್ತು | ಸಾಗುತಲಿತ್ತು |
ನೇಗಿಲು ಹೊಡೆದ | ಯೋಗಿಗೆ ಗೊತ್ತು ||
ಈಗಲೆ ಬಂದು | ಹೋಗುವುದೆಂದು | ಬೇಗನೆ ತಿಳಿವಾಯ್ತು ||2||
ಜಗವನು ಹೆತ್ತು | ಯುಗಯುಗವಿತ್ತು |
ಹಗಲಿರುಳೊಂದೆ | ಬಗೆಯಲಿ ಬಂದೇ ||
ಸೊಗವನು ತಾಳಿ | ಜಗದಲಿ ಬಾಳಿ | ಮುಗಿಸಿತು ನಿಜ ಕೇಳಿ ||3||
ಬಲು ಮುದಿ ಎತ್ತು | ಬಲವಾಗಿತ್ತು |
ಅಳುಕದೆ ಹೊತ್ತು | ಎಳೆಯುತಲಿತ್ತು ||
ಬಳಲಿಕೆಯಿಲ್ಲ | ಕಳೆಯಿತು ಎಲ್ಲ | ಉಳುಮೆಯೆ ತಾನಾಯ್ತು ||4||
ವೇದದ ಮಂತ್ರ | ಸಾಧನ ತಂತ್ರ |
ಆದಿಯ ಸೂತ್ರ | ವಾದುದು ಮಾತ್ರ ||
ನಾದದೊಳಿಹುದು | ಶೋಧಿಸಬಹುದು | ಬೋಧೆಯೆ ತಾನಹುದು ||5||
ಮೂಲಾಧಾರ | ಲೀಲಾಪಾರ |
ಕಾಲಕೆ ದೂರ | ಶೂಲಿಯ ಸೇರಿ ||
ಬಾಳುವ ಎತ್ತು | ತಾಳಿ ಮಹತ್ತು | ಏಳನೆ ನೆಲೆಯಿತ್ತು ||6||
ಸತ್ತಾ ಮಾತ್ರ | ಪೃಥ್ವೀ ಸೂತ್ರ |
ಹೊತ್ತು ನಡೆಯುವ | ಎತ್ತಿನ ಮಹಿಮೆ ||
ತತ್ವಜ್ಞರಿಗೆ | ಗೊತ್ತಾಗಿಹುದು | ಮೃತ್ಯುಂಜಯನೊಲುಮೆ ||7||
ಧರ್ಮದ ರೂಪ | ನಿರ್ಮಿತವಪ್ಪ |
ಕರ್ಮ ಕಲಾಪ | ದುರ್ಮದ ಲೋಪ ||
ನಿರ್ಮಲ ಜ್ಞಾನ | ಮರ್ಮದ ಧ್ಯಾನ | ನಿರ್ಮಲ ಸಂಧಾನ ||8||
ಬಸವನ ನಾಮ | ವಸುಧೆಗೆ ಪ್ರೇಮ |
ಉಸುರಿದ ಬೋಧಾ | ಹೊಸದೀ ವೇದ ||
ಅಸಮಲ ಹರಿಯು | ವೃಷಭನ ಪರಿಯು |
ಋಷಿವರ ನರಹರಿಯು ||9||
ಕುಣಿಯುತ ಬಂದನು ನಟರಾಜ
ಕುಣಿಯುತ ಬಂದನು ನಟರಾಜ | ದಿನ |
ಮಣಿಯೊಲು ತೋರ್ಪನು ನವತೇಜಾ ||ಪ||
ದಣಿವಿಲ್ಲದೆ ಕುಣಿದನು ಸಹಜಾ | ಕಣ್ |
ಮಣಿಭಕ್ತರಿಗಿವ ಸುರಭೂಜಾ ||ಅಪ||
ಕುಣಿಯುತಲಿರ್ಪನು ಜಾಗ್ರದೊಳು | ತಾ |
ಕುಣಿಯದೆ ನಿಂತನು ನಿದ್ರೆಯೊಳು ||
ಕುಣಿವುದೆ ತಿಳಿಯದು ಸ್ವಪ್ನದೊಳು | ತನು |
ಗುಣಗಣಿಯೀತನು ನೇತ್ರದೊಳು ||1||
ನಿಲ್ಲದೆ ಕುಣಿವನು ಹಗಲಿರುಳು | ತಾ |
ನೆಲ್ಲವ ಕುಣಿಸುತ ಹೃದಯದೊಳು ||
ಎಲ್ಲರಿಗೊಬ್ಬನೆ ಲೋಕದೊಳು | ಶಿವ |
ನಿಲ್ಲವೆ ಸರ್ವರ ದೇಹದೊಳು ||2||
ಈತನು ಕುಣಿವುದ ಕಂಡವರು | ಯಮ |
ಯಾತನೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಿಲ್ಲುವರು ||
ಈ ತನುವೇ ತಾನೆಂದವರು | ಭವ |
ಭೀತರು ನರಹರಿಯೆನದವರು ||3||
ತೇಜೋ ತತ್ವ ದರ್ಶನ
ಲಯಮೂರ್ತಿ ರುದ್ರನೇ ನಮ್ಮ ದೈವಾ ||
ದಯವುಳ್ಳ ದೇವನೂ ನಮ್ಮ ಕಾಯ್ವ ||ಪ||
ಕ್ರಿಯೆಗೆಲ್ಲ ಕಾರಣನಾದ ದೇವಾ |
ಭಯವಿಲ್ಲವೀತನ ಸೇವೆಗೈವಾ ||ಅ|ಪ||
ನಟರಾಜ ಕುಣಿಯುತ್ತ ಜಾಗ್ರವಾಯ್ತು |
ಘಟಕರ್ಮ ಮಾಡುತ್ತ ಶೀಘ್ರವಾಯ್ತು ||
ಕುಟಿಲಂಗಳಳಿಯಲ್ಕೆ ಮಾರ್ಗವಾಯ್ತು |
ನಟನೆಯಂ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಸುಪ್ತಿಯಾಯ್ತು ||1||
ಅಗ್ನಿಯೊಳು ತೇಜಿಸಿದ ದೇಹವನ್ನು |
ಪ್ರಜ್ಞೆಯೊಳು ರಾಜಿಸಿದ ಕರಣವನ್ನು ||
ಯಜ್ಞಾಹುತಿಗಳ ಕೈಕೊಂಡು ತಾನು |
ಸುಜ್ಞಾನ ವರವನ್ನು ಕೊಡುತಿರ್ಪನು ||2||
ಏನೊಂದು ತೋರದಂ | ತೆಲ್ಲ ಸುಟ್ಟ |
ಜ್ಞಾನ ಸ್ವರೂಪವಂ ತೋರಿಕೊಟ್ಟ ||
ಆನಂದ ಭಾವವಂ ಸೇರಿಬಿಟ್ಟ |
ತಾನಾಗಿ ನರಹರಿಯೇನು ಮುಟ್ಟ ||3||
ಹಸಿವುಯಿಲ್ಲದೆ ಊಟವು ಏಕೆ
ಹಸಿವುಯಿಲ್ಲದೆ ಊಟವು ಏಕೆ |
ತೃಷೆಯುಯಿಲ್ಲದೆ ಪಾನವು ಏಕೆ ||ಪ||
ಬಸಿರುಯಿಲ್ಲದೆ ಮಕ್ಕಳ ಬಯಕೆ ||
ವಸುಧೆಯೊಳು ಸುಖವಾಗದು ||ಅ|ಪ||
ಮೌನವಿಲ್ಲದೆ ಧ್ಯಾನವು ಇಹುದೇ |
ಧ್ಯಾನವಿಲ್ಲದೆ ಜ್ಞಾನವು ಬಹುದೇ ||
ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಮುಕ್ತಿಯಾಗುವುದೇ |
ದೀನನಾಗದೆ ಭಕ್ತಿ ಕೂಡುವುದೇ ||1||
ಪ್ರಸವ ದುಃಖವು ಬಂಜೆಗರಿವುದೇ |
ವ್ಯಸನದನುಭವ ಸನ್ಯಾಸಿಗಿಹುದೇ ||
ಪಶುವಿನಾರ್ತತೆ ಕಟುಕಗರಿವುದೇ |
ರಸಿಕನಾಶಯ ಮೂಢಗರಿವುದೇ ||2||
ಬಡವನನುಭವ ಬಲ್ಲಿದಗಿಹುದೇ |
ಕೆಡುಕರಾಟವು ಸುಜನರಿಗಹುದೇ ||
ಹುಡುಗರಾಟವ ಹಿರಿಯಗೊಪ್ಪುವುದೇ |
ಜಡರ ಬುದ್ಧಿಯು ನರಹರಿಗಹುದೇ ||3||
ಎಲ್ಲಿದೆ ಸ್ವರ್ಗವು ಎಲ್ಲಿದೆ ನರಕವು
ಎಲ್ಲಿದೆ ಸ್ವರ್ಗವು | ಎಲ್ಲಿದೆ ನರಕವು ||ಪ||
ಎಲ್ಲವು ತನ್ನೊಳು | ಸಲ್ಲುವುವೆನ್ನಲು ||ಅ|ಪ||
ನೀತಿಯೆ ಸ್ವರ್ಗದು | ರ್ನೀತಿಯೆ ನರಕವು |
ಕೀರ್ತಿಯೆ ಸ್ವರ್ಗವಪ | ಕೀರ್ತಿಯೆ ನರಕವು ||1||
ಕಾಮವೆ ನರಕ ನಿ| ಷ್ಕಾಮವೆ ಸ್ವರ್ಗವು ||
ಕ್ಷಾಮವೆ ನರಕವು | ಕ್ಷೇಮವೆ ಸ್ವರ್ಗವು ||2||
ಜ್ಞಾನವೆ ಸ್ವರ್ಗವ | ಜ್ಞಾನವೆ ನರಕವು |
ಮಾನವೆ ಸ್ವರ್ಗಾಪ | ಮಾನವೆ ನರಕವು ||3||
ಸತ್ಯವೆ ಸ್ವರ್ಗವು | ಮಿಥ್ಯವೆ ನರಕವು |
ಪ್ರೀತಿಯೆ ಸ್ವರ್ಗವು | ಭೀತಿಯೆ ನರಕವು ||4||
ಸನ್ನಡೆ ಸ್ವರ್ಗವು | ದುರ್ನಡೆ ನರಕವು |
ಸನ್ನುಡಿ ಸ್ವರ್ಗವು | ದುರ್ನುಡಿ ನರಕವು ||5||
ಆಚಾರ ಸ್ವರ್ಗವ | ನಾಚಾರ ನರಕಾ |
ಗೋಚರಪಡಿಸುವ | ನರಹರಿದೇವಾ ||6||
ಪತಿತನು ನಾನಯ್ಯ
ಪತಿತನು ನಾನಯ್ಯ | ಪತಿಕರಿಸೆನ್ನಯ್ಯ ||
ಹಿತರ ಕಾಣೆನು ಜೀಯ ಗತಿ ನೀನಯ್ಯ ||ಪ||
ಸತತ ನಿನ್ನಯ ಧ್ಯಾನ | ಮತಿಯೊಳು ಸಂಧಾನ |
ಕೃತಿಯೊಳಗಭಿಮಾನ ತ್ಯಾಗವೆ ಜ್ಞಾನ ||ಅ|ಪ||
ಬೆಳೆಯಿತು ಸಂಸಾರ | ಬಲವಾಯಿತು ಭಾರ ||
ಬಳಲಿದೆನೈಪೂರ | ಒಲವನು ತೋರಾ ||
ತಿಳಿದರೆ ನಿಸ್ಸಾರ | ತಿಳಿಯದು ಪರಿಹಾರ ||
ಕಳೆದವನೇ ಧೀರ | ಸುಲಭ ವಿಚಾರ ||1||
ರೋಗರುಜಿನದ ದುಃಖ | ಸಾಗರದೊಳು ಸಿಕ್ಕು |
ನೀಗಲಾರದ ಲೆಕ್ಕವಾಗಿದೆ ಪಕ್ಕಾ ||
ಭೋಗ ಭಾಗ್ಯಗಳಾಸೆ | ಹೋಗದೆ ಹೊರ ಸೂಸೆ |
ಆಗ ದುರ್ಗುಣ ದೋಷವಾಗಿಹುದೈಸೆ ||2||
ಮರೆತೆನು ನಿನ್ನನ್ನು | ಮರಣದ ಕಡೆ ನಾನು ||
ಹೊರಟೆನು ಯಮನೇನು ಕರುಣಿಸನಿನ್ನು ||
ನರಕವು ದೊರೆತಾಗ | ಮೊರೆಯಿಟ್ಟೆ ವಿರಾಗ |
ಕರುಣಿಸು ನೀನೀಗ | ನರಹರಿ ಬೇಗ ||3||
ಶರೀರ ಬಿಟ್ಟಿನ್ನು ನರಕ ಬೇರಿಹುದ
ಶರೀರ ಬಿಟ್ಟಿನ್ನು ನರಕ ಬೇರಿಹುದೇ |
ನರಕ ದುಃಖಕ್ಕೆ ಶರಿರ ಮೂಲವಿದೇ ||ಪ||
ನರರು ಹೊಂದಿದ್ದೆ ನರಕ ದುಃಖವಿದೇ |
ನರರ ಕಾಯಕ್ಕೆ ಮರಣ ಕಾದಿಹುದೇ ||ಅ|ಪ||
ರೋಗರುಜಿನಂಗಳಡಸಿಹುದೆ ನರಕಾ |
ಭೋಗವ್ಯಸನಗಳ ಹಿಡಿದಿಹುದೆ ನರಕಾ ||
ರಾಗದನುತಾಪ ಪಡುತಿಹುದೆ ನರಕಾ |
ಸಾಗಿ ಮರಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದೆ ನರಕಾ ||1||
ದುಡಿದು ದುಃಖಗಳ ಪಡೆದದ್ದು ನರಕಾ |
ಪಡೆದುದನು ಕೈಯ ಬಿಡಲೊಂದು ನರಕಾ ||
ಮಡದಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬೇಕೆಂಬ ನರಕಾ |
ಜಡತೆ ದೇಹಕ್ಕೆ ಹಿಡಿದದ್ದೆ ನರಕಾ ||2||
ಸಾಲ ಸೋಲುಗಳ ಚಿಂತೆಗಳೆ ನರಕಾ |
ಮೇಲುಕೀಳುಗಳ ಭ್ರಾಂತಿಗಳೆ ನರಕಾ ||
ಬಾಳು ಬದುಕುಗಳ ಕಂತೆಗಳೆ ನರಕಾ |
ಮೇಲೆ ನರಹರಿಯ ಮರೆತದ್ದೆ ನರಕಾ ||3||
ಭೋಗ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ
ಭೋಗ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ರೋಗವಾಗುವುದೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||ಪ||
ರಾಗದಿಂದಲೆ ಜನ್ಮರೋಗ ಬಂದಿಹುದೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||ಅ.ಪ||
ಯೋಗದಿಂದೀ ಜನ್ಮರೋಗ ನೀಗುವುದೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||
ತ್ಯಾಗವೆನ್ನುವುದೆ ವೈರಾಗ್ಯ ಕಾರಣವೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||1||
ಜನಸೇವೆಯೇ ಜನಾರ್ಧನ ಪೂಜೆಯೆನ್ನುತ ಹೊಡೆಯೋ ಡಂಗೂರ ||
ಮನ ಶುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ಘನ ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||2||
ಸತ್ಯವಿದ್ದವರಿಗೆತ್ತೆತ್ತಲು ಭಯವಿಲ್ಲ ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||
ನಿತ್ಯ ನೆನೆಯಲು ಶಿವನ ಮೃತ್ಯು ಭಯವಿಲ್ಲೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||3||
ಪರಹಿಂಸೆಯಿಂದಿಹಪರಸೌಖ್ಯವಿಲ್ಲೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||
ಪರರಿಗುಪಕಾರವೆ ನರಹರಿಗೆ ಪ್ರಿಯವೆಂದು ಹೊಡಿಯೊ ಡಂಗೂರ ||4||
ನೀತಿಯಿಂದಲೆ ನಡೆಯಿರಣ್ಣ
ನೀತಿಯಿಂದಲೆ ನಡೆಯಿರಣ್ಣ | ಸ |
ನ್ನೀತಿಯೆಂಬುದೆ ಲೋಕ ಜ್ಯೋತಿ ಕಾಣಣ್ಣಾ ||ಪ||
ನೀತಿಲೋಕವನಾಳುತಿಹುದು | ದು |
ರ್ನೀತಿಯಿಂದಲೆ ಲೋಕ ನಾಶವಾಗುವುದು ||ಅ.ಪ||
ನೀತಿ ಸದ್ಗತಿಗೆ ಕಾರಣವು | ದು |
ರ್ನೀತಿ ದುರ್ಗತಿಯುಕ್ತಮಾದ ದುರ್ಗುಣವು ||
ನೀತಿ ಸತ್ಯಾಚಾರ ಮಾರ್ಗ | ಸ |
ನ್ನೀತಿಯೆಂಬುದೆ ನಿತ್ಯ ಸೌಖ್ಯದ ಸ್ವರ್ಗ ||1||
ನೀತಿಯಿದ್ದರೆ ಭೀತಿಯಿಲ್ಲಾ | ದು |
ರ್ನೀತಿಯಿದ್ದರೆ ಭೀತಿ ತಪ್ಪಿದುದಲ್ಲಾ ||
ನೀತಿಯಲ್ಲಿದೆ ಭಕ್ತಿಜ್ಞಾನ | ಸ |
ನ್ನೀತಿಯಲ್ಲಿದೆ ಸುವಿರಕ್ತಿ ಸಂಧಾನ ||2||
ನೀತಿ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ | ಚಿ |
ಜ್ಯೋತಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಪಡೆಯೆ ನಿರ್ಭೀತಿ ||
ಖ್ಯಾತಿ ಕಾರಣವು ಸನ್ನೀತಿ | ಪರಿ |
ಪೂತ ನರಹರಿಮೂರ್ತಿಯೀ ಜಗಜ್ಯೋತಿ ||3||
ಮನವ ಗೆದ್ದರೆ ನೀನೆ ಜಾಣ
ಮನವ ಗೆದ್ದರೆ ನೀನೆ ಜಾಣ | ನಿನ್ನ |
ಮನವನ್ನು ಗೆಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನೀನೆ ಕೋಣ ||ಪ||
ಮನ ಸೂಕ್ಷ್ಮದೇಹಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಣ | ಶುದ್ಧ |
ಮನ ಭಕ್ತಿ ಜ್ಞಾನ ವೈರಾಗ್ಯಕ್ಕೆ ತ್ರಾಣ ||ಅ.ಪ||
ತತ್ವವಿಪ್ಪತ್ತೈದು ಸ್ಥೂಲ | ಆತ್ಮ (ಬ್ರಹ್ಮ) |
ಸತ್ವದಿಂದಲೆ ನಡೆಯುತಿಹುದನುಗಾಲ ||
ತತ್ವ ಹದಿನೇಳಾದ ತನುವು | ಕರ್ಮ |
ಸೂತ್ರವಾಗಿಹ ಮನವೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮದ ತನುವು ||1||
ಅಜ್ಞಾನ ಕಾರಣದ ತನುವು | ಸತ್ಯ |
ಸುಜ್ಞಾನದಿಂದ ನಾಶವು ಮುಕ್ತಿ | ಘನವು |
ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮಹಕಾರಣವಹುದು | ಹಂಸ |
ಸಂಜ್ಞೆ ಸೋಹಂಭಾವ ಕೈವಲ್ಯವಿಹುದು ||2||
ಇದು ವಿದೇಹದ ಮುಕ್ತಿ ಪಥವು | ಮಂತ್ರ |
ದುದಯಕ್ಕೆ ಸ್ಥಿತಿ ಲಯ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಶೃತವು ||
ಸದನ ಸುಷುಮ್ನಾ ಸಮ್ಮತವು | ನಿರ್ಮ |
ಲದೊಳರ್ಧ ಮಾತ್ರೆ ನರಹರಿ ಪಾದ ಸ್ಥಿತವು ||3||
ಮಂಗಳಾರತಿ
ಆರತಿ ಮಾಡುವೆ ಗುರುವರಗೆ | ತ್ರೈ |
ಮೂರುತಿ ರೂಪದ ನರಹರಿಗೇ ||ಪ||
ತಾರಕ ಯೋಗದೊಳಿರುವವಗೆ | ಭವ |
ತಾರಕನೆನಿಸಿದ ಪರಶಿವಗೇ ||ಅ|ಪ||
ಕಣ್ಣನು ಬಿಚ್ಚುತ ಜಾಗ್ರವನು | ಒಳ |
ಗಣ್ಣನು ಮುಚ್ಚುತ ಸುಪ್ತಿಯನು ||
ಕಣ್ಣನು ಮುಚ್ಚಿಯೆ ಸ್ವಪ್ನವನು | ಬಿಡು |
ಗಣ್ಣರ ನೆಚ್ಚಿಯೆ ತೋರಿದನು ||1||
ಹೊರಗಡೆ ಬಂದು ಹಕಾರವನು | ತಾ |
ಸರಿದೊಳಗಡೆಗೆ ಸಕಾರವನು ||
ಹೊರಗೊಳಗೆನ್ನುವ ಭೇದವನು | ಕಳೆ |
ದಿರುವನು ಸೊನ್ನೆಯೆನ್ನಿಸಿ ತಾನು ||2||
ಬಳ್ಳಾರಿಯ ಪುರ ಸೇರಿದನು | ತಾ |
ಬಳ್ಳದಳತೆಯನು ಮೀರಿದನು ||
ಸುಳ್ಳನು ಖಂಡಿಸಿ ನರಹರಿಯು | ಭವ |
ಬಳ್ಳಿಯ ಕಿತ್ತೀಡಾಡಿದನು ||3||
ಯಾಕೆ ದುಃಖವಪಡುವೆ ನೀನು
ಯಾಕೆ ದುಃಖವಪಡುವೆ ನೀನು |
ಲೋಕನಾಥನಿಲ್ಲವೇನು |
ಓ ಜೀವನೇ | ಬರಿದೇ ||ಪ||
ಶೋಕ ಮಾಡಲೇನು ಲಾಭ |
ಸಾಕು ಬಿಡೆಲೋ ನಿನ್ನ ಲೋಭ |
ಓ ಜೀವನೇ ಬರಿದೇ ||ಅ|ಪ||
ಲೋಕವನ್ನೆ ಸಲಹುವಾತ |
ಸಾಕದಿಹನೆ ನಿನ್ನನಾತ ||
ಮೂಕನಾಗದಂತೆ ಶಿವನ |
ಜೋಕೆಯಿಂದ ಮಾಡು ಧ್ಯಾನ ಓ ಜೀವನೇ ಬರಿದೇ ||1||
ತಾಯಿ ಗರ್ಭದೊಳು ನೀನಿರಲು |
ಕಾಯಿದಂಥ ಶಿವ ದಯಾಳು ||
ತಾಯಿ ಮೊಲೆಗೆ ಹಾಲು ತುಂಬಿ |
ತಾಯಿಯಾದ ನೆನೆಯೊ ನಂಬಿ ಓ ಜೀವನೇ ಬರಿದೇ ||2||
ದೇಹವನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಶಿವನು |
ದೇಹವನ್ನು ಸಲಹನೇನು ||
ಮೋಹವನ್ನು ಶಿವನೊಳಿಡದೆ |
ದ್ರೋಹಿಯಾಗಿ ದುಃಖಪಡದೇ ಓ ಜೀವನೇ ಬರಿದೇ ||3||
ಕಾಯಬಲ್ಲ ಕೊಲ್ಲಬಲ್ಲ |
ಮಾಯೆಯೆಲ್ಲ ಗೆಲ್ಲಬಲ್ಲ ||
ಕಾಯದಲ್ಲೆ ನಿಂತನಿಲ್ಲೆ |
ಕಾಯೊ ಎಂದು ಬೇಡಲೊಲ್ಲೆ ಓ ಜೀವನೇ ಬರಿದೇ ||4||
ಸಕಲ ಜೀವ ಜಾಲವನ್ನು |
ಸುಖದಿ ಪೊರೆವ ಈಶನನ್ನು ||
ಭಕುತಿಯಿಂದ ಭಜಿಸು ನೀನು |
ಮುಕುತಿಯೀವ ನರಹರಿ ತಾನು ಓ ಜೀವನೇ ಬರಿದೇ ||5||
ನೀತಿ ಮಾರ್ಗ ಬಿಡಲು ಬೇಡ
ನೀತಿ ಮಾರ್ಗ ಬಿಡಲು ಬೇಡ | ಪಾತಕವನು ಗಳಿಸಬೇಡ |
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಗುರುವಿನಡಿಯ ಪಿಡಿದು ಬಾಳೆಲೋ ||ಪ||
ಕೋತಿಯಂತೆ ಕುಣಿಯಬೇಡ | ಆತುರವನು ತಾಳಬೇಡ ||
ಖ್ಯಾತಮಾದ ಸದ್ಗುಣಂಗಳನ್ನು ತಾಳೆಲೋ ||ಅ|ಪ||
ದುಷ್ಟರನ್ನು ಭಜಿಸಬೇಡ | ಶಿಷ್ಟರನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಡ ||
ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಬಿಡಲುಬೇಡ | ಕಷ್ಟ ಬಂದರೂ ||
ನಷ್ಟ ಲಾಭವೆಣಿಸಬೇಡ | ಕಷ್ಟ ಸುಖಕೆ ಮಣಿಯಬೇಡ ||
ಸೃಷ್ಟಿಗೊಡೆಯನಾಜ್ಞೆಯೆಂದು | ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರು ||1||
ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಿಡಲು ಬೇಡ | ಮಿಥ್ಯವನ್ನು ಆಡಬೇಡ ||
ಸತ್ವೆಂದು ಗುರುವಿನಡಿಯ | ನಿತ್ಯ ನಂಬಿರು ||
ಹೊತ್ತು ವ್ಯರ್ಥ ಕಳೆಯಬೇಡ | ಮೃತ್ಯು ಭೀತಿ ಕಳೆಯಬೇಡ ||
ಅರ್ಥಿಯಿಂದ ಶಿವನ ನಂಬಿ | ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಿರು ||2||
ಎಲ್ಲ ಮಾತು ನಂಬಬೇಡ | ಎಲ್ಲ ಜನರ ಸೇರಬೇಡ ||
ಬಲ್ಲ ಸಜ್ಜನರಿಗೆ ಸೇವೆ | ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿರು ||
ಕಳ್ಳಜನರ ಕೂಡಬೇಡ | ಸುಳ್ಳರನ್ನು ಸೇರಬೇಡ ||
ಚೆಲ್ವ ನರಹರೀಂದ್ರ ಪಾದ | ದಲ್ಲಿ ನಿಂದಿರು ||3||
ತನುವ ತೊಳೆದೆಯಲ್ಲ
ತನುವ ತೊಳೆದೆಯಲ್ಲ | ಮನಸಿನ ದಿನಸು ತೊಳೆಯಲಿಲ್ಲಾ ||ಪ||
ಘನವ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲಾ | ಮನವ ನಿಲಿಸಲಿಲ್ಲಾ ||
ವಿನಯವು ಬರಲಿಲ್ಲ | ದುರ್ಗುಣ ಕೊನೆಗೂ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ||ಅ|ಪ||
ಭ್ರಾಂತಿಯ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ | ಮನಸಿಗೆ ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯಲಿಲ್ಲಾ ||
ಚಿಂತೆ ಸುಡುವುದಲ್ಲಾ | ಸಂತರ ಸಂಗವಿಲ್ಲ ||
ಶಾಂತನಾಗಲಿಲ್ಲ ಗುರುವಿನ ಕರುಣೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ ||1||
ಅರಿವು ಹೊಂದಲಿಲ್ಲಾ | ಅರಿವಿನ ಗುರಿಯ ಮುಟ್ಟಲಿಲ್ಲಾ ||
ದುರುಳನಾದೆಯಲ್ಲಾ | ನರಕವು ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲಾ ||
ಬರಿದೆ ಕೆಟ್ಟೆಯಲ್ಲಾ | ಸದ್ಗುರು ಕರುಣವ ಪಡೆಯಲಿಲ್ಲಾ ||2||
ಏಸು ಜನ್ಮ ದಾಂಟಿ | ಬಂದರು | ರೋಸಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲಾ ||
ಆಸೆ ತೀರಲಿಲ್ಲಾ | ಘಾಸಿಯಾದೆಯಲ್ಲಾ ||
ದೋಷಿಯಾದೆಯಲ್ಲಾ | ನರಹರೀಶನು ಕಾಯಲಿಲ್ಲಾ ||3||
ಎಂಥಾ ಮನೆ
ಎಂಥಾ ಮನೆ | ತನು | ವೆಂಥಾ ಮನೆ ||ಪ||
ಚಿಂತೆಗೆ ತವರಾದಂಥಾ ಮನೆ ||ಅ|ಪ||
ಮಣ್ಣೊಳು ಪುಟ್ಟಿತು | ಮಣ್ಣೊಳು ಬೆಳೆಯಿತು |
ಮಣ್ಣನು ಸೇರಿತು ಮಣ್ಣಾಯಿತು ||
ಬಣ್ಣಬಣ್ಣಗಳ ತನ್ನೊಳು ತೋರುತ |
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸುಂದರ ಚೆನ್ನಾಯಿತು ||1||
ಹೊರ ಮನೆ ಸ್ಥೂಲವು | ಒಳ ಮನೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮವು |
ಅರಮನೆ ಕಾರಣ ತಾನಾದವು ||
ಸೆರೆಮನೆ ಜೀವಗೆ | ನೆರೆಮನೆ ದೇವಗೆ |
ಬರಿ ಮನೆಯಾಗಿದೆ ಮುಕ್ತಾತ್ಮಗೆ ||2||
ಹುಚ್ಚು ಮನುಜರಿದ | ನೆಚ್ಚಿಕೊಳುತ ಮದ |
ಹೆಚ್ಚಿದರಾಯಿತು ನರಕಾಸ್ಪದ ||
ಉಚ್ಚೆಯ ಬಚ್ಚಲು | ರೊಚ್ಚು ಮಲಂಗಳು|
ಮುಚ್ಚಿರೆ ಸುಂದರ ಯಾವಾಗಲೂ ||3||
ಯೋಗಿಗೆ ಗುರುಮಠ | ರೋಗಿಗೆ ಸಂಕಟ ||
ಭೋಗಿಗೆ ಲಂಪಟ ತಾನೀ ಘಟ ||
ರಾಗಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಯು | ತ್ಯಾಗಿಗೆ ರಕ್ಷೆಯು |
ಯೋಗಿಗೆ ನಿಶ್ಚಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯು ||4||
ತೊಳೆಯದೆ ಇರಲಿದು ಹೊಲಸು ನಾರುವುದು |
ತೊಳೆದರು ಸ್ವಚ್ಛವು ತಾನಾಗದು ||
ಗಳಿಗೆ ಗಳಿಗೆಗಿದು ಹಳೆಯದಾಗುವುದು |
ಸುಲಭವು ನರಹರಿ ಸೇವೆಗಿದು ||5||
ಅಂಗಡಿ ಯನ್ನ ಅಂಗಡಿ
ಅಂಗಡಿ ಯನ್ನ ಅಂಗಡಿ | ನಮ್ಮ |
ಸಂಗಡಿಗರಿಗೆಲ್ಲ ಮುಂಗಡ ಕೊಡುವಂಥ ||ಪ||
ಸಾಲವು ಬಹಳ ವಿ | ಶಾಲವಾದಂಗಡಿ ||
ಕೇಳದೆ ಹೆಚ್ಚಿತು | ಸಾಲಕ್ಕೆ ಚುಂಗಡಿ ||1||
ಅಂಗದೊಳಗೆ ಸರ್ವ | ಸಂಗಮದಂಗಡಿ ||
ಭಂಗವಾದರೆ ಏನು | ಹಂಗಿಲ್ಲದಂಗಡಿ ||2||
ಮೂರು ಲೋಕಂಗಳು | ಸೇರಿರುವಂಗಡಿ ||
ತೀರದ ಬಹಳ ವ್ಯಾ | ಪಾರದ ಅಂಗಡಿ ||3||
ಎಲ್ಲ ಸಾಮಗ್ರಿಯ | ನುಳ್ಳಂಥ ಅಂಗಡಿ ||
ಬಲ್ಲವರೆದುರಿಗೆ | ಸುಳ್ಳಾದ ಅಂಗಡಿ ||4||
ತೂಕ ತುಂಡಿಗಳಿರ | ಬೇಕಾದ ಅಂಗಡಿ ||
ತೂಕ ತಪ್ಪಿದರವಿ | ವೇಕದ ಅಂಗಡಿ ||5||
ಉದ್ದರೆ ಬಿದ್ದರೆ | ಎದ್ದು ಹೋಯ್ತಂಗಡಿ ||
ಉದ್ದರೆ ಬಿಟ್ಟರೆ | ಉದ್ದವಾಯ್ತಂಗಡಿ ||6||
ಅಳತೆಯಿಲ್ಲದೆ ಬಲು | ಬೆಳೆದುದೀಯಂಗಡಿ ||
ಅಳತೆ ಸೇರಿಗೆ ಎಲ್ಲ | ಒಳಗಾದ ಅಂಗಡಿ ||7||
ದುಷ್ಟರಿಗಿದು ಬಲು | ಕೆಟ್ಟದಾದಂಗಡಿ ||
ಶಿಷ್ಟರಿಗಿದು ಬಲು | ನೆಟ್ಟಗಾದಂಗಡಿ ||8||
ಸರಕಿನ ವ್ಯಾಪಾರ | ಭರದಿಂದ ಸಾಗಿದೆ ||
ಬರುವ ಲಾಭವು ಮಿತಿ | ಯಿರದಂತಾಗಿದೆ ||9||
ಹೊರಗಿಂದ ಬರುತಿದೆ | ಹೊರೆ ಹೊರೆ ಸರಕು ||
ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವು ದಾರಿ | ಗರಿಯದ ಬದುಕು ||10||
ಬಂಡಿ ಬಂಡಿಯ ತುಂಬಿ | ಕೊಂಡು ತಂದದ್ದು ||
ತುಂಡು ಚಿಲ್ಲರೆಯಾಗಿ | ಕಂಡುಹೋದದ್ದು ||11||
ನರಹರಿಯಂಗಡಿ | ಬರಿದಾಗದಂಗಡಿ ||
ಬರುವವರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆ | ಸರಕುಳ್ಳ ಅಂಗಡಿ ||12||
ಹೊಟ್ಟೆ ನಿನ್ನಿಂದ ನಾನು ಕೆಟ್ಟೆ
ಹೊಟ್ಟೆ ನಿನ್ನಿಂದ ನಾನು ಕೆಟ್ಟೆ | ನಿನ್ನ |
ಗುಟ್ಟೆ ತಿಳಿಯದು ಮೊಟ್ಟೆ |
ಮೊಟ್ಟೆ ನುಂಗಿಬಿಟ್ಟೆ ||ಪ||
ಎಲ್ಲಾ ನಿನಗಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೆ | ಬಂದ |
ದ್ದೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನಲ್ಲೆ ತುಂಬಿ ಬರಿದು ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ ||
ಉಲ್ಲಾಸವಿಲ್ಲದುದ ಕಂಡೆ | ನಿನ್ನ |
ಚೆಲ್ಲಾಟಕೆಡೆಯಿಲ್ಲ ತೃಪ್ತಿಯಿಲ್ಲದುಂಡೆ ||1||
ರಾಶಿರಾಶಿಯು ಬಯಲಾಯ್ತು | ಉಪ |
ವಾಸದ ಭಯವೆಂಬುದು ತಪ್ಪದಾಯ್ತು ||
ಲೇಸೆಂದಿಗಿಲ್ಲದೆ ಹೋಯ್ತು ಪರ |
ದೇಶಿಯಂದದಿ ಬೇಡಿಬೇಡಿ ಸಾಕಾಯ್ತು ||2||
ಆನಂದವೆಂದಿ | ಗಾಗಲಿಲ್ಲ | ಪರಮ
ಜ್ಞಾನಾಮೃತವ ನೀನೆಂದು ಬೇಡಲಿಲ್ಲ ||
ಶ್ವಾನನಂದದಿ ಸಾಯ್ವೆಯಲ್ಲ | ನಮ್ಮ |
ಮೌನೀಂದ್ರ ನರಹರಿ ಬೋಧೆ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ||3||
ಮರವೆಯಿರುವುದು ಏಕೆ
ಮರವೆಯಿರುವುದು ಏಕೆ | ಅರಿವನ್ನು ಪಡೆಯಲ್ಕೆ
ಶರೀರವಿರುವುದು ಏಕೆ | ಕರಣ ವಿಜಯಕ್ಕೆ ||ಪ||
ಹರಣವಿರುವುದು ಏಕೆ | ಹರನನ್ನು ಬೆರೆಯಲ್ಕೆ ||
ಕರಣವಿರುವುದು ಏಕೆ | ಹರನರ್ಚನಕ್ಕೆ ||ಅ|ಪ||
ನಶ್ವರವಿಹುದೇಕೆ | ಶಾಶ್ವತವರಿಯಲ್ಕೆ ||
ವಿಶ್ವವಿರುವುದು ಏಕೆ | ಈಶ್ವರ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ||
ದೃಶ್ಯವಿರುವುದು ಏಕೆ | ವಿಶ್ವೇಶನರುವಿಗೆ ||
ಶಿಷ್ಯರಿರುವುದು ಏಕೆ | ವಶ್ಯಗುರುವಂಬುದಕೆ ||1||
ದುಃಖವಿರುವುದು ಏಕೆ | ಸೌಖ್ಯ ಸಾಧಿಸಲಿಕ್ಕೆ |
ಮಕ್ಕಳಿರುವುದು ಏಕೆ | ದುಃಖಪಡಲಿಕ್ಕೆ ||
ಸೊಕ್ಕಿ ನಡೆಯುವುದೇಕೆ | ಸಿಕ್ಕಿ ಬೀಳುವುದಕ್ಕೆ ||
ಲೆಕ್ಕ ಕಲಿಯುವುದೇಕೆ | ಸಿಕ್ಕು ಬಿಡಿಸಲಿಕೆ ||2||
ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವುದೇಕೆ | ಜ್ಞಾನ ಸಿದ್ಧಿಸಲಿಕ್ಕೆ ||
ಮೌನವಾಗಿಹುದೇಕೆ | ಆನಂದಪದಕೆ ||
ನಾನೆಂಬುದಿಹುದೇಕೆ | ಹಾನಿಯ ಪಡೆಯಲ್ಕೆ |
ದೀನತ್ವ ಬರಲೇಕೆ | ಹಾನಿಯಳಿವುದಕೆ ||3||
ಕೋಪ ಬರುವುದು ಏಕೆ | ತಾಪವ ಪಡೆಯಲ್ಕೆ |
ಶಾಪ ಮಾಡುವುದೇಕೆ | ಲೋಪವಾಗಲ್ಕೆ ||
ದೀಪವಿರುವುದು ಏಕೆ | ಕತ್ತಲನಳಿಸಲ್ಕೆ ||
ರೂಪುಗೊಂಡಿಹುದೇಕೆ | ಶಿವನನರಿಯಲ್ಕೆ ||4||
ನರರೂಪ ಬರಲೇಕೆ | ಹರನ ಕಾಣುವುದಕ್ಕೆ ||
ಗುರು ಬೋಧೆ ಯಾತಕ್ಕೆ | ವರಮೋಕ್ಷ ಪದಕೆ ||
ನಿರುತ ಶ್ರವಣವು ಯಾಕೆ | ಮರವೆಯಳಿಸುವುದಕ್ಕೆ||
ನರಹರಿ ಗುರುವೇಕೆ | ದುರಿತ ಹರಿಯಲ್ಕೆ ||5||
ಕಾಯಬೇಕು ಗುರುವೆ
ಕಾಯಬೇಕು ಗುರುವೆ | ಕಾಯಬೇಕು ||ಪ||
ಕಾಯಬೇಕು ನೀನು ಯನ್ನ |
ಮಾಯೆಯನ್ನು ಜಯಿಸುವ ಮುನ್ನ ||ಅ|ಪ||
ಕಾಯವಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನಯ ಧ್ಯಾನ |
ಕಾಯವಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನಲಿ ಜ್ಞಾನ ||
ಕಾಯವಿಲ್ಲದೆ ಅನುಸಂಧಾನ |
ಧ್ಯೇಯವೆಲ್ಲಿದೆ ಅನುಭವ ತ್ರಾಣ ||1||
ಕಾಯದಿಂದಲೆ ಜಪತಪ ಯೋಗ |
ಕಾಯದಿಂದಲೇ ಸಫಲ ವಿರಾಗ ||
ಕಾಯದಿಂದಲೆ ಪೂಜೆ ಸರಾಗ |
ಶ್ರೇಯ ಹೊಂದಲೀ ಕಾಯ ಭೋಗ ||2||
ಶಿವನ ಮಂದಿರವೆನಿಸಿದ ಕಾಯ |
ಭವದ ಬಂಧನ ಹರಿಯಲುಪಾಯ ||
ಶಿವನ ಕಾಣಲು ಸಾಧನವಯ್ಯ
ಶ್ರವಣವೆಂಬುದು ನರಹರಿಜೀಯ ||3||
ನಮ್ಮ ದೇವರ ಗುಡಿ
ನಮ್ಮ ದೇವರ ಗುಡಿ | ರಮ್ಯವಾಗಿದೆ ನೋಡಿ |
ನಿರ್ಮಲಾತ್ಮರು ಕೂಡಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿ ||ಪ||
ನೆಮ್ಮದಿಯನು ಬೇಡಿ | ಸಮ್ಮತವನು ಕೂಡಿ |
ನಿಮ್ಮ ಪಾಪವ ಝಾಡಿಸುತ ಲಾಡಿ ||ಅ|ಪ||
ಏಳು ಸುತ್ತಿನ ಪಾಳಿ | ಏಳು ಚಕ್ರಗಳೋಳಿ |
ಮೇಲೆ ಗೋಪುರದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಾವಳಿ ||
ಸಾಲು ಮಂಟಪದಿಂದ | ಹೇಳಲಾಗದ ಚಂದ |
ಕಾಲಕಾಲಕೆ ಪೂಜೆಯಾನಂದ ||1||
ವೇದಮಂತ್ರದ ಘೋಷ | ನಾದತಂತ್ರ ವಿಲಾಸ |
ಬೋಧ ಸ್ವತಂತ್ರದ ಪರಿತೋಷ ||
ಆದಿತ್ಯ ಚಂದ್ರಾಗ್ನಿ | ದೇದೀಪ್ಯ ಕಳೆಯಿಂದ |
ನಾದ ಶುದ್ಧದ ಪೂಜೆ ನಿರ್ದೋಷ ||2||
ಸಾಲು ಘಂಟಾನಾದ | ಮೂಲ ಘಂಟೆಯೊಳಾದ |
ಕೇಳಲಿಕಿಂಪಾದ ಸುವಿನೋದಾ ||
ಮೇಲುಪ್ಪರಿಗೆಯೊಳು | ಏಳು ಕಲಶವ ತಾಳಿ |
ಕೇಳಿಯಿಂದಿರ್ಪ ದೇವತೆಗಳಲಿ ||3||
ಗರ್ಭಗುಡಿಯೊಳಗತಿ | ನಿಬ್ಬರದ ಬೆಳಕಾಗಿ |
ಶುಭ್ರವಾಗಿಯೆ ಬೆಳಗುವ ದೇವರು ||
ಅಭ್ರದಿಂದ ಪರಿ | ಶುಭ್ರವಾಗಿರುವಾತ್ಮ |
ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲೆದುರಿಗೆ ತೋರುತಿದೆ ||4||
ತೆರಪಿಲ್ಲ ಸಂಚಾರ | ಭರಿತ ಮಹಾದ್ವಾರ |
ಹೊರಗೊಳಗೆಂಬ ಭೇದವೆ ದೂರ ||
ಇರುಳು ಹಗಲೊಳು ಪೂರ | ತೆರೆದ ಮುಕ್ತ ದ್ವಾರ |
ನರಹರಿಯಿರುವ ಗುಡಿ ನಿರ್ಧಾರ ||5||
ದೇಹವೆಂಬ ಅಶ್ವತ್ಥವೃಕ್ಷ
ಮರವೆಯಿಂದಲೆ ಹುಟ್ಟಿ | ಮರವೆಯಿಂದಲೆ ಬೆಳೆದುದೆಂಥ ಮರವು ||ಪ||
ಮರವೆಯಿಂದಲೆ ಹೋಗಿ | ಮರವೆಯಿಂದಲೆ ಬಂದುದೆಂಥ ಮರವು ||ಅ|ಪ||
ಬುಡಮೇಲು ಕೊಂಬೆ ಕೆಳ | ಗಡೆಗೆ ಹಬ್ಬಿರುವುದು ಎಂಥ ಮರವು||
ಬುಡದಲ್ಲಿ ಈಶ್ವರನ | ಗುಡಿಯಿರುತಿರ್ಪುದು ಎಂಥ ಮರವು ||1||
ಮರವೆಯಿಂದಲೆ ತಾನು | ಮರವೆಂದೆನ್ನಿಸುವುದು ಎಂಥ ಮರವು ||
ಅರಿವಾದ ವಸ್ತುವ | ನರಿಯದಂತಿರ್ಪುದು ಎಂಥ ಮರವು ||2||
ಅರಳುತ್ತ ಜಾಗ್ರದೊ | ಳರಳಿ ಎಂದೆನ್ನಿಸಿದಂಥ ಮರವು||
ನೆರೆ ಸುಪ್ತಿಯೊಳಗೆ ಅಶ್ವತ್ಥವೆಂದೆನ್ನಿಸಿದಂಥ ಮರವು ||3||
ಹರಿಹರ ಬ್ರಹ್ಮಾಮರೇಂದ್ರರು ವಾಸಿಸುವಂಥಾ ಮರವು||
ಸುರರಸುರರು ಕೂಡಿ ನಲಿದಾಡುತಿಪುದು ಎಂಥಾ ಮರವು ||4||
ಮರುಳು ಮಾನವರಿಂಗೆ | ಶರೀರವೆಂದೆನಿಸಿಹುದೆಂಥ ಮರವು||
ನರಹರಿಯ ಭಕ್ತರ್ಗೆ | ಗುರುಮಠವಾಗಿರ್ಪುದೆಂಥ ಮರವು ||5||
ದೇಹ ನಶ್ವರ
ನಂಬಿಕೊಂಡಿರಬೇಡ ದೇಹವನ್ನು ||
ತುಂಬಿನೀ ಕೆಡಬೇಡ ಮೋಹವನ್ನು ||ಪ||
ಇಂಬೀಯ ಬೇಡ ಸಂದೇಹಕಿನ್ನು ||
ಶಂಭುವಿನೊಳು ಮಾಡು ಸ್ನೇಹವನ್ನು ||ಅ|ಪ||
ಯಾವ ದೇವರ ಬೇಡಿಕೊಂಡರಿಲ್ಲಾ ||
ಸಾವು ತಪ್ಪಿಸಬಲ್ಲದೇವರಿಲ್ಲಾ ||
ನೋವು ಸಾವನು ಮೀರಲಾಗದಲ್ಲಾ ||
ಕೇವಲಾತ್ಮನು ನೀನು ಸಾವು ಯಿಲ್ಲಾ ||1||
ಹಿಂದೆ ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮ ದೇಹವಾಯ್ತು |
ಮುಂದೆ ಕರ್ಮಕೆ ದಾರಿ ಮೋಹವಾಯ್ತು ||
ಬಂದಿದ್ದ ಪ್ರಾರಬ್ಧ ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲಾ |
ಸಂದೇಹವಳಿದಾಗ ಜನ್ಮವಿಲ್ಲಾ ||2||
ತನುವೊಂದು ಮಲಭಾಂಡವಲ್ಲವೇನು|
ಅನುಗಾಲ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡಿಲ್ಲವೇನು ||
ಅನುಮಾನದೊಳು ಸತ್ತುಹೋದೆ ನೀನು |
ನೆನೆಯದೇ ನರಹರಿಯ ಪಾದವನ್ನು ||3||
ನಂಬಿ ಕೆಟ್ಟೆನು ತನುವ
ನಂಬಿ ಕೆಟ್ಟೆನು ತನುವ | ನಂಬಿ ಕೆಟ್ಟೆನು ||ಪ||
ಜಂಭಗೊಂಡೆನು | ಮೋಹ | ತುಂಬಿಕೊಂಡೆನು ||ಅ|ಪ||
ನಷ್ಟವಾಗುವ | ತನುವೆ ಶ್ರೇಷ್ಠವೆನ್ನುವ |
ದುಷ್ಟ ಭಾವದಿಂದ ಪಡೆದೆ ಕಷ್ಟ ಜನ್ಮವಾ ||1||
ಜಡವು ತಾನಿದು | ಶಿವನ | ನುಡಿಯನೊಪ್ಪದು ||
ಮಡಿದು ಪೋಪುದಿನ್ನು ಮುಂದೆ ಜನ್ಮ ತಪ್ಪದು ||2||
ರೋಗವೆಲ್ಲಕೆ | ತಾನೆ | ಯಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೆ ||
ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಲಾಗದಿಹುದು ಕರ್ಮಬಂಧಕೆ ||3||
ಬಾಲ್ಯ ಯವ್ವನ | ಮುಪ್ಪು | ಮೂಲ ಸಾಧನ ||
ಕಾಲವಶ ವಿಕಾರಮಾದ ದುಃಖ ಬಂಧನಾ ||4||
ತಾಪ ಮೂಲವು | ಕರ್ಮ | ರೂಪಜಾಲವು ||
ಲೋಪಗೈದ ನರಹರೀಂದ್ರ ಜನ್ಮ ದುಃಖವಾ ||5||
ಮುಟ್ಟು ಎಂಬುದಾರಿಗೆ
ಮುಟ್ಟು ಎಂಬುದಾರಿಗೆ | ಮುಟ್ಟು ದೇಹಧಾರಿಗೆ |
ಮುಟ್ಟು ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿಗೆ | ಮುಟ್ಟೆ ತಾನೆ ಮೈಲಿಗೆ ||ಪ||
ಮುಟ್ಟಿನಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದೆ | ಮುಟ್ಟಿ ದೇಹ ಕೆಟ್ಟಿದೆ |
ಮುಟ್ಟು ಇಲ್ಲದಾತ್ಮಗೆ | ತಟ್ಟಲುಂಟೆ ಮೈಲಿಗೆ ||1||
ದೇಹ ಮುಟ್ಟಿದಾತ್ಮನು | ಮೋಹಪಟ್ಟು ನಿಂದನು ||
ಮೋಹದಿಂದಲೇತನು | ದಾಹದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದನು ||2||
ಸತಿಯ ಪತಿಯು ಮುಟ್ಟಲು | ಸುತರು ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು||
ಕಥನವಾಯ್ತು ಲೋಕವು | ಗತಿವಿಹೀನ ದುಃಖವು ||3||
ಭೂತಭೂತ ಮುಟ್ಟಲು | ಜಾತವಾಯ್ತು ತನುಗಳು |
ಸೂತಕಕ್ಕೆ ಕಾರಣ | ಭೂತ ಜನ್ಮಧಾರಣಾ ||4||
ಗುರುವರೇಣ್ಯ ಮುಟ್ಟಲು | ದುರಿತ ನಾಶವಾಗಲು ||
ನರಹರೀಂದ್ರನೆನ್ನಲು | ಪರಮ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಕ್ಕಲು ||5||
ನಾಶವಾಗುವ ದೇಹವ ನಂಬುತ
ನಾಶವಾಗುವ ದೇಹವ | ನಂಬುತ |
ಮೋಸ ಹೋಗುವೆ ಮಾನವಾ ||ಪ||
ಹೇಸಿ ಗುಣಂಗಳ | ವಾಸನೆಯಳಿಯದೆ ||
ಈಶನವೊಲುಮೆಯ | ಲೇಸೆಂದರಿಯದೆ ||ಅ.ಪ||
ಸಿರಿವಂತರನು ನೋಡು ತಾ | ಅವರೈ |
ಸಿರಿಯನ್ನು ನೀ ಬೇಡುತಾ||
ಮರುಗುವ ಬುದ್ಧಿಯ | ಮರಳಿಸಿ ಶುದ್ಧಿಯ ||
ಬೆರೆಯುತ ಪಾಪವ | ಹರಿವ ಸ್ವರೂಪವ ||1||
ಕಾಲ ವ್ಯರ್ಥವ ಮಾಡದೇ | ದುರ್ಜನ |
ಜಾಲದೊಂದಿಗೆ ಕೂಡದೆ ||
ಲೀಲೆಯೊಳಾ ಶಶಿ | ಮೌಳಿಯ ನೆನೆಯುತ |
ಬಾಳುತ ಸೌಖ್ಯವ | ತಾಳುವುದೇ ಹಿತ ||2||
ಶರಣ ಸಂಗವ ಸೇರುತಾ | ನಿನ್ನಯ |
ಕರಣ ಪಾವನ ಮಾಡುತಾ ||
ನರಹರಿ ಭಕ್ತಿಯ | ಪರಮ ವಿರಕ್ತಿಯ ||
ಪರತರ ಜ್ಞಾನವ | ಬೆರೆದಿರು ಮೌನವ ||3||
ಇದೇ ತನುವೆ ಅರಮನೆ
ಇದೇ ತನುವೆ ಅರಮನೆ | ಇದೇ ದೇಹ ಸೆರೆಮನೆ ||ಪ||
ಇದೇ ಶರೀರ ಗುರುಮನೆ | ಇದೇ ಕಾಯ ಬರಿಮನೆ ||ಅ.ಪ||
ಮೆರೆವ ಸುಖದೊಳರಮನೆ | ಬರಲು ದುಃಖ ಸೆರೆಮನೆ |
ಅರಿವು ಬರಲು ಗುರುಮನೆ | ಮರಣ ಬರಲು ಬರಿಮನೆ ||1||
ಭೋಗಿಗಿದೇ ಅರಮನೆ | ರೋಗಿಗಿದೇ ಸೆರೆಮನೆ ||
ಯೋಗಿಗಿದೇ ಗುರುಮನೆ | ತ್ಯಾಗಿಗಿದೇ ಬರಿ ಮನೆ ||2||
ಇದೇ ದೇವಮಂದಿರ | ಸದಾ ಪೂಜೆ ಮಾಳ್ಪಗೆ ||
ಇದೇ ಪರ್ಣಶಾಲೆಯು | ಸದಾ ತಪದೊಳಿರ್ಪಗೆ ||3||
ದುಷ್ಟಗಿದೇ ನರಕವು | ಶಿಷ್ಟಗಿದೇ ಸ್ವರ್ಗವು ||
ಸೃಷ್ಟಿಗಿದೇ ಸ್ಥಾನವು | ಕಷ್ಟಕಿದೇ ಮಾರ್ಗವು ||4||
ಮಾಯೆಯಿಂದ ಕಾಯವು | ಕಾಯದಿಂದ ಪಾಯವು ||
ಜೀಯ ನರಹರೀಂದ್ರನ | ನ್ಯಾಯಬೋಧೆ ಶ್ರೇಯವು ||5||
ಕೈಲಾಸವಾಸ ಈಶಾ
ಕೈಲಾಸವಾಸ ಈಶಾ | ಪಾಲಿಪುದು ಶೇಷ ಭೂಷಾ ||ಪ||
ತ್ರೈಲೋಕದಾದಿಪುರುಷಾ | ಫಾಲಾಕ್ಷ ನೀಡು ಹರುಷ ||ಅ|ಪ||
ನನ್ನೊಳಗೆ ನೀನು ಇದ್ದೆ |
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನಾನು ಇದ್ದೆ
ನಿನ್ನನ್ನು ಅರಿಯದಿದ್ದೆ |
ಜನ್ಮಾಂತರಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದೆ ||1||
ಉತ್ತರದ ಬಾಗಿಲೊಳಗೆ |
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಬೆಳಗೆ ||
ತೀರ್ಥ ಪ್ರಸಾದಯನಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ
ಸತ್ಯಾತ್ಮನಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ ||2||
ಓಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಬಂದೆ |
ಝೇಂಕಾರದಲ್ಲಿ ನಿಂದೆ ||
ಸಂಕೋಲೆ ಹರಿದುಬಿಟ್ಟೆ
ಶಂಕೆಗಳನೆಲ್ಲ ಸುಟ್ಟೆ ||3||
ನಿನ್ನನ್ನು ಹೊಂದಿದವನು |
ಇನ್ನೇಕೆ ಜನ್ಮಿಸುವನು ||
ನಿನ್ನನ್ನು ಕಾಣದವನು |
ಸನ್ಯಾಸಿಯಾದನೇನು ||4||
ನೀನಂತೆ ನಾದಬ್ರಹ್ಮ |
ನೀನರುಹು ವೇದ ಧರ್ಮ ||
ಶ್ರೀ ನರಹರೀಂದ್ರ ಗುರುವೇ |
ಆನತರ ಕಲ್ಪತರುವೇ ||5||
ಏನೆಂದು ಹೇಳಲವ್ವ ಗೆಳತಿ
ಏನೆಂದು ಹೇಳಲವ್ವ | ಗೆಳತಿ ಕೇಳವ್ವ |
ಮಾನಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯವ್ವ ||ಪ||
ತಾನಾಗಿ ಕೂಡಿ ಗಂಡ | ತಾನೆ ಕೈ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ||ಅ|ಪ||
ಮನಸಾರ ಯನ್ನ ಕೂಡಿ | ಯನ್ನಲ್ಲೆ ಇದ್ದು |
ದಿನಸೆಲ್ಲ ತಾನೆ ನೋಡಿ||
ಕನಸೆಂದು ಬೇರೆಯಾದ | ಮುನಿಸುತ್ತ ನಿದ್ರೆ ಹೋದ||
ನೆನಸುತ್ತ ಜಾಗ್ರನಾದ | ತನಗಾಯ್ತು ವಿಷಯಾನಂದ ||1||
ತೊಡೆಯಲ್ಲಿಯನ್ನನಿರಿಸಿ | ಮುದ್ದಾಡಿ ಬೆರೆಸಿ |
ಕಡು ಮೋಹದಿಂದ ವರಿಸಿ ||
ನಡೆ ತಪ್ಪಿ ಹೋಗುವಾಗ | ಹಿಡಿದಲ್ಲೆ ಕೊಯ್ದ ಮೂಗ||
ನುಡಿ ತಪ್ಪಿದಾಗ ಬಾಯ | ಬಡಿದಿದ್ದ ಯನ್ನ ರಾಯ ||2||
ಯನ್ನಾತ್ಮ ಪ್ರಾಣಕಾಂತ | ಯನ್ನಲ್ಲೆ ನಿಂತ |
ಯನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮವಾಂತ ||
ಯನ್ನೊಡನೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ | ಯನ್ನೊಡೆಯ ಸೌಖ್ಯ ಪಡೆದ||
ಯನ್ನೊಡವೆಯಾಗಿ ಇದ್ದ | ಯನ್ನನ್ನೆ ಬಿಟ್ಟು ಎದ್ದ ||3||
ಯಾರೇನೊ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟು | ಯನ್ನಯ ಗುಟ್ಟು ಸೇರದಂತಾಗಿಬಿಟ್ಟ ||
ದೂರ ಮಾಡಿಟ್ಟ ಯನ್ನ | ತೋರದಂತಾದ ಚೆನ್ನ ||
ಮೋರೆ ತಿರುವುತ್ತ ಕಣ್ಣ | ಬೇರೆ ತಾನಾದ ಬಣ್ಣ ||4||
ಮನೆಹಾಳು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟ | ಶ್ರೀಗುರುವೆಂಬ |
ಮನೆಹಾಳ ಸೇರಿಬಿಟ್ಟ ||
ಯನಗೆನ್ನ ಪ್ರಾಣಕಾಂತ | ಅನುಮಾನಪಟ್ಟು ಕುಂತ |
ನೆನಸಿತಾ ಬ್ರಹ್ಮವೆಂತ | ಅನವರತ ಧ್ಯಾನವಾಂತ ||5||
ಯನ್ನಲ್ಲೆ ಸೇರಿ ಸುಖಿಸಿ | ಯನ್ನನ್ನೆ ದೂರಿ | ಅನ್ಯತ್ರ ಸೇರಲೆಳಸೀ ||
ಸನ್ಯಾಸಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟ | ಯನ್ನನ್ನು ಕೈಯ ಬಿಟ್ಟ |
ಧನ್ಯ ತಾನಾದೆನೆಂದ | ಯನ್ನ ತಾನೀಗ ಕೊಂದ ||6||
ನಶ್ವರಳು ನಾನೆಯಂತೆ | ತಾನಾತ್ಮನಂತೆ ||
ಶಾಶ್ವತನು ತಾನೆಯಂತೆ ||
ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ತಾಕದಂತೆ | ಈಶ್ವರನು ಇರ್ಪನಂತೆ ||
ದೃಶ್ಯ ತಾನಲ್ಲವಂತೆ | ವಿಶ್ವಾತ್ಮ ನರಹರಿಯಂತೆ ||7||
ಯನ್ನನ್ನೆ ಸೇರಿಕೊಂಡ | ಸುಖವೆಲ್ಲ ಉಂಡ | ಉನ್ನತೈಶ್ವರ್ಯ ಕಂಡ ||
ಹೆಣ್ಣೆಂದು ಮೋಹಗೊಂಡ | ಚೆನ್ನಿಗನು ಯನ್ನ ಗಂಡ ||
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಾಣದಾದ | ಯನ್ನ ಕೈಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ||8||
ಗುರುವೆಂಬ ಮಂತ್ರವಾದಿ | ಏನೇನೊ ಓದಿ | ವಿರಸಕ್ಕಾಯಿತು ಹಾದಿ ||
ಇರುಳು ಹಗಲೆಲ್ಲ ಕಾದಿ | ಜರಿದು ಮಾಡಿದನು ವಾದಿ ||
ದುರಿತವ ಹರಿದೆ | ನರಹರಿ ದಯದಿಂದೆ ||9||
ದೆವ್ವ ಹಿಡಿದಿತ್ತವ್ವ ಯನಗೆ
ದೆವ್ವ ಹಿಡಿದಿತ್ತವ್ವ ಯನಗೆ |
ದೆವ್ವ ಹಿಡಿದಿತ್ತು ||ಪ||
ದಿವ್ಯ ಮಂತ್ರದಿಂದ ಯನ್ನ|
ದೆವ್ವ ಬಿಟ್ಟಿತು ||ಅ|ಪ||
ಧನವೆ ಸತ್ಯವೆಂಬ ದೆವ್ವ | ಯನಗೆ ಹಿಡಿದಿತ್ತು ||
ಮನಸಿನಲ್ಲೆ ಮನೆಯ ಮಾಡಿ ಕೂತುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು ||
ವಿನುತ ಬೋಧಾ ಮಂತ್ರದಿಂದ ದೂರವಾಯಿತು |
ಕನಕ ಮಣ್ಣುವೊಂದೆಯೆಂಬ ನೆನಹು ಮೂಡಿತ್ತು ||1||
ತನುವೆ ತಾನು ಎಂಬ ದೊಡ್ಡ ದೆವ್ವ ಹಿಡಿದಿತ್ತು ||
ಅನುಪಮಾತ್ಮ ತಾನೆಂದರಿಯೆ ದೆವ್ವ ಬಿಟ್ಟಿತು ||
ಜನನ ಮರಣ ತನಗಿಲ್ಲೆಂಬ ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯಿತು ||
ತನುವಿಗಾನು ಸಾಕ್ಷಿಯೆಂಬ ಮರ್ಮ ತಿಳಿಯಿತು ||2||
ಮನ ವಿಕಾರವೆಂಬ ಕೆಟ್ಟ ದೆವ್ವ ಹಿಡಿದಿತ್ತು ||
ಮನಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ ತಾನೆಯೆನಲು | ದೆವ್ವ ಬಿಟ್ಟಿತು ||
ಇಣಿಕಿನೋಳ್ಪ ಅರಿಷಡ್ವರ್ಗ ದೂರವಾಯಿತು ||
ಮನವೆ ಬಟ್ಟಬಯಲಾಗುತ್ತ ಮಾಯವಾಯಿತು ||3||
ಗುರುವು ಎಂಬ ಮಂತ್ರಗಾರ ದೆವ್ವ ಬಿಡಿಸಿದ |
ನರನೆ ನೀನು ಅಲ್ಲವೆಂದು ಅರಿವು ಹಿಡಿಸಿದ ||
ನರರ ಮರುಳು ನುಡಿಗೆ ಬೆದರದಂತೆ ಮಾಡಿದ |
ನರಹರೀಂದ್ರ ನೀನೆ ದೈವವೆಂದು ಪೇಳಿದ ||4||
ಶಿವನ ಮಂತ್ರ ಭವನ ನಿನ್ನ ಕಾಯವೆಂದನು |
ಶ್ರವಣ ತಂತ್ರ ಭವವ ನೀಗಿ ಕಾಯ್ವುದೆಂದನು ||
ದಿವಿಜನಾಗಿ ಭುವಿಗೆ ಬೆಳಕು ಈವೆನೆಂದನು |
ಅವಿರಳಾತ್ಮ ಜ್ಯೋತಿ ನಮ್ಮ ನರ ಹರೀಂದ್ರನು ||5||
ಅಂಬಿಗನಿವನಮ್ಮಾ
ಅಂಬಿಗನಿವನಮ್ಮಾ | ನಂಬಿಗೆ ದೋಣಿಯೊಳಿಹನಮ್ಮಾ ||
ಇವನೇ ಗುರುಬ್ರಹ್ಮಾ ||ಪ||
ತುಂಬಿದ ಹೊಳೆ ಬರುತಿರಲು |
ಹಂಬಲಿಸುತ ನಾ ಮರೆಯಿಡಲು ||1||
ಕರುಣ ಕಟಾಕ್ಷದೊಳೆನ್ನ |
ಮೊರೆಗೇಳುತ ಕಾಯ್ದನು ಮುನ್ನ ||2||
ದೋಣಿಯೊಳೇರಿಸಿ ಒಯ್ದ |
ಜಾಣತನದೊಳೆನ್ನನು ಕಾಯ್ದ ||3||
ಮಂತ್ರದ ದೋಣಿಯ ಮಾಡಿ |
ತಂತ್ರದೊಳೊಯ್ದನು ದಯಗೂಡಿ ||4||
ಮರಣದ ಭೀತಿಯ ತಡೆದಾ |
ನರಹರಿದಡವನು ಸೇರಿಸಿದಾ ||5||
ಬೆಪ್ಪಾ ಬೇಡಪ್ಪ ಈ ದರ್ಪ
ಬೆಪ್ಪಾ ಬೇಡಪ್ಪ ಈ ದರ್ಪ | ನೀನೆ |
ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರ್ಪತನು | ಮುಪ್ಪು ಕಾಣಪ್ಪ |
ಸಾ | ವ್ತಪ್ಪಿತೇನಪ್ಪ ||ಪ||
ಅಪ್ಪಾ ನೀನುಂಡೆ ಹೋಳಿಗೆ ತುಪ್ಪಾ | ನಿನ್ನ |
ಅಪ್ಪಾ ಶಿವ ಕೊಟ್ಟನೆಂ || ದೊಪ್ಪಿ ಉಣ್ಣಪ್ಪ |
ಜಾ | ಣಪ್ಪ ನಾಗಪ್ಪ ||1||
ಅಣ್ಣಾ ನೀ ಕಂಡೆ ಕಣ್ಣಿಲಿ ಬಣ್ಣ | ಶಿವನ |
ಪುಣ್ಯ ಸ್ವರೂಪವೆಂ || ದಿನ್ನು ನೋಡಣ್ಣ |
ನೀ | ಧನ್ಯ ಕಾಣಣ್ಣ ||2||
ಮಗುವೇ ನೀನೇಕೆ ಕೊಬ್ಬಿ ನಗುವೇ | ನೀನು |
ಹೋಗುವೇ ಯಮಲೋಕವ || ದಿಗಿಲಾಗಿ ಬಿಡುವೆ |
ನೀ | ಸೊಗವೇನುಪಡುವೆ ||3||
ತಮ್ಮಾ ನೀ ಮುಟ್ಟಿಗೈದ ಕರ್ಮ | ನಿನ್ನ |
ಚರ್ಮಕ್ಕೆ ಶಿವ ಕೊಟ್ಟ | ನಿರ್ಮಾಣ ಧರ್ಮ |
ಈ | ಮರ್ಮದೊಳು ಬ್ರಹ್ಮ ||4||
ಸವಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿದಿಂಪು ಗೀತ | ನಿನ್ನ |
ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಶಿವ ನಿಂತ | ಶ್ರವಣಾರ್ಥವೆಂತ |
ಅನು | ಭವ ಸೌಖ್ಯವಂತ ||5||
ಪೋರಾ ಬಿಡು ನಿನ್ನ ದುರ್ವಿಚಾರ | ಮುಂದೆ |
ಹೋರಾಟ ಸಂಸಾರ || ಭಾರ ಬಲು ಪೂರಾ |
ನಿ | ರ್ಧಾರ ಸುಖ ಸಾರ ||6||
ಹುಡುಗಾ ನೀನಾಗದಿರು ತುಡುಗ | ನಿನ್ನ |
ಹುಡುಗಾಟ ಬಿಡು ಬೇಗ || ಹುಡುಕಿ ನೋ
ಡೀಗ | ಶಿವ | ನೊಡನಾಡುವಾಗ ||7||
ಮೂಗಾ ನೀನಾಗಬೇಡೀಗ | ನೀನು |
ಬೇಗದಿಂ ಧ್ಯಾನಪರ | ನಾಗಲಿದು ಯೋಗ |
ಶಿವ | ನಾಗಬಹುದೀಗ ||8||
ತುಂಟಾ ನೀನಾಗು ಶಿವಭಂಟ | ಬೆನ್ನಿ |
ಗಂಟಿರ್ಪ ಎಂಟು ಮದ | ಗಂಟು ಹರಿ
ನೀನು | ಶಿವ | ನುಂಟು ನಿನಗಿನ್ನು ||9||
ಹುಚ್ಚಾ ನಿನ್ನನ್ನು ಶಿವ ಮೆಚ್ಚ | ಗುರುವೆ |
ಹೆಚ್ಚೆಂದು ನರಹರಿಯ|| ಇಚ್ಛೆಯೊಳು
ಬಾಳು | ನೀ | ಸ್ವಚ್ಛನಾಗೇಳು ||10||
ಕೋಲು ಕೋಲೆನ್ನಿರಣ್ಣ
ಕೋಲು ಕೋಲೆನ್ನಿರಣ್ಣ | ಗುರುವಿನ ಕೀಲು ಮೇಲೆನ್ನಿರಣ್ಣಾ ||ಪ||
ಕೋಲು ಮೇಳವೆ | ಶಿವನ | ಲೀಲೆಯಾಗಿಹುದೆಂದು ||
ಕೈಲಾಸ ಸೇರಲು | ಮೂಲವಾಗಿಹುದೆಂದು ||ಅ|ಪ||
ತಾಳ ಮಾತ್ರನು ಶಿವನು | ರಾಗದ | ಲೀಲೆ ಗಿರಿಜೆ ತಾನು ||
ಮೂಲ ಮಂತ್ರದಿ ಸೇರಿ | ಕೇಳಿಯಾಯಿತು ಭಾರಿ ||
ಕಾಲತಂತ್ರವ ಮೀರಿ | ತಾಳಲಯದ ದಾರಿ ||1||
ತಾಳ ಮೇಳನವಾಗಿ | ಸಂತಸ | ತಾಳಿನಾಟ್ಯವು ಸಾಗಿ ||
ಬಾಲೇಂದು ಮೌಳಿಯ | ಲೀಲೆ ಗಾನಂದವ ||
ತಾಳಿ ರಾಗವ ಹಾಡು | ತಾಳೆ ಪಾರ್ವತಿದೇವಿ ||2||
ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿದ ಕಾಲು | ಕುಣಿಯುತ | ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟರೆ ಮೇಲು ||
ಹೆಜ್ಜೆಪಾಡಿನ ತಾಳ | ಸಜ್ಜು ಕೋಲಿನ ಮೇಳ ||
ಅಜ್ಜಯ್ಯ ಶಿವ ಸಾ | ಯುಜ್ಯಕ್ಕೆ ಮೂಲವು ||3||
ನಂದಿಮದ್ದಳೆ ಹಿಡಿದು | ನುಡಿಸುತ | ಮುಂದೆ ನಿಂದಿರೆ ನಡೆದು ||
ಚಂದದೊಳು ಗಣಪತಿ | ಬಂದು ತಾಳವ ಹಿಡಿಯೆ ||
ಅಂದು ಷಣ್ಮುಖ ನೋಡ | ಬಂದ ವೀರಣ್ಣಗಾಡ ||4||
ವೀಣೆ ನುಡಿಸುತಲಿರಲು | ಶಾರದೆ | ಗಾನ ಮೋಹಕವಿರಲು ||
ತಾನವೇರಿಸಿ ಗೌರಿ | ಯಾನಂದದೊಳು ಪಾಡೆ ||
ಜ್ಞಾನಗಂಗೆಯು ಗಗನ | ಸ್ಥಾನದಿ ಕೇಳಲು ||5||
ಕಂಡ ನರಹರಿ ಗುರುವು | ಶಿವನಾ | ಖಂಡನಾಟ್ಯದ ಇರವು ||
ಪಿಂಡಾಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ | ತಾಂಡವಗೈದ ಪ್ರ ||
ಚಂಡ ದೈವವ ತೋರಿ | ಕೊಂಡಾಡುತಿರ್ಪನು ||6||
ರೂಢೀ ಮನದಲ್ಲಿ ಕೂಡಿ
ರೂಢೀ ಮನದಲ್ಲಿ ಕೂಡಿ | ಕರ್ಮ ಮಾಡಿ |
ಜನ್ಮ ತಾಳಿತ್ತು ನೋಡಿ ||ಪ||
ರೂಢಿ ಕರ್ಮಕೆ ದಾರಿ | ರೂಢಿ ಧರ್ಮಕೆ ದಾರಿ ||
ರೂಢಿ ಪಾಪಕೆ ದಾರಿ | ರೂಢಿ ಪುಣ್ಯಕೆ ದಾರಿ ||1||
ದುಷ್ಟ ಕರ್ಮದ ರೂಢಿ | ದುಷ್ಟ ಜನ್ಮಕೆ ಹೇತು ||
ಶಿಷ್ಟ ಧರ್ಮದ ರೂಢಿ | ಶ್ರೇಷ್ಠ ಜನ್ಮಕೆ ಬಂತು ||2||
ಭಕ್ತಿ ಭಾವವು ಸುವಿ | ರಕ್ತಿ ಯೋಗದ ರೂಢಿ ||
ಮುಕ್ತಿ ಯೀವುದು ಜ್ಞಾನ ಶಕ್ತಿ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿ ||3||
ರೂಢಿ ಮನವಾಗಿತ್ತು | ರೂಢಿ ತನುವಾಗಿತ್ತು ||
ರೂಢಿಯಿಂದ್ರಿಯ ಧರ್ಮ | ಕೂಡಲಾಯಿತು ಕರ್ಮ ||4||
ಕೆಟ್ಟ ರೂಢಿಗಳೆಲ್ಲ | ಬಿಟ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ರೂಢಿ |
ಇಟ್ಟು ನರಹರಿ ಪಾದ | ಮುಟ್ಟಿದರೆ ಸುಖವುಂಟು ||5||
ಕುರುಡಂಗೆ ಕನ್ನಡಿ ಯಾಕೆ
ಕುರುಡಂಗೆ ಕನ್ನಡಿ ಯಾಕೆ | ಬುದ್ಧಿ |
ಬರಡಂಗೆ ಸುಜ್ಞಾನ ಬೋಧೆಗಳೇಕೆ ||ಪ||
ಮರುಳಂಗೆ ವೈರಾಗ್ಯವೇಕೆ | ನೋಡೆ |
ದುರುಳಂಗೆ ಸನ್ನೀತಿ ನಿಯಮಂಗಳೇಕೆ ||ಅ|ಪ||
ಕಳ್ಳ ನಿಸ್ಪ ೃಹನೆನ್ನಿಸುವನೆ | ನಿತ್ಯ |
ಸುಳ್ಳು ಪೇಳ್ವವ ಸತ್ಯನಿಷ್ಠನಾಗುವನೇ
ಮುಳ್ಳು ತುಳಿದವ ಕುಂಟದಿಹನೇ | ಮೋಹ |
ವುಳ್ಳಾತ ಜಗವನ್ನು ಅಂಟದಂತಿಹನೇ ||1||
ಮಾಯ ಮೋಹಿತ ಜ್ಞಾನಿಯಹನೆ | ಯೋಗ |
ಮಾಯೆಗೆಲ್ಲದೆ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಾಧಕನಹನೇ ||
ಕಾಯ ತಾನೆನೆ ಮುಕ್ತನಹನೇ | ತನ್ನ |
ಜಾಯಾಸುತರ ನಂಬಿದವ ಗುರುಸುತನೇ ||2||
ಚೌಳುಭೂಮಿಯು ಬೆಳೆಯುವುದೇ | ದುಷ್ಟ |
ಚಾಳಿ ಮನದೊಳಗಿರೆ ಜ್ಞಾನವುಳಿಯುವದೇ ||
ನಾಳೆ ನಾಡಿದ್ದೆನ್ನಬಹುದೇ | ಜ್ಞಾನ |
ಶೀಲನರಹರಿ ಪಾದ ಸೇರದಿರಬಹುದೇ ||3||
ದಯೆಯಿಲ್ಲದವನಿಗೆ ಧರ್ಮವೇಕೆ
ದಯೆಯಿಲ್ಲದವನಿಗೆ ಧರ್ಮವೇಕೆ ||
ನಯವಿಲ್ಲದವನಿಗೆ ವಿದ್ಯೆಯೇಕೆ ||ಪ||
ಭಯವಿಲ್ಲದವನಿಗೆ ಭಕ್ತಿಯುಂಟೆ |
ಕ್ರಿಯೆಯಿಲ್ಲದವನಿಗೆ ಸತ್ಯವುಂಟೆ ||ಅ|ಪ||
ಕಳ್ಳನಾದವನಿಗೆ ನೀತಿಯಿಲ್ಲಾ |
ಸುಳ್ಳಾಡುವವನಿಗೆ ಸತ್ಯವಿಲ್ಲಾ ||
ಕೊಲ್ಲುತಿರ್ಪಾತಗೆ ಕರುಣವಿಲ್ಲಾ |
ಚೆಲ್ಲಾಡುವವನಿಗೆ ದ್ರವ್ಯವಿಲ್ಲ ||1||
ಮನ ಶುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ಜಪವು ಯಾಕೆ |
ತನು ಮೋಹವಳಿಯದೇ ತಪವು ಯಾಕೆ||
ಧನ ಲೋಭವಿದ್ದರೇ ದಾನವೇಕೆ |
ಅನುಮಾನವಿದ್ದರೇ ಜ್ಞಾನವೇಕೆ ||2||
ಶಿವ ತಾನೆಯೆಂಬುವ ಭಕ್ತನಲ್ಲ |
ಶಿವ ಬೇರೆಯೆಂಬವ ಜ್ಞಾನಿಯಲ್ಲ ||
ಭವಬಂಧವೆಂಬುದು ಮುಕ್ತಗಿಲ್ಲ |
ಶಿವ ಜೀವರೈಕ್ಯ ನರಹರಿಯು ಬಲ್ಲಾ ||3||
ವೈದಿಕರೆನ್ನುವ ನಾವೆಲ್ಲಾ
ವೈದಿಕರೆನ್ನುವ ನಾವೆಲ್ಲಾ | ನಿಜ |
ವೇದಗಳರ್ಥವನರಿತಿಲ್ಲಾ ||ಪ||
ವಾದದೊಳಗೆ ಕುಳಿತಿಹೆವಲ್ಲಾ | ಬಲು |
ಭೇದದ ಭಾವವೆ ಹೋಗಿಲ್ಲಾ ||ಅ|ಪ||
ಶಿವನ ವಿಚಾರವ ತಿಳಿದಿಲ್ಲಾ | ಅನು |
ಭವಿಗಳ ನುಡಿಗಳು ಹೊಳೆದಿಲ್ಲಾ ||
ಭವಮಾಲೆಯನೇ ಕಡಿದಿಲ್ಲ | ವೈ |
ಭವ ಸುಜ್ಞಾನವ ಪಡೆದಿಲ್ಲಾ ||1||
ಜಾತಿಯ ಭೇದವು ಹೋಗಿಲ್ಲಾ | ಸ |
ನ್ನೀತಿಯ ಸ್ವಾದವು | ತಾಗಿಲ್ಲಾ |
ಮಾತೇ ಮಂತ್ರಗಳಾಗಿಲ್ಲಾ | ಸಂ |
ಪ್ರೀತಿಯ ತಂತ್ರವು ಸಾಗಿಲ್ಲಾ ||2||
ನಾನೀನೆಂಬುದು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲಾ | ಅ |
ಜ್ಞಾನದ ಭಾವವ ಸುಟ್ಟಿಲ್ಲಾ ||
ಧ್ಯಾನವು ಮನವನು ಮುಟ್ಟಿಲ್ಲಾ | ಸು |
ಜ್ಞಾನವ ನರಹರಿ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲಾ ||3||
ವಿದ್ಯಾ ದಾನದ ಶ್ರೇಷ್ಠತ್ವ
ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆಯ ದಾನವ ಮಾಡು ||
ಕಲಿಸದಿದ್ದರೆ ಬರುವುದು ಕೇಡು ||
ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟರೆ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಪಾಡು |
ಫಲವನೀಶ್ವರ ಕೊಡುವನು ನೋಡು ||ಅ|ಪ||
ಜ್ಞಾನ ದಾನಕ್ಕೆ ಸಮವಾದುದಿಲ್ಲ |
ಏನು ಕೊಟ್ಟರು ನಿಲ್ಲುವದಲ್ಲ ||
ದಾನ ಮಾಡಿದ ಧನ ಧಾನ್ಯವೆಲ್ಲಾ |
ಹಾನಿಯಪ್ಪುದು ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ ||1||
ಅನ್ನದಾನವು ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಫಲವು |
ಉನ್ನತದ ವಿದ್ಯೆ ಶಾಶ್ವತ ಫಲವು ||
ಇನ್ನು ವಿದ್ಯೆಯೆ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬಲವು |
ಮುನ್ನ ಈಶ್ವರ ಕೊಟ್ಟಂಥ ವರವು ||2||
ಶಿವನನುಗ್ರಹದಿಂದಾದ ಜ್ಞಾನ |
ಶಿವನ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ನೀ ಮಾಡು ದಾನ ||
ಶಿವನ ಕರುಣವ ಪಡೆವ ವಿಧಾನ |
ವಿವರವಾದರೆ ನರಹರಿ ಕರುಣ ||3||
ಪರರ ನಿಂದಿಸುವಾತನು ಮೂರ್ಖ
ಪರರ ನಿಂದಿಸುವಾತನು ಮೂರ್ಖ |
ಪರರ ಹಿಂಸಿಸುವಾತನು ಮೂರ್ಖ ||ಪ||
ದುರಿತ ಮಾರ್ಗದೊಳಿರುವವ ಮೂರ್ಖ |
ಕರುಣೆಯಿಲ್ಲದ ನರನತಿ ಮೂರ್ಖ ||ಅ|ಪ||
ಮಾಡಿದುಪಕಾರ ಮರೆದವ ಮೂರ್ಖ |
ಕೂಡಿದವಳನ್ನು ಬಿಡುವವ ಮೂರ್ಖ ||
ಕೇಡು ಪರರಿಗೆ ಮಾಳ್ಪವ ಮೂರ್ಖ|
ಚಾಡಿ ಕ್ಷುದ್ರವ ನುಡಿವವ ಮೂರ್ಖ ||1||
ಹಿಡಿದ ಧರ್ಮವ ಬಿಡುವವ ಮೂರ್ಖ |
ಬಿಡದೆ ಹಠವನು ಮಾಳ್ಪವ ಮೂರ್ಖ ||
ಒಡೆಯನಪ್ಪಣೆ ಮೀರ್ವವ ಮೂರ್ಖ |
ನುಡಿದ ಭಾಷೆಗೆ ತಪ್ಪುವವ ಮೂರ್ಖ ||2||
ಮಾನ ಮರ್ಯಾದೆ ಬಿಟ್ಟವ ಮೂರ್ಖ |
ಹೀನ ಮಾರ್ಗದಿ ನಡೆವವ ಮೂರ್ಖ ||
ತಾನೆ ಹಿರಿಯನೆಂದೆಂಬವ ಮೂರ್ಖ |
ಜ್ಞಾನಿ ನರಹರಿಗೆರಗದವ ಮೂರ್ಖ ||3||
ಈ ಜಗತ್ತೇ ಒಂದು ಸಂತೆ
ಸಂತೆ ಕೂಡಿದೆ ನೋಡು ಸಂತೇ || ಬಲ |
ವಂತರೆಲ್ಲರು ಕೊಂಡು ಮಾರಬಹುದಂತೇ ||ಪ||
ಸಂತೆಯೊಳು ರೊಕ್ಕದ ಚಿಂತೆ | ತಂ |
ದಂಥದೆಲ್ಲವ ಮಾರಿಕೊಂಡೊಯ್ವರಂತೆ ||ಅ|ಪ||
ಮೊದಲ ಜನ್ಮದ ಪುಣ್ಯ ರೊಕ್ಕ | ತಂ |
ದುದು ಲಾಭವಗಣಿತ ವ್ಯಾಪಾರ ಪಕ್ಕಾ ||
ಒದಗಿದೈಶ್ವರ್ಯದ ಲೆಕ್ಕ | ಜಯ |
ಮದವಹಂಕಾರಕ್ಕೆ ವಶನಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ||1||
ಹಿಂದೆ ಮಾಡಿದ ಪಾಪದಿಂದ | ತಾ |
ನೆಂದು ಲಾಭವೆಯಿಲ್ಲ ನಷ್ಟ ಬಲು ಬಂಧ ||
ತೊಂದರೆಗಳಾಗಲ್ಕೆ ನೊಂದ | ಬಲು |
ಮಂದಿ ಧಾರಣೆ ವ್ಯಾಪಾರವು ಕಷ್ಟವೆಂದಾ ||2||
ಈಶ್ವರಾರ್ಪಿತ ಪುಣ್ಯದಿಂದಾ | ಜ್ಞಾ |
ನೈಶ್ವರ್ಯ ಸಿದ್ಧಿಸೆ ದುಃಖವಿಲ್ಲೆಂದಾ ||
ಶಾಶ್ವತಾನಂದದೊಳು ನಿಂದಾ | ಜಗ |
ನಶ್ವರಮಾಗಿಹುದೆಂಬ ನಿಶ್ಚಯದಿಂದಾ ||3||
ನಷ್ಟವಿಲ್ಲದ ವ್ಯಾಪಾರ | ಸಮ |
ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೆ ಬಂದ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಚಾರ ||
ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ಲಯಕೆಲ್ಲ ದೂರ | ಸಂ|
ತುಷ್ಟನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಲಾಭ ವಿಕಾರ ||4||
ಜಗವೆಂಬ ಸಂತೆ ಕೂಡಿರಲು | ಯುಗ |
ಯುಗದಿಂದ ವ್ಯಾಪಾರ ನಡೆದು ಬಂದಿರಲು ||
ಹೆಗಲೇರಿ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳು | ತೆಗೆ |
ದೊಗೆದು ನರಹರಿಯೆನ್ನಲಿರವು ಜನ್ಮಗಳು ||5||
ನೀತಿ ಮಾರ್ಗದೊಳಿರುವಾತ ಜಾಣ
ನೀತಿ ಮಾರ್ಗದೊಳಿರುವಾತ ಜಾಣ |
ಜಾತಿಭೇದವನಳಿದಾತ ಜಾಣ ||ಪ||
ರೀತಿನೀತಿಯ ತಿಳಿದಾತ ಜಾಣ |
ಖ್ಯಾತಿ ಧರ್ಮದೊಳಿರುವಾತ ಜಾಣ ||ಅ|ಪ||
ವಿನಯ ವಾಕ್ಯವ ನುಡಿವಾತ ಜಾಣ |
ಮನದಿ ಶಾಂತಿಯ ಪಡೆದಾತ ಜಾಣ |
ತನುವ ನಂಬದೆ ನಡೆದಾತ ಜಾಣ |
ಧನದ ಹಂಬಲ ಬಿಡುವಾತ ಜಾಣ ||1||
ದಾನ ಧರ್ಮವ ಮಾಳ್ಪಾತ ಜಾಣ |
ಜ್ಞಾನ ಬೋಧೆಯ ಕೇಳ್ವಾತ ಜಾಣ ||
ನಾನು ಎನ್ನದೆ ಬಾಳ್ವಾತ ಜಾಣ |
ದೀನಜನರನು ಪೊರೆವಾತ ಜಾಣ ||2||
ಆಸೆಯೆಂಬುದ ಬಿಡುವಾತ ಜಾಣ |
ದೋಷ ಗುಣಗಳ ತಡೆದಾತ ಜಾಣ ||
ಮೋಸ ಮಾಡದೆ ನಡೆವಾತ ಜಾಣ |
ಈಶ ನರಹರಿಯ ನೆನೆವಾತ ಜಾಣ ||3||
ನೀತಿಯ ತಿಳಿಯಣ್ಣಾ
ನೀತಿಯ ತಿಳಿಯಣ್ಣಾ | ಲೋಕದ | ಭೀತಿಯ ಕಳೆಯಣ್ಣಾ ||ಪ||
ನೀತಿಯೊಳಿದ್ದರೆ | ಪಾತಕವಿಲ್ಲವು||
ನೀತಿಯೊಳಿರ್ಪವ | ಗೇತಕೆ ಭಯವು ||ಅ|ಪ||
ನಿಂದೆಯ ಮಾಡದಿರು | ಯಾರನು | ಬಂಧಿಸಿ ಕಾಡದಿರು ||
ನಿಂದಿಸಿದವರಿಗೆ | ವಂದನೆಗೈವಗೆ |
ತೊಂದರೆಯಾಗದು | ಎಂದಿಗುಯೆನ್ನುವ ||1||
ಕಳ್ಳನೆನಿಸಬೇಡಾ | ಯಾರೊಳು | ಸುಳ್ಳು ನುಡಿಯಬೇಡಾ ||
ಒಳ್ಳೆಯ ನಡೆನುಡಿ | ಉಳ್ಳವರನು ಹಿಡಿ |
ಕೊಲ್ಲದೆ ಪ್ರಾಣಿಗ | ಳಲ್ಲಿ ಕರುಣೆಯಿಡು ||2||
ಕುಡುಕನಾಗಬೇಡಾ | ಯಾರಿಗು | ಕೆಡುಕು ಮಾಡಬೇಡಾ |
ದುಡುಕದೆ ಕಾರ್ಯವ | ಕೆಡಿಸದೆ ಗೌರವ ||
ಪಡೆದರೆ ಸುಖ ಸಿರಿ ಕೊಡುವನು ನರಹರಿ ||3||
ಜಾತಿಭೇದವೆನ್ನುವಂಥ ದೊಡ್ಡ ಮಾರಿ
ಜಾತಿಭೇದವೆನ್ನುವಂಥ ದೊಡ್ಡ ಮಾರೀ | ಧರ್ಮ |
ನೀತಿಯೆಲ್ಲ ನುಂಗಿಬಿಟ್ಟೆ ಮಾಯಕಾರೀ ||ಪ||
ಪಾತಕಕ್ಕೆ ನೀನೆ ತೋರಿ ಕೆಟ್ಟ ದಾರಿ | ಜನರ |
ಕೋತಿಯಂತೆ ಕುಣಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ ಬೆಡಗು ತೋರಿ ||ಅ|ಪ||
ಧರ್ಮವೆಂಬ ಹೆಸರು ತಾಳಿ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟೆ | ವೇದ |
ಧರ್ಮವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿ ಕುಂತುಬಿಟ್ಟೆ ||
ಮರ್ಮವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಯಿಟ್ಟು ಜಂಭಪಟ್ಟೆ | ಪಾಪ |
ಕರ್ಮದಲ್ಲಿ ಜನರ ನೂಕಿ ನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟೆ ||1||
ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಲಲ್ಲಿ ನೀನೆ ಕಾಣುತಿರ್ಪೆ | ಲೋಕ |
ವೆಲ್ಲವನ್ನು ಕೆಡಿಸಿ ವೈರವೆನಿಸಿ ತೋರ್ಪೆ ||
ಖುಲ್ಲ ಜನಗಳಲ್ಲಿ ವೇಷ ತಾಳಿ ಬರ್ಪೆ | ಶರಣ|
ರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಿಲ್ಲಲಾರದೋಡಿ ಪೋಪೆ ||2||
ಆಸೆ ದ್ವೇಷ ಮೋಸವೆಂಬ ಪಾಶ ಹಾಕಿ | ಸರ್ವ |
ನಾಶ ಮಾಡಿ ನರಕದಲ್ಲಿ ಜಗವ ನೂಕಿ ||
ವೇಷಭೂಷಣಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ತಾಳ ಹಾಕಿ | ಕುಣಿವ |
ದೋಷಿ ನಿನ್ನ ಸುಡುವ ನರಹರೀಂದ್ರ ಸೋಕಿ ||3||
ಅಂಗಹೀನರ ನೋಡಿ ನಗಬೇಡಾ
ಅಂಗಹೀನರ ನೋಡಿ ನಗಬೇಡಾ | ಅವರಲ್ಲಿ ಯಿರ್ಪನು |
ಮಂಗಳಾತ್ಮಕ ಶಿವನು ಎಲೆ ಮೂಢಾ ||ಪ||
ಅಂಗಹೀನರ ಕಂಡು ನಗುವವ |
ಅಂಗಹೀನನು ತಾನೆಯಾಗುವ ||
ಅಂಗ ಭಂಗದಿ ಮುಂದೆ ಜನ್ಮವ |
ಮಂಗನಂದದಿ ಹೊಂದಿ ಪುಟ್ಟುವ ||ಅ.ಪ||
ಕರುಣೆಯಿಂದಲಿ ಅಂಗವಿಕಲರನು | ಕಾಪಾಡುವಾತನು |
ಧರಣಿಗೀಶ್ವರನಾಗಿ ಸುಖಿಸುವನು ||
ಕರಣ ನಿರ್ಮಲನಾಗಿ ಪಾಪವ |
ಹರಿದು ಕಾಂಬನು ಸ್ವಸ್ವರೂಪವ ||
ಕರುಣೆಯಿಂದಲಿ ಶಿವನು ಸಲಹುವ |
ನಿರುತ ನಿತ್ಯಾನಂದವೀಯುವ | |1||
ಕೋಪ ತಾಪದಿ ಅಂಗಹೀನರನು | ದಂಡಿಸಿದ ಮಾನವ |
ತಾ ಪಡೆವನವರಂತೆ ರೂಪವನು |
ಆಪದಂಗಳ ತಂದುಕೊಂಬನು ||
ಪಾಪವೆಲ್ಲವ ತುಂಬಿಕೊಂಬನು |
ಈ ಪರಿಯೊಳಾ ಅಂಗಹೀನನು |
ಪಾಪ ಶೇಷವನಳಿದುಕೊಂಬನು ||2||
ಅಂಗಹೀನರ ಸೇವೆಗೈದವನು | ತಾ ಪಡೆವನೈ ಸ |
ರ್ವಾಂಗ ಸುಂದರವಾದ ದೇಹವನು ||
ಭಂಗವಿಲ್ಲದ ಸೌಖ್ಯ ಸಂಪದ |
ಹಿಂಗದಿರ್ಪುದು ನರಹರೀ ಪದ ||
ಸಂಗವಪ್ಪುದು ಮುಕ್ತಿ ಸಂಪದ |
ಮಂಗಳಾಂಗನಾಗಿ ಸುಖಿಸಿದ ||3||
ಹಣವಂತರೆಲ್ಲ ಸದ್ಗುಣವಂತರಾದರೆ
ಹಣವಂತರೆಲ್ಲ ಸದ್ಗುಣವಂತರಾದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು ||ಪ||
ಘನ ವಿದ್ಯಾವಂತರು ವಿನಯವುಳ್ಳವರಾಗೆ ಲೇಸು ಲೇಸು|
ಶ್ರದ್ಧೆಯುಳ್ಳವರೆಲ್ಲ ಶುದ್ಧಾತ್ಮರಾದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು ||ಅ.ಪ||
ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಆತ್ಮಶುದ್ಧಿಯಿಂದಿದ್ದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು ||1||
ವೇದವೇದ್ಯರುಯೆಲ್ಲ ಭೇದವಳಿದಿದ್ದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು |
ವೇದಾಂತಿಗಳು ದುರ್ವಿವಾದವಳಿದಿದ್ದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು ||2||
ಮಾತು ಬಲ್ಲವರು ಸನ್ನೀತಿ ಪರರಾದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು ||
ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳೆಲ್ಲ ಪರಾರ್ಥ ಪರರಾದರೆ ಲೇಸುಲೇಸು ||3||
ಶೂರರಾದವರೆಲ್ಲ ಕ್ರೂರತ್ವವಳಿದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು |
ದಾರಿದ್ರ್ಯವುಳ್ಳವರು ಗೌರವ ಪಡೆದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು ||4||
ಅಧಿಕಾರವುಳ್ಳವರು ವಿನಯ ಪರರಾದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು |
ಬುಧರೆಲ್ಲ ನರಹರಿಪದವ ನಂಬಿದ್ದರೆ ಲೇಸು ಲೇಸು ||5||
ಬಡವಾ ಲೋಕಕ್ಕೆ ದುಡಿವಾ
ಬಡವಾ ಲೋಕಕ್ಕೆ ದುಡಿವಾ | ದುಃಖಪಡುವಾ |
ಬಾಯಿ | ಬಿಡುವ ಕಂಗೆಡುವಾ ||ಪ||
ನಿರಹಂಕಾರವ ಕೂಡಿ | ಪರರ ಸೇವೆಯ ಮಾಡಿ ||
ಅರೆಹೊಟ್ಟೆಗಿಲ್ಲದೆ | ಬರಿಯ ಮೈಯೊಳಗಿರ್ಪ ||1||
ಮನೆಯಿಲ್ಲ ಮಠವಿಲ್ಲ | ಧನಧಾನ್ಯ ತನಗಿಲ್ಲ ||
ಅನುಗಾಲ ಶ್ರಮಪಟ್ಟರಿನಿತು ಸೌಖ್ಯವು ಇಲ್ಲ ||2||
ಬೆವರನ್ನು ಸುರಿಸುತ್ತ | ಶಿವನನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತ ||
ಸವೆದ ದೇಹವ ಹೊತ್ತ | ಇವ ಕರ್ಮಯೋಗಿಯು ||3||
ಯಾರು ನೋಡಿದರಿವನ | ಸೇರಲಾರರು ಭೂಮಿ ||
ಭಾರವಾಗಿಹನೆಂದು | ದೂರುತ್ತಲಿರುವರು ||4||
ಬಡವಂಗೆ ಗುರು ಬೋಧೆ | ಹಿಡಿಸಿ ವೈರಾಗ್ಯವು ||
ದೃಢವಾಗಿ ನರಹರಿಯ | ಬಿಡದಂತೆ ಹಿಡಿದಿರ್ಪ ||5||
ದೀನಂಗೆ ಪರಮಸು | ಜ್ಞಾನ ಬೋಧಿಸಲಾಗಿ |
ಆನಂದವಾಗಿರ್ಪು | ದೇನು ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ ||6||
ಬಡವನೆ ಸನ್ಯಾಸಿ | ಬಡವ ತಾ ನಿರ್ದೋಷಿ |
ಬಡವಂಗೆ ನರಹರಿ | ಕಡುಮಿತ್ರನಾಗಿರ್ಪ ||7||
ಬಡತನವ ಕೊಟ್ಟೆ ಯಾತಕ್ಕೆ ಶಿವನೆ
ಬಡತನವ ಕೊಟ್ಟೆ ಯಾತಕ್ಕೆ ಶಿವನೆ |
ಬಿಡದು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಯನಗೆ ಮಾರ್ಗವನೆ ||ಪ||
ಒಡಲ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷೆಯೆಂದಿದನೆ |
ಕೊಡುವೆ ನೀನೆಂದು ನಂಬಿರುವೆ ನಾನೆ ||ಅ|ಪ||
ಬರುವ ದುಃಖಕ್ಕೆ ಕಡೆಯೆಂಬುದಿಲ್ಲ |
ತೆರುವ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಡೆಯೆಂಬುದಿಲ್ಲ ||
ಸುರಿವ ಕಣ್ಣೀರ ಮಳೆ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ |
ಹರನೆ ನಿನಗೇಕೆ ಕಾರುಣ್ಯವಿಲ್ಲ ||1||
ದಟ್ಟ ದಾರಿದ್ರ್ಯ ಬೆಟ್ಟವಾಗಿಹುದು |
ಕುಟ್ಟಿಕೊಂಡಳಲು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗದಿದು ||
ತುಟ್ಟ ತುದಿತನಕ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿಹುದು |
ಅಟ್ಟಿ ಬಂದೆನ್ನ ಸುಟ್ಟು ಹಾಕುವುದು ||2||
ಪರರ ಚಾಕರಿಗೆ ತನುವನ್ನು ತೆತ್ತೆ |
ಕರುಳು ಸುಡುವಂಥ ದುಃಖವ ಹೊತ್ತೆ ||
ನರಳಿ ರೋಗರುಜಿನದಿಂದ ಸತ್ತೆ |
ನರಹರಿಯೆ ಸಾಕು ಜನ್ಮವೆನ್ನುತ್ತೆ ||3||
ಕುಡು ಕಾಮನೆಗೆಲ್ಲ ಕೆಡುಕಾ
ಕುಡುಕಾ ಮನೆಗೆಲ್ಲ ಕೆಡುಕಾ |
ಬಾಯಿಬಡುಕಾ | ತಪ್ಪಿ | ದರೆ ಕೊಲೆಗಡುಕಾ ||ಪ||
ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ | ನಾಯಿಯಂದದಿ ಬೊಗಳಿ ||
ತಾಯಿ ತಂದೆಗಳನ್ನು | ನೋಯಿಸುತ್ತಿರುವಂಥ ||1||
ಹೆಂಡಿರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ | ತಿಂಡಿತೀರ್ಥಗಳಿಲ್ಲ ||
ಕಂಡದ್ದು ಕೊಂಡೊಯ್ದು | ಹೆಂಡ ಕುಡಿಯುತಲಿರ್ಪ ||2||
ಮಾನಾಭಿಮಾನಗ | ಳೇನೊಂದನೆಣಿಸದೆ ||
ತಾನೆ ಮೈಮರೆದಿರ್ಪ | ತ್ರಾಣವಿಲ್ಲದೆ ಸಾಯ್ವ ||3||
ಹಿತ ವಾಕ್ಯಗಳ ಪೇಳೆ | ಮತಿಗೆಟ್ಟು ನುಡಿಯುವ ||
ಸತಿಸುತರನು ಬಡಿದು | ಗತಿಗೇಡಿಯೆನಿಸುವ ||4||
ಕುಡಿತದಿಂದಲೆ ಇವನ | ದುಡಿಮೆಯೆಲ್ಲವು ಹೋಗಿ ||
ಒಡೆಯ ನರಹರಿ ಪಾದ | ಹಿಡಿಯಲಾರನು ಪಾಪಿ ||5||
ಸೋಮಾರಿ ಮನೆಗೆ ಹೆಮ್ಮಾರಿ
ಸೋಮಾರಿ ಮನೆಗೆ ಹೆಮ್ಮಾರಿ | ಎಷ್ಟು |
ಛೀಮಾರಿ ಮಾಡಿದರು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ದಾರಿ ||ಪ||
ಕಾಮಾರಿಗಿವನೊಬ್ಬ ವೈರಿ | ಕೆಟ್ಟ |
ಸೋಮಾರಿ ನರಕಕ್ಕೆ ತಾ ಬಿದ್ದ ಜಾರಿ ||ಅಪ||
ಹುಟ್ಟಿ ಸಾರ್ಥಕವಾಗಲಿಲ್ಲ | ತಾನು |
ಕೆಟ್ಟುದಲ್ಲದೆ ಪರರ ಕೆಡಿಸಲು ಬಲ್ಲ ||
ಹೊಟ್ಟೆಬಟ್ಟೆಗೆ ಗತಿಯಿಲ್ಲಾ | ಮಾನ |
ಬಿಟ್ಟು ವೇಷವ ತೊಟ್ಟು ಬೇಡುತಿಹನಲ್ಲಾ ||1||
ಸತಿ ಪುತ್ರರನು ದೂರವಿಟ್ಟು | ತಾನು |
ಮತಿವಂತನೆಂದು ಕಾವಿಯ ವಸ್ತ್ರವುಟ್ಟು |
ಅತಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಯತಿಯೆನಿಸಿಬಿಟ್ಟು | ಸತ್ಯ |
ವ್ರತ ಬಿಟ್ಟು ಮತಿಗೆಟ್ಟು ತಿರುಗುವುದೆ ಪಟ್ಟು ||2||
ಮರುಳು ಮಾತುಗಳ ತಾನಾಡಿ | ಜನರ |
ಬೆರಗು ಮಾಡುತಲಿರ್ಪುದಿವನಿಗೆ ರೂಢಿ ||
ಅರಿತು ನೋಡಿದರಿವನು ಕೇಡಿ | ನಮ್ಮ |
ನರಹರಿಯ ಸದ್ಬೋಧೆಯನು ಕೇಳಿ ನೋಡಿ ||3||
ಆಸೆಯೆ ದುಃಖ
ಆಸೆಯೆ ದುಃಖ ನಿ | ರಾಸೆಯೆ ಸುಖವು ||ಪ||
ಆಸೆಯನಳಿದರೆ | ಮೋಕ್ಷವು ನಿಜವು ||ಅ|ಪ||
ಆಸೆಯೆ ಪಾಶವು | ಆಸೆಯೆ ದೋಷವು ||
ಆಸೆಯೆ ಬಂಧ ನಿ | ರಾಸೆಯೆ ಮೋಕ್ಷ ||1||
ಆಸೆಯೆ ಸರ್ವವಿ | ನಾಶ ಕಾರಣವು ||
ಆಸೆಯ ವಿಷಯಕೆ | ದಾಸನ ಮಾಳ್ಪುದು ||2||
ಆಸೆಯ ನೀತಿಗೆ | ಆಸನವಾಗಿದೆ ||
ಆಸೆಯ ಬಿಡಲು ಸ | ನ್ಯಾಸವೆ ನಿಜವು ||3||
ವಾಸನ ತ್ರಯಗಳಿ | ಗಾಸೆಯೆ ಕಾರಣ ||
ಮೋಸವಗೊಳಿಸುವು | ದಾಶಾಕಿರಣ ||4||
ಆಸೆಯೆ ಲೋಕ | ವಿ | ಲಾಸವೆಂದೆನಿಪುದು ||
ಆಸೆಯ ಬಿಡಲು ಕೈ | ಲಾಸವೆ ದೊರೆವುದು ||5||
ಐಹಿಕದಾಸೆಯ | ದಾಹವ ತ್ಯಜಿಸಲು ||
ಮೋಹ ವಿಷಯ ಸಂ | ದೇಹವಳಿಯುವುದು ||6||
ನರರನು ಆಸೆಯೆ | ನರಕಕೆ ಒಯ್ವುದು ||
ಹರಿಯಲು ಆಸೆಯ | ನರಹರಿಯಾಗುವ ||7||
ಬಡವರ ನೋಯಿಸಬೇಡಾ
ಬಡವರ ನೋಯಿಸಬೇಡಾ ||ಪ||
ಬಡವರ ಬಂಧುವೆ ಪರಶಿವ ನೋಡಾ ||ಅ|ಪ||
ಬಡವರೊಳಗೆ ಕಡು ಬಡವನು ಶಿವನು |
ಪಡೆಯಲು ಭಿಕ್ಷವ ಕಾದಿರುತಿಹನು ||
ಹುಡುಕಿದರೆಲ್ಲಿಯು ಸಿಕ್ಕದ ಶಿವನು |
ಬಡವರವೊಡಲೊಳಗಿಹನು ||1||
ಬಡವರು ನೋಯಲು ಶಿವ ಶಾಪವನು |
ಕೊಡುವನು ಎಂಬುದ ಮರೆತಿರುವವನು ||
ಬಡವರ ಹಿಂಸಿಸಿ ಯಮ ಲೋಕದೊಳು |
ಪಡೆವನು ಶಿಕ್ಷೆಯ ಕೇಳು ||2||
ದೀನರ ಬಾಂಧವನಾಗಿಹ ಶಿವನು |
ದೀನತೆಗಾದರೆ ವಶವಾಗುವನು ||
ದೀನರ ಕಂಡರೆ ಕರುಣಿಸು ನೀನು |
ಶ್ರೀನರಹರಿ ಕಾಯುವನು ||3||
ಜಗವೇ ಪರಾರ್ಥವಾಗಿ ನಿಂತಿರುವ
ಜಗವೇ ಪರಾರ್ಥವಾಗಿ ನಿಂತಿರುವ |
ಬಗೆಯನು ನೀ ತಿಳಿ ಎಲೆ ಮನವೇ ||ಪ||
ಜಗದೀಶ್ವರನಿಗೆ ಪೂಜೆ ಪರಾರ್ಥವು |
ಸೊಗಸಾಗಿಯೆ ನೀ ತಿಳಿ ಮನವೇ ||ಅ.ಪ||
ಸ್ವಾರ್ಥವೆ ಪಾಪ ಪರಾರ್ಥವೆ ಪುಣ್ಯವು |
ಸಾರ್ಥಕ ಪರಾರ್ಥವೆಲೆ ಮನವೇ ||
ಧೂರ್ತರು ಸ್ವಾರ್ಥವ ಸಾಧಿಸಿ ಪಾಪಕೆ |
ಪಾತ್ರರಾಗುವರು ಎಲೆ ಮನವೇ ||1||
ಪ್ರತಿಫಲ ಬಯಸದೆ ತರುಲತೆ ಗುಲ್ಮವು |
ಹಿತಕರ ಫಲಗಳನೀಯುವುವು ||
ಸತತವು ಪಶುಗಳು ದುಡಿಯುತ ಪಾಲ್ಗರೆ |
ಯುತಲಿವೆ ಪರರುಪಕಾರಕ್ಕೆ ||2||
ಇಳೆ ಬೆಳೆಯುತಲಿದೆ ಪರಾರ್ಥಕಾಗಿಯೆ |
ಮಳೆ ಸುರಿಯುತಲಿದೆ ಎಲೆ ಮನವೇ ||
ಬೆಳಗುವರಾರವಿ ಶಶಿಗಳು ಪರಾರ್ಥ |
ಚಲಿಪುದು ವಾಯುವು ಎಲೆ ಮನವೇ ||3||
ದುಷ್ಟ ಮೃಗಂಗಳು ದುಷ್ಟಮಾನವರು |
ಭ್ರಷ್ಟ ಸ್ವಾರ್ಥದೊಳು ಸಾಯುವರು ||
ಶಿಷ್ಟರು ಸಾಧುಮೃಗಂಗಳು ನಿರುತವು |
ಸ್ಪಷ್ಟದಿ ಪರಾರ್ಥಗೈಯುವರು ||4||
ವಿಶ್ವವೆ ಪರೋಪಕಾರಕೆ ನಿಂತಿದೆ |
ನಿಸ್ವಾರ್ಥದಿ ಕೇಳೆಲೆ ಮನವೇ ||
ಈಶ್ವರ ನರಹರಿಯೊಲುಮೆಯ ಪಡೆಯಲು |
ವಿಶ್ವಾಸದಿ ನಡೆಯೆಲೆ ಮನರೇ ||5||
ಪರಹಿತವನ್ನಾಚರಿಸದೆಯಿರುವವ |
ನರನೊಬ್ಬನೆ ಕೇಳೆಲೆ ಮನವೇ ||
ಪರ ಹಿಂಸೆಯ ಬಿಟ್ಟಾತಗೆ ಗುರುವರ |
ನರಹರಿಯೊಲಿಯುವ ನೆಲೆ ಮನವೇ ||6||
ಒಬ್ಬರೊಬ್ಬರ ಸೇರದಿಹರು
ಒಬ್ಬರೊಬ್ಬರ ಸೇರದಿಹರು | ಜಗ |
ಕೊಬ್ಬ ದೇವರು ಕರ್ತನೆಂದರಿಯದವರು ||ಪ||
ಕೊಬ್ಬಿ ಲೋಕದಿ ನಡೆಯುತಿಹರು | ಮಾಯ |
ಮಬ್ಬಿನಿಂದಲೆ ಯಮನ ಪಾಲಾಗುತಿಹರು ||ಅ|ಪ||
ಟಗರ ಕಾಳಗದಂತೆ ಲೋಕ | ಜೀ |
ವಿಗಳೆಲ್ಲ ಬಡಿದಾಡುತಿಹುದವಿವೇಕ ||
ಜಗವೆಲ್ಲ ತುಂಬಿಹುದೇಕ | ಸೊಂ |
ಪೊಗೆದ ಬ್ರಹ್ಮವು ಎನ್ನುವುದೆ ಸದ್ವಿವೇಕ ||1||
ಜಗವೆಲ್ಲ ಒಂದೆ ಕುಟುಂಬ | ಈ |
ಜಗಕೆಲ್ಲ ಶಿವನೊಬ್ಬನೇ ತಂದೆಯೆಂಬ ||
ಸೊಗಸಾದ ಸದ್ಭಾವ | ತುಂಬಿ ತಾ |
ನಿಗದಿ ಮಾಡಿರುವಾತ ವಿಶ್ವ ಕುಟುಂಬಿ ||2||
ಸ್ವಾರ್ಥ ಬಿಟ್ಟರೆ ಜಗಳವಿಲ್ಲಾ | ನಿ |
ಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆಗೆ ಮಿಕ್ಕ ಜಪತಪವಿಲ್ಲಾ ||
ವ್ಯರ್ಥಾಲಾಪದಿ ಸೌಖ್ಯವಿಲ್ಲಾ | ಜಗ |
ಕರ್ತ ನರಹರಿ ಬೋಧೆ ನಿಜವಾಯಿತಲ್ಲಾ ||3||
ಸಂಸಾರ ದುಃಖಕಾರಿ
ಬಿಡಲೊಲ್ಲದೀ ಸಂಸಾರ |
ವೊಡಲಲ್ಲೆ ತುಂಬಿತು ಪೂರ ||ಪ||
ಕಡಲಂತೆ ಬಲು ವಿಸ್ತಾರ |
ಕಡೆ ಹಾಯಿಸೋ ಗುರುವೀರಾ ||ಅ|ಪ||
ಮಾಯಾ ವಿಕಾರವು ಸೇರಿ |
ಕಾಯಾಕೃತಿಯೊಳಿದು ತೋರಿ |
ಛಾಯಕ್ಕೆ ಮೋಹಿಸಿ ಜಾರಿ |
ಹೋಯಿತು ನರಕಕೆ ಸೇರಿ ||1||
ಶಿವನಾಮ ಧ್ಯಾನಿಸಗೊಡದು |
ಸುವಿಚಾರ ಮಾಡಲು ಬಿಡದು |
ಅವಿವೇಕಕೆಳೆದಾಡುವುದು |
ಭವಬಾಧೆಗೀಡಾಗಿಹುದು ||2||
ಮರುಭೂಮಿಯೊಳು ಬಾಯಾರಿ |
ಅರಚುತ್ತ ಪ್ರಾಣವು ಜಾರಿ |
ಇರುವಂತೆಯೀ ಸಂಸಾರಿ |
ನರಳುತ್ತಲಿಹನ ವಿಚಾರಿ ||3||
ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿಹ ಮೃಗವು |
ಕೊಲುವಾತನಿಗೆ ಕೈವಶವು ||
ತಿಳಿಯಲ್ಕೆ ಸಂಸೃತಿ ಬಲವು |
ಸುಲಭದೊಳು ಯಮನಿಗೆ ವಶವು ||4||
ಪರಮಾರ್ಥ ಬೇಕೆನ್ನುವುದು |
ದುರಿತಕ್ಕೆ ಕೂಡಿಸುತಿಹುದು |
ನರಹರಿಯ ಪಾದವ ಹಿಡಿದು |
ಶರಣಾಗಲಿದು ಪೋಗುವುದು ||5||
ಶನಿಮಹಾತ್ಮೆಯ ಕೇಳಿದವ ಧನ್ಯ
ಶನಿಮಹಾತ್ಮೆಯ ಕೇಳಿದವ ಧನ್ಯ | ಅದರಂತರಾರ್ಥದ|
ಅನುಭವಾಮೃತ ಕುಡಿದವನೆ ಮಾನ್ಯ ||ಪ||
ಮನ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆ ತುರಗವ |
ಜನಪ ವಿಕ್ರಮನೇರಿ ಹೋಗುವ ||
ಜನಿಪ ಸಂಸೃತಿಯಡವಿ ಸೇರುವ |
ಕೊನೆಗೆ ಸೇರುವ ತಾಮಲಿಂದವ ||ಅ.ಪ||
ಮೋಹವೆಂಬಾಲೋಲಿಕೆಯ ಗೆದ್ದಾ | ಲೋಕ ಪ್ರಸಿದ್ಧ |
ದ್ರೋಹವಿಲ್ಲದೆ ಎಚ್ಚರದೊಳಿದ್ದ ||
ಈ ಹದನವನು ಕಂಡು ಶನಿ ನಿ
ರ್ವಾಹ ಕಾಣದೆ ಹಂಸ ರೂಪದಿ ||
ಸಾಹಸದಿ ಮುತ್ತುಗಳ ಹಾರವ |
ಸೋಹಮೆನ್ನುತ ನುಂಗಿಯಡಗಿದ ||1||
ಸತ್ಯಹಂಸನ ಕೌತುಕವ ಕಂಡಾ | ಜನ್ಮಾಂತರಂಗಳು|
ಮಿಥ್ಯವೆನಲುಪಾಯ ತಿಳುಕೊಂಡಾ ||
ನಿತ್ಯವಿಪ್ಪತ್ತೊಂದು ಸಾವಿರ |
ದತ್ತಲಾರ್ನೂರಾದ ಹಾರದ ||
ಮುತ್ತು ನುಂಗುವ ಹಂಸನೆಂಬುದ |
ತತ್ವ ದರ್ಶನವಾಗಿ ನಂಬಿದ ||2||
ಕಳ್ಳನೆನೆಸಿದ ಕದಿಯದವನಾಗಿ | ಆ ರಾಜಯೋಗಿ |
ಸುಳ್ಳನೆನಿಸಿದ ಸತ್ಯ ಪರನಾಗಿ ||
ಇಲ್ಲಸಲ್ಲದ ದೂರುಹೊತ್ತನು |
ಒಲ್ಲೆನೆನ್ನದೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಪಡೆದನು ||
ಇಲ್ಲದಿರುವೀ ಮಾಯೆ ಬ್ರಹ್ಮದಿ |
ಉಳ್ಳುದೆನ್ನಿಸಿ ತೋರುವಂದದಿ ||3||
ಕಾಲು ಕೈಗಳ ಕಡಿದು ಹಾಕಿದರು | ಊರಾಚೆಗೊಯ್ದರು |
ಕೂಳು ಹಾಕದೆ ಹಿಂಸೆಪಡಿಸಿದರು ||
ಬಾಲೆಯೊಬ್ಬಳ ಕರುಣ ಪಡೆಯುತ |
ಬಾಳುತಿದ್ದನು ಗಾಣ ನಡೆಸುತ |
ಲೀಲೆಯಿಂ ಸುಜ್ಞಾನ ದೀಪಕ |
ಮಾಲೆ ರಾಗವ ಪಾಡುತಿದ್ದನು ||4||
ನಡೆಯ ಹಂಸನ ಕಂಡು ವಿಕ್ರಮನು | ಅನುಭಾವ ಪೂರ್ಣನು|
ನುಡಿದ ದೀಪಕಮಾಲ ರಾಗವನು ||
ಅಡಗಿ ತಾಮಸ ಬೆಳಗುತಿರ್ದುದು |
ನುಡಿಯ ದೀಪದ ಮಾಲೆ ತಾನದು ||
ನಡೆಯು ನುಡಿಯೊಳಗೈಕ್ಯವಾದುದು |
ಒಡೆಯ ನರಹರಿ ಕರುಣವೇಯಿದು ||5||
ಇರವೇ ಹಂಸನಾಗಿರುವೆ
ಇರವೇ ನೀನೆಲ್ಲಿ ಇರುವೆ | ನಿನ್ನ |
ಅರಿಯದ ನರರಿಗೆ ಕಾಣದಂತಿರುವೆ ||ಪ||
ಧರೆಯೊಳಗಾಡುವೆ | ಶರಧಿಯ ಮೀರುವೆ |
ಅಂಬರವೇರುವೆ | ಅರಿವಾಗಿ ಮೆರೆವೆ ||ಅ|ಪ||
ನೆಲದಿ ಗೂಡನು ಮಾಡಿ | ಹರಿದಾಡುತಿರುವೇ |
ಜಲದಿ ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಕೂಗಾಡುತಿರುವೇ ||
ಥಳಥಳ ಹೊಳೆಯುತ್ತ ಅಗ್ನಿಯೊಳಿರುವೇ |
ಚಲಿಸುತ್ತ ಮರುತನ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿರುವೇ ||1||
ಅರಿವೆನ್ನಿಸುತ ಅಂಬರವನೆ ತುಂಬಿರುವೇ |
ಪರಮ ಸುಖವೆನ್ನಿಸಿ ಜಗವ ನುಂಗಿರುವೇ ||
ಮರವರಿವೆಗೆ ನೀನೆ ಮೂಲವಾಗಿರುವೇ |
ಪರಬೊಮ್ಮವೆನ್ನಿಸಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಲಿರುವೆ ||2||
ನಿನ್ನ ಕಂಡವರಿಲ್ಲ ನೀನಿಲ್ಲದೆಡೆಯಿಲ್ಲ |
ನಿನ್ನ ಕಂಡವರಿಗೆ ಏನೇನು ಭಯವಿಲ್ಲ ||
ನಿನ್ನೊಡನಾಟವ ಯೋಗಿ ತಾನೇ ಬಲ್ಲ |
ನಿನ್ನನ್ನೆ ನರಹರಿಯೆಂದರಿತೆನಲ್ಲಾ ||3||
ಕೂಡಲಿಲ್ಲವೆ ನಮ್ಮ ಶಿವನಾ
ಕೂಡಲಿಲ್ಲವೆ ನಮ್ಮ ಶಿವನಾ | ನಿಮ್ಮ |
ಒಡನಾಡಿಯಾದರೂ ಕಾಣದಿರ್ಪವನಾ ||ಪ||
ಬೇಡಿದಿಷ್ಟಾರ್ಥವೀವವನಾ | ಲೋಕ |
ರೂಢಿಯೆಲ್ಲವ ಮೀರಿ ತೋರುತಿರ್ಪವನಾ ||ಅ|ಪ||
ಸ್ವರವರ್ಣ ಮೂಲನಾದವನಾ | ಭಾ|
ಸ್ವರಪೂರ್ಣ ನಿರ್ವರ್ಣನಾಗಿ ನಿಂತವನಾ ||
ಪರಿಪೂರ್ಣನೆಂದೆನಿಸಿದವನಾ | ವಿ|
ಸ್ತರ ಸಪ್ತಕೋಟಿ ಮಂತ್ರಾಶ್ರಯ ಶಿವನಾ ||1||
ಅರ್ಧಮಾತೃಕೆಯೆನ್ನಿಸಿರುವಾ | ವ |
ರ್ಣಾರ್ಧವೆಂದೆನಿಸುತ್ತ ವರ್ಣಗಳ ಬೆರೆವಾ ||
ಶುದ್ಧನಾಗಿಯೆ ಕೊನೆಗೆ ತೋರ್ವ | ತಾ |
ನಿದ್ದು ಇಲ್ಲದ ಹಾಗೆ ಬೆಳಗುತ್ತಲಿರುವಾ ||2||
ಮನದಲ್ಲೆ ಮನೆ ಮಾಡಿ ನಿಂತ | ಈ |
ತನುವಿನಲ್ಲಿಯೆ ಕೂಡಿ ಕೂಡದಿರುವಂಥಾ ||
ಅನಘನೀತನು ಪೂರ್ಣಶಾಂತಾ | ಪಾ |
ವನಮೂರ್ತಿ ನರಹರಿ ಗುರು ಪುಣ್ಯವಂತಾ ||3||
ನೇತ್ರ ಇಂದ್ರಿಯ ಮುಖ್ಯವು
ನೇತ್ರ ಇಂದ್ರಿಯ ಮುಖ್ಯವು | ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯದ |
ಸೂತ್ರ ನೇತ್ರದೊಳೈಕ್ಯವು ||ಪ||
ನೇತ್ರಾನಂದದ ಸಖ್ಯ | ನೇತ್ರದಿಂದಲೆ ಸೌಖ್ಯ||
ನೇತ್ರಸಾಕ್ಷಿಯೆ ವಾಕ್ಯ | ನೇತ್ರವಂತರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ||ಅ|ಪ||
ಕಣ್ಣೊಳಾತ್ಮನ ಜ್ಯೋತಿಯು | ಹೊರ ಹೊಮ್ಮುವ |
ಸನ್ನೆ ಜಾಗ್ರದ ರೀತಿಯು ||
ಕಣ್ಣೊಳಗೆ ನಿವೃತ್ತಿ | ಯನ್ನು ಗೈವುದೆ ಸುಪ್ತಿ |
ಮುನ್ನ ಜಾಗ್ರದ ವೃತ್ತಿ | ಜನ್ಯ ಸ್ವಪ್ನಾಕೃತಿ ||1||
ಚಕ್ಷು ಇಂದ್ರನ ಮಂದಿರಾ | ಬಿಡುಗಣ್ಣರ |
ರಕ್ಷಕನತಿ ಸುಂದರಾ ||
ಈ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರ ಸ | ಹಸ್ರಾಕ್ಷನಾಗಿ ಪ |
ರೀಕ್ಷಿಸಿ ಸುಖ ಭೋಗ | ತಕ್ಷಣ ಕೊಡುತಿರ್ಪ ||2||
ಅಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿದೆ ಅರಿವು | ಲೋಕಕ್ಕೆಲ್ಲಾ |
ಅಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿದೆ ಮರೆವು ||
ಅಕ್ಷಿ ಪಾಪದ ರೂಪ | ಅಕ್ಷಿ ಪುಣ್ಯ ಕಲಾಪ |
ಅಕ್ಷಿ ನರಹರಿಪಾದ | ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿಹ ಬೋಧ ||3||
ನಿಂತು ಕಾಯುತಲಿರ್ಪರು
ನಿಂತು ಕಾಯುತಲಿರ್ಪರು | ಕಾಯದ ಪುರವ |
ಅಂತ್ಯಗೊಳಿಸಿಯೆ ಪೋಪರು ||ಪ||
ಸಂತತವು ಶಿವ | ಜೀವ ರಾಗಿಯೆ ನಿಂತರೈ | ಮ |
ನ್ವಂತರಗಳೆ ಸವೆದು ಹೋದವು ||ಅ|ಪ||
ದ್ವಾರಪಾಲಕರಿಬ್ಬರು | ಮಹಕಾರಣ |
ದ್ವಾರ ಕಾಯುತಲಿರ್ಪರು ||
ದ್ವಾರ ಮುಕ್ತದ್ವಾರ ಮೂಲಾ |
ಧಾರವಿದು ತಾಂ ಮೂರು ಲೋಕಾ |
ಧಾರವಾಗಿದೆ ಪಾರಮಾರ್ಥಕೆ ದಾರಿಯಾಗಿದೆ | ತೋರಿ ತೋರದು ||1||
ಒಬ್ಬ ತಾನೊಳಗಿರ್ಪನು | ತಕ್ಷಣವೆ ಮ |
ತ್ತೊಬ್ಬ ಹೊರಗೈತಿರ್ಪನು ||
ಇಬ್ಬರೊಂದಾಗಿದ್ದು ಕಾಯ್ವರು |
ಮಬ್ಬು ಇಲ್ಲದೆ ಮೂರು ಕಾಲವು ||
ಒಬ್ಬ ತಪ್ಪಿದರೊಬ್ಬನಿರುವನು | ತಬ್ಬಿಕೊಂಡತಿ ನಿಬ್ಬರವು ಬಲು ||2||
ತೆರೆದ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲೊಳು | ವ್ಯಾಪಾರಗಳು |
ತೆರಪಿಲ್ಲ ಹಗಲಿರುಳು ||
ಭರದ ನಿದ್ರೆಯ ತೊರೆದು ಕಾವಲು |
ಸರದಿ ಮೇರೆಗೆ ಕಾಯುತಿರ್ಪರು ||
ಹರಿಹರ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಗಳನೇ | ಸರಕುಗೊಳ್ಳದೆ ಜೀವೇಶ ನರಹರಿ ||3||
ನಾಗರಪಂಚಮಿ ಹಬ್ಬವ ಮಾಡುವ
ನಾಗರಪಂಚಮಿ ಹಬ್ಬವ ಮಾಡುವ |
ನಾಗರೀಕರೇ ನಿಜ ಕೇಳಿದಿರಾ ||ಪ||
ನಾಗರಹಾವನು ಪೂಜಿಸಿ ದುಃಖವ |
ನೀಗುವ ಧರ್ಮವ ತಾಳಿದಿರಾ ||ಅ|ಪ||
ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳೆ | ಪಂಚಮಿಯೆಂಬುದ |
ವಂಚಿಸದೇ ನೀವರಿತಿಹಿರಾ ||
ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗತ | ಪಂಚ ವಿಷಯಕೃತ |
ಮಿಂಚಿರುವಮೃತವ ನೆರೆದಿಹಿರಾ ||1||
ಘಟಸರ್ಪವು ಈ | ಘಟದೊಳಗಾಡುವ |
ನಟನೆಯ ಕಂಡೊಡನಾಡಿದಿರಾ ||
ಘಟಪುಸಿಯೆನ್ನುವ ದಿಟವನು ಸಾರುವ |
ಪಟುತರದನುಭವ ಮಾಡಿದಿರಾ ||2||
ನಡೆಯುವ ನಾಗರ | ನುಡಿ ಗರುಡನ ಕಂ |
ಡಡಗಿ ನಿಲ್ಲುವುದ ನೋಡಿದಿರಾ ||
ನುಡಿಗರುಡನು | ತಂದಮೃತವ ಕುಡಿಯುವ |
ಬೆಡಗಿನ ಹಾವನು ಕೂಡಿದಿರಾ ||3||
ಏಳು ಹೆಡೆಗಳಿವೆ | ಮೇಲು ಮಹಡಿಯೊಳು |
ಕಾಲತ್ರಯದೊಳು ಹರಿಯುವುದು ||
ತಾಳಿದೆ ಹೆಡೆಯೊಳು | ಬಾಳುವ ರತ್ನವ |
ಮೂಲದಿ ನರಹರಿಯಾಗಿಹುದು ||4||
ಹರಿಗೆ ಹಾಸಿಗೆಯು | ಹರಗೆ ಭೂಷಣವು |
ಹರಿಯುವ ಹಾವನು ತಿಳಿದವರು ||
ಮರಣವ ಗೆಲ್ವರು | ದುರಿತವ ಸೀಳ್ವರು |
ಗುರುವಿನ ಪಾದವ ಹೊಂದುವರು ||5||
ಎಲ್ಲರೊಳಿರುವುದು | ಎಲ್ಲವನರಿವುದು |
ಬಲ್ಲ ಮಹಾತ್ಮಗೆ ತೋರುವುದು ||
ಕೊಲ್ಲದು ಕಚ್ಚದು | ಎಲ್ಲರ ಮೆಚ್ಚದು |
ನಿಲ್ಲದೆ ಹರಿಯುವ ಸರ್ಪವಿದು ||6||
ಮಂತ್ರಕೆ ವಶವಿದು | ಚಿಂತೆಯನಳಿವುದು |
ಯಂತ್ರದೇಹವನ್ನಾಡಿಪುದು ||
ಸ್ವಾಂತದಿ ನರಹರಿ | ತಂತ್ರದೊಳಾಡುವ |
ಶಾಂತಿಯ ನಾಗರಹಾವುಯಿದು ||7||
ಮನ ಮಂದಿರಾ ತನು ಘನ ಸುಂದರಾ
ಮನ ಮಂದಿರಾ ತನು ಘನ ಸುಂದರಾ
ಮನ ಮಂದಿರಾ | ತನು | ಘನ ಸುಂದರಾ ||ಪ||
ಆನಂದಾತ್ಮಾನುಭವ ಮಂದಿರಾ ||ಅ|ಪ||
ನಶ್ವರವಾದರು ಶಾಶ್ವತ ಬ್ರಹ್ಮಕೆ |
ಆಶ್ರಯವೆನಿಸಿದ ದೊಡ್ಡಗುಡಿ ||
ವಿಶ್ವವನೆಲ್ಲವ ತನ್ನೊಳು ಸೇರುವ |
ವಿಸ್ಮಯಕಾರಕವಾದ ಗುಡಿ ||1||
ತನುವೇ ಹೊರಗುಡಿ | ಮನಗರ್ಭದ ಗುಡಿ |
ಅನುದಿನ ಪೂಜೆಯು ನಡೆವಾ ಗುಡಿ ||
ಅನುಭಾವವೆ ನಿ | ರ್ಗುಣ ಪೂಜೆಗೆ ಸರಿ |
ಮನ ನಿರ್ಮಲವೇ ಪೂಜಾಪರಿ ||2||
ಶಿವ ಕಟ್ಟಿದ ಗುಡಿ | ಶಿವಮುಟ್ಟಿದ ಗುಡಿ |
ಶಿವ ಗುಟ್ಟಾಗಿರುವಂಥಾ ಗುಡಿ ||
ಶಿವ ಕೊಟ್ಟೀಗುಡಿ | ಶಿವನಿದ್ದರೆ ಮಡಿ |
ಶಿವ ಬಿಟ್ಟಾಗಲೆ ಹಾಳುಗುಡಿ ||3||
ಮಂತ್ರ ಘೋಷಗಳು | ಸಂತತ ನಡೆಸಲು |
ಶಾಂತಿಗೆ ಆಶ್ರಯವಾದ ಗುಡಿ ||
ಸಂತಸವೀಯುತ | ಚಿಂತೆಯ ನೀಗುತ |
ಚಿಂತನ ಸಾಗುತಲಿರ್ಪ ಗುಡಿ ||4||
ಗಂಧದ ಬಾಗಿಲ | ಅಂದದ ದೇಗುಲ|
ಎಂದಿಗು ತೆರೆದಿದೆ ತಲೆ ಬಾಗಿಲು ||
ಚಂದದಿ ನರಹರಿ | ನಿಂದಿರುವುದೆ ಸರಿ |
ಸುಂದರ ಪೂಜೆಯುವೊಂದೇ ಪರಿ ||5||
ನಾ ನಿನಗೆ ಋಣದ ಕೂಸು
ನಾ ನಿನ್ನ ಋಣದ ಕೂಸು | ನೀನೆನ್ನದುರಿತ ಹರಿಸು ||ಪ||
ನೀನಿತ್ತ ಭಾರೀ ಸಾಲ | ನಾನೆಂತು ಭರಿಸಲಯ್ಯ ||ಅ.ಪ||
ನೀ ಕೊಟ್ಟುದನ್ನು ನಿನಗೆ | ನಾ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡದೆ ಕೊನೆಗೆ ||
ನಾ ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ನೊಂದೆ | ನೀ ಕಾಯಬೇಕು ತಂದೆ ||1||
ಎಲ್ಲವನು ಕೊಟ್ಟೆ ನೀನು | ಸುಳ್ಳೆಂದು ಬಿಟ್ಟೆ ನಾನು |
ಎಲ್ಲವನು ನನ್ನದೆಂದೆ | ಕಳ್ಳರಲಿ ಕಳ್ಳನಾದೆ ||2||
ಬರುವಾಗ ತಾರಲಿಲ್ಲ | ಹೊರಟಾಗ ಒಯ್ಯಲಿಲ್ಲ ||
ದೊರೆ ನಿನ್ನ ನಂಬಲಿಲ್ಲ | ಅರಿವನ್ನು ಹೊಂದಲಿಲ್ಲ ||3||
ನಿನಗಿಂತ ಹಿರಿಯರಿಲ್ಲ | ನನಗಿಂತ ಕಿರಿಯರಿಲ್ಲ ||
ಅನುಮಾನ ಹೋಯಿತಲ್ಲ | ಅನುಭಾವವಾಯಿತಲ್ಲ ||4||
ತೀರಿಸಲು ಕಾಣೆ ದಾರಿ | ಏರಿದುದು ಸಾಲ ಭಾರಿ ||
ಧಾರಾಳ ನೀನೆ ತೋರಿ | ತೀರಿಸು ಮಹೋಪಕಾರಿ ||5||
ಉಪಕಾರಿಯಾದ ನಿನಗೆ | ಅಪಚಾರಗೈದ ಯನಗೆ |
ಕೃಪೆಯನ್ನು ತೋರಿ ಕೊನೆಗೆ | ಉಪದೇಶಗೈವುದೆನಗೆ ||6||
ಋಣಮುಕ್ತನಾಗಲೆಂದು | ನಿನಗೆರಗಿ ನಿಂದೆ ನಿಂದು ||
ಗುಣವಂತ ನರಹರೀಶ | ಯನಗೊಲಿದು ಮಾಡು ಲೇಸ ||7||
ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿರಿ ಕುಂಡಲೀಧರ
ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿರಿ ಕುಂಡಲೀಧರ ಖಂಡಪರಶುವನು ||ಪ||
ಕಂಡಕಂಡವರೆಡೆಯನುಣ್ಣುವ | ರುಂಡಮಾಲಾಧಾರಿ ಶಿವನ ||ಅ|ಪ||
ಶರ್ವನೆನಿಪನು ಸರ್ವಕಾಲವು | ಸರ್ವರೊಡನಿಹನು |
ಸರ್ವಗ್ರಹ ನಕ್ಷತ್ರ ಭೂತವ | ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಪಾರ್ವತೀಶನು ||1||
ರುದ್ರನೆನಿಸುತ ಕ್ಷುದ್ರಗುಣಗಳ | ಶುದ್ಧಿಗೊಳಿಸುವನು ||
ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಭದ್ರಕಾಳಿಯ | ಹೊದ್ದಿ ಶಾಂತಿಯೊಳಿದ್ದ ದೇವನ ||2||
ಅಭವನೆನ್ನಿಸಿ ಭವದೊಳನುಭವ | ಲಭಿಸುವಂಥವನು ||
ಉಭಯವಳಿಯುತ ನರಹರೀಂದ್ರನ | ಪ್ರಭೆಯ ತೋರುವನು ||3||
ಹ್ಯಾಗಿರುವಾ ಶಿವ
ಹ್ಯಾಗಿರುವಾ ಶಿವ | ಹ್ಯಾಗಿರುವಾ |
ಯೋಗದಿ ತನ್ಮಯ | ನಾಗಿರುವಾ ||ಪ||
ರೇಚಕ ಪೂರಕ | ಕುಂಭಕ ಧಾರಕ |
ಈಚರಾಚರದೊಳು | ಗೋಚರಿಸುತ ಸುಖ |
ಸೂಚಿಸುತಿರ್ಪನು | ಆಚರಿಸುವನು ||1||
ಯಾರಿಗು ಕಾಣದೆ | ಬೇರೆನಲಾಗದೆ |
ತೋರಿಯು ತೋರದೆ | ಸೇರಿಹನೆನಿಸದೆ |
ಧಾರಿಣಿಯೊಳು | ಸಂ | ಚಾರವ ಮಾಡುವ ||2||
ಮೃಣ್ಮಯ ಕಾಯವ | ನಿರ್ಮಿಸಿ ಕಾಯುವ |
ಚಿನ್ಮಯನೆನ್ನಿಸಿ | ನಿರ್ಮಲ ಸಾಧಿಸಿ |
ತನ್ಮಯ ನರಹರಿ | ಮರ್ಮವ ಸಾರಿ ||3||
ನೀನು ಶಂಕರ ನಾನು ಕಿಂಕರ
ನೀನು ಶಂಕರ | ನಾನು ಕಿಂಕರ |
ಧ್ಯಾನ ಮಾತ್ರವ ಶಂಕರಾ ||ಪ||
ನೀನು ಸಾರುವ | ಜ್ಞಾನ ವೈಭವ |
ನೀನು ಕೊಡುಯೆನಗೆಲೆ ಶಿವಾ ||ಪ||
ಮಾಯೆ ಸತ್ಯವೆ | ಕಾಯ ನಿತ್ಯವೆ |
ಹೇಯ ದುರ್ಗುಣ ಪಥ್ಯವೇ ||
ಬಾಯಿಯೊಳು ಶಿವ | ಕಾಯೊಯೆನ್ನುವ |
ನ್ಯಾಯ ಬುದ್ಧಿಯ ಕೊಡು ಶಿವಾ ||1||
ನೀನು ದೇವನು | ನಾನು ಜೀವನು |
ಹೀನ ಕರ್ಮದಿ ಸಾಯ್ವೆನು ||
ಹಾನಿಯಿಲ್ಲದ | ಸ್ವಾನುಭಾವದ |
ಜ್ಞಾನವನು ಕೊಡು ಸರ್ವದಾ ||2||
ನಾದವಿಲ್ಲದೆ | ವೇದವೆಲ್ಲಿದೆ |
ನಾದ ವೇದವು ನಿನ್ನದೇ ||
ವೇದಲಹರೀ | ಬೋಧೆಯೇ ಸರಿ |
ಸಾಧಿಸೆನ್ನೊಳು ನರಹರೀ ||3||
ಕೂಗಿತು ಕೋಳಿಯು ಕೇಳಮ್ಮಾ
ಕೂಗಿತು ಕೋಳಿಯು ಕೇಳಮ್ಮಾ | ಬೆಳ
ಗಾಗುತ ಬಂದಿದೆ ಏಳಮ್ಮಾ ||ಪ||
ತೂಗಡಿಸುತಲಿರಬೇಡಮ್ಮಾ | ಅತಿ |
ಬೇಗನೆ ಬದುಕನು ಮಾಡಮ್ಮಾ ||ಅ|ಪ||
ಇಂದೇ ಕೆಲಸವ ಮುಗಿಸಮ್ಮಾ | ಇದು |
ಹಿಂದಾದರೆ ಬಲು ಸೊಗಸಮ್ಮಾ ||
ಮುಂದಿನ ಕಾರ್ಯವ ನೆನಸೆಂದು | ಪರ |
ಮಂದಿಯ ಸಂಗವ ತೊರೆಯೆಂದು ||1||
ಮೂರು ನದಿಯ ಸಂಗಮದಲ್ಲಿ | ಸಿಹಿ |
ನೀರನು ತಂದಿಡು ಕೊಡದಲ್ಲಿ ||
ಸಾರನು ಮಾಡತಿ ಭರದಲ್ಲಿ | ಸುಖ |
ಸಾರವ ಸವಿಯೆನುತಿಹುದಿಲ್ಲಿ ||2||
ಅನ್ನವ ಮಾಡಲು ಬೇಕಮ್ಮಾ | ಪರ |
ಮಾನ್ನವನುಂಡರೆ ಸಾಕಮ್ಮಾ ||
ಅನ್ನವ ದಾನವ ಮಾಡೆಂದು | ಪರಿ |
ಪೂರ್ಣನು ನರಹರಿ ನೋಡೆಂದು ||3||
ಫಲದಾಸೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದೇ
ಫಲದಾಸೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದೇ | ದು |
ರ್ಮಲಚಿತ್ತ ದೋಷವು ಹೋಗದೇ ||ಪ||
ಬಲವಾದ ಸದ್ಭಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟದೇ | ನಿ |
ಶ್ಚಲ ಜ್ಞಾನತನಗಳವಟ್ಟುದೇ ||ಅ|ಪ||
ಶಿವಜ್ಞಾನವಿರೆ ಸಂಸಾರಿಯೇ | ಅನು |
ಭವವಿಲ್ಲದವ ಸುವಿಚಾರಿಯೇ ||
ಅವಿವೇಕವಿರೆ ಸನ್ಯಾಸಿಯೇ | ಮೌ |
ನವ ಸಾಧಿಸದೆ ನಿರ್ದೋಷಿಯೇ ||1||
ದ್ವೈತವುಳ್ಳಾತನು ಯೋಗಿಯೇ | ಅ |
ದ್ವೈತ ಸಿದ್ಧಿಸಿದಾತರಾಗಿಯೇ ||
ನೀತಿ ಬಿಟ್ಟಾತ ವಿರಾಗಿಯೇ | ನಿ |
ರ್ಭೀತನಾದವ ಭವರೋಗಿಯೇ ||2||
ಪರಮಾರ್ಥವರಿಯದೆ ಮುಕ್ತನೇ | ಸು |
ಸ್ಥಿರ ಬುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ಭಕ್ತನೇ ||
ಗುರುಪಾದ ಹಿಡಿಯದೆ ಶಿಷ್ಯನೇ ಶ್ರೀ |
ನರಹರಿಯ ಕಾಣದೆ ಶ್ರೇಷ್ಠನೇ ||3||
ನೀತಿಯ ಸ್ವರೂಪ
ಹಡೆಯದ ಮಕ್ಕಳು ಗುರುಪುತ್ರರೆನ್ನುತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||ಪ||
ದುಡಿಯದ ಬಂಗಾರ ಸುಜ್ಞಾನವೆಂಬುದ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||ಅ|ಪ||
ಉರಿಯಿಲ್ಲದಾ ಬೆಂಕಿ ಕಾಮಾಗ್ನಿ ಕೋಪಾಗ್ನಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||
ತೆರಪಿಲ್ಲದಾ ಬದುಕು ಸಂಸಾರವೆನ್ನುತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||1||
ಹಗ್ಗವಿಲ್ಲದ ಕಟ್ಟು ಮೋಹಪಾಶದ ಪಟ್ಟು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||
ಅಗ್ಗವಲ್ಲದ ಮುಟ್ಟು ಅನುಭವ ಜ್ಞಾನವೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||2||
ಕಳ್ಳರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕದ ಧನವಿದ್ಯೆಯೆನ್ನುತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||
ಸುಳ್ಳರಿಗೆ ದಕ್ಕದ ಸಂಪತ್ತು ಸುಜ್ಞಾನ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||3||
ದಾನ ಮಾಡಲು ಸವೆಯದ ಭಾಗ್ಯ ಬೋಧೆಯು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||
ಹಾನಿಯಿಲ್ಲದ ಪುಣ್ಯ ಗುರುಪಾದ ಸೇವೆಯು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||4||
ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳ ನಿರ್ಲೇಪ ಸಾಧನ ವಿರತಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||
ಆಪತ್ತುಯಿಲ್ಲದ ಸಿರಿ ನರಹರಿನಾಮ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ ||5||
ತನಗಾಗಿ ಸುರಿದಿತ್ತೆ ಮೇಘವು
ತನಗಾಗಿ ಸುರಿದಿತ್ತೆ ಮೇಘವು ಮಳೆಯಾ ||
ತನಗಾಗಿ ಬೆಳೆದಿತ್ತೆ ಭೂಮಿಯು ಬೆಳೆಯಾ ||ಪ||
ತನಗೆಂದು ಬೆಳಗುತ್ತಲಿರ್ಪನೆ ರವಿಯು |
ತನಗೆಂದು ಬರೆಯುತ್ತಲಿರ್ಪನೆ ಕವಿಯು ||ಅ|ಪ||
ಯಾರಿಗೋಸ್ಕರ ಹರಿಯುತಿರ್ಪುದು ನದಿಯು |
ಯಾರಿಗೋಸ್ಕರ ತುಂಬಿ ನಿಂತುದಂಬುಧಿಯು ||
ಯಾರಿಗೆನ್ನುತ ಬೆಳಗುತಿರ್ಪನು ಶಶಿಯು |
ಯಾರಿಗೆನ್ನುತ ತೆನೆಯ ಬಿಟ್ಟಿತು ಸಸಿಯು ||1||
ಪರರುಪಕಾರಕ್ಕೆ ಫಲವನ್ನು ತರುವು |
ಪರರಿಗಾಗಿಯೆ ಪಾಲನೀವುದು ಗೋವು ||
ಪರಹಿತಕೆ ಬೀಸುತ್ತಲಿಹುದು ಮಾರುತವು |
ಪರಹಿತಾರ್ಥಕೆ ಬಯಲಾಗಿತ್ತು ನಭವು ||2||
ಸ್ವಾರ್ಥದಿಂದಲೆ ಪಾಪ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಪುಣ್ಯ |
ಸ್ವಾರ್ಥ ಬಿಟ್ಟಿರುವಾತ ಜಗದಲ್ಲೆ ಗಣ್ಯ ||
ಸ್ವಾರ್ಥ ವಾಸುರಿಯು ನಿಸ್ವಾರ್ಥವೆ ದೈವೀ |
ಅರ್ಥವಪ್ಪುದು ನರಹರಿ ಬೋಧೆ ತೀವಿ ||3||
ಸ್ವಾರ್ಥವೆಂಬುದೆ ಜನ್ಮಸೂತ್ರವಾಗಿಹುದು |
ಸ್ವಾರ್ಥ ಬಿಟ್ಟರೆ ಪರಮಾರ್ಥವಾಗುವುದು ||
ಸ್ವಾರ್ಥಿಯಾಗದೆ ನರಹರಿ ಪಾದ ಹಿಡಿದು |
ಕರ್ತಾರನ ನಂಬು ಮುಕ್ತಿ ನಿನಗಿಹುದು ||4||
ಎಲ್ಲವೂ ಶಿವನದೇ
ನಿನ್ನದನ್ನೆ ಉಂಡೆನು | ನನ್ನದೆಂದು ಕೊಂಡೆನು ||ಪ||
ನಿನ್ನದನ್ನೆ ಉಟ್ಟೆನು | ನನ್ನದೆಂದು ಬಿಟ್ಟೆನು ||
ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಕಾಂಬುದೇ | ನನ್ನದೆಂದು ನಂಬಿದೆ ||
ಕಣ್ಣು ನಿನ್ನದೆಂಬುದೇ | ಯನ್ನೊಳರಿವು ತೋರದೇ ||1||
ತನುವು ನಿನ್ನದೆನ್ನದೇ | ತನುವಿನಲ್ಲಿ ಕೂಡಿದೇ |
ತನುವಿಗಾದ ಕರ್ಮವೇ | ಯನಗೆ ತೊಡರಿಕೊಂಡಿವೆ ||2||
ಮನವು ನನ್ನದೆಂದೆನು | ಮನದೊಳಾಡಿ ನಿಂದೆನು ||
ಜನುಮ ಹೊಂದಿ ನೊಂದೆನು | ನಿನಗೆ ದೂರವಾದೆನು ||3||
ಧನದೊಳಾಸೆ ಹೊಂದುತಾ | ಎನಿತೊ ದುಃಖ ಕೂಡುತಾ |
ಕೊನೆಗೆ ನರಕ ಸೇರುತಾ | ನೆನೆವೆ ನಿನ್ನ ಬೇಡುತಾ ||4||
ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥದಲ್ಲಿಯೇ | ನಿಂದುಬಿಟ್ಟೆನಿಲ್ಲಿಯೇ ||
ಬಂದು ಕಾಯೋ ನರಹರಿ | ಎಂದು ಬೇಡುವುದೆ ಸರಿ ||5||
ನಡೆ ಶುದ್ಧವಿಲ್ಲದವನ ನುಡಿ ನಂಬಬೇಕಾ
ನಡೆ ಶುದ್ಧವಿಲ್ಲದವನ ನುಡಿ ನಂಬಬೇಡಾ |
ನುಡಿ ಶುದ್ಧವಿಲ್ಲದವನ ನಡೆ ನಂಬಬೇಡಾ ||ಪ||
ದೃಢವಿಲ್ಲದಾತನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುಂಟೆ | ಜಾಣಾ |
ದಡವಿಲ್ಲದಂಥ ನದಿಯು ಹರಿವಂತೆ ಕಾಣಾ ||ಅ|ಪ||
ಹರಿದಾಡುತಿರ್ಪ ಮನದಿ ಹರಿದೀತೆ ಕರ್ಮ |
ಕರಣಾರ್ಪಣವ ಮಾಡದಿರಲುಂಟೆ ಧರ್ಮ |
ಗುರುಸೇವೆ ಮಾಡದಿರಲು ತಿಳಿದೀತೆ ಮರ್ಮ |
ಪರಮಾರ್ಥವಿಲ್ಲದವಗೆ ಅರಿಯುವುದೆ ಬ್ರಹ್ಮಾ ||1||
ನಡೆ ಶುದ್ಧವಿದ್ದರಿನ್ನು ತಪವೇನು ಬೇಡಾ |
ನುಡಿ ಶುದ್ಧವಾದ ಮೇಲೆ ಜಪವೇಕೆ ಮೂಢಾ ||
ನಡೆನುಡಿಯ | ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಗೂಢ |
ಜಡ ಬುದ್ಧಿ ಕಾಣದಿರ್ಪ ನಿಜಲಿಂಗ ನೋಡಾ ||2||
ನಡೆಯುತ್ತಲಿರುವುದೆಲ್ಲ ಶಿವತಂತ್ರವೆಂದು |
ನುಡಿಯುತ್ತಲಿರುವುದೆಲ್ಲ ಶಿವಮಂತ್ರವೆಂದು ||
ಪಡೆಯುತ್ತ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನರಹರಿಯೊಳಿಂದು |
ದೃಢ ಮುಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲು ನೀ ಬಂದು ||3||
ವಾದವ ಮಾಡುವದೇಕಮ್ಮ
ವಾದವ ಮಾಡುವದೇಕಮ್ಮ | ಗುರು |
ಪಾದವ ನಂಬಿರಬೇಕಮ್ಮಾ ||ಪ||
ನಾದದ ನಿಲುಕಡೆ ಸೋಕಮ್ಮಾ | ಗುಣ |
ಭೇದವನೆಲ್ಲವ ನೂಕಮ್ಮಾ ||ಅ|ಪ||
ಕಾದುವುದಿಂದಿಗೆ ಸಾಕಮ್ಮಾ | ಸ |
ದ್ಬೋಧೆಯಿದೊಂದೇ ಬೇಕಮ್ಮಾ
ಸಾಧು ಜನಕೆ ಶಿರಬಾಗಮ್ಮಾ | ಭವ |
ಬಾಧೆಯನೀಗಲೆ ನೀಗಮ್ಮಾ ||1||
ಧರ್ಮವ ಬಿಟ್ಟಿರಬೇಡಮ್ಮಾ | ದು |
ಷ್ಕರ್ಮವ ಸೋಕಲು ಕೇಡಮ್ಮ ||
ಮರ್ಮವ ಗುರುವನು ಬೇಡಮ್ಮಾ | ಪರ |
ಬ್ರಹ್ಮವೆ ಸದ್ಗುರು ನೋಡಮ್ಮಾ ||2||
ಭಯವನು ನೀ ಪಡಲೇಕಮ್ಮಾ | ಗುರು |
ದಯವೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕಮ್ಮಾ ||
ನಯ ವಿನಯದಿ ನೀ ನಡೆಯಮ್ಮ | ಚಿ |
ನ್ಮಯ ನರಹರಿ ಕೃಪೆ ಪಡೆಯಮ್ಮಾ ||3||
ಎಂಥ ಪುಣ್ಯವಂತನಮ್ಮ ಎನ್ನ ಗಂಡನು
ಎಂಥ ಪುಣ್ಯವಂತನಮ್ಮ ಎನ್ನ ಗಂಡನು |
ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿ ಕೂಡಿಕೊಂಡನು ||ಪ||
ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದಂಥ ಭಾಗ್ಯ ತಂದುಕೊಟ್ಟನು |
ಅಂತು ಇಂತು ಯೆನ್ನಲಾಗದಂಥ ದಿಟ್ಟನು ||ಅ|ಪ||
ವಿಧವೆಯಾಗದಂಥ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡನು |
ಅಧಮ ನುಡಿಗೆ ಬೆದರದಂತೆ ಕುದುರಿಸಿದ್ದನು ||
ಕದನವಿಲ್ಲದಂತೆ ಇರ್ಪ ವಿಧವ ಪೇಳ್ದನು |
ಮದನ ತಾಪವೊದಗದಂತೆ ಯನ್ನನಾಳ್ದನು ||1||
ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿ ಕೆಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆನು |
ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗದಂತೆ ಗೈದ ಮಂತ್ರಸಿದ್ಧನು ||
ಎಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲೆ ತೋರಿ ಭ್ರಾಂತಿ ಕಳೆದು ನಿಂತನು |
ಸುಳ್ಳು ಮೋಸ ಡಂಭವನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಕುಂತನು ||2||
ಬಂಧುಬಳಗ ನಂಬಬೇಡ ಕೇಳು ಎಂದನು |
ತಂದೆ ತಾಯಿಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲವೆಂದನು ||
ಮುಂದೆ ಒಡವೆ ವಸ್ತ್ರದಾಸೆ ಬಿಡಿಸಿ ನಿಂದನು |
ಮಂದಿ ಮಾತು ನಂಬದಂತೆ ಜ್ಞಾನ ತಂದನು ||3||
ಲೋಕದಾಟ ಪೀಕಲಾಟ ಯಾಕೆ ಎಂದನು |
ಸೋಕದಂತೆ ಜೋಕೆಯಿರಲು ಬೇಕು ಎಂದನು ||
ಏಕ ಸೌಖ್ಯವಾದ ವೇದ ವಾಕ್ಯ ಪೇಳ್ದನು |
ಬೇಕು ಬೇಡ ದ್ವಂದ್ವ ಸಾಕು ಮಾಡು ಎಂದನು ||4||
ನಡೆಯ ಶುದ್ಧಿ ಮಾಡಿಯನ್ನ ನುಡಿಗೆ ಒಯ್ದನು |
ನುಡಿಯ ವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿ ಕಡೆಗೆ ಒಯ್ದನು ||
ನಡುವೆಯಿದ್ದ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಕೊಂಡನು |
ಒಡನೆ ಜ್ಞಾನ ಪುತ್ರನನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡೆನು ||5||
ಅತ್ತ ಇತ್ತ ವ್ಯರ್ಥ ಸುತ್ತಬೇಡವೆಂದನು |
ಮತ್ರ್ಯ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯವಲ್ಲ ನೋಡು ಎಂದನು ||
ಸತ್ಯದರ್ಥ ಚಿತ್ತದಲ್ಲಿ ಕೂಡು ಎಂದನು |
ಕರ್ತ ಸತ್ಯಮೂರ್ತಿ ನಮ್ಮ ನರಹರೀಂದ್ರನು ||6||
ಶರಣರ ಸೇವಾ ಮಾಡೆಲೋ ಜೀವಾ
ಶರಣರ ಸೇವಾ | ಮಾಡೆಲೋ ಜೀವಾ ||
ಶರಣರ ಹೃದಯದಿ | ಪರಶಿವನಿರುವಾ ||ಪ||
ಕಾವಿಯನುಡದೇ | ಕಪನಿಯ ತೊಡದೇ ||
ಭಾವದಿ ಪರಶಿವ | ಧ್ಯಾನದೊಳಿರುವ ||1||
ಲಾಭವೆ ಬರಲಿ | ನಷ್ಟವೆ ಬರಲಿ ||
ಲೋಭಕೆ ಬೀಳದೆ | ಶೋಭಿಸುತಿರುವ ||2||
ಗಡ್ಡವ ಬಿಡದೆ | ಜಟೆಯ ಬೆಳೆಸದೆ ||
ದೊಡ್ಡವರೆನಿಸುವ | ಚಪಲಕೆ ಬೀಳದ ||3||
ಪರಶಿವ ತಾನೇ | ಧರೆಗವತರಿಸಿ ||
ಶರಣರ ರೂಪದಿ | ಮರೆಯುವ ನೋಡೈ ||4||
ಎಲ್ಲರ ನಡುವೆ | ಮನುಜರಾಗಿಹರು |
ಬಲ್ಲವರೊಳಗೆ | ಗುರುವಾಗಿಹರು ||5||
ಶರಣರ ಜಾತಿಯ | ನೆಣಿಸಲಿ ಬೇಡ |
ಶರಣರ ರೀತಿಯ | ಜರಿಯಲಿ ಬೇಡ ||6||
ಕಾಮಕ್ರೋಧಂಗಳ | ಸುಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿಹರು |
ಕಾಮಿನಿ ಕಾಂಚನ | ಕಾಸಿಸದಿಹರು ||7||
ಗುರುವಿನ ಪುತ್ರರು | ಪರಮ ಪವಿತ್ರರು |
ಶರಣರ ಲೋಕೋ| ದ್ಧಾರಕ ನರಹರಿ ||8||
ನಿಧಿ ಸಿಕ್ಕಿತು ಯೆನಗೆ
ನಿಧಿ ಸಿಕ್ಕಿತು ಯೆನಗೆ | ಗುರು ಸ| ನ್ನಿಧಿ ಸಂಪದ ಕೊನೆಗೆ ||ಪ||
ಹೃದಯೋಲ್ಲಾಸವು | ಅಧಿಕ ವಿಲಾಸವು |
ಸುಧೆಯಂದದಿ ಸುರಿ | ವುದು ಬೋಧಾಮೃತ ||ಅ|ಪ||
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸದು | ಕಂಡರು | ಅನ್ಯರಿಗಾಗದಿದು ||
ಹೊನ್ನು ಮಣ್ಣು | ಬೆಲೆ | ಯನ್ನು ಮೀರಿದುದು ||
ಧನ್ಯರಾದವರಿ | ಗನ್ಯವಲ್ಲವಿದು ||1||
ಎಣಿಸಲು ಬಾರದುದು | ಎಲ್ಲವ |
ನೆಣಿಸುತ ತೋರುವುದು ||
ಪ್ರಣವದ ಕೊನೆಯೊಳು | ಘನತರ ಜ್ಯೋತಿಯು ||
ಅನಿಮಿಷವಾಗಿಯೆ | ಮಿನುಗುತಲಿಹುದು ||2||
ಕಳ್ಳರ ಭಯವಿಲ್ಲಾ | ಎಂದಿಗು | ಸುಳ್ಳರ ಸುಳಿವಿಲ್ಲಾ ||
ಎಲ್ಲಾ ಸುಖವು ಇದ | ರಲ್ಲಿಯೆ ದೊರೆವುದು ||
ಬಲ್ಲ ನರಹರಿಯ | ಸೊಲ್ಲೊಳು ಸೇರಿದೆ ||3||
ಭಜನೆ ಮಾಡಿರಣ್ಣಾ
ಭಜನೆ ಮಾಡಿರಣ್ಣಾ | ಗುರುವಿನ | ಭಜನೆ ಮಾಡಿರಣ್ಣಾ |
ಭಜನೆಯೆನ್ನುವುದು | ನಿಜವ | ತೋರುವುದು ||ಪ||
ಸುಜನರಾಗಿ ಭವ | ವಿಜಯವ ಹೊಂದಲು ||ಅ|ಪ||
ನಾಳೆಯೆನ್ನಬೇಡಿ | ಮುಂದಿದೆ ಕಾಲವೆನ್ನಬೇಡಿ |
ಸ್ಥೂಲ ದೇಹವಿದು | ಕಾಲವಶವು ನಿಜ |
ಏಳಿರಿ ಬೇಗನೆ | ಕೇಳಿರಿ ನಿಜವನೆ ||1||
ಬೇಗ ಬನ್ನಿರಣ್ಣಾ | ಇದು ಶಿವ | ಯೋಗವೆನ್ನಿರಣ್ಣಾ |
ಆಗಮ ನಿಗಮಕೆ | ಪ್ರ | ಯೋಗದೊಳಿರುತಿಹ |
ನಾಗಭೂಷಣನ | ಈಗಲೆ ಕಾಣಲು ||2||
ನಾದವನ್ನು ಕೂಡಿ | ಬಿಂದುವ | ಸಾಧಿಸುತ್ತ ನೋಡಿ ||
ಆದಿಕಳೆಯ ಸಂಪಾದಿಸಿ ನರಹರಿ | ಬೋಧೆಯಿಂದ ಭವ |
ಬಾಧೆಯ ನೀಗಲು ||3||
ಏಕ ದಾರಿ ಹಿಡಿದು | ಸರ್ವರು | ಏಕವೆಂದು ನುಡಿದು ||
ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಜಗ | ದೇಕ ಬ್ರಹ್ಮವನು |
ವ್ಯಾಕುಲವಿಲ್ಲದೆ | ತಾಕುವಂದದೊಳು ||4||
ತಾಳಮೇಳದಿಂದ | ಕುಣಿಯಿರಿ | ತಾಳುತ ಆನಂದ ||
ಮೇಳೈಸುತ ಭವ | ಜಾಲವ ಹರಿಸುವ ||
ಲೀಲಾಮಯ ಶ್ರೀ | ಲೋಲನು ನರಹರಿ ||5||
ಮಂಗಳಾರತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿ
ಮಂಗಳಾರತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿ | ಸರ್ವ |
ಮಂಗಳಾಪತಿಗೆ ಸದ್ಭಾವವಂ ಕೂಡಿ ||ಪ||
ಕಂಗಳೆರಡರ ಮಧ್ಯೆ ನೋಡಿ | ಪಾಪ |
ಭಂಗ ಮಾಡೆಂದು ಪರಶಿವನನ್ನು ಬೇಡಿ ||ಅ|ಪ||
ಸಪ್ತ ಚಕ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿ | ಮಂತ್ರ |
ವ್ಯಾಪ್ತ ಮಾಡುತ ಮೀರಿ ಪ್ರಣವ ಸಂಚಾರಿ |
ತೃಪ್ತಿಯಿಂದಾನಂದ ತೋರಿ | ತಾನೆ |
ಗುಪ್ತ ಮಾರ್ಗದಿ ಬರುವ ಭವಬಂಧಹಾರೀ ||1||
ನಾದವೇದವು ಬೋಧೆಯಾಗಿ | ದುಷ್ಟ |
ವಾದ ಭೇದಗಳೆಲ್ಲ ನಿರ್ಮೂಲವಾಗಿ ||
ಆದಿಯಂತ್ಯಗಳೊಂದೆಯಾಗಿ | ನಿರ್ವಿ |
ವಾದ ಭಾವಕೆ ಗೋಚರಿಸಿದ ತಾನಾಗಿ ||2||
ಲೋಕವೆಲ್ಲವ ತನ್ನೊಳಿಟ್ಟ | ಸದ್ವಿ |
ವೇಕ ಭಾವವ ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ |
ಏಕಾಂತದೊಳು ನಿಂತುಬಿಟ್ಟ | ಸರ್ವ |
ಶೋಕಹರ ನರಹರಿಯಾನಂದಪಟ್ಟ ||3||
ಗುರುವಿಗೆ ಸಮರಾರು ಇಲ್ಲ
ಗುರುವಿಗೆ ಸಮರಾರು ಇಲ್ಲ ||ಶ್ರೀ||
ಗುರುವಿನಲ್ಲಿರುವರು ದೇವರ್ಕಳೆಲ್ಲಾ ||ಪ||
ಗುರು ಸರ್ವಧರ್ಮದ ಮೂಲ| ಸ|
ದ್ಗುರು ದೇವ ಪೇಳ್ದುದೆ ಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಶಾಲ ||ಅ|ಪ||
ಸಕಲ ವಿದ್ಯೆಗೆ ಮೂಲ ಗುರುವು | ಚಿ|
ತ್ಸುಖರೂಪ ಬ್ರಹ್ಮವ ತೋರುವ ಅರಿವು||
ಪ್ರಕಟಿಸಿ ಭಕ್ತರ ಪೊರೆವ| ಸ|
ಮ್ಮುಖ ಬೋಧೆಯಿಂದಲೆ ಧನ್ಯರಗೈವಾ ||1||
ಗುರುವಿನಾಲಯವೆ ಕೈಲಾಸ| ಶ್ರೀ|
ಗುರುವೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಕಾಣುವ ಪರಮೇಶಾ||
ಗುರುವಿನಂಗಳವೆ ವೈಕುಂಠ | ಸ |
ದ್ಗುರುವೆ ನಾರಾಯಣಭಕ್ತರ ಭಂಟ ||2||
ಗುರುವಾಕ್ಯ ವೇದದವಾಕ್ಯ | ಶ್ರೀ|
ಗುರು ವಿಂದಲಾಯಿತು ಜಗಕೆಲ್ಲ ಸೌಖ್ಯ||
ಗುರುಸನ್ನಿಧಿಯೆ ಸಾಯುಜ್ಯ| ಸ|
ದ್ಗುರು ನರಹರಿಮೂರ್ತಿ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಪೂಜ್ಯ ||3||
ನೋಡುವ ಬಾರಮ್ಮ ಗುರುವನು
ನೋಡುವ ಬಾರಮ್ಮ | ಗುರುವನು | ಬೇಡುವ ಬಾರಮ್ಮ ||ಪ||
ರೂಢಿಯೊಳಾಡುವ | ಗೂಢ ಬ್ರಹ್ಮದ| ಜಾಡರಿದವನಮ್ಮ |
ಪಾಪವ| ಝಾಢಿಸಿದವನಮ್ಮಾ ||ಅ|ಪ||
ಒಳಗಿರುವುದು ಬ್ರಹ್ಮ | ಹೊರಗದು| ಬಳಸಿಕೊಂಡಿಹುದುಮ್ಮ ||
ಒಳಗೂ ಹೊರಗೂ | ಸುಳಿಯುತ ತಾನದು| ಬೆಳಗುತಲಿಹುದಮ್ಮ |
ಬೆಳಕಿನ| ಕಳೆ ತೋರುವುದಮ್ಮ ||1||
ಎಡಬಲದೊಳಗೊಂದೆ | ಅನುದಿನ| ಎಡೆಮಾಡುವುದೆಂದು||
ಎಡಬಲವಳಿದ| ಬೆಡಗಿದನರಿಯಲು||
ಕಡೆಯಾಯಿತು ಮರಣ| ಆ ಕ್ಷಣ ಪಡೆಯುವ ಗುರುಕರುಣ ||2||
ನಾದವೆನಿಸಿ ತಮ್ಮ | ಮುಂದದು| ವೇದಸಂಗತಿಯಮ್ಮ ||
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳೆ| ಬೋಧೆಯ ನಿಜ ಕಳೆ||
ಆದಿಯೊಳಿದು ನಿಂತು | ಆಪರ| ನಾದವೆನಿಸಿ ಬಂತು ||3||
ಸೂಕ್ಷ್ಮವು ತಾನಹುದು| ತನುಮನ| ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿರುತಿಹುದು||
ಈಕ್ಷಿಸೆ ಹೊಳೆವುದು| ತಕ್ಷಣ ತಿಳಿವುದು| ಕುಕ್ಷಿಯೊಳಿರು
ತಿಹುದು| ಊಹಿಸೆ| ಲಕ್ಷ್ಯಕೆ ಬರುತಿಹುದು ||4||
ಜೀವವು ತಾನಂತೆ| ಪರತರ | ದೈವವಿದಾಯ್ತಂತೆ |
ಪಾವನ ನರಹರಿ| ದೇವನೊಳೀ ಪರಿ| ಕೇವಲವಾಯ್ತಂತೆ |
ನಿರ್ಮಲ| ಭಾವದೊಳಿತ್ತಂತೆ ||5||
